Quaestiones de dialecto antiquioris graecorum poesis elegiacae et iambicae

11쪽

a Beroti, Mimnermo seribuntur: ss. 527-8, 567-70, 877-8, 939-42. 983-8, 00 12, 063-70, 129- 32, stes055 8 pr0bat Beroi 0niectura'. 0n solum quia maxime h0rreni a p00sis vore Th00 idea ingeni0, optime congruunt uiti inanermi P00si, sed etiam quia nulli, Triderieus iuris e- ptimo demi,nstrasse mihi videtur eum, qui hunc syni, in instituit, i, in Dibrie, inserendis versibus, qui ius moribus vehemuntur pepugnarent, infamia m0vere v0luisse. Virum aut vinos illi versus M 23 sqq. qui inscripti sunt μουσα παιδικι u notu rus Signati),0Xcopiis uss. 253- qui ut 0rtasse etiam 25.5-ii Nolonis sunt Mimnermo tribuendi sint ea quae si istaselii sententia an esius reli p00iae, in dubio relinqui, Mihi quidomu limnermi ingenii, quale apparet in fragmentis veterum testimonii ii ascriptis, nimis alieni videntur. Sed tamen Ionici alicuius oestae certe sunt. In relicuis versibus hancrati una ingressus sum, ut omnes pro vere The0gnideis haberemo aliter enim nihil sero pr0fici videbam. Ceseruulieo iiiiiiii ullo versus rei certe factum si morte positae salso rescripserim, qui proprie I0nici 00ta vel S0lonis Atheniensis Assit, hoc, ut in no testus disputationis d0cebo parvi 0monii est. tamen putes, eum in his quaesti0uibus Amineorum reliquias una eum agmentis iambicis e prehenderim, me nimis diversa tradiasse, ni inere satis si saepe uirumqueli Oi Si genus ab uno 00d que p00ia excultum esse' et dialecti, multu e0mmunia habere. Conferas maxime quae do trochaeis i p0dis diximus.lli do stoeenii ,ro ad recte iudicare P0ssem, Omnes

script ix 0nies, qui usque ad quinii noduli finem revixerunt, mihi inspiciendi erant. si aque usus sum aragmentis velorum hisi te una

12쪽

maximo Hoeaiae Milesii, horocydis serii Iouis Chii et phil080phorum potissimum Anaxagorae lagomenii, Diogenis Apollonilao Melissi Samii, Heracliti Ephesii, Democriti Abderitae), qu0rum illa e0ntinentur in I et II volumine editionis quae inscripta est: fragmenta historicorum Graec. notis et protegg. illustr. C. et Th. uelleri, ar. l842-5l 4 Voll.)0, haec in oditione cuius titulus est fragmenta philosophorum Graee. Olleg. reeenS. Vert. amoti . et protegg. illustr. indit instr. F. S. A. Mullachius. Oeseos phil0sophicae caeterorumque ante Soer philosophorum quae supersunt. ar. 860. Utraque tamen eum ipsa magnam partem depravata sint atque in linguam Atticam converSa, ita tantum respicere licet, si quae vestigia purae dialecti ser-

Varunt.

Quod ad Herodoti dialectum attinet, nitor C. L. Struvi quaestionum de dialecto Herodoti speciminibus III edd. Regimonti S2S-30 in opusculorum vol. II.), G. indorfidissertatioue de dial Her qua legitur in editione ab eo curata Parisiis S 44 insunt etiam Ctesia fragm. illustr. ai: Muellero), hardyi et Abieliti quaestionibus infra allatis, maXime autem redo vi quaestionum de dial Her libris IV. d. Lipsiae S 460 quanquam ei non temere fides habenda est, quia non multum curat singulorum librorum Ruetoritatem atque haud raro quaestiones ambiguas diiudicare studet Ol eorum numero in caleuto Vocato. Hippocratis Seriptorum genuina sola a me adhibita

volumine I optima oditionis quae inscripta St: Hippo oratis et aliorum medicorum votorum reliquiae, ed. TRI 'ciscit Zacharias Ermerius, Traioctis ad Rhemun 859-653 Voll.) Neque laoc quidem omnibus rebus morma

7 hos libros modo ineundum paginas itari licet.

