장음표시 사용
451쪽
in Generales Regularium,&c. Cap. XX. 620
quod dispensatio debet semper, praecedere electionem, siue insti monem ,
siue assumptionem ad gradus, & Praela- tutas illegitimi, praesupposita Super causa vera, & reali iudicanda a bono Praelato . Vbi etiam non omittam animaduertere, t quod in ordine Praedicatorum facultas dispensandi cum praedictis, residet tantum apud Magistrum Generalem , & Prouincialem, ut habetur in Constitutionibus eius de Ordinis, dyi. i.
claratione eiusdem textus, per sequentia verba: Declaramus quod nullus istertime natus poteri recipi ad Ordinem sine u centia Prouinciaia, mel Magi ira ordinis; εν si fuerit receptus, non poteriι esse SVΠιor
nec vicarius πιιρris in aliquo Conuentu, vitam Priore ilLus Conuentus mortuo, mel
amoto in si cum eo fuerit distensatum. Apud
claratum fuit quod illegitime natus, non poteri feri Prior, nee Sunior, nec visitator
fine dispensatione. Et si distensitu uerit
quia passis esse Prior . non poterit tamen propter Me esse vicarius Prouincialis, autProuincia, aut vi itor Curtiati Veneralis,
Portet in si iis dubijs i Regularibustis. Illegitimin,num. 9. refert quod Patres Congregationis S. Ioannis Euangeliit e in Portugallia habent priuilegium concessum ab Eugenio IV. Conventui sancti Gregorij in Alega sui ordinis,ut admissis ad professionem, si habet desc-ctum natalium, ipso facto sit dispensatus ad ordines, & dignitates, & praelaturas eiusdem Religionis. Et num. I o. Iesert de alio priuilegio 1 concesso ordini
S. Hieronymi Hispaniarum, virtute cuius potest etiam Prior Conventualis dispensare cum illegitimo, ut fiat Prior; quo vero ad Prouincialatum, ait illo, potest tantum dispensare Generalis. Et num. I 3. adducit priuilegium Pauli III. concessum Generali eiusdem ordinis S. Hieronymi Hispaniarum dispensandi cum similiaribus, Conversis, & Donatis sui ordinis illegitimis, etiam inc stuosis, & sacrilegis, ut possint obtinere beneficia Regularia cum cura, vel sine
cura animarum in suis Monasterijs. Et Sorbus in annotationibus ad tit. Dispensatio, animaduertit quod Iulius P L 1 pa secundus concessit facultatem t omianibus Praelatis, di eorum Vicarijs Ordinis Minimorum, ut possint dispensare cum illegitimis , ut eligantur in Superiores eiuldem ordinis. De iure enim communi illegitime natus si eligatur ad praelaturam sine praeuia dispentatione, electio erit nulla, ut iusius dictum est
superius cap. q. & ut habetur an cast. 1nnotuit . dc cap. cum tomen. Forma autem dispensandi cum illegitime natis passim adducitur a Summi liis verbo ita legitimis, siue verbo dispensatio. a. 4 Praelati, maxime t Generales ordinis Praedicatorum , ex priuilegio Pij V. concesso eidem ordini, possunt absoluere a quacunque irregularitate, & suspensione ex delicto occulto prouenien te,excepto homicidio voluntario,& haeres; ut patet in Bulla eiusdem Pontificis cuius mitium est, Circumspecta benigni με . Dat. Romae apud S. Petrum , sub Annulo Piscatoris, die 21. Iulij i 1 r. Pontificatus sui anno sexto: quam reservper extensum Rodericus in noua colle. tione priuilegiorum Apostolicorum , lub num. Bullarum ij H. is . fol. mihi
ι 3. de qua Bulla fit mentio in Compendio priuilegioru Minorum sol. I 17. in illo Patrum S. Hieronymi Hispanisl, 8 3. g. i. x. ac in illo Societatis Iesu '
Sorbus ubi supeta, L pote H Prior . inquit , quod Generalis potiat eum persenis
452쪽
43 o De qualitatibus eligendorum
ordinis in foro conscientia dispensare quoad
irregularitatem, etiam in casibus reseruatuS. D. Papa, scilicia in homicidio, in
membrorum obtruncatione, er in enormi
Ianguinis effusione eontractam: dummodo actum horum trium notorrum non sit. Ita concepit Iulius I f. ordini Praedicatorum mi habetur m bb. priuileg. eorundem fol. 1 3. st refertur, in Compend. Societ. Icμ, merb. Dibpensatio , f. s. Et in Omend. Priuileg. S. Hieronymι Hispan. biseupra, 9:24. duertendum circa id quod notatoriab. in g. et . fol. 19S. de Alpensiatione ingularitatis homicidi, moruntarij, quod nune obstat Concilium Tridentinum in fessa 3. cap.7. de rejσmat. etiam de homicidio Doluntario occulto: ait enim quod i te talis homicida nullo tempore ad sacros Ordines
promoueri possit: sed de homicidio ea ualinon obfiat, mi ex eodem cap. 7. colligitur.
