장음표시 사용
191쪽
Loso: fi us quondam Dona meo, i, a les ibi aderant, elegerunt ex ba calua dagiberto, O Bonellus qui dicitur Ma
nominati Servi homines, vel ceteri suorum parente sis vicini ac conso res suorum omnes habitantes in praenominatas locas Cevenna, Cautenigo,
Selvaniaco, adronino sunt Servi de ista Cur te emunt qui ista Cur te emunt cum sua pertinentia familiis , atque predictas loca cum Omni integratate, atque familiis in praedicto Monasterio an fri Ambrosii datum concessum est a bonae
recordante memoriae Lotharium Imperatorem per suum Praeceptum , quae hic prae manibus habemus, relegere fecerunt, postea ab arolo Imperatore, qui nunc esse videtur, eo modo , sicut in isto continetur Praeceptum , per suum Praeceptum in ipsum Cenobium omnia , ut supra confirmaverat , ahendum proprietario jure Sed dum isti praenominati omnes , atque ceteri eorum consortes de praenominatas loca inter e Pera , quae parte ipsius Mona
sterii pro suorum personis rebus
pro suorum servitia annue reddere persolvere debeant quaerunt se subtrahere ad colligendum olivas ex olivetis illas qui sunt dominicatas de ista Curte emunt eas praemere , vel oleum , que ex inele exit,
vegere nolunt, sicut suorum fecerunt parentes consortes de ipsa locas Cevenna, Cautenigo, et vaniaco, Nadronino a longo tempore. Cum ipsi Petrus Abbas, o Ambνο-
eorum parte in rationem Raudum snem iude percipiendum . Id tint es
Vilico magistrum, tras supra ipse
confiitutum erat ad regendum D Jobannes, , Mauratio de Ceuenna Ge- m. reolo de Selυaniaco Donnotino de Maiadron ino. Γι eum ipse Petrus abbas ct Ambrosus Ad catus terrem e m VI quaereren , quod ipse 2 eorum crentes, consortes de praenominatas cointer cetera, quas pro Aornm persenirct rebus omnῖibus, quas habebant, reddere debebant, colligebant olivetas , praemere, hac letim, quod exindo exiret, Uegere torrent Cuνte Domni Imperatoris, quandam Curte Detisdedit, ipsi nani stantes eoueredentes se dixerunt. Vere hoc negare non querimus, quia cum Lege non possumus,
quod Servi Imperialis non fuissemus.
hi verum est , quod ad ipsi Auguri in ipsum sanctum Locum dati fuimus, mensum reddidimus, ised de re debemus annue de personis rebus in ipso sancto Monasterio , sicut nos antea fecimus nostri secerunt parentes . Nam hoc verum non est , quod nos, aut nostros parentes vel consortes, Olivas de praenominatas olivetas colligere, aut praemere , Vel vegere debuissent aut debeamus. Cum talite inter e Ltercarenς, interrogati sunt praedicti Ou- sortes a stipradicto in prando Diacono
se meedomino, seu ab Us Iudices, ipsi haberent aliquam frmitaἰem, posscio eorum concessam fuisset quod ipsolivas colligere, arti praemere, Tu Uegere non eberent , au s legalite foeaeinde sub trabere poterent. Γιι dixerunt Vere nullam firmitatem exinde non
abemus, nisi ut diximus, iterum dicimus, quod nos, nec nostros parentes, nec consortes, eas non collegerunt, nec Praemere, neque Vege
192쪽
re debuerunt, nec debemus . Cum autem ibi essent Nobiles O redentes homines t beri , Arimanni , habitantes Belas loco, id sunt Cunibertus , BI-nus, Lupus, Celso m cado, interrogati in iis sacramentum quas omni Imperatoris κratum habebant, ut quid exinde se rent, certam dicerent veritatem . sui in primis Cu-n bertus dixit Scio , isti praenominati homines cum suorum vicini, a rentes, consortes, habitantes in ipsa locas Cevenna mautenico sel-vaniaco, madronino, eo tempore, quando ipse bonae memoriae lotharius Imperator per suum raeceptum istam praenominatam Curtem
jam dictas locas , cum ipsa Familias, ipsum confirmavit monasterium olivasis olivetas colligere, premere, Me vegere in Cur- te Domni Imperatoris, qui dicitur
Deusdedit , cum annonam omni cada ista Curte emunt . onus, Lupus , Celso ad omnia similiter
.ixerunt, sicut memoratus Cunibertus.