13쪽

pura Indis ad quam P0Hiarum agmenta intendemus, haberi P0ssunt, qu0niam multa insun a recentioribus medici

interp0luta. Accedit, qu0d non est dubium, quin Hippi,

cratis dialecto, i. e. ad ni itiori multa uni vetere Atthido communia sint. Praeterea i X titulis Unicis, qu0rum numerum valde e Xiguum esse vehomenter dolendum est, mendandis p0otis

salutem afferre studui. Quanquam plerique cum recenti ire demum temp0re exarati sint, multa linguae vulgaris vestigia prae se ferunt. Quocirca n0bis u0n quaerendum erat, quid-nunt Iamin praeberent, Sed inius quid genuinae adis

servassent.

Intor lios primum locum btinet titulus Milosius Coi p. Inseript Graec. r. 39 LOeckhius non recte ver-Su OSSe putabat , qui Secundunt A. iretilio is uni pag. 24 libri inser. Studion ur esu hiulite os rie ischen Alphabeis, . Auflage, Berlin S67 si rostituendus videtur:

λ υνι pertinet ad i. 00. Sigeus 0rp. I. 8, cuius inscriptio superi, HI0ntea usi, inseriar itida Boeel ius vol. I. pag. Hinscripti, ueshas , inquit, in earum reser classem, quae salsam anti-iluitatis speciem prae se serunt, easque hoc, quo p0sui loco, nonnisi duci uuin priscorum in pristinae uelibritatis causa retine0. Eodem auct0re propius aecedit ad Mist0li lis aetatem quam ad risiureh00rum lciret h0ssus vero p. 8 qil dem0nsuavi eum exurufum esse Pisistratidarum

tempore vel brevi post, sine dubio ante Ol. 70. Teius hi sive dirae Teiae', ptimus titulus, qui nouel hi P0si pestem, quae initio belli Pelop0nnesiae grassaia est, vel P0si paullo antiqui0rem, quae Lemnum es alia loca invaserat, exaratus videtur, ruetius iret p. 3:ol. 76 7. Halicarnassius, qui nuper in NewUne repertus' Cuius praestantissimo libro inser. . hisior o dis verius

14쪽

est, accurate editus et X plieatus atque intra annos 460450 a Chr. n. positus ab Hermarino Sauppios . iret hos ius p. 40 posuit eum in Ol. l. Ephosius C. I. 2953, qui irehhoitio auct0re p. 20st x initio seriodi l. 82-104, 0rtasse paullo antiquior

quam Halicarii. At vir doctus tantum propter signum . quod orbis interpositum est, titulum tam antiquum habet. Equidem cum ibi iam contracta forma δειά os scit. ιν appareat, Credo eum ad mediam periodum pertinere Signum illud appositum videtur, cum titulus sit tabella Ruguralis. Amphipi litanus 200 in medio fore saeeulo quarto Demosthenis tempore scriptus AeCuratius editus est ab Hermanno Salappio in programmate inser. hJahresberielitubor diis Villi tui riistischo Gymnasium ii eimur Onostern 846 bis stern 847, or statiet voti dem Director H. Sauppe Mit inor Abhandiuti desselben Inscriptione Smacedonicae quatuor , pag. Q Sq. Mylasensis 269l intra imos 400-350 Artaxerxe II oti regibus Xaratus, in quo dialectus Carica eXpreSSa

Thasius 2I6 Thasii sunt Iones X Paro se , in quo satis multa vestigia dialecti Ionieae X stant praeter vulgares

formas.