Qua occasione non omittam, quod post Constitutionem Sixti U. contra sinioniace recipientes ordines, siue m te promotos , non possunt Superiores regulares absoluere t suos subditos ab excommunicatione propter simonia- eam sit sceptionem ordinum., neque illos dispensare ut ad alios ascendere possint ordines ; addens regularibus poena priuationis vocis activae & pas tuae, declarans illos incapaces osticiorum, de dignitatum, uti est videre in eadem Bul. Ia , g. molumus. & , quod nemo, addit, idem Ponti sex. βuod nemo, praetextu euiuscunque priuile etiam a Iare magnum nuncupati) concessi quibuscunque ordinibus , congregatiovibus, personis regularibus, aut Disco'sper decreta Concit. Trident. aut ocio sicra Paenitentiaria Apostobca, mel minoribus, aut etiam ma .ioribus Paenitentiarijs'no trιs μ' Romani Ponti cu pro tempore exintentis, mel alias quomodolibet pro tempore concelsis, phrsona sis, it praefertur, delinquentes, tam stilicet Antistites quam Ana es omouetes, quam ebrici male insigniti intu redinati, ἀ reati
quam in mortis articulo posent aut debeant; ne Mecum his super irregularitate praemisia contraela, etiam si crimen penitus occialium
fuerit, quouis modo rualeat dispensari. Et Clemens VIII. in siua Constitutione' edita 1391. pridie Kalend. Martis Pontificatus sui anno quinto statuit ut infra. Motta noris, se ex certa scientia, ac delonolica sedis plenitudine, sua perpetua malitura constitutione , supradictas liti
ras Sixti V. ad torminos sacrorum Canonum , ac semctitutionem ii, Papa II. sui praedecesseris, qua incipis: Cum ex sacrorum ordinum, ιν ad diffositionem Decretorum sacri Concito Tridentis irestrinxerit; stost reduxerit, nec non censuras, si r paenus in eisdem Sixti literis contra quoscunque: addit tamen verba sequetia, praererquam contra simoniace ordinantes, δ' ordinatos in lictas. Has enim moluit in s.o robore permanere . Et ut animaduertit Roderi quea
rem. i. quaestionum regular. q. Σ .art. I 3.
ad finem, etiam non potest super praedictis Prassatus Regulatis dispensere, etsi habeat iurisdictionem quasi Episcopalem, etiam si sint occulta: nam priuilegium Contali j Tridentini dispensandi
super occultis,fuit abrogatum a Sixto V.& Clemente VIII. Mi supra.
Qua occasione valde cauti esse debent Regulares, ne per simoniam quis inter illos assumatur, vel eligatur ad opscia, de praelaturas Ordinis. Vbi non,
omittam poderare cum Dominico S to, bb. v. de isti. se' iur. q. R. art. I. Sc Pe tro Aragon. in v. h. D. Tho. quaest. Io . 1 6 art. 5. dub. i: concl. s. quod i ille, qui committit simoniam realem fictam , mel deceptoriam, hoc eri promittit dare aliquid temporale pro syrituab, sine animo tamen adimplendi promissum,non incurris paenas νω- re statutas contra simoniacos. Et statIm subdit ipse Arag. Itaque nee eri excom-
453쪽
in Generales Regularium, S c. Cap. XX. I
munieatin, nec tenetar resignare Mneficium quae tanguntur superius in hae materia usi pacto interueniente comparatum utim dispensationis, quae est iuris relaxatio insero confitentia, addens: P cam in foro & de causis necessarijs ad rectam legiti- contemisse cum Ecclesia non posis constare mamque dispensationem ad numerumae illius animo, certum eri, quod mῶc ι- septenarium redactis a Siluestro et,erbtur unoxius omni im is pinnis. ita levet Distensitio,nu. s. ab Angelo ibidem nu. d. Οια. quad. a. f. io. ex Soto bb. 9. delusi ab Armill. num. ι 4. & οῦ Pisinesta , eod. quasi 8. art. i. ad a. Tandem bonania merb. ἀ 'inest. videlicet ad tempus ad reddens rationem inquit . Nam quit utilitatem , ad qualitatem personae, adbi r decipit, mhil θ inruale emit, sed gis necessitatem, ad pietatem 'ad euentumst mere; ergo nenia meresimoniacus, aι- rei,&ad euitanda sicandala. Qii nurne- 'e ex consequenti in foro conscientia non rus causarum, implicite saltem cotin incumt paenas iure aetatutas, contra sim tur in reductione capitum explicata su-
mares. Idem sentit Graissius i.par. decisi perius ad icrtiam propositionem De Ib. a. cap. 91.nu. 8 i.&Reginald. in sua his ac alijs necessirias ad materiam leuinam, DL 2 3. m. i 8 S. Quamobreuia timae dispensitionis, agunt Innocen- coniectura satis sussiciens ea esse poterit, tius in ev nati de postul. Praelat Abbas
quando quis sustepit beneficium vel OL in cap. ei, de Aiat. nu. . Angelus ficium,&commode potest etiam secre ' Dispensatis , Siluester, Rosella Armiliato& absque aliqua sui iactura quod pro' la, α alij Summistae mos. Dictensatio,
misit conferre, non tamen conseri, vel S. Thom. 1.2.f. . ara. I a. ad i. dc t.
