Quaestiones de dialecto antiquioris graecorum poesis elegiacae et iambicae

31쪽

1 in verbis syllabii iis terminutis dubium mon mi, quin prius

32쪽

Denique a singulae voces duplexis praebent: ue GDς, quacum Conserendum est Latinorum medius,

Consulto in antecedentibus exempla e fragmentis iambicis et tr0ehateis afferre negleXi, ut de eis in unu ni qua Si conspectum re laetis facilius iudicare possem. Atque antiquum G quidem, ubicunque in trochaeis legitur, ex eis quae ineunte Commentatione XPOSuimus non attentandum est. Itaque recte sese habet Anan. teir. 5, 8: ἀλλὰ reciσιν χθυεσσιν 1ιπρε πῆς ἐν ινιτ υτ υ . Areli. tetr. 58, 4: Galenus exhibet ποσὶ καρδίης γιλε υς, etiam Sehol.

Hippocrat. ροικὰς ἀσφαλε υς δε κως ποσὶν reliquis missis); apud Dionem Chrysost. σφαλ . i. καὶ πινοίγιασιν δασυς vulgo legitur, Sed codd. praebent καὶ ri κν tia ιοι κνι ιχεσιν . Vidore licet a Dionis librariis aberratum osse in versum tertium καὶ ιερ Κλυ EI. undo νί-

ita si in s. 4 illatum est. Quo faeto eum alii πλέος sententiae non aptum haberent, das p substituerunt. Quam facile autem e ἐπικνὶ Παισι Vel νοιεσιν Oriri potuerit vul

33쪽

quod Strabo tradit, Schnoidowinus coniecit δικύσσασθat; quanquam fortaSSe praeserendum est δικάζεσθαι, qu0d xhibent Diogenes Laertius Eud0eia, Suidas bis). Non minus dubium est, utrum P. 4 cum einelii υποργόssat scribendum sit, an cum Bergilio D ODI 'αι, an Servandumi noργά6αι, ita ut purus tetrameter XSi Stat.

Quod in metro trochaico admitti potest, idem quam maxime abhorro ab iambis puram dialectum laniem flagitantibus. Vehementer igitur offendimus in relinis ino, qui legitur Arch. tr. 30: ἐσμυρισμέν κόιιας καὶ στῆθος, ως ν κα γλ ωνί οάσσατο l . At, inquies, reperitur Hipp. r. 2, ut - ρος κανης li, quod a vani coniecturis satis tutum est Quasi Ver Omnia una eademque norma dirigenda sint. Etenim ἄμs ορος si vox e Immeri carminibus depr0mpta. Qu0Cum Optime convenit eam, quani ab Origine habebat, sormam retineri, praeSertim uin in in eo PSO, quod in p00-tae lingua patria non usitata est, Se quasi pr0fiteatur p00-ti eam. Quam cum reeipii poeta, non peccat in f 0rmatii,ne late patenti, quoniam rati, e quadam peculiari s viata est; peccaret, si s rinis uteretur, quae in dialecto patria una cuin innumerabilibus aliis dis sum u0rmam secuntur. Adde, quod ii in s geminatum, cum μ0ρ0 in se0nte cons0num non misisse videatur, debetur tantum c0nsuetu- diui illi Homeridae, e quo ante uasales t et . quippe quae habeantur in earum c0ns nuntium genere quae durantes vocantur, interdum brevis syllaba producitur. - Itaque ρασσατο sine haesitatione librariis tribu uomeri dies clum ab Iado recenti ire u0n accurate distinguentibus. Servbendum videtur ρι σαι0, 0xisius verbi seu λμαι, qu0dactivam significationem habet. Similiter uis p in o. 273 Cum diuel io in auulaetis eritieis ad Athenaeum p. 336 probo

34쪽

μεσο γυδορποχε si ς ferri non poteSt, eum non e tetrametris sed necessario ex iambis petitum sit a scholiasta es. ιι εο γυδορrro GTas . b Praetoris haec pauca tantum alius consonae duplicatae Xempla reperiuntur:

positionis ν consonae se assimilavit Hipp. ex. 85, 3 et S0l mel. 42, 3.

5 Nam ibi per utrumque hemistichium dispertiendum erat, ita ut caesura principalis rorSu neglecta fuiSSet, Si fere ol μεσlσηγυ ορ-πojέσrci Ol- ,s j id quod credi non licet. id Rossbael und est-phat, riech Metri III. p. 49.6 Grundg. 410 430 426. T. 7 Grundet. 10. Cetera pr0pediem edentur.)