장음표시 사용
241쪽
eondieant, erogat uti pectiniana exactam in Dianus equorum ligneorum usu. Qui υ- opera publiea. Sin pecuniam victus nec dum nri y Hoc nemo ill 'ium, quos m do laudavi. solverit, ut ne eius exactionem victor habeat: aperit. Permittaetur e gy inaratum istud felieautio quoque si qua fuerit eo nomine inter- cioribus, inquit Mornacius.
T a T. XLIV. Dis Religiosis ct sumptibus funerum.
Locris regigiosi est, ubi eorpus , ossa vehominis condita sunt: Septi lchrum quod
dicitur, L 2. sepulcbrum. s. D. o. r. 3. religiosum. s. Inst. de rer. διυ. Monumen tum est, quod inc moriae iervandae gratia existit, a. I. h. s. s. in quod ii corpus, vel relI-quiae inserantur, fiet sepulchrum, h. n. t. t.
Si nihil horum , est , i. e. inane sepulchrum, quod teligiosum non est, I. 6. Ψ:uo. t. 42. D. h. t. I. T. D. de rer. divis. Locus quoque alienus, in quem . invito vellano.
posita, ut irrita sit, & condici possit. M. P. jMores hodierni ejus quod alea perditum est, trepetitionem limatat: exceptis quibusdam ca- - stas, Rebuff. proarm. ad eo sit. reg. Nos. s. p
tandum sane solet, hodieque aediles esse, qui udos homines E popinis rasPiant, ac necturi talibus optimo dierum aleae frena laxent: gignit enim , ut Horatii verbis utar , ludus trepidum certamen & iram, ka truces inimicitias & sunebre bellum. Quae ibi cupidi in lallelidi ouanta temporis ja Aura quot periuria & blasphemiaei quae denique bonorum
morum corruptelai ut merito vitia urbi ς enumerans Marcellinus, non insimo loco aleam
.collocaverit, tui nobiles atque plebejos deditos salse queritur, lib. 28. Alea scopulus Pammoniorum dicitur Pascasio. Et Ambros libr. t rante domino mortuus est illatus, religiosecde Tobia, e. tr. Videmus , inquit, aleatoreι l non fit, h. l. h. I, 3. D. eod. Qui tamen sine subito egentes, repente Zivites, deinde nudos, i permissu Principis transfert cordus conditum . Forulis jactibus patrum mutantes. Versatur enim l non quidei epulchri violati, sed injuriarumor, vita, ut tegbis: vomitur census tabula. t yadicio tenetur, I. g. D. h. t. I. ult. b. t. Atis, An qui in aleae lusum pecuniam alicui sciens j qui id quod alius in nostro fecit, cum jus ta-eredidit. repetere easti potest i Neg.- .si ciendi iion haberet, propria auctoritate reci- veris. I a. s. II. D. Mandat. l. si quis eum si-idere possumus, i. quemadmo m. s. I. D. ret. S. D. pro empl. Pancirol. I. Uariar. o Liaee L. Aquit. l. ult. g. si adjanuam. D. Quod υἱ48. Miserpiens. tit. 64. art. Is . ser ire . aur cf. Quod argumentum est Pauli Castren- P. De. . . t sis. Resp. Regula si perdit ossietum Non omnis alea est vetita excipit enim favore religionis; quae defossum hominis ea- Iustiniatius quinque ludos, qui virtutis causa. daver in meo, inconsulto Principe vetat ef suscipiantur d. l. 3. ut, i. singula- dir LI. g. d. I. ult. Glosis d. I. x s. Sichard. remsaltumr κοντο - όδελον, i. fastum contos b. n. r. Nee alienari, 4istrahi vel oblitui lo- fultor villatios exercitationes ac rusticas,ica religiola possint , I. y b. t. prohibente ait Mornaciiisl κω νιν ηε ασό iuriς religione, ait Antoninus in b. L. L. Sed arra, . i. Dcusetionem basia vel pili sne eulpide: i hodie, spreta hae prohibitione, sepulchra di- . i. ras sationem 3c ἱππι ν, . i. stralii videmus. Lamb. Gor. in Suppleni. libri equorum eurrieulum. Quo ludos explicant' singui. Frede, . Sandii de e sucat. p. jacius, Raguellus, Mornacius b. se ad l. Qua aArione. D. M 'L. Aquit. Panci rotius s. variar. DEI. 47. in M. Isterdicit autem Iusti
242쪽
vel matulati, vel negotioriun testorum: qua- ' Lxx III. tiam actionum nulli omnino iam privilegium
competit, d. I. IT. E. I. I . 3 o. quo in uod in funu=Zefunni, vel morbum ejus ero- uxorem. I 3. D. Ee negor. ges' opp. h. N. Lia se te boni viri arbitratu, probaveris, praeses or L . C. de petit. hered. .ubi impensa in mor- pr inciae olvi tibi iubebit, b. I. Actio si- bum coniungitur impense funeris. Res p. Con-neraria datur ei, qui funeris causa iumptus -- iungitur quidem, verum nulla ibi erat credicit, adversus eum , ad quem ea res pertinet i torum contentio , nullus eonfitebis. Opp. Rei puta, heredem vel bonorum possestatem ut i ligionis & humanitatis non minus interest, Himpius recuperet , b. I. LF quis I 2. 3. 2. Lin quis. 14. g. . D. eoae. Qui priςilegio utitur exigenda ante alios creditores. I. quon um. IT. D. de reb. aua. 'D . pus d. Tametsi enim lanerans per nalem tantium actionem habet, non hypothecam, tame singulari jure hypothecariis praesernar , I. impe a. 4 . D. h. t. Et licet ex Glossographis Irnerius, ex
recentioribus Cotuimus 4. comm. II. insin. Doliel l. ad L fieri. C. Qui mi. in P. . 23. m. I . existimaverim, Marcianum in eat.
