Petri La Sena I.C. Neap. Cleombrotus, siue, De ijs, qui in aquis pereunt, philologica dissertatio

발행: 1637년

분량: 229페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

PHILOLOG. DISSERT 18smodo ericiaris Θ Sed non aequum est nos ipsos decipere , & vanis opinionibus lactatos, spem falsam producere . Cum enim

certissimum sit, materiae faecem ,& infima elementorum retrimeta,primum,divinumqἰ corpus non constituere , & e coelestibus

sphqris hue prolapsam animam, tam CX ad uerso extremis rebus copulari haud potuisse, nisi illa ex ignis,aerisque fastigio, tenue quid, &subtilissimum attrahens, atque ima idoli simulacrum efformatum, sibi coniunxisset quodquidem cum proportionem ob tineat ad ea, quae ex utraque parte,quadam communione, & assinitate connectit; non solum ab animae rationali .sursum , verum etiam deorsum a naturalibus plementis deferri est consentaneum . Quo si per igna' uiam vergat;& animam secum deprimit, quq sibi praegrauari permisit . Omnino ausem siue rrahat, siue trahatur, opus est, ut sociale consortium perseueret t. Hinc fieri nullo modo potest; quin, si secundum natu ram anima stipertius redeat, una e lapsus se erigens attollatur, &coelestibus orbibus coagmentetur: quod est, ut dicimus , ad

naturam reuocari: turpis enim, nec fercitus

ille animae reditus , si in terris relinqueret, quod e Superum sede commodatu acc priΜ q rat.

202쪽

rat. Quamobrem, cum corpus a corpore

pati ratio suadeat; & quae particulae sunt

elementorum , , Corundem retineant assectiones ; in i contrariorum pugna si inimica :Visu petrantur; opprimi, di dissipari; profecto huiusmoda, aeris , & qui magis

praeualet ς ignis extremitates , cum ab elementis emendicentur , Elementorum contrarietati subijci necesse esti: & proinde aquarum ponderibus etiam praestantissimas animas pessundari γ. :Caeterum, Q cum posteriores vitas a prioribus prς parari certum sit, praeparationes vero ab Philosophia , unde Omnis recta animorum cultu a , nos consequi ; & an eo positas esse ,: ut istud animae vehiculum , quam maxime fieri potest, purum, syncerumque conseruemus ; id aliterno contingit, nisi, ex reistae rationis praescrip. to , . naturae .consentaneam vitam instituariausa bane,cum ad bonum anima efformatur, spiritum hunc subtiliorem,& aethereum reddit, & crassiim , atque terrenum, cum in malum degenerauerit . Illum autem purgandi , atque desecandi duas agnoscimus vias; unam a coeremon ijssi heram a natura: illae secretiore e philosophia repetuntur , &extrinsecae nobis sunt , haec in hominum industria reposita: cum nimirum natura i at-

203쪽

tractione in sublime tollimur,additis penis, quibusncilius antara sese erigere, di sub leuat e possit . Has pennas plane in confes- es , unam este calorem , alteram siccitatem . Hi sunt; quae nubes abstergunt , quae lumen pr*ferunt , quae sapientiam conciliant , quae immortalitatem parant . Quiae contrario si concretus,humidusq; hic spiritus euaserit, in terrenos recessus naturali

propensione demergitur, in sedem infimam abditus, ac depressus . Hὰ enim locus humidis spiruibus cumprimis est consentaneus; ubi infelix alioquin, & poenalis exigenda vita est. Sed quid tibi Philosophia

praestitit, si necessario temperamento non ad bonum te coniarmauit:; verta posterioris

vitae pragustates euentum ξ & igneum, aerumque lumen, si nitidum purumq; ha cteniis , ut par est, custodieando sategisti noli modo, tam inconsiderata deliberatione,illud aquis demergere, ne dicam extin

guere. . a

u Cur te ipsum praeiudicio damnas,& tamquam vulgari , ct humido vitio lata res, sub ipso corporis pondere, meritam aquaiu npoenam subire cogitas An nescis, apud nos Graecos, tam impenso studio omnia ad igneam naturam reuocata, ut etiam CXierni

