장음표시 사용
541쪽
portae custos, audius insidiator viae: siqui exire volunt, eonsidere sibi possunt: qui vero in urbe se commovexit, cuius ego non modo factum, sed inceptum ullum, conatu nive contra patriam deprehendero e sentiet in hac urbe esse consules vigilantes, esse egregios magistratus, esse fortem senatum, esse arma, esse carcerem: quem vindicem nefariorum, ac mani fiornm scelerum maiores nostri esse voluerunt. Atque haec omnia se agentur, Quirites, ut res mariimae minimo motu, P ricula summa nullo tumultu, bellum intestinum, aedomesticum, post hominum memoriam Crudelissimum,nc mariimum, me Uno togato duce et imperatore, I
detur. quod ego sic admitti strabo, Quirites, ut, si ullo modo fieri poterit, Me improbus quidem quisquam in
hac urbe poenam sui sceleris susserat. 1ed si via manis festae audaciae, si impendens patriae periculum me netessario de hac animi lenitate deduxerint: illud profecto perficiam, quod in tanto, et tum insidioso bello
vix optandum Videtur, ut ne quis bonus intereati Paucorum liae poena vos iam omnes salvi esse possitis. Quae quidem ego neque men prudentia , neque humanis consiliis fretus polliceor vobis, Quirites; sed mulistis, et non dubiis deorum immortalium significa iion hus: quibus ego ducibus in hanc spem, tententiam que sum ingrestus: qui iam non procul, ut quondam solebant, ab extero .hoste, atque longinquo; sed hic
praesentes suo numine, atque auxilio sua templa, at que urbis tecta defendunt: quos vos, Quirites, pre Cari, Venerari, . atque implorare debetis, ut, quam urbem pulcherrimam, florentissimam, potentissima minquet esse Voluerunt, hanc omnibua hostium copiis, terra, marique superatis , a perditissimorum civium nefario scelera defendant.
542쪽
nihil occultum esse patitur, principia in vero non modo donios, sed cubicula ipsa inti inosque secessus recludit, o mutaque arcati a noscenda famae proponit atque explicat. Sed tibi Caesar. iiihil accommodatius fuerit ad gloriam, quam penitus inspici. Sunt quidem piaeclara, qti aes in publicum profers; sed non mi uora ea, qua olimine tengs. Est magnificum, quod te ab omDi conistagione VitiorRm reprimis ac revocas. sed magnificentius . quod tuos. Quanto enim magis arduum est, alios praestare si iam so : tanto laudabilius, quod, quum ipse sis optimus, omnes circa te si inites tui esse-eisti. Ivlultis illustribus dedecori fuit, aut incola litus umor assumta, aut retenta patentius: ita foris claros domestisa destruebat infamia : et ne maximi cives havi herentur, hoc essiciebat, quod mariti mitiores eratit.
Tibi oruor in decus et gloriam cedit. Quid enim illasa octius 2 quid antiquius 8 Notitie, si Pontifici maxismo deligenda sit coiriuκ, aut hanc, aut similem otii est autem similis 2 elegerit 2 Quam illa nihil sibi
εκ λxtura a tua, nisi gaudium Vindicati quam cotistanter, Hora Potentiam tuam, sed Ulum te reveretur
543쪽
Idem estis invicem, quod fuistis: probatis ex aequo: nihilque vobis felicitas addidit, nisi quod scire coepistis, quam beue uterque vestium felicitatem serat. Eadem quam modica cultu' quam parca comitatuiquam civilis incessu 2 Μariti hoc opus, qui ita imbuit, ita instituit: nam uxori lassicit obsequii gloria. An,
quum videat, quam te nullus terror, Mulla comitetur
ambitio: noli et ipsa cum silentio incedat' ingredientemque pedibus maritum, in quantum patitur sexus, imitetur 2 Decuerit hoc illam, etiamsi diversa tu facias. Sub hac vero modestia viri, quantam debet verecundiam utaor marito 2 semina sibi 8Soror autem tua, ut se iserorem esse meminit i ut in illa tua si hillicitas, tua veritas, tuNS C/ndor agno-1citur; ut si quis eam uXori tuae conferat, dubitare cogatur, utrum sit efficacius ad recte vivendum, hene
institui aut feliciter nasti. i Nihil est tam pronum adsimultates, qua in aemυ latio, in seminis praeserti iri: ea
Porro marii me nascitur eκ coniunctione, alitur aequa
litate, exardescit invidia, cuius sinis est odium. Quo quidem admirabilius existimandum est, quod mulieribus duabus in una domo. p,ri quo fortuna, nullum certamen, nulla contentio est. Suspiciunt iti vicem,invieem Cedunt : quumque te utraque effusissime diligat, nihil lua putant interesse, citram tu magis ana Es. Idem utrique propositum, idem tenor vitae, nihilque ex quo 1entias duas esIe. Te enim imitari, te subsequi student. Ideo utraque mores eosdem, qup utraque tuos, habet: inde moderatio, inde etiam perpetua se euritas. Neque enitri unquam periclitabuntur esse privatae,' quae non desierunt. obtulerat illis senatus cognomen Augustarum, quod certatim deprecatae sunt, quam diu appellationem Patris patriae tu recusasses: leu, quod plus esse in eo iudicabant, si υπor et soror tua, quam si Augustae dicerentur. Sed quahcunque illis ratio tantam modestiam Rasit; hoc magis dignae sunt, quae in animis nostris et sint et habeantυr augustae, quaa non vocantur. Q nid enim laudabilius fidiminis, quam si verum honorem non in splendore titulorum, sed in iudiciis homitium reponant' itia pals- quo nominibus pares se faciant, etiam clum' recusant g