si ipse iuret fictam fuisse eius promissio- quast. 97art. 4. Interpretes ipsius videmnem . Quomodocumque tamen sita, Solus lib. i. de iura. or rar. σIn . ari romnes promissiones, reales,&fictae ex- Valentia tom. 2. δ'. . s. s. par. 9 Ro- terminandae sunt, & longius esse debent deriveae tom. r. v. regu quaest. 2 art tab omnibus ecclesiasticis, praesertim a Tabiena Tob. DU sertio, prasi is nuRegularibus, alias maxima cum diffi- ro. Tum rem an expositione R a fan- cultate euadere poterunt poenas contra AE Benedicti, tract i 39. Lb. 1 Nauarsimoniacos taxatas, maxime in foro so- insumma Praudio s. Salas de te bis dict
tum Constitutionibus taxatas contra il- Legistae, & Canonis ita, tit. de dictensaelos qui utuntur pactionibus, &c. hoc uno addito,quod est assertum ab in Alia vero ad hanc materiam disipen- numeris Doctoribus, praesertim a Silue sationis in utroque foro pertinentia , stro, Armilla, Rouella & a sancto Anto-
erunt requirenda in locis supracitatIs, nino l .par. tit. II. cap. mn. g. 2 .&a Sade praesertim apud D. Thoma a. x. q. 8 9. in Aphorismis et res. Dictensatio, num. i. art. s. ubi etiam expositores i ilius multa Quemadmodum scilicet peccat subdi. adducunt, maxime Raphael a Turreis tus petendo dispensationem absque tuis Dominicanus, hoc uno conside- sta, & rationabili causa, ut latius clictum rato, quod est D. Thomae eia supra im- est superius in quinta propositione; ita a mediate, quod videlicet i eadem est ra- as quoque Presatus, & Miperiori examitio necessitatis circa dispensationem nata causa, &ea reperta iusta, & ratio.
Legis, Uoti, &Iuramenti, bonum scili- nabili ad dispensandum , tenetur dicet, utile, de honestum. Et de punctis spensare, alioquin peccat; de ut anim
454쪽
43a . De qualitatibus eligendorum
aduertit Caiet. 2.2. q. t 7. Wt. . g. ad Generalibus, & alijs ordinarijs Praelati, hoc dicitur . es minvi ergo , improbata 3 o valentibus ex quo habent 1 iurisdictio. modum quorumdam Praelatorum, qui nem, & facultatem ordinariam , eam. petentibiu subditu in causa dubia disten- dem alteri delegare ad eorum libitum sutionem cienandi in ieiunijs Ecclesia, aut in totum vel in partem, siue simplici alit rieiuniumsoluendi aveniendo horam ter, vel ad tempus determinatum, caseieiunijremittunt eos in eonficientiasea. Sub' quo in litteris patentibus delegationis
dens statim remedium, debent enim com ' inueniantur clausulae generales, ut puta, pati infirmis , commutare ad caute Damin tibi omnina nostram aactoritatem,
iam ieiunium in item psalmos, mel ali' segre tab Cenucntu mel Prouincia, miposiquid huiusmodi; e V eadem ratione Possunt pis omnia , stir singula facere, qua nos ipsi δ'/nsare Tralati in qualitate ciborum , praestentes facere possim ; an virtute con intellige siem per in casu de quo stupra. similium clausularum possit delegatus Quaerenti igitur an Ecclesiarum An- dispensare in his, quae continentur utatistites,& Praelati relaxare , siue dispen- Constitutionibus, vel Statutis speciali-sare pollini, eximendo aliquos ex parto' saltem a iure Canonico, Res podendum est cum Arorio i. par. institi morat. lib. s. cap. i I .dub. I. eos non posse nisi ιn certis casibus, quos i is leges, gr iura concedunt. quam doctrinam ut ipsemet fatetur , ibidem, expresse colligit ex Siluest. merb. Dispensatio qua l. s. ex Soto bb. i. de iuri. quae t. 7 .art. 3. & ex Caiet. I. 2. quati. 97.
Et ad aliam interrogationem scuius retolutionem multi cupiunt habereta, i y an lux t posterior priorem tollat , tametsi nullam faciat mentionem illius Respondet idem Aetorius ibi seupra ca'. x 6. da. i. ex doctriba Siluestri et,erb. Lex quaest. α8. g. tertio tollitur, si utraque lex sit generalis,& a Principe lata, prior per polleriorem simpliciter abrogatur; praesertim si posterior priori contrarietur. Ratio communiter assignata a Doctoribus ea est, quia Princeps non censetur suas ignorare Leges siue Consti.
