Fr. Lucae Castellini ... De electione, & confirmatione canonica praelatorum quorumcumque, praesertim regularium. Tractatus in quo difficultates enatae, quaeve oriri possunt circa electionem, postulationem, confirmationem, prouisionem, institutionem e

발행: 1625년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

in Generales Regularium, Sc. Cap. XX. 63 9

nem, si quam obtinebunt contra huiusinodi prohibitionem, esse nullam, nulliussue roboris, δ' momenti. Et ne locorum ordinarii, quibus ius laereservandorum 6 uum competit, Plurιum, quam opus sit, reseruatione, subditis, aut sensessari s mammarum salute ocura da cooperatoribus simi onerosi , monentur

omnes, mepaucos, e ue tantum, quos ad

Christianam disciplinam retinendam,an marumque sibi creditarum salutem , pro cuiusuis Diaeresis statu ,-qualitate nocessuriὸ reservandos esse iudicauerint, resier- ωent . In quarumsidem, siste. Dat. Romae die nona Agensis Ianuariν Anni M. DC I. Cum autem dubia quaedam ac difficultates circa eiusdem Decreti interpretationem atque obseruationem emersit sent,eadem Congregatio, ne ullus deinceps obscuritati , scrupulo, ambiguitatiue locus relinquatur, & ut clarius appareat , in quibus casibus vigore eiust dem Decreti reseruatis,intelligatur prohibita abiblutio, speciali mandato eius dem S. D. N. CLEMENTIS PP. VIII.

similiter vivae vocis oraculo stuper ea re

habito, ipsum Decretum ita moderatur, ac declarat, videlicet sub eiusde prohibitione illos tantum in posterurria comprehendi casus, qui Bulla die Coenae Domini legi consueta continentuT. Ac praeterea: Violationis immunitatis Ecclesiasticae in terminis Constitutionis fi l. rec. Gregorij XIII. quae incipitia: Csim alias nonnulli: Violationis claus rae Monialium ad malum finem: Prouocantium & pugnantium in duello, iuxta Decretum Sacri Concilij Tridentini, & Constitutionem sel. rec. Gregorij Papae XIII. incipientem: Ad tollendum : In ij cientium violentas manus in clericos,iuxta Canonem, Si quis suadente, &c. i . q. . ac iuris dispositi nem : Simoniae realis scienter contractae , atque etiam confidentiae beneficia. Tructatus de flectione lis. Item omnes cassis, quos ordinarij locorum sibi reservarunt, vel in posterum reservabunt. In quibus omnibus iam enumeratis casibus dumtaxat, &sbblata etiam poena inhabilitatis audiendi consessiones,eadem Sacra Congregatio vult, & mandat, dictum Decretum in sua firmitate & pristino robore permanere .' Ac praeterea declarat eos quidem Sacerdotes, tam seculares, quar

Regulares, qui aliquo ex priuilegijs, indultis, & facultatibus in supradicto Decreto expressis, suffulti fuerint, posse iuxta eorum priuilegia, indulta, & facultates, viii ante idem Decretum receptas , & quae sub alijs reuocationibus

non comprehenduntur,tantum, & non

alias absoluere a casibus in praesenti declaratione non comprehensis; alijs vero Sacerdotibus huiusmodi priuilegia non habentibus, nihil de nouo concedi. Sed ne locorum ordinarij, ad quos castium reseruatio spectat, ea in re modum excedant; eadem Sacra Congregatio illos

rursus magnopere admonendos censet,

ut non palssim, sed cum id videbiture

communi bono expedire, atrociorum tantum, & grauiorum criminum absolutionem sibi reseruent, quorum reseruatio ad Christianam disciplinam retinendam conferat in aedificationem , noautem in destria tionem cedat ; ne alioquin Sacramenti Poenitentiae Ministrorum coarctata potestate Sanctae Matris Ecclesiae piae menti contrarius effectus si absequatur. Prohibet etiam, ne sibi superflue reseruent casus in Bulla die Coenae Domini legi consueta contentos , neque alios Sedi Apostolicae specia. liter reseruatos. Facultatem vero & licentiam absoluendi a casibus res ei uatis, quam in scriptis tantum concedi permittebatur, etiam sola viva voce conc di posse declarat. Ceterum ne quis Sacerdotum secularium,aut Regularium,

