Epistola Joannis Launoii ex Elysio ad generalem Societatis Jesu praepositum data qua conceptum ex lata in suam de gratia & praedestinatione traditionem sententia, dolorem amice significat Augustini abs se traducti culpam, societatis theologorum exemp

발행: 1705년

분량: 34페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

ὰitionis noster Ioarines Baptista mesibus edito Libro

Lugduni Anno Issa refert, tacitus probat Libro I. eapite 6a. Et post pauca raumerari defensioribus cassiani in bac re doctrinae catholicae, docti plures recenti respossint, nos ita tensime audivimus, Mimes praeis de eomes cassam n dederim in quibus P. Dames de Imren emeritus Theologia Professor , qui modestae cams Ioannis ii nomine Commentaria in primam partem Saneti oma praelo emist, at de Cassiano abea suspici ne tiberando doctum Manusicriptum reliqui Tum post recensita nonnulla Cassiani testimonia, lucis illum erroris purum ostendit, ita subjungit uod alis ommbus probare debet, Pro perum depraeconcepto corura Cassianum buricio statuendo Ν- mod curasse O reliquo ex hu sentemia potius , quam ex lectione , atque e M ipsus genuis sensius indagatione , eum Semipelagiani erroris reum egisse. Et Numero II. De Profisspero, inquit, cujus auctoritate eliquis de Semipelagi nimos pectuscassianusfuit, jam vidimus, quam acri ιer Gennadius conquestus fuerit , quod cassianum lan μm infamaverit. Tum demum Certamin .Num.6. tri Diaco MLom de Incarnesion a te 8 er ωjusidam ulterius, Joannis Maxentii quiprimi de Semipelagi nismo Faustum infamarum, authoritas non magη ponderis est uod aiιtem Fausti opera, in ta pocr

His cap. 8. Sancta Romana do. s. o Gelas Paparui remur, non aequus de illis sparsus rumor a Petro Uia Mi ali que citatis causa juit. Pnxiverat in vi

.dicando Cassiano simul Tausto Joannes Mariani, Gelasii censuraim minime veritus Libro 3 de Morte' di immortalitate

22쪽

& immortalitate cap. 6. Nam quod de silanissam si Libris opponebatur , a Gelasio eorum lectione interdiri Elum , non puto id factum propter dogma de praedestina . iisne, quod illisuit cum aliis Patribus commune, suo mmscripta bic Pontiqexprobavit Gregorii Melandent,

Bassis , Chusio lami, Hieronymis sed propn alia quae

ex iis Libris expungi suostamur. . tbor Trithemius Abbas in Fausio. Et video qtiae a Cassiano dictasunt omnia , de gratia , libero arbitrio, a Viris eruditis nostra at

te defendi , quas pietati tam uni neque sex a fidei regula sancta. usu molina ingeniorum aquila, oculatior Augustino, Fausram Ecclesae Patrum numero inserit, per quos Vera de Christi gratia doctrisna intelligi debeat, in Concordia Quaest. 23. Art. q. Disp. I. membro ultimo. Tantis porro ducibus ac magistris quid tentare non licuit Imo majora sorte tentassem, si Thomam mmarium orditanum te sere contigilser, Lib. de Concordia scientia cuinnde ubi quod a mustis accepi Augustini doctrianam non modo pessimis modis habet ac nauci facit, sed palam illi detectaque fronte Massiliensium opiniones anteponit. Verum qui me Theologiae theticae tenuit amor, ab Anglorum Scriptorum, Scholastica vepretis ac tribulis nimis haerentium lectione semper abduxit. . . VIII. Ut autem Praedestinatiana haeresis labem aspergerem Episcopis Atricani, in Sardiniam Ins iam ab Thrasmundo Ariano Rege relegatis, qui abcythis Monachis sententiam rogati, Fausti scripta damnavorant, author mihi princepsque ir Jacobus Si

23쪽

bus Simondus , diligens ille veterum schedarum

conquisitor, mihi quondam, pro studiorum cognatione, in paucis charus, cuius sunt haec ipsa verba, in Historia Praedestinatiant capite 8. Desciis non erat condemnationem Librorum Fausti Reienses sperare ab inrisuscopis, apud quos nata Trades aliana haeresis in mu rerum adhuc memibus haerebat. Quibus affinia sunt, quae de Sancto Fulgentio relegatorum Praesulum pi tate&cruditione praxipuo adnotavit Theophilus Raynaudus, incensura inofficiosa censurae, ini. .mo: Sancto Fulgenti familiare est, Augustini placitis

mordicus adiarere eoque toriam rigore, ut eruentiam quam verborum corte praeferi, etiam duriorem

conquista interpretationis alicujus benignitate mollire, O in Gumsensum tralere, non si sislicitus. . Unde faeilhcolligas, Fulgentium , qui caeteris, in vindicanda adversiis Faustum Augustini doctrina alamum commodabat, in duras acerbasque P destinatianorum

sententias declinasse. c. '.

