Epitomes omnium Galeni Pergameni operum, vniuersam illius viri doctrinam. & metthodum, quàm accuratissimè continentis, sectio prima tertia. Per Andream Lacunam Secobiensem, ... summa fide atque studio collecta

발행: 1548년

분량: 616페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

351쪽

.sa 4 G A L E. PERGA. DE

adducit ad indicem. Inseruntur tamen in ipsum poli cena alii fortiores tendo nes,a musculi, Vinae producti.

Quare quum quatuor quidem sint qui quatuor digitis

insunt, duo autem circa magnum , aliuS Vero Unus ad paruum digitum rationabiliter omnes manus musculi

ii septem. septem sunt racti, a quorum ungulis haud ab re unicus est tendo productus. Iam vero duo illi musculi, qui intra cubitum siti, ipsos digitos flectunt, mediam exquia site regionem obtinent, quoniam & capita tendonum flectentium digitos ad mediam regione peruenire erat melius. Utriiv. vero Vnus est flectens carpum. Alii autem duo intrinsecus in vina consistunt,ea ad obliquum ducentes. Reliquus extensorum secundum logum musculorum intra vinam, tenuissimus omnium,in superficie consistit, a quo quidem unus tendo productus, sub interna cute manus diffeminatur nullum quidem artia Tangendi uis culum mouens sed ipsam perficiens tangendi vim qugin manu. qx o ad apprehensoriam requiritur. Exteriorum vero cubi-PσβῆiMvx x Π ti niusculorum, qui quidem extendit quatuor digitos, - Ο in superficie sub ipla cute locatus est, mediam maximEtotius membri regionem obtinens. Alii aut post eum obliqvh ad mediam descendentes regionem,tribus quidem maioribus digitis duo: reliqs Vero minoribus, reliquas explantationes mittit. Reliquorum Vero trium, unus quidem qui in vina est , carpum tendone simplici extendit: qui autem sunt in radio, alter quidem condylum eius transcedens,obliquus,in duoque diuisus, extendit simul carpum , & magnu digitum abducit ab aliis:

reliquus autem extrinsecus,ad pronum circunducit extremam manum,aim ipsum carpum extendit. Sunt dc alii duo in ulna ipsam circumuertentes: obliqui qdem, quoniam di motus quem essiciunt obliquus est: perusnientes autem ad radii os, quoniam hic motus est actio dearticulationis huius ossis, quae ad brachium consistit. Apparentitat nouem quidem externi, septem autem

352쪽

interni, musculi, si annumeres duplices illos musculos, qui circumagunt obliqui vinam. Nam qui manus gratia sunt conditi septem quidem externi,quilam interni habentur. Quum autem quatuor sint motus carpi, extensio flexio,ad pronum circunductio & ad supinum, duo quidem tendones & musculi sunt duces flexionis :duo autem alii extensionis. Hi vero ipsi etiam conuersiones laterales concinnant, ad pronam figuram simul adiuuante quippiam eo musculo, qui in externa vina locatus, desinit in medium potissimum metacarptu, pertendo nem duplicem . Flectentium igitur carpum ten- donum, alter quidem ad eam quae supra paruum digitum,alter autem ad eam quae supra magnum est, regionem internam peruenit. Ad eundem vero modum extendentium Vterq; hic quidem supra partium, ille autem supra magnum digitum, superna parte implantantur. Ac si utrim sanὲ tensi fuerint flectui quidem interni , tendunt externi manum: tenso Vero alterutro ipsorum,altero quidem qui ad magnum digitum pie interna, altero autem qui ad paruum, parte externa est, ad pronum sensim quodammodo manus circunduceo tur: eo vero qui ad paruum digitum tenso intrinsecus ,

vel eo qui ad magnum est, extrinsecus, ad lupinum. Si vero simul teli fuerint, & qui ad magnum digitum ii trinsecus est,& qui ad paruum extrinsecus, no amplius sensim sed si plurimum sic ad pronum circvagitur imanus. Ita etiam & eo qui ad paruum digitum, intrinsecus est, di simul eo qui ad magnum extrinsecus, tenso,

admodum manus supina fit. Distinguere autem oportet carpi motus, a motibus totius ulnae. Sunt enim &huic quatuor motus,proportione quatuor motibus respondentes,qui ab iis quae ad brachium sunt dearticulationibus fiunt. Etenim exteniam, di flexam, & circuductam ad pronu,& supinum, videbis totam vina, qui scente manu . Sed extensionem quidem di flexionem , si s

Carpi motio ones quot, & a quihus proseoctae tedonibus. VHae c uatuor

motus.

