Theologia Dogmatico Polemica

41쪽

INDEX PATRUM CCXXXIV. Smaragdus Abbas. CLXXV.

Socrates.

Stephanus Tornacensis.

Q. Sept. Tertullianus- '. .

CCXLIII.

Titus Bostrensis.

42쪽

Valerianus Cemetiensis. CCLVIII. Venantius Fortunatus, C LIX. metor Antiocheaus. CLX. Victor Tunnonensis.cCLXI. S. Victoτ Uitensis. CCLXII. Fabius Marius Victorinus. CCLXIII. S. Victorinus Petabionensis.c LXIV. Victorius Aquitanus. CLXV. Vigilius Tapsensis. CCLXVI. Vincensius Bellovacensis. CCLVII. S. Vincensius Lerinensis.

mandelbertus.

S. Zeno Veronensis.

43쪽

S. VINCENTIUS LER INENSIS

in commonitorio adv. Haereses, cap. IV. Operam dabit , ut collatas inter se Maiorum consulat interrogetque sententias : eorum dumtaxat, qui diuersis licet temporibus et locis , in unius tamen Ecclesiae Catholicae communione et fide permanentos, Magistri probabiles extiterunt : et quidquid non unus aut

duo tantum , sed omnes pariter uno eodemque consen-Su , GPerte , 1requenter, Perseveranter , tenuisse , sci sisse , docuisse cogno, erit, id sibi quoque intelligat absque ulla talitatione credendum. Idem Lib. cIt. Cap. XLIII. Ephesinam quoque Synodum, id est , totius pene Orientis sanctorum Eseiscoρorum judicata proculcet necesse est quibus diuinitus selucuit, nihil aliud ρο steris

edendum decernere , nisi quod sacrata , s. bique in Chrι- sto consentiens Sanctorum Patrum temiisset antiquitas. - cesse est Profecto omnibus di incus Catholicis qui se se Ecclesiae Matris legitimos Ilios probare student, ut sanctae SS. Putrum fidei adglutinentur, immoriuntur , Proyanas sero Projaniarum n opiliates deteste tur, horrescant, insectentur , Peraequintur.

44쪽

IN DICULUS PATRUM

ET vETERUM SCRIPTORUΜ ECCLESIASTICORUΜQui ab incunabulis Christianae Religionis, ad tempora usque AB. I homae Aquiniatis, et Nona-ςenturae, Ecclesiam scriptis suis praecipue il

lastrarunt.

Ordine alphabetico digestus.

I. A BDIAS , non ille , cuius Scriptura inter XII. Pr Phetas minores meminit, sed alius, qui Bab3lonis Episeopus ab Apostolis creatus dicitur, perperam existimatus fuit Vitas Apostodorum, X. libris comprehensas, scripsisse Hebraico idiomate, quas Eutropius Abdiae discipulus transtulerit ex Hebraeo in Graecum , Iulius vero Africanus latinitate donaverit. Id asseruerunt Iacobus de Voragine, et Petrus de Natalibus. Sed nemo nocividet, quantum aberraverint, qui Iulium Africanum Graece scripsisse , non Latine ; minime animadverterunt ; neo S. Hieronymum hujusmodi lucubrationem intcr Op era ipsius recensuisse. Accedit hujus authoris operisque nullam haberi omnino apud antiquos memoriam. Sed quamvis eloquentissimum sit Veterum hae in causa silentium , id altius clamant mendacia , et nugae , quibus resertum est istud opus. citat namque Clementem, Hegesippum, et Julium Africanum ; et nihilominus

45쪽

ACHAIAE PRESBYTERL42 se Christum in carne vidisse gloriatur. II. Septuaginta

quinque Ecclesias , una in provincia exstructas, mentitur cum nec Apostolicis temporibus, neo mullO POSt, Sae vientibus Ethnicorum Imperatorum in Religionem Chri-Stianam persecutionibus , ulla templa fuerint a Christi Di, eXtructa , sed sacri conventus ab iis privatis in aedibus et subterraneis plerumque in locis celebrarentur.