544쪽
Jam etiam et 'iri privatorum animis ex Oloverni Pri cum imortalium bonum, amicitia, cuius in locum migra Verant assentationes, blanditiae, et peior odio . amotis simulatio. Etenim in principum domo nomen tantum amicitiae, inane scilicet irrisumque manebat. Νumque poterat esse inter eos amicitia, quoium sibi alii domini, alii servi videbantur 2 Tu hanc
pullam et orantem xeduxisti: habes amicos, quia amicos ipse es. Neque enim, ut alia subiectis, ita amor imperatur: neque est ullus assectus tam erectus, Et li-her, et dominationis impatiens, nec qui magis vices exigat. Potest so ita si e princeps inique, potessi tamen odio eIse nonnullis, etiamsi ipse non oderit; amari, nisii ipse amet, non potest. Diligis ergo, quum diligaris, et in eo, quod utrinque bonestissimiam, tota gloria tua est; qui superior factus, descendis in omniati miliaritatis ossicia, et in amicum ex imperatore submitteris: imo tunc maXime . imperRtor, , quum amicum ex imperatore agis. Etenim quum plurimis amicitiis fortuna principum indigeat, praecipuum est principis opus, amicos parare. Placeat tibi semper haec secta, et cum alias virtutes tuas, tum hanc consitanti DIime, teneas: nec unquam persuadeatur, humile esse Principi, nisi odisse. Jucundissimum est in rebus hu- inanis amari, sed nota minus amare: quorum utroque ita laueris, vi quum ipse ardentissime diligas, adhuc tamen ardentius diligaris. Primum, quia facilius est, unum amBre, quam multos: deinde, quia tibi amicos tuos obligandi adest facultas tanta, ut nomo Possiit te, nisi ingratus, non magis amBre. Operae Praelium est referre , quod tormentum tibi iniunXeris, ne ouid amico negares. Dimisisti optimum viriam, tibi carissimum, invitus et tristis, et quasi retinere non posses : quantum amares eum, desiderio eπpertus es: distrocius separatusque, dum cedis/ et vinceris.' Ita quod sando tu auditum, quum princeps et Principis amictis diversa velletu , id potius factum est, quod amicus volebat. O. rem memoriae li- , aerisque mandandam 8 Praefectum praetorii non ex iugerentibus, sed ex Iubtrahentibus legere: eundemque otio, quod pertinaciter amet, reddere: quumque sis ipse distentus imperii curis. non quietis gloTiam cui-
545쪽
quam invidisre. Intelligimus, Caesar, quantum tibi
pro laboriosa ista statione et exercita debeamus, quum otium a te, tanquam res optima, et petatur, et detur. Quam ego audio confusionein tuam fuisse, quum digredientem prosequeris 2 Prosequutus enim Deo temperasti tibi, quo minus Erieunti in litore amplexus osculum ferres. Stetit Caesar in illa amicitiae specula, Precatusque maria, celere inque si tamen ipse voluisset Tecursum, nec sustinuit recedentem non etiam atque etiam votis, lacrymis, sequi. Nam de liberal itate taceo. Quibus enim muneribus aequari haec cura principis, haec pitientia potesti qua meruisti, ut ille sibi nimium fortis, ac prope durus videretur 2 Nec dubito, quin agit avorit secum, an gubernacula retorque Tet : et fecisset, nisi quod perie in ipso contubernio princispis felicius iucundius lus est, desiderare principem de sideraritem. Et ille quidem ut maximo fructu tuscepti, ita maiore depositi officii gloria fruitur: tu autem facilitate i sta consequutus es, ne Mem Tetinere videaris
Civile hoc erat, et parenti publico convenientissimum, nihil cogere: semperque meminisse, nullam tali tam potestatem euiquam dari posse, ut non sit gratior potestate libertas. Dignus es, Caesar, qui ossicia mandes deponere optantibus; qui petentibus vacatio. Nem invitus quidem, sed tamen tribuas; qui ab ami, Cis orantibus requiem non te relinqui put's; qui sem-Per invenias, et quos ex otio revoces, Et quos otio Teddas. Vos quoque, quos parens noster familiariter inspicere dignatur, fovete sancte iudicium eius, quod de vobis habet: hic vester labor est. Princeps enim, quum in uno probavit amare se scire, vacat culpa, si Bl os minus amat. Ipsuin quidem quis mediocriter
diligat' quum leges amandi non det, sed accipiat
Hic prηesens, ille mavult absens amari, uterque nis tur, ut mavult: nemo in taedium praesentia, nemo in oblivionem absentia veniat. Tenet quisque I Cum, quem semel meruit; faciliusque est, ut oculis eius obtus absentis, quam ut animo caritas excidat.
