장음표시 사용
261쪽
tur licitat Ione torturae tentare piae stanc,pitem Aleae fauorem, quae, si quam
do prospere cesserit, infidis muneribus. inescat, ut rapiat ' Quid si unico iactu deuoret annonam Z Quid si antiquas opes momento sorbeat, aesqtae dometri cum redigat ad assem ' Tum kilicet satis fiterit insanis voci serationibus ex . ari tesseras , comminuere Ritillum, proscindere chartulas , impi isque sueerum criminationibus consolar , laeti, ram. Pessum abeat exitialis taee ludi voluptas. quae ludentes ita deludit immo ludit, ut laedat.
Nune te compello st renue Aleator, oblite generis tui adolescens,qui aurum prodigis, acaei tem. Nil ne aliorum pericula , nil te tua deterrent λ Non
amicorum consilia, non monita maiorum, Non Allorum exempla a totque domesticae Virtutis imagines reuocam
ad mentem λ Si quis e triuio, si quis de
tenebris gurgustii, de grcge ganeonum, aut recens a licentia castrensi verna 3rocacior, cum perditorum hominum taee turpissima haec alearum commePcia quotidie misceret, non ne publica
apularet infamia, digitoque notatu , prin
262쪽
a proborum Ciuium consuetudine armferetur λ Attamen in genium abiecti languinis, in pratiam indolem nulla cliseiplina correctam , vel in baustam
malorum contuberniω nequitiam culpa Verteretur. Quos vero de te spargi fu-furros, quam malὸ apud aequales tuos olere te putas, qui clarissimis ortus natalibus, optimis institutionibus ad vitae
Integritatem sermatus, cum ingenuis , ac probe moratis adolescentibus educatus,enutritus lacte Μusarum,bonarumque Artium cultu laevigatus, a tuorum
plendore , a te ipse degener , improbo vim Aleatorum Collegio nomen desullie Has ne tu acies, huiusmodi Acad antas frequentasis arbitraris gentiles Ouos, qui sago, vel toga illustres gloriae verticem attigere λ Illos Patriae charitas, di laudis amor in solem, ac puluerem, arduumque belli distrimen excivit. saleatoria p laestra umbratilem pugilem exercet; idque gloriosum putas. s segni,acinore vincas sedendo. Illi militaribus praefecturis , grauissimis expeditio nibus, di stremae gestis insignes in supel- Iectilem auiti honoris palmas,& l ureas intulere. Tu papyracςi duesor agminis , praeda saepius, quam praedator , in pis um militem pugnas inglorius. Αlij,
qui pacis artibus clariores excelluere
clavarina , magno Publica rei emolin
263쪽
mento prima tenuere dignatum fulis Isellia, ut iura tuerentur, & aequa lance librarent momenta causarum. Tu in gregalium congerronum curia sedens ad Iusorium tribunal, ut seras lites, non dirimas, a Sortis, non a tu is urna, istiGagia exquiris . Illis gratius nihil , iquim peruoluendis eruditorum paginis 'impendere inadiorum vigilias, & eveterum monumentis haurire doctis
ineata Sapientiae. Tu istutiores cod, ces versas, licentioris vitae imgistros , vi Crasta Mineruae redolentibus oleum
Mitto frequentia rei familiam dotrimenta, & sucteturam in armos pecuniam breui ludo prosusam. Sileta violatas iniurijLamicitias, exorta in
manissima dissidia , mistisque Aleis,
di armis, versum perispe ludum ista Pugnam, Praetereo domesticortum hanet tuae turpitudinis maculam non feren tium, indignationem, qui te vi spes tatillimae cognationis dedecus auer santur. Finge tibi , non indecora Aleam, non familiae noxiam , immo constanti fortunae gratia selicem et: quosamen unquam pretio redimes aetatis, ingeniniae dispendium t Ita ne veris mentem illam negligis, eximium na Mirae munus, ad omnia flexilem , miro acumine , mira celeriLais praestantam, Aua
264쪽