353쪽

vinae dearticulatio, quae est ad media brachii, essicit: circunductione vero ad latera, articulatio brachii ad ex- musculi coner ternum eius caput. Ac duo quidem musculi ad pronum ςmς. x dxμm circuli lucunt: duo autem ad supinum conuertunt radium: nam satius fuit duobus musculis, si Uni, tale motum committere. Eorum autem musculorum, hic quidem in supernas partes quae juxta brachium sunt: ille in infernas iuxta carpum inseritur: fertur Vero ultra amplius uteri, nem in ipsas sollina inseruntur extremitates ,propterea'carnosis partibus immittuntur, antequam in tedones desinant. Ab eis si quidem nullus tendo producitur, quum impossibile sit ita propinquis sibi

ossibus, incipientem ab Vina musculum , in neruolam Tendonum te tenuitatem mutatum,inseri radio. Neruis quippe & Encratio. gamentis in carnes musculi disseminatis,postea paulatim in idem aceruatis generatio fit tendonibus: paulatim autem illud longiori eget Via,& maxime quando ex magno musculo aceruatio fit. Verum autem esse id quod dicitur ostendit qui radio incumbit superne mu- culus, a quo solo inter quatuor praedictos musculos, irminimus di longissimus sit, membranosus iuxta finem. , ' explantatur tendo , enatus partibus radio internis , proph carptim. collocauit autem natura,eos quidem, qui ad pronam figuram membrum circunducunt, ex internis partibus, omnium primos, securitatis gratia quum plurimas , maxime necessarias, & vehementissimas, in hac figura, actiones obeamus eorum vero qui ad supinum abducunt, alterum quidem occultauit in regione inter ulnam & radium media, eum ab ulna in radium producens: alterum vero impoluit desuper ipsi radio longissimum faciendo hunc omnium, qui cicca mebrum hoc sunt musculorum . Peruenit itam eius superior quidem extremitas ad externam brachii partem: inferior gutem, per quam Inouet radium in membranosum tendone desinens, applicatur intrinsecis esu.

354쪽

partibus prope ipsam cu carpo articulationem. Porro Naturae colicio Vbi quis Viderit quando neruu aut tendo nem aliquem tu Q circa par praeterferri opus est magnam Osisis convexitate,Vnum horum trium fieri aut cauari particulam, aut perforari,aut omnino circa basim eius, neruum inuolui, nul- quam autem nudum, aut non munitum Vehi per convexitatem , intelliget omnino tunc quantam artem in securitate singularum partium ostendit natura. Ac ten- dones quidem ipses trium externorum manus muscularum carptim mouentium, radix,& Vinae cauata exciPiunt. Mox autem & ligamentis latis,& fortibus, & duris, quae ossis ipsa suscipientia producunt, induuntur omnes eius loci tendones,Vt nem ab incidentibus extrinsecus promptb patiantur, nem a duritie ossium isdantur . Iam vero, imbecilliores quidem actiones, paruis

commisit natura musculis ad Vehementiores aut, non

magnos solum sed etiam binos fecit. Quod pertinet ad Cam octo ex

carpi compositionem is concauus quidem intus: conue ossibus costat. Nus foris, octo ex ossibus constat, quae unum putabis esse, nisi prorsus membranas abstuleris ea cooperien- . tes. Habet autem ad anteriorem sui finem , quatuor ca Uitates exiguas, quae inarticulantur cum metacarpit ossibus, numero nimirum quaternis. Chartilago aut non Α ἀμ- μηδ' has modo, sed etiam eas quae in ipso sunt carpo commissuras omncs oblinit: easq, foris comprimunt membranae for tes quae sunt ligamenta simul ipsis articulis , di operimentum totis ossibus circumpositae. Quatuor

vero metacarpit ossa sibi inuicem propinqua , si ad digitos protenduntur. Distant tamen a se inuicem, nectunt conlucta sicuti ossa carpi, quia plurimum inuicem distatibus digitis debebant articulari. Sed & figura contaexa foris quidem leuiter, intus vero sim a magis facta sunt,ut post ossa carpi locata, illo rci speciem imitarentur. Tam igitur carpi q meta carpit ossibus robur col ligationum auxilio est, ut minus laxentur in manus ue-

