Jacobi Wallii e societate Jesu Poematum libri novem

발행: 1688년

분량: 357페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

IL IACOBI UVALLII

Aonides, casta dignati tempora lauro P Indorum procul in saltus , nullisque priorum Carminibus pulsos colles Parnassia primus Sacra seram : primus Brasilis, Chiliisque virentes

Praetendam lauros, silvisque sequentibus aures, Et sensus addam scopulis. Pars feta veneno Gramina,pars saevos arcus, telisque pharetram Letiferis gravidam citharae submittere nostrae Sponte volet. Tum qua ripis Argenteus amnis Obstrepit, & dulces invitat murmure MusaS, Conventu in magno, quae tu mihi plurima rerum Argumenta dabis , meditato dicere versu Instituam. O tantum liceat mihi barbara tecum

Regna sequi, Paranaque sitim deponere in unda INec, si nunc Belgae tua vela & vota morati Multa dolent , lacrymitque abeuntem affantur Parva sui capient olim solatia luctus. soboltis, Scilicet & nostris etiam memoranda libellis

Facta legent: ut te populi magno ore tonantem Audierint arrecti: ut caeca in nocte jacentes Sideream in lucem revocaveris r ut nova r bus Continuo facies, quo spes te cumque tulisset, Venerit: ut legum rudis, & sine numine turba

Partiri campos, tabulis incidere leges , Publica privatis secernere, dicere jura Coeperit, & laudi pretium dare. Non ego templa Τransierim, populi donis & numine Divum Conspicua, exciso statues quae denique luco. His super exhaustos casus, discrimina mille Adjiciam, dum saepe alacer, laetusque laborum 'Irruis haud dubiam in mortem , nil saeva moratus Spicula, nil totis adductos viribus arcus. Fixissentque utinam, tepefactaque tela cruento

Haesissent lateri, quando hic tibi pectoris ardor

Unus erat, mediis ea vox audita periclis.

102쪽

HEROICORUM. LIB. II. 'gue

Corpora, natorum mensis abstraxeris, atram ,

Ingluviem increpitans, & foeda cruoribus ora. H eu qui jejunis venit furor i aethere toto Bacchantum auditi fremitus. Non pessima tigris Saevior Hyrcanos saltus orbata peragrat, Ereptosque fremit catulos. Non Mailius agnam

Clim rapuit stabulo lupus, & vestigia pastor

Balatu excitus celerat , praedamque trementem Faucibus aucIlit vacuis, majoribus ardet

Suffusus flammis oculos : furit improbus ira Urit enim delusa fames moesimque per agros Exululat: late resonat vox horrida luco. Talibus atque aliis dum nobis maxima crescet Historia, & fama attonitis celebrabere Belgis, His ego quos valido quaesitos Marte triumphos, Quae spolia auratis regum pendentia tectis Contulerim Θ Minus est dominae Capitolia Romae

Auspiciis fundasse suis : minus arcibus illis Terrarum posuisse caput. Quas condidit urbes, Hic belli celebret studiis, ille artibus ornet Palladiis, legεsque viris ac jura ministret: Tu natos silvis populos, rituque ferarum Indociles, & adhuc duros a semine Pyrrhae

Instituens hortare, viamque insiste domandi. Dum loquimur, te vela vocant,&: Poscimur, iiDLibera non ultra est nobis mora : cara valete squis Pectora. Vos pro me Superos ambite precando, Inque vicem culpis veniam date. Iungere dextras, Spero equide,neq; vana fides,rursum aethere in alto Fas erit, & prima memorare ab origine longos Annales operum. Sic fantem, extremaque verba Dulcibus implentem lacrymis vocat Euri sin altu. Diripitur funis : tenduntur caIbala vento: Provehitur : sequimur votis oculisque carinam, Jactataque manu,quando unum hoc denique re stat,

Edere signa juvat, donec non jam amplius ulta

103쪽

Apparet classis, summoque exstantia malo Caeruleos inter vanescunt lintea fluctus. At non cum puppi pariter velisque recedet Cura tui: non & longum ter ve, marisve, Aut aevi spatium nostros abjunget amores. Interea ipse animae magna mihi parte revulsa, Nec facilis vates aeque, nec jam mihi praesens Int ger, aut facilem diu peros exposcere cursum, Aut narrare mcos vento bacchante timores Audiar, ad Scaldi m vacuo projectus in antro. Hic curas solabor, & hic tibi debita vota Unanimes mecum assuescent percurrere vates.

SOCIETATIS I E S V,

E Belgio in Occidentis Indiam vela facienti. IDYLLIO N.

