Theologia Dogmatico Polemica

발행: 1820년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

S. IGNAVUS MARTYR

Anecdolorum , qui et epistolas ejus quatuor ad Honorium III. Papam vulgarunt. Extat etiam eius epistola ad Honorium de calamitatIbus Terrae sanctae in Spi-cilegio Lucae Dacherii Tomo III. CXXVII l. S. Ignotius, natione Syrus, successor Evodii , et Antiochenae Ecclesiae post Apost Ium ΡΟ-trum secundus Episcopus , ob insignem vitae sanetim Oniam Theophorus appellatus , iussu Traiani Imperatoris, qui devictis Dacis in Orientem moverat Parthis bellam illaturus, Antiochia Romam ductus est , ibique in Amphitheatro a seris discerptus , ad Superos migravit A. C.

IO7. Coss. Licinio Sura, et C. Sosio Senecione , ut te stantur antichissima , et genuina S. Mari Iris Acta , quae Asinarius edi lit. Ossa grandiora, quae Νola de corpore eius a seris absumpto superfuerunt, linteo iuvoluta, ut pretiosissimus thesaurus Antiochiam translata sunt, magno omnium fidelium , quocunque sacrae Reliquiae perveniebant, sololio. Tandem capsae inclusa in Coe- meterio ad Portum Daphnes sepulta sunt. Scripsit S. Martyr in itinere , cum ad bestias damnatus Romam a

decem militibus duceretur, Epistolas , ad Esthesios ad Trallianos , ad Romanos, ad Philadelphienses, ad

Smyrnenses , ad IIagnesianos , atque ad S. Polyco um SmJrnae Episcopum , quas germanas esSe , et genia in UmS. Ignatii laetum, non modo Catholici tantum non omnes, Sed complures etiam ex doctio 1ibus Ileterodoxis cum Usserio , Vossio , I ammoudo , Caveo , Ρcarsonio ele. adversus Llondelium , Salmasium , Cocum , Dallaeum , et Oudinum tuentur, cum earum mentio fiat apud S. Itenaeum Lib. III. adv. Haereses, cap XXXVI. Origenem Hom. VI. in Lueam, Eusebium Caesariensem Lib. III.

Ilist. Eoeles. cap. XXX. S. Athanasium in Epist. de SP

212쪽

- S. IGNATIUS MARI TR. a.' nolis Arimini et Seleuciae , S. Hieronymum in Cata . irorum illustrium, Cap. XXVI. Theodoretum in Dialogo Immutiabilis, ac posteriorum temporum Scriptores. Illud nehati nequit, has septem Ignatii Epistolas saetulo VI. interpolatas fuisse , multaque in eas intrusa ab Ignatii

aetate, et institutis aliena ; eas tamen ex optime notae IIISS. eum Latinis tum Graecis integritati stiae restituerunt Usseritis, et Vossius. Aliae, quae sub Ignatii nomine circumseruntur Epistolae, nemps una ad Mariam De aram , et duae ad Marinem Euangeli sta in quae Latinae tantummodo extant, omnium Eruditorum judicio supposititiae sunt, Graecis omnibus incognitae, alque a nemine antiquorum , praeterquam a S. Bernardo

Sermone VII. in Psalmum XC. laudatae. Quinque alias pariter , nempe ad Mariam Cassabolitem , ad Tarsenses, ad Antiochenos , ad Neronem , et ad Philistyenses , pe peram S. Ignatio adscribi Eruditi plerique nostro aevo consentiunt, quod neo ab Eusebio, et Hieronymo, qui

septem aliarum meminerunt , sint regensitae, nee ab

antiquis Patribus laudatae suerint, nec ignatii stylum,

et ingenium reserant, nec Ecclesiaei nas en is moribus.

et institutis conveniant. EpistΘlas S. Ignatii Martyri ex duobus Latinis codicibus Anglicanis edidit, et ex v teris versionis fide Graecas recognovit, interpolatio athus minio signatis , Iacobus inserius Pseudo-Episcopus A meehamis Oxonii A. a 642. 16... , et Londini 16. 7. Isaacus V ossius aliqaanto post Usserias edidit Graece et Latine has easdem septem S. Ignatii Epistolas Amste lodami 16 6., et 16 8. ex fide manuscripti codicis optimae notae, quem in Bibliotheea Medicaeli Florentiae Toperit, recusas postea Londini 168o. Ioannes Baρtis M. Calelerius inter opera SS. PP. , qui temporibus Aposto-