Cum tal te d xissent, o parati essent ad sancta Dei vetia, sicut dixerunt, iurandum tune praenom nati omnes arentes se consortes . qui ibi aderant, de praedicta locas Cevenna, Cau- renico, Disaniaco, O Madronino νο-
Ilvas ex ἐν as olivetas annue eum suorum onsortes de ipsa loeas olligere, premere se υegere deberent, se nole
masterii eddere de personis se rebus
Aliensum e reaeditum, seu parentes eorum antiquis temporibus fecerunt , ita facere deberent amodo e r in antea otia Das ex ipsas oliυetas colligere, premere, eυegere deberent ad Hum Monasterium. Et finita es causa. Et hau notitia pro securitate ipsius Monaseνii ego. Ualdus Notarius scripsi, inter-fisi, Anno Domni aroli Imperato ris Secundo bonae memoriae Domni Hludoinici Regis filius . ridie Kalendas Decembris, IndiEtione Prima. Ari prandus Diaconus Ulcedominus sancte Mediolanensis Ecclesiae, ut supra inte ui. Leo Iudex omni Imperatoris interfui Achinaldus Judex nterfui. Adelgi sus de 'o venia sco intersu; .Hilderadus motarius intersui. Bonus interfui. Scripta haec Charta dicitur Anno Seeundo omni Raroli filii bonae memoriae ludo te Regis . ut Lector intelligat, illic memorari Carolum Crassum , Ludovici Germaniae Re- gis filium , non verti Carolum Calvum Ludovici ii Imperatoris filium, qui paucis ante annis Romanum Imperium tenuerat . Additur Pridie Kalenuas Deeembνis, Indictione Prima Decuerebat haec Anno DCCCLXXXIII. Sed quum pro more aeculi illius Septembri Mense praecedentis Anni eadem Ind16tio in cursu
esse coeperit, Natali die Chiisti
Domini novus Annus inchoaretur aliquibus in locis, propterea ad Annum DCCCLXXXII. Chartam eamdem retuli. Hinc autem emergit mihi nodus Historicus, quem liceat modo in Eruditorum gratiam prodere ssmulque periculum facere an patiatur se solvi Tradiderat magnus Annalium Ecclesiasticorum parens, Carolum
193쪽
313 DISSERTA IO UADRAGESIMA PRIMA a 4
rolum Crassum Anno DCCCLXXXI. die sacro Nativitatis Domini coronat Caesarei Romae fuisse donatum Contra celeberrimus Pagius in . Criti c. Baron. quo cum etiam Loit Claris s. abillonius in Annalib. Benedicti n. contendit, illius corona ionem ad XXV. diem Decembris Anni praecedentis DCCCLXXX esse referendam. Ita doctissimi Viri At Charta nunc evulgata Annum Secundum
Imperii Caroli Crassi conjungit cum postremo die Novembris Anni DCCCLXXXII. Ergo Baronii sententia vacillat. Nam secundum ejus calculos Chartae huic adscribendus erat Aonus Primus Imperii. Et sane quum Baroniana sententia ob rationes ab
eodem Fagio allatas sustineri non Bpossit quid quaeso hei sentiendum
Num in Ambrosiana Charta corruptae Chronologicae notae Equidem jo. nihil esse dubitandum , qui Cardinalis Baronius male rationes inierit in consignando tempore Coronationis Caroli Crassi Vertim addo, multa occurrere, quae ne ipsi quidem Pagio facile lubscribendum nos monent. Et primo, recedendum esse a
Baronii sententia mihi persuadet ejusdem Caroli Crassi Diploma, quod
authenticum adservatur in rchivo Capituli Canonicorum Regiensium mihique prae oculis sit. Illud utique luce dignum, eorum, quae quaerimus , testem locupletem, eicexhibeo.
