Beispielsammlung zur Theorie und Literatur der Schönen Wissenschaften

91쪽

ἔτρεπε τηρῶν χάριν, η σοὶ, πικρῶν στωs αχαρισίαν ἐπεξιοντι. καίτοι παρὰ νης πατρίδοs ηδη μεγάλας δίκας απήληφας, τημη Yἰ δ' ἀ-ιαν χάριν ἀποδεδωκας. ην μιν Δ ἰσιωτατον ἀνευ

93쪽

Charaltero, mastea biest Elographien tu taustera in threr art.

PnoctoN Atheniensis, etsi saepe eNercitibus praefuit,

summosque magistratus cepit, tamen multo eius notiovintegritas est vitae, quam rei militaris labor. Itaque huius memoria est nulla, illius Butem magna fama, quo cognomine BoNus est appollatus. Fuit enim perinpetuo pauper, cum ditissimus esse posset, propter frequenter delatos honores potestatesque summas, quae at a populo dabantur. Hic quum a rege Philippo munera magnae pecuniae repudiaret, legatique hortaren- tuae accipere, simulque admonerent, si ipse his facita careret, liberis tamen suis prospiceret, quibus dissicito esset in summa paupertate tantam paternam tueri gloriam: his ille: se Si mei similes erunt, idem hic, in. quit, agellus illos alet, qui me ad hanc dignitatem per duxit; siti dissi des sunt futuri, nolo meis impensis illorum ali augerique luxuriam. Eidem quum Prop.

ad annum octogesimum prospera mansisset fortuna, e tremis temporibus magnum in odium pervenit suorum

civium. Primo cum Demade da labe tradenda Anti- patro

94쪽

patro consenserat, eiusque consilio Demosthenes eum ceteris, qui bene de republica mereri enistimabantur, plebiscito ita exilium erant evulsi. Neque in eo solum Ossenderat. quod patriae male consuluerat, sed etiam,qood amicitiae fidem non Praestiterat. Namque auctus

adiurasque a Demosthene, eum, quem tenebat, ascenderat gradum, quum adversus Charetem eum subornaret ; ab eodem in iudiciis, quum capitia caussam dice-xet, defensus aliquoties, liberatua discesserat. Huno non solum in periculis non defendit, sed etiam prodidit.

Concidit autem maxime uno crimine, quia quum apud eum esset summum imperium populi, et Nicanorem Cassandri praefectum insidiari Piraeeo Atheniensium a Dercyllo moneretur, idemque postularet, ut provide- ret, ne commeatibus civitas privaretur; hic audiento

populo Phocion negavit esse periculum, seque eius rei obsidem fore pollicitus est. Neque ita multo post Nicanor Piraeeo est potitus. Ad quem recuperandum, sine quo Athenae omnino esse non possunt, quum populus armatus concurrisset, ille non modo neminem ad arma vocavit, sed ne armatis quidem praeesse voluit. Erant eo tempore Athenis duae factiones, quarum D Da populi caussam agebat, altera optimatum. In hac erant Phocion et Demetrius Phalereus. Harum utraque Μacedonum patrociniis nitebatur. Nam populares Polyperchonti savebant, optimates cum Cassandro sentie- 'bant. Interim a Polyperchonte Cassander Macedonia

pulsus est. Quo facto populus superior factus, statim duces adversariae factionis, capitis damnatos, patria propulit; in his Phocionem et Demetrium Phalereum; deque ea re legatos ad Polyperchontem mist, qui ab

eo Peterent, ut sua decreta confirmaret. Huc eodem profectus est Phociori . Quo ut venit, caussam apud

Philippum regem verbo. re ipsa quidem apud Polyperchontem iussus est dicere. Namque is tum regis rebus 8 a praee

95쪽

praeerat. Cum ab Agncmide accusatus esset , quoa Piraeeum Nicanori , prodidisset, ex consilii sententia in custodiam coniectus, Athenas deductus est, ut ibi dω- legibus fieret iudicium. Huc ubi perventum est.

quom propter aetatem Pudibus iam non Valere . vehi Oloque portaretur , magni concursus sunt facti, quum alii reminiscentes Valeris famae, Retatis misererentur;

plurimi vero ira eTacuerentur propter proditionis laia picionem Piraeei: mariimeque quod adversus populὶ commoda in senectute steterat. Qua de re me peroran di quidem ei data est facultas, et dicendi caussam. Indo iudicio, legitimis quibusdam consectis, damnatus, traditus est ondecimviris, quibus ad supplicium, more Atheniensium, publice damnati tradi solent. Ilio quum a=mortem ducerctur, obvius ei fuit Emphyletus, quo familiariter fuerat usus. Is quum lacrymans, dixisset: O quam indigna Perpeteris, Phocioni huic ille: At non. inopinata, inquit ἰ hunc enim erilium plerique clari. viri habuerunt Athenienses. In hoc tantum fuit odium multitudinis, ut nemo ausus sit eum liber sepolire. Itaque a semis sepultus est.

