Viti Mariae Iuvenati Poematum libellus ad virum amplissimum Josephum Marianum Parthenium

91쪽

FRANCISCI PAECI AND. URGERIGAERIELIS ALTILI PETRI VICTORI A. IAM PARRHASI MN. FASCITELLI

CARMINUM INEDITOR

92쪽

cVAE, ET QUIBUS EX LIBRIS DESCRIPTA

FRAMISCI P cI Carmina ex rediee μυοIitans S. Iob. ad Carbona riam , quo in eod. multo huius plura carmina continentur ι sed magnam partem moIIleuis, ae parum pudico .

buerat , υita functi. Narrabat autem mihi Rossius , Romam ex Eru riti aliatum librum fuisse, atque adeo, ut certis indiciis compererat, ad Sert. Quadrimani Bibliotheeam olim pertinuisse . PETRI VICTORI ex autographo apud Virum ornatissimum Philippum Mampam , euius hominis humanissimos mores , prudentiam , probir tem nulla umquam mihi ex animo delebit obliυio . Π0NOR. denique FASCITELLI eerrea quidem ex cori, quem diximur ,

NicoIai R Oisii , at duo postrema ex Iibello a Va ν io A. MDXLVIII. Florentiae edito , eui tituIus Carmina quinque Illustr. Poetari , in e ius adversa pagina ab erudito nescio quo descripta sunt. Pertinet m do Iibelius ad virum illustri nobilitare, et ingenio, Eustactium de Asestero Dominieanae Famulae Tbeologum , Regiaeque Bibliothecae Prae fectum , qui mihi eorum describendorum eopiam feeit.

93쪽

ADOLESCENTI MULTIS, ET PRAECLARIT, ANIMI DOTIBUS ORNAETO , APOSTOLICO PROTONOTARII. F R A NC IS CVS XA V. GUALTERIUS.

H. Abes, ANTONI, adolescentium optime ,

a me xantopere expetiisti, Poetarum Saeculi XVLCarmina nondum a quoquam, scire po- ναν, rn lucem edita; pamum in speciem munus, sed concinnum tamen, et elegans . tu, uba illa perlegeris , et multum, scio, me de ipsorum , dixi, elegantia, et concinnitate amabis, et quam hujus procrastinandae editionis caussam habuerim, a statim

94쪽

uatim intelliges. Auum enm pauciora illa essent, quam ur prodire sola foras possent, aliqua videli-eet fuit comitatus , seu societatis opportunitas eκ- spectanda . Accidit autem his ipsis diebus percommode , ut a viro utriusque nostrum amantissimo

Viso M. Iuvenatio facultas mihi , quam frustra jamdiu optaveram , daretur ejus Poematum edendorum I quae quidem Poemata quum ne ipsa quidem magno numero essent, plura enim ut ad editionem concederet, impetrare non potui, enimvero praeclaram mihi nactus esse occasionem visus sum

gratiscandi tibi, si publicanda ea as horum OL cem curarem. Quid quaeris P Rem cum Iuvenatio communico οῦ annuit ille, atque, ut fecisse me jam vides, ejus Carminum libello hane Fasciculum, si- ωe Eclogarium adtexui . Hic nolo te , ANTONI , per ambages, ut ille ait, et longa exorsa morari: ab. Olmam rem paucis . auantum igitur Fratri ruo

95쪽

Petra Laviam Marchioni, quantum etiam e bi debeam , nec ego, si melim, complecti oratione faeis te possim, nere tu , quae Familiae vestrae in benefaciendo consuraudo esι , praedicari a quoquam libenter sinas. uae autem mea erga vos omnes observantia, quae volunras sit, quam prolixa, quam conuam, quum multae res sunt, ex quibus intelli-Mm abunde potestis, nee quin quotidie .n dies magis inrauigaras , -.b. quidem dubium est; rum habuista tu potissimum a me annis abhinc non multis

ejus rei publice pignus, Petri Victorii Iter Hannibalis per Etruriam , quod mea opera tuis descriptum in tuo nomine apparuit; cui libello hune al- rerum nune adjungas licebit. Atque ut more meo recum, Me es familiariteν, et ingenue loqui pergam , non inficiabor , tantulus quum sit, potuisse a me majorem, auctioremque tibi clerν. p sed quominus facerem, Platonis illae de Civitate, quam

96쪽

constituebat, seu potius honesti, et recti leges pro libuerunt οῦ quae quidem leges, etsi plerique Poetarum eas contempserint; nobis tamen , qui ex ebri stianos nos, et sacris addictos esse meminimus, multo esse debent, quam ullae ipsorum illecebrae antiquiores . Valeat per nos quaecumque Poesis, immo pereat quantumcumque est Poetarum , si enipsorum lectione quidquam detrimenti castis moribus sit metuendum. Accipe stitur , ANTONI suavissime, qua solitus es humanitate, hoc a Gualterio tuo novum munusculum p et quoniam Romae vivere decrevisti, iamque is eo es, ut rempublicam capessas, totum hoc quidem , quod reliquum

est temporis , quo in privata adhuc persona sibi mavendum est, Iuris Ponti ii, et Theologiae ae- curata diligensque cognitio sibi vindicet; haec avrem mitiora studia ex intervallo regustabis. Vala Neapoli Kal. Febr. CDI CLXXX

97쪽

POETARUM SAEC. XVL.