Punctum Suartum. DLnique ad maiorem praedicto
illius quod superim insinuatum est
bus alicuius ordinis vel Congregati nis , quorum dispensatio cst propria solius Generalis, & pariter ea concedere quae solus Ceneralis tribuere potest Uidetur respondendum negative:& ratio huius assignatur, quia delegatus in Commissarium, siue Visitatorem per clausulas de quibus supra, valet ea perficere , quae potest Generalis respectu eorum quae spectant ad officium siue ad munus ad quod delegatur; & illis clausulis non ampliatur auctoritas officij mmissarij, vel Visitatoris, sed intra terminos ac limites dicti officii ad quod delegatur, datur omnis potestas consueta Mnecessaria. & hoc est quod exprimitur per illas clausulas in ampliori formam ecalia potest, nisi specifice, & in particulari concedatur per alias clausulas specificas & particulares, amplior vel maioρο auctoritas siue potestas, necessario exprimenda
Hoe namque confirmatur ex illa Regula, quod verba interpretanda v niunt secundum materiam in qua ponuntur, e . constitu , de Relagiosi dom.& cap. siue, de maiorat. ssest obed. & in decisionibus Cardinalis Seraphini, Aes
. nu. t l. de decisi 398.nu. . dc decisis 4 i. nu. 6. Quod totum probatur ex reis
455쪽
in Generales Regularium, Sc. Cap. XX. 433
latis a Doctore Martha traei. de clausulis par. 4. clausiui. L. in prioribus verbis, Ge-3 i nerales t clausulae restringuntur, mi eano comprehendant, qua non esset quis me- risimiliter concessurus; δ' tuncheciales e nesse iuris praesumptione derogant genre libis, it jub generali, non compraebendantur. Cap. in generali, de regulis lib. 6.
Restringuntur quoque ad solita. t. si finitam princip. f. de damno infinio. Et
inter complures restrictiones ibidem adductas, haec una est, non extenduntur ad ea qua sunt caput in genere, de alues quentes: Arctantur ad illa quae comm
defleri possunt; & pariter illa illa alia .
e resantur , ne comprehendant poteritatem iuilegiister concessam . Quod est dicere , per illas clausulas communes etiam amplissimas nunquam intelligitur con
cessum id quod est priuilegium solius
Principis,vel Praelati Generalis. Ad hoc etiam diligentius consideranda est alia restrictio ibidem adducta ab eodem auctore, qua dicitur, Restringuntur clauseω- Iagenerales propter effectum, qui est singularti, mi in litteris generalibusprout umenam ibidem eo ius e Ungularis, licet tittera sint generales. Paruer quoque attentius ponderanda sitnt verba alterius restrictionis dicentis. item arctantur metconcessum ingenere ita ideatur concessum, 'utius aliud competcns non laedatur. Igitur virtute clausularum de quibus supra , non consertur auctoritas dispensandi,
sue iaciendi quod est contra Constitutiones & statuta Generalia suae Religio- , , nis. Et in t Ordine Praedicatorum praesertim, totum hoc certissimum, ac eui,
dentissimum est: ideo non potest Commissarius siue Vicatius Generalis virtute clausularum, de quibus stupra, ea face re quae sunt propria iurisdictionis, S OLfici i Generalis: & proportionaliter idedicendum erit de Commissario Prouincialis. Etenim in Constitutionibus sa- Tractatus de flectume.
cri ordinis Praedicatorum declaratio illorum Salutorum, quae dicuntur Constitutiones, solum ac tantum pertinet ad Generale,siue ad Capitulum genera
te , ex priuilegio speciali Iulii III. douo in Constitutionibus eiusdem Orinis, in declarat. text. t o. Prologi earundem. Ita pariter habetur in cap. . de A LHMagistri ordinis diri. h. in declaratione text. s. sub littera, F, dc intext. εχ. cap. 3. de A Z. Prioris Prouincialis statuitur, & si vicari, Pristris Prouincialis plenarie m res gerant, additur tamen) exceptis dumtaxat institutione, sae destitutione Priorum
siest Lectorum . Intellige, nisi habeat lit-lier his in literis patentibus specialemacultatem a Prouinciali. & nomiAOLectorum intelliguntur Lectores, qui dicuntur Doctores Conventuum , v alibi declarat eadem sacra Constitutio. Et eap. ii . de et sitataribus in text. i. subiit. b, expresse praecipitur Visitatoribus Prouinciarum, it excessus Priarum Conuenitialium Orfratrum audiant, di emendent absque con titutione, αν immutati
