Historia ecclesiastica, variis colloquiis digesta, ubi pro theologiæ candidatis res præcipuæ, non solum ad historiam, sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam, & ecclesiæ disciplinam pertinentes, per breves interrogationes, & responsiones perstri

발행: 1727년

분량: 147페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Simoniae damnant Can nesConciliorum,quae Misculi, XIII.& xlv fuerunt celebrata. Si tamen Monasterium tenue esset, poterat absciue Simo

tus ressu Monasterii a licet aliquid exigererit ae-tipere quo pretium. Licet tamen, si M. sterium sit tenue, quod ηan susciat ad rat personas natνiendaseatis quidem ivra m Manasterii ιxhilino,

sed .recipere aliquid pra victa persaa, qua in Me. 13asterio fuerit raripienda, siad hoc non si iciunt

nasterii opes. Parentes filios suos minorennes , ut constat exemplo S.I Fama is qui tis Vitae

vovebant, sed tamen ad saeuium redire pol tant. nisi anno aetatis deeimo quinto Parentum Oblationem confirm Areut, sicut expres e definiavit oceativi III. in epistola CXVI. libri X ad Lugdunensem Archiepiseopum data, ubi ait:

Caathis reperitarincanane, at minoris et arisfilii,

ferint prem fures, aenitendi licentia praecludatur, alio in eis non adimatam adseculum redean Uatuit arare acta praestare Deo siemisia videantum. Inoleverat in Gallus Saeculo XIII. gravissimus abis usus, quo parentes, ut filios suos in hereditateareetuit, illos in Monasteria detrudebant. Conistra quem abusum insatiabili Patentum cupidita. te invectus Gaittit-ι Patisiensa Episeopus lib. de Mordas Cap. IX. ita seribit: Alii a PMνordas O 'εριη vis ea mori in etia ba projμια

tur,quaemadmodum catas ct porculi. quos Matres Mons iciunt e trire, ut videlicet mundo nοκί μνitualiter,sedc ut ita dicam civister moriantvν am escet ut Drtune haractaria prirentur, ct has adera, apau iasMuis emanent, de Ivatur, O quantum ad hoc, Simoniaca est hujusmodi projectio, ιmnetoso, velintentio. Quapropter, ut obiter dicam. sicut meritb culpari debent parentes, qui filio, suos ab ingressis Religionis, quando voran tui a Deo, praepostero affectu, vel intuitu

immodi temporalis deterrent, ita vehemen.

tex improbati debet ea infasiabilis cupiditas parentum, qui familiam a phurium liberorum on re t rare volentes, his libetis instellam Relis ligionis procurant, vel quod natura sint ad res

gerendas inepti. animo hebetes, vel corpore vutios, vel ut aliis libetis, quos plus diligunt , istorum quasi ablegatione, ampliores relinquantopes. Cerib, hutic abusum Statui Religiose, &Melesiae valdὶ infinum deplorat s. Hieronymus in Epistola g. ad Demetriadem tua vel bist Solane miseri Parentes, oenon pona δει Christinani, dea, formes O inqua membra debiles si si quia diar steneras non illveniant,resinitati tradere: υndicitur,urum, quanti margaritum. Cene .

qui religis ures sibi videatur, parras sumptu, O qui

vix adatimenta sufficiat, mirginitati duro, omnem censum in utroque flexπμ υνιbas ιibres largiun- itur. ua.d nuper in bae urbe dives quidam fecit ' 10ter. ut deas iasin preposto virginali inopes relinqaeret aliWum ad omnem copiamstinans ti xima atque deliciis provideret. Fecerunt hee malia. pro b dolor nostri Arepositifarmina ; atque utinam rarum esset exemplum. Quod quanto creb ius est,tanis t. ista felicioras. qua ne plurimarum qui iam exempla secut sunt. Religiosos Viros, ordinum etiam Mendi. tantium, Saeeulis XIII.& XIV. ad curam cte reia gimen animarum,ad xcesesiae munera frequenter assumptos,ad Cardinalitiam, patriarchadem, Ariaehiepiscopalem, Episcopalem dignitatem, immo

liquos ad summum Ponti fieatum fuisse provectos testantur Ecesesiae, singulorumqtaeordanum Annales. Religiosi tamen, qui ad Ecclesiameas dignitates erant assumpti, sui ordinis habitum de Lite. & Regulam, Constitutionesque, quanti traho in statu fieri poterat, observare tenebantur , seutS Thomas, qui Saec. XIII. floruit, aper thdocet Meunda Secundae Quaest.CLXXXVort. . his verbis: Dicendum est, quodsi quamvr in Regm, Ioribus Dbservantiis. qu no impediam ontificiis

Ossisium, sed magis Liuanta perfectionis custodiam. cat est continentia, pavertas, O alia hujus modi, ad hac rema et Religiosus, etiamfactus Diascopus. Obligatus, ct per constequens ad portandum habitu sua Religionis, qui est hujus siligationuminum. Addit etiam Sanctus ille Doctor in Reia sponsione ad tertiam objecti em, Episcopum ex ordinibus Religiosis allum ptumpropriam nu- is modo haberra pase, nec Testamentum facere. M

tamen ex concessione Papa Testameηtumfariar . non

intelligitur ex pruris Destre restamentum; Aed in myrolica author irare ἰnreliuitur esse amplura pote,

stri sua dispensationisAt eius di pensatis post valere post mortem. Ordinibus Religiosorum Mendieantium Saee. XIII.&xlv. multa Romani Irim

ti fieeseoncesserunt privilegia, quae incalliis oe ealionem dede ninuisterivisa iacto Amorealitiaque eiusdem sulfuris hominibus & Status Religiosi aemulis obtrectatoribus, in ruinam illorum Ordinum conspirandi. Contendebat Galluimus a Sancto Amore in libro, quem edidit, De perie adit missimorum Temporum. Relisiosos Mendieaniates, iuxta illud Christi Domini dictum Mattha, eap.XXIII. lite cari ab homnibus Rabbi, sibi nullo pacto vindieare posse mulius Massisterii, seu publich docendi, praedicandi, Concssiones