482쪽

46o De qualitatibus eligendorum

sub praetextu, quod per primo di tiam

Decretum no fuerit ilifficienter eorum specialibus privilegijs derogatum, ei de Decreto , sic ut praesertur declarato, contrauenire audeat: Sanctitas sua Constitutionibus, & Ordinationibus Apo- stolicis omnibus, in fauorem quorumiscunque ordinum seu institutorum Re .gularium Paut Sacerdotum tam secularium, quam Regularium editis, nec non eorundem ordinum, seu institu. torum, ac etiam Ecclesiarum, &Monasteriorum, & aliorum seculari urru, seu Regularium locorum quorumcunque, etiam iuramento, confirmation Apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis italutis & consuetudinibus, priuilegijs quoque, indultis, & literis Apostolicis, etiam Mari magno, seu Bulla aurca, aut alias nuncupatis, eisdem Ordinibus , seu institutis, ac etiam Eccle-sijs,& Monaster ijs, & secularibus, seu Regularibus locis, aut persisnis sub quibuscunque tenoribus, S sormis, ac cum qui suis etiam derogatoriarum derogatorijs, alijsque efficacioribus, &insolitis clausulis, nec non irritantibus de alijs Decretis etiam Motu proprio, de ex certa stientia, ac de A postolicae potestatis plenitudine, aut alias quomodolibet etiam perviam communicationis, seu extensionis concessis, ac etiam iteratis vicibus approbatis, & innovatis, etiams pro illorum sufficienti derogatione de illis, eorumque ictis tenoribus, &formis, specialis, specifica, expressa, de indiuidua, ac de verbo ad verbum, non autem per clausulas generales idem importantes, mentio, seu quaevis alia expressito habenda, aut alia exquisitatorma seruanda esici, tenores huiusmodi, ac si de verbo ad verbum, nihil penitus omisso, & forma in illis tradita obseruata, inserti iorent, praesentibus pro expressis habens, quoad ea, quae praesen tibus aduersentur, illis alias in suo robore permansuris, hac vice dumtaxat specialiter, & expresse derogat: contra-mjs qui stunque non obitantibus. Romae die 16. Novem. 6Q2. Alex. Card.Floren. Epist. Praenestin. Hier. Agucchius Secret.

liud Decretum eiusEem Sacrae Congregationis de S. m. N. PA VLI PP. V. mandato

editum .

nalium negotist Episcoporum, ac Regularium Praepositorum , nVer accepit, quamplures Retuliares tantum facultatis ,

seu niuilegist ab Apombea Sede sibi conis cessum profiteri, ut etiam a casibus locorum

ordinari s meorum moecesibus reseruatis, absque alia i orum Oriunariorum lacentιa, poenirentes absiluere minime dubitent, nonnullossiue alios in decreto prohibitionis assi- lunono a casibus Sedi loriotica, mel lo.

corum ordinarise reseruatis die se . Ianuari' δε OI .fel. ree. Clementis Papa VIII. iussi. essito, nee non in declinatione illius eodem mente Pontifice iubente die a c. Nouembris r so a. 'omulgata, excommunicatIo.nes Sedi, mel Oriunarij praedictis reseruatas, minιme comprehensis affirere: desit, mi metus, quo homines ὰ peccando coemcentur , ab Aurimis facilitate exascat . Ideo sacra eadem Congregatio de S. D. IV. ub Papae V speciati maudato, uua ocis oraculo debuer habito, decretum hu-ivomodi , illi itie declarationem, nec non censura , siν poenas, in eissue contenta omnia , confirmanda, atque innovanda σε rectum duxit, prout per praesintra confirmat , atque innovat; ab omnibusque acer- ,Δtilus tam secularibus, quam regulardus quorumvis ordinum, etiam c. Mendicam m , . Militiarum Omgregatιonum, e ulu uis aberius in tituti, etiam necesserio

483쪽

in Generales Regularium, d c. Cap. XX. si

inmolabiliter obseruari; ac insuper et i nussi

ex sacen tibus praedictis, quibusiunque' uilegijs, indultis, idi facultatibus iussulti,

ab exeommunicationibus, mel a casibus msi dem ordinam, mel Sedi postilicae re- struatis, tam ad frum contentiosum eorun dem ordinariorum deductis, quam non δε- ductis, praeterquam in mortis articulo, a fluere audeant, mel a sumant, mel eorum

aliquis audeat, mapraesumat ,sub eis mcenburis, dis paenis eo ipso, gr absque alia

declaratione incurrendιs, mandat, ae pra-

it. Rconsiliantibus omnibus, quae idem flemens VIII. in Decreto, str declaratio ne huiusmodi moluit non iactare. Datum I ma r. Ianuari, Annι IC o. Antonius Card. Saulius. U. Theatinus Secretarius.