ne Hatus domus. Sed certum est quod Asblutio Prioris, & Lectoris immutant statum Conuentus, maxime Prioris: igitur ex dispositione huius textus regulariter prohibentur ista insitatoribus &Commissarijs, nisi specialis fiat mentio super his in eorum literis patentibus. Insuper considero quod Visitatores, etiam Apostolici, cum amplissima facultate destinati per illas clausulas, scilicet Dantes tibi omnem auctoritatem msuper capita, q*am membra,stsuper quasi
cumque personas, etiam exemptas , se priuilegratas, dignitatis, tituli, ac ostic, cui eumque existant, siste. non tamen virtute illarum possunt deponere, vel priua re Praelatos eorum olficijs, ut statim, probabo: multo minus id praestare valebunt Visitatores, de Commissarij Regularium per quascumque clausulas
456쪽
43 De qualitatibus eligendorum
communes uniuersales, etiam amplissimas, in eorum litteris patentibus contentas , nisi fiat de Praelatorum amoti
nen absolutione specifica, & indiuidua mentio. Praeter luperius adducta pro
firmitate antecedentis, extat Breue in
serma amplissima concessum a Gregorio XIII. cuidam Visitatori ab ipsi
deputato: quod integrum recenset tamquam exemplar maximae amplitudinis Azorius tom. 1, innit. morat. cap. 3 s. sebo mihi 33 . 38 3. 3 8 6. in quo Breuo, j. quaecumque, quasi ad calcem ipsius se quentia leguntur. uacumque merograuiora contra Episeopos, seu Praelatos inue
neris, recipias is instriptis redigas, s adnoibub tuostillo transimittas; mi quod1ω- Limu suadeat, mature deliberare possimuι; non obstate quod luperius in dicto Breue habeatur, miris is quascumque persinas exemplaseriuilegia s,rtiam Seiu Ap L obca immidiate subiectas , iuxta eorum
excisses. ων canonicas sanctiones, carcer re, punire, canti gare, sire coercere, debiti sique poems apicere: cum alijs claui alis amplio ribus. Itaque Visitatori, vel Commisi satio, nisi habeat specialem auctoritatem, non licet, neque conceditur auctoritas Praelatos ab eorum ossicijs remouendi: quod elt, nedum iuxta statuta ordinis Praedicatorum , sed censetur ex iam adductis, de iure quoque communi, N iecundum stilum curtae Romanae. Ideo ab omnibus est obseruandum. Vbi non omittam quaedam notabilia
adducta in tua praxi sori Ecclesiastici a
Riccio, in decisione ii o. quae redacta pro faciliori intelligentia ad sormam propositionum, sunt quae sequuntur. Prima. Regulariter delegatus a t δεν, vela Princi ρο sintellige supremo)potest in causis sibi com nullis alios stub,
delegare , vs communiter tradunt Dinm cap. quoniam Apostolica, de osse. delet. &in l. a iussice, C. de iud. Secunda. Quoties in literis patentibus etiam in forma Breuis concessis, arponuntur verba clare ροrsonalitate
ipsius delegati, & negotium, ad quod
delegatur exprimentia, ut euenire taetin causis grauissimis: tunc,& eo casu de legatus etiam Apostolicus non potest sibi commissam causam alteri delegare', DD. in eodem cap. quoniam Apostolica , &praesertim Guid. Papa in dicti eap. subnum. s. & alij, quos reseram poli Bullam Pii V, ad finem huius capitis, adducendam .
Tertia. Quoties causa ,siue negocium commissum, resipicit publicam uti I italem in materia graui, non admittit sub- delegationem. uid. Pap. et L supra,n. .& Abbas, num. 2. & pro regula generali habetur ex Baldo ωβρra, num. 1.er 7. ex magnitudine minitIerij commissi censetur ροrlona delegata cumis restrictione , ne pollit alium siubdelegare. Ias in L more, num. 6 1 .F. de iurisiu
Quarta. Quoties in literis delegationis inueniuntur clausillae, quibus electa censetur industria personae, ut puta, distrationi, mel circumspectumi tuae committimus , &c. siue coninentiam tuam ontra inmin, vel per te aut coram te,dc similibus :Iunc censetur ablata facultas subdelega-di, DD. communiter in d. cap. quoniam otiolica, g.his autem, Crescent. decas i. da osse. deleg. Gratian. decf. t FT. num. I. α Ial. in l. iudice xx. limit. C.de iudic. ubi alios etiam ad idem cumulata.