Praxis. 1 qua poteras aliquando inter literaris Rei p. Proceres occupare honoris fastigia λ Vbinam primus isse discendi ardori, & aemulatio virtutis Z V hi promittentes maturioris Eloquentiae suauissimos fructus flosculi OrationisΘUbi dextero Apolliae vena fluens, quae iam pleniori se se alueo efferebat Quia hoc laudabile Tirocinium , spesque de te
conceptas tam importune abrupisti Praestat igitur iugulare ingenium ad aras Aleae , hanc prae Suada, prae Calliope venerari, praeferre abacum Par nassci , & Latinae linguae delicias verna culis contumelijs posthabere λNemo non queritur de vitae bretrioaris pernicitate , quae magna persaepe coepta proscindit, nec metiri sinitamplissima scientiarum spatia 3 cum latius dεscendi fines pateant, quam vim uendi. Quid tu prodigus temporis naturae auaritiam accusas e Perge dies, noctesque conterere , ludoque largiri hoc ver annorum, spargendis virtutum seminibus datum , quorum messeta colligat virilis maturitas: tum ubi de coxeris, bonae frugis expers, & cxpes factum vitio tuo damnum imputa , si quidquam prMerit, mortalitatis angustiis. Veniet profecto, quae tacito pede eroperat, grauior aetas, tumque
sera , sed inutili poenitentia iugebis an-
265쪽
a a Amplificationis Praxis. norum iacturam: tum imminuta se tunda, animique bona sine fructu dole. bis. Ait aurum, quod Alea rapuit fortas te aliquando rependet fertilitas agri, vel alia rerum felicitas instaura. bit e quam vero perdideris vitae partem frustra speraueris insi ur na M.
De Diminutione, seu Extenuatione c. . . APPENDIX
MIrabatur olim Satyrus apud AEst
pum, ex eiusdem hominis fauci bus calentem , frigentemque auram .exi, lari. Non aliam quippe nouerat semiferus hospes multo magis mirant dam vim oris humani, cuius anceps,
di se se fundens in diuersa spiritus pene
rerum speciex immutat , modo eni exigv augendo maiori mole conflat amodo minuendo prope dictav ingent s. Hinc Isocrates. ex hac mirabili utrinque virtute Rhetoricam definiuit Artem, qua ex parui magna seri possunt, ex magnis parua . Quae Desiniti non citis. quidem explicat Rhetoricae natur- , duo tamen attingit eximia Eloquentiae munera, quibus. pro rerum Opportunitatu praestare debet Orator, o quan uix maior plerunque sit appa-
.r tus in primo, in secundo sertasse plua
266쪽
De Diminutione. aclyartis est. Cum itaque do rebus per Amplificationem augendix tam multa scribantur , cur de minuendis tam pam , vel nulla e Nos igitur unicam sati. tem Appendicem de Diminutione Amplificationi subdamus 3 ne climia utraquu saepiusviendum sit, hae satis cognita , illa paenitus ommilla ignorentur Α
Quid sit m--isy unde sumatura,
vel ver j, vel apparena magnitudo δε-t Mitur. Illa ergo minuuntar , quae vel insessivit magna 3 ut cum belli p xicula, & mala dicendo lenimus, ad ciuium animoS erigendos et vel quae magna videntur λ v v cum exaggera xum ain Aduersarijscrimen, quod ideo videtur atrocius, ita extenuamus , Ut nulli u&--nii, aut multo leutra ap'PMe t .
Ab ijsdem locis Di minutio de sumi, tur quibus Amplificatio. QuibuL
cunque enim additis. res crescii , eorum rursus opportet detractione decrescata a) Ita si Goliath aliquis virtutem suam amplificet a gigantea. corporis proceri'-tate, quas hominibus praestet, quia,Lχ tiori. a Rodulphul Agr. lib. 3. cap. I,
267쪽
M Diminutiane. tiri vertice proximius accedit ad S peros, pusillus David argumentum Diminutionis ab eodern corporis Adiun to desumet , ostendendo communei 1 esse hanc laudem longuriis , vilioribus etiam hortorum oleribus, nedum nemorum plantis 3 nec in homine, sed in iumentis immania membra spe .