213쪽

etialicis floruerunt, Tomo II. Parisiis I 672. easdem re mdendas curavit, quibus in Editione Cotelerii Amstelο- tamen si A. 1698., et Ira c. accesserunt Dissertationes Iacobi Usserit de Epistolis SS. ignatii et Polycarpi et Vindiciae Epistolarum S. Ignatii, scriptae a Joanne Pea sonio Pseudo-Epi copo Cestriensi. Denique Oxonile The tro Shel fontano A. I7 . iterum prodierunt, ara notati nibus Ioannis Pearsonii t Tomae Smithi illu tratae. Quibus accesserunt acta Martyrii S. Ignatii, Epistola S. Polycarpi ad Philippenses , et Epistola Smyrnensis E elesiae de S. Polycarpi Martyrio, cum veteribus vers nibus et annotationibus Thomae Smithi. CXX l X. S. Ildephonsus . Toleti in Hispani is nobili genere natus, in S. I idori Hispalensi Collegio Ii-Beralibus disciplini; et pietatis praeceptis institutus suit. In praedio De hiensi Collogium Virginum suis impensis lfundavit , atque oonstituit ; ipse vero in Coenobio Agmliensi Monasticam . vitam prosossus, tantam Oh pietatem et eximiam doctrinam sibi existimationem comparavit, ut Abbate Adeo lato desuncto , ad Monasterii clavum assumptus suerit. Inde post Eugenii iunioris , Toletani Archiepiscopi, mortem sub Recesuinto Rege A. 658. eidem legitime suffectus, Ecclesiae illi praesuit annis IX. mensibus 11. Adversus Pelagium quemdam , et HebIadium, qui Helvidii impietatem in Hispaniis renova-hant , hortante Quiricio , Barcinonensi Episuopo, edito libro illibatae Virginitatis B. Mariae patrociniam Susu

pit, in navatae operae praemium , Vestem sacram , qua in facienda Re diurna uteretur, ab eadem Dei para consecutus , ut Iulianus, et Zixi lanes Episcopi in eius Vita testantur, quam Joannes Mabilitonus saeculo II. Bene-

diutino edidit. Obiit Vir sanctissimus A. 667. die XXIII.

214쪽

miseentibus ,. Senticam sive ramoram translatum est,

ubi in S. Petri Apostoli templo magna religione colitur Vestis de coelo allata Oveti servatur Scripsit Librum de illibata Virginitate Sanctae ac gloriosae Genitricis Dei Mariae contra Infideles , eura Francisci Feoardentit Οὐ Minia Parisiis A. 1576. impressum se et Libellum de XIV. Scriptoribus Ecclesiasticis, sive Appendicem ad librum S. Isidori de Viris illustribus, quem edidit bertus Miraeus in Bihliotheca Ecclesiastica Antuerpiae 1639. Tomo I Spicilegii Dacheriani aliquo I eius Epistolae leguntur ad Quiricium Barcinonensem Episcopum. Tomo VI. Miscellaneorum Simhani Balvati Tutelensis

Parisiis 1713- extant opuscula duo S. .Ild ephon si, quact Eruditi deperdita esse arbitrabantur, uempe Liber adnotationum de congnitione Butismi, atque alter Deitinere deserti, quo ρergitur post Baptismum quorum metitio diserta fit in Vita S. ti lephonsi, quam Julianus, ejus in Toletana Sede dein successor conscripsit. Liber contra eos , qui disputant de Perρetua Virgin rate S. Mariae. et de ejus Parturitione , a plerisquo Eruditis Paschaesio Hatherio , Abbati Corbeiensi O. S. B., tribuitur. Sermones ite in XIlia tu praecipuis Bia Marias feriisse qur extant Tomo XII. Bibliothecae Maximae Lugduuensis , authorem habene Ilde phonso longe posteriorem , nec anta saeaulum XII. conscripti videnturia cxx X. Innocentius III. antea Lolliarius se natus

Anagniae in Hornicis , ex illustrissima Signiae comitum familia patre Trasimundo se matro Clarina , liberalibus saurisque stadiis Romae, Parisiis, in Bouoniae.