IMMAE, Ex opographia Camera silica. M. DC. XVII.

Post relata verba supradictorum Deis lcretorum occurrit Considerandum illud quod animaduertit Quaranta titulo a vel verbo,Casius reseruati tol. mihi χo s. Po Tremo t animaduertendum id quod spassim asseritur, scilicet per obitum Oscopi Casuum reseuatumem cessare, intelligi δε- 4

bere de easibin, quos ipsi Episi vi sibi re

seruauerιt ,sicut communiter selent E si spi in his inrbis, scilicet nobis restruamus quia cum sint lati as homine, ipsi seblato, εω ipsi extinguuntur, sicus mero de casibus a iure Episiopa reseruatis,de quibus per θlus. 6m meis. 6 in sub num. I. quia tunc per eius mortem non expirant, sist erit facien- 3da assilistis a secressere mel ἀ Capitulo δε- de Vacante buccedente in ei- turlsimone. ery illud idem a mandum, quoties Ca- ssuum reseruatio fiet facta ab Epi*ρο -- sume,per modum Liam,seu perpetua cin- Tractatis de Electione. Bitutionis, eluta decernendo quod a tutis e

ab eis feri non post nisi . nobis mel Episto- i po, qui suo rempore fuerit; mel reseruando furiae seu Sias Episcopali: tunc enim no ex. v I pirat nisi fuerit sacta re-catio ἀ successore mel a bapitulo Sede maeante, mi insta dicetur. ad quae faciunt text. mcap. . de c. legat. in cap. 1 8. Hatuto de conri. m 6. ν dicta per Nauar. an Man. cap. 2 .ns. 1 α. st subnu. 7 . Alia multa pertinentia ad materiam Casuum reseruatorum conspiciat Lector in actica 6 2um reseruatorum, Ia-

cobii Graisjs Monachi Casmensis, B Francisci a Coriolano, Seraphici Ordinis Capuccinorum,in opere de sibin re- , et seruatis, dc pariter intractatu debas bis reseruatis. Ioannis Chapeauille Vicar j Leodiensis, de ab omnibus summistis,men. A lutio, siue merb. suum reseruatio, disseritur de attinentibus ad eam- idem materiam.

Summa Cap. XXI.

Consuetudo legitima est qui acti, er cen-I'Mnter probari debet.

Conditisnes legitimae confiuetudinis qua nam simi

Consuetudo legitima, durationabilis, quanam sit. Causa inducens eonsuetudinem , ribet es

tibias communis.

ando confici de Principis assensi in consuetudine, nu. I . insuetudo mala, i irrationabilis quae di

eatur .

Mando em dum sit a lege abrogari consuetudinemsibi contrariam, tam praeω- ruam, qua uturam, si Tnu. I I. clausula reuocationis ue abrogationis, absoluteposita, eadit tantum μιper factum praeteritum, siae praem flens.

484쪽

46 a De Consuetudine. Cap. XXI

1 o Esctus eo uetuAnis rationabilis. ra Gaenam rivirantur ad hoc it confiuetudo tollat legem . y num. 1 .is Non malet consuetudo contra legem visi. nam , mel naturalem. mel contra libertatem fellesiasticam. 1 3 Clausula , Non obstanse quacunque coissuetudine, quid operetur s quando

I ε Dictio quaecunque extendit se ad maiora

expresis, etiam improprie. ιδ Consuetudo contra Regularem obserua tiam, dic. an mincat legem, mel potius a lege miscatur. y num. a I. as Statuta confirmata d Sede Apostolica , an admittant e uetudinem in cotrarium. ao an post in Ordine Praedicatorum introdu ei conseuetudo contra Statuta, QT Leges ei dem ordinis. as OUuetudo an possit introduci per non is malicuius legis. a s Statutum habens annexam excommunicationem, an possis tolli per bonsuetudinem

contrariam .

i Consuetudo mala actu evigens, an excubeo

illius obseruatores a paenis promtis se-

euli. a s Consiuetudo nondum completa ru intereum in patorper Vmum actam contrarium.

CAP. XXI.