355쪽

GAL PERGA. DE

hementi extensione. Extedimus autem organa quae in carpo di metacarpio sunt , Ut cauitatem quidem manuS repleamus, compla nemus autem convexitate. At concauam effemiri manum, prorsus cotraria facimus, prius tenta flectentes . Quibus motibus minime obsc-

ouerentur carpi & meracarpit ossa, si essent Oia Unum uici: simplex. Iam vero si inter digitos & ulnam unum simplex os esset, ubi semel confrigeretur, mox toti si praeter naturam haberet,utim unum existens: id quo a minime accidere possit carpo, nec meta carpio: uel si aliquod eorum os confringatur. Quin etiam ut omnino nihil patiantur melius fuit eri multis componi, & potissimum ita duris . cedentia enim occursantibus ad suas articulationes, exolvunt ipsoru Violentiam. Sagitta si . Asturaium ua- quide tensa coria facilius il laXa penetrat. Ad haec multietatem con . tiformis figurarum uarietas ad eam, quae comunis est, ferre ad PRti e patiendi difficultatem conducit incredibiliter. At uerodi' ' - fimii, articulus pollicis, ossi carpi propinquo in articulatur. Nam si alicui ossium meta carpit committeretur, eonstat ex qua parua utim esset ei distantia ab indice. Constat aut metuor ossibus. tacarpium ex quatuor OSsibus, quoniam quatuor tan- , tum digiti in ipsum articulari debebant. Caetet una quia in carpo multa fieri ossa fuit melius, componi vero fines eorum cum ulna non similiter ut cum meta carpio, in duos ordines ea digessit natura. Quum igitur necessario sint quatuor metacarpit ossa , adiaceat autem eis

in uno ordine primu magni digiti os quod sane nonnulli propter hoc ipsum me tacarpio attribuunt di hic

uniuersus ordo inarticuletur inferiori parti ipsius carpi conuenienter ex quatuor quide haec pars,altera autem mae ulnae inarticulatur,ex tribus ossibus facta et

Quum iram tres sint ordines, inter ulnam & scisionem digito ψ medii qui quidem est ad vinam, ex tribus os bus, si arctissime iunctis' qui vero deinceps est, eX quatuor laxius copositis: tertius deniq; huic inarticulatus

356쪽

- quini compactus est quorum unum quidem est magni digiti, alia uero quatuor, metacarpit. Uidebilitam Carpi os octa sic quidem carpus septe omnino constare ossibus, prae . uvsshq uri ter quae est aliud praelongum, quod uehitur per inter- 'μ' rias eius partes,in quibus & inarticulatur ad tenue uingprocessum. Quoniam igitur carpum oportebat inarticulari ulnae, ac radii finibus, conuenienter horum Og in . .

utrunm epiphysina habuit, gibbam quide & rotundam ω d.' 4iri

extrinsecus: concauam uero intrinsecus: sed epiphysiis c5mutuar r-

quidem radii undit labium habet circupositum, a quo PQ eκacte stringitur is terminus carpi, qui ad ulnam spectat: ulnae autem epiphysis, non amplius similiter, sed

interna quidem sua pars, & quae spectat ad radium, est

similis: alia uero extremitas, quae iecundum longitudinem & rectitudinem totius membri extat,in rotuduni caput finit, quo circundatur locatum ibi os carpi, con- Carpi articulacauitate leuiter Ofunda: ut duplex sit articulatio in car no 4 pi .po: altera quidem finium ipsius carpi ingredientiu concauitatem inter epiphysina radii & ulnae mediam: alia autem parua, ossis circia plectentis paruam apophystinuinae. Atm haec quidem gratia uersionis manus ad pro . num & supinu facta est propter alia uero masnam extenditur & flectitur carpi articulus. Ob haec sane, gibbositates factae sunt finiu ulnae & radii. Quia tamen extrinsecus quidem magna erat altitudo ipsi extremitatiuinae internae uero partes inag di demitis,propter apophysim eius paruam extrinsecus & inferne locata: posuit hic natura ueluti quoddam uallum, praelongii os , intro nutans rectu, a quo ea quae ibi sunt sita, muniuntur. Atm hoc est os carpi octauum, de quo dissserere di--εις, stuleram. Cuius finis quide inferior subtilis di chartila- octaui usus. 'gineus est ualidisq, quibusda membranis alligatur circumiacentibus ossibus atm in ipsum tande inseritur itate tendo, qui carpum flectit. Quin etia aliam quandam μίφυσιν ossis parui chartilaginosi natura creauit, per

357쪽

ira.

Triadones exotendentes at sectentes cal Iram.

