장음표시 사용
211쪽
Unc res poscit, ut quando egimus de vi nibtis . no
dixi , nulla fuisse cognomina Seculi. dominationis Langobardicae , Francicae in Italico Regno. Romani aes Neapolitani qui tamen a Langobardico jugo colla semper illaesa servarunt, iraecii Augustis diu paruere, mes ipsi quidem tunc habuisse in usu Cognomina videntur Anastasius Bibliothecarius Iohannes Miaconus nuda
nobis nomina hominum plura recensent, aut ex patre aut ex ossicio
singulos tantum distinguentes. Atqui sensim Hanotuit, in quantam rutilitatem humani commercii vergere posset cognomina nominibus adjicere, ut
non tantum caverentur errores in per
sonis dignoscendis. sed etiam amiliae rectius inter Te una altera discriminarentur. Nulla enim meliori ratione Familiarum praecipue privatarum majores internoscere fas erat, quam si eodem Cognomine donarentur Age ver, dicamus, quo Seculo horum usus in Italia invaluerit. Hoc ergo statuo, Saeculo Christi X. , in latius I. latissime tandem XII. Cognomina a, Italicis usurpari A coepta fuisse. Non uno, inquam, Seculo didicerunt homines, suam hoc pacto des gnare Familiam , sed multis : nam ut nunc vile vulgus Sigillis minime utitur, ita neque olim Cognomina adhibere consuevit Ρroinde vel ipso Seculo XU. uti in Regestis eudorum, ac Emphyleuseon Serenissimae istensis iamiliae ini-
madverti plures adhuc ignobiles
Cognomento carebant, aut atriam, aut Artem suam ad se distinguendos a ceteris praeferebant. rimi, qui inter Italos Cognominibus viam aperuisse videntur, si fides Andreae Dandulo in Chronico, quod evulgavi Tomo XII Rer Italicarum, Veneti fuere. Os enim ad Annum Christi DCCC IX. nobis exhibet o
gelum Particiacum Venetiarum Ducem tum ad Annum DCCCXXVII. Jus nianum Partis acum ad Annum DCCCXXIX. Johannem Partistaeum ad Annum DCCCXXXVI. Petrum Tardonicum ad Annum DCCCLXIV. senem Particiacum ad Annum DCCCLXXXI. Iohannem iaνtieiaetim ad Annum DCCCLXXXVII. Petrum Candianum, ac deinde alios Duces Pampleiacos 3 Caudianos, Badoarios Winseolos, memos, ut alios praeteream singulos ante Annum a
Christo nato Millesimum . Est etiam mihi ad manus Ottonismagni Augusti Diploma Vitali Candiano Vene-
212쪽
to concessum, quod ex Archivo am- Aptissimi viri Antonii viam baldi Comitic des Collatio. intimi caesarei 412 Consiliarii suppeditavit mihi doctissimus vir Henricus de Collatio Abbas Commendatarius Sancti Salvatoris.
Donatio Curtis Musestre facta Vitali Caudiano Veneto
nitatis . Otto diDina saυente clementia Imperator Augustus. ουerit omnium fidelium sancte Dei Ecclesie, noserorumque , presentiiι sitiee ---tyoνum induseria, Vitalis Candianus Veneticus , nosse fidelis , suppliciter ο- si pietatis exorasse clementiam, quatenus quandam Curtem iuris Regni nosνi, que dicitu Mussν , adiacentem videlicet in Comitatu Taνυisens, ct eum Silυ de Vi lda, seu etiam eum Villa
nuncupata Barbaran eum n e si ad eam Curtem pertinentibus vel aspicientibus , necnon ratum pertinentem de ipso Comitatu Taνυfense, quod dicitur Regale , se pisationem in fluvio, qui dicituro is, qualiter per huius nostri recepti paginam iure proprietaνio Vitali Candiano fideli Osero
concedere dignaνemur. Cujus petitionia
bus e ut in Diplomate Berengarii Imperatoris Anno DCCCCXXI. quod in hoc opere vulgaVi. Slauum omni Ottonis Magni
Datum VII Kalendas Anno Domin ἰee dura atἰonis i CCCLXm Indiactione VI. Anno Imperii Magni Otionis Imperatoris Augus Secundo AGum in Monte Feretri ad Petram Sancti Leonis. Hic idem Vitalis Caud auus fuisse videtur, qui paucis post annis Venetiarum Dux fuit renuntiatus. Ergo habemus decurrente Saeculo Decimo apud Venetos Cognomina nobilium hominum. Attamen ut quod sentio libere dicam, non illico acquiescerem Andreae Dandulo supra laudato, quum sub Carolo agno, ipso ineunte Saeculo IX. immo Wantea, scribit, easdem Venetiis floruisse nobiles Familias, suisque Cognominibus distinctas, quaruma nox paucae