Nuli ius fidei atque authoritatis Pseudo Abdiam esse apud eruditos, iam pridem asseruere Catholici Scriptores, Sixtus Senensis, Joannes Molanus, Baronius, Beliarminus , Posse vinus , Salmeron , Miraeus, Labbeus se Natalis Alexander, Bollandiani etc. Denique cum molisangus La-aius, Ferdinandi I. Imp. Isistoriographus, Basileens

bus typis Ioannis Oporini, historiam illam Certaminis Apostolici sub Abdiae Babylonii nomine omnium primus edidisset A. 155 a. opus illud Paulus IV. Pont. Max'. rejecit, damnavitque, ut testatur Sixtus Senensis Lib. . II. Bibliothecae Sanctae..

II. Achclae Presbyteri paulo post medium primi

saeculi seripsisse dicuntur ad universas Ecclesias ency-eIicam Epistolam de passione S. Andreae Apostoli, cui praesentes interfuerant. Sincera S. Andreae Apostoli Acta fuisse olim ab haereticis misere foedata et corrupta , Praecipue a Manichaeis, testatur S. Philas trius Brixiensis Lib. de Haeres. Num. XL; ait enim illi libro haereticos addidisse ,. et ex eo tulisse , quae potuerant. Hujus libri corruptoribus S. D hanius II aer. XLVII. adnumerat non modo illos , qui falso Apostolicos se dicebant, sed etiam his multo antiquiores Catharos et Encratitas. Iisdem Actis usos fuisse Marcionitas, atque alios primi et secundi saeculi haereticos Augustinus aperte insinuat Lib. I. coutra adversarium Legis et Prophetarum, cap. XX .

46쪽

α Innocentius I. Epist. ad Exuperium Tolosanum , Cap. VII. scribit, Acta illa scripta fuisse, aut magis dice dum corrupta, a Xenocharide et Leonida Philosophis. Author libri de Fide adversus Manichaeos, qui Augustino perperam tribuebatur, verisimilius tribuendi Eoodioe Episcopo UZalensi in Africa, eadem a Leucio quodam vult esse corrupta. Hi ne minime est mirandum eadem aE. Gelasius I. in Concilio Romano fuisse rejecta inter apocrγpha. Valde itaque verisimile est, Epistolam illam de passione S. Andreae , quam hodie habemus, re ipsa primitus a Discipulis eiusdem Apostoli suisse conseriptam, ab haereticis postea misere foedatam et corruptam, dein studio et cura alicujus Catholici Scriptoris circa finem saeculi VII. aut initium VIII. ab erroribus et fa-hulis expurgatam Epistolae hujus cum laude memine Tunt Etherius Uxa mensis Episcopus, et Beatus Presbyter Lib. I. contra Elipandum Toletanum, Remigius Antisto-dorensis Comment. in Psal. XXL Wo hemus Abbas Braviterensis in Epist. ad Meginardus Abh. Morancus Cantuariensis Lib. de corpore et sanguine Dom. S. Ber- nardus Serm. I. do S. Andr. Do Carnotensis Serm. de convenientia veteris et novi sacrificii. Denique Romana Ecclesia, quae haec acta legit in Osficio S. Andreae. III. S. Ado, O. S. B. monasticam vitam in coe nobio Ferrariensi professus est, usus magistro Lupo Servato. Viennensis in Galliis Episcopus electus est A. 86o, obtentisque a Nicolao I. pallio, et privilegiorum Viennensis EccLsiae confirmatione, maximam pro restituenda Ecclesiastica disciplina curam impendit, duobusque conelliis Cabilonensibus subscripsit. Obiit A. 875. die XVI. Decembris. Suripsit I. Martyrologium Sanctorum ab Alomio Lipomano primum editum, tum vero ab.