audiendi. aliaque Ecclesiastica munia obeundi, sed illos e commercio & secietate hominum mninb semotus peccata sua plangere ac manibus operara debere. Contra hunc Religiosorum Ocia

dinum inpugnatorem opusculum, seu Apol giam proReligiosisOrdinibiis, seripsit Squi fuit huius persecutionis particeps. Probat autem Angelicus ille Doctor, viros Religio scis munus docendi, ut ministerium suo status congruum, suscipere posse, quia viti Religiosi

magis sunt ad docendum idonei, utpote qui revitum divinarum eontemplationi plus caeteris varicant. Hine multa sancti patres , qui Religiosam

vitam professi sunt, publict do et si di ad

142쪽

Uiti Religiosi Episeopale munus. quod est maximum in Eeclelia. obire possimi, quidni doeen. di & praeditandi ossicium, quod minus, est,exercerepoterimi Sanctam Gregoria Nar: et enum,

licti Monachus esset. Const intinopolim adduis chum fuisse. ut ibi Sacram Seripturam doceret , esesiam ea narrat Historia. & Sanctus Her v vius in Epistola ad Rustisum Monachum ait :di crinis Monasterio, at Clericax es inrearis ,

multo tempore disie, qua postmodum doceas. Non eigh ab Ossicio doeendi, praedicandi, oc Comsessiones audiendi areeti debent Viii Religiosi, qui ad illud in Ecclesia exercendum sent imstituti , sicut Ordines Religiosorum Mendican tium. His, de aliis luculentissimis rationibus refellitae Trimat Status Religosi impugnatores, di ad illud Scripturae saerae testimonium: Nolire vocari Rabbi, quod Gui mus a Sancta Amore objiciebat, respondet Sanctus Dcustot per Lee Christi verba non prohiberi quemlibet Magia et ii appetinum, sed praeposterum dumtaxat Mindebitum Magisterii desiderium, a quo abhorrent viri Regulares, eam non amωnt steriam, ηt propter publicam at litatem, nec πα

latinam storam. Demum, viros Religiosos adrius manuum non veneri, nisi sit Regulis &Constitutionibus Monasticis praescriptum. probat Sanctus Numas cimtra Guillelmum a Sancta

Amore multis argumentis, ex quibus hoc unum subjiciam: sim habent.-dea sumant, inquit s. Thomax, eraeam de Iaso e manuam, quia habent posessiones,q Mad eorum νitamsustentandam a F delibus cinata suum νeι habent ministeriam pradic tiois bi commissem, de quo visere rigant, primad Corinsb. cap. 9. Dominus prorarit his qui m nantior, de Evangelis vivere.

--- Similiterisqui Religi sunt, qui Ecclesiaris rei tm crino Officis , ct de hoc etiam lici.hὲ rirere possunt. Unde dicitων prim. ad Corinth.

eap. s. altari ferriunt, cum altari partim

pant. Et adducta auctoritate S. Aut amat in libro Oisere Atia chorum, subi inimi S. Thomas: SP milite untiatqui Religiosi, qui Sacra Scripturara. toti di de hoc etiam sicit virere possunt. Non ergis omnes Religiosi tenentur manibus labora. te. Legendus est idem Sanctus Doctor Meunda seeundae Quaest. CLXXXVII. Art. r. ubr probat. Religio sposse docere, praedicare, &alia Ossi.

cia exereere in Mesesia, & in Art. III. eiusdem qii aestionis docet, Religiosos, qui Seriptiirae M. erae studio incumbunt, vel praedicationis minist tia sunguntur, non teneri manibus operari, sed potius ci procurandam salutem animarum de . te i labore manuum omnino abstinere. Nee s him S. Thomas, sed etiam a Bonomiara, splenis didissimum Ordinis Minorum deeus , Saeeulo Xli I. camia uorann. S ira ore, Capitalem Stais tu, Religiosi hostem, confutavit tam in opustu.

Iovi Pavertate cir , quam in sorita Pan perum. Unde factum est, ut Myrani Ponti iam

OrdinumMendicantium causam statumque semia per protexerint. Alexander IU. Pontifex Maxi

mus nolet ipsi pestilentem librum de perierit1-H--ram temper , quem Contra ordines Mendicantium seripturierat Gaululatur a Sancto Amare Min eorum gratiam quadraginta P

Deo ct Ecclesia vocator ad auxilFum regiminis E fis', litet tardius quam de multis, etiam ηι inter alios νεeatos deberi merit computandos, ut reserteontinuator Galilaeim; Navis apud Laecam D therium Tomo XI. spicilegii Nec minus Religio sis Mendieantibus favit miscentim VI. Pontifex Maximus contra Ricbardum Armachanum

Arehiepiscopum , & Hiberniae Primatem . sicut ad annutu MCCCLvIII. resert ri mas γνω ubamus, qui tamen hic de quavis da.. occasione virulento calamo Religiosos Mendia eantes perstringit. Haec pauca observandae sed uia xi ad vindieandum Statum Religiosum, cuius taniata dignitas ae persectio est, ut S. Ibo is Quodli. to III. Ur. Art. xvi I. pluribiti m mentis evineat, Religiosos esse majoris petis.ctionis, quim sint Presisteti Parochiales. Non possum etiam, nee debeo hie praete mittere specialem Ritum, seu Disciplinam, quae

etiamnum viget in Ordine Fratium Praedicatorum,& ex qua imperiti quidam ct malevoli ho

minea ansam &oeteasionem temeth arripiunt eeia

leberrimum hune ordinem calumniandi. Hiethremmius, seu Disciplina in hoc contistit,quod piitrea Praeditatotes inter celebrandum MisisSaetificium fiat in manu Corpus Chiisti Domuusumant. Hune ritum nonnulli maledici pis nam esse dictitam omnibus Fratribus praedae