DEadhuc in inclyta Urbe illa ob generis nobilitatem effulgent. Ita vero a Dandulo enumerantur : Paνticiaci, qui nune adtiaνii appellati sunt; μνβυi,sυ B ligni, qui idem sunt Candiani, qui hodie seeundum plurimos anuli voeati sunt e Centrantei, Bonad; Ear-badiei, muνocent, Brandanici sis
Bragadini N*νἰ qui dicti sunt mu-ν cte Tantae antiquitatis minime est Dandulus scribebar autem circi ter Annum CCCXXX. ut ne tabulis eertissimus hujus rei testis esse
213쪽
Quod quum scribo, in ex x Durum Plura aggerere non juvat
potuerit tamen sententia sum, nullam in Europa Civitatem comparari posse cum
Venetis, quod eae ad ostendendas per plurima Secula servata. illustres privatae conditionis Familias. Quippe nulli civitati contigit clandit intactam custodire non suam ' tantum libertatem, sed pacem quoque intestinam. Non enim civium dapientia passa est apud Te radices agere domesticas factiones , quae ceteris Italiae Urbibus , simulque nobilibus Familiis tantam intulere cladem: neque ulli, vel iotentissim, hosti da tum est inquam felicissimam Urbem a circumfluo mari munitam eripere Civibus cliberis, suoque adderes imperio. Ita factum est, ut Nobiliumvirorum propago cibi melius quam alibi avitum splendorem per clonga Secuta servari servet Venetis praeterea quantes foret cum Graecis societas commercium ut aliis quaestionibus parcam Langobardis Francis in Italia regnantibus, Paulus Diaconus. Annales Francorum, Dandulus, aliaque monumenta satis evincunt Atqui nomina Gentilitia apud Graecos nunquam fuisse omnino antiquata, neque in desuetudinem abiisse, si quis ostendendum ibi sumeret, Auctoribus, exemplis profecto abundaret. Immo neque Agnominibus caruisse videntur. Cedrenus sub Constantino monomacho memorat σαν τον λεγομενον Κωφοί , . anem appellatum Surdum, quod idem est atque cognomento Stirdum.
Idem pariter sub Leone Basilii filio
nomina Nικηταν πατριμιο τυν thyrπωνυμ ιαν Σκληρον, Meetam Patriacium cog mento, sive ut rectius loquar, additicio nomine , sive Super- nomine , appellatum aclertim , id est
A Graecis ergo Veneti Cognominum usum didicerint, aut ab antiquis Latinis acceptum retinuerint. Sed num
Seculo Octavo in mones haec ipsis
fuerint, quam nostris mune auribus
sonant, an ver, posteri totius gentem suam im antiquissimis Tuae Urbis agnatibus se invenisse putarint, aliorum judicium esto. Ego dine testibus inci tabulis amrmare aliquid aut decernere non ausim. Illud quidem certum, saltem Saeculo Decimo non paucos e Nobilibus Venetis Nomini suo Cognomen quoque addidisse. Iam supra vidimus dilertis verbis Vitalei Candianum ab Oetone agnomemoratum. Ita in altero Diplomate Ottonis III. postea Augusti apud Dandulum obviam facita nobis Iobannes Vrsiolus, e Urseolus, Nuntius Petν Dudis Veneticorum Anno DCCCCXCII. Erat hic idem Venetorum Duc Petrus ex eadem amilia ejus inim filium Ducem postea Wipsum Venetorum tetrus Damiani in Vita anchi Romualdi appellat
Petrum Cognomines Urseolum, qui mal- mattei Ducatus gubernabat babenas Charta quoque Anni DCCCCLXXVI. pud eundem Mandulum exhibet no- his concordiam initam a Sicardo Comite Iustinopolitano cum Domino μιν seolo Venetiarum luce octo propter decessum Antecessoris Petri Candian Ducis . Adde Franciscum Eans vinum, qui Lib. I g. de Venet. Urbe Placitum innuit habitum Anno DCCCCLVIII in curi Palatii momni Petro Duce Candiano Quod tamen rem conficere uberius lotest, Charta in U-ghellio producitur Tomo V. 1tal Sacr. in Catalogo atriarchar Uenet quae si germana statuatur, Wab omni interpolationis suspicione absoluta invictissime ostendit, Anno MCCCCLXXXII.