Radii positio

obliqua. Vinae positio

recta.

Radii dearticu

lationes. Radius cur ut

itae incumbat . vadii & uInae, quod pertinet ad figuram, Sc6llitutionem, discrimina.

colligationes fortes copulati, partim huic nunc dicto ossi ipsiuS carpi partim ei quod est Fost ipium, articula to ad primam aciem magni digiti, ut & ibi contingat

parte altera tendone, a quo magnus digitus at caryus: mouentur . Nam aliquis poterit hoc OS DUnael a I e, leat non est numeratu ab anatomicis, sicuti nec aliquod eorum , quae morαμοξιδου uocantur , quae mUlti S mia IN UU Npedum articulis natura uesut auctaritim circupoluit, le-curitatis gratia. Ia uero ex quatuor tendonibUS c Xtcni identibus & flectentibus carpti, qui quidem extror lumssint, manifeste apparent obliqui di perueniut hic qui- dena magis ad externas partes aciei quae est ante paruum digitum: ille autem ad internas aciei, quae cst ante. magnum. At interni obliquiores quodamodo sunt, venon solum extendant, di flectant, ted etiam circunducant manum ad latera. Ad haec positio ipsius radii, obli qua merito fuli queacina odum ulnae positio rccta. Haec siquidem extensionibus di flexionibus: ille uel O couersionibus ad latera subseruit. Ob eam caulam ad brachium utri uti ossis dearticulatio dissimilis fuit. Porro superiorem extremitatem radii, ad caput brachii ex- . ternum produxit natura : inferiorem ad magnum ex-. tendens digitum: τ uidelicet talis obliquitas multo paratior sit, ut motibus ad pronum obediat, qui ad plu-r es ac magis necessarias actio es lunt utiles . C ur autem, incumbit ullas radius 3 quia hoc illa longior est,& pluri. muni articulationis ad brachium ipta obtinet. Sed cur utrius partes, quae in medio quidem sunt, tenuiores rquae in cubito aute & carpo multo crassio i es existunt quia illas musculis locum praebere oportebat has cras iescere per epiphyses. Cur ex ipsis finibus ,illae quide utrinae, qui in cubito est, crassior: radii uero , is qui ad car pum consistit 3 an g utrivim est ad carpum dearticula serior In ea uero dearticulatione quae est ad brachiu,tan

spinuli a radium necesse est, quato ulnae dear. xiculatio

358쪽

ticulatio cunctis manus actionibus commodior existit.

Sunt sane hoc loco quidam processiis ipsius vinae duplices, gibberosi quidem foris, caui autem intus: Unus ex

posterioribus di infernis ipsius plibus , qui certe & maior est altenex anterioribus & supernis , multo minor

priore. Conuersis autem ad seinuicem eorum concaui oratibus,Vna ex ambabus conficitur magna cauitas, similis literae graece . S. quos quide exortus Vocant κο-

α : atl haec vinae extremitas talem habet figuram. viis: ictu

Brachii vero extremitas hoc modo secundum latera-.tatis figura

les partes capitis epiphysim habet . hanc quidem foris it Brachii er,

Iam autem intus : quaru in medio cauitas quaedam est, Phr*Ieuis & rotunda similis rotularum vocatis cauitatibus, circa quam Vinae corωne mouetur. Ubi autem ipsa desinit, utrines hoc est brachii cauitates consistunt, quas extedentibus totam mansi , &flectentibus, brachii. vinae κορῶνα ingrediuntur, sintq; hae extremae extenis 'sonis & flexionis terminus . Quae dearticulatio tuta simul & accommoda actionibus facta est. Porro brachii Brachii capi capitum alterum quidem externum & minus ob radii ad ipsum dearticulationem est factum alteru vero ina . ius qd'intro spectat,nullum os sibi coniunctum habet, sed nodum prominens,Vasa munit quae illac perreptat: in ipsi inq; annectuntur capita musculoη Vinae internorum, qui secundum rectitudinem eius sunt siti. Non solum aute radium & vitiam brachio , sed etiam radium . vinae validis ligamentis natura coniunxit', ut omnia dfirmissime cohaererent. Os igitur brachii rationabiliter Brachii ori a quidem extrinsecus magis est gibberosum: internis ve ὀμ δ' ro partibus, magis simum, ut ad seinuicem couerterentur manus id quod longe erat melius. Talis etiam constructio brachia effecit aptiora ad comprehendendum convexa corpora praeparando sun ullo cum vasis, quae ad totas manus feruntur. Quum aut Vina 'duobus praedita motibus esset, extensione & flexione, necessarium Tomus. I. Y

359쪽

Musculi obli quit brachio.