De Consuetudine. Punctum I. Missa multiplici diuisio.

ne huius nominis Consuetudo, in bonam, ac legitimam, siue in malam , vel reprobatam , seu irrationabilem; breuiter, ac ordinate de consuetudine legitima, siue rationabili , ut distincta a praescriptione, aqua disseri per sex differentias relatas ab

Hol . merb. consuetudo , & a Silu. eodem

i In primis istituo Consuetudinem legitimam esse quid facti,ut habetur itiaev. i. de constri. m 6. N certum est illa,

quae sunt facti necessario probari debere , fecundum dispositionem textus in L

reueri

, Conditiones t rectae,ac legitimae consuetudinis stant, quae sequuntur. Prima, ut sit introducta, atque legiti tria praescripta, hoc est nunquam interruptata, spatio ad minus decem, aut viginti an norum , etiam si sit praeter ius canoniis

cum : si vero sit contra, requiritur tempus quadraginta annorum. 16. q. . ' nult. ί T ibimo. & cap. auditu, cum alijsquam plurimis relatis a Valerio Re naido in mol. i suae prax. ρri poemtemsa iis, lib. i 3. tit. i 6. cap. 23 Mel. 3. u. 247. Angelus quoque mors. consuetudo , . g.

innixus auctoritati Panor. tradit, quὁd si Conluetudo sit contra ea, quae reseruata sunt Principi, tam iure Civili, quam Canonico requirit tempus,de cuius initio non sit memoria; dummodo Princeps non consentiat Consuetudini. Secunda conditio , ut vere, de realiter superuenerit noua causa, quae sic rationabilis, ordinata scilicet ad bonum commune, siue utilitatem reipublicae, Ob quam necessario debuerit introduci Tertia. Vt sit in usum maioris partis Populi, exclusis foeminis, furiosis, &infantibus: per maiorem partem POpuli intelligendo duas ex tribus partibus. I anor. cum alijs citatis a Suarea tract. de

Quarta conditio, ut ortum habeat ex pluribus actibus publice, & volunta. ne factis a maiori parte Vniuersitatis, siue Populi, vel ab uno actu continuatis habente effictum diuturnum.

485쪽

De Consuetudine. Cap. XXI. ΑΘ

Quapropter Doctores Theologi, aevi rivique facultatis, merito dicunt Con-3 suetudinem legitimam i essus quodda , non tamen simplum . frequentatis ait bis

constitutum, principi notum, cuι non reis

f. I

Hinc est quod Consuetudo rationabilis , ut inquit Panor. in cap.s n. de con set. est illa, quae aliquo bono fine constituitumvel secundum Anton .m d.esin. Consuetudo in tantum est rationabilis, in quantum participat de fine iuris, qui in Canonico est felicitas animae; in Ciuili vero bonum publicum. Pro quo citat etiam Geminianum in cap. beet de

con L in 6. Ideo colligit Siluester merb. consilletu do, nam. 1. Consuetudinem rationabilem debere esse conuenientem Religioni , disciplinae, & saluti. Subdens, Et si

radictis sit contraria, desieri irrationabι sis , siest 'uari non riser. Pro quo citat Gloss D.Thomam,& alios Auctores: &num. I. appellatione Consuetudinis in. relligit eam, quae tenet, de praescripta est, ex cap. 9ιmana, de Ae l. 4 Quapropter ratio , siue causat indu cens consuetudinem, secundum omnes Doctores esse debet utilitas, siue bonum Communitatis, quemadmodum finis iustae legis semper est utilitas communis. S.Thom. I. v. incorp. & praecipue ad L. argum.

Supradicta autem debent esse probata concludenter per testes uni sermes, S s idoneos. Vbi aduerte, quod i consuetudo nequaqua probari potest per actus

turbidos, vel controuersos,vel vario m do obseruatos . ex decis 6 3. R. l. tom. 1 .re

IN secundo puncto assignandae sunt

aliquae Regulae, quibus magis dea

clarantur praedicta. Antς quas Regulas ponderandum est legem humanam alia quando abrogare, aliquando reprobare, aliquando prohibere, de aliquando resis stere Consuetudini. Insi per i nota,sive signum cognoscendi astensum, vel non assensium Principis, est, quando quis accusatus de consuetudine contraria legi, si seuere puniatur, vel acriter reprehendatur , signum est non adeste assensum: si vero nec puniatur, ncc reprehenda tur, tunc signum est Principem, implicite saltem praebere assensum circa introductam Consuetudinem.