toribus a RomanoPontifice impositam, Q q od

Beenardus mitianu3 . iisdem ordinis , venenum in Eueharistia Henrico VII. Imperatori po rex illset, & saerilegium ae parricidiale facinus perpetrasset. vellim, haec putida calumnia est . tum quia certissimis momum tis, quae in Cia- loquio II. adduxi. eonstat. vlLImpe

ratorem non veneno, sed naturali morte extiniactam suisse, tum etiam, quia Ritus ille, quem

adhuc observant Fratres Praedicatorei. dum merum iaciunt, tenendi sinistra manu Hostiam usque ad Communionem, ab ipso ordinis exordio invaluit, Acante Henrici HI. Imperatoris

obitum, qui contigit anno millesimo trecente

mo decimo tertio. Vidi quippe ipse, dunt Patiasiis essem, antiquum Rituat quod in Pariliensi

Ordinis Flatriam Praedicitorum Conventu.de

Collegio Mincti iacobi asservatur, & quod 'amno MCCLVI. manu scriptum est, in quo

tuitur, at Sacerdos Hostiam manu sinistravis ad Communionem teneat. Qua ex Rubrida nuru Iu, dubito, quin haec consuetuiso, quae aiahue apud Fratres Praedicatores obtinet, sumendi manu sinistra Corpus Christi, manaveris . eum Hostia sie dicta commodὸ ae derenter a si nistra in dexteram transserti haud possit. Hie utem ritus solis Fratribus Preditatoribus

euitatis, quia sacram hostiam sume patia

non flangunt ae deponunt, ut factitate solent saeculatra Sacerdotes, & aliorum ordinum Reguis

lares, sed super Calicem stangunt. Ille rima

143쪽

diem eismi aur Hostiam teneant, tunc uni versa populo adorandum Christiam Deum verumst hamisem speriebas panis o vini prasentem exponeis. νehi; tum ipsi tunsiora pecteri anteriorem animi ia. triam ostenderent in Sacro - Sanuam pignus Histis. Hune specialem Ritum ex singi: lari Ptivilegio Ordini Plataieatorum suisse ab Ecclesia eoneeia sum, testatur itidem alter eiusdem ordinisSersis pior Leonaros qui floruit ei tea anianum M CCCC ctav. Sin suo Quadragesim ii, Sermone a. haec habet: m principis Ordinis nasisi insurrexit quaciniaresis asserens, non esse veram Corpus Christi in Aori, nisi qMmdin eun-tar. cujus opinionis fuit Magister Ioannes misissordo autem nosterpiavaluit contra hanc Harsim. miro modo eam confutanda .in cujus Aoum datum

est Ordinanobo, Minmissa post Agnus Dei ante

Communionem tenerem Fratrer Hostiam elaratam

supra C Mem, ut sic adoraretur ab universe popu-is, tanquam rerum Corpus O Soguis Christi; θne deponeretur post communionem. Et, post pauca intellecta, si1bdit idem Seriptori Plures Fratretas stri Martyris coronatisunt ν Hareticis, o dum essem in Concilia Ferrurista tempore Eugenii Papa I et relatum est, plures Conventus nostri ordia risfoditus erersos ab Hinsitis in Boemιa, ct Fratres totidatos ab eisdem. Orti enim noster Mideirfudain contra Harses, ad earum exstirpationem, pracipsis circa hos Sacramentim Corporis Christi. Sed haee satis dicti sint ad hanc infamem prinpulsandam calumniam, quae dissimulata & celeia trimo Fratrum Praedicatorum ordini dedecori,&Ecclesiae offensioni verteretur, Si tamen plura ea de te scite desideres, Iegelis librum , quem ann. MDCLXXXVI. edidit Marcellus de maturiti, ordinis Praedicatorum, inscriptum tStatera Sacra Missam juxta ritum ordinis Pradica.

orum expendens.

D. Expecto nune pro cotonide nostri Lloquii Synopsim Doe cinae Moralis Christianae. &hoc unum scire velim , an Doctrina Moralis Christiana suam Saeculis XIII. & Xlv. purit

tem ac integritatem retinuerit, quam in saeculis praecedentibus obtinuistis jam vidimus. M. Moralem doctrinam Deutis XIII. &XIV. avitam suam retinuisse puritatem, sat superque probant opera S. Nam Aquinaris,qui Saeineulo Xu I. floruit,&in rebus, quae sperunt m te . tritae sanctorum Patrum viae ita adhaesit, ut ab ea nunquam deflexerit. Infinitus prosectbes.sem, si singui. pereurrere vellem, qnae Angelicus ille Doctor, praesertim in Secunda Setu da suae Summae Tripartitae contra Usuram, Simoniam, Homicidium, &alia id genus vitia moribus opis posita, methodo perspicua docet, ubique Ethlees eastissimae suppeditando Regulas ac praecepta , quibus fidelium moles informari, corrigi dc ea mendati debent. -tuor duntaxat, quae maxi-eommendant doctrinam moralem s. Thomae, de ad ejus puritatem contra emergentes laxitates conservandam pliirimum conducere possunt,hie seneratim annotabo.

