장음표시 사용
501쪽
is es a i per accidens, actus interrores, mi rationes exteriorum commisonum ,
id amissumum . s. ceant Ecessa iud- eis tensuris. Oecolla tamen per se , sent actus intermessib,ab Ecclesiae iudulo. π eensurasaliena μι. Ibique adducitarationem praedicta comprobantem illis verbis . Et ratio est, quia homo midet
quae apparent; Deus autem intuetur cor, ι dicitiar i. Reg. cap. I 6.σpro frea e vo- Holus prohibet horum ιαδ-, duens prima ad cor. . Nolareanua, temus lud care, quousque meniat Dominus, qui mani a. bit consilia cordium.
Subdit aliam propositionem resolutivam propositae difficultatis, quae & si particularis sit,propter tamen rationem lcius, quae uniuersalis est; quod asseritur in illa affirmari potest simpliciter,&absolute. Et est: Quamuis haereticus, qui in solo corde haeresim habet, non sit excommunicatus, neque reus censendus aliarum poenarum iuris humani; D tamen peccatum baresis, non ratisne eensia
annexa, in myroeesse annuati Romana se . na reseruatur, Mabseline essit reseruatum Papa, mel Episcopo, non riser talu haereti-eus ab inferiori absolui. Et statim addita rationem horum , quoniam reseruatio non sperna, senetatio, iel adeptio iurisdictο nis, qua Superior poteri iti in quantum-eunque occultis. Ex quibus liquido constat posse Praelatos ecclesialticos de potestate absoluta sibi reseruare interiores
actus, inuoluentes peccatum mortale . Eandem sententiam affirmativam tue.
tur , atque defendunt inter quam plures Alphonsius de Castro, de iusta haeret.
punitione, bb. L. cap. i 8. f. quι autem ha- resim . Vbi cumulat nonnullas auctori tates sacrae Scriptura, Canonu, & Glosssae . Idem sentit Dominicus Soto ιι. t o. de iuri. g iμre.q. s. m. I. cum alijs multis , quos in specie citat Miranda in suo Manuali Praelat. Regul. D. t. q. Vt. 3.
Secunda propositio ad idem: Nihil 1 minus t de facto, de secundam praxim,
nunquam Ecclesia conlueuit reseruare actus pure interiores; ideo Praelati, &Superiores ab huiusmodi reseruatione omnino abitinere debent, quia horum reseruatio secundum se nimis onerola;& scrupulosa esset protubditis, eo quod
peccata cordis sunt frequentissima, α occultissima, & vix homo pol. st disce nere, an illis consenserit nec ne ; & in. tolerabile videtur sere omni hora, &momento adire Superiorem pro facultate ablolutionis, ob quem rigore t multi deterrerentur, simulque retardarentur a frequentia Sacramentorum cunctis fidelibus valde proficua, maxime vero Religiosis ad persectionem.
Immo si peraddit Miranda ubi se a
conclus. secunda, ex traditis a Patae SuareZ ζOm. q. ad 3. par. D. Thomae disput. 28. Lct. 3. Conseare ex Stimmorum
Poniscum. s Ecel a iniuersia moluntate , hane interiorum actuμm non es materiam capacem reseruationu; s in Mere δε firmiter efflandum. Haec Miranda. Multa alia ad idem pertinentia inueniet Lector apud Graphium, Chappeauit lem, & Corriolanum locis supra citatis in cap. 1 o. huius nostri tractatus de Electione Canonica. Quibus addi possunt etiam illa, quae tradit Laurentius de PQ-rinis , to. i. de subdito, quae t. i. de obessieniaria , f. t. 6' fua I. . de ita Gadrast.
Ad horum quoque maiorem firmitatem utile existimavi hic apponere is Decretum Clementis Octaui ' circa
casuum reseruationem,sequetis tenoris.
Sanctissimul D. N. Clemens VIII. qui
iam pridem accurate perpendit, quod
502쪽
nisi moderate flat, nonnullos infirmiores in terna damnationis periculum , s de λε- rationem inducere possit: ideo decreuit, me nemo Superior regularis peccatorum absilutiones sibi reseruet, exceptis bis quaesiquuntur, aut aliquibus illorum, prout in Domιηρ expedire iudicauerit.
mio, siue Utento, quando eo Perueneris, mi extra sipta Conuentusμι egressio . III. Noeturna, Uurtiua ἀ sonuentu egressio, eDam non animo sontat adi facta. I Q. Proprietas contra motum paupertatis, quot mortale Zeccatum. V. Iuramentum falsum in iudicio reriturari , siue legitimo. VI. Procuratio. auxilium, siue conmlium ad abortum faciendum posi animatum fetum, etiam effetu nonsequuto.
cialium Conuentus. VIII. Furtum de rebus senuentis inca quantitate quae sit peccatum mortale. I T. Lapsius carnis moluntarιus opere
X. Occisio, mulneratio, grauis pedicussio eui unque persiona.
XI. O alitiosum impedimentum, aut retardatio, aut aperitio biterarum ἀSuperioribus ad inseriores, gras inferioribus ad Superiores.