Privilegium Caroli Crassi Imperatoris concessum Canonicis Ecclesiae Regiensis, Anno ου s. JN nomines Sancte nά υἰdue νῶ
nitatis .marolus divina faυente elem ita Imperator augustus, omnibus fidElibus sancte Dei Ecclesie nostrisque presentibus scilicet a futuris, Ottim te qualiter Aaron venera, lis sanctae Regiens Ecclesiae Episcopus optulit no- hic receptum divae memoriae M ludo
wici amperatoris consobrini nostri,
mus atque sancimus, ut omnes res, quas
194쪽
cuncta quacumq&e in futurum a deDotis largisoribus inibi, Deo favente, oblatum fuerit, per hane nostram Imperialem iussisutionem, o inυ uabilem corroborationem in eadem Canon ca ad honorem Dei sanctae Dei Genetricis, semperque Virginis Mariae, absque alicuius retractione flabilis permaneant n&liusque Successo m jam fata Sedis Milotimquam in tempore praenominata Pons eis ordinatione, atque Augustalis auctoritatis ins isti:ione promoVere aut ν- rumpere conetur, pleneque commtitatione aesti Libellaria aut Precaria, absque voluntate ipsoνum Canonicorum, qui inibi Deo deserviunt, suoquo modo vel jure
presumat, sed jusse' legaliseν
que prefati venerabilis Ponti cis hedi ordinationem Canonicis pol sa:ivetant possessa , perpetu que temporibus maneant in onvussi nullusque praefatae eaeis Episcopus , vel alius usi libet Pontifex, nullusqua Duκ, aut
Comes, aut Vicecomes . e Vicarius,
A aut quisliber Minister Reipublieae. in Clericis eiusdem Canonicae, aut in naCanou e et rebus us Canonicae, seu in proprietatibus, vel domibus , aut familiis utriusque sexus, Jei in commendisiis e Sedaneis ip orum Canon ἰ-
cipiat, utque ab omni publica exactione inmunes tam ipsi quam omnes frum
nsio nos ro subter infigniri jusmus. Signum omni Laroli piissmi Imperatoris August. Des deratur ei Sigillum. ia Abertuotus ad υἰeem Lἰutward 'Uevi, Arebieaneellaν iiseeuissor subscripsi. Dat II Kalendas Iulii, Anno Incarnationis Domini DCCCLXXXIII. Indiactione Prima , Anno vero Imperii piissimi Imperatoris aroli III. A Ium n Mnaseν; Nonantulas in Dei nomine feliciter. Amen Diploma
195쪽
Diploma hoc datum dicitur in o nasterio Nonantulano agri Mutinensis, Anno Christi DCCCLXXXIII. Im perii Caroli Tertio, Seeundo alendas
Iulii. Si die postremo Mensis Iunii Anno DCCCLXXXIII de eurrebat
Annus Tertius Caroli Crassi imperantis , consequens est , ipsum nequaquam Annos Imperii numerare coepisse a die XU. Decembris Anni DCCCLXXXI. Alioquin in hoc Diplomate Annus Secundus fuisset inscriptus. Ita in Archivo ditissimo Lu censis Archiepiscopii, ut ego inspexi, legitur Charta permutationis fa-εhae a berardo Lucens Episcopo, intervenientibus ad bonorum aestimationeis Missis inalberti iveis . Ea νο , Sexto alendas uni scripta Tum alia ipso eodemque Anno die, racta exis eoimo Kalendas Iunias m si autem possitis liquido apparet, longe antequam celeberrimus Cardinalis censuerit, hoc est longe ante Decembrem n ni DCCCLXXXL Carolum Crassum Imperatoria Corona ornatum Annos Imperii exorsum fuisse. Alia Diplomata praetereo, in hoc ipso opere legenda, quae idem evincunt. Sed neque in die ut Ditistis Domini Anno DCCCLX Lx ut Pagius arbitratur, conlatum Romae fui 1se Carolo Crasso Caesareum dia dema videtur. In Archivo celaberrimi onasterii Brixiani sacrarum irginum Sanctae Iulia: exstat authen autem scripta est Regnante iovi tu i ticum Diploma. suo : adhue dig
