Jacobi Wallii e societate Jesu Poematum libri novem

발행: 1688년

분량: 357페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

122쪽

GRAVISSIMORUM VIRO RuM

DE PARAPHRASI

IUDICIA.

AD ILLU STRES, NOBILES, INGENUOS ADOLESCENTES

CONVICTUS

SOCIETADS JESUANT VER PIAE.

Quintilianus Instit. Orat. lib. IO. cap. s.

NO' πρ Paraphrasim egis interpretationem tantum volo, sed circa eosdem sensius certamen a que Amulationem. Ideoq; ab illis dissontio , qui vertere orationes Latinas vetant', quia optimi occu-Htii , quidquid aliter dixerimus , necesso sit esse deterius. Nam neque semper est desperandum, oliquid illis qua dicta sunt , melius posse r eriri: neque adeo jejunam ac pauperem natura eloquentiam fecit , ut una de re bene dici nisi semel non possit. Nisi forte histrionum multa ciνca voces easdem variare ge- sui potest, orandi minor vis , ut dicatur aliquia, ps quod in eadem materia n/hil dίcendum sit. Sed φsio , neque melius quod iuvenimus sit, neque par et est certe proximis locus. An sero ipsi non bis ac sapius de eadem re dicimus , a quidem continuas nonnumquam sententias ρ Nis fortacontendere nobiscum possumus , eum aliis non

123쪽

I sumus. Nams uno tantum genere bene diceretur, fas erat exsimari praeclusam nobis a prioribus viam. Nunc vero innumerabiles sunt modi , plurimAEl; eodem via ducunt. Suμ brevitatἱ gratia , sua copia :alia transatis virtus, alia propriis. Hoc oratis recta, illud figura declinata commendat. Ipsa deniqur utilissima es exercitationi disscultas. Luid, quod

auctores maximi sic diligentius cognoscuntur. Nora enim scripta ectioχe secuta transcurrimus : sed tractamus gula , ct necus.ιrio intro picimus et is quantum virtutis habeant, vel hoc ipse cogno cimus, quia imitari non possumus.

Manutius lib. I. epist. q.

Cum id, quod enitet in oratione , aut is re via deatur esse , aut in verbis , ego olim rem segniscatam fmul cum verbis signi cantibus sumebam ,eάque meis scriptis cum inseruissem , tum optimum illud, quod quaritur imitando, plane arbitrabar me esse consecutum. Postea coepit mihi meum eo lium displiceis : cogitavῖ , quoniam id esset memoria magii , quam ingenii, quod ego scerem, praestare mul-νω posse ; quod autem multi possent, egregium non esse. Tum inivi rationem haud paullo aessciliorem quam cum paucissimis mihi esse communem intelliniam. Exquisitas sententias de Cicerone excerptas, aut de Terentio, tacitus in animo versabam, eus o

nabam verbis quam poteram lectissimis, ut quasi ve-

situ orationis mutato , cum eadem essent, alia tamen viaerentuν. Erat non dismilis in verborum fg ris commentatio. Si quas notaveram illuseriores , ad assas sententias ita tra tacebam', ut interdum. Oamdem locutionem ad res frue innumerabi les a

εommodans , quasi ex una cera plures imagines , nec M vn eius em generis , eguerem. In hac exercit time

124쪽

tῖone quantum esset, utinam aut mature cognoυ sem , aut sero cognitum, avideque arreptum vis occupationum non extorsisset s Equidem si quis me ne

get in scribendo quidquam esse, non piignabo ; sed si

quid sum , ab hac una esse contendam. HIs tam luculentis testi moniis ac praceptis quid in rem praesente O adjungi possit, non video. Hoc tantism, Ingenis Adolescentes, vos enim, quibus Poe sis in amore atque deliciis est , hic paucis alloquar in

hoc tantum a vobis contendo , primum , ut quae ex Luintiliano Manutioque a me prolata sunt, poeticis aquὲ ut orator is studiis convenientia , non cursim, sed cunctanter attenteque perlegatis 1, deinde , ct id quidem multo magis, eorum fructum usu ve-yro comprobetis. Porro cum hoc exercitationis genus certamen atque aemulationem Luintilianus vocet ,

renitus in animis vestris insideat necesse est , poetis non nisi optimis , is , quod inde consequitur , paucis consuescendum ese Neque enim infeliciter tantum, sed armis etiam imparibus congressuri estis, si ab hac

aut illa inferiorum poetarum lectione recentes, incertamen cum trastantioribus veniatis. Alexander

