Theologia Dogmatico Polemica

발행: 1820년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

83 S. BONIFACIUS. I ullum discipulum suum Episcopum or linat; ipse vero in Frisiam se contulit, ubi multis ad christi tuam fidem adductis, vel revocatis, a Frisiis Apostatis odios dei Doceo mii cum Sociis interfectus V. Iunii A. 755.

victricem animam ad coelum transmisit. Sacram Ea

ni facii Martyris corpus, Ultraiectum interea a clericis deportatum , Lullus Moguntinus Archiepiscopum primo Mogantiam, tum vero ad Ful denso O. S. B. Monasterium a S. Bonifacio erectum, ubi ille supulturam sibi vivus detegerat , deserri jussit. Ibi asservantur hodie dum pretiosae ejus se liquiae: ibi pastorale pedum , annulus , et cingulum ad vene sationem ostenduntur cum tribus ipsius libris, quos Infidei s ocelso S. Martyre per loca palusinia disperserant. Primus continui Canones novi Testamenti, id nisi, veterem concordantiam. Secundus Martyris sanguine tinctus Epistolam S. Leonis ad Theodorum Forojuliensem , Tractatum S. Ambrosii de Spiritu Sancto, pluraque alia opera complectitur. Tertius est Liber Evangeliorum , quem S. Bonifacii manu scriptum serunt. Epistolas CLI. S. Bonifacit Archiepiscopi et Martyris, Vitamque ac passionem S. Licini Episcopi, Gm laven ςium in Belgio Patroni, ipsi adscripta in , edidit ac notis illustravit Nicolaus Serarius S. I. Moguntiae A. INOO.Ejus Statuta quaedam edita sunt Tomo IX. Spici legiῖDacheria ii. Sermones X lv. ejas nomine inscriptos, ex votustis duobus Codicibus Christinae Reginae Sue ciae emit Mabillonius, et ex ejus apo erapho dederunt Murtene et Darand O. S. I. Tomo IX. Collectionis veterum Seripiorum , addito Serm na XV., quem accepisΞe se profitentur ex Lernardo Peaio ejusdem Or-

92쪽

S. BRUNO CARTHUS. 8sctinis Monacho Mellicensi, quem ille Tomo IV. suorum Anecdotorum exhibuerat. XLVI. S. Brimo, Coloniae Agrippinae claris ortus natalibus, Parisiis Philosophicis ac Theologicis disciplinis excultus est: in te in patriam revocatam S. Anno Coloniensis Archiepi copus Canonicis S. Cuni-berti adscripsit. Eo Archiepiscopo terris erepto , Bru-no Rhenios transiit Rheniensis Ecclesiae Canonicus Et Scholarum Magister , doneo Manassis Archiepiscopi Rhemensis improbi hominis , qui tanto honore indignus Gervasio suecesserat, flagitiis offensus, moresque saeculi corruptos pertaesus, secessum iu solitudiue quae rore instituit. Vitae illius Scriptores quidam tam sancti consilii causam inde petunt ex horribili ostento delaucti nupor Parisiis Raymundi Diocres, canonici Parisiensis, qui erecto ex mortuali se retro toto corpore, ad hanc vocem Officii Defunctorum, Responde mihi, se accusatum, judicatum, ac damnatum a justo iudice asseruerit: sed hane narrationem, vetustioribus testimoniis destitutam, Urbanus Vri I. ex Romano Breviario expungi iussit, eamque, ut sabulam , rei ieiuni Pagitis, Mabillonias Latino ius, Pape brocli ius, Fleury, Casleel, C illes etc. Auno IO84. Cum se X sociis ad Hugonem Gratianopolitanum Episcopam Se recepit, a quo peramanter exceptus, carthusiam' prope Gratianopolim in Delphinatu sitam incolere coepit, ex qua vocante Urbano II. Pontifice Maximo, Roma ir, perrexit A. Io . , ut eurndem Pontificem solatio consilioque suo in Ecclesiasticis negotiis juvaret turbulentissimis illis temporibus. Sed carae solitudinis et quietis amore flagrans, Cum tumultus Curiae serro amplius non posset, Urbano Pontifice Alpes transgress3,

