Theologia Dogmatico Polemica

191쪽

188 S. HIERONYrium de cereo Paschali. XXI. Ad Theras iam de verscircumcisione. XXII. De celebratione Paschae , XXIII. In Susannam lapsam objurgatio. XXIV. In Evagrium objurgatio, quod Levitam lapsum eonsolatus non sit. XXV. Adhortatio ad militem saeculi. tit Christo militet. A XVI. De decem tentationibus populi Israelitici. XXVII Explanatio in Psalm. 41. XXVIII. Explanatio in Psalm. 137. XX lx. Ad Dardanum do diversis generibus Mus eorum. XXX. De Besurrectione Domini. XXXI. De NDtivitate Domini. XXXII. De Epiphania Domini. XXXIII. Ide Quadragesima. XXXlU. In Vigilia Paschae de esu Agni. XXXV. De Resurrectione Christi. XXXVI. Ad

Eustochium de vinculis S. Petri. XXXVII. De observatione vigiliarum. XXXVIII. Ait Parnanachium , et Ocearium θλhortatoria. XXXIX. Ad quemdam . qui in saeculo p. enitebat. XL. De diversis generibus leprarum. XL l. Dμ dia obus filii , frugi et luxurioso. XLVIlI. Consolatoria ad Tyrasium super morte filiae suae. XLIX. Ad Oecanuiti , hortatoria de serendis Opprobriis. L. Ad Oceanum de Vita Claricorum. i l. Epist Ia Damasi ad

Hieron mum, ei lati Subseriten S r sponsio Hieronymi ad

Dama,um. Lui. Ad Paulam , et Eu tochium de virtute Psalmorum. 1 lv. Ad Dama um de Oblationibu altaris. LV l. ΑΛ Cheo nati v n et Heliodorum Episcopos LVII. . De dativitate S. Mariae. Opera omnia S. Hieronymi, ad manuscriptos Codices collata, saepius edita fuerunt. Basileae Λ. 3516.

Tomis IX. in folio industria Desiderii Erasini Note rodami, ibidem lite r casa Λ. 1526. 15 6. 3565., alque aliis in locis, nempe Lugduni apud Gryphium 15So., et Parisiis 15SS. Marianus Victorius Elii scopus Reatiuus aliam editionem aggressus est Tomis IX. iu

192쪽

S. HILARIUS. Iio Romae A. 1566. . Parisiis dein A. 36o2. I 623.1643., Antuerpiae 3578 , et Coloniae 1616. reci sam.

Aliam Bibliopolae Lipsienses exhibuerunt Tomis XII. in solitis Lipsiae Α. I 684. B nedicti ni o Congregatione

S. Mauri , Ioannes Martianar, et Antonius Fouget Parisiis A 1 S. Tomis V. in solio aliam editionem ado narrant. MaXimo denique plausu ab Eruditis excepta fuit recetitissima S. Hieronymi editio, quam Veronae A. I 735. Tomis XI. in folio molitus est Dominicus Vallarsitis, Veronensis Presbyter, opem serente Scipione Massyeis. Vitam S. Hieronymi conscripsit saeculo XIV. Ioannes An- dreas, celeberrimus Ictus Bononiensis, sed multis sa-hulis inquinatam , Basileae A. 1514. impressam. Erudbtum do S. Hieronymi Vita Commentarium ex ipsis S. Hieronymi libris exaravit, Venetis A. 175o. impressum, Sebastianus Dolci Ragusinas , ex ordine Minorum S. Francisci, cuin hao epigraphe : Maximus Hieronymos Vitae suae Scristior, stoe de moribus, doctrina, et rebus gestis D. Hieronymi Commentarius. Absolutissimum denique ac spissum opus, doctissimis Pro more suo observationibus illustratum , de Vita S. Hieronymi edidit Antuerpiae A. 1762. Ioannes Stillingus S. I. Bollaudi continuator, in Actis Sanctorum Tomo VIII. S ptembris ad diem ejusdem mensis trigesimum. CXVII. S. Hilarius, Gallus origine, splendore natalium conspicuus, Lerinensis Coenobii sub S. Hon

rato Abbale Monachus , tum eidem demortuo in Arelatensi Cathedra A. 29. successor datus est, omni timvirtutum in sacro ministerio factus exemplar. in prae dicatione verbi divini indefessus, erga pauperes, et ea plivos beneficentissimus, ornamenta etiam Eeclesiarum, patenas, et calices, in corvin redemptionem et solati tam