Solverat,& velis ibat majoribus alnus , Atque ipsum Oceani ad fine, Solisque cadentis L lora per longos fluctus vectabat Amyntam , Dilectum Superis, & plenum numine AmΤntam. Cum puer infelix Lycidas abeuntia longe Carbasa per lacr)mas spectans,scopuloque residens Litoreo , crebris implevit litora votis. Quippe animo secum reputans,quos unda timores, Quos habet & Boreas: quid & illa per aequoris Intinasque hiemes veheret ratis. Heu,quibus ille Incendit caelum precibus i quae vota canebat Suspendenda tholis, staret modo litore puppis Occiduo t Quid non puppi speravit ab illa lipse ego quae puerum audivi sub rupe canentem, Si xalaam,memorabo:& erit memorare voluptas Non

104쪽

HEROICORUM: L I B. II. 8s

Non frustra rapidos mulcemus carmine Vento S.Carmine ventorum cecidit fragor, & freta ventis Excita detumuere. Lyra vocalis Arion

aEquora composuit , delphino uditus , & undis. Mitius o velis ἰncumbite mitius Euri. Carminibus , fateor , non haec fiducia nostris. Lesbidos hoc citharae pretium. Sed lusimus & nos olim aliquid. Certe patrius me LiZa canentem Audiit, & musam tenuis laudavit avena . Mitius 6 velis incumbite mitius Euri. Fallor an hanc geminus placido jubet aequore Pollux Ire ratem 3 Puppi sedet , antennisque piorum ,

Praecipue i fratrum : fratres ante Omnia curae: Fratribus aspirat vultu , caesoque sereno.

Mitius o velis incumbite mitius Euri. En procul a patria septem de fratribus unum Vela ferunt : moestos orbis nunc alter & alter Dividit , & dulci alpectu & coi lexibus arcet, Omnes Lotolidas , claris virtutibus omneS. Mitius 6 velis incumbite mitius Euri.' Indus squalet ager, primisque in palmite gemmis Illudunt pecudes : tangat modo litus Amyntas, Exuerit silvestrem animum mitissima tellas, Et vinum positis & far libab. tur aris. Mitius o velis incumbit: mitius Euri. iis terris messem invideat ξ quis montibus umbras , Pastorem stabulis 3 at si navim aequora perdunt ,

Nec terris messes venient, nec montibus umbrae,

Et male servatos raptor lupus ibit in agnos. Mitius 5 velis incumbite mitius Euri. Dulce sopor fessis , medicae languentibus herbae, Pax fractis bello populis ; mihi salva carina. Plus ali id medicis ad litora devehit herbis ,

i Vide superioris carminis notam M

105쪽

88 IACOBI UVALLI I

tem quoque bonis omnibus circum quentem inferret, egone spes meaι aut inanes , aut intempestivas esse exsimem , cum te S. Rumoldi reliquias in AEdem Humbecanam religiosissime inferentem video Z Erat, fateor, erat illud monumentum , quo nullum inter Mosaica sacra exstabat augustius , sapientia oraculum , sanctitatis sedes, solium divinitatis: verum sille ,icujus hasunt exuvia , dum viveret , legum divinarum custos , s veritatis internuntius . si μυ-ctimonia exemplar fuit , si ubique benevolentissimacharitatis reliquit impressa vestigia ; nunc e pleno beatitudinis loco, de illo defendendo ornandoque non Nitet , quem non modo sibi supplicem habet , cinerum suorum custodem , ct gloriae propagatorem sua Z Neque vero huic pompa tua Sadochus suus defuit, genere , is auctoritate , ct sacerdotio nobilis , quando sacra illa pignora supplicantis ritu

circumtulit Ioannes V Hachiendonchus, I vir is am-

Ilissimis , nunc gerit , o majoribus , quibus fungetur , honoribus longe dignissimus : quibus ego

nunc , cum jamdudum virtuti tanta , prudentiaque

debeantur , quas praesentibus is lator , ct fruor. Illud fortass cuipiam videatur , in Isai Regis pompa comparari non possit tua , quod sacrum illud Iudaica religionis εν imperii pignus sub hominis unius privati custodia detentum , in locum multo celebriorem , Sionis arcem , ac regni sedem , - pparatu sumtuque regio deferretur : hoc vero fel citatis tua pignus ex augustissimo templo in ungustum desecenderit. VPrum nihil hἱc ego excuso. erit illa quouiam Evandri pastoritii regis ac pia

passo

r Erat is , eum haec a me totidem verbis primum scripta editaque sunt, Mech liniae Ecclosiae Metropolitanae Praepositus, & supremae Curiae Co siliarias , nunc Episcopus Nam cetari.