eius Sexto V. Idus urtii, Indictionesmarta . Hoc est , Anno DCCCLXXΣVI. Adem altera permutatio eodem Anno, nempe Anno VI. Ca- cereo Ornatum , quod mihi summa humanitate , ut iis alias Chartas describendum dederunt nobiles illae Sanctimoniales , quo nihil melius hunc nudum expedire potest
Caroli Crassi Italiae Regis Diploma quo Monialibus Brixianis
Sanctae Iuliae immunitates confirmat, di quasdam Curticellas donat, Anno 88o. JN nomine aucte se indiυidue
nitatis marolus diυina faυente gratia Rex. Si stetitionibus Sacerdotum, seu amicorum di aures prebemus precabiles, non solum profuturtim ad sabilitatem presentis Regni redimus , verum etiam eterna rem a nobis inde proυenιν liquido conferimus . suapropter κσυerit indUνia omnium meliam sancte Dei Ecclesie , virorumque presentisimo futurorum , qualiter Ermingarda
Abbatissa tu Monasterio Domini Salvatoris in Urbe Brixia, quod dicituν
Nobum per manus venerabilis Episco
stri eiul obtu:ibtis nostris Praecepta emunitatis eiusdem praefati Monaserit non solummaroli Bisavi nostri Magnique Augusti , sed iis omnium aute
Decessorum Urorum venerabilium Imperatortim resque ad nos e posulans titina recepta piismorum Auginorum per Uram Regalem confrmaremus auctoνitatem. Nos ver ob amorem .i Saloatoris viri jussimus o Preceptum Ure munitatis feri ' pe quod decernimus atque omnino iubemus, sintillus Judex publicus , vel quislibet de judiciaria potestate tam Curtes, Iam res supra/icti Monaserit, que nunc rempore
196쪽
pore egit mo ordine possedere videtur, me ea , qtis divina pietas adbis augeri
voluerit, ad causas audiendas, vel fre-da exigenda , seu mansiones aut paratas faetendas vel dejussores tollendos que Ilas edibitiones tibiicas requirendas , nullo umquam tempore ingredere vel exigere ullatenus presumat, sed sub emunitatis nomine eum omnibus redis
eoncessis liceat Rectoribus eiusdem -- nasserit quiete iυere moenere, O pro
remedium animarum nostrorum parentum,
a pro nobis , Coniuge, o prole misericordiam Dei iugite exorare. Inbuster concessimus ad id Monasterium per se
mercede Curtisellas, quas ipsa petiit predicta Abbatissa , ido Canella , Bogo-gnago repontio , o Piscaria de Seν-
A mione se Curticellas, quas advocatur debet habere, idest Campum Gomos, Persago, Prato Caprioli . me enim
omnia eum omnibus inregritatibus e rundem erum, cum omnibus pertia
nentiis, adjacentiis suis mobilibus inmobilibus, questis, inquestis , adi Mnasteνίum tradimus atque transfundimus quatenus siue illi molesatione B e minονatione alicuius sub osrae munitatis nomine illud perpetualite ad Uentacionem Ancillarum ibidem Deo militantium pertineant m in augmentum proficiant. Et ut bae auctoritatis nosere emunitatis eonfirmatio uis largitaspe futura rempora frmior abeatur manu propria bubtus eam firmaυimus,
Antilo nostro gillari jussemus.