546쪽
des; pro invene contra matrem, uber sorte ben ist. und voti det Eux mann selbst sagi: Ilaee declamatio inti icatior et minus elegans mihi videtur . et cuius fere singulae periodi aliis verbis exis
Et si, sancti Trini viii, olim omnes' videor humanorum pectorum assectus in solam amicitiam contulisse et 'patior invidiam hominis, qui sibi non reliquerit, ut ama-Tet et matrem : quoties tamen universam pietatis meae conscientia in intueor, in qua minimum est, quod videor bonus amicus , non possum non hanc primam electionis nostrae complorare forfunam, quod mihi necesse est aut amicum relinquere, aut Inatrem. Facinus , severissimi viri, facinus sit impatientissimis a Diectibus meis, quod luccurri non potest duobus. Excedit omnem querelae meae complorationem, quo ltam diversis meorum conatibus adversa conveniunt, ut videar eligere. Quid non darem miser pro luce matris, qui ut illam viderem, amicum dedi 8 Fidem vestram, iudices, ne inter maKimas necessitates Pereat ulus ho- et . 4 initiis,
547쪽
minis, qui paratus est duobus impendi. Iam hIetota ratio clementiae, ne ibi me detineatis , i ubi non piolum. Nec dissi inulo, sanctissimi viri, proferre me, cum manimi, trim incredibilis exempli fidem, ut non immerito polson videri cum matre colludere. Ego vi. deor e, cogitasse istum colorem, et hoc quod detineor, omicitiae vocatur infirmitas. Miseremini iudices, tentate me, et dimittite. An voluerim reverti, scire non po estis, nisi revertor. Illud latici illimi iudices. illud
Bilfectias meos torquet ac lacerat, quod si in ingenti exspectati Otie deceptiis. Speraveram futurum, ut hoc loco rθm magia am faceret Et mater. Paraveram apud ty i annuari hunc iis et Atio Dem, ut me crederet rei illum:. et ge u, ossentationis adamaveram. ut mirarentur hoω minis si lem etiam in Orbitate. Quo vialtis hoc animo feram, quod, etiam ut T Uertar, amico meo mater
imposuit i F.t quantum ad hanc pertinet, mariimum iiive em decepit. illum, qrai meos crediderit adfectus. Non possim , iudico, litis huius dissimul arct facinus: innocentius fuerat, ut ego nollem reverti. Viderint, sanctissinii viri, qui receptas nominum persuasiones, Vettit ali triam servitutis caritatem, attendunt. Me fiqia is interroget, nullos adfectus tautum nasci puto. Et si quis omnia vira ratione perspiciat, quidquid li-b'ros. si atres, propinquos, invicem tenet, amicitia eb. IIomines igitur, quo, cuni maxim8 incredibilium rerum loquitur invidia, sumus sine dubio non eius. dem νηrs animae, non eiusdem Pondus uteri; et qHanto milius in caussis, tanto plus in adfectu est. Asmirabilior caritas , in quam coimus viribus nostris. Bon pudet, iudices, hanc lateri pertu Asionem, minus debetur bomini, qui aliqυem ideo tantum amat, quia Decosia est. Ita est, iudices, ita est, a primis statim aetatibus in eandem coire vitam habet aliquem fraternitatis adfectunt. Sic effectum est, ut nos statim fama committeret: et tali certamine colvimus, ut si quid accidisset uni, deberet et alteri exemplum. Inde est. quod et pariter revest ii contemsianus . et quasi facilius esset luter fidos, placuit sub incerto pelagi cohaerere. Nec tamen Vanitate, Duc discursu Putetis eκtractos; magnas et inexplicabiles navigandi fuisse caussas, vel
birio Potestis aestimare, quod uos non deitauit hic ma
548쪽
ter. Utromite igitur, lodices, sumere Elae nobis etiam nullo tvoluit emperimentum ipsa amicitia 8.h et pariam fortuna Obdidit hominibus adhuc tantum felicitenan ait thos' An haec est magnae semper opinionis invidia 2 nee D' i unq)iam tam plena confessione laudantiar, ut i Vos non ipsa quo liae amicitia tentare velit laesitoribus adpulsi sumus, homines, quorum Omnia casus, fama histodi bat, consumimur terrore, qui pareo thus stati in caecitas est. Hinc illud evenit, quoiulamus pariter adligati. Sic magis adversus solutum. carcρr inventus est. 1'udet iudices. iam in hoc victus, Itim inferior recessi : ex duobus magis amatur, que in tyrannus paratus est adsigare. Quantum tibi, amice,
debeol Non potuit nos dividere, nisi mater. Tibi
Primia in caecitas nunciata est; tuus hic adfectus fuit,
qLod hoc credidit tyrannus. Quid ille non fecit, ut
rex desideravit vicarium corpus, amplerius est catenas.