3 Cum itaque t solus Generalis, S Capitulum Generale valeant declarare Constitutiones Ordinis Praedicatorum, nec intelligatur concessi alicui, etiam per clausulas generales,consimilis facul tas s& verius id nequeat fieri in euidenti Lsimum est, quod multo minus eisdem poterit, nec per clausulas generales, ne. que Di iliaco by COOole
457쪽
in Generales Risularium, M. Cap. XX. 63y
que speciales; cum dispensatio sit iuris
relaxatio, ut tradunt Communiter; εries rarant star, B semmistae υσι. vi
3 1 pensetis , nu. i. mn x. Et Praelati t Reli. gionum non possint dispensare sepe Regulam, & Constitutiones a sancta Sede Apostolica approbatas, nisi quantum illis a Regula vel Constitutionibus permittitur, vel nisi habeant super hisi peciale Privilegium Apostolicum, ex
Innoc. in cap. 2. de eo qui jur. Ora. recepit,& Abbas in cap.si Clerier, k de adulle's , Angelus merb. Distensetis, nu. . ubi refert multos casus, quibus Abbas potest dispensare cum suis subditis. Idem quoque tradit Siluester eodem merb. Distensem, nu. 2 o. Dico sinquit) quὸd non, nisi
in quantum ei a iure mel Regula avit ruta legio conceditur. ubi numerat decem casus,in quibus potest Superior, Abbas vel alius Praelatus regularis dispensare cum suis subditis. Numquam tamen potest siperior ex tali facultate etiam Apost ca, sibi concessa, super essentialia Regulae dispensare, data quoque legitima
causa , ut communiter traditur; & multo minus circa totam Regulam: id enim requirit potestatem summi Pontificis, qui Regulam & statuta confirmauita,
Redeundo ad priucipale intentum
resolutionis dubij propositi parum siu-pra, f. denique ad maiorem, seste. Iterum . 6 repetot,in generali & ampla concessione a Praelato Ordinario,ellam a Gener ii iacta eius delegato, non comprehenduntur ea quae veris maliter non esse
in specie concessurus, ut supra dicta optime probant: quemadmodum imam plillima concessione siue facultate concessa ab Episcopo suo Vicario G nerali, non intelligitur concessa facultas conferendi beneficia vacantia in mensibus in quibus collatio spectat ad Episcopum, cap. mlt. de osse. Uicarij, in 6. Tractatus de Electione. Et quando Episcopus t& proportioua liter alius Praelatus in concedit facultatem alicui, vel aliquibus, abseluendi in foro conscientiae quoscumque pinnitentes venientes ad se, etiam per clausulas uniuersales; nunquam censetur conis
cessa iacultas eis ab Goluendi a casibus
Episcopo reseruatis, cap. Σ. de pavit. ιν remissin s. ubi assignatur pro ratione . Cum in generali concessione uti non m mant, quae non est quis merisimiliter in
pecie concesserus, ubi etiam Gloss ad illa verba. nulla quoque, inqti it a M Epist ροι μόλωμο contabrissacubatem eligendi Confessorem doctum, idoneum . qui eum possit assoluere ab omnibus Zeccatis, non poterit serusissor ἀ casilus episcopalibus
absoluere, subdens immediate verba te intus eiusdem cap. r..cuius initium est ,s impin, quod Capitulum contineta Statutum Bonifacij VIII. quae sunt . ulla quoque potest conssem e introduci quod aliquis praeter sei Superioris licentiam Conse Fremsibi eligere maleatqui eam ris fit filuere melligare. Quod vero eadem
proportionaliter intelligantur de Superioribus & Praelatis regularium, declarat Glossi ibidem merb. Eligere, dum inquita. Epistopi y Archiepiscopi, 'ν -'periores inferiores as Episcopis oempti, habent a iure licentiam quod idoneum On-
fissorem sti eligunt, qui poteri eos filuere, in ligare. Circa quod iuris priuilegium limitatio quaedam & declaratio inuenituo sacrae Cogregationis Illustrissimorum,& Reuerendissimorum DD. Cardinalium sacri Conc.Trident. interpretum, qua prohibetur Episcopo, non obstante dispositione cap. finalis, de poenit. S
remisi ne possiit eligere sibi confessarium non subditum, qui a proprio suo
Episcopo non fuerit antea approbatus. Hanc declarationem, refert Inter alios SuareΣ tom. . ἰ p. 23. sin. 4. num. 8.ec
458쪽
43 6 De qualitatibus eligendorum
alii Summistae moderni merb. L 'γώ. Et celeberrimi Iuristae docent etiam per clausulam amplissimam, ut puta Damia tibi amplsimam, somnimodam Iacultatem nostram, ust potestatem agendi,
qua nos i possemus, si fiemus praesentes,
non conserti facultatem ex his circa ea quae sunt supremae iurisdictionis , &quorum cognitio spectat ad Principem; indigentque speciali nota, & expressi
ne . ita tenuit post Purpurat. in L Imperium , nu.73.1. de iurφwe. omnium iudic.& Roland. consit. . num. i . & Abbas confii. 23. dubit. 2. lib. l. Gratian. disiept. 839. num. 7. Bald. in l. quod si merum,
s. si quis, C. ne flij pro parentibus, Felin. .
morat. lib. 3. cap. 3 s. qui inseribitur . Mid nam post Vsitvior Apostolicus, ubi ad idem citat Baldum,& Felinum ibi supra, ac etiam Glossam in cap. v cui, de resipiis ibidem. Resert etiam ad verbu mBreue Gregorij XIII. editum in institutione cuiusdam Visitatoris Apostolici, cum amplissima iacultate: & prae sertim in casu dispensationis super Constitutionibus, & Statutis eiusdem Relisionis : quia condere leges vel Consti- 3 8 tutionibus iam conditis derosare, pertinet ad supremam Principis siue Praelati iurisdictionem, Bariol. l. in omnes Populi,ssis tuis. re iur. num. 3. Iason. ibidem,num. LI. Bald. m l. o. 6 de iurisdie. omnium iudie.