96쪽

fortiaeetur, et occiso Cistea nuper, nec Agricolae conmvium deerat, nec Domitiano exemplum. Accessero quidam cogitationum Priricipis periti, qui iturus ne .esset rin provinciam vitro Agricolam Interrogarent an primo occultius quietem et otium laudare , mox op etam suam in approbanda excusatione offerre : postremo non iam obscuri, suadentes simul terrentesque, pertra xero ad Domitianum qui paratus simulatione, in arrogantiam compositus, et audiit preces excusantis, et cum

annuisset, agi sibi gratias passus est : nec erubuit beneficii invidia. salarium taman proconsulari solitum offerri, et quibusdam a se ipso concessum, Agricolae non dedidit suo ossensus non petitum, sive eri conscientia, ne quot Uetuerat videretnae emisse. Proprium humani ingendest, odisse quem I aeseri s : Domitiani vero natura prae. ceps in iram se et quo obscurior, eo irrevocabilior, moderatione tamo prudentitique Agricolae leniebatur, quia nota intumacia, neque inani iactatione Itheriatis, famam istamque provocabat. Sciant quibus moris illicita mitari, posse etiam sub malis principibus magnos .iros/ esse : obsequitimqu6 ae modestillini si industria aeolgox adsint, eo illudis eκeεgerhP quo plerique per ab rupta,' sed in nullum reipublicae usumi ambitiosa

97쪽

Finis vitae eius nobis Iuctuosus, amicis tristis, ex traneis etiam ignotisque non sine cura fuit. Vulgus quoque, et hic aliud agens populus, et ventitavere ad domum, et per fora et circulos locuti sunt: nec quisquam audita morte Agricolae, aut laetatus est, aut st tim oblitus est. Augebat miserationem constans rumor, veneno interceptum. Nobis nihil comperti assirmaro

ausim: ceterum per omnem valetudinem eius. Crebrius quam eri more principatus per nuntios Visontis, et libertorum primi, et medicorum intimi venero: sivm cura illud, sive inquisitio erat. Supremo quidem di momenta deficientis per dispositos cursores nuntiata constabat, nullo credente sic accelerari, quae tristis audiret. Speciem tamen doloris animo vultuque prae sotulit, securus iam odii, et qui facilius dissimularet gaudium quam metum. Satis constabat locto testamento Agricolae, quo coheredem optimae uxori et piissimae filiae Domitianum scripsit, laetatum eum, velut honore iudicioque : tam caeca et corrupta mens assiduis adulationibus erat, ut nesciret a bono patre non scribi heredem, nisi malum principem. Natus erat Agricola Caio Caesare tertium conLIbid. Iuniis : excessit sexto et quinquagesimo auno, decimo Kal. Septemb. Collega Priscoque Cossi Quod si

habitum quoque eius posteri noscere velint, decenti quam sublimior fuit, nihil motus in vultu et gratia oris supererat ; bonum virum facito crederes, magnum liabenter. Et ipse quidem, quamquam medio ita spatio integrae aetatis ereptus, quantum ad gloriam longissimum aevum peregit. Quippe et vera bona, quae in virtutibus sita sunt, impiaverat, et Consularibus 'ac Triumphalibus ornamentis praedito, quid aliud ati struere fortuna poterati opibus nimita non gaudebat, speciosae contigeranti filia atque uxore superstitibus,

Potest videri etiam Matus, incolumi dignitate, florento

98쪽

Taeitus.