Si quod aliud peccatum graue pro Rel,
gionis consevatione, aintpro conscientia puritate reseruandum miribitur, id non ali. tersat, quam generalis capituli in toto oradine, aut Prouinciatu in Prouincia, matura
rioribus regularιum confessumes audire subditorum, nisi quando peccatum aliquod reser tum commiserit, aut i et subdiu ponte id petierint. Superiores in singulti δε- mibus duos mel tres, aut lures confissarios prosubditorum numero maiori mel minori
ritalepraediti, qui a non restruatis eos albia Mant, dest quibus etiam reseruatorum a lutio committatur, quando cases scrurrerat,
in quo casu debere committi, est in primis
confissarius iudicAuerit, ram Superiores e tempore extrientes. quam coines vj, qui Hriea adsuperiora lavsgradum sumptisuerint, caueant iubgentissime, ne ea notitia, quam de aborum peccatu in confessione ha..uoiit,aa exterrorem gubernationem viam tur . Licebit tamen Superioribus determinare aenitentias graues quibuseam pece tis etiam non reseruatis ἀ confessarijs imponendas, quae subditos ab illis cohibere possint. Et ita mandat seruari ab omnibus. Non usantibus, sestc. Qua occasione non omittam ponde rare ut decet, illud commune sapietum continens admonitionem, siue potius documentum necessario a Praelatis, &Superioribus, presertim regulariu, Omnino obseruandum, ne sint faciles ad condenda praecepta sermalia subditos obligantia ad peccatum mortale: cum experientia rerum omnium magistra , demonstret illorum frequentiam magis contemni quam sormidari, & infelices exitus in animarum perniciem inde subsequi. quod docent communiter Doctores Theologi , & Canonis ita de frequentia fugienda circa excommunicationis fulminationem, consormite ad ea quae traduntur siesCL s. Cone. Trid. cap. 3. de reformatione, per sequentia verba . Euamuis excommunicationis gladiae
neruis fit ιcclesiastica disciplina, s r ad continendos ιn secto Populos valde salutaris: sobrie tamen magnaque circum ἶεctione exercendus est: cum experientia doceat. stimere aut lembus ex rebus incutiatur , --gis contemni quam formidari, perniciem potius parere quam salutem. Cuncta
haec proportionaliwr dici possint de
503쪽
praeceptis formalibus. Ideo in sacro Ordine Praedicatorum expresse prohibetur multitudo, & irequentia praecept rum obligantiu ad mortale: 8c quamuis illud statutum sit singulare, S particu lare dicti ordinis, ratio tamen praedicti statuti eis communis, & uniuersalis r spectu omnium regularium, &ecclesiasticorum, uti videre est in prologo Constitutionum dicti ordinis Praedicatorum text. io in quo dicitur. γorro Praelatι omnes a multitudine Pracipiorum , 6st ordinationum asstineant, ne laqueum animabιιs Fbditorum injciant: nec propter defectum ' ius mel paucorum, quem mel
aos non audent corrigere, communitatem inuoluant.
Ideo grauissimi ac pij ssimi Doctores
non absque magno rationis sundamento, expresse docent per modum animaduersionis necessario a Superioribus ponderandae, Discreti Praelati abstinere debenta praeceptis squae vocant formalia ab
excommunicationibuι, hisque raro iti fas est, nisi quod iubetur, fit alias diuinum prisceptum aut ecc asticum ad morralem culpam obligans. ita communiter DD. praesertim expositores Regulae SS. Benedicti,Augustini, Francis i, ac Ignati j, suam doctrinam omnes fere quo ad
bbstantiam tradunt, & optime. Adduntque nonnulli alij Auctores celes bres, i subditum nequaquam remanere Obstrictum adimplere voluntatem sui
Praelati,etiam quod conijciat ipsum vel te hoc vel illud, nisi id expresso mand is habente formam legis praeceptiuae iubeat . ita quam plures Doctores, quos citat in specie Homobonus in suis commentarijs resolutorijs, tract. 6. cap. 6. q. 27. parum post exordium, inter quos extat Silueth. merb. Obedientia, g. illi. &mesi. Praeceptum, . 2. Azorius P. I .bb. I L. cap .f. E. D. Antoninus Tolet. Re n.
Miranda, Graissius, & Sanchea. Tractatus de Electione.