204쪽

externi corporis cadauera aliquando exu stione purgauerimus; haud secus, atque si haec,pariter cum anima, in aetherea regione essent collocanda ξVerum,cum ob desiderium Sapientiae hoc facinus te aggredi circumferatur; quod nimirum intelligas, illa minime nobis, quamdiu viuinius,posse contingere; cum allegati corporibus, ne quidquam puri, aut integri

percipiamus - & , si quis amor,si quod studium erga Sapientiam nos Vrgeat, ut Vm bram, non rem ipsam assequamur, efficiunt: id cum verissimum esse veI tecum sentiam; illud rursus mihi abste negari non posse se scio;Socrati nostro, quem Virum sapientissimum enunciauit oraculum , omnem ex Scientiat admirationem Daemonem conciliasse;quo sine, nec tam altum sapere, nec sutura praenoscere , nec tam Vtilia demonstrare potis suisset . Ab Daemone habuit,

ut, mortis euitandae causa,flumen non transcenderet; ab eo etiam, ut defensionem

sibi non pararet, & in ipsam iam propitiam

mortem incurreret.

Daemonis admonitu, Charmidi,vise abstinerer, a Nemeaeo certamine consuluit; Timarcho,ne a conuiuio proficisceretur, inlibbuit ἰ quos ambos una eorumdem macta. uit

205쪽

PHILOLOG. DISSERT. I 8

uit contumacia: imo,quod dictu est admirabile, eiusdein Daemonis influxu, Aristides

communicata cum Socrate aedium tantummodo habitatione 2 in Disciplinis, occultis

siphonibus, irrigabatur . Etenim nec te ignorare puto , DeoS medioxumos inter coelestia, & terrestria , mediae potestatis numina esse. Daemones,&secundos ut apud nos dici solet ' immortalest qui Deos , &homines eorum intercurrente natura, pro Priaque cum utrisque cognatione, vinculi instar connectunt& humanam inibocillitatem diuina cum pulchritudine coniungunt Quamobrem, si qua humana excellit cognitio , a Daemone illa erit qui offusas caligines discutiens, obtutum dirigat ad veritatem .' Hinc consequens fiet, ut discluso huius vitae carcere, omnis fruendae sta' pientiae spes in Daemonum consortio sit W- ponenda : nisi enim ex summi Dei prouidentia illam, suo velut officio, communicarent; non ipsi rerum diuinarum Interpretesinon etiam Eudaemones,cum ob scientiam , tu beneficetiae titulo denominati essent. His cum refragari nequeas, ad ea transiliendu squae Sapientum filij, assidua contemplation deeorum diuinitate scrutati sunt. Nume

206쪽

ro primu quam multos esse aiunt. Quidniξ si Ter funi mille etenim per terra uberri

ma regna

Gens immortalis , famuli Iouis. Et quot horriinum ingenia , tot etiam eo rum genera. At quia auctor omnium Deus his genitis Numinibus es animalium . & humanorum corporum procreationem & procurationem exmaturae legibus commendauit ue ne ulla pars mundi .his prae stantioribus, nim*busi expers relinqueretur , ne dum aethera , sed elementa omnia illis occupari debuerunt. Cumque inter eos ordo constet ,& discrimen varium agnoscatur ; qui ignei, & caelestes sunt, caeteris antistant:infimi,&deterrimi , qui aquas , S subterranea incolunt loca : quo, si Empedocli credim Vs,in eorum

poenam detrusi , O obligati fuere : sed qui

circa aquas voluta rvtur , compertum est, natura mendaces haberi, tamquam procul a diuina intelligentia remotos , & Obscura materia repletos et alii vero aetherei , ac saelestes, vipq te a terra longe seiuncti, Spropinquo diuinae istet Iigentiae muti, yerances sapientes'; censentur. iVide ergo quam in aduersa nitaris , α contrario gressu ad bapietiam curras;quip- Pe

207쪽

pe qui vilissima deperis internecione, commercium instituis cum D ijs damnosis simis . Non est quae Plia Iosopho digna sit

mors, nisi ea solum, quae cogitatione animum colligens, ita a corporis sensibus abstrahat , ut in Dei contemplationem intendat : quod nostrum est philosophari : cum , praeter mortis contemplationem, aliud non docuerit Socrates, suam puram. veramque. esse Philosophiam: in cuius dogmatibus sit persistere rectum putas, cum nihil tibi di .ignum morte contigerit, ut Philosophi ani - τοῦ mmate mam in discrimen, adducas , hoc est longe 'stippus tia vulgaris hominis anima d similem, si sa- metum eui-piens,meditatum istum in aquis, meritoque timendum, euitabis interitum. UN-Non de

in Iannali anima

los etiam tum oratione commileratu S: nunc adducimur

tibi, haud impellente fortuna, sed volunta- v. i. Histor, rie malum accersenti, ob socialis amicitiae, i. . dii quae inter nos iura intercedul,quin adessem, iis . Ai;m hac, licet properata, scriptione non potui. pM Op