maldo Notar us ad Diuem Liuiuardi areb caneellarii recognoυ subseri Data IIII Kalendas Ianuarii, Dd ct one XIIII. . uno erὸ Regni Raroli Regis in Franciam. In Italia II. ctum n Placentia in Dei nomine feliciter. Amen. Si Anno DCCCLXXX. quo exordium cepit Indicti XIV. Mense Septembri die XXIX. Deeembris Carolus Crassus erat adhuc tantummodo Rex, laeentiae agebat ergo die XXV. Decembris ejusdem Anni ut agius censuit, fuisse Romae, ibique imperialem Coronam accepisse non potuit. Vide etiam Dissert. VIII. de Comitibus, ubi eadem confirmantur a Judicato delardi Veronensis
Episconi. Idem quoque haurire licet ex Historia Eccles Placentin xam pii, Tom primo Appendic pag. 467. Illic enim legitur Diploma ejusdem ΚΘνοl stren Ismi Regis, datum V. Kalendas Ianuarii, Anno Reaνnat ouis Dominicae DCCCLXXXI. Iudictione IV. Anno Regni Omn Κανοἰ Regis in Fran: a V. In Italia Se undo Actum Placentiae. Quamquam hei audias Annum ab Incarnatione DCCCLXXXI. attamen secundum Vulgarem Epo- cham nostram agitur de Anno DCCCLXXX. nam pro more temporum illorum Annus novus DCCCLXXXI. in
197쪽
i Nativitate Domini Anni DCCCLXXX vulgaris exordium cepit. Et profecto indicatum id videas ab In dictione Decima quarta , quae Mense Septembri Anni DCCCLXXX inesciat fluebat Decembri Mense ejusdem Anni . Hisce perspectis, Oncordes omnino deprehendas istarum Chartarum Chronologicos characteres cum Diplomate, quod nuper vulga jBvi. Quum ergo Carolus Crassus postremis Anni DCCCLXXX diebus,
nondum sacratus Imperator Placentiae resideret , atque , ut vidimus,
longe ante Natalem Domini Anni subsequentis DCCCLXXXI. Imperatoria dignitate auctus fuerit, inquirendum restat, quo tempore is revevitate appellari pergebat nondum collatae ei cum Imperiali titulo Coronae Romanae nuntius ad eam Civitatem pervenerat. Praeterea in Ar
chivo insigni Cathedralis Mutinensis Charta authentica se mihi obtulit,
exarata Imperante Domno nostro arolo
Marcio, per Indictione suarta ' cuius prima verba accipe Placuit atque con-Geuit inte Domnum Letidoinum gratia
Dὸ Motinensem Episcopum, necnon sede iam Suelmundus, eo fit Rode-muudi a Sicla, liυeνis hominibus o. Charta pertinet ad Annum Christi DCCCLXXXVI. Si eo Anno die VI.
ra Coronam Caesaream Romae a Jo ii Caroli ergo necessi est, ipsum hanne VIII. Summo Pontifice fuerit consequutus Protuli ego in Dissertatione XXXI. de Iaeliis O Mallis Placitum habitum in Senens Urbe ab ipso Carolo Crasso, Anno Imperii idem mmni Karoli ν mo, ense arcis, Indictione XIV. Hic est Annus DCCCLXXXI Ergo ante mensem post diem Sextam Martii Anno DCCCLXXXI. dignitate Imperiali auctum fuisse Romae. In eodem Tabulario
altera membrana legitur scripta Regnante Domno Uro Carolo gratia Dei Impeνator hi in Italia Anno Septimo,
die Quinto de Mense adio, radictione suinta. Is est Annus DCCCLXXXVII. Martium ejusdem Anni, aut eo de atque adeo ante diem V Maji Anni currente, is imperiali diademate in signitus Romae fuerat. Ut veri si mile est, haec eadem Charta ipsum
nobis exhibet tunc e Romana cor natione redeuntem ad Insubres Cum
hisce conjunge Chartam Pauli Episcopi Regiensis , quam Ughellius vulgavit in Tomo Quincto Ital Sacr. DCCCLXXXI. sacram unctionem in Coronam Imperialem Romae Carolus susceperat. Immo ante diem XL milii ejusdem Anni DCCCLXXXI. coronatum ostendit Charta Lucens supra mihi memorata Quare veri videtur simile , Coronationem Romanam caroli crassi iera- primae edition. in Appendice , in i et a fuisse Mense Martio, Anis DCCC-