Contra quos Superiores siue conmmiles, ex doctrina Alphonside Castro, lib. i. de lege poenali, cap. 3. docum. 2.colligit Valerius Reginaldus vol. i. suae praxis seri poenitentialis, lib. I F. cap. 6.1ech. L. nu. 3. ad finem, Perperam sin-tire eos Relatanum Praelatos, qui putant si
posse ad mortalem culpam Abditos obligare, propter soluo silenti, miolationem, aut propter stolam mnius lactuca manducationem me licentia, aut propter aliud simile, quod eri ex se parui momenti, nec potest grauiter religioni nocere: ubi etiam proponit obiectionem,illamque re tui quod in iure
canonico de cadaueribus non exenterandis, siue in frusta concidendis, seu ad alia loca transferendis; quae censentur res leues, & parui momenti; extata praeceptum, sub poena excommun cationis maioris, & ex conlequenti, sub poena peccati mortalis; relpondendo,& optime, talia dici quidem l cuia ex suo genere: ratione vero circumstantiae , per quam aggravantur, in ordine ad bonum commune, utputa quod con similis exente ratio, siue concisio, facta erat quasi communis, & abierata, in consuetudinem, non sine magno fidelium horrore, scandalo, & pertum batione: ratione quarum circumitan-tfartim praenominata efficiuntur grauia,& onerosa, & multum noctua bono
communi; sub qua ratione formali via gravia sunt, prohibentur, sub poena excommunicationis uti est videre in extrauag. commvn. detestandae,de sepulturis. Et ratio omnium horum supradictorum ea est,quam assignat Alphonius a Castro, ubi supra: alioquin peior miseriorque esset in hac vita subiectio animae quam corporis. Sane lex humana nequit hominem pro re leui ad mortem corporalem obligare; multo minus p terit lex humana rite ac recte adminibstrata obligare ad mortem spiritualem,
504쪽
seu damnationem aeternam , quae in infinitum grauior est: eo magis quia omnium legum condendaru potestas Principibus tum ecclesiasticis tum laicis co- cella sit in subditorum bonum , ac utilitatem, non autem in perniciem, & animarum laqueum: ita communiter Omnes . Nullatenus praetermittendum cst pro inistructione Superiorum Regularium , id quod expressis verbis tradit Thomas Sanctica in decal. lib. 6. cap. 2.num. F. & 46. quod collegit, ut asserit ipsemet, ex Siluestro verb. religio 6.8.6. ex Tabiena verb. Obedientia, num. 6. x Corduba in exposit. regulae S.Francisci,
do Regula ex be, r primaeuasea institutione non illigat sub culpa, fidad μlam να-
nam, non Hyli Superiorem obligare tu ini. uersum ia os . ruationem illius Aub culpa mortali r at posset priuatum sic obligare, quando ad exemplum aliorum, re corre-Ltionem illius,quι minus parere cons evit,id expedire iudicaret . at mero propter inius, mel duorum culpam non post sic totum Conuentum obligare .sic docet Vassuet eadem disput. l 3 cap. 4.vum. 2I .quod idem credo de obligatione sub culpa mensab, tu abae excedunt Regulae proriptum.
, ν Pariter i subditi Religiosi non te
nentur Praelatis suis aliquid supra Regulam, simpliciter, de Constitutioncs praecipientibus obtemperare, nisi concur. rente subditorum voluntate, iuxta illud D. Bernardi lib. de dispens & praecepta dicentis: Nihil praecipiat mihi Praelatus,
quae non moui; nihil prohibeat eorum, qua non promisi; non augeat, nec minuat evo
tum meum. Quibus addi potest animaduersio ad Praelatos Regulares, qui nomdebent, nec possunt sub culpa obligare subditos ad ea obteruanda, quae ex Re Sula,& prima ua sua institutione, sed ad solam poenam, ut late dictum est,astrinagunt: neque ex Inobedientia priuata unius, vel alterius expedit totum Conuentum, vel totam Vniuersitatem obligare sub culpa. Ex D.Tho. in quoM. ι o.
