장음표시 사용
81쪽
LAR via LIBER s Ex TV s. ANG. POLITIANUS PHILIPPO BERO ALDO suo s. D.
E R Tr o RE M me per literas iamdiu multi secersit, uenisse isthue ad uos quenda, qui nostras adnotationes uenditet in Statii Syl uulas,easQ se iaciet ex nos bis autographis descripsisse. Puto es.se autem non quas, me prielegente, istudiosi exceperui, sed quas ego adulescens uiuente adhuc Domitio, marginibus domestici codicis adscripseram: uidelicet ostensiis iam tum, quod multa itale parum perspex se rodidi iter, quae sere omnes tamen quasi coelitus demisia mi rabantur.Quare uisum est adnotationes istas, qualescum sint, his ad te literis, quasi quibusdam charaeteribus insignire,ne uel aliena sorte nulli tribuantur,uel propria subripiantur. Scribere autem ad te potissimum libuit, ut maior in teste soret autoritas: praesertim quoniam uulgari ista primum Bononiae coepta sunt, qua tu in ciuitate iure diu principem locutia tenes inter nostri ordinis prosesseres. Emo Adnotatio αin epistola prima negamus a Vergilio Culicis pastoris defleri mortem, quod Do Politiam iuinitius credidit. Nec probamus, quod ille de hymnis Homericis dubitauit. Ino stati j latius. quo maximo,Dacum attonitum, α iturum castiis Catone, secus at* id em accipimus.Pelleast ceras legimus, nori Apelleas, quas & Lysippo tribuimus. Nodi designari dicimus per tempus, quo superis terrena placent. Nec mitis apud nos Tonans,imo Taras, quo Neptuni statua innuitur, cuius apud Nonium Lucilius, cuius ut omittam Graecos etiam Plinius meminit.Laetus quocis huic dono, non laetius, ipsi legimus. At in Violantilla,uocalis umbra ritu spe stare illum nobis nil ptiarii, uidetur,de quo in problematis Plutarchus. Sed Zc quae dulcis imam prosiluest,ad speciatu potius pertinet. Nec illud Tam Thybridis, sed magis, Iam Thybridis arces admittimus,ut d fit sus huic pinnas, no autem talsas. Nam Minoa corona, quae sit alia quam Ariadnes c Tum nec apud Statium Chiron quanquimhoc tamen alicubi legitur pater Thetidis est accipiendus . In Tyburtina quo uilla, pulchre de Leone dii trum illud aspexit,quod torva belluae frons, toruiocuis. li, nec talis hyems telis, Epiphonema. Nec ubi de Chalcidos fluctibus mentiost,res mirandae in comparationem, sed fretorum angustiae uocantur.Reprehen-
' dimus di illud,ut admodum frigidum,quod de amne ridente, deq; Nymphis existimat anhelantibus:nec probamus Aniene in sente, sed Anienoc sonte. Pro 3Tihumo Tiberinum recipimus, explosis locorum genijs.Tum quod ille sibi algentia uindicat, ipsi publicum diu probamus. Conquerimur re quod apud eundem, pro Lucrinis domibus, Laciniae sint, nullo idoneo sensu,contra exemplarium fidem, reclamantibus & syllabis duabus. Sed nec maiorem lyram trahi per uim patimur ad Vergilium.Disensimus & Gallicit soteriis, ut in illo: Licet enthea uatis. Item in illo Hinc alii gaudens. Nec vero Galiciae syllabam resormidamus, Phoebum tamen assimamus loqui,non Aesculapiu. Sed in Hetrusci balneo, primum illud ita legimus: Tu quoip muta, serae, volucer Tegeaee sinore. quo Mercurius, testudo mostratur.Nec avertite,pro exuite, sed aduertite uolumus, ec quod ibidem maxime deprauatum,nos ita corrigimus: Vixlocus Eurotae uiridis cum re gula longo Sinada distinctu uariat.Huc illud etiam pertinet: N5 lumina cessantiquo excitari oculos colorum uarietatibus ostenditur.Nec pro uasis labra, sed pro summis accipimus aut vasorum partibus, aut sistularum. In Calandis Decembri-hus, latere palmam putamus, prae magnitudine ipsa da stylqrum. Deridemus ae Ang. Politi . G Haemum,
82쪽
pluribus locis improbamus, uti Atin ipsos reuocabat ad oscula postes.&, Turba catast sed θc illud,At leuisse iuuat Dem* parabolen quoque huccisi papaueris, non a Vergilio tantiam, sed ab Homero us p repetimus. in Pollii uilla, miramur planer tantum de Praetorijs esse silentium. Sed oc per Epexegesin legimus illud:
Aspicit ec Phoebi tenerum iubar. In arbore Attedit,credimus esse Cacozelon, aestitare ad fulmen redigatur. In Psit acho querulae iam siponte fores uidentur, quoniam quidem querulae antea quo*, sed non sponte, quia brutorum uoces etiani interdu querulae dicantur. Nec uero agnoscimus illam de Blesci pi obitu consolationem. Sed & in Leone Mansueto, nouum pudor , no in Domitius interpretamur,imo autem nec omnino fleuisse Caesarem sumi camur. In Lucani gens inliaco , duos ita uersiculos corruptos integramus: Et siqui patet, aut diem recopi sertis mollibus expleatur umbra. Nec aliam praeter Argo ariolamur puppem temerariam Mineruae.De Nerone quoi, de Orpheo, de urbis incendio, de Pol