, Prima Regula est: Mala t Constretu.

do non solum illa dicitur, quae est con ira legem Diuinam,vel naturalem, siue Ecclesasticam libertatem; veru etiam, quae per se, & ratione obiecti non meis retur nomen Consuetudinis, scd abusias,oc corruptelae: quando videlicet introducitur actibus malis de sua natura, vel prohibitis; ita ut per nullam humanam potestatem honestari possint; quae veaperte resistit optimo fini a lege intento , cui contrariatur, qui ut plurimum est utilitas communis: dummodo ille finis adhuc perseueret, quemadmodum finis Regulae,ac Statutorum uniuscuiusque instituti post confirmationem Apostolicam Secunda: Illa Consuetudo dicitur irrationabilis , quoties fuerit introducta per actus indecetes manifeste inuoluentes in se periculum, vel incommodum

in praeiudicium boni publici, ac Vni.

uersitatis. Tertia: Illa Consuetudo censetur imrationabilis, quae nec ratione iuuatur, nec sacris congruit institutis, ex eap. I.

486쪽

64 De Consuetudine. Cap. XXI.

de his, qua sunt a maiori parte Capituli; qui textus silmptus est ex Concit. Lateranen. sub Alexandro III. celebrato. Quarta: Illa Consuetudo censetur in rationabilis , quoties moraliter dubitari potest rationabiliter de bonitate, siue malitia sui es ectus ob illius inconstantiam, vel aliam similem conditionem perniciosam bono communi. Contenta in praedictis, ac sequentibus Regulis colliguntur ex traditis a Sumillis, ireb. contuetudo, quae ampliauit Suareet tract. de legibus,bb. 7. cap. 6. an.

que ad sinem capitis. Quinta Regula: Abrogatio Consuetudinis non includit semper necessario reprobationem legis, cui contrariatur: nam abrogari potest lex, quia non placet Principi, non tamen infertur, ergo irrationabilis. Sexta: Lex prohibens Omnem Conins suetudinem l sibi contrariam, non solum praeteritam, Verum etiam, & futuram tollit, siue impedit, vel praeuenit. Ratio huius assignatur, quia prohibitio semper respicit actum futurum. Septima: Quoties lex aliqua utitur solo verbo, reuocare, tollit praeteritam tantum Consuetudinem . Octaua: Quoties lex non solum reprobat, atque prohibet Confitetudinem x ossibi contrariam, verum etiam per ex pressa verba illam irrationabilem declarat , talis consuetudo dicitur iure reprobata:& si reprobet consuetudinem praeteritam tanquam corruptelam, & irrationabilem, ex consequenti etiam videtur reprobare consuetudinem suturam,

dummodo & illa easdem habeat condi. tiones, quas habet prima. Nona. Lex denique abrogans solum,

ac tantum consuetudinem in communi, tollit praeteritam consuetudinem,nos suturam: nam i claustula reuocationis, vel abrogationis absolute posita, secundum omnes, in proprietate sermonis considerata, cadit super prieteritum fictum , & conluetudinem iam praeexistentem. Idem quoque dici potest, quotiescunque reuocat, uti per clausulam ,

non obstante consuetudine in contrarium.

nisi alia addantur verba prohibentia consuetudinem laturam. Ratio est quia reuocatur proprie loquendo non futurum , sed praeteritum, vel praeexistens, ac resistens legi: Ideoque verba nOIL. sunt extendenda in materia odiosa. Et ita etiam dcclarat usus,quando enim legi siator amplius intendit,ld declarat,atque statuit alijs verbis. Supradictae Regulae, a quinta usque ad nonam, inclusiue colliguntur ex Diuo Thoma,& Summistis ubi stupra,quas ad formam propositionum reduxit, &auxit Suarea missiupra, cap.7.per totum a additis testimonijs Canonum, grauissi rum Doctorum, Theologorum, Cano nistarum, atque Iuristarum .

Punctum III. IN tertio puncto assignantur ess

ctus, quos iura rationabili consuetudini tribuunt, qui communiter ad numerum ternarium reducuntur; quOrum t primus est ut vim legis haseata

illius, itidem. Secundus est, legitimam atque debite praescriptam Consuetudinem es

optimam legum interpretem . Omnes summillae et reb. Consuet do, S. Tl m. I. 2. f. 9 .art. 3. Solus de institia, e iure quaesi.7. art. a. Suarea de legibus,tib. 7. cap. 3.

Tettius est, quod supradicta Consuetudo abrogat legem, ex cap. evit. de cons et. S. Thom. Misera in corpore artiad calcem.

487쪽

De Consuetudine. Cap. XXI. 46s

Quae Conclusiones confirmantur ex

Punctum I Viam traclitis regulis, & ex sequentibus.