cum a parente suo Philippo ad stadium in Olympiis

decurrendum excitaretur: Facerem , inquit , s reges habiturus essem, qui mecum contenderent. Hanc altitudinem auimi ad sudia vestra transferre vos moto , ct in hoc literario pulvere cum iis tantura decurrere , quos seculorum omnium consensus ad literarum principatum extulit. 2uod in iis elegans , moratum , pressum verbis , rebus a luens, id ita immutandum illustrandumque sura, ise , ut in pari a gumento , velut in eodem curriculo , cum iis δε vi- έtoria disceptare velle videamini. Eant, ct miren tur sese , qui cum ab eximii scriptorἰs opere, velut o pMlcerrimo corpore , trunca membra distraxerint

125쪽

1OS DE PARA PHRAs I

rebusque fusi accommodarint, ejusdem in scribendomenusalem, nervos, opes, ornamentis , lumina ,

suavitates , omnia denique se assecutos putant. V7bius Rufus trem ridiculam ct jocosam l o Ciceronis uxorem duxerat eάmque sellam in qua Iulsus sar , quoties in senatum venerat, confidere solitus , ct ad extremum interfectus fuerat, domi sua asservabat ; utroque gloriabundus, inquit Dio , Orator propter conjugem , Cesar propter sellam futurus. Et ad consulatum quidem homo gloriosus ambitionis vis grassatus tandem pervenit : sed facilius illi fuit collegam habere in magistratu Cas

rem , quam in eloquentia Ciceronem. Hanc autem

A muliere deferri viro dotem posse si existimavit, amens fuit. A Vibio nostro insciti illi ct arrogantes imitatores quam prope absint, per se lictuet. Nec via. rite quidquam nac grande concipiunt proferuntqueo tamen , s ipsis de se creditur , cb nescio quae Poetarum Irincipibus direpta fragmenta similes illis aeIAEne lares videri volunt. Fucorum es istud ingenium, qui ad aliena Iabula immunes sedent, eάque, Misunt , constructa disipiunt. Apes in agris o sal-ribus rorem, is arbcrum lacrymai , thyma, ct fores nacta , adeo copiose studioseque ex iis, qua λώβus suos opportunasunt, legunt, ut is earum Republiea quadam sortito Ionas occupent , qua venientium onera accipiant. , at qua deinde sedulitate,

quo aris io ceras ex illis , ex is is mella fingunt

fmum quirim foresque redolentia , sed transformatos I Quid ali s Virgilius debeat , nemo nescis: pec ipse pro modestia sua tacet ae dissimulat, cum is Thec iri gratia , quem imitando exprimit, Sicelidas Musas ct Arothusam invocatiis quod carmen Isinodus Grace , se Latinὲ per Italia oppida caneis Irostetur. Immensam autem Iliados o Odysea opulentiam

126쪽

3UDICIA. Io 'lentiam EEnela explicat, qua ipsa instructa creat ἁ-que incedit. Sed hoc acerrimi iudicii poeta consecutus fuit , ut , eum imitatio plerumque declinet in peius , alii ex ipso , non ipse ex aliis , quos post se reliquit , smilitudinem duxisse videatur. Nec Horatius , ut veteres alsos praetermittam , a praestantibus e Graecia poetis laudem non mutuatus fuit: in quorum vesigiis quam sale pedemtos uerit , credibile faciunt Lyricorum tenues illa reliquiae , qua adhuc nobis e deflagrati Gracorum imperi; cineribus sive sunt. Compendiosa igitur, o trita maximis etiam iugeniis via est , excellentium auctorum virtutos intelligendo primum , deinde is imitando consequi. In hanc ego i s viam deducere hoc libello volui. DiffcIlem , dicetis , is molestam , qua per aliena vestigia nunc hac , nunc illa ratione decurrendum. Aemihi credites , ut equi , dum in hippodromo exerceu-tur , primum quidem habenis is calcaribus non emolestissubiguntur nunc cursum rectum tenere,nunc gyro frangere ; nunc incitatiore , nunc temperatiore

gradu ferri ; interdum in summά pernicitate subit re flere , interdum fossas aut repagula saltu superare ; agunt deinde palastrico more snam morem usus facito expeditius omnia : ita qui in hoc curriculum

sese compulerint, laboriosa primum iis est , deinde

facilis exercitatio. Laborem certe jucundum reddis assecuta scribendi rotio , quam verborum delectus , sententiarum pondus , brevitar integra , circumcisaevia , denique in quo sunt omnia , Blus ad veterum leges efformatus comme dant. ,

AUGU

127쪽

AUGUSTI LAUDES

ET AD POENOS REDITUS. Horat. lib 3. Ode C AElo tonantem credidimus Iovem

Regnare z

prasens Divus habebisur Augustui , adjectis Britannis Imperio , gravibusque Persis. Milesne Crassi , eoniuge barbara

Turpis maritus vixit r.

se hostium

128쪽

ANTONIO IU HERMITE,

M E C FI LINIENSIS

P R AE S I D I, In M. Attilio Regula consiliariipublico bono omnia,nihil suo metientis absolutissimam

imaginem. CRedidimus , caelo si quando clarus ab alto

Intonuit, regnare Jovem , qui rumperet igni Nubila, fulmineumque ageret per inania currum et At nunc , praesepti cujus sub numine Roma est, Augustus Caesar positis sacrabitur aris. Dumque illum Erigone interea, coetusque Deorum Indigetem accipiant, Divis adscriptus , & ipse Exortus Divis , populique , urbisque vocati Assuescet votis. Extremos ille Britannos Addidit imperio sine caede & s urguine I victor. Ille etiam nostris opibus se lusque suberbos Contudit Arsacidas, amissaque signa recepit, Et Crassi cladem manetque piavit inultos. De gener , & frustra patriae devota juventus Sic vitam pepigisse , hos & celebrare hymenaeos Sustinuit 3 taedisque chetas in dignata Latinis Romanum mulier tenuit complexa maritum Barbara 3 nec , soceri dextram indignatus & ora, Abstinuit thalamis hener , aversusque refugit 3 Quin etiam pictis pharetris , dc acinace Medo Accinctus molles humeros pro sancta Quiritum

r Non armis Britanniam Augustus, Ied benevolentia sibi adjunxit. Viri quidam principes ejus loci . ut aio Strabo, legationibus obseequiisque casaris Augusti am citiam consecuti, dona diis immortalibus in Capitolio posuere , se universam poὶ iculam Romanis nostiavere.

129쪽

Consenuit socerorum in armis Sub rege Medo Marsus ,. pulus, Ancillarum , is nominis , o toga litus , aternaque Vestae, Incolumi Iove , ct urbe Roma

Hoc caverat mens provida Reguli, Dissentientis conditionibus edis , ct exemplo trahentἱPerniciem veniens in avum,

Si non periret immiserabilis G ptiva pubes. '. SUna ego PunDA fixa delubris, is arma Militibus μὰ cade , dixit , Direpta vidi.

130쪽

Curia , & inversi nullo sub vindice mores l)Consenuit, sessosque trahens inglorius annos 'Celavit canos galea, turpesnque senectam. Non Marsi, genus acre virum, non Appula pubes Iusserat hoc sperare. At Martis gloria nostri, Purpuraque, trabeaeque , & lapsa ancilia caeso, ternique ignes sacrorum , Vestaque mater Exciderant animo . Quodque indelebile captis

Opprobrium , dum Roma viris , magnisque vi gebat

Consiliis, dum res Italum, prolemque, domosque, Et Capitolinas servabat Iuppiter arces Incolumis , vitam indecores pepigere precando. Caverat hoc sturus bello , prudensque futuri Regulus , ipsam animis, ipsam praestantibus armis

Deberi vitam reputans. Non ille Senatum Multa reluctantem , & captos revocare parantem

Audiit. Infames leges , & inertia pacta Rescidit indignans : & ni captiva periret Infelix pubes, nulli deflenda Quiritum ,

Quos, heu , quos patriae casus luctusque canebat Fatidicus i segnes olim volventibus annis Venturos Latio juvenes, fortissima frustra Pectora , qui pugnas inter , lituosque, tubasque,

Confusasque neces , pallentes morte futura , Ultro addant in vincla manus , nec viribus usi Vitam, qua fuerit fortuna facillima , quaerant. Usque adeo & serae stirpes contagia ducunt.

Signa ego Sidoniis , dixit , pendentia vidi

Nostra tholis : pendent Variae circumque supraque Exuviae , & nullis respersa cruoribus arma. Scutaque, mucronesque, extortaque tela, nec ulli Fatales hastae. Vidi & thora eas alienos , Nec squamis laceros, nec adacta cuspide laesos , Avulsos impune humeris. Et nunc quoque Poe-

SEARCH

MENU NAVIGATION