장음표시 사용
171쪽
I32 . . LIB. II. Τi T. I. vel orationem, Titius seripserit, huius corporis non Titius, sed tu dominus esse videris. Sed si a Titio petas tuos libros, tua sue membranas, nec impensas scripturae soluere paratus sis; poterit se Titius defendere per exceptionem doli mali: utique si earum chartarum, membranarumve possessionem bona fide nactus est. De pictura. 34. Si quis in aliena tabula pinxerit, quidam putant tabulam pi fhirae cedere, aliis Videtur, p eturam, qualiscunque sit, tabulae cedere: sed nobis videtur melius esse, tabulam picturae cedere. Ridiculum est enim, plebi ram Apellis, vel Parrhasii, inaccessionem vilissimae tabulae cedere. Vnde si a domino tabulae imaginem pOLsidente, is qui pinxit, eam petat, nec sol
VatSrit ι Idem esse puto in typographo alie
nam chartam adhibente, cum modu, non variet
A..is uidetur Vt Paulo in I. 23. I. 3. F. de R. V. Tabulam picturae Etiam ignobiliori, Ob excellentiam artis L. 9. f. I . J. h. t. Ap cu)Parrbasii Hi celeberrimi ex pictoribus fuerunr. Plinius Id. 3S. ι 9. Sed leuio
ris notae pictoribus, ob generalitatem h. paragr. idem ius competit.
Is pinxit) Sed quid in picturis mediante Cupro cnariae unpressis in hea Scupli exitielicii φ R.
172쪽
DE RERvΜ DIVIS. I 3vat pretium tabulae; poterit per exceptionem doli mali submoueri. At si is, qui pinxit, eam possideat; consequens est, ut utilis actio domino tabulae aduersus eluti detur: quo casu si non soluat impensam picturae poterit per exceptionem doli mali repelli: vii
que si bonae fidei possessor fuerit ille, qui picturam imposuit. Illud enim palam est, quod siue is, qui pinxit, subripuit tabulas
sue alius, competit domino tabularum furti actio.
De fruetibiu bona fide pereeptis.
33. Si quis a non domino, quem dominum esse crediderit, bona fide fundum emerit, vel ex donatione, aliaue qualibet iussa causa, aeque bona fide acceperit: natu-
. ' rati Sculptura ad se trahit cuprum, per h. paragr. sed charta ad se trahit piisturam impressarn per g.
milis actio) Haec videntur antea dictis contrariari. Nam si tabula pieturae cedit, certe tabulae dominus non habebit tua offerendi pretium pictorae & repetendi tabulam. Itaque supponendus casus, si pictor non habeat intentionem sibi seruandi picturam, sed illam vendendi; ubi ipsi perinde est, a quo pretium accipiat. Ad I. IS. Dominum esse crediaerit) Est haecdescriptio Donae M i, qua quis credit rem esse suam, Sc fitisse avitoris sui. Lusia cauc) Seu titulo ad transferendum dOrii Dium habili.
