장음표시 사용
181쪽
quam pelago vitam committere;iuxta illud AntiphaniS :
Quorum sensus videtur;potius,ct tutius efffe vel centum sadjs per terram aliquo peruenire,quo nauigare liceret etia uno iugero. Sed non tanti esse hoc monitum , cum mecum anceps examinarem, ut in ipso Epigrammatis meditullio imago insculpi debuisset,& Carminum series interrumpi; iri is eam,& proculdubio veriorem,sententiam a deuen ut huius Animalis figuratione, antiquus mos fuerit expressus, quo infortunia calamitatesque auertebantur. Notat ex Sui- κ'
da, & alijs Auctoribus Adagiorum Scriptor,
colueuisse veteres κατF- ν τὰ κακα in execrationabuS mala vertere cupientes , in Capras sylvestres imprecari. Nimirum,inquiens,siquis mali quidpiam dici, vel nominari audiuisset, siue contra in siue simpliciter, mox deprem candi gratia subi jcebatur, κατ' αἶγες In sylvestres Capras. Idem & apud nos viget, cum in similibus usurpari septiis audiamus, Veria at Cane; a Cani sta deuo Ecquis ambiget, non id voluisse Inscrip-L 2 tionis
182쪽
tionis Auctorem, cum malorum pessimum, hoc est naufragio perire,& Parcarum de hac horribili calamitate decretum enuncias set , statimqἰ, quod hominem probum, &bene moratu decebat, in Capras sylvestres subijcere debuisset, id non verbis , sed simulacro expressisse tum quia turbare numeris adstrictam, di breuitatis laude commendandam orationem non liceret; thmetia,ut non tam ex sua person quam cuiuScumq; legentis,audientis , pietatis officio idem exprimere debentis, imitation videretur appositum.
De Synesse opinione Disceptatio. Cap. IX.
n latiUiri in meatu asserant demon ratur. Isse insententiam Homericam quam tantope-ν e adornat, Plus aequo pronior inclinat; quam tamen irae debuit, quemadmodum etiam reliqua ossenuicula, in bonam frugem couersus, ex ineribus suis expungere . Ue altem ab
183쪽
PHILOLOG. DISSERT. I 6sMis,quibus id meumbit fluuiis in loris , IDetiti in non do milibus Λumribu acta esse elua nota inuria
Ol o ulterius progredi, est enim operae I pretium, arrepta alio druertendi opportunitate,Dissertationis cursum denuo interrumpere.Sed quid interrupere aio ξ cum fortasse nihil magis res ipsa postulet,quam quod huc inserendum cogito; ut scilicet inuestigetur,quae fuerit Synesio mens,cum ea, quae supra attulimus, tam pensiculate docuerit:de qua una mecu sentire visus est Gabriel Naudeus in Syntagmate de Studio militari , quod propediem publici iuris factum iri laetor summopere, ob singularem huius Viri candorem, & eruditionem. Mira sunt, quae de eo Auctore habentur; & nisi clarorum Virorum litteris contestata, fidem apud nos mereri non possent. Aiunt enim, Synesium, pridem unum ex Gentilium numero,cum in caeteris doctrinis apprime suisse eruditum, tum in Philolaphia sic excelluisse , ut Christianis hominibus admirotioni esset: -εουω δ'οa dicam Euagrij ve μ
184쪽
ἐθέλοντα. itaque persuadent illi, vi ct alutare regenerationis mysterium reciperet, ct fpiscopatus iugo colla ubmitteret; quamuis resurreritionis i dogma nondum admitteret , neque prositeri vellet. Et sine ista fide, iti conicitione, ne dum baptismo initiatum, sed Episcopum renunciatum fuisse:& antequam ista iusciperet , praescriptis verbis protestationis leges , quibus sibi cautunia, volebat, enaisit ; ut in eius Epistolis videri