Addas his omnibus t quod generalitas clausularum nunquam extendituΠad ea quae sunt praeter ius commune
vel particulare suius vel alterius Religionis , prout est tollere aut derogare Constitutionibus generalibus ordinii asiancta Sede Apostolica approbatis: quod de facili concedi non solet,ut nouissime
tradit Gioua onus consit. ι4. num. 6 3. lib. i. Et idem fuit resolutum coram
Illustrissimo Cardinati Lancellotio in
recest. & idem docuit in terminis do Cardinalibus Legatis de latere, cum amplissima auctoritate expeditis, HOn
49 .nu. T. hoc uno adnotato, quod illa verba, ac si nos est in praesentes, sc. attribuunt delegato non omnem qualitatem, Zc auctoritatem delegantis; sed similitudinem quandam, non tamen in
omnIbus, ut patet per textum in L si 'ita, f. si quis metu, 1. de damno injec . dcc si deferente4f. quibus modii pign. in hirt.
176. nu. I. par. I. recem. Addendumque
est id quod in secultatibus personis delegatis concessis, quod non legitia r in eisdem, hoc est quod non exprimituri censetur denegatum: Rot. apud Grego Du XU. deci 18 .nu. s. st 6. Candia hec traduntur pro intelligentia illius clausulae , ua nomet si faceremus. Quo vero i ad illam aliam clausulam sue verius dictionem, omnimoda; etsi lacundum doctrinam multorum, prα- sertim semen. i. L eivssem,& ibi glossis,
in merb. Omnimodam , de foro competen.
significare possit liberam potestatem ,& iurisductionem: nihilominus sanioΠcommuniorque sententia ea est, quod
necessario recipiat a iure communi con. gruam interpretationem , ita ut non ex tedatur ad ea quae sunt preter ius, Ruin. conf8 .nu. i I. motum. 1. Roland. cono, I. num. yy. tom. 2. Bald. in l. o. C. de contrahenda emptione,Decius consi. 3 3 6. nμ. 3. lib. x. Grat. dediction. δι 2. 49. Uzurb. Omnimoda , nu.4. praesertim quia in rescriptis non fit extensio, cum sint liticii ia- Iis. Federi c. de Sen. qui alios quampla
459쪽
in Generales Regularium, &c. Cap. XX.
res citat, consit. t 4. s. mers praeterea.
Valde cauti igitur esse debent Commissatij,seu Visitatores, vel delegati,ne' quidquam agant, maxime in materia graui, contra substantiam sermae commissionis, siue delegationis, vel contra qualitatem ; alias eorum actus nullius erunt valoris, cap. Piganis & ibi Abba, notas. . derent. s . quI textus reputatur singulatis in hac materia communiteT 3 ab omnibus. Idem sentit Bald. in cap. L. circa exordium desint. y re iud. & Iason. in si Procurator, num. 3. de Procurat.
Certissimum est enim quod totum id quod fit praeter formam commistionis eis ipso iure nullum, l. inter eos, 9.sed si ita, 1 quod quisique muer. dc ut animinaduertit Aloysius Riccius in sua praxifri ecclesiastici decis io 6. num. 6. Rot. Rom. in m a eis imana praedii coram Orano, & in ista altera sardinalis Seraphiani t 3 o8. non tenuit contrarium: primo
quia Commissari j de quibus in praefatis
decisionibus, non excesserunt formam, suae commissilonis, sed pinguius adimplerunt eandem formam: quod non est variare formam, neque egredi limites illius, secundum textum notabilem in
si quis nubi bona. f. penult. mersic. quod si ex parte, F de aequis haereae 'Respondetur secundo,quod qui facie illud , quod est vicinum & valde proximum commissioni, prout fuit factum, in calia, de quo in decisionibus Rotae
Romanae, non agit cotra formam com
missionis, ut docet glossa in cap. innocens αα. quaest. 4. & alia glossa in cap. licet ego S. q. i. quod etiam habetur in textu ea' eausis, de elici. de ibidem glosia, & in p. flori translationem . Seruanda est igitur forma, Fc qualitas commis Itonis.
Commistio enim, ut communiter Om
nes tradunt, est stricti iuris;& Commissarius unius cause non potest cognosce re de alia non comprehensa in sua com- Tractaim de Eliatione. missione ; ideo commissionalia sunt stricte intelligenda. ita omnes.
Punctum stulatum. Bullae, de quibus pauid superius
serino habitus est, sunt quae s
9 Bulga Pij V. De scutiate abs uendi concessa Pristis Ordinis
Praedicatorum adinctar in hoc Episcoporum.
