Metoposcopia & ophthalmoscopia

발행: 1615년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

geminusque. Nam vox tu priderice, sonat alacria ter cum suavitate, capillus nigrescit leviter cum lenitate, ut ingenium capilli lenitas, ut humanitatem vocis filavitas commendet. Nec dicax fescenni nuS, nec impuri OriS convicium, nec ulla impietas tuos inquinatsermones: lepido jocoru salium i surro auresita permulces,ubi otiandum; placida Aserena fronte ita adfirmas , ubi serio agendum; religioso gesta ita adoras, ubi coelum nostroS Vocat animos, ut cum in istis sis vere indeficiis, in his recte etiam dicaris Christianus. Praeterea co mens iratae tuae frontis decus rarioribus rugis dili gentiae contestandae calculum a Physiognomone extorquet. Quibus omnibus dant Iiistragium oculi subnigelli, mansiteli indices pectoris, qui etiam

nec propter magnitudinem ignavi, nec propter angustiam dolosi sunt aut serviles.Siquidem grata' des oculos, pigritia; parvos nimis, serpentini comitantur astus & animae servilis contubernium. Quid moror; utrumque pingit Vitae probitaS,eru' ditionis &literarum cupiditu, eruditi animi inc cha pietas, ut dictu dissicile sit num liceat ex indolet tales fructus sperare,an ex fructibus talem id lem judicare. Oneris certe impositi mole non nisi palma invicta perstat; viroris loeti constantia non nisi laurus perennat; superba rota purpura non nusi roseia radiant: vos palma, Vos lauruS, VOS familiae vestrae rosetum, diligentiae labore invicti stabitis, nobili latis virore perennabitis, exsplendescetis virtutis, sicut desecatis stellae nubibus, purpura radiabitis. Quo fine quaesistis in quodam orbis er

12쪽

diti velut comitio studiori im vestrorum consiliarium , quod erat virtutis; invenistis clarissimum Georgium Gilaterum,quod erat felicitatis. Hic est qui solidam eruditionem vel vita paci cenS Valetl dinis pretio itoinen docti viri emere satius judicat, quam legum saltem quarundam centunculis secure inhiare. Hic est , cuius memoriam divinam politiorum Musarum tempe inebriant,de cum multa habeam quae admirer, in illa unici' adhuc hae reo dehxus. Hoc duce, vestro nisii, favore coeli ibutis. nobilissimi iuvenes,ubi

ipse Ca ali es in usMixta dea siue poplite libero Q ss cs jum, ductante re litu

Blandulum ebarii, animaute Phoebo.

UIbi famam vestram cedris dignabitur sera posteritas, ubi aeternitas ipsa animis perpetuum ju-Ventae florem larga adsperget manu. In hac via cum per varios diaeiplinarum campos Vagamini, prata que diverso flosculorum genere pulchrius variata;& huic qi Leso ingenii mei herbulae oculum alte rum concedite. Alibi invenietis sublimium anim rum nobilem laurum , alibi indefessae diligentiae palmam haec opuscula mea, etiamsi inter Vim liores herbulas locum sortiantur,tamen propter V rietatem forte delectationis aliquid adferre poterint. Quamvis maletia ipsa divina sit,fortalle exorietur tandem post me ingenium, quod divine et-Jam eam venerabitur. Vestra nunc sit, si favorem Vestrum experietur, qua: antea, cum adhuc mea,

13쪽

alga vilior: nunc cum vestra erit, rosis habebitur ratior. Felices vivite, o aninue nobilissis nae. Data Argentitiae tu nos ro , ut rosamus, bello deja. i. Iulii Anno io i DU. N. Subtest. S A M u E L FACI SIUS.

AD LECTOREM

A Uspicantis naturae signorumque mysteria, quae apud alios partim non vi partim CCnfusa & di lusa legentium fatigant industriam, sicciore quam politiore , Veriore Quam nitidiore, qUod decet,animo &calamo sc qui penitus decretum erat, nec tam querimoniam lacrumabilem de hujus do et nar foeda mutilatione stili ossicio signare; quam integrum Physiognomiae corpus, si non perfectiarn, certe aiketu pro ingenii dimense in lucem proferre. Etenim si consumunt se multi, dum civili sangui ne manantes Regum gladios insectantur,dum Caiatonem & Caesarem sevi entis destent fortunae victimas: quanto satius erit universi humani generis fata cor rectare, quantumque sceleris & probitatis Unus ς rat quisque nosti lan pectore conclussim divino quodam modo praeviὸere. Quantillum est facinorosi nolle Catilinae jam olim extinctam audaciam,&in nostrosecuto semper peregrinari,nec