In primis, perpetuo docet S. Nams, in

rebus spectantibus mores, neminem excusari, si sequatur erroneas opiniones alicujus Magistia , quia in talibus ignorantia non excusat. Sic suisam memen dilucidh aperit Angelicus ille P ceptor Quodlibeto tertio, Articulo. decimo his

verbis i Responcta dicendam, quod si flent di ma

ppiniones Doctorum Sce tura sacra, siquidem nopertineant ad fidem oebanos meres, absque pericul auditores utramque opinionem seqvi possunt. 2 1 enim habet locam, quod 'solus dicit ad Romano cap. 16. Unusquisque insuosensu Mandet. In διινο quepertimi is fidem O banas moret, uritas excUatins sequatur erranea- opiniorum AD cujus Magistri. In Ialibus enim ignorantia uia excusat; alioquin immunes . peccato fuissent, qM secati sume opimorum Aris, Asorii, ct ahoram Heresarcharum. Aifc potest excussionem balere

propter simpluitatem audiurnis, si in talibus opsenionem sequantur. In rebus enim dubiis non es a

facili praestati vita assensus, quin immo, ut Augustinu dicit in lib. 3. de Doctrina : confutere debet quo regula sor, quam de Scripturarum lenioribuscii, O Ecclesia othoritate percepit. Id confirmat S. Thomas Quodlibeto 3. Attia . ubi quaerit tin, quando sunt diversa opinionti de aliquo facto, illa , qua sequitur minus latam, peccer Cui quaestioni sic respondet Doctot Angelicus : Ra se deo dicendum, quod duobus modis aliqais ad pec

catqm obligatur: una modo faciendo contra legem, ut cum Hiquis fornicatur: alio modo faciendo contra

conscientiam, etiamsi non si cenetralegem, ut scin scientia dictat cui, quad te ref ucam δε ter Hyeccatum mortale. Ex conscientia autem aliquis obligasur ad peccatum, fixe habeas certam Ade dec utrario ejus quod agit, De etiam habeat vianionem cam aliqua dubitatione. Illis autem , quod agitur contra legem, semper es malum, με excusatur per hoc, quod esse c-dum constantiamor smisiser, quod es contra cinscie ames malum quamvis non fit contra legem. v d aatem nec contra consilentiam, nec contra legem, nνn potest sepeccatum. Attende. quaeso. ad haec verba S. Thomae: Illud, suod Qitur contra Ierem, semper est malum nec excusatur per hoc, qώod est secundum conjcientiam, quibus verbis Sanctus merern vum probabilitatis commentum, ex quo varii in doctiina Morali pullularunt errores Uatie nis protriti fulminibus, praefocavit. Sic s.N omas Regia via in dens, certas tutasque sententias Patribus de celesiae eommunes delegit, eoque

delectu sbi ae suis discipulis ab erroribus, a prariculo, aut metucet surarum immunitatem comparavit, & proprium fecit veluti suae Scholae characte rem. Voluit quippe Angelicus Doctor, ut sui distipuli tam i laxis opinionibus & corruptelis doctrinae moralis abhorretent. quam a r gidioribus sententiis quorumdam Theologorum, qui telumhabentes, sed non secundum scientiam, cinera importabilia imponunt, asperiorem redindunt viam salutis, di in quaestionibus ambiguis. in quibus de peccato mortali agitur, semper ad

rigorem deflectunt, peccatorum mortalium n amerum augent, ac nimia asperitate peccatotibus

aditum paenitentiae se praecludunt, ut in musa sinti cur illi in desperationem suae salutis adducti, se in praecipitium proripiant, ceum ita fugiant ad infelicem laqueum. Hune intempestivum in doctrana morali rigorem improbat Sasa. M omasQuodlibeto'.Att. is . ubi docet. periculos b d terminari quaestiones, in quibus agitur de peccato mortali: Onolis Pastio, inquit, in qua de pecca ro mortali alitur, is expresὲ veritas Moearuir,

pericaloia determina sum, quua error, qu non cre

ditum esse peccatam mortale , quod est pecca tum mortale.. cmscientiam non excusat a tε-

144쪽

o, Ilare forte a tanto, Erro vero, eris treditares mortale ,- u es mortale, ex conmentiati ut adprecatum mortale. 'Mipue aut mica issam est, Mi veritas ambigua es cte. In itaque opinionum, prae caeteris, qui summas Casuum conscientiae conscripserunt, sequere m. de non minus a laxioribus, quam a digi- . diotibus declina sentetitiis, quas in scholas invexerunt,& hominum generi propinarunt recenistiores Casui . Utere etiam prudentissimo e risitio, quod olim Cardinalis MLominus dedi EpiseopoThementi nepoti suo inopu illi ,,quod .a ipsum direxit. ubi haee habet: Si quis istit in

tuto Lalutem mcallacare, is emino devit certam veritatem inquirere. oe non resticere, quid mini hoctem σε dicant, aut faciant et Os rei certιtudo non possit ad liquisam apparere, debet omnino tutiorem partem seqai, Onusta ratione, nussius impe ris. nuti aluitare re prati proposita ad misas tutam partem declina M. Agitur enim de sammarei, cum de salute aurea tractatur. ctfacissimam

est coUrientiam erraneam exemplo alioram in ere, Oeo modo, commmm non remordente, M eum M. cum descendere, abs vermis non moritur, ct ignis non extinguitur. 4Alterum . quod circa Doctrinam moralem s. Thoma observate debes, spe t magnum dile ctionis divinae praeceptum, quod si totius motalis Christianae Compendium. Evangelii summam, Legis finem,& solidae Pietatis principium dixeris,

a veritate non aberrabis. Huc autem de dii ctione divina praeceptum adeo necessatium elle existimavit S.IMneas, ut x. a. quaest. ει doceat, teneri omnem erraturam rationalem in primo latronis dilueulo ad Deum se convertere, illum ceu ultimum finem agnoscere, & primi lias amotis sui ei conseciaret tune dirim. inquit