173쪽
r34 LIB. II. TIT. I. rali ratione placuit, fructus, quos pereepit: eius esse, pro cultura & cura. Et ideo si postea dominus superuenerit, & fundum vindicet, de fructibus ab eo consumptis agere non potest. Ei vero, qui alienum . sundum sciens possederit, non idem comcessum est : itaque cum fundo etiam fructus, licet consumpti sint, cogitur rest,
Percipit Nam percipiendo, fructus suos facit h. f. professis rL. 48. pr. A. b. t. aliud in pendentibus, cum pars fundi sint L. M.FG R. V. Dicuntur autem fructus percepti, qui a fundo separati L. 78. F. d. t. licet nondum in horrea delati L 13. Da M. U. quo. moae Uu r. amiti Cultura es eum J Vox cultura ad industriales, cura ad naturales refertur; Vtrosque enim suos f eit L. 4o. in I. b. t. l. . I. .F. . re .vid. Brun. li, Exercit. b. Consiti tis 3 Extantes ergo restituit L. M. C. de R. V. d. l. 4. I. 2. Non obstat, quod & perceptos suos feeisse dicatur irrevocabiliter d. l. 48. pr. Nam hoc intelligendum respectu tertii, non respectu domini. προιεM Etiamsi b. f. posse r exinde locupletior factus d. l. 4. I. 2. F.s . rei ι.ε. I. I9. F. in ucs. Aliud in iudiciis uniuersalibus s. hereditatis petitione L. as. g. II. s. de hered. ρα. I. I. C. eoaeniam hereditas augmenta & decrementa recipit L. Io. I. M. F. GLeg. 2. Res Vero singularis pell
Licet conssues,' Imo etiam percipiendos, quos R. dominus percipere potuisset L. f. C.de R. V. I. . C. eod. Quo ipso differt m. f. posseuor a credito-
174쪽
DE RERvΜ DIVIS. A fructuario vel colono perceptis. 36. Is vero, ad quem ususfructus fundi
pertinet, non aliter fructuum dominusessicitur, quam si ipse eos perceperit. Et ideo licet maturis fructibus, nondum tamen perceptis, decesserit, ad heredes eius non pertinent, sed domino proprietatis acquiruntur. Eadem fere & de colono dicuntur.
re, dum hic quidem etiam ad fructus percipiendos tenetur, sed illos, quos ipse creditor, pro sua conditione percipere potuisset L. 3. C. de pignor. acy. Imo & ipse b. f. possessor a domino conuentus, post litis contestationem ad fructus percipiendos tenetur ae Laa.
Ad I. 36. Ipse) Vel alius eius nomine l. 13. Is
quib. mod. et sitisse. amitt. qui sponte deciderunt, vel quos alius proprio nomine separauit, illos non prius acquirit, quam adepta possessione l. I a. s. . F. de Uus..i. I 3. F. quemadm. υμερο. amitti Aliud in b. f. possetare, ubi nil intei est, quomodo& per quemcunque fructus fuerint separati, quia
iure soli percipit i a s. g. I. 1 de ur.
Non pertinent) Quia vius ruinis ut ius personale, cum persona exspirat L. I96. F. de R. L. Nee fructus ciuiles, seu pensicnes aliter peetcipit heres, quam si conductor fructus, propter quos pensionem soluit. iam perceperit L.- f. de υββ. Nisi pensio soluatur pro re, quae singulis diebus fructus praestat, v. g. si aedes locatae, tum enim pro rata temporis pensio inter v sufructuarii heredes de dominum proprietatis diuidenda. L. 26. Is eod. Uuid usu obtineat vid. Dn. Hopp. in C riment. ad h. l.
Fereὶ Quantum ad fructus durante locationis
175쪽
136 Li B. II. TIT. I. uae sunt in fructu. 3T. In pecudum fructu etiam scelus est; sciiti lai , pilus & lana. Itaque & agni, haedi, vituli, & equuli, & luculi statim
naturali iure dominii fructuarii sunt. Pa tus vero ancillae infructu non est: itaque ad dominum proprietatis pertinet. Absurdum enim videbatur, hominem in fructu esse:
cum omnes fructus rerum natura gratia hominis comparauerit.
De incis fructaarii. 38. Sed si gregis usumfruehun quis ha
beat , in locum demortuorum capitum ex foetu fructuarius submittere debet, ut αIuliano visu in est & in vinearum demortuarum, Vel arborum locum alias debet
sub- tempore non perceptos. . In eo tamen ius coloni plenius, quod durante tempore condictionis, ius
suum in heredem deuoluat. f. M. IV. de Locat.