14쪽

ipssim redivivum juvenibus nobis blandientem animadvertereὸ Orco demissus, credite,iterum inter Virgarum crepitus metuitur plagosus Orbilius, alibi laetus lumine Zoilus,alibi Thersites denuoprodeunt: alibi etiam non enim plane infelix nostra aetas) Volumnius occisum Lucullum sequitur indocilis stinerato superesse amori Nequicquam vivitin

hoc aeVo,qui magis novit Nerones, Vitellios, Sire-ties,Lucretias istius aevi mortales Divosq;,quam n stra tempestate vivos homines. Fortas te etiam in jorum cineres δί manes exagitat propter sceluS, cujus furor ilium quoque animum immane Vexat. Ite agite proci Divae hujus, nunciate talibus Aristarchis,etiam hodie exclamandum este: Quam dissicile est, seipsum nosse. Qui se novit, nΟVit mnia,&qui noVit Omnia, nondum tamen se novit. Spatiosi mundi,quem idetis, ejus omneS ce nimiis divitias opesque, cum hominem cernimus:& Potus quisque est hominum,qui hominem a miretur Z Quae obvia iunt, miseri vix unquam curamus, quamVIS magnitudine sita humiles nostros oculos animosque impleant ideoque ad nova,non ad magna stupentium vultus attolluntur. Annon in unoquoque nostrum quicquid stiperbissima universi habet moles, continetur ' Celeritates orbium coelestium,arietantium elementorum, pullulantium satorum, arborum & animalium omnium

naturae & vices in pusillo spirant pectore nostro. Parum est, quod dixi, nec dum humilitas linguae assurgit,qud debet,rerum miraculisdeprella. Ethe reos in

15쪽

reos in nobisspiritus Genios,Deumq; immesum,

quo nihil maj excogitari potest, angusto cordis thalamo inclusum circuserimus. Quid ergoῖ Deus in animo nostro' Noster quoq; animus habitat in Deo. Quantum est ininfinitudine agere tantillosὸ Quantum est,in tantillis agere infinitudine,ut nec animus abser beaturninnitudine, nec infinitudo angusto co- primaturanimoΘItaq; non incredibile homine posse omnia atq; Lunam coelo deducere, horrendis nim bis & fulminib. Ovire, ventorii geminare & minuere murmura,ipsamq; naturam potentiore quas lare dextra illud incredibile ducet posteritas,n os adeo Vecordes in nostri ipsius mille cognitione, ut ne inter

disciplinas quide certum locum Microcosmologiae ausi simus assignare. Quod si diu curarum indignio rum funesto scelere pectora manusq; lassavimuS,respiciat nunc aliquando animus ad nosDet ipses, ne abiectus turpiter se dicatur consitimpsisse, vilissimis quibusq; fida praestando servitia. Atq; utina nuper gliscens divina Fraternitas,si qua ulla est, Microcos. mologiam nobis depingeret,ad quam velut plebeiae

stros nulla pollet pictura felicius assicere, & perfectius beare. Interea Physiognomiae laborem humeris imponam meis,in cujus gustum Metoposco piam & Ophthalmoscopia prosero,&simul doci asaltasq; mentes prensis,ut tenuitati mea ubi labasco, noni iccenseant, sed siccurrant. Deus n.&qui Deo proximi censentur, benigno oculo respiciunt caecos mortalium lapsiis, & promptiores sunt erigendo quam nosdediviores cadendo. Vale.

16쪽

INDEX CAPITUM

DP Genere Metuo, copiae. LDe obiecto Metuo copiae. a. De Metust copiae De y- De Metoposco G destinatis ct imprimis de magna ct

parra fronte

De fronte longa ct curta s. De fronte lata θ' angusta. 6. De figuris frontium. De consideratione frontis ex aspiciente qualitate, de palla fronte θ' deformi. S.

De rugosa, caperata θ' explanata fronte. ' De lineis frontium in genere, Io De timea Sa xrnina II. De linea Iovis, Martis θ' me reris Iz. De linea SVIts, Lunae π Mercurii rῖ. De frontium navis singularibus I . Designatis Met sopiae. U.

OPHI FI ALMOS COPIAE CAPLta sequentia sim DF Suercitiis T.

De CiIjs 2. De genis oculorum ' y. De Ocularum papillis. Φ. De Quantitate oculorum f. De Colore oculoram inpliciore 6. De Oculis diversi coloris pura talis gravisse deformatis Z.

17쪽

De Forma oculorum II. De Motu Nulorum M. De Oculis TibrantibYs Iz.

De Ocalu frequenter se aperientibus 9 claudentib. 13.

De Oculis sursum deorsumό directis. 76.