Angelieus Doctor, primum qisd acrumit homini risiretionem habenti, est deliberare ορψμ. Qia

bus verbis innuit S. Tismas, in illa mna ratio nis aurora Solem invisibilem , qui it Iuminat mem hominem venientem in hunc Mundum,

pias immittere eo rationes deliberandi de se, quibus intimatur, & veluti promulgatur lex naturalis 1 eui legi obtemperans,nem se sic ordis verit, per gratiam cstnsequ/tur νemisonem purari striginalis; μνera uorcnet Fipsam ad Lebitum Dem , secandam qaod in uia Mute est capax distretionis penabit mortaliter, η- faciens qαε disse est. Clim igituit homines, dum ipsi . a lgere incipit rationis erepusculum, additisonis divitiae ploeptum obstringantur, ne eelse est, ut omnihus incumbat obligatio divi uitii, Gis3 Diliges Domi ex reis credera'. ex ista mente tua, ct ex totis risurinis. Sed qim picto a uobis impleri debeat divinum istud ptae Optum, luculentet iuxta ae solidb explieat idem S. Thoms opusculo 18. cap. s. his verbis modo ex tram tarde, memst, amma,Φforritum ' mam ditigimus, si riba m is d.' ad diri ne dilectisnem, qMd actae inhabisa m Deum nen νε- θυ---λα ardi Ba dis inposectis data homni prae M. Pri- ε-mi, ut omia in De in re t, 'at in Dem, Hat Aps lux diciti 1,ador. p. sin sin massiliatis ebibuis, σκηiata gloriamini facitet quina ridem impletaer, eam aliquis rita fiam admiserritium ιν rati operonsignent omnia, qua persti um mi. omnia rim e re νε - πιπι in μαναν, Minrtalia, εὐῶ

f. Humori tit πιι Deus diligitur ex mente.

Tertis, ut quacumq- homo amat, is Deo amet, Ounirersaliter amnem fiam assectisnem MDei diis. ωοMm reserat. - edicebat Apostolis h. a Corira p. s. sive enim mente exredim M. Deo t siressea sumus. vobis: ritia re cisistimet nor: ct emar ex tota anima diastitur. Qarto, ut omnia exteriora nostra verba Oopera ex diνina charitatefrmeatar, secendam Had Aristiti t. a C r. Θ.ult. Omnia enim Nyba is charitate flanti ct spe Deus ex tota fortitudiae diligitur. Hic est e s. tremus e secta dilectionis modus, ad quem odi ea ex Meestate pracepti oblitavM. Eamdem verita. tem inculcat S. Thomas in misionibus disputans, qtiaestione de charitate art. I . ad 2. dein sua summa Theologiea. seu 2. a. quaest. art. . Disce itaque a S.Thoma, Seholae Angelo,modum adimplendi divinae dilectionis praeceptum, euiusneeessitatem clamat ipsa natura, di hane naturae vocem Saerae seripturae paginae alitur insonant, mmnesque historiae, prophetiae, figurae, mysteria, minae. dc documenta nihil aliud agunt, quam ut diligendi Dei praeceptum omnium animis prelintilis inuant, doceantque. totum animum tum stium soli Deo casta ae gratuita eliaritate est. eoniae randum. Hine ii remetito Romani pontifiees quasdam flagitiosas damnarunt propositiones, quae ad negandum maximum divinae dialectionis praecipium aperth collimare videbantur. Aeram rem anno MDCLX Rhaneor tionem proscripsiti m n in quam vita sis te are tenetW incere actum fini: mia, Oeiaritatis, ex ri mere risse ad eas ri'auer per .dimniimm Idem optiuonis monstrum eontrivit

Innoι--ata quando anno MDCLXXIX. pro. broso stigmate eonfixit ho propositiones Aa pectu moram. --- dilectiinis Dei sis teantarem rita inceret, condemnise non au emus.

eua Deum. Demi Huc Mum oblita orando te. iamin jini Mi. ct neu basemin aliam viam, inuexandreinu Pontifex Maximus, anno MDCXC hane sacrilegam damnavit propesitronem t fierit ob sectiva c.nuit se nnismis essem eam natisaratis alis formatirrera m mnformisare actus eam regula morem; in hoc susscit, ut a x mor Dω-ae in mem ultimu- ωerpretatiM. Haηe homo me in amare mis in mimois, Mais induarsu, neque in Me ma m manalis. Quaproposita eri ut nemo non videt, totam simul Christianam Religionem evellunt, incarnationis e filium destiuunt, omnium m tmrtim semctum evaeuant,delent Seripit rasomnes.omnium ectorum virus complectuntur, decor ipsitim R ligionis invadunt. εat Tertia obse aiiogenetralis,quam Me uere, is animur est, de qua praeeipui commendatur

puritas doctri ae Moralis S. Me ne, versatur ei ea dispositicines,quas necessirias esse docet Ano lieti, Doctor ad emi sequendam in Sacramenis Poenitentiae Iussionem pereatorim. Sie ei lim

145쪽

Sanctissimus Praeceptor pari. quaest. 8 s. arti s. se suaque omnia referre absque amore sortiori in quo inquiriti Wrum priηripium paenitentia' peccator, qui post patrata flagitia iiovitatem vi- extimore statuit, in quo sita ut vera 'mutentiat tae inire vult, ad Deum adstringitur amore con Restania , inquit, dicendum, quia de mitentia verti. loqui passumas duplici modo, quantum is habitum, Ultimo. ei rea Doctrinam Moralem Smmo scimmediat a Deo infingtur De nobis princi- Ibinis, duas potissimum regulas observare debes. paliter opera uitas, non tameηφι quas praeseribit Angelieus ille Doctor ad digia.

