장음표시 사용
21쪽
Bellar mini testimonia, de Codice Aronensi ' terea ostensia esse sibi varias ejusdem opusculi editiones primarias, sub nomine Sancti Bemandi, unam absque temporis nota, aliam sub nomina Joannis Gerson: unam etiam sub nomine Thoma a Kempis factam anno 1 ρε in quorum fiadem, inquiunt, communi consensu hoc instrumentum subsignavimus. Libenter & nos M. Ss. Codices hos omnes exhibitos, editiones has omnes ostensas, tabulas has testimoniales adductas, lecta denique haec omnia Andreae Majoli, Bernardini Rossignotii, Possevini & Bellarmini testimonia assentimur. Sed nunquid hinc efficitur istorum omnium quidquam aut ossicere Thomae, aut Gerseni adminiculari 3 nihil omnium minus. Idque si clarissimis viris examinare aut vacasset, aut libuisset, facilE profecto ab eis pro singulari illa rei antiquariae poritia qua praestant, potuisset deprehendi. Sed publico inservientibus & gravioribus rebus occupatis non licuit esse tam otiosis, aut tam imprudentibus, ut bonas horas tam male vellent perdere. Controversiam hanc it
que integram iis quorumj intererat discepta : dam prorsus di misere. Atque ut istud vel in uno Codice Pado- tironensi omnium praecipuo breviter hic tentemus & experiamur, Codicis hujus historiam, & variam, ut ita dicam, fortunam sic
Anno Isi . quo nempe tempore R
22쪽
PP. Benedictini nullo tunc urgente adversario a quo sibi cavere deberent, candidius securius loquebantur : scripsit Caetanus . ipse in hoc Mantuano sive Padolironensi Codice hoc Epitaphium manu primaria in sine
tunc contineri. Magnum parma tenet virtutibus urna Ioannem, Precessum meritis, Gersen cognomine dictum.
Parisius celsa Professor Theologia
Claruit Ecclesia, qui Consolarius anno Assisieno Domini centum quater atque vice Nono, luce petit superas Iulii duodena
Quid ex hoc vitiato A corrupto Epitaphio Ioannis Gersonis Ecclesiae Parisien sis Cani cellarii , qui obiit anno I 29. die duodecima Iulii, in quo Epitaphio nomen Gerson in Gersen, dc vox haec Cancellarius in istam Comsolarius, crasse immutata sunt: quid, inquam, factum quoque sequatur in hujus Codicis inscriptione & subscriptione, in quibus haec vox Gersen etiam legitur, aliis dijudicandum relinquo. Historiam enim duntaxat scribi
. Anno circiter Isso. jam urgente adversario, cum tandem animadverteret idem Caetanus
simplicius de imprudentius a se factum esse, qui Epitaphium istud in sine Codicis hujus extare indicasset, videretque eodem prorsus Gersenem Consolarium jugulatum gladio quo Gerssini Cancellario vix illata fuerat; Epit phium istud plane rescindi, & ab hoc Codice Prorsus evelli debere optime intellexit: undet
23쪽
diligenter cavit, ut non plus in eo deinceps extaret, quam unqum extitit Gesen ille Consolarius, cui prius inscribebatur. . Anno I6 I. cum RR. PP. Benedictini renetvissent typis Lutetiae & sumptibus Regiis in Augusta Lupara, excudi librum de Imitatione Christi in folio extenso , litteris majoribus ac verE Regiis. Eminentissimum Cardinalem Richelium convenerunt , rogaruntque, ne in tam eximio opere cudendo permi
teret huic errori locum esse, quo T homae Kempensi Canonico . Regulari vulgb tribuitur , cum sit potius Ioannis Gersen Abbatis Vercellensis Ordinis Sancti Benedicti: quemadmodum appareret ex fide M. SS. Codicum qui Romae asservabantur apud Abbatem Ca