Spotideri sibi voluit bominem rediturum: per maria, per matrem repromisit de incertis, tanquam de animos o. Quis hominum pro se tam multa Dei siet 8 Prae- sitit, inquam, amicus, Praestitit rem, quam videbatur ideo tyrannus indulsisse, ire seret; et hominem. qυi in rebus humanis moliuit liunc este adfectum, decipimus, dum tentamur. Ego non invenio, cur horis Tost mater carperem , quid sibi velit quasi destinatas
operire cervices. Non odit me tyrannυS, Cuius nonii terest, an alium occidat. Μiserere mater, si quis
est magnorum meritorum pudor querere quod unum de caecitate impatientios ex nobis amaris semper absentem. Cυi tu fortunae, quibus necessitatibus iniicis mais Munii Me ad amicum meum admitteret alterius cais tena, et tFrannus nunc mihi portas aperiret, subsidio navigium pilata praesaret. Si mel ercto ante more r,
ire cleberes mater ad diem. Misera non intelligit, quar to te magis pius obligaverit amicus 2 Plus do beshomini, qui me tibi remisit, eN quo pati non potes, ut. revertar. Libet meliercle, iudices, libet misereri hominum , qui me laudant revertentem. Amicus mihi credidit, ut redirem. Ila Dun ego facio rem magnam, ego sum ille bonus amicν, ille mirabilis, ille nam andus. Si qua dicentis sides est, facinus mihi videtur, quod, scio me non esse periturum. Sentit,
549쪽
indiees, et issi mater, xem se sacere turpissimam, si nocessitato detinear. Itaque mulier, quae adhuc de adfectu cuncita. fecerat, ad legem subito convertitur. Ρebs ma, iudices, causia matris est, in qua plurimum lex potest. Liberi parentes in calamitate ne dejerant. Facinus est, iudices, hoc dici homini reverso. Ita Duno ego contemno matrem, ego despicio caecitatis obsequia, homo, qui omnium calamita an mearum 'ambitum in hoc consumsi, ut redirem y qui inter supremas sollicitudines non pro me rogavi 2 Mihi quisquam contumacium supplicia liberorum, mihi neglectae pietatis minatur invidiam 8 Bone Iupiter, quanti mihi constitit, ne malus filius viderer 8 Imputem tibi necesse est, mater, quod meum amicum propter te reliqui, ad quem facinus est',iou reverit. ε
550쪽
lineamenta ieliqua, ipsaeque cogitationes artis cum spectantur. at Die in lenocinio commentationis dolor est: manus, cum id Rgerent, eκ tinctae desiderantur.
I luna cosa odono gli uomini pili piaeevole, che Ie lodiloro: ed or volesse Ιddio, che te nostro ore cchie. cos, avessero naturatinente potere di conoscere te vere lodidalia falsi, coni' elle hantio virili di discernere te accoris date voci dalle discordi, perci Occhh vera mente beato colui, alia cui anima ii vero suo uo perviene di soave conis
cerato. Ma n Oi non abbiam O questa conoscon Za, e como
I altro cose cave, e preniose lagitono essere spesse volteda a leuno falsificate, e scambiate per iuganno, cosi i torvente di queste due sitia itinente. Perci occh h le luis singlie, e quella, che molli chlamano l'adulagione sotio specie di vera laude, te lue meuZOgne di dolcillimo ve- leno