214쪽
LXXXII. admodum familiaria Venetis eo tempore fuisse Familiarum Cognomina. Illi enim Chartae subscribit ingens Venetorum multitudo, exempli gratia adnaνius Bragadino, Vitalis Graeeo, Iobaones embo, Do
Praeter Venetos, ut hactenus vidimus usos longe ante meteros Italiae Fopulos cognominibus . Joannes Villanius Lib. 4. Cap. V. seq.
Historiar auctor est, Florentinos quoque antiquit Seculis eadem Cognomina adhibuisse. Recenset etiam quamplurimas vetustas Familias, quarum non paucae illius aevo desierant. Sua Villanius ut omnes morunt literis
consignabat circiter Annum CCCXL. usque ad MCCCXLVi II. Quare meipsum quidem sat locupletem testem
hac in re futurum nobis centeo. ro-
stant ejus Urbisis reliquas Tusciae
Acta complura, aut adhuc in membranis scripta, aut jam vulgata , quibus elucet, nequaquam ad majorem vetustatem assurgere Florentinae gentis Cognomina, quam reliquarum
Urbium Italici Regni Olim quoque, hoc est circiter Annum CCCCXC. Peregrinus Friscianus, vidi coctissimus inter errarienses, quum Annales errarienses scriberet, quorum par
tem reliquis deperditis , Estensis Bibliotheca adservat, inquirebat, quales fuissent omnium antiquissimae Familiae errariensis Urbis Innuit autem Chartam conscriptam Anno DCCCCLXXIII. in qua memorantur
vocatu de assalia, Iobannes, qui voeatu Cνlini Petrus, qui vocatur Eo delius Iohannes, qui Oearn Vagallo, Leo Romani, Johannes, qui vocatur de Boso, etνvs, v vocatur Stancario , ne ', qui vocatur Imbosemato, e. Sunt heic, quae Cognomina videntur sed quae tamen pro Cognominibus accipienda non esse reor. Iam
v Ide a patris, aut matris Omlne
plerosque distingui. Alios Agnomen
dignoscendos praebet, qualia prosecto sunt ordellus , Imbolematus, tanearius e Ceteros patria ibi memorata , ut cum Scholasticis loquar, identificat. Quare aliorum Italiae Populorum morem errariensis quoque in assumendis nominibus Gentilitiis mihi videtur fuisse imitatus Iam ver palam fiat, unde Cognomini origineis duxerint, ad dignandos unius Familiae homines deducta duerint: quod in maximum humani commercii, ac Historiae com- in modum concessit. Et primo Nobilibus viris adhaereres Cognomentum antiquitus coepit a loces dominationis, quum parentes in filios nepotes eandem ditionem transmitterent, Winde opulus certam appellationem sumeret internoscendae Obilis, ac solentis illius Familiae. Ita Christianissimis νancorum Regibus aut nullum Cognomem est aut Cognominis loco est ipsius felicissimi
Regni, cui a nodi Seculis dominantur, magnifica appellatio. Nempe a Casa di νane a quum dicimus, continuo intelligimus illam omnium vetustissimam celebratissimam , cui Franci cum . sive Gallicum Regnum subest. Ita riuum nominamus Augustissimam , ac nobilissimam Austria-
215쪽
eam Familiam, quae tot Caesares hactenus Romano Imperio dedit, atque utinam plures dare pergat, nihil aliud significamus, quam Familiam illorum sublimium Principum, quae Ducatum, sive Archiducatum Austriae a mulat Seculis regit. Est autem plerumque vetustatis nobilitatis indicium, praecipue in Potentibus Cognomen , sive Gentilitium