Dma,'lalvis assinitatibus et amicitiis futura emigisse. Nam sietiti durare in hac beatissima seculi luce, ac prino

cipem Traianum Videre, augurio votisque apud n fixas aures ominabatur: ita festinatae mortis grande s latium tulit, evasisse postremum illud tempus, quo Domitianus non iam per intervalla ac spiramenta temis Porum, sed continuo et velut uno ictu rempublicam Exhausit.. Noa vidit Agricola obsessam curiam, et clausum armis senatum et eadem strage tot consularium caedes, tot nobilissimarum feminarum exsilia et fugas. Una adhuc victoria Carus Metius consobatur, et intra Alba nam villam sententia Messalini strepebat, et Μassa B bius iam tum reus erat. Μon nostrae domero Helvis dium in carcerem manuar nos Μaurici, Rusticique ubsus, nos innocenti sanguine Senecio perfudit. Nero iameti subtraxit oculos, iussitque scelera, non spectavit. praecipua sub Domitiano miseriarum pars erat, videro et aspici et cum suspiria nostra subscriberentur : cum de notandis tot hominum palloribus lassiceret saevus illo vultus et rubor, a quo se contra pudorem muniebat. Tu vero felix Agricola non vilao tantum claritate, sed etiam opportunitate mortis, ut perhibent qui interfuerunt novissimis sermonibus tuis, constans et libens A. tum eπcepisti, tamquam pro virili portione innocentiam principi donares. Sed mihi filiaeque, praeter aceris bitatem parentis erepti, auget maestitiam, quod assidere valetudini, fovere deficientem, satiari vultu, comoplenu, non contigit : excepissemus certe mandata voces. que, quas penitus animo figeremus. Noster hic dolor, nossium vulnus : nobis tam longae absentiae conditione ante quadriennium amissus es. Omnia sine dubio, optime parentum, assidente amantissima uxore, superfuere honori tuo : paucioribus tamen lacrymis compositus es, et novissima in luce desideravere aliquid oculi tui.

99쪽

Si quis piorum manibus locus; si ut sapientibus

.Placet, non cum Corpore enstinguuntur magnae anismae ; placide quiescas, nosque domum tuam ab insuano desiderio, et muliebribus lamentis ad contempla-itionem virtutum tuarum Voces , quas neque lugeri, ne quo plangi fas est: admiratione te potius temporalibus audibus, et si natura suppeditet, aemulatione decore mus. Is Verus honor, ea coniunctissimi cuiusque pio itas. Id filiae quoque uxorique maeceperim, sic patris, Ac mariti memetriam venerari, ut omnia facta dictaquo itis secum revolvant, famamque ac figuram animi marsas quam corporis Complectantur, non quia intercedeinaeum putem imaginibus, quae marmore aut aere fingum. auri sed ut vultus hominum . ita sim acra vultus imo Jecilla ac mortalia sunt; forma inentia neterna, quam teneTe et Enprimere non per alienam materiam, et artem, sed tuit ipse moribus possis. Quidquid ex agris cola timavimus, quidquid mirati simus, manet, inaninsui uinque est in animis hominiam. in aetemitate temω porum, fama rerum. Nam Inultos veterum velut im/lorios et ignobiles oblivio obruet, Agricola posteritati Narratus et traditus, superstea eriti

100쪽

resist x Sue Myus Tranquillum probili mi honestiis mutn. Em citistinuam Nirum, et mores eius . heutus et studia iampridem ineontubernii in mimsi, tantoqud magis diIigere coepi, quanto

C. CAnx sociuilia eritiam i enii pen .haeo inax moostendit. i .Cum ad isaginam ferarum inunctri,praeparnν tarum cariua Pecudefi compararentur, em noHis laniam dos adnotavit; et cestodiarum: seriem recognoscens, nollius inspecto elogio, statis, tantummodo intra portiis cum mediam , a calvo ad calvum duci imp avitia φώtum exegit ab eo qui pro nilute sua gladiatoriam opo.

xam prouiderat; spectavitque ferro dimican em; tinedimisit nisi, victorem, et post multos Preces. l Alterum qui se periturum ea de caussa voverat, cunctantem puris tradiditi verbenatum infulatumque, qui votum v poscentes per vicos agerent, quoad Praecipitaretur exaggere. Μultas honesti ordanis, deformatos prius stigia matum notis, ad meralia, But ad viarum mutationes, aut ad bestias condemnavit, aut bestiaTum modo quadruis Pedes cavea coercuit, aut medios serra vis euit. Νεεramnea gravibus ex caussisq Uerum mala de intulere suo opinatos, Vel quod nunquam mi genium, umia deierasias ent. Parentes supplicio sesbioetum intMEsse Qogebat . Quorum ΜΗ:λvaletudine verecusantici lecticum .ini sit ψ g 5 alium