Felin. de Dec. in cap. ad nostram, exi. de appellat. Angles f. A moto, dig. i s. GraL
Beatus quoque Humbertus in expositione super Regulam Baeti Augustini, cap. 162. assignat quam plures casus, in quibus non tenentur subditi suis Praelatis regulariter obedire. Primis est,quando praecipit contra Deum . quia magis oportet obedire Deo, quam hom inibκ1, O et. F. Secundus, quando maior secundtim distin. Ectionem praedicta praecipit contrarιum. Tertius, quando eximitur quis ab eo, quipotest, a potestate Praelati sus. uartus, quanda praecipitur aliquid in derogationem iuri ι-ctionis maioris Praelati; m praeciperet minor Praelatus, quod maiori misitanti non diceret aliquid de reuelandis inmisitatione. uintus, quata nullo moriferi potest quod praecipitur . 2 emo enim poteri ad impossibile obligari, extra de regul. ruris lib. 6. Sextus, si aliquid madatur, per quod ei, a-tur de obedientia promiss/; t si praeciperet Praelatus subdito suo, quod intraret alium ordinem. Septimus, cum praecipitur alia quid , quod est supra, mel infra, mel contra profissionem factam; eum nemo tenea tur mitra quam alij tenentur, nisi ad id quod promisit. Octauus, secundum quosdamaeum praecipitur aliquid impertinens ad
professionem; mi si praeciperet Abbas Monacho , quod tota die respiceret aues, praecι-
ρώe si hoc faceret sine causa rationabili nam si hoc secreti causa probandi obedientiam , mel ad exercendum patientiam, mel alia causa annexa profusionHespersecus. Ex su- Urius Disitired by Corali
505쪽
Additiones ad Trast de Electione. 48 et
perius traditis colligit coclusiones non. nullas Sanchea in opere siuo morali in Mcepta decalogi , lib. 6. cap. v. 4.
Summa Additionum ad Cap. I. a. s. q. de Electione.
1 Confirmatio generabs Statutorum, vel Lui legiorum, non comprehenssit Statam imunta , er iuri communi contraria Ietiamsi tali confirmationi essit avosita
clausula ex certa scientia . num. a.
3 Confirmatis in forma communi nihil triabuit de nouo , nullumsue obstaculum tulit. 4 Electo non eri actis iurisdictionis,sed ofs Troufio Cath Halium Ecclesiarum pertinet adfliam Romanum Pontificem. 6 Signa cognoscindi Ecclesias Collegiatas. ν ἶ - , Uectio, halet signficationem activam, ς' pasuam. a Electio est remedium ordinarium, Potiu-
s eAdducitur doctrina F. Humberti de mia. nere Fralatorum, praesertim 'gut
ro haut in Capituli, eri Procurator, non au tem Dominus ipsius. I I Praelati quinam proprie Acantur. O Munus Praelati quodnamsit. I s Praelatus tenetur negotia grauia, s r ardua terminare tu Capitulo sui Curetii ; alias ipsius determinationi non natur. Limiis
r ν Euae mala oriantur ex negligentia Praelatorum renuentium subditorum culpas com rigere. νε suid obseruare si beant Principes in nomia nationibus , quas faciunt Romano Pontifici ad dignitates fici anticas . 17 In electione, omni ἱas iam pινactu, eri ne- . cessarium Decretum merbale; alias ele- ctio facta non tenet.
duos, mel tres, ex qu1bus rimus tantum
eligatur ; ex Decreto ConPregationis se m
ν Elictio facta ab excommunicato occulto , ese irrita. o Electio pertinet ad eligentes ratione priuatijφαν, sest non publici. diutis ad primum caput Tractatus de Electione. AD obiectionem illorum,qui conis
tendunt contra tradita in i . cap. de elech. in communi,num. i. 8c x. asse
rere, posse Capitula Generalia condere leges contra, siue praeter flatuta in sacris Canonibus, etiam in materia electi nis ; eo quia statuta Regularium sunt confirmata per Sedem Apostolicam, &in illis aliquando continetur modus co tra, siue praeter illum statutum in iure Canonico: fac illime respondetur per sequentia notatu digna , Dicendo, quod a confirmatio generalis t Statutorum, vel priuilegiorum non extenditur ad Statuta iniusta, illicita, iuri communi contraria,vel quae possut ius aliquid nouum inducere. Cynus in l. cum oportet, Du. L. C. de bonis qua lib. ubi quod si Princeps confirmat omnia priuilegia,videtur c5- firmare iusta, non iniusta . Bald. inlomnes, num. 37. F. de tu. t. rur. ubi quod Papa in generali confirmatione Statu
torum non censetur confirmare eata,
quae fiunt contra libertatem Ecclesiasticam: & in ca'. t. per illum textum , per quoi fiat inue litura superjeudis, num. 2. ubi quod generalis co firmatio non con firmat nisi i ulla priuilegia ; de quod iuri communi contraria, non intelliguntur confirmata,sed per obreptionem impe
506쪽
484 Additiones ad Tract de Electione.
Papa confirmat omnia priuilegia alicui Ecclesiae, vel Collegio, seu Ciuitati, videtur confirmare, quae sunt i illia, arg. ι. i. f. i. 1 de his-m teri. delent. 6co. i.