tur fructus, industrialibus adscribuntur; industria enim ad pecorum conseruationem neeessaria. Non s) Nam operae tantum seruorum ira fruinctii sunt l. 3. N .F. de operisim. Nec ancillae pariendi, sed seruiendi causa habebantur l. ap. Fri
Ad g. 38. Ex fortu Qui editus est post imminutionem gregis, qui enim pleno grege editus, ex illo foetu nihil submittere tenetur L. 7o. f. .F de
176쪽
DE RERVM DIVIS. Is nituere. Recte enim colere & quasi bipaterfamilias uti debet. De inuentione thesauri. ἶ9. Thesauros, quos quis in loco suo enerit , Diuus Adrianus naturalem altatem secutus, ei concessit, qui eos enerit. Idemque statuit, si quis in sa- aut religioso loco fortuito casu inisi erit. At si quis in alieno loco, nona ad hoc opera, sed fortuito inuenerit, di Ld I. 39. Thesauros Est haec accessio fortuit
cri bitur, quod sit υetu. depositio pecuniae, cuius
extat memoria, Ut iam dominum non habeat
I. I. I. f. h. t. Si itaque constet, a quo depos, ad heredes eius pertinebit l. v. sf. de
u loco suo Ergo Vsu fructuarius thesaurumentum sibi non acquirit, quia nulla ex parte dominus est, nec thesaurus in fructu est l. 63. . sp. h. t. Aliud in domino utili, veluti superirio, Emphyleuta, Vasallo, quia is re, Ut sua .ir & fruitur. Dn. Cornel. van Ech in Princip.
tui eos inuenerit) Mediis licitis, alias Fiseus aurum capit L υn. C. de Thesaur. l. s. C. de Mare Math.Ratio acquisitionis thesauri est, quod es nullius, & quasi Dei beneficium ac fortunae aim d. l. υn. & sic cedit occupanti. acro aut religiose) Seil. priuato, nam& sacra da in priuata erant L. 9. I. F. ad L. Iul. pecuLas est si in loco religiolo publico, seu fiscali. l. 3. n. F. de Iure Fisei. I
177쪽
iue8 LI s. II. TIT. I. dimidium domino soli concessit, & dimi
dium inuentori. Et conuenienter si quis in Caesaris loco inuenerit, dimidium imventoris, & dimidium esse Caesaris statuit. Cui conueniens est, ut si quis in fiscali loco, vel publico, vel ciuitatis inuenerit, dimi
dium ipsius esse debeat, ct dimidium fisci,
vel ciuitatis. De traditione. 4o. Per traditionem quoque iure naturali res nobis acquiruntur. Nihil enim tam conueniens est naturali aequitati, quam voluntatem domini, volentis rem, suam
Fortuito) Nam si data opera, totus domino Ioci cedit. Quia non licet in alieno scrutari recondiistas opes. d. L υn. Ν. Dimidium dominum soli Si ergo totum thesaurum celet, pro dimidia parre fur erit, ubi torturae Iocus esse potest. Quod si non celet, quantitarem tamen iuramento indicare debet Carpa. P. a.
Consi. S3. def. 8. Caesaris loco Qui se. ad Cassiarem iure priuati
patrimonii pertinet. Si vero inuentor thesaurum suppresserit, & celaverit, totum sisto, cum altero tanto, tradere tenerur. l. 3. g. vlt.1. de res ei. Dimidium Vi) Totum ergo Princeps iure regalium vindirare nequit; nisi publica lex inuentionem praecesserit. Ad I. 4o. Traditionem J Ex praeeedenti titulo factain, l. 3. pr.= de O. A. l. 3I.β h. t. nam solo contractu non transit dominium L ao. C. de pact. Voluntarem domini) Cum quilibet rei suae moderator sit & arbiter LII. C. manae
178쪽
Dg RERvM DIVIS. I 'n in alium transferre, ratam haberi: dca cniuscunque generis sit corporalis res,li potest, ct a domino tradita alienatur. ue stipendiaria quoque & tributaria prae-
eodem modo alienantur. Vocantur aut stipendiaria & tributaria praedia, quae uouinciis sunt: inter quae, nec non ica praedia, ex nostra Constitutione, la est disserentia: sed si quidem ex cau-onationis, aut dotis, aut qualibet alia exsa tradantur, siue dubio transferuntur. a. Limitatio. ΦI. Uenditae vero res & traditae, non aliterptori acquiruntur, quam si is venditoritium soluerit, vel alio modo ei satisfeceis velut expromissore, ant pignore dato. od quanquam cauetur ex Lege duo isim tabularum , tamen recte dici-α iure gentium , id est, iure naturali,
Arporalis res Incorporalis enim proprie tradio ita. 43. I. I .sfh t. Improprie tamen tradi- er patientiam LM. ff. de Seruit. & possidetur
Puilibet alia Ad transferendum dominium ili; quae causae recensentur in lib. XLI. A. tit. 4.