106쪽

HEROICORUM LIB. II. 8 9

pastoris oratio, qua Heroem admenam humili acceptum hospitio ad opes contemnendas hortabatur,quarum scilicet in illa exulantis Arcadis simplicitate splendorem nullum esset conspecturus. Nobis certe modicus tenuisque cultus excusandus non est apud lites , qui opibus pretium nullum umquam fecerunt. Luare hac tam bene ominata pietatis initia late tibi ac feliciter evenire iterum iterumque jubeo. Luam1uam quid ego tam angustis lim tibus S. Rumoldi beneficentiam circumsicribo ' Faciet, spero, Deus immortalis, ut luctuosissimis hisce temporibus, dum undique velut in communi incendio auxilia quaerimus , illius patrocinium hac etiam sacrorum procuratione imploratum contulisse aliquid gratulemur ad extinguenda funestisma bella , quibus Belgicam tot iam annis ardentem frusra mi eramur. Magnum aliquid spe praesumere nos illud jubet, quod sacrorum ejus ossum huc translatorum annum priamum signare jam liceat nobilissimis victoriis , certissit sque pacis auu sis , qua Serenusimus Princeps Leopoldus dedit, Dis ad OMam Axonάmquertiumphalibus signis. In partem ἰllius gloriae S. Ru-maldum venIre , is dubi are demum poterit , qui illum patria nostra , cujus sa ronus ac tutor est , nec videre vulnera, nec calamitates miserari , nec fut-llices querimonias audire , adsto que nec belli paci que consiliis prodere , nec jisi simae causis consulere existimaverit.aeuare dum mecum ipse cogito, Nobili Isime Domine , quanta publIci privatique boni spes in illo remeat , egere sese atque dissundit latiatia animus , gestisque jam nunc eorum omnIum, qui

illum in AEde Humberana publicὴ privatimque sibi

beneficum sentient, interpretem agere , ac s plicationes , gratias , tabellas , donaria celebrare memorando. Lua vero ad cohonestanda pietatis tua prima

sollem

107쪽

so IACOBI UVALLI 1

follemnia nunc Muse nostra adferunt , eis aris diacata ese velim : tamen non abs re esse censui , eadein tibi quoque inscribere, o privatam observantia erga te mea testscationem cum publica religione con

iungere.

SI potes hac mecum requiescere, Daphni, sub

umbra,

Qua tua rura Cnovus praelabitur amnis , & ecce

Vicino invitat succedere ripa salicto , fest , Huc ades : & , si quid nostrum tibi dulce, piumq;

Accipe quae cecini,dum pagum & compita circum Sollemnis pompae longus procederet ordo. Ipse tuos propius spectans. Rumoldus honores, Se mihi materiam dederat, pariterque canenti Fecerat ingenium, laetosque amaverat ignes. Illum etiam ripae, illum etiam fontesque, lacusque, Et nemora, & totis resonabat vallibus Echo. Arduus illum etiam dignantem rure morari Assiduis pulsus referebat cantibus aether. Dumqt, omnes hic ardor habet, sic coepimus ipsi. Ergo erit ut res hic inopes, humilesque myricas Aspicias u Rumolde ὶ ergo tibi sacra placebunt Nostra, nec agrestem, Pater, aspernabere cultum 3Non, ut te digna est, nitidis hic alta columnis Stat moles : tantum scabris riget aspera tophis. Non Indum rudibus, tibi quas ereximus, aris Candet ebur: non texta nitent Babylonia muris, Non statuae, tabulaeque : lapis sunt omnia nudus. Exuviisque tuis poterunt haec templa videri Pulcra satis Ne rem tenuem, ne munera sperne, Quae I Humbeca ad novum amnem Eruxellensem sta.

108쪽

NEROICORUM LI B. II. I

Quae ferimus. Sunt illa quidem , sunt rustica, nec

Quae deceant. Non est adeo, sit cetera simplex , Paupertas ignara sui. Sed si tibi laudis Materiem sors nostra dabit, quaeso , utere magni More Dei , qui nec spicas, nec pauperis horti

Contemnit flores , nec parvi turis honorem. Pio myrrhae lac irmis, pro nardi mollis arista Silvestrem ferimus mentham, casiamque , thymumque , Et quodcumque viret nostris redoletque mIricis. Ipse tibi nostro solvam de rure coronam , Primitias frugum : nostrjs ab ovilibus agnum , Cum fetura gregis numerum suppleverit, addam. Proxima nos lunatu Vincant opibusque profusis