tanum, cum titulo vero & genuino Ioannis Gersen, non autem Thomae a Kempis. Annuit Eminentissimus Cardinalis, sed ea conditione, modo Benedictini Romani Codices illos exhiberent viro alicui conspicuae dignitatis & doctrinae fama commendato, qui fidem postea faceret libros ejusmodi visos a se, diligenter observatos fuisse, talesque judic ros, ut illis fides certissima adhiberi posset. Itaque Naudeum tunc Romae degententelegerunt RR. P P. Benedictini, Codicesque suos examinandos ipsi exhibuerunt. Hos iniet M. SS. Codices erat Padolironensis, in qeso quidem , ut antE diximus, Epitaphium Ioannis Gersonis non amplius extabat; multa tamen tam in Codicis hujus inscriptione, quam
24쪽
in subscriptione adhuc reperiebat Naudeus, quae fraudis & mendacii suspicionem statim injicerent: unde factum, ut Regia illa librorum de Imit. Chr. editio Gerseni non fuerit inscripta. Sic enim de corruptela hujus Codicis refert Naudeus : Assumpto, inquit, in
manus Padobronensi Codice, consideravi primum in ejus titulo verborum quamdam invensionem,
O praeposterum ordinem s scilicet, Incipit libet
Ioannis Gersen primus. Mox deprehendi Iituras prioris cujusdam atque vetustioris tituli, cujus vestigia nonnulla veluti Jho, ct alias litteras dimidiatas, recentior superadditus titulus non bene tegere potuerat. parebant enim statim a tentius inspicienti , neque dici poteris eas esse expressa signa aliarium litteratrum, quae in ejusdem folii adversa parte continebantur , quia postea D. Horavantes, ct i mei P P. Beneditani, P. Placidus, ct qui cum eo adfuit etiam P. Ioannes, ambo Procuratores Ordinis S. Benedicti Coniregationis Sandis Mauri , eas acumiam stili perforantes diversitatem animadverterunt: denique verba illa, Liber Ioannis Ge sun primus , erant mult) magis splendenti rubrica exarata , quam sequentia haec, De comtemptu mundi & Imitatione Christi, ut vel ex illa solά differentia rubrica, seu minii fausi a patere vel caeco potuisset. Unde certum est, itulum plane falsum esse . ct alteri vetustiori, quamquam aeque falso Ioannis Gerson, propter tres illo vetustiores litteras Ilio inductum ;non unί quidem Gerson in Gersen , sed to-
25쪽
tius tituli inversione ac commutatione, ne vel Cancellarii vox relicta, vel quadam alia quae minime ad Ioannem Gersen pertinere poterat fraudi detegenda occasionem aperiret. Secus enim poterat commodi me littera o nominis Gerson in litteram e , quα Gersen e it, commutari.
Eodem prorsus modo quo sub Anem ejusdem C dicis factum est in illis verbis : Explicit liber quartus Joannis Gersen de Sacramento E charistiae. Afihi enim procul dubio est scriptum antea fuisse Ioannis Gerson, sed ne posterior Epigraphe priori fraudi esset, vim non minusquam prior illa experta est. Et ra. Placido OJoanni tam liquid, de singulis falsitatibus constitit , ut publice declararint, non o re sua fore instrumentum ullum feri, quo potius jugulari eorum causa posset; quin ct coram Em. Graea Balneo, Domino meo, P. Placidus Iuratus amtea se tot falsitatum 2 ineptiarum inscium fui
se, gnatias habuit nobis omnibus pro navata δε-
DNer opera, cum suam fustra deinceps a suis
Patribus Benedistinis d sideratum iri assereret. Ab hoc anno 16 I. quo Romae haec acta sunt ad annum i 6 1 r. id est per decem circia ter annos, cum inter RR. P P. Benedictinos Sancti Germani & Naudeum vehementius controversia exarsisset, eoque perveni siet, ut
ubique RR. PP. Benedictinis summi flagitii in re litteraria pπpetrati accusaretur Nau- deus. Ipse vero Naudeus nihil a se contraveritatem in accusando falsi Codice illo, aut dictum, aut factum esse contenderet. Quin
26쪽