IN quarto puncto adducendae senti

sequentes coclusiones decerptae pro maiori parte ex Didaco CouarruulaS,

totum, ubi citat sacros Canones, Abbatem , Baldum, Romanum, Iasonem, Ancharanum , Dominicum, lanocentium, Francum, Bariolum, Aretinum , Tiraquellum, Felinum , Decium, Rochum Curti, Alex. & alios eximios D chores,asi rens esse doctrinam communem illam contentam in sequentibus conclusionibus, quod etiam multis argumentis probata. Prima est: Quotiescunque lex t aliqua , vel statutum tollit consuetudinem incommuni, sermo est de consuetudine praeterita, non autem de sutura. Secunda: Quandocunque lex, vel statutum consuetudinem aliquam tanquam iniquam, & irrationabilem decernit, ac reprobat, tunc, & eo casu fit, sermo tam de praeterita, quam do seiura consuetudine. Tertia: Potest simpliciter loquendo constitui consistudo , & vires obtinere aduersius legem, quae licet consuetudi. nem reuocauerit, eidemque derogauerit, dummodo eandem consuetudinem non reprobet, damnet, vel repraehendata. Quod enim lex statuat aliquid obseruandum, non obstante consuetudine, cui expresse derogat, non eam re probat, nec irrationabilem,aut iniquam esse iudicat; sed eam tollit,quemadmo dum tolli solent veteres leges ex causis, quae iuxta temporis qualitatem , & rerum vicissitudinem ivltae legislatoribus apparent; nec ex hoc leges antiquatae iudicandae sunt iniquae, imo iterum impraxim reduci possent, si reipublicae adminis batori placuerita. Punritam V. J

IN hoc puncto inquiritur quae nam

requirantur ad hoc ut consuetudo tollat legem. Multa autem ad istum essectum concurrere debent in consiuetudine, de quibus late DD. in de qui-biu, gis legibus, priecipue adducta, &examinata per Boreli. Sum. dec. tot.orbis, tit. i q. per totum. Sed tamen ad quatuor praecipue reducta luerunt per Andri Gail. Astrv. i. num. to. lib. 2. Osasch.

x Primo i requiritur quod si legitime

praescripta, per text. in cap.Ο. de consueti gloss ibid/m in merb.legitime, i. diuturna, 1. de legibus, Rot. dec F 6. nu .l 3 .par. I. ree. saltem per spatium 4o. annoruIIL, Rot. decisi. 3 24.n . s. er decis. 97 .nu. I.

par. l. recent. a

Secundo quod fuerit a maiori parto Populi admissa, csed δ' ea, f. de bobus,

Rot num.Α. Par. . recent. de par. L.

dicis 497. nu. 2. Tertior Vt frequentia actuum sit, coadiuuata,est text. 3n l. i. C. quasit long. consuet. de ista frequentia inducitur ex duabus vicibus, gloss a. in cap. monasse ris, insin. de mit. di honeri. cferaci Bart. in L certi conditis, Usicere.pet. Marescoti.

Quarto,quod sit rationabilis; est text.

in cap. 1. M. Scin cap. mala autem emisbuetudo , cum seqq. Ast. g. cap. I n. de consere. Quibus omnibus concurrentibus co suetudo

488쪽

466 De Consuetudine. Cap. XXI.

suetudo dicitur tollere legem . 13 Limitat secus esse in lege diuina, &naturali, Barti in l. de quibus, 1. de legibus, cuius transgressio peccatum inducit, . Quod quomodo procedat, late declarant Summistae in med. Usura, & ibi

Fallit item in libertate ecclesiastica.14 Insuper Consuetudo ut i vires habeat icontra ius, siue legem , requirit primo consensum Principis siue Superioris :qui consensus ex scientia & tolerantia eiusdem Principis, vel superioris probari potest Oldrad. confit. 1 3. in princip. lib. L. Cardin. Imol.& Abb. in cap. t. de egua, se pace, Aret. consit. I r. colum. 3. missio. sid orienditur ex secundo , Ruin.

Quod procedit etiam si actus esset praeiudicialis Principi vel Superiori, hac tamen adiuncta qualitate, dum modo co currat diuturnitas temporis circa tole- rrantiam, de icientiam , de qua sepra ,

Secundo probatur dictus assensus sue consensus Superioris etiam ex scie-tia, patientia atque tolerantia ossici, Iium siue ministrorum Principis vel Su perioris, Bartol. in si publicanus, g. in omnibus evectigalibus, nu. a. f. depublic. ad idem conducunt quae tradit ipsemeta,

in L principabbus, F. si cert. pet. Angel.

qui quam plura ad ide cumulat, quem admodum S: Cardinalis Tuscus in littera P.

Punctum V L. QVibus firmatis, superest breui

. ter per conclusones declararo quid operetur in aliqua lege praeceptuua, clausula illa, n obstante quacunque consuetudine.