quod generalis cofirmatio priuilegiorunon trahitur ad intulis, & illicita, & ad
ea quae sunt iuri communi contrariata, cum talis confrmatio intelligatur per obreptionem obtenta, pernot. in l. quis loca, C. desund. 8ν sal. Nι dom. lib. I i. dc per Cozadin. in cons. 9. col. 7. S c. Iun. consis ι. lib. 3. ubi quod confirmatio genetaliter facta rescrtur ad Statuta licita,& honesta.& non ad illicita. Felin. in cap. Ecclesia S. Maria: num. . in lin. derans itur. & latissime Rola d. conjil. 29. num. 32. R. lib. i. C I. - . 9.nu. S.
bb. 3. & Paris. con 3 3. num. 3 3. M. 3. ubi, dicit id tetiam procedere, ubi talis confirmatio generalis facta fuisset cum Elaasula, Ex ceris Icientia. 6c in ca ro. eo
ubi quod confirmatio generalis, etiam ex certa scientia, nota refertur ad Statu ta , quae di i ponunt contra ius diuinum,
3 Et ratio est, i quia confirmatio in ser-ima comum nihil de nouo tribuit, nullumque defectum, aut obstaculum tollit . cap. i. via glos a. cap. eum dilecta ,
Γ, .lininil. Rot.decis o ι.εc Aio 3 o. Num. I. y r. I. Auer . nec est verisimile Principem volitasse talia MMuta approbare: & quia etiam capienda est illa interpretatio, per quam minus derogetur
Be Gutterer ibi supra, qui late. Eligere abique dubio non est i actus
potes latis, sed ordinis; neque iuri Idictionis, sed fistum muneris,& ossicij: nam lcanonici ius habent eligendi Praestilem, monachi Abbatem; nomine Monachorum comprehendo Regulares quoscuncque ad eligendum habiles, ut latius patebit paulo post k apud Monacharum ,&ramen nec illi, nec illi iurisdictionis potestatem possident, ut docer inter alios
AZorius Db. 6. rnis. moria. Par. 2. de quarto Decalogi praecepto, ea8. 34. q. 4. quod antea docuerant omnes sere Canonis aerit. de eloci. st Asiti potiat. 8: inter alios Paulus Lancellotius Perusinus in suis
institutionibus iuris canonici ιν ι . D qu
eligere eli uepossint. de tit. de elici. Inspccta namque iuris communis dispositione, ius Pranatum eligendi ad Canonicos, sive Monachos respecture Per.
tinet: de Aetorius, i, sura, cap. 4.f. I. circa finem contra asserta a Suarea, de quibus latius cap. . num. l . postquam dixit, in Germania adhuc vigere veterem colaetudinem; Canonicorum ete nim Collegia in Metropolitanis ecese
sjs Archiepiscopos, in Cathedralibus vero Episcopos eligunti immediate se dit. Apud Agonachorum, si st Religioserum
ordinum caeno a actae mos antiquus retinetur, mi obbates carnobiorum, Praeposti ordinum generales, Prouinciatu,s ψ-riqua enam locales, m ci emibus mei generatibus. mel Horametatibus, multorum
Ast ijs eligantur. Igitur ex testimoni Aaorij, I gulares non reliquerunt, sed adhue palam retinent modum eligendi per suffragia multorum, tamquam conformem dispositionr iuris communis Fateor enim cum Canonistis, id verum esse, quod asserit Garcias de reficiis, f. l. v m. 6. re 7. pmcisionem t eccletiam Cathedralium pertinere ad δε-lum Romanum Pontificem, ut manifesteu a
507쪽
Additiones ad Tract. de Electione. 48s
ste tradunt textus canonum,quos ibidem citat cum innumera multitudine Doctorum , inter quos unus est Cardinalis
rit electionem Episcoporum non pertinere iure Diuino ad Clerum, sed ad Sumum Pontificem Romanum, ut ipsi eligat, vel modum eligendi praescribat. Et num. 8. ex auctoritate GlossAbb.MLua, Corasij, Gregor. Lopez, dc Bursati robat inferiorum Ecclesiarum proui, onem spectasse olim ad Episcopum. Et num. 9. Tractu temporis, inquit, Fuit
rancessa facultas cuilibet Collegis eligendi si si 'alatum, siue Ece a st Cathedrasu,
seu inferior, confirmatione tamen elem periori immediato rebcta. Quemadmo- . dum videre eth cap. r. cap. ne pro defectu, P.1uia propter, de AH. cum alijs multis eiusdem tituli ibi, dein s. Et nu. t o. demum ait, quod earu prouisio iam reseruata est Papae per regulas Cancellariae 2.& 3. quae ut aderit Lancellottus, ubi B-pra,ab omnibus Pontificibus cofirmantur, &renouantur. de quibus Regulis multa copiose dicit Garzias, ibi μι- g
propter illarum prolixitatem hic omit
Dissinitionem electionis, de qua tria
hoc cap. nu. 8. ut animaduertunt quam
plures Canon istae, praesertim Lancellottus,ubi supra, tit. de elech. verb.etractio, sub litera n approbant omnes communiter tanquam bonam, rectam, atquω
perfectam diffinitionem , siue descriptionem.
