Beispielsammlung zur Theorie und Literatur der Schönen Wissenschaften

516쪽

Demosthene 6.

neunten Thiemitte seives Pruriis : Plane quidem perlaetum, et eui nihil admodum desiit, Demosthenem facile dixeris. Nihilaeu te inveniri potuit in ejus caussis, quas scripsit, nihil, ut ita di eam, subdole . nihil versute, quod ille non viderit; nihil subtiliter dici, nihil presse, nihil enucleate. quo fieri possit aliquid limatius; nihil contra grande, nihil ineitatum . nihil

ornatum, vel verborum graVitate, vel sententiarum, quo quid is

517쪽

O ,οῦ ων, g ωνδρει 'ΛΘηνατοι, τὰ παρόντα πράγματα πολ- λην δυσκολίαν ἔχοντα κομ ταραχην , οὐ μόνον, τε πολλῶ προ-atara , - μηδἐν ε - προυργου περὶ αὐτων εἶ λέγειν, αλλῶν, σφ περὶ τῶν ἰπολοίπων κατα ται τα μηδι καν ἔν το συμφέρον παντοις ηγῶθαε, αλλοὶ τοιs μἐν Ex, τοῖς δε μέρωι δο ν. δυσκολου δ' οντος φύσει κω χαλεπου του βουλεύεθω, δειπολ λε χαλεπώτερον ἰμεις αὐτὸ πεποιηκατε, g ανδρες ἈΘηναῖοι aι μὸν γ- α οι παντες ανθρωποι πρὸ τῶν πραγ-eων ἀί σι κρηδα. τν βουλεύεθοω ' ὐμῶς δε μιτῶ τα πράγματα. 1κ δετούτου συμβαίνει παρὰ παντα τον χρόνον, ον οἶδ' ἐγώ, τον μιν, οῖς αν ίμάρτητε, ἐπιτεμωντα εὐδοκιμαν, ηπι δεκειν εἶ λέγειν - δὸ κράγματα, ηομ περι ων βουλευεδε, ἐκφευγειν υμδ. ei μὴν ἀλλὰ καιπερ τούτων οντων ἐχόντων, οἰομαι, ηομ πεπεικίς ματυτόν ανέτηκα, αν ιΘελησητε που θορυβῶν κω φιλονεικῶν ἀποταντες , ἀκούειν , ύε υπ0 πολεωε βουλευομένοις, υμ τηλικούτων κραγματων, Ηοσἡκα, ἐδεν η λέγειν, κομ συμ-

λευειν, δἰ ων κομ τὰ παρόντα μαε βελτίω, η, τὰ προωμένα

518쪽

πολλοὶ Neu μεγάλα μαε μαρτανειν πεισαντων ' vel χρόνου

Diuili

519쪽

σαντας Disi tiroci by Corale

520쪽

φευγονταε σωγμεν, ηος παντα τροπον την δυς ινειαν ενδεικνυαμσΘ αυτοιε Θετταλοι δ', οτι νους Φωκέων φύγαδαs σωζομεν Φίλιππος δε, στι κωλυσμεν αυτόν κοινωνῶν της 'Aμφικτυονίας σοβῶμαι μη παντas, στερι των ἰδίων ἔκασος, ,γιζόμενοι , κοινὸν ἐφ ημας αγαγωσι τον πόλεμον, τὼ των Ἀμφικτυο ν δογματα προσησαμενοι, εἶτ ἐπισπαδωσιν ατοι, πέρα του συμφέροντοs ἔκυποδε ημῖν πολεμησαι. ωςυρ ηαμ περι Φωκέας. m γὰρ δην που - ν', ἔτι νυν Θηβαῖοι, ηπι Φίλιππος ημ Θετταλοῖ, ουν ταυτα μάλισα Dατοι. ἐσπουδακότες, ταυτί πάντες ἔπραεαν,ο ν Θηβαῖοι, τον μὰν Φίλιππον παρελθῶν. ηομ λαβαν τsis παροδου s, οὐκ ηδυναντα κωλουσαε, οὐδέ γε των αυτοῖς πεπονημι -

νων, ωσατον ἐλθόντα, την λίαν rχειν ' νυνὶ γὰρ Θηβαίοιs, πρὸσμὸν τὸ την χώραν κεκομίδαι, κάλλισα πέπρακται ' κρὸν Dπιμην ημ δόξαν, αισχιτα ' εἰ γὐ μη παρηλθε Φίλιππος, ουδὸν ἄν ,οτοῖι ἶδόκει ἀναι. ταυτα δ' οὐκ ηβουλοντο ' ἄλλα του τον