quam pariter in suam Historiam Re.giensem adhuc Stam antea intulerat Fulvius et Earius. Ea scripta fuit
ialia II. IV. Mensis a Viii. Iridi.ctio AE XIV. idest, Anno DCCCLXXXI. Ergo primis diebus Martii Anno eodem CCCLXXXI. Carolus Crassus Italiae tantum Rex in Regiensi Ci-
LXXXI. si monumentis hactenus adductis omnino est acquiescendum. In eam quoque sententiam confluere videntur Annales Reginonis, Chronographi Saxonis, Annalistae Metensis, aliorumque Historicorum, ad Annum DCCCLXXXI. Carolo eidem conlatum diadema Romanum scribentibus Narnet. Scriptore. isti non in malendis
198쪽
Ianuariis, sed a die XXV. Decem bris praecedentis Annum novum incli,ent, ac propterea agi sententiae
minime adversentur eorum tamen
verba insinuare remus possunt, ipsum Carolum ineunte Martio Mense vulgaris Anni DCCCLXXXI. Imperialem titulum cum Regali conjunxisse. Atque hac quidem congerebam ego. Verum, fateor, fortasse ne ista quidem satis mihi Maliis futura sunt ad certo statuendum exordium Imperialis Epochae Caroli Crassi primis diebus Martii Anni DCCCLXXX Lquum semper ante oculos nostros recurrant imo in i Annalium Bert nianorum diserta verba, quae a roles huic ' conlatum diadema Roma
zatus Monachus Benedictinus in Appendice ad opusculum Manelmi Brixiani. orro censuit Eccardus Tom. II. Rer Francic Carolum istum ad Imperatorium culmen deductumno DCCCLXXXI. recurrente ac die Epiphaniae, hoc est die VI Januarii; at illius sententiam enervane, quae Clarisse. Saxius adnotavit ad LiB gonii Libros de Regno tal. Tot ergo tenebras is tantum exculere possit, qui sub oculis easdem perga me nas habens, diligenter expendat, quae authenticae revera sint ac germanae, quae vero confictae, aut interpolatae; rursus quae autographa, quae vero apographa Librariorum quippe ac Typographorum incuria aut igno- num mates telo dies Domini Annis rantia plures, quam putamus, errores in majorum monumenta invexit. Denique sunt nonnulla , quae, quam vis inter se pugnare videantur, accurato tamen criterio utens, ad concordiam rite redigere possit. Quam in rem Lectori exemplum minime contemnendum exhibere juvat. Adservatur in Archivo Capituli cano- DCCCLXXX produnt. Ad haec Diploma Regiens editum ab Ughellio
in Appendice ad Tom. V. Pal. aer. primae editionis, dicitur nautini di- bis Februarii Auno Incarnationi Do-;nini a DCCCLXXXII. Indictione XV. anno II. Imperii pii sim Imperatoris
indicant, aut Idus Februar ui nicorum mutinensium antiquissimus DCCCLXXXI. redimitum fuisse Carolum Crassum Corona Romana. tidem in Tabulario Capituli eorum-cem Canonicorum Regiensium visa mihi fuit Charta exarata anno Imperi Seeundo Caroli ejusdem IV. Kalendas Martii, Iudictione XV. id est Anno DCCCLXXXI. Unde discimus Codex Epistolarum veterum Pontifi-
eum Romanorum, ab Isidoro Mercatore confictarum. Ibi haec adnotata in margine leguntur VII Kalendas Augus per Indictionem creaream Decimam Feνia IIII. Luna XXII. Uu inrisssundamenta tu Capella, quam in tumnis Vallis nunito fecimus in Habνida, nantes diem J XXVII. FebruaVii 'Anni Q honores Sancti ualυatονis, Sanctae DCCCLXXXI. evectum fuisse Caro lum ad Imperatoriam dignitatem Praeterea in hoc ipso opere,' pud alios veterum monumentorum Collectores Diplomatam Chartae occurrunt, quae dubiam hanc poetiam faciunt. Vide etiam, quae in hoc idem argumentum congessit doctissimus vir P. Johannes Andreas Alta. Mariae , ct Sancti Johannis Deranda tempore omni aroli Ἀνtii Impeνatoris, Auno Impeνii erus Secundo Notae istae exhibent Arinum DCCCLXXXI. tanta perspicuitate, ut nihil melius sit exspectandum. Si autem Iulio Mense ejusdem Anni DCC