Nomen a rovincia Urbe, aut loco aliquo arcessere ' saepe enim ac saepius inde perducimur ad agnoscendum, olim quoque easdem rovineias Civitates, aut Loca earum Familiarum ditioni subfuisse. Neque
ita nomenclatura Regiam Sabaudicam, aut mealem mensem a ceteris amiliis nunc secernit, nisi quod antiquis Seculis Comites Sabaudiae illa ded1t, haec Marobioues Menses. Et Principes quidem testini, ut ostendi in Antiquitatib. Estensib., vel ante Annum a Christo nato Millesimum Mar-cbiones nuncupabantur, appellatione profecto parum nobis commoda, quum non satis constet, cui Marthiae tunc dominarentur. Ubi vero tandem accessit praeclarissimo huic titulo sinis gularis nota ditionis senses, tunc sublata est omnis errandi occasio. In Germania in Gallia Frincipum inc
nobilium Familiarum quam plurimae ex hoc fonte praeclarissimum suum Cognomen accepere, illudque reti nent, si tamen inter Cognomina recensendam ejusmodi honorificam appellationem statuere fas eli. Neque secus factum videas in Regno Neapolitano, ubi Magnatum Familiae ab antiquis tantum Comitatibus aut eu-dis Gentilici Cognomina deducunt. Illud etiam in Mutinentibus ac Regiensibus Familiis obilitate praestantibus olim ernere erat, ut de mihi notioribus loquar. Sed fateor, me ei in multas tenebras incurrere: nam ut ut aliquibus revera Cognomentum a Feudis atque a diti ni alicujus loco obvenerit, plurimi tamen se mihi passim offerunt, quos locus patria tantum a ceteris secrevit, sed quibus nulla ditio in eadem loca fuit. orro quis sibi tribuat in tanta temporum vetustate ac mutatione rerum commode haec posse distinguere Exemplo erit Charta ad celebrem Comitissam Mathi idem
pertinens, quam authenticam vidi
atque descripsi ex Archivomonachorum Vallis Umbrosae degentium in Coenobio istoriensi Sancti Michaelis in Furcule.
Mathildis Comitissae donatio secta Monasterio Sancti Salvatoris
Anno ab In arnatione ejus Millesino Centesmo Pario, XIX. Calendas Februarii, Indicios III. Domina Comitissa Mallidis pro amore Dei,
nim fue remedio concus atqu e donaυit sex cultre de terea, que sta est in Ctiν- te Pl. . . . Monasterio Sancti Salυatoris,
sa re de predicta terra contra supraseriaptum Monaserium temptaveris, aut aliquo ingenio molesare inceperit, vel alicui dederit, aut contra datam aliquod fecerit, quominus predicto ouaseris abere liceat , em illam in duplum componere predicto Monaseνio suprascripta Domina promist me aeum es in pre-
216쪽
seneia Episcopi otinensis , qui vocatur Dottus ebipresbνter Bo- nuti se indeprandi Primicerii de Civitate Pisoria . Et ad oe rogati sunt restes Comes Albertus de abloneta Ragimundus de agi se Ugo de Nouantula , Bernardus filius meide de Feroniano , Corvolus de Feroniano
sita de Bibianelio , Wigelmus de Ferraria, id de Pisa, Bonitus Advocatus de Pistoria, Bernardus Beneventanus. Pos penam autem Iolutam ho seriptum in sua maneat Irmitate. me actum es in Villa , aue caικν men tum, aue sta es AH a Civitarem Psoriam.