Moenia , & argento solidam , signisque rigentem

ostentent I urnam, cinerum monumenta tuorum 3Non si divitiis , etiam cedemus amore. Eheul quid voluit , vel quo se nomine iactat Rustica simplicitas ὶ an parvae culmina villae. Turribus 2 augustis , spatio quas dissita longo Oppida prospiciunt, an rara mapalia magnis Urbibus , & stipulas ausit componere gemmis

Parcite sublimes pastori, parcite turres. Saepe ego vos , salices nobis , &pascua testes, Admiror caelo eductas, formaque superbas. Saepe et Iam hinc oculos vicina ad moenia vertens, Et sacram templi molem veneratus, & ipsum Qui diadit huic nomen . Serva, Pater Optime,dixi, Me, patrio'; greges : &, si modo justa precamur, Deferat aura preces ad te non invida nostras. Saepet Habet Mechliniense templum primarium S. Rumoldo sacrum , urnam ea argento magna artis ac pretii , in qua reliquias ejus servat ;

x Turrim itidem e secto lapide mole o fructurἡ θο-

e abilem.

109쪽

Saepe etiam praesens , & ruri missiis in urbem Suspexi augustis opulenta altaria donis,

Craterasque graves auro , caelataque in auro Divorum simulacra, cruces , & pallia , & urnas, Ingens argentum, atque operum artificumque laborem. Divum,

Sed non haec decorum summa est. Vos pionora Vos auro inclusi Cineres , arisque receptae Exuviae famam templo datis. Has quoque si nunc Servamus nostris , quamvis sint rustica , templis, Parcite sublimes pastori, parcite turres , Non si divitiis, etiam cedemus amore.

Quid tum, si sacros cineres atque ossa saligno Servamus loculo Τ quid tum , si bractea tantum obducta est tabulis 3 Nam prisci temporis annis , Dum populus pauper, dum stabat Divus in aede

Ligneus exigua , dem dique ex arbore rami,

Et quos seu Lycidas aliquis, seu Thestylis horto

Attulerat flores , templis arisque paratus Non spernendus erat , num plebs minus , araque simplex . Caelitibus placuere Illi non aurea curant Munera , sed , qui muneribus se prodit, amorem. Absit amor , perfecta auro cactataque tanti Urna valer, quanti calathus contextus hibisco. Parcite sublimes pastori, parcite turreS, Non si divitiis, etiam cedemuS amore.

Si quondam magnos , & ab extremis Nabathaeis Excitos Reges , tuguri sub pauperis antro, Divino Puero donis placuisse Sabatis Credimus : at non & simplex quae turba ferebat , Seu sinum lactis , seu condita subere mella,

Aut agnam stabulis, aut raptos corte palumbos Despexit Puer Pueri dulcissima Mater. Sunt Scopes animo : nec , si silvestria sordent Munera , mens etiam sordet, divesque voluntas. Haec

110쪽

Ηaec auro potior. Certe pastoribus illum Fortuita effultum stipula , .calamoque palustri

Fas primum vidisse fuit. Fas & fuit illis Reges ante ipsos divinis figere plantis Oscula , speluncaeque fores intendere sertis. Talibus exemplis quod si, Rumolde , licebit

Pauperibus de te quidquam sperare colonis, Τ e quoque res nostrae capient, & rustica dona, Et quaecumque tuis humiles sollemnia sacris Pastores referemus. Amarunt rus quoque Divi. O Pater , 5 quem te nostris modo finibus infers lΕcquis io mecum , pueri, quae munera cano Plurima provenient, junctis celebrabit avenis Credite : majores posthac teret axea messes, Lanaque candidior pascentes vestiet agnos. Sis felix Humbeca. Tuis non tristis arator Infindet sulcos, aut credet semina glebis. Non laetae campis segetes , solesque benigni, Non rores puri deerunt. Spem provehet anni, Qui caelo veniens fruges lustrabit & agros. Cum sitient herbae , cum Sol aut Sirius illas Usserit, cdicet Zephyris , edicet & Austris, Solentur terram pluviis , & mitibus auris. Interdum AEoliis Austros quoq; claudet in antris, Et quae nigrantes inducunt flamina nimbos. Tu quoque,magna Pales,mirabere saepe JuVeneas, Balantumque greges , sive ad praesepia stabunt am saturi , & niveo implebunt mulctralia lacte, Seu virides late saltus, atque arbuta pascent. Non illos turpis scabies , non tetra venenis Pabula, corruptique lacus , aut frigora laedent,

Mollibus albentes villis , si abilesque ferendo. Haec ego pro gregibus ; pro frugibus illa coloni

Poscite. Poscentes caelo miseratus ab alto Audiet, & nostras vultum convertet ad aIas,

Qui modo parte sui nostris est additus aris. Forsan

SEARCH

MENU NAVIGATION