47쪽

44 B. AELREDUS. AEXEAs G1ZAEUs. Heriberto Roswerdo S. I. pereruditis notis Antuerpia illustratum. Idem Martyrologium multo persectius, adi clis etiam de suo notis eruditis. Romae edidit A. 37 5. Dominicus Georgius Rodigini. 2. Ereptarium Chronicorum de sex Mundi aetatibus, ab exordio mundi usque ad principatum Lotharii Imp. ae Ludovici et Caroli fili rum sive Iasque ad A. 874. unde quidquid ultra in eo Chronico adiectum legitur, non Adonis , sed alterius ignoti simul atque imperiti continuatoris operae debetur. 3. Vitam S. Desiderii Viennensis Discopi, quae ab Henrico Canis io Leet. Antiqv. Tomo VI. exhibetur.

. Vitam S. Theodori Abbatis, apud Mabillonium Sa

eulo I. Benedietino.

IV. B. Aelredus, Anglus, ordinis cisteretensis, Abbas Rievallensis in Eboracensi Dioecesi, pietate ac d metrina conspicuus, obiit A. II 66. anno aetatis So. Scripsit Sermones 3 i. in Isaiam , Libros S. Speculi charitatis, Libros S. de spirituali amicitia, Tractatum de Iesu puero duodenni. Extant Tomo XXIII. Biblioth. Max. Patrum , edit. Lugdun. Ejus historia de Genealogia Regum Anglorum , de Vita et miraeulis S. Eduardi Negis , edita est a Rogerio Twisden inter Scriptores Hist. Anglic. Londini A. 1652. Sermones de Tempore et de Sanctis editi sunt a Richardo Gibbonio S. I. Duaci A.

6o1 Regula ad Inclusas siςe Moniales, Augii lino Pe peram vdscripta, sub Aelredi vero nomine habetur ita collectione Rcgularum Lucae Ηsistenti Romae A. 1662-V. Aeneas Gazaeus, Sectae Platonicae Philosophiis doctissimus, ad Chri ticinam si lem conversus. eirca finem Saeculi V. Loruit. Insignem composuit Dialogum , qui inscribitur: Theophrastus de Animarum immort

litate , et corporum resurrectione : qui Tomo VIII. Bia

48쪽

S. A G o B A R D II S. 45hliothecae Maximae Patrum insertus legitur. Prodiit etiam Lipsiae Anno 1658. cum versione et notis GasParis Barthii. VI. S. Agobardus, natione Gallus, Ecclesiae Lugdunensis primum chorepiscopus, dein post Laidradi

abdicationem et secessum in Monasterium S. Medardi Suessionensis, ejusdem Ecclesiae Archiepiscopus ele-etus est A. 813. Lotharii partes adversus I.udovicum Pium Imperatorem secutus, interfuit A. 855. Srnodo Compendiensi , et specie publicae poenitentiae Imperatorem cum aliis Episcopis Lotharianae sactionis exat

thoraxit. Seditiosum Apologeti eum pro filiis Ludovici

adversus patrem, et famosum adversus Iuditham Augustam, ejus conjugem, conscripsit, qui adhuc extat

inter eius opera. Idcirco Episcopatu deiectus suit ; at paulo post in gratiam rediit Ludovici, ut Ado Viennensis

in Chronico testatur, Sedem qile suam recepit. Paucos vero Post annos a sua restitutione, apud Santones, in expeditione pro Caesare suscepta, Obiit A. 84O. , PO-steaquam coniurationis crimen condigna poenitentia

eluit. Sanctitatem ejus colit Ecclesia Lugdunensis VULIdus Iunias. Reliquit I. Librum contra errorem Felicis Urgelitani Episcopi, Ludovico Pio oblatam. u. Lia bellum suρρlicem contra Judaeorum insolentium. 3. Librum de Iudaicis superstitionibus 4. Consultationem de audaicorum mancipiorum BVlismo. O. Librum contra legem Gundobari Burgundionum Regis. 6. Librum de Priuilegio et Iure Sacerdotii. ni Beruardam

Viennensem. 7. Librum de grandine et tonitru coiitra opinionem vulgi , Magis tempestatem tribuetitis. 8. Librum contra abso uum vulgi figmentum de Pecorum lue et ejus causa. 9. Librum contra objectiones