Prima conclusio. Clausula haec des monstrat i Principem habuisse notitia

contrariae c5luetudinis,argumento text. in cap. ad audientiam, in . de decim. v dixit Rot. decis is v. n. 6. par. I. in recent. εκ in mana pensionu 4. Iuli, Isior. coram Cardin. Pamphilio, Sc in Lucana pensionu 4. Nouembris i 1 9. coram Rubeo. Secunda conclusio. Tollit omnema cosuetudinem etiam immemorabi Iem, gloss. in clem. I. in merb.quantumcumque, de foro compet. cum concord. per Tira- queli. de retraei. conueni. g. I. glosi L. Num. 26. Couar variar. rotat. lib. 3. cap. I 3.

nu. I F. in princip. Et hoc ratione illius di-6 ctionis, i quacumque, quae est amplissima, & extendit se ad maiora expressis, etiam improprie, gloss. inclem. I. de re

cumque dict. 6. fol. 24 3. & bene in puncto dicit Gonzaleet ad regu S.I, 3 3.

nu. 3. ubi concordantes adducito. Contrarium tamen, quod scilicet per istam Ecclesiam non tollatur imia memorabilis consuetudo, tenuerunt Ruin. - 1 3. in . bb. 2. Dec. consi. IT L. nu. I I. Couar. Ubi supra, nu. 3. cabriel depraescript concl. i. num. Lo. Bc latam me GonetaleΣ mar. resolui.nu. 2 qui alios adducit, & nu. 3. cumMq. Et hanc secundam opinionem amplexa suit Rota in causa Burgen . quindemiorum I s. μαθI6oo. coram Corduba, ubi aliae decisiones fuerunt allegatae ad idem. Declarandum est primam l opinionem I

489쪽

De Consuetudine

nem procedere quando quis te fundat

in sola consiuetudine; quia tunc apposta dictione uniuersali, uoumque, censetur sublata etiam consuetudo immemorabilis. Secus vero quando sundata se in alio iure, ad cuius probationem adis ducit praecipue continuationem vetu. stis limae consuetudinis. ita declarata Felin. in cap. dilecti,de maior. σ deae eo

penult. tirea sinem, ver. circa hoc arguitur, Marescotti mar. resilui. bb. E . d. cap. I 6 I. num. s. vel istas opiniones Concorda , ut per Gonetale E,loco supra cItato, nu. 9.

Ex quibus colliguntur Corrollariata in conclusione praecedentis puncti insi- Imata: quorum pri mum est: ergo quandocumque lex consuetudinem aliquam tamquam iniquam decernit, vel reprohat,damnat tunc tam praeteritam,quam suturam conluetudinem. Secundum: igitur consiletudo etiam sutura,virhs non acquir. t contra legem, quae suturam quoque consuetudinem reprobat: nam sensi in tunc eam tamquam iniquam iudicat,reijcitque, ac viribus priuata. Ad supradictorum claritatem addi potest doctrina Butrij in cap.'. de con fietud. n. 3 3. ad medium, Ruin. cons. 3 L. nu. l. bb. s. qui citat Lapum in ci menti Hatutum de elect. Ioan . Andr. & Butr. inclement. eertificara de sipuli. Imolam , &Abbatem in cap. . de consuetud. QuR doctrina corroborantur praedictae Conclusiones quarti, & quinti puncti, & a

Suareet de legibus, bb. . cap. . nu. 2. Ela, etiam ex doctrina S. Thom. l. 2. q. 97aart. r. in re tonsione adsecundum argume . tum, cuncta probata rcdduntur, docentis. Si autem adhuc maneat ratio eadem, propter quam prima lex mulis erat, nouconfiuetudo legem, se lex cosuetudinem sim-pιτ incit: ni ru yropter hoc solum inu tilis lex mideatur, quia non e trisfigilis itilius obsera antia sicundum consuetudιnem

patriae, qua erat una de eonditionibus letis Huius at lignat rationem S. Doctor dum subdit ; disicile enim eri co eludinem

Vnde merito colligunt expositores D. Tho. et bis pra, quoties pri itina utilitas a lege intenta perdurat, tunc, & eo casu conii letudo contra legem introducta non est vere appellanda lex, sed corruptela, atque abutias.