Promotio Episcoporum, siue ali - .rum Praelatoru habentium iurisdictionem generalem in Ecclesijs Collegiatis, fieri selet per electionem, siue p c stulationem. Signa vero 'dignoscendi Ecesesias Collegiatas,quae adducit Abb. νιθ. nobis, de iurgatr. sunt, nempe si ha- Tractatus de Electione . at possessionem seper iure Collegii si exercet iura pertinentia ad solum Collegium; item si habeat sigillum commune , vel si consueuerunt eligere Prinlatum. eap. i. de elecy. descientibus enim his praedictis signis,etiam quod in ea reperiatur multitudo Clericorum, nequit diei Collegium, siue collegiata. Carae
lis. Felin. in cap. accedentes, de praescriptio
Nomen i siue vox, electio, duplicem habet significationem, activam scilicet& passivam, ut not. in Lit .F.de duo. re.& per Abb. in rubrica eod. ideo tantum
est dicere de electione, quantum si diceretur de his, qui possunt eligere, &de his qui possint eligi, & pariter dosormis quibus eligendum est. Cum igitur hoc nomen Electo. cuncta haec co- plectatur, merito volui inscribere hunc tractatum De ractione canontea; ac etiam
anteponere caput de Electione illi do Postulatione , etsi tam in Gregoriana , quam in Bonifaciana copalatione prius tractetur de postulatione, quam de electione. Equidem electio i cum sit ordinarium remedium , postulatio vero
extraordinarium,innititur enim gratiar, quemadmodum animaduertunt com
muniter Doctores in rubrica deposivimtione Tralatorum; ideo disserendum fuit prius de ordinario remedio, deinde de extraordinario, argum. l. in cause, f. demino. S l. in Prouinciali , 1. de M. F.nuu- crat. Aliam quoque rationem ad identi inueniet lector ad initium cap. de postulation is
alta Ilo M num I s. II. ω IL p. a. de PostulaIione. Compendiose nec absque utilitate
paucis reseram, quae t prolixo tradit de Praelatis, praesertim regulari
508쪽
Additiones ad Tract. de Electione
bus, B. Humbertus in expositione ad Regulam sancti e Mustim, cap. 17o. tria lato enim non satis eth ut dicat, moneat& praecipi .at, more Pharisaeor urn,qui di .
tunt re non faciunt; sed debent & ipsi recta operari, &quae docent face , exemplo Christi . Et hoc summe pertinet ad illum, ut suo exemplo ac bonis operibus subditos inuiter ad obseruan tiam Regulae, dc Coni brutionum. Ita docent sanctus Gregorius in pastorab, α S. Benedictus in Regula quos citat Hum herius ibisupra, addens, quod non sitfficu ut in occulto bona agant, sed palam&in oculis omnium bona operari tenentur,secundum illud Matth. s. Melu ceat lux mesba coram hominib- , mi deant opera serira bona, 6st glorificent Patrem me trum, qui in eaelis e f. Immo superaddit, non in uno taniatum , sed in omnibus debere se praebere bonorum exemplar, iuxta illud sancti Patris Augustini in Regula dicentis de
Prassato, strea omnes se inum bonorum erum praebeat exemplum, dicente Beato Humberto si ne hoc enim carent emacia quacunque facit, B: S. Paulus ad Timotheum,Exemplum eri debum in merbo, an ci versatione, in charitate, infide, intactitate. ubi etiam dicit ex auctoritatEsacrae Scripturae, oc S. Gregorij: Scire a sent Praelatti quoniam tot mortibus digni sunt , quot exempla perditionis ad subditos transimittunt. & iterum , non istit hominum habere dueatum, uι nescit homin/s bene vivendo praeire; cum alijs multis quae
t o Praelatus Capituli t siue Collegii, dicitur, & est Procurator, non autem domanus, ii et maiorem pri aerogatiuan habeat quam ordinarius ProcuratoΠ :
ideo proprie non dicitur pars Capituli ;sed nominatur principalis in Capitulo, siue Collegio. Glos l. in clement. I. ων 2.
ve dictum est in numeris es initium ii istius additionis citatis, illi l proprie dicuntur Praelati, qui habent ordinariam. iurisdictionem, modo dc ordine ibidem.
explicato: quibus addi potest quod lato vocabulo, & appellatione postunt dici
Praelati,qui habent praeeminentiam svue iurisdictionem, ut sunt plebam: latissime vero dicuntur etiam presbyteri, qui
habent curam animarum, Dec. in cap. decernimus de itidis. tolum. 6. & videtur
dicendum de Praelatis, silcut dici potest de Praepositis, ut Praepositus dicatur, qui alijs praeest, ut habetur in cap. quam- de meis. signife. vide Abb. in cap. ii. de
donat. in primo notab. & iacit ad idem , cap. quia nonnullis,de magistris. Pli, Insiuperi munus Praelati est, iuxta tamen consuetudinem Ecesesiarum , Collegiorum, & Conventuum,quando ex illa nullus realis retultet abutus, pr. ponere negotia examinanda, & decideiada , suffragiaque volantium colligere acinumerare. ita Speculator tit de locat.