IX. Nunc ad illud accedo, unde majorem mihi ab aemulis conflatam invidiam retulit Norisius Scia. licet Vulthletam , Calvinum, Lutherum Augustini discipulos dixi, illiusque doctrinam nihil, aut e re parum,ab eorum erroribus distare significavi. At hoc ipso est, cur magis mirer, id prae caeteris st machum movisse, quod numerosiori Theologorum Vestrorum suffragatione munitum cst. Ita Joannes Adamus, cum Parteo Calvini destructi capitibus 3 4 6 scripsisset, censuisse Augustinum solum peccatum originalecausam esse reprobationis damnato a rum,

24쪽

rum, hanc ipsam sancti Doctoris sentent a ita perstringit capite Io. Credo miri licere illam horrere , quia mater est illius, quam criminus tanta impietate et rabie urget contra Ecclesam. Annon igitur, Adamo judice , Calvinianae doctrinae sundamenta posuit Augustinus Et capite 8 de ejusdem Doctoris se tentia,circypraedestinationem gratis universim haec habet ui merba Augustini mitigando me nimium demitterem, Telagianus essem Ameris rerum altitiainem tenere mellem , Caivinis essem medium ergo cum μcissa tenem Prosectis quandoque constat. q. unum in quaestionibus de gratia se aede etatione crimesecessu locutum esse , merbaquc ipsus esse mitiganda ne ex

Horum duritie O aerimonia in errorem contrarium incidam, ficisum mihi esse debet temperamentum aliquod c abolisum addendum inquirere L. quo videlicet Calvini error declinari quem Multo vero distinctius capiate superiori es semet Augustinus in pluribus operum suorum locis hunc animi sui imperiim cognoscis , quo ita abreptus est , ut memorem oppostum illi quem deseruere intendebat declinaret in Calvinianum scilicet, Pelagiano, in quem arma Vellerat, diamCtro oppo

Ita quoque Mariana Ioco superius appellat rNon omnes sit lini sententiam de praedestinatione probant: boreada multis miritur O aspera , qualis nempuLuthcranorum4 Calvinistarum est Ita Annatus Libroa Augustini vindicati cap. a. Augustinis aestidi6putationis abreptus excelsi lineas necessaria meritatis pius nimiiqicta semeritas ct iniqua vexaris dium

25쪽

dis 4 lud , in quo meritas sedet, re foedi iubet, seraeat Augustinus. Ita Antoninus Mora ines , seu verius Joannes Martinonus in Anticlansenio disp. 7.

num a 2. Si aliquot locissius intendit Augustinus , a plicandum illis erit quod in eo notaruntplures O graves D

Hores Catholici, excessisse interdum astu disputationis abreptum, O in odium haeres quam impugnaat , ac contrarium extremum inclinasse malvinismum scilicet, ut passim inculcat. Ita Petavius Differtatione priori de ridentini Concilii authoritate capite . Postrem ne longum faciam, illud suscepisse Tridentinum Concilium videtur,

ut cum novorum haereticorum, qui Augustini doctrina, σου erroris sui patrocinium abutebantur insania occurrere 'Vellei, nonnullis necessari additis, illam cathoiscam seceret. Quod nempe se sola catholica non esset Augustini doctrina, nec satis a nonnullorum haeret corum insania distaret, nisi quaedam illi temperanienta adderentur. Et Dissertatione posteriori capite s. Augustini non pauca neque kTia emata circumjeruntur , quaprofecto neque albolicasunt, neque baberi Suiodus ulla acumenica voluit.