ta hac vocatu Dottus, nomen fuit Do- do. Hei autem habes Albertum Comitem de abloneta, quem titulus cer
tus ditionis distinguit. Incertum est, an Raeimundus de Bagis inunc Bai- sex in de Mnantula . Sisso de Biah anello, toνυοlus de ' Neroniano nunc Fνequano iis locis eudali titulo do
minarentur, quum tamen multa sint,
quae eos Comitissae assallos fuisse indicant, morvuli essent Capitanhide νegnano, ut ex aliis Actis patet. Certum denique est, a dola latria
x discretos suisse emardum filium meἰ- das de Feroniano ut diximus il νegnano, provincia in Mutinensi Ducati comprehensa inigelmum des Fer-νaria, Midonem Pisa e. Contra mihi lauti dubitatio est, qui dominationem 4m ea doca exercerent, unde Cognomentum traxere egregiae Mutinensrum Familiae de Saxolo, de Rodilia de Gomota, de Gandaceto, de Savignano, dei rgano , de Marana, de Balmola de increta, ut alias omittam Clarissimum ipsum Montecticut νω- Marchionum genus quemadmo
dum nostris, ita & antiquissimis temporibus, hoc est Saeculo Christi Duodecim, decurrente, Castro Montifenesti dominabatur , atque inter Capitaneos ineroniani celebres fuit. Ita in Regiensi Urbe mobiles Familiae da Canosa, de Sisso, de Foliano, de Dallo, de Carpineto de Pal te, atque liae, a Castris sibi sub Elis Cognomen sumsere. Unde ver, vetustissi
ma ac celeberrima mangonum Mutinensium progenies appellationem suam ceperit , nundum aescivi P neque e
nim heic illa rati, habenda ast fabularum, quas Franciscus Sanso vinus in Libro de originib. Familiar. Illustr. Italiae, pag. s. adfert de praeclarissimae hujus iamiliae trigine. Ego illam ex Germanis ii Italiam sub riderico Q. Augusto commigrans opinor Alibi cies hoc ipso opere
Lesendum Feroniano ex contextu Chartae Donationis.
217쪽
stat autem ex Vita Sancti Meini erci Episcopi Paterhrunnensis Tom primo pag. 33O. Scriptor Brunsvicens. Leinbnitzii, extitisse olim Castestum de angunt in estphalia-ne, an in Saxonia, videant alii. Quidni Gerardus inde suum Cognomen in Italiam advexerit Ita aliorum Nobilium Cognomenta ex eorum patria,
aut ditionis loco profecta invenies Apud Gallos id praecipue factum, atque hic usus adhuc apud Nobiles
constantissime conservatur : Raphael Volaterranus Lib. 22. Anthropologiae, Columnensium originem inquirens, de ea, inquit, nihil sane exploratnm. Dctorem tamen habes, qui dicat eos ex vido Columna descendisse. Recte Volaterranus ' neque enim e Columna, quam in vexillis atque in stemmate nobilissima illa gens detulit, sed quidem ab Oppido Columna,
cui olim imperavit, gentilitiam appellationem sortita fuit. Audi Pandulphum Pisanum in Vita aschalis
II. Tomo III pag. 333. Rerum Italicarum, qui circiter Annum ΜCIU. haec tradit His diebus Petrus de σ-lumpna, Cavas scilicet Oppio de j re Beati Petri, invaserat sed dum a
Domnus an Cavas recepit. Colas na
Iapienter expranata, sudenter sunt ea-pta. ajori in lumine res collocabitur, si duas Chartas proferam e SisCodice Cenci Camerarii, quum inde non sol. eadem veritas eluceat, Colum nensibus restitutum postea
fuisse oppidum illud ediscamus, sed
etiam praestandissimae gentis potentia Saeculo XII. luculentius intelligi possit.
Eugenius Papa medietater Civitatis ausculanae, Castra quaedam emit ab Oddone de Coluinna, Anno IIII.
JN nomine Domini. Anno Incarnat Io-- in Dominicae , Millesimo Gentesmo Quinquagesmi Primo . Indictiones XV. Mense Decembri die X. Septimo orans Pontis alus Domini augenti III. Papae. Ego Oddo de Columna, consentiente fratre meo Carsidonio , propria se pontanea mea bona voluntate trado, O iure proprietario es needo tibi Domino Bem
elefae Romanae, ex contra' permutationis Me ietatem totius Tusculanae Cia
domibus orbanis suburbanis , inetis, oliυetis, eastagnepis, O n omni dominio, sidonatico. Et omne ius omnem actionem, jam in predicta Cia Uitate se Ius pertinentiis ex sue essne Parentum meorum habere videor, o trado tibi cum omni sus disericto, ad habendiam tenendum , possidendum , fili endum, o quicquid Dominus nosse Papa Eugenius , suique Carbolici Iuceessores cere inde voluerint, faciendum. Itera concedo tibi praedicto Domino Bernaνdo Ca=diuali an I Clementis ad partem Domiti Papae Eugenii III. O praediactae Romanae Ecclesiae, ob prae ictam permxtationem, Montem Foreuli, exin omnibus suis pertinentiis, exceptis Tempis de Columna, o Terris de agaνolo.