Haec Aristippus, secundum sua dogmata , NE Aphilosophatus. ια ie ' Dicebat olim Zeno, malle se videre Indum conscendentem rogum, quam quosvis Philosephos audire de Animae immortalita

te disputante. . Sed quid opus erat in Indiam

208쪽

Indiam peregrinari, si ipsius Graeciae m0- numenta Cleombroti testabantur praecipitium , immortalitatis Animorum non minus singulare , quam admirabile testimonium e opinans enim hic Philolaphus, animam nostram nec interire , nec solui , nec ullo mortalitatis assici fato; frustraque verbis disceptari, quod rei piae G cacius demonstrare valeret; in sua sententia constantissime haerens , non est passus aut sermonibus deliniri, aut argumentorum ar

gutiolis distineri . Quidquid vere ab alijs dictum, vel dici potuisset , non Philosopho

rum documenta sapere,sed Platonis,& Hermetis verbo hominu , ad eius virtutem expugnandam, tentamenta potius referre existimabat. Et sane illuminatae sapientiae verissimum oraculum ab optimo Scriptore de Anima effatur;

simit , nihil scilicet si exitiala veretur Inon famem aut morbum, aut truncationem, aut

209쪽

PHILOLOG. DISSERT I9 Iaut inem, adde,aut aquam , autferrum , timet; quandoquiiam nihil cladis,aut triste abi's accipere potest, cum nullum corpus , aut corporeum,ulla ex parte illam attingere valeat. Hoc idem non verborum garrulitate, non doctrinae sophismatibus, sed accelerato lanere, velut compendiaria quadam Via, magno posteris exemplo, commostrauit, &,suo dogmati pertinaciter haeres,sperdinenda ducit hominis vincula , Daemonis cogitans libertatem; abiicit sordidum corpus , puram ut extolleret animam ; obruit illud aquis, persuasus, inde hanc si spitem, in exordium immortalitatis emer

suram.

Nullo enim pondere autumat spiritus agilitate retardari; aetherea ab infimis vim non pati,incorporeu a corpore non affligi, cael stem ignem elementorum contrarietati non subijci: & aquarum exitium stultorum solummodo esse terriculamentu Quin rursus, propriam sui necem luc culpandam,cum te mere aggreditur: no fieri sine numine Diuui, quod tam deliberato, tam tranquillo animo, & ad tam bonum finem exequitur.

cum sibi ipsi, in sua schola philosophanti , Cleombrotus persuaderet; iam quolibet Gymnosophista maior, tacita γ

210쪽

cita, sed essicaci eloquentia , & alios sapienter, prout Ethnico fas erat, edocuit. Quamobrem Diuus Hieronymus Cleombrotu stultae Philosophis Martyrem Vocat. Sed de eo satis cum ad Christianae Philosophiae Martyrem sit properadum ,r 3 ,quod ab initio polliciti sumus , clarissimae, tantumque ad animorum documentum profi-cuae veritatis lux huic opusculo coparanda. o. ,ρ Hactenus suam Dissertationem conscripsit

Vir eruditissimus;cui messuerat explicatis Libim qin insuper hac de re 'thagoraeorum ct antiquae Theologiae arcanis , ex integra demum M ve 'rae Fidei consona doctrina Christiana perorationem subnectere Me um,quod ipse diam haec imprimerentur , mori praereptus, praestare haudpotuit, hic altem tenatum velle, operae pretiam erit. Satis interea infruent ad υeritatem aditum damnati ab ipse identidem , inter recensendum,Ethnicorum philosophantrum errores, quoru inspectione, inanes illae,

ac futilessententiae reijci facilius, ac deridiaculo haberi possint. cum,ut luculenter Lactan itius at mauis, pηimus sit Sapientiae gradus falsa intelligere. zz, Ledior,Autori optimo bene precatus , plausum ne inuide, quem praepropera mors litteris non gloriae inuidi

SEARCH

MENU NAVIGATION