Ita Stephanus de Champs Libro 3 de Haeresi Jansentana cap. 3. disp. I. Iam pridem e Carbolicis limrimi doctrina, pietate laudabiles con essi sunt, Sancturiosi, simis Pelagiant i odio ita in concrariam partem mclinasse , ut persaepe Calvino potius quam Tridentinis Patri syaveremideatur. Sed luculentius multo Epistola .raeuenissimo Principi de Cons data die I 1 Septembris i 66 Videtur gu, vis non aliam inflatu

26쪽

natura corrupω hibertatem agnosiere , praeterquam aco

ctione qua certe Crimini sententia es , a Thomseu proseriet tanquam haeretica Videtur Augufinus nullam eo in status cientem gratiam Vnoscere, quae re ipsa incan Ut quod Caletiamfavet admodum , mini, veris N is , qui is ipse pro haeres habent. Videtur Metu sinus astetrare , eos qui eo in tu peccant, gratiam nu iam habere, quae eis vitandi peccati potentiam tribuat equae pura pinaque bares es , a Thomissis praedamnata. Hidetur umsimus asserere, cumpost lapsum no is omnes homines salvos fieri ciristumque pro omnibus non esse mortuum quam illibare in Calvinodaminant. Hidetur Augustinus asserere, id Adami gratia sngulare si, utpossi ei omnia dissentire os velit suo argumento admersis Concilium Tridentinum Calvinus usus est, Nomissis oppostum statuentibus suid ea de re sientiat Serenitas vestra , rescire velim anno certis fateatur. Gideri Augustinum iis in capitibus Calvino potius quam omissis adfavere Haec porro omnia multis confirmat Recentium testimoniis Epistolais seque qui quaginta fugustini loca disertit a xplicati maque iam daturum spondet, queis Calvini principia verius , quam Thomistarum statuuntur atque illud in primis, quo per Adar peccatum facta dicitur ex libertate necessitas.

X. Jam ut tot tantisque Authoribus Augustini doctrinam Calvinianae consentaneam ac proditam dixi, ita ejusdem reprehensores Claudium Sanc' sium, Ambrosium Catharinum. Petrum Doraeum, Albertum Pighium, sumto ab iis exemplo, laudibus

27쪽

extuli illorumque acre judicium commendavi,quod Praesulem Hipponensem, ut novae stet e Magistris plus aequo propitium, rejiciendum pronuntiarint. Hos enim eo maxime nomine, erudito de eatisset

defenseres quas voces syllabatim exscripsi mencampius appellat Epistolai supra citata doctrinoacpietate laudabiles dicit Disputatione I paulo antea memorata Adamus vero partes Calvini destructi capitc 7 illos ipsos a me celebratos Augustini rem hensores indigitans, aliqui eolos, inquit, doctinna ac pietate insignes dixerim , eum meritatis limites transgressum esse, nimio di putationis calore accenseum fuisse, aut sum fuisse savere haereti in merba hae in silentia impudentia essent , si vera forent. Sed annatus Alberti Pighii verba a me recitata ad crisim vocans capite 4 Libri laudati , quam mihi nonnulli osores inverecuaadiam assingunt, his verbis absolvit me ego duxi proponenda, ut intelligamus, nil s inverecundosfore, siqui forteὸ non ita se faciles exbibeant, in iis omnibus admittendis, qua videri cuipiam possint proposta fuisse ab Augustino. Quamquam quid ego ista commemoro, ut audaciam excusem, ac ne aemulorum invidiae pateam, quod memoratis Augustini reprehensoribus fidem dederim clim id eos non tam proprio , quam totius Ecclesia nomine attentasse moneat idem Annatus capite 3 Tanta, inquit, caeterorum Doctorum conspiratio satis ostendit, cithar num in ea re in Augustino videlicet oppugnando ac depit mendo non ut citharinum, quisuos e ingenioni rium indusit, sed ut Cactolica Eccles Arebiepisto mo Doctorem

28쪽

o Doctorem id fisse. Quae ego Annati verba dum recolo, mirari iubit, Catharinum de exorbitantibus Augustini paradoxis, ex Ecclesiae sensu loc tum, tanto a Concellitis suis haberi odio, adomesticis scholis non sine infamia rejici. Sed sunt iIli, ut benὸ nosti , Augustini, quem ab illo deprcusum aegre serunt, intemperantes admiratores utque Thomae suo fidcm ac religionem obligarunt, ita ab Augustino Thomae Magistro,tanquam e sacro manipulo pendent vostri fidem pluris aestimant,quam ut cuiquam venditana velint. XI De Baio atque Jansenio haud aliter statui . quam de Luthero a que Calvino. Hos fidelissimos Augustini discipulos feci, non ut illos idcirco a latis Censuris ablolverem, sed ut Magistrum una cuin discipulis uinum evincerem. Annon ita Philippo Labruso visum, dum pendente coram Innocentio X. Jansenti causa, Augustinum Ilipponensem per pre sis latus petendum ominabatur, in Antithesi Augustini Calvini meis, inquiebat , loquetur Roma quid sin erit Augustinus, vel sentire debuerit. Annon ita Petavio visum, dum Diliariatione posteriori de Concilii Tridentini authoritate , a venerandis Synodi Patribus cmperamentum Augustini verbis additum scribit, ne Saneti Doctoris suffragio essem