Olynthiacus editus a Sauppi l. e. pag. Sqq. II. pertino ad initium quarti saeculi. Mycalon sis C. I. 2909. Iam plura vulgaris linguae vestigia continet aeque ae Trallianus 29l sequi aut usque ad 35 a Chr. D. Scriptus est aut X antiqui0re transscriptus vel eius.

at Halicarnassus Cnidus and Branchidae London 1862. 863, cum bibliothoea univorsitatis Lipsiensis prunum tantum volumen Suppeditet, uti mihi non licuit. 9 Naehrieliten voti dor ἰ viversiis uni de Konigi. Ge- solisehat dor issenseban Gottingen No. T. SeptM. 2. 863

15쪽

Inseriptionum Sarmatiae, cuius civitates Graecae muXimum partem Ionicae orant originis:

recentiores Olbianae Olbia colonia os Milesiorum 2058. P . 2067 2s 70-74. 2076 208s, qua secundum vel

priniam saeculum R. Chr. n. non superare Videntur.

Roliqui tituli Ionici vel nullius foro m0menti erant, ita ut ni iti possent, Vel tam pauca c0mmemoratu digna exhibent, qu0s infra occasione data u0minari satis abeam Valde dolondum est, quod grammatici n0bis nulli uti sere auxilium serunt, quia picam dialectum potissimum respiciunt aut hanc et recentiorem Iadem e fundunt, aut etiam qui prae ceteris sapere videntur, recentissimum di lectum intellegunt, atque Iamino p00ias lonicos admodum raro commem0xant Pauca testim0nia quae adhibere leuit,e0mm0dius infra suis locis asserentur. Solonis dialecti instauranda causa contuli tituli, Alticae antiquis sinios, quos infra ubi res postulat, numerabo in P ,eorum Dorieorum dialecto restituenda magni,pere adiutus sum praeclaro Ahrensi libro ili dialecti D0riea rivo de Graeea lingua dialectis libro li., d. 00uiuga v. 843, set inseripti Rus Megarensibus r. 327-l339 phemeridis archae0log. , ,3 pag. 804 sqq. quae pertinent ad aetatem Demetri Antigoni.

16쪽

D digammatis vestigiis. Iam apud Homerum non vivi, quod dicitur, digammatis uSum gnOSCendum SSe, recte ei Spexerunt G. Curtius et qui eius sententiam amplexi sunt A. Logkion oti Windischi). Hoc enim maxime inde apparet, quod digammatis Vis in eisdem vocibus modo Servata modo neglecta est, vel in eodem carmine. Ubicunque igitur ex hiatu admisso vel ex syllabarum finis brevium productione digammatis vestigia apparere videntur, Statuendum est Homeridas antiquioris tempori S con Suetudinem Secutos esse, qualis etiam tune in carminibus memoria traditis conspicua erat. Ubi contra digamma prorsu neglegitur, recentioris, quo Ilias et Odyssea Conditae Sunt temporis usum comparere existima. Ex his Sati elueet, quant minus quo tempore Iones, et elegiaciet iamboruni scriptores, et Solon carmina compOSuerunt, eonSOna spirans pronuntiata sit. Obstare videtur huic sen

1 De hyninis Homeridis maioribus fer Ernestus indiseli Lipsiae 1867. pag. 2 Sq.

17쪽

καὶ Λύκ υσιν, λον ανυ θύναξ, 'Hένα D.ενα riseian. I p. 3 nihil tribuendum esse, vix est quod moneum. Quid a quod in multis vocabulis, in quibus eius vestigia ab u0ine ridis retenta sunt, ab illis exstincta sint, es. α ι Mimnermihi. 9, t. Simon. 7, 74 ασιὴς Archil eleg l. Solon eleg.