Circa quod ponderandum quoque venit id quod tradit sapientissimus Caietantis ubi sit pra circa responsionem, ad secundum argu mentum D.Thomae: suamuis enim, inquit ille, ab actu illicito inchoarc nequeat consuetudo, quae te ι deroget: dato tamen ruod ab isticitis actib uinchoasset, ex ouo conualuit, si Z iam consuetudinis mim habet, ac legi scriptae troeat, non oportet enim posteros Acitos Ust an belle, mel illicite introducta sit consuetudo, quam sine dubio licite inueniunt obsinu ari,

relicta luesicripta. Ad huius sirmitatem adducit Valerius Regin in Faraxi bb.

Clericorum qui ex consuetudine conistra dispositionem cap statui naus, incipiunt cum alijs Catholicis Quadragesimam tantum seria . post Quinquagesimam, cum deberent eam Inclydre feria a. quia ita inuenerunt esse consuetudinem iam introductam. Cuncta haec superius adducta circa rationabilem, di legitimam cons detudinem obseruandam, robur maius recipiunt ex auctoritate S. Patris August, ni in Epist. ad Caiulanu relata a S. Tho. art. 2. CUL Fupra argum se contra, dicen. tis, Mos Populi Dei,s' in tituta maiorumpra lege siunt tenenda sicut praeuiaritatores legum diuinarum, ita contemptores consuetudinum Ecclesiasticarum coercedi sunt;

dummodo mere consuetudιnessint, non autem abusia,sive corruptelae: quo casi amputandae meniunt, nultaten prosequendae.

490쪽

468 De Consuetudine. Cap. XXI.

. Eandem resolutionem magis au.

Punctum VII. gent, ac declarant tradita superius sub - , num. 2. de mente Siluestri, Glota cie Continens difficultatem ad Re D. Thomae. gulares in communi at

tinentem . Punctum VIII. O Ccasione praedictorum in fauoia

rem Regularium proponam difficultatem una cum resolutione , quam mouent aliqui expositores D. Tho. i. 2. q. 97 .art. a. praecipue velo Seraphinus a Porrecta in examine respon. ad secundum argumentum. Si declaretur,incpala, Conbuetudo tum ἀ multis annis alicubi in .

troducta contra regularem obseruantiam in toto, mel in parte Hatutorum reg. ita mi ibi misatur sat aiunt emtientualiter , aut

nihil, aussere n/hil, mel parum de Regula, er Con titutiones struanda, quaeri potest

iuxta tradita a S. Thom. ubi supra in respons. scilicet ad secundum argumentum. An talis consuetudo vincat legem,

vel potius a lege vincatur λ. Huic dii scultati respondendum est

conformiter ad literam text. S. Doctor. quod nequaquam talis consuetudo tollit a Regula, & Confluutionibus vimis obligandi, neque excusat transgressereS, nec mutat, nec abrogat, nec tollit, vim legis, neque nouam legem introducit . Imo ratis consuetudo potius abusus, & corruptelae nomen habere debet. Et ratio huius est, quia adhuc, & lem- per manet ratio prillinae utilitatis a maioribus per leges regulares intentas instinctu Spiritus sancti, ut pie creditu P; immarcescibilis etenim cit, nec tepores nitur. Irno quandocunque seruenturipis leges regulares sun datae in praeceptis, &in consalijs Euangelicis, augent, atque multiplicant mirabiliteolructum, & utilitatem earum, ac in altum perfectionis magis, magisque dilatantur.

An Statuta a Sede Apostolica

confirmata admittant consu tudinem in contrarium.

CIca istam conclusionem distinis

Sue. Aut Statutum tale est,quod de per se validum erat,etiam nulla acce dente confrmatione ; & tunc etiam si fuerit a Sede Apostolica confirmatum, admittit, & tollitur per consuetudinem in contrarium . Aut vero Statutum sine confirmatione erat inualidum; de tunc non potest tolli nec per consuetudinem, nec alio πodo, sine Superioris auctoritate: quia tunc confirmatio est de forma. ita distinguit Bald. in l. omnes populi , num. 33. 1. de tu fit. mr. Αlex. Ias. & alij, in L emnium, C. de tentam. Surd. eon l. 38. num. 2 o. δ' Feff. lib. r. Gratianus disestat. frens lib. I. cap. 9.

Amplia secundum membrum diuisionis, scilicet admitti consuetudinem contrariam , etiamsi confirmatio erat, de forma, quando tamen consuetudo concernit maiorem utilitatem Ecclesiae, vel personarum ecclesiasticarum, , Abb. in eap. cum accesssisint, num. 4. -a ego limitarem, de Constitui Felin. ibidem,

qui loquitur de Statutis persenarum ccclesiasticarum.

SEARCH

MENU NAVIGATION