tentia firmaretur, quae subinde inter Baianas nume

ro 64 inusta est Eipdum ilium, Petavi verba sunt, ac nimis leverum Augustini singum , ut quidem ninmulus vigum esse noverant, . nullum esse opus bonum, nidi ex gratia Christio prudenti cautione moderati Pest. ' An non

29쪽

Annon ita minio visum, dum Augustinum In. quam vigesimae quintae Baii propositioni subscribe

tem ita perstrinxit Disp. ra. Antidansenti Perpe-- evom id quod ait postolus ad Romanos I . -- ne quod non est ex fide peceatum est, quas velit dicere a serius, omnia vera infidelium , seccata, Osne ver de nullumsus eri opus bonum p XII. Ea sunt, Reverendissime Pater, adornata a me Traditionis potissima capita , tam disertis eologorum vestrorum suffiagiis comprobata, ut commmunem mihi cum illis causam esse, nemo non vis quae sunt, obiter atque ex occasione insnuara, haec aut ad recensia capita revocantur, aut pari vestro-Tum suffiagatione muniuntur. Sic datum illud a me prudentissimum monitum, quid Augustinrmο- menta Valeant expendi duntaxat oportere , de ejus vero auctoritate minus curandum, ex Lessio ma- melio sumtum est; quorum ea sertur assertio, inter notatas a Belgicis Academiis, numero vigesima Si contraria sententia esset Augustini, non admodum referret. Sic ad Vasquesii exemplum , ficta identidem est tum Augustino, tum ejus discipulis interr gatio, quo ex tripode patefacta ipsis essent divinae PMdestinationis arcana quinno, aiebat ille I parte disp. 97. cap. 3. O aliis qui id docuerunt; poterepossumus, undenam jus voluntatis Dei certiores effecti t. Sic exprobrata illi faepius, atque in invidiam traducta doctrina mutatio tor facta, Joanne Adamo praecentore partes Calvini destructi cap. 6.& illorum die . contulerit. Caetera

30쪽

O Sanctus Augustinuissententiam sitiam in hac materiί ter ni misit, hoc nos ad credendum induxit, anesum, gustinum, quamvis eminenti esset genii mis med rationibus non acquie se Ops tot conatus, ad genetram diam praedestinationis 'sterium con*mtos, eoactum fusi si infirmitatem siuam Dieri. Sic demum, de tradita doctrina incertum ac suspensum animo dixi Augustinum nec non ad omnem fiatum vela verter parat imbruim , eodem Adamo eAemplum dante, cap. Libri laudatici Augustum in sientemiorum suarum Ofundamentorum, quibus eas conrirmat. delectu, adeo 1ἐώlis non era , quin mentibus nostrisplenissimum i ius doctri non con bitundo imis oppositam partem tuendi si bertatem relinquat quis 4 emet de Vinionum, quas desecet certitudine addubitet.

Tuum igitur erit, Reverendissime Pater, quan doquidem te Societatis tangit honoso omni ope adnit , ut excitatae contra adornatam a me Tradfitionem turbae silerat, ne una mecum periclitetur Scriptorum vestrorum pars nobilissima. Tuum erit, qu1vales in Republica litteraria authoritate gratia , cruditos praxoncepta de Angustino opinione abducere; ne quantuim ei tribuitur, tantum Theologis vestris detrahatur Tuum tantam, Ecclesiam

Idi Catholicam quod olim Schinheli Scholae vestrae

I , a succenturiati votum erat ab Augusimi tutela Osad Inquis gula liberare, ut Molinismus resorescat. Mihi vero

Mab nun um Soςiςtatis Vestrae Virorum suis agiis nixo: si ις nihil est quod scripsi e poeniteatri quin potius honori gloria duco , tanuorum oraculorum uoces

editi Scriptione reddidis scia

SEARCH

MENU NAVIGATION