γιur. ad ipsumque Praelatum pertinet concludere quod in Collegio, siue Capitulo fuerit deliberatum; apud quem etiam conseruatur sigillum Capituli , siue Collegit. Cassaneus in suo Catal
go gloriae Mundi, i . Par. considerat. l . concc ι. His etiam addenda fiant quae tradit Siluester tu. de Praelatis, nu. 2. ubi ex doctrina Paludant, SI aliorum, concludit quod spurius etiam per ingressu religionis, absque dispensatione nequituliabere curam neque iurisdictionem, siue per electionem, siue per commiusionem, neque potest fieri Supprior,aut
. Uicarius Conuentus alicuius. Et nu. .
reloluendo quaestione ab eo motam de negligentia praelatorum ex glossi, Arachid. Hosti en. Bernard. & alijs, conclu dit quod Praelatus negligens Circa ea quae sunt sui muneris, peccat mortaliter, in omissilone scilicet neccsiari
509쪽
Additiones ad Trach. de Electione. 68
rum ad suum officium, ut puta visitalionis, correctionis, & huiusmodi. addens : Et secundum H ensem, cap. ea sua de offic. A cladiae. tenetur no filum de dolo, ἐγ lata culpa; bia etiam de bua rao ad damnum rerum ecclesiamcarum, stest ἀμα-tισι qua ad damnum animarum . Tandem num. s. ex auctoritate multorum canonum, Panor. Innocen. & aliorum
, 3 concludit i Praelatum teneri, negotia gr uia, & ardua quae talia dicuntur arbitrio boni viri, cum consilio, siue Ca- ipitulo terminare;alias non esse standum determinationi. Vbi etiam animadue
i tendum est i quod si Capitulum , siue
Collegium, vel Consilium non rationabiliter, sed voluntarie tantum contradicat Praelato, valet nihilominus quod facit Praelatus d uctus rationabili causa, de patenti: immo illi de Capitulo pro contetuleiuibus in tali casu haberi potiunda& debent, Archid. in cap. Epistorum 6 t.
Es. Felin. cap. cum omnes de const. col. I 3. N luper hoc extat decisio Rotae Romanae in antiq. 3 Quamobrein necessirium est , ut in Praelatis vigeat correctio suorum subditorum propter eorum utilitatem, dicente sancto Augultino, Sicut meliores sunt, quos amor diririt, ita plures Ani quos ramor corrigit. Et lanctus Benedictus in Regula. 'Non issimulet Auebas peccata de-bnquentium ;fd mox it oriri ceperint, ra
nardus t quos omnes citat Beatus Humberius m expositione Regulae S. Augu-ltini cap. i. in Non irasti, αιi irasim dum, en peccatum: dicente S. Gregorio
lib. t 3. morat. cap. 13. Omnis namque peccasor prudens erit m paena, qui stultus fur in culpa: quia ibi iam dolore contritus ad rationem oculos aperit, quos moluptatu deditas clan*;'pama torquente extitur,
Ut sapiat quae excaerante se silertia deci
Vbi supra Beatus Humbertus ex Di- tuo Augustino ad Bonifacium respondet obiectioni eorum, qui dicunt subditos esse regendos sola benignitate, non au
tem correctione, & timore. Verba re
lata ab Humberto ex Diuo Augustino sunt. Gidum dixit, pudore, est libertate
reos retinere, Fiatius esse credo, quam metu . Hoc quidem merum ent: sed sicut melioressunt, quos diligit amor, ita pluressent, quos corrigit timor. Deinde idem 1 Humbertus assignat mala quae oriuntur ex negligentia Pratis. latorum renuentium culparum subdi-rorum corripere: quae praesertim lunt, nouem. Tria priora redundant in Pra latum negligentem: Alia vero in damnum delinquentium. Tria vero pol teriora in perniciem uniuersitatis. Priumum assignatur confusio eiusdem mei
Praelati negligentis, iuxta illud Eccle
siastici xi. Oinfusio est patris de filio india
Aiplinata . Secundum, culpa negligentis Praelati: in eum enim traii lcunt sbbditorum errata, iuxta illud S. Benedicti in Regula, Sciat Abbas, culpa passoris incumbere quicquid pater amiliare, in ovibus
minus tilitatis poterit anuemre. Tertium
est poena temporalis,quam ob stram ne gligentiam patietur , in hoc & in alio seculo, ut patet de Heli Sacerdote.