semel & iterum, sive apud Praetorem Urbanum, sive in amplissimo Senatu verbis expreΩss & scripto saepius sponderet, se sufficientifidejussore interposito, lampadem aut donarium aliquod argenteum quinquaginta pondo Ecclesiae Sancti Germani appensurum, quoties manuscriptus ille Codex bona fide ab illis repraesentatus, non eodem prorsus modo se habere, ab idoneis judicibus deprehenderetur, quo toties ab illo designatus erat. Cum, inquam , ita arderet ultro citr6que controversia, & ab amicis, a Canonicis Regularibus, a Senatu, ab omnibus efflagitaretur, producerent tandem RR. PP. Benedicti ni manuscriptum Codicem illum , sic litem omnem hoc uno facto dirimi possetnunquam tamen tunc ausi sunt toto illo decennio illum exhibere. Interim vero a Qua- tremario ingentes admodum libri adversum Naudeum conscribebantur, in quibus, quod lectu festivum est, uno in loco vitium in eo Codice Quatremarius agnoscebat ; alibi inteis grum sse contendebat ; modb Romae asservari aiebat in Bibliotheca Caetani; modbpenes Naudeum detineri asserebat, cum conjici possit ex his quae mox profero, in Bibliotheca Sangermana Parisiensi Codicem illum
Anno doctissimus Launo ius, qui tunc temporis a RR. P P. Benedictinis stabat, Codicem hunc Mantuanum sive Padolironensem amice sibi ostensum fuisse scribit. Et in ejus inscriptione multa etiam cum Naudeo ,
27쪽
quae ipsam non sanam esse, sed vitiatam ac corruptam indicarent, notasse se candide s tetur. Sic enim refert in libello ab eo tunc temporis Galli E edito. Sur ce s et, je dira' ce que j'a' rema ud dans un manus rit d untiore de I Imitation qui est en I Abba e de Salis Germain, ct qu'on me dii estne cem' de Mamtosie. Le titre est tel: Incipit liber Joannis Gersen primus; ct ia sn est telis : Explicit libet
quartus Ioannis Gersen de Sacramento Eucharistiae. ra' obsere trais chosis dans ce titre. La premicte, que ces panoles, Liber Ioannis Gersen primus, Dolent sirites dun rorae uaspeu plus relusant que les au tres s la seconde. que la ligne du papier fur laquesie ces parales, incipit liber Joannis Gersen, sent serites, sun peu plus brume, ce qui s flend jusques audusus de la ligne ; la troi me, que cente tachro suillure de papier va bien au desus D mosis Gersen. Anno demum i 7 r. a clarissimis viris de hoc Codice Padolironensi sive Mantuago haec
reseruntur. Decimus codex est Monasterii San-LIi BenediEli de Padobrone sic inscriptus : Incticipit liber Ioannis Gersen primus ; in qua inscriptione sana est omnino scriptura in nomine proprio, ct nulla fas legitima pulpicio apparet, neque in subscriptione, quα in sine codicis pria
maria manu exarata est hoc modo : Explicit liber quartus Ioannis Gersen de Sacramento Eucharistiae. Hanc virorum clarissimorum relationem ve-
28쪽
rissimam esse nullus dubito. Sed ita tamen ut quae a Launo io, Naudeo, Floravente, immo& Caetano, Placido, & Joanne Benedictinis de fraude & corruptela hujus Codicis tam in inscriptione sua quam in subscriptione, tam candide & tam certo reseruntur, pro falsis habere non possim.
Sed quaeras , quὶ igitur tam diversa & sibitam adversa de uno & eodem Codice si tamen idem est ) testimonia simul conciliantur 3 facillim E inquam; nam anno I 66 I. quo tempore Codex ille a Naudeo examin tus est, recens hic superadditus titulus, Liber Joannis Gersen primus; ita longe multb magis splendenti, quam sequentia verba erat exaratus rubrica, ut fraus ipsa tunc vel caeco p tere potuisset, ut ait Naudeus. Interjecto deinde decem annorum spatio, quot intercedunt ab hoc anno is I. usque ad anum 1632. quo tempore Codicem hunc examinavit La- notus, jam non ita splendebat rubrica in hoc titulo, Liber Ioannis Gersen primus, ut fraus ipsa vel caeco patere potuisset : sed ita tamen etiam tunc splendebat, ut homini aeque oculato ac Lano ius fraus ista adhuc appareret .