218쪽
Insuper pro suprascrlata permutatione doct condedo tibi suprascripto Domino er- nardo Cardinali ad paνtem ustra ρνipti
Domini Papae se praedictae Romanae Ec inae, omnem actionem, exceptis nem , m omne cis , quod ego praedictus Oddo de Columna ctim fratribus meis bale in in o Monii, sortini, quod meumes ex permutatione, ciam pater meMIcum patre bolome ferit. pater stius misenter, ct duo malo possessione vaediati mutisDνtini patri meo a ulit. Omnem igitur, t praediat, actionem omne ius, quod ad recuperandum praedi. Tum Cassνum Mont s=νt ni , e uus di ictum abeo, tibi praedicto Beν- nardo Cardinali ad paνtem praedicti Domini Papae ct praedictae Romanae Ee-εlesae, ex causa praedictae peνmutationis cera, trado se tribuo. Pro qua permutatione, essioue ct traditione ego Oddo de Columna aecepi a te Domino Lernardo Cardinali, Sancti Clement s. mandato νaedicti Domini Papae totum Castr&m νeban proprietario ειre,' centum decem lisas Denaris QPapiensium, se centum quadraginta Libras Denariorum Lucensium. suam eam permutat onem, emnitimpraediciariam rerum traditionem se e sonem, sicut supra legitur, ratam ba-ίere, minimeqκ cormmpere , ab omni persona omni tempore defendere, me,
meosque Decessores promist . uod si
omnia , sicut praedictum est, non eo simus' non obseνυaυerimas, obligo me,
meos a successores, O ste β ρωlatioηem pondeo nomine poenae duplum suprasoria
A ptae ei, quam tibi trado, praestare tibi, qui supra Caramali an Si Clementis ad partem p aedicit Domini Papae Eugenii, O praea fae Romanae Ecclesiae ct poena soluta omnia, quae superius leguntur, ma O illibata per
Actum prope Cactrum Fluminaria in Euctis Sanctae Mariae, praesentibus bonis hominibus, quorum nom na Gθ:Ms leguntur se in is tali νdine scribere rogaυ Dominum Jobannem Notaritim adfuturam rei memoriam Doeibilis , tectis rogat&s
Gottifridus Montiscelle , testis rogatus. Jobannes untio de Rhano, testis
F D Iobannes Signintis Notar tis sanctae Romanae Ecclesiae scripsi, 'iale signum feci.
Praedictae etiam permutatἰon assen-st m praefinis Gregorius Hethove Anno Dominicae Incarnationis, o India ct One supraferipta, die XVII. Musis Decembris, praesente me Iobanne μβω-
feripe N :ario, o praetentia odibilis Dupiferi Domini Papae, o Iobannis Nuntionis, o Donnelli, rogatam te sis . Actum es autem o in ovi Sauctae Luciae iuxta eamdem Ecclesiam , rogat praedicti Gregorii Pasciboυ haersονipsi ego Iobannes Notarius Signinus Domini Papae Sortularius, ct tale μgnum feci.
Oddonis Frangi panis charta, per quam iuri lignoris, quod sibi erat
in Civitatem Tusculanam, renuntiat, Anno III a.