lae laudibus diuersa sensimus ab ipso. Nec penetrasti legimus in epistola ad Polialium, sed penetrali. Porro in Hercule Surrentino falso ludi Aeliaci pro Pithijs aecipiunt in .Falso item illud de Parthenope ridente.Parua suae simulachra coro Verbum quoq; degenerauit,in suum locu restituimus, in quem scilicet illud se ierat, dedignatur. Etenim in Propemptico, pro Thebaide posuit Domitius mehillesda. Sed oc inHetrusci lacUmis mater illud: Aeternasi ultro iactauimus umhras. Et item illud, Praecipuos sed enim merito surrexit in arcus. In Earini coma; puer Sangarius,nobis haud dubier Ganymedes est. Nec Concussum uulnere torpens,ipsi legimus,lmo corpus:sicuti crinis apud nos,qui est apud illum uertex. In Ecloga ad uxorem, levicula mutatio haec, Etenim tua, pro illo, est mens tua, t tum pene Poetae confundit intellectum. Non approbo Lechias, net enim syli hae serunt, in uia Domitiana, nec item coenum populeum. Versiculum quoi ilialium, Sed grates ago strictus, at p tanti est, sic equidem in exemplaribus inuenio Sed grates ago,seruitus , tanti est.Damno oc lut ras,in lyrico ad Septimium Nee qui Libyam doceant,sed qui deceant,defendo. In Epitrapezio,nos hoc spatium, quod ille, an spatio. Nos insta stet mensura pedem, quod ille pedum. Nam istiud, Aut eseae lucis ipso resellitur syllabarum uitio.Sed & Torani alumnum confinxit ipse sibi, pro Timavi. Recusatoc in Saturnalibus ad Grippum, Cereos arent hendecasti labi ratio. Versiculus quo ille sic domi nostrae, Nil mutas, sed idem inihi rependis. Iam genitrix Siplicia in Abascantio, non Domitii suit emendatatio, d publica omnium diu len o. Quod tamen attulit ipse, Iam laceras, & quae. sequuntur, quodl Meropen uocauit eam, quae sit Aerope, proprium fuit iplius. Sicuti humeri iubat pro sortibus, non quod uerius, pro puerilibus. illud quoque sic iose restituo. Quod cimis ipse iuberi, Da capitolinis,& caetera. In Protreplico ad Crispinum, Resipuo Nemeam, respuo Nubigenas illos comentitios clypeos, cum tyronibus: Sc quo loco trihuta ibi sunt, ego Thoraca repono. Multa in Episcedio quo' patris, aliter apud nos, ut uatem, o nil dulce senantem, ut Phrygius silex, qui mihi Niobam significat,non Hecubam, ut quod mensis uocabulum putat ipse, nos participium . Legit ibidem, qualis Ac ille dies: at ego, quam tuus ille dies.Nec umbram phylaceida, Protesilaum,sed Alcestim credere malo. Certerim carmine ad somnum, non ab Aethonte, sed ab Oeta deduco Oeteos. Multa in Epicedio quot pueri uel notaui,uel emendaui. Puta illud, Quis error quemluimus tantis moeroribus ecce lacertisssit illud, Nimirum cum uestra domus, di quae
illa parum coli eater intercisa suppletici ipsum sinin uocoulum, quod ibi nusquam
83쪽
nusquam Praeterea , nitantes, nilails uocem. Sed nec a Iuvenale Statii imi tax Letuasi ci culatorem crediderim.Fere autem sunt tractenus, quae notauimus adulecentes in libri nostri margine, quibus iste nos homo nimium familiaris circunduxit. Sed his tamen cut arbitroo longer sunt ec plura, di meliora, quae quartodecimo sere abhinc anno nobis easdem publice Sylvulas enarrantibus excepta sunt. In quae se diu iam casu incidisse, uir admodum literatus Tudeus Hectarinus, quo Consentiae tempore profitebatur,eleganti nobis epistola lignificauit. Naetiis am iem suerat, ut mihi postea renunciatum est, quae Franciscus Puccius Florentinus collegisset, auditor ille quidem noster olim, dein uero in eadem schola etiam proseiussor, qui Neapoli nunc apitat magna eum laude, doctus utraque lingua
iuuenis, nec absurdo ingenio, siue tu prosam condere, siue carmen iubeas . Ita sue nihil institor iste uester, aut magnum circunfert,aut nouum.Sed uides, ut noraui locos,non explicaui. Sane quoniam commentarios non iaciebam,sed epistolam, quae meo quasi pecori notas inureret: mox ut spero commentarios quo in easdem sylvas publicaturus, breuis limos illos quidem, sed tamen prorsus ut Plautinum uerbum pener amissum reuocetur amussitatos. Tu interim quae tua erga me beneuolentia est ubi res tulerit, imponas quaeso plagiariis pudorem.
PHILIPPUS BERO ALDUs ANG. POLITIANO SVO S. D.