215쪽

insigniter excultus, a Clemente III. in numerum camdinalium Titulo SS. Sergii et Bacchi adlectus est, a

DOS nondum triginta natus. Defuncto Coelestino III. summa omnium ordinum laetitia, flens ipse ac renitens, Successor datus est A. II98. VIII. Ianuarii, die

dein XXII. Februarii in Festo Cathedras S. Petri Antiochenae consecratus. annum agens aetatis XXXVII. Claruit magnitudine, ac varietate rerum gestarum , summaque constantia adversus Imperatores, Reges , et Principes quoscunque , Ecclesiae adversantes. Praefecto Urbis, et Senatoribus jurejurando adactis, populum. Bomanum tenuit in potestate, et ademptas Romanae Eeclesiae urbes sub jus redegit. Constantiae Augustae,

olim conjugi sienrici VI. Imperatoris, eiu que filio Friderieo fiduciarium conoessit Regnum Siciliae, Duocatum Apuliae, Et Principatum Capuae, abrogatis j ribus, quae Guillelitias II. ab Hadriano IV. extorserat. Disceptantibus de imperio Philippo Suevo , atque Ottone Saxoniae Duce, ipse causam adiudicavit Otto ni , eidemque imperii coronam imposuit. Sed datum iu 'iurandum insigni persi lia violantem, castraque pla-xima Ecclesiasticae ditionis, urbesque Apuliae invadentem , et communione Chii, tianorum , et Imperio submovit, assent usque est Germaniae Principibus, Friderieum II. Siciliae Rogam in locum ejus subrogantihus. Bulgaros ad Romanae Ecclesiae obedientiam revocavit, missa ad Ioannitium , seu Calo-Joannem Bulgarorum Regem Legatione: Inquisitores Catholicae fidei adversus Albigenses primus constituit: Ordinem Praedicatorum, Minorum, au Sancti simae Trinitatis de Re demptione Captivorum confirmavit : Xenodochium S.

Spiritus in Saxia instituit: Balduino Flandriae comiti

216쪽

olitanum Imperium gratulatus est, et Thomam Mamrocenum Venetum Patricium, a Latinis LPolitanti in Patriarcham electum , Romae consecravit, pallioque aora agnis privilegiis ornavit. Romae in Lateranensi Basilica A. Iti 5. a Festo S. Martini ad Festum usque S Andreae Apostoli Concilium Oeeumenicum XII. Lateranense celebravit, cui Patriarchae II. CPolita- Irus, et Ierosolymitanus interfuerunt, Primates et Metropolitani LXXVII. , Episcopi CDXII., Abbates et

Priores ultra DCCC., praeter Cae arum Orientis et O cidentis , Regum, ae Principum Legatos, atque innu meros absentium Praelatorum, et Capitulorum Proeuratores. In hoc Concilio Almarici, et Albigensium haeresis proseripta est, Ioachimi Abbatis Florensis error confixus, Expeditio in Terram Sanctam decreta, Ditio comitis Tolosani Simoni Comiti Mont sortio ab judicata, Disciplina Eeelesiastica LXX. Canonibus san-cila. Marcus Ant. de Dominis, Ludovicas Servinus, et Barolatus Canones , Lateranensis IV. Concilii nomine inscriptos, unius Innocentii III. opus esse, atque ab eo dimisso iam ac soluto concilio procusos fuisse arbitrati sunt. Verum absona prorsus, et improbabilis

est ea opinio. Omnes enim Canonum Interpretes, et Ecclesiasticae Historiae Scriptores, qui Decretorum illorum meminerunt, ea Concilio Oecumenico Lateranensi IV. tribuunt, et velut totius orbis consensu condita Iaudant. Neque obest quod in his ipsis Decretis mentio fiat Lateranensis Concilii, ut v. g. Can. XI. In Lateranensi Concilio pia fuit institutione propisum. Et Can. XV. In Lateranensi Concilio noscitur fuisse prohibitum etc. Quae enim in his canonibus laudantur, velut in ConcIlio Laterancusi eonstituta, referen-