4N nomine . Domini. Anno mom nicae Incaνnationis Millesimo Ceutesmouuinquagesimo Seeundo , Indictione Pr ma, Mense Decembris XXIX. Sept mo Gno Pont festus Domini Eugenii III. Papae. Ego Oddo Frajapanis pro eor
219쪽
nritate Uermaneat me omnia, quae supra tantis , rata habere, minimeque corrumpere me, meosque successores Iro
Animadverte , qui tunc oret ritus
Romanae Curiae . . uncamatione numerabatur Annus, nihilominus a Kalendis Ianuarii illius exordium ducebatur. In dimo autem adhuc a Septembri Mense suum cursum capiebat. Atque ea quidem , quae hactenus disserui , usum habitura sunt inexploranda origine Nobilium amiliarum praestantium Mediolani, exempli gratia de Casilliono, de Carcano,
de Martiano, de Landriano, de A cla-go, Rbande, de ii=ago, de itis, seu de uiso, de Turre quae ex Gallia Mediolanum se contulisse fertur, c Illud tamen non omittendum multas esse ubique Familias, praesertim in vulgo, quibus cognomen in loco
aliquo accessir, non Audes olim ibidem dominarentur, des quod inde egressi illorum majores pro Cognomine patriam sumserint. Nam Wantiquitus non paucos ceteris distinguebat locus nativitatis aut incolatus. Secundo fuere Cognomina, quibus
originem dedit proprium alicujus omen. quod contigit, quoties Elii, ut suam ab aliis stirpibus progeniem
distinguerent, nomen Patris, aut Μatris, uti jam vidimus, proprio duo adjungebant. quod si celebris erat
fama , aut potenti parentum illorum, pergebant etiam Nepotes' posteri nomen primi illius parentis Cognominis doco adhibere. In charta Lucensis Archiepiscopii , scripta Annes Christi DCCCCXC. Garossus Teudegrimus , flii quondam iaνol ab Adalongo Episcopo Lucens quosdam
agros libellario titulo accipiunt. In tergo pergamenae antiquis chara fieribus scriptum legitur: Datum artil-f eua*νimo germani quondam a
ro'. de suibus descendunt Lambardi dum de Sancto M niate, scilicet Ca-υalca ambardus m filii, scilidet Ari-getius picecomes Episcopatus in Templano, 9 Tojano, O Cornuli, eius finibus. Et vocantu modo flii arulf es seu dum eorum. Animadverse vocem Lambardi pro Lombardi, qua Nobiles olim designabantur, ut jam diu monuerata vir Ingularis udicii Camillus Feregrinius. Ita cim tergo alterius Chartae scriptae anno Primo Domni vir Raroli Regis Septimo Kalendas Octobris. Indictione a1 id est
220쪽
in Fetidum Lambardi de beetans Vallis berae. Sed nunc audi Ricordanum Malaspinam, qui in Histor. Florent. Cap. 34. Tomo VIII pag. O . Rer.
Italicarum, haec habri Aucora era no
labantur isti ab aliquo illustri Viro,
cui Iobannes momen fuit, descendentes. Subdit Mala spina: Di questa Famigii v I irono e Ueesono piis ami-glie per nuaneti, si eome furono Figb;- Meldi, iridos . c. Nimirum quum in plures lineas horum deinde prosapia accreverit, e stipitibus Tuae lineae Gognomen suum unaquaeque
accepit, ita ut hi di Gbiu ldi, illi Filii vii se nuncuparentur. Eadem Mala spina mutuatus Joannes Villanius, in tuam Mistoria is intulit Ita alibi memorantur Fifanti, hoc est Filii-Fanti .i gliuoli Petri e. Eumdem altum Angli quoque Sueck alicubi retinent. Par
autem exemplum nostra lae: regio olim dedit, nempe illisi Manstedi, unde egregiae celebresque iam iliae procreatae sunt, nempe Piarum, olim
cipis titulo utentium , icorum , quondam mirandula es dominantium , rati Papa onnm , aut tum, adellar&m praesertim ver, Ma redortim in Civitates Regiensi illustrium marchionum, atque aliae, quae aut defecere, aut opibus attritae infimum nunc locum tenent, quanquam adhuc privilegiis Mappellatione Filisrum Man-feή sub Mutinae Serenissimis Ducibus fruantur. J antiquis Regestis Reipublicae Mutinensis legitur Citta-dinantia Mutinae, quam Anno MCLXXIX. jurarunt filii Mansredi υἱ-
m desti et Pius, Passapunius, Ma redintis,
diuus de Piet', seu de lico, o Gundetus. Et quidem iii ierpetuo ruti Cives Mutinenses sese habuere, atque ab aliis quoque sunt habiti. In Collectaneis Prisciani Anno MCCLXIII. Landulfus De gνat a monast νii Sas'; Silυviri de Osantula Abbas investi
te, de FILIIS MANFREDI, de omni toto uo, quod ipsi is sui Maiores
tenuerunt in eudo/m a Monasteris εο naululano Videlicet de toto Curia, districtu, se Curte Curtilis de tota CG-νia, Hrictu . Curte Gasellio de Saucto Martino in Spinor se de eo, Aodbabuerunt sui Majores, habe:ut ips Curia orbariae, Curi, Rouebalium , or MCMν a Sancti Felieis me. Ecce in quo ramos diffusa jam suerat arbor Filiorumma redi, nihilominus ei nulla Mentio est Man-fredorum Picorum, qui tamen in aliis chartis conspiciendos praebent, ac potissimum in Charta An