LXXXI. decurrebat Annns Secundus Imperii. ergo corruunt, quaecumque hacte-
199쪽
hactenus allata sunt Utique ad haec stupui. Codicem rursus diligentissime inspexi. Alio charactere, quam exaratus sit Codex, ea scripta agnovi: attamen, ipsus Notae characteres quadrati erant ac vetustissimi, ita ut
nihil dubitem , quin ipso Anno DCCCLXXXI. eadem nota ad marginem accesserit. Quod si hanc erroris expertem dicas, jam habes, Annos Imperii Caroli Crassi numerari coeptos fuisse ante diem XXVI. Iulii Anno
DCCCLXXX. Hoc autem aeque pugnat cum sententia Baronitis agit. Vetum nodus ita mihi solvendus creditur. Hoc est, adhibita fuit a Scriptore notae illius Epocha Regni, non ver Imperii, secundum quam die
XXVI. Iulii Anni DCCCLXXXI. e-
eurrebat Annus Secundus Caroli Regis, non vero Secundus Imperii ejus Post Chronologicam istam ex cu
sionem repetamus iterum membranam
Mediolanensem Anni DCCCLXXXII.
Non levis ibi eorum numerus, qui duplici Nomine utuntur. Neque alia ratione factum, nisi ut ab aliis ejusdem nominis ac loci secernerentur. Leo Judex dignoscendum se praebet a
munere suo, ut 3 Aginaldus Judex, vibrosius Notaνius, siderasis starius, Petrias res,ter. Alios locus discernit nempe armarius de Mediolano , inar inbertus de Camreriano, Andreas Clerictis de lassonno, Adel-gibus de Roυeni eo. Alios distinguit Vassallagii titulus puta Bonus de isus afalli. Alios denique duplex nomen Ibi inter ceteros recensetur eo, nudo nomine appellatus: tum succedunt eo, qui vocatur Pip no Leo, qui Plato vocatum, eo miliaeus Occurrit unus Iobannes, nullo alio nomine ornatus ac subinde
veniunt Iobannes , qui appellatu Claris , Iobannes, qui voςatur Peluso Io- Tora VIII hannes Russo. Ita post Lumdum unico nomine designatum , numerantur Lu- volo da Flume, Luυois, qui dicitur Plato, Luυοlo lius quondam Dominiaeoni. Ita denique Bonellus nude minatus, post quem sequuntur Boue lus Vetulo Bonellus, qui dicitu Magniano Viden, ut iis Saeculis, vel
sine utili in laudabili Cognominum
usu aliquam rationem invenere homines sese invicem distinguendi 8 Consule etiam, si lubet, Chartam Vulturnensis Coenobii Part. II. Tomi I. Rer Italicar pag. 433. Atque ei et locum habet, quod apud Ughellium Tom. V. Ita l. Sacr. in Appendice ad Episcopos Tiburtinos legitur in Chartes scripta Anni II Domni Siloes, i
Papae, Ortonis Tertii Imperat is Anno V. Indictione XIV. die XXIX. Mens μυembris, hoc est, Anno illesimo a Christo nato, quamquam in pocham Ottonis mendum irrepserit. Ibi nobiliomi Viri, qui recensentur nominantur, aliqui eum Cognominibus, alii eum Patris nemine, babitatores dicuntur Ciυisaris Tiburti- nae. Quod ei Cognomen appellatur, nihil aliud mihi creditur, nisi Supem nomen, quod nunc dicimus Uranome, quo illi a ceteris distinguebantur. Non ita tamen haec dicta velim, ut opinemur, ubique, semper hujusmodi circumspectione cavisse sibi ab erroribus Majores nostros. Sunt enim in eorum monumentis infinita nomina sine ulla distinmone, quae an iis