cos roribus per aliquos actus. Alio modo pas administrandum, ves percipiendum Eueharistiae as loqui da paenitentia, quantum visa , qui- Sacramentum apprimὶ necessarias. Prima Re bita Deo operanti is paenitentia cooperamur,q-- gula haee est: Si peccatum est manifestum. ἀμ-uumprimi nampium est Dei operatio conνο- bet tinegara Eucharistia, spe in secatis,'e tu a - tentis cor, secaη millia Thren .ult. Converte nyntipetat. Ita docet S. Themas in o. Sentem. di nos Domine, ad te, & convertemur. Secundas stinct. p. arti s. in Respons. ad i. quaest. Ex qua actus est motus fidei, tertius est motus timoris se S. Doctoris Regula sequitur ptimo, publich cti' vitis, quo quis timore supplicinum a peceatis retra minosis, mammeque insanies a Sacra Commu-hitur. duintiu actus est motus ori, quo quis β. nione arceti omnino debere,videlicet meretrices. θι νesiacissequenda assumit propositum emendo- publicos coneubinarit, semeratores, mago , D di. Qvintus actus es matus charitaris, quo ascus tilegos, blasphemos, histriones,& joculatoresn peccaram ias licet , strandum β sum, O non tortos. aleatores, dc eos, qui choreas agunt,

jam propter seinlicia. Sextar actus est motus ti- si iisque gestibus &cantilenis ad libidinem sede

moris stialis, quo ars ter reverentiam Dei aliquis alios provocant, nee non eos. qui odia&im- emendum Deo Hluntarius eri. Sic uitur patet, micitias exercent, ves qui in aliqua pereandi 1xedactus haemtentia a timoreservili procedit, ficiis occasione versantur. Seoundo, ex hac S. noma a prιmo motu assectus ad hoc ordinaso: a timore Regula sequitur, mulieres, quae impudice dem autem sitias, fur ab immediato proxima prinis honesth se ornant crinibus, coloribus, vestibus.cipis. Viden, Sanctum nomam actuum mense non ut suis maritis placeant, sed ut adscititiis otistentis seriem praeformando expresse affectum namentis oculos hominiim in se convertant, eis dilectionis requirere, eumque charitatis nomine que inensionis& damnationis laqueos parent. donate, ac sudui de in Sacramento poenitentiae adfactam itidem Communionem admitu non de necessatium esse ad remissionem peccatorum bere. Hi Dareentraria I Pontifex Maximus,ari.

actum initialis amoris Dei super omnia dilecti, MDCLXXXIII. die XXX. Noeembris Edictum sicut aperte declarat idem Sanctus Doctor Romae promulgavit, quo districth praecepit, ut 3. parti quaest. 86. art. 3. his verbis: Unde ma mulieres,cuiuscumque gradu conditionis sint. potest esse νινι ραι item, via ἐν uno peccata paria in plateis, & in aliis locis publicis, sed praesertim nitet,'non δε acio. a enim dilpsiueret ei istud in Ecclesiis, indutae appareant cion sumptuosis,

peccatum, quia est contra Deum superemnia diti- non caudatis vestibus, non crinibus inaniterctum quod requiritura rationem rapouenti intortis, non fuco ae pigmentis vultu illito, non sequeretur, quod de Muniam peccatis paenueret. pectore nudo, aetenui velo obtecto; sed ita vesti- Et sane, .ut homo litver. P nitens, debet pri. eo. ut ne praeter faciem quidquam cernatur, simo dolere de peccato, ut est offensa Dei, inju- mulqtie prohibet Sanctivimus ille Pontifex M.tia Deo illata, & privatio amicitiae ejus. Secundo, cerdotibus,tiel, uti ismodi mulieres,quae humeriud et se eonvertere ad Deum, juxta illud Delis pectore, mammillis , brachiisve nudatis ad Eu- Prophetae eap. Convertim ad me in tres crede charistiae sacramentum accedere non Armidait, vestro. Denique oportet, ut ejus voluntas recedat constanti eordis robore ae zelo munita. Divino peeeato. Porro hac tria poenitens habet cum Sacramento pascant. Sacramento Pinnitentiae per modum ineho Altera Regula Min. nam haec est Euctatae dilectionis divir . Mens quippe stra, ut in ristia Sacramentum 'test considerari ex parte δε- STNmas lib. q. coriar a Gentes c. Pa. debite ad mentis; inquis requiritur. M cam gnariistianae Deum conrepti non potes nec mare. Praeterea, orererentia ad hoc Sacramentis accedat, Otiosi Actu, quo alicui displic peccatu proptersei A , alluis se quot is ad hoc pararum inremat, lati inest motus charitatis , ut ait idem sanctus Doctor bile est, qzod quotidie sumas. Unde Au inusiloeo mox citato, seu 3. parte quaest. 8 s. artis. eam dixisset δ Acripe quotidis, ut quotidie tibi pro-mmi im. quil timore pana as Hiquo pinaro absti fit Iubjuvit: Sic viscar quotidie moearis acci here, non simpliciter ejus ratistas a peccato rece- pere. Sed quia marities inplari Mubominum imiadit. 'ut istantas ejus, qui amare iustitia abstinet perimenta hujus cerationis Meurrunt propter coma peccato. ut inquit S. Ibomas I. a. quaest. MI . poris isto rionem velaniana,Mae estutus sma arti a. ad I. Non potest igitur juxta principia S. bas hominibus quotidie ad hoc Sacramentum auia . Iti,aa fieri in Sacramento pomitentiae remissis re, sed quatissum est adu homo in aurit a oeceatorum sine aliquo actu initialis amoris Dei. Dratam. Mindura da Ecclesiasticis Dogmatubus Hie doctrina de necessitate dilectionis divinae in Misar: cotidis Euciaristia communisse ac

saeramento Poenitentiae ad obtinendam remissio cipere, nee lavdo, nec ritupero; iis docet Λnge nem peccatorum, connexa Ommno est cum iam liuis Doctor 3. par. quaest. 8o. ar o. ubi quaerit,

tentia S.Ibonis docentis, ut superius diximus, aream Meas quesidisEinam Merinentumsin teneti omnem creaturam rationalem in primo opere Ab hae Regula in qua Mor Angelacus,tationis diluculo sele convertere ad Deum, ut in Sanctos Patres, magnam animi Sanctim ultimum finem, eumque diligeret. At enim niam ad saeram quotidie perci radam chari si puri tenetur in primo rationis diluculo ad stiam requirit, de singularem diligentiam. Eu- Deum sincero corde sese convertere cconver- ram, & reverentiam in parando ad ejua sust ii autem non potest ad Deum, & in illum ptionem animo. pqstulat. omnino recelimini j modrant