Primum vero malum secundi ordis ius redundans in delinquentes, estex- coecatio, qua credunt ex non correpti ne illis illata, non esse malu quod agunt, vel saltem non esse tantum malum. ideo dicebat S. Gregorius in Pastorali. Non nulla melamentir increpanda seunt. idumtulpa ab actore non cognoscitur, quanti ponderis sit, ab .ncrepantis ore sentiatur. Ideo Prouerb. Ly. statua, sist correptio re δῶ sapistiam. Secundum est delicti multiplicatio , cum non statim corrigat ut . Quamobrem S. Bernardus dicebat. Impunitas est insitana mater , radix impudi-
510쪽
48 8b Additiones ad Trassi deSectione
citia, transgressonum nutrixaertium valde flebile, di finalis stabditorum perdi
tio& ruina: cum enim non corripiun-i
tur, continuo multiplicant delicta, via, finaliter perζanda. Alia vero tria mala resipicientia damnum communitatis, siue uniuersitatis, sunt infectio multorum: sicut enim .
morbida ouis inficit gregem, ita ricca tum incorreptum facillime inscit uni uersitatem. Secudum est difficultas com rigendi . Tertium, & vltimum denique est rebellio ad omne bonum. Ideo Prae. latis dicitur: Terror mester, er tremor sit seper cunctossubdisos mestros; misimalum
fecerint, timeant potestatem 2 ad hoc enim gladium portatis, ιdeo m virga, delinquentes eorrigere debetur u ita luctitia non
flectamini. Cum timore itaque Dei cuncta perficiet Abbas ut inquit S. Beneis dictus in Regula in quia mitium sapiemiae timor Domini. additque S. Benedictus, eum obseruatione Regula r idest ait
Trithemius ad eandem Regul) nihilsa ciat quod ipsa prohibet; nihil omittat quοὰ 1lla iubeι: m cum alijs illam implendam pradicas; ipse negligendo reprobus efficiatur. Cum in hoc t capite L. facta fuerit,
mentio de nominatione, quae fit ad Praelaturas, ut videre est num. 14. breuiteWdicam quae prolixe referuntur a Rebub se quas . i. de nominationibis, a Valerio
Reginaldo in sua praxi bb. 3 o. tract. 3.nu. Eo 4. dc a Molissio par. i. suae sium moralis tract. 6. de benefici', cap. 6. nu. 2 r.
6ν αα Quando Reges, vel alij Princi
pes Catholica, in Terris suae dictioni si tiectis, ad Archiepiscopatum, Episcopa tum, Abbatias,vel ad alias dignitates ecclesiasticas, aliquas personas nomInant Summo Pontifici Romano, ut ab illo approbentur, & ita approbatis libero conterat dignitatem, quam sibi magis placuerit; obseruare debent intrascripta.
Primo ut actu vacet Praelatura, ita ut
ordinarie & regulariter non possit seri
nominatio ad dignitatem vacaturamia: Secundo ut praedicta nominatio fiat immediate a Principe: Tertio ut perlona, siue perlonae nominatae, sint dignae a idoneae aetate,scientia & moribus:Qua uto quod fiat intra sex menses a die vac tionis ; vel si nominatus rePertus suerita indignus a Summo Pontifice, loco illius tenentur nominare idoneum, siue idoneos, intra tempus trium mensium.
Quae vero docet in hac materia Red naidus, desumpsit, ut ibidem fatetur ille, ex Siluestro merb. Postulatio, S: merb. Noriminatio. Ac Mollesius quae adducit loco ei- ω collegit ex Reginaldo. De hac materia tractat etiam Tabiena,& alij Summita ibi Ana. & Panormitanus, mcap. quia sicut, de Aeci. & fit sermo in
st statuentibus. d iis ad num. I ω a. cap. s.
de qualitatibus Electionis camnicae ad g. 6. post dictam, veri quo facto. TAnta est necessitas i Decreti verbalis siue vocalis, quod regulariter fieri debet ab uno eligentium, Omnibus iam peractis necessario requisitis ad electionem canonicam Praetulum , dicendo: Ego P nomme omnium AP, ut praeter adducta ibidem satis abunde
hic etiam referre voluerim quae circa hoc praecipitur in cap. sicut hi . de Ain. in 6. de haec sunt. Praeeipitur esicut cum
per formam strutini, ad electionem procesia
nica instituta r se di per inum de basieri, cum per formam proceditur compromisi. quibus addit Glossi ibidem, ex notatis fer