quit , mihi persuasero animum origine esse
poseriorem corpore . Mundum , ac cateras eius partes una interire nunquam dixero . Tritam illam , ac decantatam resurrectionem , Gacrum quidpiam atque arcanum arbitror, long/que absim a Uu
gi comprobandis opinionibus . & deinceps ;Haec ηmibi Disopatus no i iura permi
185쪽
PHILOLOG. DISSERT. I 67gne interpretari; sunt qui ficte ab eo prae- φtenta dicant,deuitandi Episcopatus gratia,' prs veritate& hanc ob rem locutionem Vlurpari, quam nesium c. taad sensum mentis restrictam vocant: quod sane commentitium, & incassum ab Emone-rio,alioquin eleganti Viro, per sophismatum nugas recoctum. Sunt qui afferant , ideo factum , quod qui illum promouerant, ut in
prudentissimὸ condicerent,ad reliquar Viri virtutes ct haec propediem accessura: quandoquidem diuina gratia nihil imperfectum habere se patitur. Euagrio in hac re consensit Photius. Quamobrem,cum tantum inanis Philosophiae studio tribuerit Synesius, ut tam prauas inde haustas opiniones mordicus retinere profiteretur ἰ facili accessione & in istam Homeri sententiam, quam tantopere adornauit, pedibus ire potuit,cum nec Scholasticis sophilitatibus sit destituta,& ab ea se commotum, vel Obtestato numine,quod Philosophia veneratur,
assirmauerit;Et quid ambigendum, si manifeste id assii mete nonne eius sunt ipsissima verba πυτοις Ioquitur de Militibus, qui I s εἰ 'necem sibi ipsis consciscere parabant, ante
186쪽
quam fluctibus obruerentur τοφυῆς Ομη -
ο uenue. Hos ego,hahet vulgata interpretatio , spontaneos , ac natiuosmmerisectatores arbitrabar. Ego explico,ut non tam
Poetae studio ,quam natura ipsa dogma hoc Homericum retinerent. Et illorum sententiae se adhaerere, inquit; an clarius & paulo post, cuiusdam molestae rei recordatione turbatus animo,huiusmodi mortem in aquis, vel ex eo,quod sui exitiuforet,expetendam putat, quod nimirum omnifariam interiret, iti nihil interioris sensus post obitum superesset.
an ista cohaereant cum Platonicae Philosephiae dogmatibus , quibus superstitiose addictum Synesium scimus, non hic eXpOnendi locus.tactum alibi,& Aristippaeis verbis abunde demonstratum. Potuit Synesius Theophili Alexandrinae Ecclesiae Praesulis, aliorumque pietate,' doctrina praestaestium Viroru admonitu resipiscere. Plura sunt eius rei certissima documenta. Esto etiam quod
187쪽
PHILOLOG. DISSERT. I 69 ait Petauius,multo scilicet verosimilius,hoc illum initio,ita ut in animo habebat, asseu rasse, ac paulo post ab Theophilo , alijsque doctis Viris persuasum, veritati cessisse, antequam Episcopus fuerit . Nihil enim est quod libenter magis amplecti fatear, quam quod tanti Scriptoris aestimationi facere inteli igam . S ed tamen apud Eu agrium legimus, has,quas versamus, Epistolas post eius
Episcopatum scriptas: omnes enim , quo quot supersunt, aequalem eIegantiae, & eruditionis laudem merentur: nec aliam verba illa interpretationem suscipient, οἷος--ς
quas, si liqc, quς nobis fuit disserendi argumentum, reciperetur, esset de eius laudibus non parum fortasse detractum.