217쪽

Σ14 INNoeENTIUS I . da sunt ad concilium Lateranense III. sub Alexam dro III. A. I 179. celebratum, cujus plurimas sanctio nes Cone ilium Lateranense IV. sub Innocentio III. ita Christianae rei commodum innovandas duxit, et confirmandas. Bello sacro in Orientem promovendo latentus Papa Innocentius III. Roma Perusium abiit, Genuensium, et Ρisanorum concordiam, Expeditioni Sacrae obstantiam, congiliatarus ; sed ibidem correptum morbo, magno Christianae Reipublicae detrimento vita defecit A. 1216. die XVI. Iulii, postquam Ecel si ae Romanae praefuit annos XVIII. menses VI. Scripsit Commentarium in seρtem Psalmos Pomnitentiales. De contemρtu mundi, seu miseria hominis Libros III. De Omeio Missae , seu de sacri Alraris mysteriis Libros VI. De Consecratione Possit cis Homilius IV. De Sanctorum Veneratione Libros III. Sermones de Tempore, et de Sanctis De Sacramemto Baptismi librum unum : De Eruditione Princ um Librum unum , qui manuscriptus servatur Patavii in Bibliotheca Monasterii S. Iustinae O. S. B. Libellum de Eleemosyna : Epistolas Decretales quam plurimas. Opera Innocentii III. excusa fuerunt Coloniae I 575., ae Venetiis 1578 Libros IV. Epistolarum, quas Inno-aentius anno XIII. Alv. XV. et XVI. sui Pontificatus exaravit, ex II S. codice Bibliothecae Collegii puxen- sis notis illustratos edidit Franciscus Bosquetus, postea Monsptiliensis Episcopus, Tolosae A. 16S5. Epistolarum Innocentii III. Libros XI. Voluminibus II.

in folio edidit Slephanus Baturius Parisiis A. 1682. XXXI Innoeentius IV. antea Sinibaldus Fli

seus, Genuensis, ex nobili Fliscorum Lavaniae Comitum genere, cardinalis Presbrter tituli S. Lauren-

218쪽

INNOCENTIUS IR

tii in Lucina, post interregnum XX. serme mensium ab excessu Coelestini IV. Summus Pontifex renunci tus est Anagniae A. 1243. die XXV. Iunii. Novam summamque dignitatem gratulatus est illi Friderieus II. ιmperator, missisque Oratoribus suum erga Romanam Ecelesiam studium professus est, seque judi-εio Pontificis staturum promisit circa singula capita , propter quae fuerat a Gregorio IX. anathemate Per-εuSSus. In noeentius , qui concordiam Sacerdotii et Ira perii mirifice in votis habebat, suos et ipse ad eum Legatos misit acturos de paee. Quin haud multo post ad Civitatem Castellanam accessit, ut prosius

eum Imperatore, qui se Interamnam contulerat, ratio

nem reconciliationis iniret. At cognito parari sibi ab illo insidias, marittimo itinere Genuam primo. indeque in Gallias se recepit. Fidei apud harharas gentes propagandae studuit , missis in Prussiam, Nor-Vegiam, Graeciam, Bulgariam, Aethiopiam, ad Jacobitas, Nestorianos, Tartaros, Saracenos, ex ordine Praedicatorum, ac Minorum Viris Religiosis, qui fidei catholicae veritatem ipsis exponerent. Iacobitarum et Nestorianorum Primates Romanam Ecclesiam et Summum Pontificem reveriti fidei suae Consessiones ad ipsum miserunt, quas Odoricus Minatatis Baronii continuator exhibet in Annalibus Ecclesiasticis ad annum 1247. Libros Thalinudis, eorumque Glossas, Si milesque libros errorihus scatentes et blasphealiis, in toto Franciae Regno ut igne damnaret, S. Ludovicuin Galliarum Regem Pontifex rogavit, prohibuitque ne christianas filiis suis nutrices conducere Iudaei sinerentur. Lugduni A. Ia . Synodum Oecumenicvin XIlI. u Lugdunensem I. celebravit, cui Praeter ipsum In

219쪽

ndeentiam III. interfuere C Politauus et Antiochenus Patriarchae, Episcopi circiter CXL., Babiuinus II. CPolitanus Imperator, Regum Franciae, Angliae , et

aliorum Principum oratores. Absolutum est tribus Actionibus. In prima Innocentius multa dixit de constituendis moribus Praesulum, ac tyrannide Frideri ei II. coercenda. In altera Episcopus Calainensis gravissima crimina ejusdem Imperatoris enarravit , propter quae in tertia Actione confixus est anathemate , Regnoque Siciliae , ac Imperio depulsus. Conditi suere in eo Concilio Canones XI II., ex quibus XII. iudicia regunt Ecclesiastica, ideoque a Bonifacio VIII. relati in Librum VI. Decretalium. Lugduni substitit Innocentius IV. annos fere Vis. apud Canonicos S. I sti , indeque mortuo Friderico Imp. in Italiam reversus A. I 2o I. Sabaudiae Comitem, multosque Italiae populos, qui Frideri ei partibus adhaeserant, ad officium revocavit. Cinradum IV. post mortem Friderici patris Imperium affectantem εj coit communione Christianorum : quem anathemate innodatum Mansredas frater eius nothus in castris prope Lavellum veneno neca vit. Quod ubi Innocentius rescivit, continuo animum

convertit ad Neapolim , Capuam , aliasque illius Regni urbes in potestatem redigendas. Verum cum praemisso valido exercita Neapolim ingressus suisset, in morbum incidit, quo ingenti honorum omnium lueta Sublatus fuit A. 125.. VH. die Decembris, anno Pon

tificatus sui XI. mense V., relicta apud Omne, noum Odo excellenti, scientiae, et exquisitae virtutis fama , sed etiam admirandae prudentiae, integerit maeque vitae laude. Praeter plurimas Distolus , quarum

coin plures exhibet collectio Conciliorum Rarduini.

220쪽

30ASNES BI CLAR. S. I 0 ANNES CLIMACUs. at Cossartii et Labbei, seripsit in Ponti si ea tu suo Commentarium , sive Apparatum , Libris V. distinctum , in totidem Libros Decretialium , saepius recasum , Lug'duni a. 15S5., Franco furti 1o7o. , Venetiis io7o. Λdversus Petrum de Vineis Friderici II. Imperatoris Cancellarium librum exaravit de Romani Politiscis authoritate , et Imperatoris iuribus , qui in Bibliotheca Vaticana inter MSS. CO dices aqServatur. CLXXII. Joannes Licturiensis , Scalabit anus e XLusitaniae provincia, Gothis natas pare utibus , Constau tinopoli Graecis et Latinis litteris imbutus, in uia panias reversus est. At paulo post a Leovigildo Gothorum Bege Aricino, quod Arianam impietatem respueret,

B circinonem exul amandatus, decennio integro inultas ab Arianis insectationes perpessus est. Ad radices Pyleuaeorum mutilium condidit Monasterium, cui Liclaro nomen, obi congregula Monachorum societato scripsit Regulam ipsi Nonasterio pro suturam. Inde Gerulidensis Edigcorus lactus, initio Saeculi VII. in pace quievit. Chronico ictoi is, Tunnonensis in Africa Episcopi. addidii appeti licem , si e Chronicon ab anno secundo I stini II. Imperatoris , Christi 566. at annum octavum Maui iiii Augusti, Christi o. , quod cum Violoris Tunnonensis Chronico Henricus Cianisius Novio magus edidit Ingol,ladii A. 16oo., et Iosephus Scaliger cum Ea- sebio, et aliis pluribus Chronographis in Thesauro Tem- Porum emendatius postea recudit Lugduni Batavorum 16OS.CXXXIII. S. Joann s Clim acus , sic Vulga nuncupatus ob librum , cui Graece titulus est Climax, seu Scala, tu XXX. capita divisum, quibus tamquam gradibus , seu scalis ad persectionis religiosae cui .nen

Indiculus Putrum, K

SEARCH

MENU NAVIGATION