Mimn. 2 8, etc. Quid Z quod tantu in eadem vocabula atque in carminibus Homericis digammatis lim pronuntiati vestigia servarunt, idque suopissime in eisdem sermulis, num negabis poetas illos imorum imitat , ess0 Quid quod ne in isdem quidem vocibus constanter digammatis vestigia remanserunt, Sed multo saepius prorsus evanuerunt 2 Quid

quod in poetarum reliquiis consonae XStinetae vim vel ungustioribus finibus quam apud Homerum circumscriptam videmus Nusquam enim breves, quae in Consonam desinant syllaba ante Voces digammate Olim instructas produ-Cuntur. Atque etiani, ubi quodain modo antiqui0r 0nsuetudo

Prorsus eadem est rati Tyrtaei elegiarum. Unde apparet eum vestigiis elegiacorum Ionicorum ingressum esse,

18쪽

w0τε μνος li, octo dicemus Theognidem cum illis ex omni inii sonte poesis opicae, nune quidem non iam aperto. U0cem σιε φανος hausisse, nisi quod hiatum quoque inde recepit. Eodem mi,do explicari p0test hiatus, qui fit ante dio VOCOm. Num uinon inde, quod reperitur Scriptura ευγεργεσί in optimo odie A ss. 4 et 574, vs. 413 iis ινος in A, G γ οἶνος in i pro ε ινος et 440 ώδιον in ΑΚΟ pro ἰδίων, nobis concludoro liceat ab ipso Theognide digamma litteram in iis c arminibus scriptam esse, quae Ahrensi et Burghi opinio osse videtur, ndmodum dubium sest. Qui minus enim in Theognidis carminibus d vivo digammate cogitemus, impedimur eisdem fere ausis, e quibus ab logineis e toris ei iambographis id abiudicavimus Nam in nonnullis stirpibus spirantis Vestigia, quae apud Homerunt exstant, in m non reparent, s. re τυ s. 785. 68.cisso c6l. 9l. 739. ρεε δεεῖ 22.492 ' 532. Huri 333 ). Deinde in eisdem vovibus ni ulto saepius prorsus neglecta quam OrVnta est, cf. ινος ei od, quarum utraque uno solum loco X cepto euin voces anteced nil occurrit, Contra prorsu deposuit pristinum speciem illa s. 26 l. 497. 79. 1039 te. Me 96 4l4. 19; 6. 8. 20. 22. T. 159 307. 14. 55 1l6ς ino: Deinde ex multis sormulis apparet The0gnidem quoque se ab Homeri imitatione non abstinuisse. Denique etiam apud hune nulla X empla reperiuntur syllaba brevis ante voealoan digammate antiquitus instruetam productae. Praeterea quoniam Orienses utilior dialecti specie usi, quorum in numero Meg ense Shabentur, a quinto fere Saeculo digamina prorsus abiecerunt ), non ut Severior oris p0stea in i mutarunt dissimillimum est iniri Theognidis tempore digi via in mediis vocabulis

19쪽

nondum pronuntiari desiisse. Nam semper consona illa spirans in media vocum Sede multo prius qua in in initio evanescere Solet. Cum igitur in scriptura εἴ γε o γε si aperie subditici uni habendum sit, monemur, ne marino ceteris exemplis ullani fidem tribuamus. Itaque dubitari non potest, quin Theognis poetarum

elegiacorum, quo SeCutus St, consuetudinem sibi ad imitandum propOS uerit, ni Si quod ante pauea alias voces eadem licentia prosodiae uteretur, quam dialecti picae et elegiacae analogiae non repugnare intellegebat. Ceterum autem, eum in hexametro et iuni illud genus hiatus, quod sola incision metrica nititur, haud requens esse videamus ), cum in Pentametro, qui I OS he Xametrum gravius incedentem properantiore quodam gradu uti videatur , hiatus nisi ante voeabula digammai olim instrueta aut post quaedam vocabula' non admittantur, Omnino Oe

li Quarum Migummii iam ex uomeri consuetudine satis uotum

liintus qui s si sta in seguntur, steris iubimus Abrensium induti Seripturae varietatem tantum ubi deessarium detur, res ibam plerumque ipsis ea glii verbis usus.

20쪽

Haec extrema tamen, cum aptam Sententiam non praebeant, perte Corrupta sunt Palinaria, ut aliorum coniec