193쪽

aso S. HILAR S. impendebat. Eodem cum Clericis suas contiabernio utebatur, religiosae paupertatis eximius cultor, ae saepe

labori manuum vacans. Bejensi Concilio A. 439. praesedit in causa Armentarii Ebrodunensis Episcopi, quem Oh varias causas Episcopatu deiecit, et Arausicano I. A. Mi., ad quod XV. Episcopi ex Gallia Narbonensi, et Lugdunensi consilixere. In Concilio quodam incerit loci A. M. , ut Honoratus Massiliensis memorat , aut quie unque alius est Vitae ejusdem S. Hilarit author , Chelidonium Ecclesiae Gallicanae Episcopum, Vesontione n-

Sem, ut quidam contendunt, gravium criminam aceu satum , Episcopatu spoliavit : quae res cum S. Leone Romano Pontifice eum commisit. Chelidonius enim Romam ad S. Leonem confugit ; cum quo se ab iis immunem Probasset criminibus, ob quae fuerat exauetor tus , praesente etiam S. Hilario , qui Romam pariter se Contulerat, reque adhuc pendente, ae judicio nondum absoluto, clam recesserat Arelatem rediturus, a SynOdo Romana dignitati suae restitulus est. Cumque Hilarius humani aliquid hic passus , etiam post latam a SP nodo Romana sententiam, Chelidonium Episcopum agnoscere, atque cum eo communicare nollet, S. Leo data

ad Viennensis provinciae Episcopos epistola in Hilarium

Vehementer invectus, sua cum communione privaVit,

suisque si clesiam Arelatense in exuit privilegiis , juraque Metropolis in Viennensem transtulit. Utque Ecclesiasticae Leges gladio Principum armarentur, Flavius Valentinianus Aug. Rescripto ad Aetium Patricium , ae militiae in Gallia Magistrum dato , Leonis sente ut iam executioni jussit mandari. Hilarius pro sua erga Apostolicam Sedem reverentia nihil non egit ut priorem ibiam maculam elueret, ac Leonem Pontificem sibi demdi

194쪽

S. HILARIUS ARELATENSIS. is areretur, atque ab omni deinceps contentione quievit, Auxiliaris potissimum Galliarum Praesecti consilio, missis etiam Romam ad S. Leonem Ravennio Presbytero, suo postea in Episcopatu successore, Nectario , ae Comstantio Episcopis, qui culpam deprecarentur. Tandem fracta per jejunia et labores continuos valetudine, annos natus XLVIII. die V. Maii A. 9. ad Superos abiit

Arelate, ob egregias virtutes, et spectatissimam morum sanctitatem ab aevi illius Scriptoribus maximopere Commendatus, atque ab ipso etiam S. Leone M. pro Viro

Sancto habitus, ut constat ex illius Epistola CVI. post S. Hilari i obitum scripta ad Episcoptis Per Arelatensem

provinciam constitutos.

S. Hilarium Arelatensem Semipelagianorum error bus adhaesisse, non modo Iansenti pedissequi , aliique heterodoxi, sed quidam etiam Catholici Scripto req asserunt; idque ex Epistola inter Augustinianas CCXXV. S. Prosperi Aquitanici ad S. Augustinum evincere Conantur, in qua dicitur: Credimus, et Ueramus, risu solum tenuitatem nostram diuti talionum tuarum Praesidio roborandam , sed etiam ipsos , quos meritis et honoribus claros cal o istius opinionis obscurat, defaecatissimum lumen gratiae receρturos. Nam unum eorum , Praeci 'uae auctoritatis, et spiritualium studiorum νῖrum, Sanctum Hilarium Arelatensem D scopum sciat beatitudo tua admiratorem , sectatoremque in ali s omnibus ibae esse doctrinae : et de hoc , quod in querelam trahit , iam pridem apud sanctitatem tuam sensum suum per litteras oelle conjerre. Sed titrum hoc facturus , aut quo sine sit facturus , incertum est. Verum illud quod in querelam trahebat Hilarius, de quo augustinum con