Rectu motum fieri a mustu

tis obliquis in brachio, dum obliquo simul

Ossa maiora

cur semper mouernosiora mi rioribus.

' G A LE. ' PER C A. DE erat interna qui de ipsius brachii parte flexionis ducenae

musculum: externa Vero extensionis locari: Vt tum ip- sana motionem Vinae, tum brachio tegumentum praestarent. Ne aute regio illa quae inter iplos mulculos media futura erat superna nempe & inferna ς omnino nuda relinqueretur, aut otiosa vestita carne , fortiores sina ui ac tutiores motus natura sdidit, duplicata multitudine musculo ruta Ex utram si quidem parte duos obliquos mulculos in ipso membro produxit, figura simili X Graecae literae, sese mutuo secanteu, prope dictas regiones : positione quo η tecto esse undit brachio contigit. Hoc autem est dignum admiratione, τ binis obliquis motibus,Vnum rectum conficiunt, queadmodum. carptim mouentes tendo nes . Atl Vnus quide musci-lorum flectentitim ulnam,ortum habet ab internis pantibus loci qui ad humerum Vergit: inde autem perfertur ad anteriores brachii partes . alter aute minor, explantationem quidem ab internis brachii partibus h bens intro illinc paulatim sese conuertit. Maiori poxr5 musculo agente, manus tangit internas regiones arti-iculi, ad humerum spectantis: minore vero externas iisqppositas. Lodem modo,& posteriores brachii mustu los reperies factos oppositu scilicet utrunm Vtrim internorum, idq; pari seruata similitudine . Ambo nan vinseruntur cubito, sed huius quidem maxima pars , ad internas cubiti regiones: illius autem, ad externas : &prioris quidem dictorum, supernae explantationes, in internis brachii magis alterius autem in posterioribus Ergo musculi duo interni, secundum rectitudinem quidem exacte tendunt Vinam,si ambo tendantur. Sin autem alter quidem eorum agat,alter Vero quiescat, pa rum a rectitudine versus alterutram partem deflectui . Eadem ratio est habenda in extensione quam moliun tur his oppositi musculi. Iani verO,laxiora di cauerno siora,magisti; concaua semper sunt, ossa maiora cuctis

360쪽

iniforibus ne maximo grauent onere. Sed intra cauitates eorum medulla reposita est, familiare ossibus nutrimentum . Enimuero in cubiti & carpi articulis, non crassa modo sed etiam dura quaedam ligamenta undimcontra nitentia,& prohibentia,ne articulorum offa plurimUm a mutuo connexu resiliant, ac distent, sunt facta. Quapropter & si saepe violenter moueri cogantur, minus tamen si in humeris, articulorum luxatio accidit. No enim fieri potest, ut os aliquod suo articulo aberret, nisi plurimum a reliquis distet. Non autem omnes articulos natura firmos costruxit, quonia pugnam habebat necessariam varietas motuum,cum securitate constructionis, nec poterant in idem conuenire ambs. Sequitur enim illa quidem laxitatem dearticulationis: haec autem stabilimentum, & omni ex parte constructionem. Quare cum duo sint quae stabilitatem articulo M essiciant,fortitudo videlicet ligamento*,& exacta compossitio, utraq; quide est in cubito & carpo : altera vero in digito:in humero aut neutra exacte inuenitur.

Medullam δ' se familiare ossibus nutrim co

MENI, DE USU PAR -

tium, Liber. III. ANVS HOMO Omnium animalium solus habuit, organa animali sapienti conuenientia. Bipes vero ipse solus inter pedestria factus,& erectus,qa manus habuit. Cur autem non habuit quatuor crura, di praeterea etiam maianus sicut centaurust Quoniain primo quidem impossitabilis est ipsi naturae, corporum adeo differentium mi fio. Nem enim si coitus quidam Venereus homini cum Aqua fiat, perficient matriccs spema . Quare quod de

Motuum transttatem pugnare cum constructionis securi tate. . Firmitudine atticulorum qius efficiant. Humerum in rere exacta cis.

positio:& fortitudine liga o.

mentorum a

l, et

Manus solus animalium homo habuit. Homo solus inter pedemia bipes, erectuS P.

Natura n5 porse miscere cor Pora plurima differentia. '

SEARCH

MENU NAVIGATION