tenebras parerent, ignoro certe ea
nunc nobis legentibus pariunt. Jamdiu monuera clarissimum Literariae
Reipublicae lumen abillonius Lib. et Cap. 6. Rei Diplomaticae, nees Io IX. maxime O VIII aceessisse iris insignioribus se iteratis aliud unis
200쪽
no, auri Radberto, Pasebasi os deibardo, Autonii se Augustui lae, Arsenti Hieremiae I Ricussori Damoetae Explicatione haec indigent. Certum quippe est, nullum aliud nomen Saeculis iis accessisse propriis Regum Principum Nominibus. Eos appellare cum additamento Regiae dignitatis, Ducalis, Qui ita loquar, Comitatensis, sat fuit ad ipsos dignoscendos. Si ejusdem nominis plures uno tempore vivebant
Patris appellatio ambiguitatem tollebat. Conficta ergo a literatis Viris, Qveluti cetica licentia in Libros Dialogos invecta fuere nomina Davidis pro Carsis Magno Antonii Augus in pro Gelbardor senti Hieremiae pro mala Corbejen Abbate c. Nos nunc appellamus omidi Cifra. Quod praecipue constat ex ejusdem alae ita , conscripta a Paschasio adberto. Nullus autem hujusmodi Nominum usus fuit in quo
tidiano hominum commercio. Praeterea non li eraris tantum iris, sed
etiam indoctis Qvulgaribus, duo interdum nomina accessere, quorum alterum proprium Nomen alterum adscititium m veluti Agnomen fuisse puto sive id casu contingeret, ex aliorum bono perverso ve studio quemadmodum in Agnominibus imponendis usu venire vel nostra aetate cernimus sive id ex necessi a te fieret, ne ejusdem Nominis homines inter sese confunderentur. Hoc etiam innui in Praefatione ad Carmen Er-moldi Nigelli art. II Tomi II Rer. Italicarum. Abbati illi Homoldus, sive Hermenoldus fuit proprium nomen. Aecessisse postea alterum sive
Nomen, sive Agnomen, videtur ut
inter alios Ermoldos peeuliari aliqua appellatione distinctus appareret. Nuncupatus ergo sui Nigellus, quod nos
Al diceremus i Negνetto uti Alcvinus Albinus, idest i Bian bino I alafridus Strabo, scilicet i Lo eo, aut ιGuereio I Rabanus Maurus, nempe Moro I malarius Fortunatus, -υenturos , aut it Fortunato Lupus Sematus, i Salυato, cilii Sunt autem , qui putant, apud Francos unis Literatis additum fuisse alterum Nomen Romanum , conjunctum nempe venustatis caussa cum barbarico suae gentis: quod an certum sit , aliis investigandum relinquo.
Sed aliquid jam tandem de hisceia nominibus proferamus quorum sane origo non a moribus medii aevi,
sed ab ipsis antiquissimis Seculis est
petenda. Nos Italice Sop anomi arpellamus QSupernomia etiam O- citarunt veteres. In Addita mentis ad
Chronico Casauriente a me factis Par. II. Tomi u. Rer. Ita l. ad Annum Christi XLIX. occurrit ae-
Idem quoque repetitum vidi in authenti ea pergamena, exsistente in insigni Tabulario Capituli Canonicorum Mutinensium, ubi haec leguntur:
Regnante Domno Berengarins stratia De Imperato hi in Italia , Anno Temeto, de Mense Augusto e Inisicione
Sexta id est Anno DCCCCXVI v.'
tefredus erat a Dei Episcopus an aemtinensis Ecelesie, neenon inter Leo filio quondam Petri Ga νυ:ions dabit risν in Colmaνἰa libeνtim homine e E colendam ei tradit Episcopus terram, que o inet e Cartulam offersionis de Lamperto filius quondam Leonardi, ussupernominatu Cavinfaeco c. et ustior quoque membrana in eodem Archivo haec habet Luebarius ἰυἰna providentia Imperator Getis o . Anni Inr-