FRANCISCI PVCCI FLORENTINI

IN CANICVLAE ARDORES.I.

LEHifer induxit rabidum iam Sirius annum,

Fulsit et in fummo flammeus orbe canis. Fuis Ceres raptas sibi grata cubilia fruges meret, et admissas in sua dona manus. Arescunt herbae, tenuantur flumina, pratis Fureum abest illud, quod fuit ante, decus. suantum aestas inimica furiis fuccumbimus ipsi. Nee 'sumus suis homines ferrea corda pares. Vλ

Professus est publice eloquentiam NeapoIi aetate magni Pontani. Con

98쪽

Quae macies nuda detegit ossa cute PViribus exhaustum pede vix insistere corpus, Nec valet ad positas ora movera dapes. Nutat, ut hinc illinc euris agitata Masclus, Nunc primum aut surgens ad sua stagna salix.

Vnde rogo, unde tibi tam dira, Canicula, vis est Aut ista in nostrum quid furit ira caput PPrisca ignara diu Ienaei saecla fuere, Quum dabat e mundo pocula fonte latex ἰAtque aliquis nuda positus tellure iacebat,

Et mensae a querna glande petebat opes. Primus ad actaeos produxit vina colonos Icarus , oragio vina reperta Deo. Iussit

Contule P. Iulium Negro S. I. Histori Seriptorum Florentinoνtim, Auet resque ab eo indicatos. Sed nos aliorum , ae praesertim nostratium m numenta scrutati , in multo plura Scriptorum loca ineidimus , ubi eius mentionem fieri animadvertimus. Ea lubet hie referre , sevi sorte usui aliquando sint futura. Itaque legatur Iovianus Pontanus in Diia. Aegidis, R in Antonia, item de Sermo, ιi . iriI. ev. i L, S ιι,.V ωρ. I. , Ης- deeauliab. m. i I. ad F amaseam Paeeeium , et da Fabia D Mono. I n. Parrhasius in claudian. de Raptae P. ad versum t Delius Atine fracta C pbisus s. I. Hieron. Carbo Elam ad A. Nissum apud Barellum in buu-

99쪽

Iussit et, e pleno sibi quisque assumeret utre, Nescius, illa suum poscere dona caput. Rustica turba ruit dono oblectata recenti , Totaque spumanti proluit ora lacu.

Nec morae caligant oculi, rubor occupat artus , Omnis et tu vasto corpore vena tum t.

Illi admirari, seque accepisse venenum Credere, et irata poscere tela manu. Icare conclamant, poenas dabis, Icare, et illi dique limphatum vulgus in ora ruunt.

suid facitis P Non vos auctor, sed perdidit usus

Pocula post centum debuit esse satis. Hie quoque nil debet o vos tantum absistite ferro, Membraquc per terram victa sopore date. Non

die. Mam Nobiliri Ianua Anys. Paomat. Id. V. P. Vietorius Praesar. ad ιι b. Aristar. de Aete die/ndi . Tristanus Carate tolus Epist. de Fianna R. Ferdi M. I. Chioceatellus in CatoIMO Antiit. Neapo/D. de inexandνa Carasa. Summontius Hist. Neapia. tom. HI. IV. V. eap. a I., et rom.MII. lib. vi I. eap. I. Topolus da Origin. Tribunal. pari. II. ιis. III. cap. I. num.xiii I. Nabillon. Mur. Italici eam. I. num. xx II. , et mma.xxv IlII. Vide etiani quae novissime de eo seripsit vir multipliei eruditione , etaeerrimo iudiein praeditus , idemque Poeta multo elegantissimus, Laureniatius Santenius I. C. in Praefat. ad Sex. -νeI. Propere. etim Comment. P. Burmanni, quod opus morte Burmanni interruptum ipse absolvit.

100쪽

8o POETARUM Non ferus ae leporem si quando indagine clausum Latrantum immiti distrahit ore furor,

Sic illi attonitum, nec jam quid vocis habentem

Vulnera post tandem mille dedere neci . Moera canis eomes huic a primis haeserat annis, Moera eanis Mi gloria servitii. Haec ubi nequidquam rupit Iarratibus auras, Quod pote crudelem dentibus ulta necem, Inferias animam domino post omnia misit, Non sine se exstinctum passa iacere diu .ridit, et inseruit laudatam Iupiter astris,

sua cinctum Orion exerit ense Iatus. Stella micat, veteris quae non oblita doloris, Nunc quoque cultores perdere quaerit agri. Iamque ubi eos sese maturae accingere messi,

Nudaque per campos corpora ferre videt, Quanta plagae aetheriae vis ignea contigit assat, Et miseram immiti sidere sndit humum. Parce canis: vetus est injuria, nec simul omne Humanum debes perdere velle genus ς