146쪽

143 moderni aliquot casuiste, qui vel maxime indi- omnes didistis. Vox itaque s. Thoma est vox mulis

gnos,&chvinae grati inanissimos homines adfa-j itudinis, Ac dum eam audimus. Sanctorum clamo minionem impcllebant, ut patet ex omniumDoctorum vocim nobis udite videmur.

hae horrenda propositione, quae ab Minentio XI. . pelicem rei si inter tot discrimina. quae ira sm in Pontifice Maximo an. MDCLXXIX. proseripta hiscipliua morum oecutrunt, Ducem tibi adstiti fuit: nequens Censes est munis iam inhia, uriis S. non m , qui vias tuas dirigee, periis qui sentiriter visam nota natisti ηatistiis. Cer- eula deteget, salebrosi complanabit. Absque eo te hae propositio rerenter invecta, fle toti retro Duce quam periculosum ut arduam istam ale. antiquitati Patrum ignota. quae quoslibet sui & que plenam uiscipere provinciam, diste exemplo Mundi amore tumentesae gentiliter viventes,ad multorum, qui in docilina morum uullius Duentremetium mysterium per nudam meratorum & Rectoris vestigia sequentes, per inextricabile, eonsesimnem admittit, tantlim abhora et, & distat tenebras oberrarunt,& praeeunte rati uneularum doctrina L Thoma, quant sim lux a tenebiis, i fallaei fulgure delusi, in varia praecipitia dilapsi, die nox, & Otiens distat ab oeeidente. ccecincti ni& duces eodicorum. Ducem Plura non diram de Doctrina morali, qua Porem nonhabere malum est, o minudium S. Thomas Sieulo decimo tertio Eeclesiam illu- tatum argumentum, me non imiainata penum .

stravitiquamque in sequentibus laculis complexi tionis ct confusionis primipium. sinmadmia in Catholici Doctores Theologiam Moralem illiba- eram fi or baxm ct Ducem fistularis, Mh. istam conservarunt, exitialem morum depravatio a busta vis c. in 1ctorrixatus , Osta/his nem plostigarunt, ac maxima sollicitudine cave- Dηre exmitus amomeris isnperatoνem, Ma reistunt, ne benesundata antiquitas scelesta novita- amplius ordinata acie/ι O βὰ ηaνigio istissi fiste subrueletur, ne Superiorum instituta viola Gubernatarem, ηavem denurges: ita malum ρώδε remur. ne rescinderentur scita patrum, ne eon 'atque eversionis recasio, Rectore carere. veita

velleremur definita Maiorum, sed sese intra sa' sunt S. Ioannutar Uomi Homil. XLIII in Eri eratae atque intorruptae uetustatis castissimos ita stolam ad Hebraeos. Quaecum ita sint.Chiiissi. mites prophanae, ac novellae euriositatis libido me Discipule, si , ut M. eontinetet. Hinc Alexander ni pontifex MD La acre e. quia ipsam sequent. Mη δενi ιι i sis

ximus, ut ostendereti quantum detestaretur per cogitos, non errira , ipsam tenens , non αννωιι versa quorumdam laxiorumCasui statum dogma- ipsam loqkem, nos mentiris; ipsi Aeas. ad νεώra. quidus mores&Diseiplinachristianaeotium. ritaram pereois, ut testatur Clemens ponti. puntur. & EvanVlio penitus contratia invehitur lex Maximus in sermone de S. I isma, euiu, inorum dissolutio; vehementer optabat, ut ali- rara, Ecce, usquam Satim his.

quis Ordinis Dominitam Theologus Diatrinae D. Non opus est, ut mihi stimulos subdia

Moralis Regulas non ex modernorum Calaista. ad sectandam doctrinam ct narea, quem tam tum libris excerptas, sed ex sacris litteris, ex Deis quamMagistrum audit, ae certatim praeelaris miseretis Rinnanorum Pontifieum, ex Chneiliorum comtis exornar omnis erilduorum hominum ha Canonibus, ex operibui sanctorum Patrum, ex rio. Hunc quipp Angebeum Doctorem. divi libris doctiorum Theologorum,SS Thoma. sest nae mentis fidelissimum interpretem, cui, quid. mundi, di ex Instructionibus S Graia quid scio. labem aeceptum refero, Ducem Ee Bonomas haustas traderet, S ad eas omnes Theo- in studiis meis Rect item hactenui secti tu, logi in dirigendis fidelium moribus communia & eius doctrinae assurgere, tacesque subdisti . . aeita eonformarent. Ut igitur in sana Eccle- re semper gloriabor, eam in spem celtissimh εitasERomanae morum doctrina sanus atque integra eius, fore, ut, quemadmodum Tobus, Angeli tu permanere possis, eharaeime discipule,uni firmi- ctu & ope adiutus, iter, quod susceperat, auspiei ter adhaere S. Doma doctrinae morali, quam to confecit, &immanem ex kquis erumientem summi Pontificis maximia esiliis commenda- piscem lividus vivum arripuit&exenteravit, runt. Coaeervent sibi , qui voluerint, Magiis se ipse S noma, Scholae Angeli, praesidio sis stros prurientes auribus t Tu sequere Saη- tus, studiorum meorum cursum feliciter absol ctam nomam, Seholae Angelum, qui unus vam , & munitus sanebssimi istius praereptori pro decem millibus tomputatur, similis huie An doctrina, ex qua, ut legitur Cantici Cantivitati gelo, qui, ut ait propheta Daniel cap. ro. e. s. iis q. st. . mula Hyperi pendent, emis armat loquebatur, ut ejus vetia viderentur a multis tum , omnia zrrorum monstra intrepidus eon. una loquentibus prolata: Rae sermonum 6M, ut ladiam, Faxit Deus Optimus Maximus. tie Lininaliisvis ηιι. vox squidemSThoma, San- ctando STtima doeitanam, virtutes eius amu chorum omnium Doctorum vox est, quorum din lari possim, vitam eastissimam, Orationem illi ctrinam sectatus est,exposuit, illustravit. robora- duam, humilitatera singularem, charitatem hovit, se, ut verbis utat doctissimi λ- roicam, rerum humanarum contemptum. nihil-tietatis Seriptoris, collegit S. 2LmM in que praeter Deum, quem Sanctus ille Doctis nima xidquid Geeri potest, at sciri. Desint unice eoncupivit, Steliciter tonsecutus est. M Ambrastos. Huronymas, Gregoriss au's. sum, siderem,ac tandem solam Dei gloriam,de Ecellasia1ηψιν se ipsi ominis. Epiromen fecit aliena - utilitatem unitum mihi studiorum ae labolum pientia, ct Sammam . pn et, quι meotum Ductum poponam. Eo eolli M.t-m iMeiluit, nec tol- D. - ι te 4ιt, qui vototum meorum Summa.