Quidni itaque interjecto viginti & amplius
annorum spatio, quot interjacent ab anno hoc 16sa. ad annum I 673. quo tempore a viris
clarissimis Codex ille examinatus est ; quidni, inquam, jam splendor minii & rubricae in hoc superinducto titulo, Liber Ioannis Gemsen primus, diuturnitate temporis dilutior fa-
29쪽
chus ita sit imminutus, ut vel ab oculatissimis fraus ipsa detegi non amplius potuerit Est & alia conciliandorum horum testimoniorum ratio, quam Launotus ipse loco supra citato innuit: cum ait dubitare se admodum, num Padolironensis ille Codex, qui sibi Parisiis anno 1661. exhibitus est, idem fuerit cum eo qui Romae anno I 6 I. Naudeo fuerat exhibitus , immo conjicere se, idque multis argumentis , alium prorsus ac diversum fuisse: sic enim scribit. J principalement trois fons qui me persuadent que te manuscrat qui
Naudet porte jugement dans sa relation. La prem: ere , est que D Hur Naude dii quon tit cestrois vleides lettres Ilio, qui Golent dans le timedu manuscrit quil a vesice qu on ne tit potis dans cetu' que j ar vere. La seconde, que D Hur Naude dii que D mot de Cancellarii et oit dans D meme time ; ce qui nr se peut dire en aucunefason δε manuscrit doni je parte. La troisieme,
que D Hur Nauda ne fati potnt de Hute quata sin δε manuscrit quil a veil, ii I avolt amparavant Ioannis Gerson ; mais dans cetur que Is veu ces more Ia n I furent jam ais. Quae si Launo io verἡ dicuntur, uti par est credere, quidni & alius similiter dubitet 3 num idem Padolironensis Codex anno I 67 I. clarissimis viris exhibitus sit, qui anno I 61 2. Lanoto fuerat ostensus 3 Atque ex his omnibus quae de uno solo Padoliconensi Codice hactenus narravimus,
30쪽
facile videre est illud, quod initio dicebam: a Clarissimis viris, si aut iis vacasset, aut libitum fuisset dijudicare , an ullus manuscriptorum horum Codicum Gersenis jus asserat, aut Thomae incommodet, perfacile statim deprehendi potuisse nihil omnium minus efiici. Sed contra: cum in plerisque fraus ipsa, qua
loco Gersonis, Gersenis nomen inculcatum est, manifeste appareat, hinc Gersenis istius causam prorsus labefactari. Sciunt enim vero verissim E & elegantissime dictum a Tertulliano : Suidni falsum, cujus testimonium quoque Tereiin L δεμ fas est y quomodo credam non mentiri eum, qui mentitur, ut credam ' Gravioribus itaque rebus occupati Thomae Kempensis & Pseu- dogersenis causam illis quorum intererat disceptandam prorsus dimisere. Mirum tamen quam superbos exinde triumphos egerint adversarii. Incredibile , quantum conati sint apud incautos ingentibus tantorum virorum nominibus illiberaliter abuti. Continuo quippe sermonibus crebris ubique sparsum ac divulgatum est , quidquid in hac alma Parisiorum Civitate litterarum domicilio , eruditorum esset, partes Gers nis in celeberrimo consessu tandem amplexatos esse. Illico instrumentum publicum hoc de consessu , in quo M. SS. Codices libro rum de Imitatione Christi coram Illustrissimo Archiepiscopo Parisiensi ventilati atque discussi fuisse dicuntur consectum. Nova statim librorum de Imitatione Christi nomio