Sed quidquid sit, illud Synesio me obiscere posse iure statuo, quod Christianis sacris initiatus, & in bonam mentem conuersus, non ea retractauerit in suis operibus quae offendiculo orthodoxis Viris esse pos sent: &, ut pleraque omittam , quod tu pra protulit de Resurrectionis mysterio, haesepist. emolliri interpretatione frustra tentatum ; cum latenti quodam ictu Ecclesiasticam verberet Hierarchiam;vt omnino ab Aucto
188쪽
re erat emendandum, it a nunc pr cipue ex pungendum iudicarem .Recte equidem cum hoc Auctore ageretur, si saltem, quae ante
Episcopatum scripsit,ab c teris eius Operibus distincta, pro Ethnicis haberentur: ves, quod in Lactantio,Origine, & alijs Auctoribus periti Theologi praestiterunt, perpetuae notae singulis in locis inurerentur s
Cleombrotus, studio Immortalitatis, mortem in Aquis eligit. Cap. X.
Uanum exeussit, qui, lecto Platonis de Anima Dialogose praeipitris mare dedit. Hisoria ta. men bae de Cleombroto,cum Uariὰ narratur sexquistius examinatur; ct concluditur in mari vitam isse,aetate iam prouectum:quem eum videret Arsippus, nimium ad mortem Mi eonfisendam intentum , Protreptipo ad
eum conscripto, in bonam mentem redueer eonatur, ex mox certissima morte adfutura , necessitate fatali; Deorum decresis, exempla Socratis, genere mortis,natura anim , communi omnium opinione , damno consecuturo. Cleombrotus tamen . suo pracipitio, immorialitatis Mimorum Ingulare exhibuit te simo nium, non contemnendo praconio is D. Hiero- vino laudatus .
189쪽
PHILOLOG. DISSERT I7 ISVnesio, quam haulerat ex Gentiliua
Philosophia,dicam ne opinio,an deceptio vanum quendam timorem incusserat,ne mors in aquis ipsius animae esset interitus. Nunc videamus, an ex eodem Philosopli rum grege reperiatur aliquis, qui, vel ob ip- sam Philosephiam, metum istum excusserit, & osteri se se Cleombrotus ex Ambracia . Hunc aiunt,lecto Platonis libro de Anima, ut qui ea lectione persuasus fuerat animam nostram, non nisi corporeis BIutis vinculis, veram sapientiam assequi posse; ut fato fungeretur,se praecipitem in mare dedisse. Sed an res ita se habeat, antequam causias,fines', examinemus, cum fortasse in dubium verti possit, definiendum videriir. Enimuero il
Sunt&plerique Scriptores , qui huius
Cleombroti mortem memorant, nec tamen apud eos aliqua maris fit mentio. Summus inter Graecos Theologus NaZianzenu S , corre. Na cleombroth inquit, Ambraciotaepraecipitium ζ -- 'Di-
190쪽
17 2 CLEOMBROres,sputationis de anima lectione permoti ..tata . si N000 1GraecuS Auctor, in expo. V ' ' sitione huius Historiae apud Gregorium me αiuidia minita, DctusAugustinuSulle Dotius Cleom- brotus in hac animi magnitudine reperietur quem ferunt secto PlatonisLibro ubi de Immortalitate Animi duputauit inpraecipi-L,niri. a. M is muro. Lactantius; id Am
ii rapiem braciotes ille, quis,cum eundem Librumperis-
' Τ '' '' gisset , praecipitem se dedit,nullam aliam ob causam,ni quod Platoni redidit ISed pluribus non est opus testim ijs; frustra enim in his congerendis effemi cum omnibus antiquitate praeserendus unus sit Cie. Tuis Cicero, qui diserte illum in mari vitam fi-'. nisse testatur, dum inquit; Erigramma in Ambraciota Cleombrotu es , quem ait, quum nihil ei accidisset aduersi, emur e in mare abiecisse emPlatonisLibro. Sed inquies; at Callimachus de Mari: μηδε
et .Vere no minuS,quam acute res odet po vineen.ob. sterior Epigrammatum Graecorum Latinus 2 . oii. Scholi ste 1 Porro ex verbis Ciceronis satis confiat, o εἰς αιδάν, legendum esse,Min mare, sortasse etiam scriptum fuit μιτουμου':certe elegantius videtur . Nec enim
ambigendum, aliter, quam habent vulgata Callimachi exemplaria, Ciceronem legisse;