De immobilitate θ' vigore oculorrem. II. De Oculis ridentibus 9 contrario lagentibus. Iy. De assectionibus claae oculu magis per accidens conPen

uat, id, rei per assectus,vel per morbυ I'. Boetiae; sib 1. de consiolat. Philosophiae pros. . Sicut scientia praesentium nihil his, quae fiunt, ita praestentia futurorum nihil his, quae ventura sunt, necessitatis importat. Omne signum, tantum quid sit, ostendit; non vero efiicit quod designat.

Epictetus apud Arrian. lib. I. cap. I . Cum januas adduxeritis, & tenebras intus feceritis, ne unquam Veniat in mentem dicere,quod soli estis. Non enim estis, sed Deus intus est, ct Genius vester intus est. Quid autem opus ijs lumine Ut videant quae agatiS. Laertius lib. I. cap. a. Chilon dicebat, divinationem non esse dete standam: quod hanc Deorum munus esse crede-l ret,quae ratione percipi posset ab homine insigni

18쪽

Adamantius lib. a. cap. i. quemadmodum phy- fCn. prudenter proHunc are possit. Naturae judiciorum cognitionem etiam secundum partes, & membra lingula, coloresque singulos, & motus, & Spiritus, & voces, & qua cunque alia cum his simi, facere oportet. Sed &id nolle expedic,quod ex uno signo per se,& ex duobus constans pronunciatio fieri non potest, sed ex - pluribus & majoribus, quae omnia inter se mutuo consentiunt. At vero alia signa, ad ea quae in oculis sunt, dijudicare oportet, haec enim praedomi nantur. Si enim externa his consenserint, minime fallax erit Physiognomia. Ex alijs autem signis potentiora si int ea, quae oculis sunt propinqua,Velut frons, nasus, OS, genae, caput. Secundum locum habent ea, quae circa collum & pectus sunt

TereIum, quae circa humeroS, manus, crura & pedes. Quartum quae circa ventrem. M imum autem est ad j iiicationis confirmationem, totiuS hominis decor,qui ex omnibus his conspicitur:quem super omnia, velut omnium sigillum intueri opo

tet.

Idem lib. i. de P fila . utilitate ad Con an

tium,

Omnium, ut ita dicam, hominum mores & vitae propositum,Velut ex divinitus immissa ac minime fallibili vaticinatione, no cit is qui Naturae indiciorum scientiam tenet: quo bonorum solum amicitias arripiat, malorum autem improbitatem

ante factum experimςntum devitet. Quare prudentium

19쪽

dentium hominum est,hujus artis notas omni st dio elaborare,& Naturae indiciorum cognitionem aggredi, ita ut maxime confiderent,si quid alter tum est, dc praeter aetatis & regionis speciem.

Multa autem signa & ferὶ universa in oculis imsident, dc per hos veluti per .portas anima tranS-

lucet. Idem lib. a. cap. I.

Leonis mores sunt, animositas dc fortitudo: Ne species talis existit. Pantherae, mollicies& iracundia, delitescereque ac insidiari, timiditas simulque audacia: Sc forma his respondet. Ursa crudelis est, dolosa, damnosa. Sed & in alijs animantibus simialiter proprii mores apparent. In apro, ira impro visa. In bove, integritas, simplicitas. In equo, jactantia, ambitio. In vulpecula, dolus &insidiae. In simi scurtilitas, simulatio. In ovicula, stoliditas. In hirco, fatuitas. In sue, impuritas &gulositas. Sumiliter etiam aliorum reptilium ac volatilium species moribus similes sunt. Si itaque homo partem aut membrum ferae aut volucri similem habet, ab

his naturae indicia sumere oportet. RaVOS & ca-Vos moderade oculos si videris, leonis memineris.

Si valde cavi sunt,& de simia cogitato.Si ampli Scplani sunt, boum oculos tales dicito.Si pronui fuerint oculi, dementis ac contumeliosi sunt, velut asini. Iob. Franc. Pis. Mis. depra nove lib. I. cap staturoru iu

20쪽

Futurorum praenotio ex luce eximia spiritali com paratuc, non ex talpa, ut Proclus inniatur.

Futura aut considerantur , ut in seipsis&sua natura manent, quae soli Deo, &cui volueritipse revelare nota 1 mi, aut in filis causiis continentur , quae etsi Deo nota sunt, tamen etiam aliqua experientia & sagax conjectura sibi vendicat.

Multis signis natura declarat quid velit,ac qua rat, ac deiideret: obsurdescimus tamen nescio quomodo, nec ea. qua ab ea monemur, audimus. Hyratius iv arte p2et Tu nihil invi a dices 'facizm Minerra. Format enim natura prius nos intus ad omnem Fortunarum habitum, iAPat, an impellit ad iram.

SEARCH

MENU NAVIGATION