radantur θ Aeeipienti L- . de O. re A. .d 4 I. Expromissore) Seu lidei utare. Alias Otat eum, qui alienam obligationem in ses fert per nouationem l. p. 1. de dolo mal. n. de Fuchs in paraphr. h. t. re Naturali Ouia non pura, sed conditio nainlis
179쪽
rati, id emci. Sed si is, qui vendidit, fidem
mptoris secutus fuerit; dicendum est, sta. Ein rem emptoris fieri. 3. Ampliatio. 42. Nihil autem interest, utrum ipsa dominus tradat alicui rem suam, an Vinluntate eius alius, cui eius rei possessio perinlisa sit. Qua ratione, si cui libera Vniuersorum negotiorum administratio permissa fuerit a domino, isque ex his negotiis rem vendiderit, ct tradiderit; faciet eam accipientis. Delis videtur traditio esse; se. si modo ab emptoresolutum pretium, qua conditione deficiente, merito effectus etiam traditionis deficii l. 13. I. vlt. s. de flat. lib. Fidem emptoris secutus) Vel expresse, vel lacrite, cerrum terminum solutioni constituendo I. 3. C. de Pae t. inter Empt. re υend. Ad I. 42. Voluntate eius) Nam quod quis per alium facit, per se fecisse putandus est. l. I. I. I. F. de eo per quem fac . l. S. 3. 1. de A in. tui. Libera) Hic tundatum volunt mandatum cum libem, sc. potestare agendi omnia illa,quae donainus ipse agere potuisset M voluisset. Cons. I. Procur. quod tamen clarius nititur Iure Can. Cap. q. de Procur. in 6. Permissa fuerit J Hoc non generaliter intelligendum, nam alienatio a procuratore facienda, speciale mandatum requirit L s8. F. de Procur. σι. 6o. I. sin. F. manae sed ae catu, si fiat alienatio in manifestam utilitatem domini, veluti si res alias peritura. l. 63. d. de Procur.
180쪽
DE RERvΜ Divis. IciDι Mia traditione. 43. Interdum etiam sine traditione, nuda,liaritas domini lassicit ad rem transferenim et veluti si rem, quam tibi aliquis 'comodauerit, aut locauerit, aut apud te depo-ecit, postea aut vendiderit tibi, aut dona-ecit, aut dotis nomine dederit. Quamuisaim ex ea causa tibi eam non tradiderit, eor en ipso, quod patitur tuam esse, statim hi acquiritur proprietas, perinde ac si eoi omine tibi tradita fuisset.
q4. Item si quis merces in horreo depolitas vendiderit, simul atque claues horrei
Hd f. 43. Sine traditione' Vera & reali. Ea voluntas Quae fcta traditio dicitur, seu
breuis manus, ubi, ad ambages euitandas, traditio interuenisse praesumitur L. 43. f. I. as de Iure dori Alia traditio longae manm est, quae oculis fit v. g. si pecuniam in conspectu meo te deponere iubeam L. 79.F de Solui. vel rem e longinquo ostendam de Acqu. velamist. Poss l. I. s. a I.
ro tibi tradere pecuniam; vel si ex causa mandati mihi pecuniam debebas, &eonueneris, ut creditinomiae eam retineas. L. I s. 1 de Reb. credit. Aut si v gr. domum mihi venditam, statim per certum tempus conducas iterum,qnod dicitur consti- tutum possetarium L. I 8. . de Acqm uel annis. p es. . IA f. 43. Claues horres) se. In eonspectu hodiroi, ex causa ad transferendum dominium ha-