sulere decreverat, et suam cum Augustino conserre Seu

195쪽

S. HILARIUS. entiam, nou P rtinehat ad necessitatem Praevenientis gratiae inlexioris tum ait primam fidem, tum ad ulti

mam Perseverantiam : nec ad ea , quae necessitatem hano sonsequuntur, in quibus omnis Semipelagianus versabatur error; sed ad nonnullas quaestiones, gratuitam Praedestinationem spectantes. Hujusmodi sunt v. g. utrum praedestinatio ad gloriam sit ante vel post praevisa Su-Perna merita. Utrum ipsamet mere gratuita praedostinatio ad gratiam praecedat, an comitetur, an vero Subsequatur praescientiam Dei, de quibus ipsemet Prosper, haud sane Semrpelagionus, S. Augustinum ad calcem Epistolas consuluit. Vi te dicta Pomo V. Theol. Dogmatico-Polemicae, Num. DXX. et D XXI. Quod autem S, Hilarius Arelatensis a Semipelagiana sententia prorsus abhorruerit, preelarissimum testimonium habemus apud Honoratum Massiliensem Episcopum , Arelatensis Hilarii aequalem , qui eius Vilam litteris commendavit. Honoratus igitur reserens extrema verba iam morientis Hilarii , cum, quod Semipelagianum errorem evertit, dixisse testatur : Proprium murios esse coelestis gratiae praecedere industriam hominis ; et Droprium esse munus industriae hominis subsequi coelestem gratiam. Suripla S. Hilarius Vitom decessoris sui, S. Ho norati Arelatensis Discopi, quam exhibent Vincentius Batralis Monachu Lerinensis in Chronologia Abbatum Lerinensium Lugduni edita A. Isio ., et Paschasius Quesnelius Tomo I. Operum S. Leonis M. Parisiis A. 1675. item teste Honorato Mais ilicin si in ejus Vita, Cap. XI. Bomilias pro totius anni festivitalibus, Expo--itionem Symboli, ae magno numero Distolas , quae tamen omnia iniuria temporum exciderunt. Poenia de

septem Iratribus Machabacis, ab Autiocho Epishane

196쪽

HILARIUS DIACONvs. a 33 Intersectis, atque alterum de Prouidentia Dei: item carmen in Genesin , haud in verisimiliter S. Hilatio Arei tensi adscribuntur. At vero geminae Epistolae ad S. Augustinum, nemps CLVI. inter Augustinianas, ei CCXXVI. non Arelatensem , sed alium Hilarium authorem habent; prior quidem Hilarium Syracusanum Monachum , PO- sterior vero Hilarium natione Gallum , ordine laicum, S. Augustini discipulum. CXVIII. Hilarius , Romanae Eeclesiae Diagonus, Sardiniam Insulam patriam habuit. Mediolanum A. 355. a Liberio Romano Pontifice cum Lucifero Calarilano Episcopo , ac Pancratio Presbytero missus cum litteris ad Constantium Augustum, qui Ursacii et Valentis

Episcoporum malis artibus circumventus , totius orbis judicio S. Athanasium Alexandrinum damnari cupiebat quod Caesari iniqua postulanti invicte restitisset, gagris conscissus, atque in Thebaide exulare fuit iussus. At consessionis gloriam ne sario schismate , et errore Paulos0st corrupit. Luciferiatiis enim ςehismaticis adhaesit; quin et haereticorum , Arianorum praecipue, Baptisma nullum prorsus esse contendit, Deucalion orbis ideirco a S. Hieronymo in Dialogo adversus Luciferianbs appellatus. At cum Eucharistiam conficure non posset, EPi-3eOPOs , et Presbyteros non habens , neque Baptismum sine Eucharistia tradere, uti nunc mos erat, Cum e Pariter periit et secta, quia post se nullum Clericum

Diaconus potuit ordinare. Immo ante mortem eum re

Fi Puisse , atque ad Ecclesiae unitatem rediisse verisimillimum est. Auctor fuit Commentariorum in Epistolas

S. Pauli , jam olim S. Ambro, io Mediolauensi , atque ab aliquibus Remigio Lugdunensi perperam adscripto rum, quia ad calcem operum S. Ambrosii excusi sunt: Indiculus Patrum. I

197쪽

HILARIUS DIAcoNUS. et Quaestionum Veteris et Novi Testamenti, quas Ma rina S. Augustini Editio exhibui in Appendice Tomi. ni.