147쪽

MONICA AUTORIS SPECIALIA,

in hunc V. Tomum.

A Done, benigne Linor, nonnulla in psoeee Tomo v. Historiae Eeelesiasti ex jim typis editosuisse a quibusdam deprehensa, qtiae hiemi tectione, aut explicatione aliqua in .igere visa

fatear, lapsum memoriae passur sum. Innocentius quippMII. non Liit cieatus Cardinalis a Cult' - LII. sed a minentem. Deeessiore Caelestim M. Cardinalium albo adseriptus est, ut videre si apud Platinam, Ciacconium. & alios, qui de vitis Romanorum pontificum, & Caldinalium scripserunt. Sed in is intingo fra est obrepere num. .

ceptus est: Malus Avetas ct . iam habuerunt, unde pinni procere. Qui ous verbis praedicta Synodus innuere dumtaxat voluit, malum Aiselum, & Adamum habuiue auxilium sufficiens, seu xiliam,sine quo non perseverare poterant, sed non habuisse auxilium efficax, seu auxiliam quo peris severarum, uti docet S. Agustinus inlibio deorreptione Onaria Cap. XL de Xil

flem litteratura praeditum suisse, nullam tamen edidisse librum. Ast, nolens cum nemine super hac re eontentiosum ducere funem, nee quidpiam decertete de gloria Sanctissimi illius Palliatellaec quem, ut meum amantissimum Patrem, impensissime colete eximiae seliditatis de summo semper honoris lora ducam) amplissiniam Lectori potestatem permitto amplectendi sementiam eorum, qui S. Domnuesvn, de Ecclesia optimh meritum . inter clarissimos Saeuli XIII. Seriptores reserentium se censent.

suisque fratribus captivus detinebatur, dimissius est, statim Coloniam missum esse, ut sub An Philosophiae&Theologiae operam daret, quod nullo pacto adversatur Breviario RG mano, in quo ad diem Vli. mensis Martii legitur, S. nomam, statim ae Etastio dimissus est, Lutetiam parisiorum suisse prosectum , seu potius utri imque eum veritate Histoliae optinin cohaeret. Nim S. Trimas libeth Castro dimissus Patisios quidem -Teutonico, ordinis Praedicatorum Genetali Magistro, ductus est, non utibi Philosophiae & Tneologiae studio incumberet, sed ut in Capitulo cenerali ea in Urbe celebrando ipsi de Collegio, seu de Studio Generali provideretur, quo tactum est, ut parisiis consestim seGGetas ct Thomas, Colottiam missus fuerit, ut sub Affert Philosophicis & Theologicas excoleretur Disciplinis, siciit testantur suillelmur de Ioco, testis suppar, & vitae S. Doma Scriptor antiquissimus, nee non S. -to visus s. pari. Chroni tum tit.

v. Pag. assimo post doctissimurn Andistinium, salutationem Angelieam saeculo dunutavit Eeclesiae XI. Requentati coepisse, sed hoc intelligendum velim de Hotis, seu pieeibus Canonicis, quibus ante XI. Saeculum post orationem Dominicam needum adjecta erat Salutatio Augellinea, simi ex antiquissimis eum Monaehorum, tium Religi cisorum Onimum Statutis evinciti aielaudatus Mabitinius. Non eo tamen inficias, salutationem Angelieam esse in Melasia antiquissimam, aesae lis 1 Sanctis Patribus suille usurpatam, praesertim a S.C GD Patriareha Alexandrino, qui praefuit Concilio Oecumenico Ephesino contra Haeresiarcham aruio CCCCXXXl. e lebraunVI. pag. t L anto. omnes historias, prophetias, Mysteria docere, totum animum nostrum soli Deo easta aegratuita charitate esse consecrandum, absit tamen, ut his vel bis excludere volu tim amorem' per quem Deum diligimus, ceu mercedesti & objeistivam Beatitudinem nostram, tam S. Misistinus pluridus in locis amorem spei commenἡet, praesertim Marratione in Psalmumas . ubi hae habet : SP amarὸ Dber, at imm, scilicet Deum, pro mercede destirare non ismas, qui musis satiet, sicut Philippus Mat, cxm iceret Ostende nobis Patrem, nobis. VII. Monitum Autotis Generale in hunc & quatuor pta cedentes Tomos: Postremo, non solam in hooeeTomo, sed in quatuor aliis prioribus. compello interdum cum aliquo honotis titulo aliquot Seriptores, quotum opera sueriint komae censorio stigmate confixa, non quod eorum mihi probe tue doctrina, quae ab Eeclesia proscripta est, sed quod ex ipsis eerta quaedam possint hauritid u . menta, quae antiquitati illilarandae, Catholicae Religionis veritati asserendae inservire, di Histotiae

Eeclesiasti haud modicam lucem affundere possunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION