Theologia Dogmatico Polemica

21쪽

as P R AFFATIO. g. Sos. Hieronymus , Monachus Palaestinus . multis sine dubio meritis rem sibi Christianam devinxit; sed acerbitate quoque erga dissentientes, gloriae et Piditate , intemperantia commotionum animi , iniquis

honorum et innocentium virorum criminationibus, Su

Perstitionis degenerisque pietatis insana commendatione, - aliisque vitiis, non levem sibi apud posteros ignominiam conscivit. O hontem ferream , pudorisque omnis expertem iEadem Pag. Sos. de S. Augustino serilat : Sed non aeque magna fuit ipsi judicandi vis, plusque saepe in Viro eximio naturae quidam ardor potuit, quam

ratio et prudentia. Itaque magnam multis praebuit sincultatem de veris ejus sententiis dimicandi aliis inco stantiam ejus, praecipitemque de rebus haud satis e ploratis scribendi celeritatem accusandi. Et Pag. Si 5. Interpretandi Scripturam Diuinam leges ferre voluerunt Augustinus et Tychonius , neuter Potuit. Pag. o 18. Nee tamen mihi praetereundae sunt

novae Illae argumentorum sedes, quae hac aetate inventae et propositae sunt: multitudo Martyrum , miracu-Ia , confessio hominum, quos mali genti obsidere putabantur. Non ignorant, qui 'sapiunt . valde lubricamesqe ex his locis disputandi rationem , improbisque alseaudes struendas, Percommodam. Et valde vereor, ne

22쪽

PRAEFATIO. ε9 Plerisque eorum, qui eam adhibuerunt hoc tempore nemρe saeculo IV. et '. tametsi graves et Summi

Viri fuerint, jure periculosa fallendi alios cupiditas eX- probrari queat. Ambrosius in litibus Arianis homines Producit cacodaemone plenos, qui admotis Reliquiis Gervasti et Protasti adiguntur, ut Concilii Nicaeni doctrinam veram et divinam , Arianorum sulsam et periculosam eSse exclament. Hoc inferorum Principis testimonium argume uti instar Ambrosius habet supra omnem eXce ptionem Positi. Ariani autem audacter prodigium istud rident, Ambrosiamque argento hos testes sibi comparasse adseverant. Et multi, scio, Arianis credent magis quam Ambrosio , Sanctis licet hic adscriptus sit, 1lli hati reticis., Pag. 325. His doctrinae moralis morbis duo e pitales addendi sunt errores , hac aetate Saeculo Imet V. publice propemodum recepti ex quibus infinitae deinceps calamitates prodierunt. Alter hic est: FabIere ac mentiri virtus est, si res Religionis hoc vitio iuvari queat. - Prius horum dogmatum, quod superioribus jam placuerat saeculis, quantos fabularum ineptissimarum acervos, quantumque piorum mendaci O-rum eXerritum per omnia saecula infelici verae Rel gionis fato produxerit, incredibile dicta est. Vereor ego, ne qui curiosius maximorum et Sanctissimorum hujus saeculi Doctorum res gestas et libros exploravem

23쪽

PRAEFATIO.rit, omnes sere hac scabie inquinatos invἡnturus sit. JXon Ambrosium, non Hilarium , non AuguStinum, non Gregorium Nazianzenum , non Hieronymum exei pio. Et eodem forte vitio Sulpitius Severus, vir caeteroqui minime levis , impulsus est, ut Sancto Martino tot tribueret miracula.

O pirulentum Chami ρrogeniem l o rabidam furoris audaciam pro meritis numquam satis castigandam i Ergone summi illi miri , ac praecipui Sanctae Dei Ecclesiae Doctores , Hilarius, Ambrosius , Gregorius Nazianzenus, Augustinus, Hieronymus, homines fuere mendaces, simulatores , Sycophantae , perfrictae frontis nebulones, qui Iraudibus ac mendaciis rem Christianam amρlisicarunt 3 Decumanam hanc impudentiam Christianae aures aςersaritur , Probi omnes exhorre

Pag. 349. Molior certe et sanetior fuit S. Athanasius Alexandrinus quam obtrectatores ejus volunt; sed minor deleriorque , quam importuni eius laudatores existimant. Pag. 382. Joannes Cassianus, homo indoctus ot superstitiosus.

24쪽

Pag. 382. Salvianus facundus, Verum tristis et severus Scriptor, qui dum in vitia temporum suorum vehementius declamat , ipsemet animi sui morbos et errores imprudens aperuit. Pag. 393. SFlitae pocat sanctae dementiae Secta.

Pag. 436. S. Ennodium anellat insanum Symmachi adulatorem. Fag. 442. Gregorius Magnus Romanus Pontifex , vir boni rectique in multis consilii; at simpχκ valde , superstitiosus, et omnis eruditionis inimicus. quod Epistolae ejus et Dialogi testanti . Pag. 443. Isidorus Hispalensis variis scriptis rem Grammaticam , Theologicam , et Historicam illustravit, Voram inops fuisse judicii videtur. Pag. 447. scribit, quod Contemplationes Anm gicae prodant S. Anastasii Sinaitae Ieritatem et ignorantiam. Pag. 5o7. Multum hule S. Bonifacio nar rimoguntino Archiepiscopo Germanorum , ut dicitur, Apostolo Romanus debet Pontifex, cujus imperium

25쪽

αα PRAEFATI o. praeclare firmavit, et dilatavit: id scilicet grata voluntas erga Patronum in cujus verba iuraverat, exigebat. Multam eidem debent Monachi , quorum res ubique fidelissime curavit. Multum denique ei debet superstitio, sine qua nec ipse, nee Romanus Antistes, cum amicis et discipulis dominari potuisset. At parum ipsi debet vera pietas et religio : quarn si populorum quos adiit mentibus instillasset, illi certe meliores fuissent, nec arbores, lucos, fontes , quod antea sederant, unauum Christo eoluissent, levissimaque occasione ducti ad veterem impietatem plane descivissent. Fuit certe in hoc viro animus vaser et subdolus , incredibilis ignorantia , immodicum erga Romanum Pontificem studium, dominandi vesana cupiditas, aliaque vitia. Testes vel Epistolae ejus sunt quae eXtant. Pag. 528. Joannes Damascenus, vir subtili praeditus ingenio. nec indis frius, qui varii generis scriptis cum Philosophiam Peripateticam , tum Sanctiorem disciplinam illustravit: at temporum suorum Vitiis , Superstitione , nimiaque Majorum veneratione praeclaras

animi dotes corrupit. Et pag. 536. Est in his eius scriptis ingenii nonnihil et subtilitatis, at parum lucis et simplicitatis. Pag. 559. Rationibus et argumentis, quibus Decreta sua fulciunt Antistites , c eaeni II. Concilii nihil puerile magis, et amentius exeogitari Potest.

26쪽

PRAEFATIO. 23 Pag. 559. Vicerant caeteros sui ordinis impotenetia mentis et dominandi libidine Gregorius IV. et Ni-aolaus I. quorum ille filiorum Ludovici Pii impietatem in parentem fovit, a nonnullis licet excusetur : hio M. Sipientis arrogantiae, superstitionisque ridiculae varia exempla dedit. Et pag. 585. Nieolaus I. homo superbus

et agrestis.

Pag. 587. De litibus inter Photium et Romanos Pontisices scribit: Romani omni honestato et modestia relicta, quo suo consulant fastui, aperte insaniunt, neternaeque discordiae inter utrumque orbem ignem accendere malunt, quam odio in hominem , cui parem non habebant, modum Ponere. Pag. 6 I. Nullus Pontifidum arrogantior fuit Gregorio VII. Et pag. 6 3. In hoc exilio Pontificum ludi Bulentissimum et superbissimus obiit. Fag. 692. Bernardus claraevallensis Abbas, vir ingenii haud inelegantis, reetique in multis consilii; verum superstitiosi et impotentis animi , qui magnam dominandi libidinem eximia pietatis specie contegeren0verat, neo fietis eriminationibus obruere nefas puta-vat , quos serre nolebat.

27쪽

PRAEFATIO. Pag. 736. et 737. Innocentius III. homo callidus . et sine omni modo ambitiosus. Extant hominis plane immoderati et crudelis Epistolae , ex quibus apparet , mediocrem eruditionem in eo maximis ingenii et anim I vitiis junctam fuisse. In Lateranensi IV. LXX. leges tulit maxima parte Barbaras, et ad omnem '

Pag. 74ο. Dominicus Hispanus , homo , quod tota ejus vita docet, tristis , sanguinarius , et impetuosus.7 o. Franciscus Assisius Italas, vir rationis inops et delirus. Plura alia silentio Praetereo , NE 'stomacum Lectoribus moreant tot injuriarum ac con- piciorOm acerpi. ε

Eia nunc fare , Iideliterne atque exacte Mushemii itui perba reddidi Τ Si negas, oculos tibi eruisti, tuam que imPudentiam mirabuntur omnes, quibus mshemii Liber ad manum est : si assirmas , pudorisque aliquid 'tibi etiamnum superest, atque ingenuae indolis scintibia quaedam , an inficias ibis, Moshemium tuum multa

inverecunde omnino atque proteroe scri 'sisse adseraus

gravissimum illum, omnique reuerentia dignissimum Ecclesiae Patriam Senatum ' Risis Moshemius ςir do- :ctus atque eruditus sed malignus , inperecundus Romanorum Ponti cum, totiusque Sanctae Dei Ecclesiae

28쪽

PRAEFATIO. ab trectator, Patrum Momus, ac contemρtor , can no iun- te metuendus. Quare si pudere te aliquando potest, rubore suffundaris, quod pros gatam causam , quin ejus

momentia prius exstenderes. tuendam suscemris : quae

in papyrum efffundis, sedulo prius meditare : uires tuas prius consule, quid valearit humeri, quid ferre recusent. Noli tibi tam facile persua sere , Scr tores Catholicos ad id natos factosque esse , ut Pro libito vestro terga denudent Protestantieis Ragellis caedenda.

Est et nobis scutica, qua ferocientes comρescamus . Nosque modestiue memores esse jubeamus. E ertus iumes quanta ui hastam torserit miser, quem tu pocus , homuncis , inverecundia tua Prouocatus. Itaque in ρο- sterum saniora admitte consilia r quae si respuus , eademque chorda oberrare Pergas, data occasione, neque enim tuu causa scriptionis . liquid meditor , Pinguius tibi congiarum sancte polliceor. Vale si potes, meisque in rem tuam consiliis utere.

Sed dimisso Lipiensi litterariarum Ephemeridiam

Scriρtore , te nunc recertor Lector Beneςole. Tenues hos labores meos aequi bonique consule: inveniens Io te non Pauca , quae antea lauorabas , et quae scire tua maxime intererit. Faxit Deus , ut lucubratio haec ad majorem cediat Diςini Nominis honurem et gloriam , Sanctae Romanae Ecclesiue augmentiam , haeresum et errorum omnium ruinam , qui unicus est curarum

Indiculus Patrum.

30쪽

AC VETERUM SCRIPTORUM ECCLESIASTIcORUM

Ordine alphabetico digestus.

II. Ach ae Presbteri. III. S. Ado Viennensis. IV. B. Aelredus Rispallensis.

V Aeneas Gazaeus.

Alexander de Ales. XI. Algerus Leodiensis. XII. Amalarius Tres irensis. XIII. Amalarius stilensis. XIV. S. Ambrosius Mediolanensis. XV. Ambrosius Aumertus. XVI. S. Amphilochius Iconiensis.

XVII. Anastasius Bibliothecarius. B a