Etenim S. Augustinus Lib. IV. contra duas Epistolas P logianorum. Cap. IV. scribit: Sic Sanctus Hilarius in-ulleait, quod scriptum est, In quo omnes ρε aserunt. Ait enim : In quo , id est, in Adam omnes peccaperiantetc. Quae totidem verbis leguntur in Commentariis Cap. V. Epistolae ad Romanos. Atqui commentariori in illo Tum author non est S. Hilarius Pietaviensis , ut styli, virsionis Scripturarum , ae doctrinae diversitas demo strant: neque S. Hilarius Arelatensis , aut alter Hilarius Augustini discipulus, aut Monachus ille Syracusanus, qui multis annis floruero post mortem S. Damasi', quo adhuc vivente hi commentarii conscripti sunt, ut A thor ipse disertis verbis testatur in cap. III. Epistolao I. ad Timotheum: Cum totus mundus Dei sit, Ecclesia tamen domus ejus dicitur , cujus hodie Rector est Damasus. Ex eo autem, quod honorifice de Damaso Io- quatur IliIarius Diaconus, quodque contra Rebaptizantes Schismaticos Iuculentam dicat sententiam in cap. I. Epistolae II. ad Corinthios, merito insertur, resipuisse illum a Bebaptizantium haeresi, et Luci seriano Schisemate. Unde Illum S. Augustinus, loco superius citat , Sanctum appellavit. Cornelius Iansenius I prensis Lib. VII. de Pelagiana haeresi, cap. t V. Authorem illorum

Commentariorum Pelsgianis erroribus resertum esse as

serit. Verum licet aliqua in eis sint durius dicta, eadem tamen a Patribus Graecis, ac praesertim u S. Joa no chrysostomo iisdem pene verbis ad eosdem Iocos Ap

stoli fuerunt Prolata, quia Pelagianis nondum litiganti iis securius illi loquebantur. Quare tam in Hilario, quam tu aliorum Antiquorum commentariis henigna im erpretatione loea illa molliri debent.

198쪽

s. HILARIUS PICTA IENSIs. XIX. S. Hilarius, quem B. Hieronymus virum appellavit disertissimum, Latini sermonis tubam, et Latinae eloquentiae Rhodanum, Pictavis in Aquitania ex nobilibus quidem , sed ethnicis parentibus progenitus , ac profanis litteris eruditus, eloquentiam praecipue excoluit. Discussis variis Philosophorum de Deo, au beatitudine sententiis , que ipsi minime probabantur, in eo licem incidit divinarum Scripturarum, quarum lectione meliora sapera edoetus, eiurata inanium De rum superstitione Christo nomen dedit. lixore , et filia in id consilium facile pertractis. Ex eo tempore variis pietatis operibus se exercuit, in matrimonio quasi Monachi vitam agens, Deumque , quo plenus erat, in alios etiam effundens , laicus adhuc privatis sermonibus plebem ad pia religionis, ac virtutis studia excitabat. Quo actum est, ut a Pictaviensibus unanimi consensu in Episcopum postulatus, S. Maxentio , Patri S. Maximini Trevirensis, successerit, coniuge adhue superstite, quae et ipsa continentiam professa est. Hilarii electio non Pictaviensibus modo, sed universis etiam Galliis saluti fuit, quae tanti viri eloquentia. pietate, ac sortitudino ab Arianismo liberatae sunt. Cum enim Ariani

in concilio Mediolanensi A. 355. exiliis, et proscriptionibus in Episcopos , Nicaenae fidei propugnatores ,

grassarentur , multique ex Orthodoxis Episcopis metu fracti, aut fraudibus deeepti , Arianis communicarent, metuendum erat ne Orbis Christianus in ultimam perniciem rueret. Hilarius itaque, inito cum Galliarum Episcopis consilio , auctores totius mali Saturninum Arelatensem , Valentem Mursae. et Ursacium Singiduni Episcopos a fidelium communione separandos decrevit, indulta resipiscendi facultate caeteris eorum Consortibus.

199쪽

S. HILARIUS PICTA FIENSIS. 196 Id eum iniquo ad imo serrent Episcopi Ariani, ipseque in primis Saturninus , a Constantio Imperatore obtinue runt, ut A. 356. BF terris Concilium cogeretur, in quo libellus Hilarii , qui Arianorum latebras, ac dolos Pan debat, legi prohibitus est, Edictumque a Constantio impetra una , quo Hilarius in Phrygiam relegatus est. Quadriennium ferme suo in exilio transegit Sanctissimus Christi Confessor, interfuitque A. 359. Seleuciensi ita Isauria Cone illo, in quo nihil ex ordine et legitimo

fuit actum ob continuas Episcoporum Aeaciano rurn et Semiarianorum altercationes. Inde CPolim ad Constantium profectus, ubi extremum fidei animadvertit periculum, ut de fide coram advcrsariis sibi licere disce-Ptare , ah Imperatore petiit. Verum Ursacii et Valen iis/ eonsilio , qui cum illo in arenam descendere erit,antur , a constantio A. 36o. in Gallias remissus , itigenti Galliarum , totiusque Occidentis gratulatione exceptus Est. cum vero Auxentius, Mediolanensis Episcopus Arianus, S. Dionysio in exilium acto subrogatus , sub ovina pelle lupum tegeret, assumptaque Ca tholici nominis Iarva multos in errorem pertraheret, ipsique Valentiniano Imperatori sucum faceret; Medio- Ianum Hilarius contendit, o innemque impendit operam , ut patefactis insidiis Iupum ea ex urbe abigeret. Verum quia Valentinianus , Catholicus caeteroqui ac rei, gioaus Princeps, sed veteratoriis Alixentii artibus, et dolosa fiddi ejus professione deceptus, Hilarium, V

liit rixarum cupidum , ao res novas molientem, Mindiolano execdere jusserat, paruit Vir sanctissimus;

cumque aliam omnem veritatis defendendae viam sibi occlusam eSse animadverteret, Scriptum ad omnes Epi-

Seopos dilectum e lidit , quo Auxentii fraudes omnium

200쪽

oeulis exposuit. Tandem Pictavos se recepit, qua in urbe post plurimos pro Catholica fi te ex antlatos labores, die XlII. Ianuarii A. C. 367. ad Superos migravit ante et post obitum prodigiis illustris. Genuina atque indubitata S. Hilarii Pictavien is opera sunt, Commentarii in Psalmos: Commentarii

in Matthaeum : Libri XII. de Trinitate : Liber de Syno. dis , seu de fide Orientalium : Epistola ad Abram δε-liam cum 'mno matutino ad eamdem : Libri II. ad Constantium Imperatorem : Liber contra Constantium Augustum : Liber contra Arianos, uel Auxentium Mediolanensem. Prodiarunt opera omnia S. Hilarii quam emendatissima, doctisque adnotationibus illustrata, Parisiis 1693. studio Petri Coustant O. S. B. e Congregatione S. Mauri , et Veronae 17So. curis Viri, dipud

eruditos celeberrimi nominis, Scipionis Mobeii. Libri

alii ab eodem S. Hilario conscripti, quorum catalogum exhibet S. Hieronymus Lib. de Scriptoribus Ecclesiast cis, injuria temporum interciderunt; nempe Liber ad Sallustium, Liber Hymnorum, Liber Mysterιοrum , Tractatus in Iob , Distolae ad dioersos, Liber in Cantica Canticorum , Liber adoersus Valentem et Ursa cium , hLtoriam Ariminensis et Seleuciensi Synossi continens. Caeturum fragmenta . quae s. Hilarii nomine Ricolatis Fuber omnium primus Parisiis edidit A. 15 . ex Bibliotheca Petri Pithaei , non esse partem libri illius adversus Valentem, et Ursacium; neque ab

Bilario umquam fuisse exarata , eoquod multa contineant vitiosa, falsa, inepta, ad propositum non condueentia , indignaque prorsus sanctitate, Prudentia, eruditione, modestiaque, et iustitia S. Hilarii, invictis argumentis ostendit Ioannes Stillingus , Bollandi conti-