In Uerbis quoque vis minuendi est. Hinc utimur Dimimitivis, cum dic,
mus ingeniolum , homunculum, docto culum, magistellum , mura culum. sagellum 3 vel pro vocabulis propriis alia seniora , minusque aliquid significantis substituimus. Ita tauiorem horiminem seuerum vocamus, ignauur . mitem , dicacem arxutum , timidum autum , vide quae de Catachres , de Hyberpole minuente attigimus in Troinpis. Qitandoque verbis deteriorem se sum habentibus res explicamus ad comtemptaim: ut cumi Philosep ster pro Philosopho dicitur , garruIus pro Elo quente,gurgustium pro domo; pro Catms dico Rabula , leguleius quidam cautulas acutias, praco altionum, cantor fommularum, aucepsi labaxum. Cicero in
Vtilis Diminutio est ad vitandam arrogantiae suspicionem. Quare commune hoc est modestiae idioma 3 ut pro
268쪽
De Dimina tione, aqspria , qua nuis egregia , & digna Ee - , aliqua dicendi ratione attenue Hinc toto notus in Orbe Martialis a tutissima sua carmina passim nugas appellat , perditasque papFros. Lib. I φ.
' Ne toga Cord sis , σ penala desit
Atit inopem metuat sordida blatta
Alciatus quoque doctissima Emblem, ta ad Chonradiim Petitingerum missachartacea munera vocat. In praefatione libri Emblem. Haec in propriis extenuandis Ora tinrum, Scriptorumque modestia, ctur pertineat ad laudem morum , non mi nus pertinet ad sani famam ingeni j, nec enim multum sapere censetur arrogans ostentator: immo saeptiis euenire vidermus, quod Plinius iunior aduertit, ut recta ingenia verecundia debilitet, stem Mersa confirmet audacia . Lib. q. epist. 7.
Vluntlir Diminutione oratores ad amoliendam inuidiam, & beneuolentiam conciliandam. Quamobrem Tullius ipse, gloriosus alioqui rerum suarum buccinator, hanc adhibet aliquando. Sic orationem pro Archia Poeta exorditur ab ingeni j sui extenuatione.
Si quid est in me ingeni, Iudices , quod
269쪽
. De Diminutisne sentio , quam sit exiguum m. alibi se
nouum hominem, & Arpinatem meminit, omnemque sitam dignitatem, se profitetur Quiritum beneficentiae do.
Valet plurimum in suasionibus Db . minutio , cum in rebus arduis dissicubtates , quae animos deterrent, extenuavimus. Hae utitur apud Livium Annibal, Poenos alloquens, de transitu Ab pium solicitos. Decadis 3. lib. pr.
Mirari se inquit quinam pectora
semper impavida repens terror inu serit: postquam multo maiorem partem itineris emensam cernant: cum
in conspectit Alpes habeant, quarum alterum latus Italia sit, in ipsis portis hostium fatigatos subsistere, quid aliud
Alpes esse credentes , quam montium altitudinest pingerent altiorem Pyr ne is iugis , nullas profecto terras Comium contingere , neque insuperabiles humano generi esse . Alpes quidem. habitari, coli, gignere, atque alere animantes . Pervias paucis esse Exercitibus in uias λ Eos ipsos, quos cernant, Legatos non pennis sublime elatos Al- ipes transgressos. Nec maiores quidem eorum indigenas , sed aduenas Italiae cultores , has ipsas Alpes ingentibus saepe agminibus cum liberis , ac con imgibus migrantium modo tuto transmissile.
270쪽
ne Diminutione . 2ssisse . Militi quidem armato , nihil secum praeter instrumenta belli pontanai , quid invium, aut insuperabile . esset Seneca Philosophi ea Extenuatione suadet malorum omnium, ipsiusque
mortis terrorem esse contemnendum . Epist. 24. ad Lucritum. IIllud ante omnia memento demere rebus tumultum , ae videre, quid in
quaque re sit r scies nihil esse in istis tediribile, nisi ipsum timorem. Quod vides accidere pueris , hoe nobis quoque maiusculis pueris euenit . Illi , quos amant, quibus assueueriint, cum quibus ludunt, si personatos vident, expauescunt . Non hominibus tantum , sed & rebus persona demenda est , &reddenda facies sua . Quid mihi ni dios ,& ignes ottendis, & turbam carmnificum circa te frementium Tolle
istam pompam, sub qua lates, & stultos territas . Mors es , quam nuper seruus meus, quam ancilla contempsit.
Quid tu rursus mihi flagella, & equuleos magno apparatu explicas ' Quid singulis articulis singula machinamenta, quibus extorqueantur,aptata,& mi, te alia instrumenta excarnificandi par. ticulatim hominis λ Pone i sta, quae nos obstupefaciunt et iube conticescere gemitus, & exclamationes, & vocum