s. de credito duntaxat perlisnali loqui, pro' quo nullum suppositum est pignus vel hyp
tneca, recte tamen eorum interpretatio com
muni caleulo repudiata est: quippe quae non solum vςrbis Marciani repugilat, verum etiλm impinsit in L quis. I . f. I. eod. ubi . Ulpianus docet, sui rantem praesetri domino in rebus invectis & illatis , qus eidem procurari aegros, atque efferet mortuos. Resp. Praeterquam quod jus singulare ad consequentias non facile extendimus. I. quod Uerb. I . ω l. jus gulare. t ε. D. delfib. l. si quando. 3 s. C. de in . resiam. inter iumptum funeris& eurationis sive aegroti hoe interest , quod aeglotus accersere sibi possit medicos , sinus vero nemo sibi facere possit. Tamen quoniam sententia, quae in sumptu eurationis huic privilegio quoque iacit locum , aequiuite blanditur , ideo in plerisque judiciis recepta est. P
n. 4. Morn. in I. 37. D. h. n. Wesemb. in Par. D. eod. in . Sich. in E. I.
mercedibus locationis Monumentorum inferiptiones neque festute,
Ergo i rum jura . neque rominium Dei puri ad libertos
praesertur locatori eidemque creditori hypo-ll trauisierunt. Praesieripito autem longi te M is , thecario. Sed quaeritur, An etiam hoe Mustam initio habuit, Proficiet. Φ. f. An m obli atae sunt. legio gaudeat pharmacopela, qui impendia in morbum destincti secit vel Medi eus qui aegrum curavitὶ Non gaudere, ex legibus juris nostri evincitur: Praetor enim in edicto suo tantum de sumptu funeris loquitur, ad exteros sumptus edictum pertinere negans, d. t. m. 2-OLLI . ε. Eae actio. . Ad haec, farieta-l Quis uid auondi semper fiuit aequa potestas: itariae actioni inest has privilegium, vel ei qua . lapidibus , saxis, columnis, vitris sere inscri- sumptum funeris petimus, veluti iam iliae er-lbamr , insculpaturve . quicquid sculptoris ciscui dae, vel ex stipulatione, si non abjicien-l statuarii, operisque ministri insidet animo. numentorum, lapiduinque sepulchralium 1nscriptiones probandi vim habent, atque Nobi- .litatis, tituli ve alterius iaciunt fidem Dubitandi cauia est, quod, sicut Pinoribus atque Ponis di privilegii animo sumptum stipulati sumis - d. f. I . in reb. aves. Jud. At Pharmacopola actione venditi agit: medico jus extra ordinene dicitur de honorario: qui vero credidit Sed distinguunt Interpretes nostri, a publicis, ac illumibus personis in loco publim ad aeternam rei memoriam inscriptam quid fuerit, an a privatis 3e humilioribus: ut illa Inseriptio
pecuniam curationis oua, vel sum tum pro- l plenὰ probet: t. r. C. ut nemo privat. litus rogavit, actioue si certum petatur experietur, i praed. I. 1. 3. uis. I. ult. F. I. D. de operib.
243쪽
De Religis isinsumptibus funerum. 2II
hJ. . Io. c. est . La. 7ant. I. divin. instit. tuit , qui mortuos in civitate sepeliuili: leste vir.e: ir. haec iudicium tantum de praelum plici- tabularum, o tepetito, porrecta ad civinem aliquam faciat. b. n. l. 6. Bald. Mortiac. ta es omne . Sed huic legi mores hodierni mi b. O in a. rit .uι nemo pris . Guid. Pap. Gef. serum repudium. Bugnon. 2. leg. abrogat. 22.
82. n. 4. Caeterum ei quod jus lepulchra lon- igo tempore acquiri Alexander rescriptit b. n. l. ' L x x XIII. obstare videtur l. A. D. δε moror. 1 ra'. Longa lpost so non ιribuit jus sepulcse i. Resp. Longi i yin sepultari tam familiaris quam heredisorii temporis praescriptio nota tribuit jus mortui , ad extraneos eιiam bereris r familiaris autem a inserendi in Deum religiosum, L . tribuit ve- familiam I etiamsi nullas ex ea heres sit , nis ro in locum alienum preum , h. l. 6. Accurs. etiam ad alium quenquam , qui non est heres. inae l. 4. ι pertinere potest, b. I. Familiaresepulchrum&- citur, quod quis sibi finailueqire suae consti-
L, si x XII. j xuit: hereditarium , quod quis sibi heredibus-
l que suis, I. s. D. b. r. Cognati tin specie sie. Mortuorum reliquias intra civitatin eondi, at mi & affines appellatione familiae non eo iam pridem velisum est, b. I. O I. 3. 3. divin. , tinentur, ι. g. b, t. ubi Glossa, eamque s. D. de sepulta. HOL ubi Hadrianus o. au-i cuius Mornacilis excipiunt generum &nurum, Horum poenam, fisco insemidam, in eos sta- Per L iat. C. de Verbor. Signi eat.
. . Finis libri III. Codicis. Diqi reo by Cooste
244쪽
utriusiue partis, ves ab adversario inferente delato oenolito, vel remisso decisa , vec serjurii praetextu retranari potest, visisterialiter hoc lege exeipiatur. b. I. Iusjurandum est ejus quod agitur, vel asseratur, confirma tio , quae fit Deo teste , & sub execratione nostri, si filiamus. Maximum est expedien-- darum litium remedium , I. I. D. M. juretur. Unde Paulo Apostolo ad Hebr. VI. Iε. - π δε λεγιαε πέρ ς με βεαίώro a Omnis eontroversiae finis sae confirmationem δει- jurandum adhibitum. quasi ερα , i. e. septum, ab Zργω: quoniam a ἐπι- κα- Θώκντ--π- τις - λ.- , sui Eustathius tr dit duranssepto quasi emelusus tenetur his quibus confitetur. Germanorum Eidi Gorop. IV.
4. Hermathena, deducit ab Ceni vel Militab uno, ut sit quasi et indi I unisum,
videlicet cum eo, qui solus vere unus est, Mquo cum eonvenire ac consentire se asserunt,
qui iurant. Caeterum iurisjurandi, quod litis aeciden hae mula defertur, tres recensentur sp cies, Voluntarium, Necessarium&Judiciale ;quae alibi nobis sent definitae. Haec I. I. deauabus prioribus speciebus loquitur: Causa jurejurando, seu Voluntario, im Necessario decisa, perrutii praetextu non retractatur, ea . . I. Finge: Titius a Sempronio repetit pecuniam ex mutuo 1 Sempronius pecumam sibi numeratam negat: &, Titio deferente, iura vit, se nihil de re: Itaque abistum est sempronius: scdeum p ejerassi lito hiis ini Esthostili An, detecto periurio, causa retractabirer Neg. b. I. Ineu delationi conditio, ut aist datur a lite si omnino juratum fuerit. Φ. s. D. Miurejur. Per Iusjurandum transactum intelligi Diqiligod by Cooste
245쪽
De rebus creditis ct jurejurando. et I
li turr stari enim relimoni debeti de semeit uis: jurisjurandi eontemptam religionem sis
PMjurii rima, L quo deferente. xi. of seq. ris D m ultorem habere, nec placerς, peri- . G ae . - ibus verbis docemur, per- l culum corporis, vel majestatis crimen inse jurio probato, non agi civiliter, ut causiade-l ri, etsi per Principis venerationem quodam cisa restaetetur, sed ut periurium riudicetur. 'calore fiterit pejeratum. Resp. Non hoc vult Vindicatur autem criminaliter, extraordinem, i Imparator, non posse extra ordinem ac si iut dicemus ad L seq. h. n. t. Exei itur species L sit. C. h. t. eum legatarius, deserente heride, pejeravit, legatum sibi reli stum esse: quo casu, retractato jurejurando, perinde reperitur legatum, atque si juratum non esset. Ex, qua Iustiniani constitutione Tribonianus ad rescriptum Antonini in b. n. l. I. attexuit hanc clausalam ,. Nisi dictialiter hoc lege exripiatur :quae a Codie: Gregoriano abest. Homm. 6. o. Cujac. 38. 3 s. in . Duar. eom πάνιν-D. dejurejur. e. 17. Raguel l. rurit vis. Diss. Donet l. h. 9 1 . ram. ID in pr. ubi legu verbum in . h. L i. aeeipit de eonventione: ut si pateret, pejerarum esse, cauta retracteriar. em intellectum alibi confutavitis Triboniani. Praeter soeciem d. I. ult. etiam
rurisiuranaei e tempta religio fatis Deum x
torem habet. Perisurum autem corporis, et ema-besaιis erimen fecundum constituta Zivorum parentum meorum es per Priveipis venerationem quodam ea ore fuerit pejeratum , inferri non plaeet. h. l. Per rii erimen non est publisum, sed privatum & extraordinarium: vindicatur, non publieouudicio, sed privato fra extraordinario. Disti Fatinae. de erim. quis. 6o. n. periuros , sed de perjurio non esse Iroditam accusitionem publicam , adeoque inistra timeri poenam legis Iuliae Maiestatis: ad in- .eonsilia dc calore iacta periuria ius quidem
civile connivere , Deum tamen ea non relin quere impunita. Aliter Culaeius 2 obser . Is .ie Donet t. d. e. I . qui dii inguunt: Si per Deum quis pejeret, Deum ultorem est et sinper Principem, incidere pejerantem in legem Iuliam majestatis. Quae eonciliatio impingit in . . I. ubi per Deum pejerans, infamia notatur: impingu la d. I. I 3. ubi peierans per Principem, extra ordinem punitui: impingit in L 33. D. eod. Per Prinςipem pej rans , per Deum pejerasse intelligi mr , quia reste divini num imis ita rat. Tiberius cum Rubrio erimini daretur, quod per rio nomen Augusti violasset, perinde id aestimandum censuit, ac si Iovem sesellisset: seorum injuria
IrariiIn generali et doce-l L E Y VI..tii poenam partim spe- i insanua notari, alias i Generis,stiirus siligenuitatis quaestio iure- , Iiistibus caedi, sul erad-ljurando potest decidi, b. I. RectE eui deser- duo elogi Petula ater turbusiurandum, ut iuret, se matre libera ria. ne 1 rato. qua Alexandei tot tum esse, adeoque se ingenuum esse: vel ut in diri iuros urgeri Pα- quis juret, natum quem matre ancilla, prolui,
246쪽
1crvuna esse b I. ubi si per ea quaestione .ar-ule caluiiuua iurare debet, si id exigatur, h. ebiter surriptus propcia Dur: quod videtur ille ' l. ἔ. qui bas uran sum. I. s non jura it. 37. contra L non distinouemus. 32. g. 7. D. ει ν e- d. t. I . G im ebur. Judex non jurat de calii: n- . eept. a; b. Arbiter non potest cognoscere de nia: siviscit, eum veteri iustituto in teres iu-ca illa libcrali. Gothostedus per aroitrum in h. raile. Et jurat de calumnia pars quae defert, D. I. 6. iiiiciligit judicem datum. Cui assen- non etiam quae refert jusjurandum, HL 34. f. tiri non post uiri : iii causis enim liberalibus iaertur. Ex Nov. tamen '. e. 3. si quis ab initise, sive natus ipsum piae torem vel praesidem judi- l litis Juraverit, se non calumniae causa proba- careophrauit, cellarue judicis dandi licentia,' tiones ab adversario exacturum, deserens jus- ut alibi dii putavimus. Alagis igitur est, ut di- jurandum, non cogitur ante de calum uia juraciamus, albitrum iii d. I. s. principes iter de re Don. 2 . com. 2I. n. s. Reus, delato ei lici edirate cogit ovisse , incidenter vero dei jurejurando, ibi vere, vel jurare, vel reseire quae itione status. Consert. 3. c. deIud. Ac-l justur. necesse babet, b. n. l. Reserri potest
. t jusjurandum voluntarium , quod in judiciod i latum est. Quod extra jud ictum ex conven itione delatum est , reserti nequit: nec illudi quod a judice desertur. Neque illud quod re-- .Pos i de tiro et urediato is, durando, si iura-l latum cst ,' iterum reserra potest, L I 7. E. I. 34. τρο it, vel et reinissum sis Iacramentum, re F. iatur. g .hq .D..ri Wrejur. Dou. h. n. 7. Et inem judicati in salvum actio e vesit, b. I. Denique quod in maleficiis delatum est, re- Dici uir ad similitudinem actionis judicati dari serti irequit, L .s 1 celus. II. 3. ult. O seq. actio ex iurei ut alido, quia similis est & firmi- , D. de a'. rer. antistar. Unde suaeritur , antare iudicii, & c,mmoao sententiae. Sicut enimi que; admodum relatum hoc casu recusiari po- post rem iudicatam nihil aliud quaeritur, qua in test, ita & possit delatum Non potest. Me-ali judicuum sit: l. ps rem. 16. D. Here juri Ii h. a. de arbitr. iud. casI8'. Masrard. voLIta iureiurando praestito , tantum quae litur, et. G probot. conclus ' 8. m. I s. Fachin I. ais juratum sit. Sicut actione judicati cim sequi- cstn . 2I. Diff. F . cad. I'. error. Pr .
mur non tantum rena , sed etiam accessioneS e/Υ. g. n. 7.
ejus: Ita actione ex jurejurando, i II. g. I. . uit. D. de jurejur. Excipitur augmentum earum litium, quae per inficiationem crescunti. duplum; quod non consequitur is qui juravit, i. eum. 3 o. D. eod. Don. h. Duar. adb. N. t. e. s. Remittitur j v jurandum , cum eii tentiam definitivam. At revocatum semel,
qui id stlcepit, gratia fit praestandi: 'uae re- non licet iterum deserre. b. I. Revocandi ii intilio Dotirantum praesenti, sed & absenti & centiae obstare videtur regula, quo semeIμ ignoranti , per eputolam , vel per nuntium bavi, amplius improbare nonposum : Quo fieri potest, t. Labeo. I. D. b. t. Qinrioniu- mel piacuis, amplius His Ferea non deberis. Pom-get jusjurandi praestationem , nec tam talidex' ponius. '. D de negor. gest. e. quo emes de R. presse remittit. drcens, se id relinquere ad- I. in 6 Resp. Haec regula scripta est de iis, versarii s dei de conscientiae , is hac oratione quae ante gesta sunt & persecta: ea a nobiujur ametui inr remisisse judicatur. Sich. in I. I. probata, postea improbare non possumus. At
C. b. t. n. S. Diff. Fab. in s. II. Ins. de Oct. l llic agimus de revocando jurejurando delato ii ubi panitentiae locua est, b. I. Revocatum m L n x IX. mul jusjurandum, iterum, mutato consito, , t deserre non licet. Satis enim absim aeum, recreι Par parti deserens jusjurandum, prior ipse hoc, c irenuntiandam Putavit. ea . . sed
Qui iusiurandum detulit, potest illud, si
necdum praestitum sit, revocare: sed ante sen-
247쪽
. De creditis se is rejurando ais
. quod dicitur, iusiurandum revocari posse, ita i firma argumentatio i Non enim, si plurimum
temperatur a Iustiniano, si ante i inentiam re-itiiterest inter jusjurandum desincti te heredis: b voceriar. Lata semci sententia, aqua provoca- si per procuratorem praestari nequir; quod sotum non est, vel Atiae in iudicio appellationis tum traditur in Hir. Oa. 3. 4. idcirco per- confirmata est, iusiurandum revocari nequit sonple recte dixeris, eoque cum persona ex- h. I. in . V i te colligitur, sientelatia per ap- rellationem sit ipse Ca , revocationi iusiuraiadi. Interim, pendente appellatione , este locum. Quod valde novum est & singulare. Don. h. n.
Is eui judex per sententiam definitivam dei inglii. Imo juramentum etiam obligat heredes, cum succedant in locum defuncti. At ruta. sus perjurii poena heredi non videtur irrogari poste , quia ipse Deum testem atque vindicem
l tac. i I . distinguit: Aut soli Deo se ob-s strinxit defunctus, aut peribnae, Deo invocato. Illo casu non obligatur heres i hoc obligatur. Cujus dis filictionis membrum antelius inlit jus urandum, sebeodemuriee, i. e. coram i non est omnino verum i id detrii Pantvoni, eodem judice jurabit, licet ab ea sciitentia si rovocatum. b. I. Prine. Appellatio interpo- ita non si spendit jurisjurandi praestationem. Jusjurandum sententia judicis delatum , recte
praestatur, non expenata uisimis Hesinitione appellationis , h. prine. Quod Iustininius, nec state rerum conam, constituit, ne probatio-' nes intereidant, si sorte eum, qui tententia - judicis jurare jussus erat, pendente appellatione mori eontingat. eoae prine. Tu inquis: non
esse aetuenduin hoe periculum : nam si principalis perseita moriatur, cui jusjurandum erat delatum , tamen eo in ρ- , sit perest heres ejus, qui aeque jurare po th. Resp. Heres jussurandum desancto delathmri praestare nonnadet necesse: iustam enim ignorantiae causam allπre potest , L qui im aberitu. 1. D. H R. f. perquam iniquum , de alieno facto mempiam jurare, I. II. 3.jurare. 2. D. δε σε rer. quae licet Deo, non peristice iam sint, obligant tam en heredem, L 1. 3. r. D. depositest.
Alii eum jusjurandum pacto comparati item
jure Civili , I. 11. I. 3 s. s. I. D. rejur Iur. rectius ita videntur distingitere, utrum jusjurandum in rem, an in purisnam conceptum fuerit: id est, utrum se tantum obstringcre voluerit iurans, an & heredem: ut hoc calli& heresobligetur, non illo, arg. . T. 6. pamm. g. D. ripast C sim autem de ea re dubitatur, prae natur in rem potius , quam in per isnam, 'arrg. I. panum. 9. D. δε probat. Populus
Israeliticus ossa . Iosephi 'dn Palastinam ex AEgypto avexit, rachiis religione jurisiurandi
ante annos Pene CL. a majoribus sius exacti, cenes in . vers. Σs. Exod. XIII. I9. Saul, quia Gibeonitas contra iidem olim a populo datam , consererat, etiam in liberis post mortem statu
amor. ut non immerito reserapsisse videatur Ex his existimandi fit copia, quantum sit tri-idininimus . ine. vers. mustum. sacramentum l buendum argumeiatalloiu Bodini lib. s. in p. hereditarium ii. e. heredi si multum discrepare ἰ e. vis. Foedeia ad Regum siuccesseres non transi-
a Principali Meramento, scit . de meti. Hae oecasione quaero , An iuramentum quod do fine tu praestitit, heredem ejus obliget, ita ut
Heu i induin dentuli praestitum adim- sere. bruta Frequentibus 1.ffragiis conclua
a lint Interpretes, juramentum sita natura esse 'pers ale, ideoque heredis conscientiam non eo usque onerare, ut periurii poeiaa dignus vix deri debeat, si id non adimpleverit, a stunendit' puto exprim. b. n. l. θ 3. 4. 60 . I. Imre, quia iuramenti vis personam non excat. Vid. Glotium H hb. 2. cII 6. N. I ι.ε. i. Qui jusjurandum retiti praestare detrectat, cori miratur: condemnato appellationis auYilium notatur, F. f. ψ. I. verI. PeIsiboe reexseverit. Fignim displiceretio illic ber. conditio juris randi, quam deruiupri Ur. eodo, . in . f. x. Si a parte delatum iusiurandum re aiaxerit, quis, M ob id condemnatas sit, ut
248쪽
- iudice delatum suetit, provocationi locus est. . l. vlt. b. I. D. de adipe Eat. Iudex appellationis semeiatiam confirmabit, si cognoverit, sine justa causa jusjurandum fuisse recusatum: Iursiis, cou emnatus justam recus, di ijuramenti liabuerit causam, sententiam rescindet. h. F. De fina autem non rite. e. uti. extra ,
G Jui ur. Recte jusjurandum recusatur Propter ignorantiam , L . D. dein litJur. I. 3 . pr. D, re sui ejur. Propter limpiam verborum con- p. ionem, I. s. 3Men. d. l. 34. ,. 7 de quatitate. D. eod. Quod deferens jus deserendi non I abeat, L ys. f. I. eis. Quod is cui delatum est, non cogatur eo loco judicium subire, ea . . I . F. rh. l. 18. s. ex quibus. D. de jud. Qi iod iemes juratum sit, L ali. v I S. D. d. t. ejurejur. Quod causa alicta sit: tutores enim, curatores, & procuratores inviti non jurant. U. I. 34. 3. procurator. d. I. 4. de in lit. J V.
Quod putillus sit is, cui delatum est. ead. I. 34. 3. svhisius. Quod quis de re aliqua judicium pati non cogatur. Sic leus si post biennium opponendo exceptionem non- numeratae
pecuniae, jusjurandum actori deserat, non est audiendus. Idemque juris est in creditore, si post trigi ut a dies reo deserat jusjurandum , non cogitur hic iurare, totviste se pecuniam , . I . 3. 3. C. de non niti t. pNππ. Itaque iudicatum in Suprema litius Provinciae Curia, teste Sandio I. Decis tit. ii. desinor. Quid si is, cui jusjurandum delatum est , probare Ii: od alleverat, quam jurare malit, an haec
' s. n. s. Distinguit Tuldeia. ad h. t. n. 6. Impia verborum conceptio, de qua supra, est, qua quis invitatur, ut per alium, quam per I cum jurct: ut illa Socratis, per ansserem Diogenis per eane n : Neronis per Dru Zamra quibus formulis Don longc abeunt hae, quibus per caput , per vitam , per salutem
suam , vel altei ius juratur , nisi id fiat divitii
eons a. e. Herieum. e. si quis per evntam. Q. quaesi. I. Si tamen cum impio & idololatra
nobis res sit, Hrmula impia ei praescritia &praestita, vim jurisjurandi habet, Gene . xx I.
te. d. ea . 22. q. I. Veluti Turcae praescriptasormula jurandi per Mahumetem: quia per CHRISTUM pejeraturus esset: per Maliuis metem difficilius. 3. 3. Si semςntia secundum jusjurandum ejus qui illud detulit, data sit, appellandi potestas
aenegatur , sive praestitum ut jusjurandum, sive tecusatum. h. g. Fach. I. contr. 13. 3. . Si absit is, qui jurare debet, evocandus est, ut intra certum tempus, a judice prae- λ. finiendum, vernat & juret, h. 3. Per procuratorem jurari nequit, videturque absurdai Prorsus esse ratio jurandi in conscientiam, ut loquuntur. seu .animam domini. LII. ,. Ia
' avg. t. h. f. 3. C. de Jaretur. propr. cal. praea.' ubi de hac re dictuin plenius. Is Vero cui ju- - rariar, procuratorem in eum finem mittere potest, h. n. g.
f. s. In judicio, apud iudicem jurandum.
h. g. Excipiuntur egregiae personae, &quae valetudine decinentur: aa lias domum mitti oportet ad jurandum, h. l. I. I DD. dejurejur. ubi hoc jusjurandum Gallis, honneur, iuramentum bonoris nuncupari posse Mornacius ait. Adiiciunt aliqui tam inaes, a g. I. I. C. . 'oste diri ex Jud. Verum recte maretrassae a GJ-6-. e. 7. haec exceptio Italis magis quadrat, quam nobis, apud quos mulierem in publicum prodire, alienum non habetur a sexus pudore. Sane si sceminae stitit egregiae Paut egregiis nuptae, idem holioris& praeroga-
tivae illis vendicatur. Sic Tacitus lib. 2. anna ... Ceterum Ιἰ gulaniae potentis, inquit, adeo ni- . mia rivitati erat , ut testis in ca is quadam , quae apreae senatum tractabatur, venire eae gnaretur: migus est ρ κ:on, qui domi interrogar re :etim et hyines Vestales in foro l- judicio auae , Equoties testimonium Hem ent, vetus mos sιerit.
249쪽
λ certum petatur. 2 1 7 legetulum, quod fuit Pala. Ratio citiam Iustinianui indieat his verbi :timn in suburbio Constantinopoleos, ad septi- nutam eu hujusmodi perjurio lucrum ei accerire , rnum ab urbe miliarium, quosi ovum juri dicundo Justinianus extru cerat Matium. Occurrit illa Subscriptio in aliis pluribui consti- uitionibus Iustini meis. Mirum autem, inquit Mornacius , per tot annos consenuisse men- dum illud, uuiue ad divinum illum Interpretem l jacium: qui ad reparandum jus civile natus est. In eodem illo Constantinopol. iii bulbio radiavit alius ingens Palatii Imperialis apex, Ii utam: quo sexta Synodus Occum e- mea est habita , dicta, Trutana; ubi advelsus Monotheletra Μm tum est editum. sane latior est & generalior quam suae propo sitae speciei conveniat : quam si sequamur, nulla non causa jurejurando decisa, praetextu
Dei jurii retractari pollet, contra d. l. r. Fallitur enim Autoli. Faber, dec. I'. error. P= .gmat. est. s. n. s. qui quod de retractando le-
salarii jureiurando traditur in E. I. ult. ad silviles species producendum
auturiat. Veluti: Heres petebat a te centum , tanquam a defuncto credita: juralli, credita non esie: postea prolato chirograptio paret. credita elle : vel contra: Iurasti, te credidi iste patri meo ceu tum: poli reperta apocha apparet, seluta elle: retractari jusiurandum posse putat. Haee lex est una ex L. Decisionibus Iustini ni. Dictum a l. I. b. t. Iusjurandum legatarii, qui deserente herede juravit, sibi quid relictum este testamento, retractari, si postea patuerit, relictum nihil esse, ex b. tuis. Finge: Legatum quis vel fideicommissum perit ex testamento , serre tum non apparente. Heres
deseri iusiurandum actori. Actor iurar, lega- ltum sibi relictum. Praestito hoc iurejuranao, lheres praestat legatum. Prolato dein testamen-ito, compertum est, actorem peieraste. Qii x-sium fuit & disceptatum latet Vcteres, standum ne esset juriiiirando , au vero praestitiam legatum repetendum 3 Quid Iustinianus 3 ve- rerum ait reatione profligata, sancivit, repcti posse teratum . . . l. Qua autem actione repeteriarὰ . Indictione indebiti, I. r. I. D. Hecondi. I. in . Im 5. actio de dolo dabitur, LF legatariuι. 23. D. de Gl. mal. ubi adversiis le-' gatarium , qui pei jurio persialerat heredi, le- satum sibi deberi, de dolo datur actio. Rei p. tot legatarius jurejurando ultro praestito, sal iaci persuasiolie decepit heredem - Caeterum clim species b. n. t. ult. sit ex Maregula I. I. h. t. quaeritur, quae si exceptioivi tatio 3 Meursius hanc riadit, quod, sicut transigi non ' potest, nisi inspectis testamenti verbis, I. 6. D. M trans.I. ita nee jurari f. a. eod. Alii speciale alse putatii in Emia ultimarum Jolunt tum, quae circumreniri non debeam.
Explorati juru est , hereditaria onera adscriptos heredes pro portionibuι here Liariis, non pro modo emo umenti pertinere h. f. Heredes pro portionibus hereditariis obnoxii sunt oneribus laereditariis, etiam ii uni ex heredibus praelegatum sit relicti im: hoc enim est oneris expers, h. I. I. 2. D. Mand. Is inquam , cui ex bonis de iuncti vel lege, Sc statuto, vel ex praelegato quid debetur , non ideo magis debiti hereditariis oneratur , h. t. I. uis. D. de usus, . ter. Inde dictum est, persbnales actiones non sequi praelegata, t. I. g. si brera. 16.D. ad SC. Trebel7. Accurs. Salle. Cyn. Mornac. h. Molin. ad cons. Paris. arr. 334. s. D. N. II. Annae. Robert. 4. rer. juric. I .
Qui pectinsiam alterius, ejus nomi uescenori occupavit, si dominus nomen debitoris, obsit ectas ejus facultatest reprobet, vel cesta sibi a domino actione experietur, vel, liliae cessioneὶ utili actione advellus debitorem aget. E e b. I.
250쪽
h. l. cujus leo is pravis et i in in diatore invenier locum, qui nummos pii pillates nomine I upillor unciuorum credi lir tuo usuris, pupilis, jam majoribus , nomen debitoris Icprobantibus. Mornac. b.
Tres caverunt insitumento, pecuniam se accepi illa: uni ex his numerata est, ad rei taluos ni nil pervenit: an hi quoque ex mutuo tenenis tur Z Non tenentur, niς ab initio in solidum singuli se obligaverint, aut inter sierint, aut intra biennium de pecunia hon-numerata questi non sint. h. I. Qtiam l. ut & I. reos f. cum tabulis. D. de duob. reis. raris in usu esse tradit Mornaci iis, per quotidianum tabellionum stilum, qui serὰ nunquam Praetermittant clausillam, qua obligenter in solidum omnes, qui se debendi reos coiis hiruum.
speciem b. I. formavi, eamque a falso Antonii Fabri intellectia vindicavi paν ι. 2. Exerincit. ad Pand. ad ti/. de V. O.
aestimatio rei) dato pignore minoris pretii,
puta go. fio renorum. Vibras quoque ceruestisma graviores promisit liapulatili Titio. Dicemus ne, mutuum esse contractum minime ;l consistit enim mutuum in quantiιate , non in 1feeiebus, quam visael limatis; & pretium illudi poculi petitur actionc venditi: mg. t. eum δε- um. Io. C. Heiur. dor. O I. IO. 3. 4. D. eo .l Don. Giphan. b. Sors autem illa aestimatione .i partium definita recte petitur , & praeterea: uidiae exigi postiam, non illicitae, Ili stipulationem decluetae, sed legitimae, b. n. I. Usuraei illicitae Titio pronaissae, non impediunt obligationem sortis: Utile per inutile non vitiatur, nec hilum prodest Proculo, quod pignus datum minor:s eli pretii. h. l. in . usi quantitatis solutioni parrae Diocletianus dixit pro, quanιitalem fori ere. ut Tertullianus de Resi, - re Iione carnis, parere debito, pro, solvere aesi alienum: Nae, inquit, ilia beatissima=glorio-l ima, quae potes apud Chrisum Dominum parere debito ιanto, ut hoe solum debeat ei, quia ei debem e desie 1 ir. & Ulpianus, parraeno, eodem sensu, I. s. item requirat. D. de re, . eor. quisub tui. & Paulus, parere pensi nibus, L quaer o. s. inter. D. locul. 4Non unde originem petunia, quae mutu3 Halur, lhabeat, βου qui contraxit , si ut propriam numeravit, in huiusmodi obligationibus requiritur.' h. l. Sic ei qtii pecuniam alienam , suo nomine, ut propriam , eredidit, datur condictio: non enim unde originem habeat pecunia, sed qui contraxit, requiritur. b. t. quemadmodum& actio empti datur et , qui rem emit, licet altersi pecuiua data, L pen. C. Si quis alteri
Cassis h. I. est talis: Pro Ius mutuam pe-euniam rogans a Titio,. accepit poculum ar- senteum , utriusque consessu aestimatum Ioo.
Derassium aere afieno nan exuit Zebisorem, b. I. Ratio in promptu: ex mutuo non debetur species, sed genus, sive quantitas. Genus autem non potest perire , I. in ratione. 3 o. , . inceraae. . D. ad L. Fale. Et constat, in mutuo rem fieti accipientis: res autem perit suo domino. I. 9. C. G pi n. an. In nullo contractia piaestitur casus fortuitus, I. contra. s. L . D. M 'R. I. Praeterquam in mutuo. h. n. . II. Debitor speciei liberatur interitu rei sine culpa sua, L qxod ιe. s. D. He reb. raed. l. si ex legati 2 . LIemum. 'I. D. GHO. Quo de alibi.
Eum qui mutuam sumpsit temniam, Aere is res formis: quae aestimatio facit, ut iam non de- l HSenas: ereditore non contemplatione Homini 1 Minu ipsa species aestimata, sta pretium, sive rin eam fenoridante, principaliter obligat