Romani Pontificis circumspecta
benignitas honestis petentium votis, quae personarum sub religionis iugo Altissimo timulantium statum,& sa lubrem directionem respiciunt, ad exauditionis gratiam libenter admittit, id fauoribus prosequitur Oportunis. Exponi nobis nuper secit dilectus filius Prior Prouincialis Prouinciae Hispaniae ordinis fratrum Praedicatorum, quod cum in Bulla Cruciatae sanctae, de alijs priuilegijs,quae ab Apostolica Sede concedi solent, detur facultas eligendi coninsessorem idoneum ab Ordinario approbatum, qui possit Chisti fideles absol.
uere a casibus Ordi nario reseruatis, & a quibusdam etiam quae dictae Sedi reseriauata sunt: Religiosi dicti ordinis, seu eorum nonulli, etiam his facultatibus uti praesumunt, & illarum praetextu eli gunt Consetarem aliquem, praeterem, qui a sitis Praelatis pro audiendis eorum consessionibus deputati sunt; quod ali. quando in speciale eorum vergit detri. mentum. Quare praedictus Prior nobis
humiliter supplicari fecit, quatenus in praemissis opportune prouidere de beni. O o 3 gnita.
460쪽
43 8 De qualitatibus eligendorum
gnitatem Apostolica dignaremur. Nos igitur huiuimodi obviare volentes, ac eundem Priprem a quibusvis excomunicationis, supensionis, & interdicti, alijsque sententijs, censuris, & poenis a iure vel ab homine, quavis occasioni
vel causa latis, si quibus quomodolibet
innodatus existit, ad effictum praesentium dumtaxat consequendum, harum serie absoluentes, & absolutos fore censentes: huiusmodi supplicationibus in- , clinati, talem concestionem Cruciatae sinctae, & aliorum indultorum particularium, quantum ad praedictum articulum eligendi Consessorem,&: abibluendi a casibus reseruatis, cum Fratribus, α sororibus monialibus totius ordinis praedicti, tam Prouinciae Hispaniae huiusmodi, quam extra eam ubilibet locorum , minime habere nec censeri ;sed nostrae intentioni existere , quod ijdem Fratres, S: Moniales ad Sacramenti Poenitentiae, seu Consessionis admini lirationem dispositioni suoru Praelatorum subiecti sint, Apostolica auctoritate, tenore praesentium perpetuo declaramus : Eisdem tamen Praelatis,ut in usu huius potestatis se cum subditis benignos & faciliores exhibeant praecipientes, & mandantes. Et insuper, quia sacrum Oecumenicum Generale Tridentinum Concilium cocessit Episcopis, ut abseluere possint in foro animae seu conscientiae, ab omnibus peccatis, & dispensare in irregularitatibus, prout sess i s . cap. 6. habetur: ne PrioΠConventualis, & Superiores Praelati dicti ordinis, tam indicta Prouincia , quam extra eam ubi libet in hac parte deterioris conditionis, quam clerici, auuseculares existant; eisdem Priori Conuentust & Superioribus Praelatis,ut ipsi
per se ipsios idem omnino possint in Fratres, & Moniales dicti ordinis sibilabditos, quod possunt Episcopi in clericos, &laicos sibi subiectos, tam quoad absoluendi & dispensendi huiusmodi , quam alias quascumque facultates,
eisdem auctoritate & tenore etiam, perpetuo concedimus, x Indulgemus, ac etiam declaramus . Decernentes prae sentes literas perpetuo durare,& valere ;&sub quibus uis illorum consimilium. vel dissimilium concessionum, indulgentiarum, & gratiarum renunciatio. nibus, suspensionibus, alterationibus, derogationibus, vel alijs contrarijs dispositionibus, etiam per nos & successores nostros Romanos Potifices pro tempore existentes,aut sedem Apostolicam etiam, ex quavis causa , aut alias quomodolibet canonice, vel de facto nunc& pro tempore factis N iaciendis, nullatenus comprehensas, sed semper ab illis exceptas; & quoties illae emanabunt, toties in pristinum & validisIimum it tum restitutas,& de nouo concessis extistere, de fore,ac censeri,& sugragari debere . Irritum quoque de inane,si secus super his a quoquam quavis auctorita te, scienter, vel ignoranter contingerit attentari. Non obstantibus praemistis,&quibusvis Apostolicis, ac uniuersalibus, Prouincialibus,& Synodalibus Co-cilijs editis' specialibus, vel generalibus
Constitutionibus , & ordinationibus necnon quibusvis , etiam iuramenIO, confirmatione Apostolica , vel quavis firmitate alia roboratis, statutis, & co
suetudinibus, priuilegijs quoque, indultis, & literis Apostolicis, quibusvis per- senis, sub quibustumque tenoribus Miormis, ac alias quomodolibet conccisis, approbatis, & innovatis. Quibus omnibus,&singulis, etiam si de illlis, eorun)q, expressa mentio habenda . aut aliqua alia exquisita forma ad hoc seruanda soret, tenorem situm , ac si de verbo ad verbum, nihil penitus omisso,& forma in eis tradita obseruata, inse