49쪽

Fredegisi Abbatis. Io. Epistolam ad Bartholomaeum Πarbonensem , de quorumdam illusione signorum. II. lLibrum contra superstitiones eorum, qui Picturis et imaginibus Sanctorum adorationis obsequium deferendum putant: qua in re erravit Agobardus, Gallorum Suae aetatis sententiam secutu . Vide Tom. III. Theo . Dogm. Polem. Num. DCCLXXLI. 12. Librum de di-pinis sententiis contra eos, qui putant judicium Dei ferro, igne, vel aqua, vel armis patesieri. Io. Librum de dioina Psalmodia. 14. Distolam de modo regiminis Ecclesiastici. 15. De coercendis iniustitiis. aa Mat laedum Comitem. 16. De Spe et timore ad Ebbonem Rhemensem. 17. Librum de dispensatione Rei Ecclesiasticae. Ι 8. Opus contra Libros II . Amalarii Metensis. 1 9. Ei itaphium Caroli M. Imp. M. Carmen de translatione SS. M M. ad urbem Lugdunensem. Lucubratiunculas has Agobardi, veteribus ex Pergamen O chartis inscriptas, cum nescio quo scito, aut imperiti venditoris incuria in Bibtiopegi cuiusdam Lugdunensis manus venissent, et pro librorum tegumentis destinatae, immo dilaniandas iam essent, Opportunissime adhuc ob interitu et aeternae oblivionis injuria vindicavit, qui homini sortuito supervenerat, Pa-yrius Massonus, prout ipse in horum operum, quae Parisiic A. 16o5. luei publicae dedit, Praelatione testatur. Eadem deici opera praelo iterum subjecit Si Phaniis Ba Iurius Parisiis A. 1666. duobus volumini-hus in 8., Tomo XIV. Biblioth. Max. Patrum po

stea inserta.

VII. Aimoinus Floriacensis Monachus O. S. B. gente Aquitanus, saeculo ad finem vergente, atque initio XI. noruit. Scripsit Historiae Francorum

50쪽

B. ALBERTUS. 4

Libros IV. ab excidio Troiae ad Pipini Regis inaugurationem usque, seu annum Christi 752. Quae Caput XLI. Libri IV. subsequuntur, ac Liber V. a re-eentiore quodam Scriptore , verisimilius Monacho S. Ge mani de Pratis , adiecta sunt. Aimoini Historiam ediderunt Parisiis Fadius Ascensius A. 1514. Joannes Nia cotius 1567. Jacobus Breulius O. S. B. 16OS. Mar-quardus Frehertis in corpore Francicae Bistoriae Veteris ao sincerae, Hanoviae A. 1613. et Andreas Du-εhesnius Bistoricorum Franciae coaetaneorum Tomo III.

Parisiis A. 1641. Scripsit etiam Libros II. de Miraculis S. Benedicti, qui extant apud Bollandi Continu tores ad diem XXI. Martii , et Mabillonium Saeculo Benedicti no IV. Sermonem in Festiuitatibus S. Ben dicti , et Vitam S. Abbonis Floriacensis Abbatis et Martyris , apud Ioannem a Bosco in Bibliotheca Flo- Tiacensis: Poema Heroicum de prima Diadatione Floriacensis Coenobii, apud Duchesnium Tomo III. Histor. Franc. et libram de Translatione reliquiartim

corporis S. Benedicti in Galliam, quem Nubillonius edidit Saeculo Benedictino II. VIII. B. Albertus Magnus, Lavingae in Suevia

Natus Λ. D 93. ex nobili Dynastarum Bolsta tentium familia, Praedicatorum ordini nomen dedit A. 122 I. B. Virginis Mariae, quam cultu praecipuo Proseque'

hatur , intercessione scientiae donum adeptus, Coloniae est Parisiis sacras litteras docuit ea nominis celebritate, ut vivens etiam appellaretur Magnus. Ratis bonensis Episcopus creatus est ab Alexandro IV. A. 1259., eam-

qtae dignitatem invitus suscepit, Huinberio Geueruli Magistro O. P. ipsi gravissimis litteris dissuadente, ne Angelicis humeris formidandum Onus subiret, ac bla-