Ide mi Politiane in studiis nostris politissime, quanti te, re qui dem meritissimo faciam. Quicquid ex officina isthac tua luculenta depromiatur, id omne probum, coctum, ac emaculatum esse habeo persuasisti
l mum.Imo quae tua est in literis curiositas, re excellentia siquid tibi adhuc adulescenti parum elimatum per incuriam elapsum seret,id tamen apud me, di reli quos, qui bene sentiunt,sieret persectis limum,uel ob idipsum,quod a Poliasiano proueniret.Tanta enim tua iampridem claritudo,& aestimatio, ut possis uel obseletis nitorem dare, sistiditis gratiam, nouis autoritatem. Et ut semel finiam. haec apud me tuorum studiorum reuerentia est, hunc tibi honorem deserre seleo, quem diuus Augustinus scriptoribus eanonicis autumat sese rctulisse, ut te n spiam errori conlinem esse credere ausim.Non ex amore iudicium hoc est, sed ex iudicio amor.Testes sunt scholastici sexcenti, testis est pulpitum illud, ex quo cottidie profitemur, me identidem esse praeconem, & buccinatorem tuae singularis cruditionis. Qia id multa publice, priuatim,domi,foris, in gymnasio literario,extra gymnasium, ubi p locorum, ubique gentium. ubique temporum Politianus a Beroaldo extollitur, celebraturo meritissimo praeconio. Tibi me uirtus tua se
Mi amicum.Perlegi libenter,quae ad me peramanter, re officiose scripsisti: perte gi libentius, quae in Merulam eloquenter, re cordate exarasti. ii instar Zoili
iam sibi cognomentum Homeromastigis adoptauerat: qui in cuneios seculi nostri literatos,non dentes,cum edentulus seret, acuebat, sed linguam vibrabat uirulentam: qui pati aequo animo non poterat uirtutem in iuuenibus sebolestem tem. Qui ad maledicendum faberrime formatus ingemiscebat,imo ut uerius loquar disrumpebatur orientem solem a plerisque omnibus iampridem adorari, quam occidentem.Mors hominis declarauit, quam gratus foret omnibus. Videtur enim Merula ex gaudio esse procreatus, ita cuicti mortales ex illius obitu gaudent. Qtrod ad me attinet, uestem uiueret, uellem peperisset criminosissima adnotamenta, quae in me sertur diu parturisse, ut ita inter ueteranu oc tyronem pugna
seret conspicabilis. Forsan forsan didicisset se cornutam bestiam irritasse, α mo mordisse remorsurum, re quod nostro sequitur de uulneresanguis. Nanque n. Ang. Politi G α his ne
84쪽
hlicabuntiar, cogemur aduersus mortitum suscipere certamen, & uicem talionis implodere: quanquam non me fligit, quam parum plausibilis fi mira sit ista coiitentio, di quod cum mortuis non nisi laruae luistantur. Gratias tibi uberes ago, re habeo pro honorisca illa nominis mei mentione, quam amanter nimis inseruisu epistolat in Merulam graphice iuculenter. conscriptae. Quae erum mihi uberior laus 6 uerior contingere potest,quam laudari a laudatissimo nostri temporis, e ruditissimo Quod scribis nescio quem perinde ac sumtiuum istine huc migrasse, tuasQuel potius sub nomine tuo adnotationes in sylvulas Statii uenditarer quis hic sit haud equidem noui,neca' quispiam est hac nota notabilis: nemo pro apud nos uisitur, qui aliquid invulget,aut nomini tuo obfuturum,aut erudi ni derogaturum. Adnotatiunculae autem illae tuae breues, re concita, quas ad me dedisti ,quibus subnotantur magis,quam explicenturioca reconditiora Syli I rum aduersus Domitii interpretamenta,effecerunt,ut sylvulas ueluti in transcii si relegerem. Iam 3 di ipse in sententiam tuam non tam pedibus eo, quam assen sit literario.Nihil potest esse uerius,nihil pensitatius. Vale,decus literarum,& me quod ficis ama mutuita. Si rarenter ad te stratio, causa est aceruus occupatio. num, quibus iupiter distineor. Verum, ut inquit ille, di non officiosus amo. It rum salve.Vale. Ex Bono. pridie Idus Apriles. Μ.c c c c π cIII r.
Deo testibus non indiget amor erga me tuus, & studiorum si Istudune conciliatus, ec multis roboratus os icths, ut qui Bononia Florentia am ueniunt, statim quasi solenniter, quo mihi se magis approbent, ita
tua cohorte se numerent.Vellem tame ut laudare metam uere posses,
quam plene soles: quanquam hoc ipsum laudari abs te, laus est ut inihi quidem uidetur non ampla modo,sed uera.Laetor autem placuisse tibi, quae ad Meri Iam scripserim, qui utinam nobis ereptus tam subito non fuisset, exegissemus aclo usam quicquid ille unquam literis mandauerat. Ac puto quod cum modostia di stum sit perierat Merula,nisi periisset Nunc cineres,& ostia persequi non lιhesne si liceat quidem. Nec est quod ulla expediemus illius scripta quasi sosth
ma coruos delusit hianteis.Nam nec Centuriae usquam,nec Plautins quaestiones comparent. Ita lepidus homo posteris imposuit. Dignus omnino tamen, quoi professiores non conteneremus, nisi professores ipse omneis cotempsisset Noa
porro ad notas attinet, das nobis necesssitas quaedam pene retentantibus extorta mitti sit,satis mecum praeclare agetur,si pueritiam sapere,non etiam puerilitatem uide Pueriliis. huntur. Vale. Florentiae, i π.Calend. Maias.M. cccc xc IIII. ERANcl sc Vs P v cclvs ANGELO P o L i-
E uero ipsum recens ista Miscellaneorum editio, ut dela 'aurit sinὁ
plurimum ob eximiam laudem, ait adeo immortalem, quam tim pulcherrimo hoc opere parta candidersum pro amicitia nostrama tulatus:sic certerin eo commouit, at* pupugit non Parum,quod a cana illa,& uerer dixerim,mysteria literarum, quae diu nos ac singulatim ab oris tui oraculo exceperamus, ut his quasi pro iure nostro placere ni is ,regloriari possemus, peruulgatis nunc his libris,non magis nos , id est,se flat rum tuorum, quam populi, at p adeo scholasticorum omnium erunt. Et de Ai
sotele quidem praeceptore suo conquestum esse Per epistolam Alexandrum ro
85쪽
ribus, priuatum illum disciplinae prose 'um auditoribus sivis inuidis te uideretur. Et ita tamen legendos dedit libros illos Aristoteles, ut ab his tantum intelliagi possent, qui eum praelegentem audiuitient. Rescribens enim regi amrmat τἡe λόγουe rixa ut iam nostra multo aequior expostulatio uideri debeat, quod Miscellanea tua sic dilucide,ac distincte conscripta fiunt, ut hos libros qui legunt,os autoris, ec, ut aiunt ζῶσαν φωνοί non multum, aut certe nihil desyderent. Hos tu igitur thesauros, has margaritas non porcis quidem, ut dicitatur, sed populo, aut quod sit etiam indignius, grammaticorum scrutae exposuisti. Nam per deos immortales,quid ego primum in hoc opere admirere reconditissimos ne locos, re quasi sanctius illud aerarium literarum,unde nihil communi percussum moneta,nihil publici iuris effertur An doctrinarum uarietatem, & illius
ἐγκυκλ-ραι laxe uersicolorem, re undequam fialgentissimam uestem An uero testium, quos citas, autorum dignitatem, simul ac numerum quorum sane pleros si si quo , qui sibi do sti uidentur, ne de nomine quidem ipsse notos ante na-hebant.Nam de ornatu illo, ac lepore nitidissimae orationis quid dicam quae uario quodam,& proper uermiculato intertextu lasciuiens, omn Q uerborum flosculos captans, candorem tamen ubit Latini tatis, re quasi pudicitiam praeseri,ut illa ipsa purpura, & m uliebri mundo quam honestissimo indefessum lectorem imno proper occursu, a praelatione ad cxtremam illam coronidem traducat. Hab mus in manus quotidie ego& Vgolinus tuus hunc librum, legimus, decant mus, ediscimus, ac nulla iam pagella est, quam non decies reuoluerimus: nee t men adhuc caput ullum sic attente, aut diligenter perlegere potuimus, quin resumentibus illud idem in manus arridere magis nobis,atque,ut Aphrica illa, asser re noui subinde aliquid irideatur. Ac cum illo recognoscere iuuat, quae pridem, cum istic eramus, te praelegentc didicimus : tum uero plerat alia deliberalitate tua addita, quasi auctatium quoddam auida, ac pendenti aure combibimus: ut iam scilicet partitam eum alius auditionis nostrae mercedem hoc ipsi corollario
non inuiti rependamus. Iam uero quanquam quicquid ipsi sumus, si quid sane sumus,id totum tuo benescio sumus: quantum tamen inetenio meo applaudere,
gratulari me putas, ubi aliquid de penu tuo proferri uismus, quod nos quoque ipsi in re nostra nostro quaesitum Marte haberemus.Etenim licet sanet perspiciam quantum inter aquilam ac noetuam intersit, tamen uenire in idem, di consentire rationes nostras cum tuis, id uero ipsum placere me, meipsum mihi uideri nune demum aliquid facit. Omittam alia quaedam, fraterculus ille gigantis apud Iuu nalem, re terrae filius aeud M.Tullium, quam cruditer abs te, & appositer enamitatus est. In eundem uero sensum expositum csse a nobis abhinc se erbiennio in publico, Dequenti Q auditorio te stissimus iuuenis, re utriuis nostrum amicissitamus Nicolaus Valotius, qui tum sorte aderat, nouit. A miniatula quoq; cera in epistolis Ciceronis non admodum diuersa nostra lectio suit, qui nullum quidem emendatiorem codicem nacti est enim bonorum libroru in his locis mira peuntia)sed tantum coniectiaris permoti, minio, ac cera tua ponendum putaueramus.
Sed & illud Iuvenalis cacoethes quid appellari existimem,iudicij tui causa explorandi, quod mihi quide pro Delphico oraculo est e debet, n5 reticuero Na clim
legerim apud Cornelium Celsum,cacoethes si eciem quandam carcinomatis ese care Mense, eam quidem molestist imam admodum, & diuturniorem, inde per metapla ram quandam a satyro assiduam inccssantem uomica scribendorum carminum,
hoc signari nomine crediderim. Idet cum adiecta insinabile, oc aegro in corde,&Ang. Polit. G 3 uerbum
86쪽
τs EPIsTOLARUM uethurn ipsum senescit, quod apte cadit in ulcus rediuiuum: tum uero etiam tria illa Augum carcinomata simili prope ratione sic di ista, quasi digito indicare uidetur. Huic tamen sententiae meae quamuis ut mihi quidem uidetur undequam in
hunc locum quadransi,non prius calciatu album adiecero,quam cium abs te quo
que do 'istimo,atcν incomparabili uiro comprobatum iri excepero.Nec uero a lud ueremur,ne sorter me existimes ex iis rebus uelle tecum conferri. Primit enim iam sumus intelligere nos quantum distet ab Aiace Therstes, di simul noui laci litatem tuam, qui in laudis tuae participatum cum omnela bonos, tum praesertim tui studiosos, di amatores no grauate admittis.Sed redeo ad Miscellanea, in quae me hercule Propotianum illud iam decantare posssimus: Cedite Romani seraptores cedite Grai j. Etenim siquid mihi de literis iudicii est, non iuniores modo omnes longo post te interuallo reliquisti, sed ueterum etiam scriptorum laudem in hoc quaem genere haud dubie adaequasti. Nam de copiae quidem cornu, quod nonnulli in te inuidi acuebant, sentiant alij quid uelint: mihi certer tota inane, aeuile, nec redimitum floribus,sed paleis occultatum uidetur. Sunt enim merae nil
me, & plane ut ipse scripsisti) crassior inter uos, quam inter Pyrrhamum scet hisben paries extat. At ut intelligas quam istius operis aeternitatem explo ratissimam habeam,haud parum inuidere me lateor Michelotio, Vgolino aliis compluribus aequalibus, re similiaribus nostris, quod tam eximia in hoc libro praefatione citati cognoscentur a posteris,sentci pariter tecum sterni,& illustres
Quod si id ante mihi uenisset in mentem, uel gratia, uel precibus, aut pretio e tiam, at w omni ambitus genere contendissem, ut nos quoque honestis Iimae imcenturiae adseriberemur: re quoniam alios te subinde libros subcenturiaturuili esse polliceris, iam nunc honorem istum quacun* tecirin mercede paciscor. Demco autem erga tesingulari studio, 8c amore, etsi de eo te n5 dubitare certo scio. tamen quia ita locus exposcere uidebatur,scripsissem in praesentia aliquis niuei tus essem,ne tam longa, ac uerbosa cpistola stomachum iam tibi, &prope nause am seceriticum praesertim nihilo breuiorem elegiam,quasi coronidem quandam adiecerim, quam iis Dominici natalis seriis per otium lusimus, admoniti patria; domestici laris, cuius iam non minus, quam Homericus ille Vlysses πνὸν νοησM: &simul ut una opera ueteribus amicis, &tibi praecipuὀduci, & praeceptori meo pristinam obseruantia,& amorem tinarer. Eam tu cum uacabit, diligentius pelleges. Et si uidebitur istorum hominum nasium non resoriamidare, ostendes cum omnibus,tum etiam, si qua opportunitas assectit, Lauremtio Medici,uiro primatio, re de me, di de omni ciuitate nostia bene meritissimci Vale.Neapoli.pridie CalendJanuar.
i Ncredibili me uoluptate tuae literae assecerimi. Non tam, crede, quosi nostra Miscellanea laudat quanquam id etiam quam quod apud insii qui tibi olim praeceptor obtigerim, singularem qiuandam uel eruditio
i nem, uel eloquentiam tuam profitentur. Vt enim agricola uehemenister exultat, ubi generosos laetus ex arbore ipsa legit, quam suis quondam maniabus conseverat, ac diu multa cura produxerat: ita nos magnopere dclei hi tosilla
epistola tua scias, quae mirificos istius ingenii nostra opera culti nobis fiuctus erahibuerit. Audieram quidem sirpe antea quoq;. nec sne ingenti meo quidem gaudio,te Neapoli docere iuuentute,magna celebritate, magna gloria. Sed haec tua nunc tamen epistola plane declaraucit, non abesse a Neapolitanis, quibus ita placeas, iudicium illud antiquum missiorum, quae sibi olim sedem apud ipses prci,
87쪽
LiBER vi. pilam, quasq; certum domicilium delegissent. Est enim stylus esus epistoli enim quod ego in primis exigere soleo Latinus, re castus, tum uero et g ntem quandam prae se indolem ferens, claboratus, inlaborato p isimilis, hoc eli, ita latenter
ita dilii mulanter cultus, ut in co se forma, non cultus ostente . Facilis idem, profluens, numerosus, non anxie, non moleste diligens, magis., similis nesti istiniti sed ita tamen,ut plus eo quoque pax io Venerio habeat, qualis Apelleis est color in tabulis. Quid isitur mirum, si meum quoque sicuti Latonae tacitum pertentat gaudia pectus, clim tales prodiisse discipulos e nostris umbraculis uideo, quales ego sortasse iam nec magistros asperner et No enim propterea quod tibi ego tune imagister, ideo nunc quoque te doctior. Nam dc qui me docuerunt, ipsi deinde liquoties in nostra schola cum caeteris discentibus desederunt. Vices ita rerum sunt, re quidem pulcherrimae. Ne mihi certe quicquam gratius, quam discipulos emittere me quoque ipso doctiores, praesertim si grati,si memores, si non in priceptorem quoque ipsum, sicut in parentem equules recalcitrent. Sed ec deue 1iculis,mi Pucci,tuis quid dicam quam noua ibi multa, quam imo antiqua, quod filum, qui color, qui cultus, quae illecebrae, quae mollitia, quae quasi teneritudo quam ibi multas siguras, quam multa lineamenta Graeci Callimachi, nescio equiadem an data opera,sed expressisti. Nam quod in iis me quoque laudas, re triplici eloquio succingis, ac ne livori quidem ius esse in nos ullum dicis, siue ita tu crodas, siue tanquam poeta fingas, omnino tamen FO gratias, quoniam hoc ipsum contigisse mihi ut a docto homine, quanuis falso, lauder, ingens profecto laus est, atque ob id uera . Sed illud, opinor tu quidem iocans, quod quasi magnam quandam expostulas iniuriam,quia quae prius in schola docui hunc θc in Miseela laneis peruulgaui. ait id autem hoc tua Nunquid adhuc dictatis indiges,qui perite numeros implere omneis, ac iam praescribere Qxteris potes Quin imitare tu quoque leonum catulos, quibus cum fatis dentes, unguesta creuerunt, abernati manis ubera, praedam sibi jpsi procul in sylvis captant. Sed uersiri cum Ba eio Ugolino te dicis, et Q librum nostrum uoluptati suisse. Cum Baccio tu igitur meo uersatis Pucci Cum Baccio iocos agitas, re seria r pener dixi quod nosa, inuideo. Sed quis non tibi eius hominis inuideat consuetudinem, quo neo Butatio Ho blandior, humanior, suavior Deierem equidem nihil me illo uidisse amaa 'hilius, nihil etiam tamen amantius. Itaque consecutus mihi, quod nemo sere iniquam, indetur, ut sit omnibus charus, omnibus iucundus. Amatur a princi pibus sed sine aulicorum obtreetatione. Celebratur a doctis,sed sine aemulorum ostensione. Cum Caeteris ita uiuit, ut omnium ex aequo beneuolentiam colligati ordinum tamen discrimina non confundat. anta autem illi prudentia quanta fides quanta rebus maximis administrandis animi altitudo. qu.ae uis. quae facundia r quae acrimonia r quantum deinde amoris, ossicii, sedulitatis, diligentiae r quae porro in conuictu comitas, facilitas, simplicitas . quam ubique candi dus, facetus, ingeniosus quam etiam cruditus, ac lit cratus quid postremo earaminibus illis, siue quae ad citharam canit extempore, siue quae per otium componit,dulcius,mundius, limatius,uenustius. Sed quid ego longius euagor Fruere tu, quantum potes, meam, tuam , uicem Baccio meo: fruere Baccio, meis sorijs,meisci delit as. Atque adeo non tantum meis, quam omnium potius,quicumque calem modo habent aliquem. Date uero operam quo de*deri iam uestri leuius sera crebris ut inter uos de me sermonibus cepissime mihi quod dici Glei aures circunsonent. Destaterculo gigantis quid mirum, si tu eadem prodidisti ferme abhinc biennium, quae nos abhinc serme quadriennium rNon cella catuli
88쪽
sepe duo leporis eiusdem cubile deprehendunt, si sorte iisdem uter v vestigiis ii
stiterunt Cacoethes uero non ulcus modo,sed ec lenta quinta febris est, in desinitionibus apud Galenu,quod & nos alibi retulimus inliteras Vtrossi iamcn apud Iuvenalem consuetudo mala significatur. Caeterum quid hoc est, quod tu tam timide, Sc dissidetor,tam lente,tam suspiciose,ta cautim, tam quasi pedetentim nos adis: An ueretis ne me istis ossendas quasi uero non laudes tus redundet sit nos, sicut in te nostrae: quascp nescias me meorum similiarium laudibus plus aliquat to siuere, quam propriis. Ego te prose sto in consortium saudum mearum ti in domeae fiunt aliquae laudes adeo non grauato admiserim, ut hanc potius mihi
laudem unam putem laudum omnium maxima, quod eas tu non aspernaris.
copiae cornu, Missicellaneisq; nostris quanDam amore labi tu quom potes a te
tamen ut uerum fatear non magnopere dissentio. Veruntame illud interimm mini, simiam quoque ipsam, quae turpisssima bestia uocatur ab Ennio, credere t mensu os catulos esse omnium formosissimos. Vale.
Vm esses Romae apud nos aestate superiore uir doctissime, ac nomisstis ego antea diebus accepissem, te non minore ingenio, ec doctrina. quam cura, Herodiam uiri sane clatissmi historias er Graeco in nostrii sermonem uertisse, ad comunem uidesicet studioserum omnium gratiam 5c utilitatem: tanta sum equidem animi uoluptate asseclius,ut nia hil profectio auribus meis aut antiquius, aut optabilius afferri eo tempore potui cse existimem .Hinc enim laictu est, arbitror,ut ego recenti quodam desyderio eius uisendi operis comotus,at p ere lius, paulo curiosius exemplar abs te petere non dubitauerim .Quod mihi pro singulari tua erga omnes facilitate, non modo non
negasii,sed & uerbis amplioribus spopondistiad te quam primum Florentia iis
ad nos transmissurum, ne diutius scilicet tam floridae, tamQ amoenae icetionis fir eis, ac uoluptate careremus. Quem librum cum avide per dies multos expectacsem,nein meum ingens illud des yderi u diutius sustinere possem quippe iam di hia re incerta se eq''dam meus detineri animus uidebatur omni liudio, ac seliacitudine, industriat elaboraui id efficere,quo minus tale opus esset mihi ulterius de*derandum. Iracp inuento apud nescio quem dubiae sane: fidei excisplari quodam,quamprimum iusti uolumen ipsum,ut erat, scribi,at Q exarari. Quod equidem arbitror partim scriptoris incuria,partim exemplaris uitio esse pluribus in locis corruptum, ac deprauatum, nec plane sitis omnibus integris membris consistere. Quam rem adnotasse haud improbe uidear, dum proxime luculentam ipsam historiam non incuriose, ac conniventibus oculis perlustrauerim: quae deo meas aures impleuit, ut in ea le 'ione meum omne studium, atque otium per hos continuos dira collocauerim. In qua praeter elegantiam, concinnit temo Romani sermonis, ac sententiarum uarietatem, illud in primis non solum
pr pua laude, sed etiam singulari admiratione dignis sinum conspicatus sum quod concionibus adeo octris,adeo sublimibus adundat,ut in ea parte infimi ipse histoliarum sicriptor Herodianus Cornelio Tacito nostro, nc primo quidem loco certiue uideatur. In quo non minor prose 'o laus tua, & felicitas esse debet, cum in eo uertendo opere illud plane fueris assecutus, ut sesuata ubique ume historiae maiestate, nihil quod ad candorem, ad sublimitatem, ac decus Romani
sermonis, aut ad sententiarum grauitatem, uel totius operis ipsius concinnitatem pertineat, aut reciuiri abs te, aut desyderari posse ullo modo uideatur. Qua ex re illud proculdubio suturum de hac tua proxima laetura ominamur, Remagnos
89쪽
LiBER VI mavos scilicet,aim uberes settimis,nec minores uoluptates sit cunctis Isterarum protestatibus succisi uis patitura temporibus.Q iae licet hac'enus non nisi ad paucorum manus perirenerit, autori tamen iam suo aeternam memoriam, & claram nomini syerpetuitatem spondere assitum, ac polliceri uidetur.Nam mihi uere persuadeo Graecum uirum Herodianum, quem ipse nuper ciuitate Romana dolia sti, si in mille uolumina diligenter impressus, transcripti et ad manus literat. Immorum hominum, semel reseratis carceribus peruenerit, de eo singulorum iudiacio, expediationi ἐν satis nimirum, ut in eo libello nihil nisi candiduin, nisi sublia me, nisi luculentum, at omni ex parte persectissimum. contineri omnes inge nudiateantur. Quamobrem nihil est, uir literatissime, quod singularem hane gloriam, ueluti popularem quandam auram uel contemnas, uel in postrema parte se licitatis tuae colloces. Quae quidem cum ex ingenii tui uiribus orta sit,ae selo ui eutis suffiagio tanquam ex quodam legitimo certamine constet, in memoria prosecto, ac recordatione sempiterna omnium mortalium euigilabitiHanc ego nisi diusfidius suturam detesimam, hanc lucubrationum tuarum aeternitatem, tanquam ex altissima quadam specula intueri iam plane videonnisi tamen quod minimer uereor singularis meus erga te amor,& antiquae ipsius histori* maiestas,&mierentia,quam Graecis iampridem commendatam, uel potius occupatam lite
ris,postliminio tandem in patriam redire iussisti, me in hac parte caeco, & obse ro esse iudicio iacit . Non potui tamen non molestissimo, re iniquo animo ferre quod cum proximer ut dixi ex deprauato illo archetypo si impium, & emenda
eum non incuriose, non surda aure, non illosis ut aiunt manibus retractauerint, quaedam in eo adeo corrupta, adeo uaria, ecpraepostera adnotaui, ut nullo pacto sententiis uerba congruere, aut satis competere uideantur. Quibusdam tame in
locis tentaui deprauatas libelli partes, si qua possem lima,uel ingenii ratione casti sare. od cum minime assecuta me sui ille intelligam, cupiam nostro huie u lumini suum ius, amio integritatem restitui,ope pretium me hercle arbitratussim illud ad te qualecunm transmittere,quod bene in primis abs te penustratum, atque omni ex parte diligenter repurgatum,ad suum quam prim in dominum serena stonte,&cute candidula reuertatur. Quam curam si no molesto animo pro amico sumpseris, habebis me profecto laudum in primis tuarum uocalissimum Praeconem, atque omni tempore memoriae tuae claris limae non ingratum, aut s ne stigidum debitorem. Vale. 'ANG. POLITIANVs AVGUsTi No M AFFEo suo s. D. Tl Vanto tu erga me liberalior, ct humanior,tanto me abs te maiori assit ei iniuria puto, uidelicet quod inhumanus habeor, cdm tecum conse a tri. A episti me Romae superiori aestate domitu mihi Q perbenin C ia ne libros ueteres,alial monimenta, quibus tu abundas, ipse dele 'i , ostendisti. Rem tibi ego tamen pusillam, ficilemet roganti non tribui. Quis me serat omnes te docti colunt, hominem doctum, doctis , fauentem: solus ego si non contempsi, certer suspicionem dedi, quasi contempserim, Quid a
gamr c a ne conseram in occupationes c sed quae tantae potuerunt occupationes evicere, ne codicem mitterem, quem domi habebam Oblitum ne meditam Sed obliuisci nec potui, nec debui, quod tu tantopere a nobis homo tam in dignitatis tantae autoritatis, & gratiae, tam bene de nobis meritus petiisses. Si lactum neglegentia dixero, erit haec ipsa neglegentia uix expiabilis. Quid istuturr Nempe id quod res est, putabam quotidie eras missurum, cras tamen uidere
adhuc non potui. Deniqueue cogitabam: Sciet Augustinus eo plus esse apud me fiduciae,
90쪽
me fiduciae, quo sit minus ossici j. Plus amari porro fiducia, quam omesum debe
Ergo quo plus cessabimus, plus ille nos amabit. Nee uero ratiocinatio sesellit. Tantum enim abest, ut te ouenderimus, ut honoris etiam nostri causa describi protinus egregiis & notis, & paginis Herodianum curaueris, epistolam , conseposueris ornatis imam,nostris resertam laudibus.Ac nequid abesset, etiam grammaticum uetustum, nec adhuc peruulgatum, quem c5modari tantum uolebat dono dedisti. Sic ergo meum consilium, si non sapiens fuit, at certe felix. Sed cur non & sapiens,cum Dene coniectauerint,prorsusis diuinauerim Quod Herodia anum laudas, gratum: nee enim pluris apud me munera illa pontificia, quam sus sagium hoc tuum. Licet igitur hunc ego librum pelid ex tempore Latinum socerim,tamen quoniam tu negligentiae meae subscribis, ego ouoque iam posthac ita illi favebo,ceu si nihil industriae desuerit. Exemplum certe quod misisti, libens emendabo, tum epistolam seruabo tuam diligenter,ut ex occasione contra Obtrectato res proseratin . In qua cum sint omnia laudanda, nisi quod nimium me laudat: quid tamen ibi prius laudem, non inuenio. Formiue uero laus eius nulla proosiquam quod animata, dispirans, citra lectoris operam per se ipsa pene uidetur loqui: vale.
Iraberis fortasse eruditissme Politiane, quod ad te ignotus scripsti .
oc praesertim tanti nominis uirum. Verum si ad huius calcem perum i iis, inuenies profecto si ignotum, saltem tui amantis Itinum, ec ac tai mum tuarum laudum propugnatorem ad te scripsisse: si acerrimus propugnator is esse potest, qui nondum uelitis fianctus est ossicio . Agens enim hie Venetus secretarius Miscellanea tua, opus sane multijugum, ac eruditum perte gere decreui. Arbitrabar enim id, quod de te constantis limer conceperam, me non minus eorum doctissima lectione, quam multiplici eruditione desectatuni iri.Verum mehercule superauit ut ille ait praestitua fima. Inueni siquidem non sellulariam,ac triuialem in eis do strina sed qualem Itirci Catonis, illiisue antiquitatis fulisse memorant. Quo fustum est, ut si prius tuus fueram amicus, nunc deditissimus sim: publicoq; praedicabam ore Politianum nostra aetate eruditisti .mum esse.Et ne fortassis me haec ad adulationem dixisse putares,Bemardus Ri eius Florentinus secretarius uir literatissimus indubitas erit testis.Est ire alii, re Georgius praecipue: Georgius Merula,si naturalis livor permitteret : cum quo tui caud purari uta mando, res mea serer ad Triarios deuenerat, qui te furem, te Caesiuiani praecepti immemorem appellabat, inflabatqi acrius prout eius est instituti amplis smain
uirtutum tuarum famam deturpare, ac statim post compositam in te inuectivam ostendit, qua conatur te matulasti furti deprehendere . Ego autem uirum admonere non cessabam, hortans, ocenixe rogans, ut ab huiusmodi inuidiose desiste rei instituto. Assirmabam enim se non tantum Politianum ueteranum militem. sed Picum etiam,quem tu iure Phoenicem appellas,in se concitatum:omnem de
nis doctissimorii uirerum academia qui cum bonarsi litoraum studiosi sint, P
litiani partes acerrimer defendent. Verium irrita, re vana nostra scit omnis admonitio. Nam transcripturus inue filua, quam primum in lucem dabit. Sed parturient montes,nascetur ridiculus mus. Fateor certer Georgiu Merula uirit doctium esse. verum Politianum doctiorem esse nunquam negabo. Et ne cogitares me in eum
haec odio dixisse,stias uelim meu fidisse praeceptore,cui ut Fabius inquit tanqua teri debeo parenti. Verita amicus Plato,amicus Socrates, sed magis amica v