93쪽

et in Galliam profecto A. 1o . at Claromontanti in Concilium, Bruno confestim in Calabriam se abdidit, et Turrensi in eremo prope Squillacium , Rhegiensi recusato EpiScopatu, ad amicum sibi silentium, et jugem cum Deo coniunctionem rediit. Obiit ibi Vir Sanctissimus, Christianae poenitentiae exemplar, et Persectissima imago, die VI. Octobris A. 1 Io I., a Leone X. inter Sanctos adscriptus A. 15i . Scripsit Commentarium in Psalmos , et in omnes Epistolas S. Pauli , Distolam ad Radu hum Viridem Rhemensis Ecclesiae Praepositum , et alteram ad suos Maioris Camthus.ae Alumnos. Reliqua opuscula non huic , sed ab teri Brunoni, Signino Episcopo, videntur adscribenda , Opera omnia S. Brunonis, Carthusianae Familiae Fundatoris, Coloniae Agrippinae prodierunt A. 16 II. curis Theodori Petrei Carthusiae Coloniensis Alumni. Professionem fidei, quam S. Bruno morti proximus edidit, et in qua diserte Berengarii haEresis damna

tur . publici juris secit Ioannes Mabillonius Tomo IV.

Veterum Analectorum.

XLVI l. S. Bruns, O. S. B. Astae Pompeiae, aut, ut aliis placet, Soleriae , agri Alexandrini pago, in Insubribus nobili stirpe natus, Bononiae Philosophicis studiis operam navavit, Doctoris lauream dein consecutus. Canonicis in Civitate Senensi adscriptus , Romam negotiorum causa contendit, devictoque in Romana Synodo Berengario, invitus licet Signinae Eeclesiae A. Io79. a S. Gregorio VII. Episcopus praeficitur , atque ab Urbano II. A. Io95. ad Claro montanum concilium in Gallias ducitur. Cum annos aliquot Pastorale munus summa cum laude e Xercuisset, desiderio contemplationis illectus, casinum migravit A

94쪽

Iio2., ae religiosam vitam ibidem prosessus, A. II OT. Casinensis Abbas eligitur. Sed instante populo Signi-NO, A. III 2. a Paschale II. dimissa Casinensi Abbatia ad Ecclesiam suam redire est jussus. Obiit A. II 2a. die XVIII. Iulii, anno Episcopatus sui XLIV., a Lu cio I R. inter Sanctos relatus. Multa et praeclara reliquit ingenii sui monumenta, Commentarium in Genesim , in Exodum, in Leuiticum, in Numeros . in Deuteronbmium, in Iob , in Apocalypsim , mmilias

seu Sermones CXLV in Evangelia totius anni, Euse-hio Emisseno perperam attributos, Tractatum in Canticum Zachariae; Tractatum de Incarnatione Domini

et eius sepultura, Argumentum de Sacrisicio azymi, Opusculum de Sacramentis Ecclesiae , Mysteriis , atque Ecclesiasticis ritibus, mi tam S. Leonis α. Puae, et S. Petri Discopi Anagnini, Responsum ad Quaestionem Cur corruptus Status Ecclesiae, Distolum ad iscopum Portuensem, et alteram ad Paschalem II. Papam , Sententiarum Libros VI. S. Brunonis Episcopi Signini opera omnia edidit Vol. II. Maurus Mamchesia s O. S. B. congreg. casi neusis Venetiis A. 165 I. . quae Tomo XX. Lugdunensis Bibliothecae Patrum exhibentur. Opuscula aliquot antea inedita, Expositionem de Consecratione Ecclesiae , de Consecratione Chrismatis, de Signi catione pestimentorum Sacerdo taliam, Tomo XII. Spici legii siti inseruit Lucas Dacherius o. S. B. XLVIII. Burchardus, O. S. N. patria Hassi , Lobiensis Monachus, Olberti Lobiensis , postea Abhatis Gemblacensis, diseipulus, Wormati ensem Episcopatum A. 996. obtinuit commendatione Franconis tr tris sui , cui demortuo successit, et Ottonis III. Im-

95쪽

peratoris savore. Wiligi so archiepiscopo Moguntino ea-riss mus. Interfuit Synodis Tremonianae A. IOO5. Mo-guntinae in causa Episcopatus Bambergensis A. Ioin. Franco sordiensi A. 1 oo7. ac Salegun stadiensi A. IO22. de Ecelesia et Imperio optime meritus. Pluribus ante Obitum annis exstructa sibi cella et Oratorio, in sIlva , duobus Wormatia milliaribus distante, ab omni strepitu, negotiisque saecularibus Procul remota, pietati et otio litterario se totum dedit; ibique hortata Waltheri Spirensis Episcopi, et Brunichonis WOrmatiensis Praepositi, ops vero olberti Monachi Lobien is

quo iam olim Magistro usus erat, Canones veteris Ecclesiae ex aliis potissimum colleetionibus in unum Iumen Decretorum collegit. Ait Ecelesiae sitae Normatiensis uqum iu Opus illud incubuisse se profitetur Burchardus ; illudque perfecisse cognoscimus antequam Salegii ta liensis Syno las hiberetus; oajus propterea Cationes cum in suam Collectionem inserere non potuisset, in i jus fine o innes simul locavit. In Libros XX. Opus suum distribuit, quod ita in criptum est: Loci comm tines congesti cum ex Decretorum libris , tum Conciliis, et Orthodoxorum Patrum decretis, atque etiam diuersarum nationum Diiodis. Vulgo tamen hano Burin trui Collectionem Decrota Burchardi appellamus ;ab Italis vero et Gallis vocem hano corrumpentibus De cretia Brocardicia plerumque vacabantur. Obiit inormatiae paraly, i prostratus , intento semper in Deum animo, do jugem inter precationem, die XX. Augu ti

A. IO25. A morte ex robus ε jus praeter tres denarios , hirsutum cilicium, et catenam ferream, usa attritam,

nihil est repertum; pecunia omni in pauperes prius distributa , quorum euram solertissime semper gessit,

96쪽

S. CAESARIUS ARELATENSIS. 33 sibi ipsi ad quotidianum victum, praeter Olera fere, Panem et aquam , nihil reliquum faciens. Sancti nomen Burchardo a pluribus tribuitur, tametsi in Sanctorum numerum solemni Ecclesiae more non sit adscriptus. Opus Burchardi Prodiit coloniae A. I 5 8. , et Parisiis A. I 5 9.

XLIX. S. Caesarius . A. 469. in territorio cabilonensi natus , aetatis anno XVIII. Clericali militiae adscriptus est; et hiennio inter clericos transacto , Iberi nutu se contulit , ibique vita in monasticam sub Porchario Abbate professus est. Inde aegritudinis causa Arelatem missus , a S. Aeonio Arelatensi Episcopo Diaconus et Presbyter Consecratur. Abbas de in in insula Rhodani prope Arelatem factus , postquam Monasterium illu l ultra triennium sanctissime rexerat, S. Astonio Episcopo A. 5o a. in Sede Arelaten i successit. Praefuit Synadis Agathan si A. 5M. Arelatensi A. 515. Carpento-raetensi A. 527. Arausicanae I. Λ 520. , tu qua Sami pelagiani damnati sunt, Qt . Vasionen gi eodem anno habitae. Ravennam A. 5i S. at Theodoricum Ostrogothorum in Italia Regem prosectus c, i, a quo Perquam bonorifice ae benevole exceptus, militis Iae doliis cumulatus, quae tamen ille tu pauperes distribuit, Bomana eodem anno ad Symmacham Papam contendit,d quo Pallium accepit, impetravitque , ut iis de I ire Metropolitico suam inter et Vienuensem Ecclesiam cle-

97쪽

S. CAESARIUS ARELATENSIS.

cideratur. Decrevit itaque Symmachus, ut Ecclesias Viennensis Iurisdictio in Ecclesias Valentinam , Tarantasiensem , Genevensem , et Gratianopolitanam eX- tenderetur, eaeterae vero Metropolitae Arelatensi sube

sent. Obiit Praesul sanctissimus Arelate die XXVII. Augusti A. 5.2. Episcopatus sui anno XL. , Myatis LXXIII. Scripsit Homilias complures , quae tameu non omnes sunt Caesarii , licet illius nomen praeferant, Admonitionem ad eos, qui uxores habentes adulteria committere non erubescunt, Exhortationem ad

charitatem obserpandam, Nomiliam de decem Virginibus , Admonitionem de contemptu praesentis Mitae, Epistolam ad Caesariam sororem, quam Virginam coenobio a se dedificato praefecerat , Alteram eidem et toti Congregationi inscrip tam, Distulam hortatoriam ad Virginem Deo dicatum , Regulam Pro Sanctimonialibus , XLIV. continentem capitula, sive regulas particulares, Regulam pro Monachis , quae in plerisque Galliae Narbonensis Monasteriis oti in viguit. Vir que legitur in Co liee Regularum Lucae misteriit. Ηο- milias Parisiis edidit Stes harius Balutius A. I 669. , reliqua vero opuscula exhibentur Tomo XXVII. Lugdunensis Bibliotheeae Patrum. Scripsisse praeterea dicitur S. Caesarius Librum de Gratia, et Libero arbitrio , injuria temporum nunc deperditum , quem comtra Faustum Reiensem exaratum fuisse Recentiores quidam magno quidem consensu, sed nulla solida ratione contendant. Verum Ioannes Stiltingus in Actis

S S. Tomo VI. Itugusti , iol. 58. ostendit, nomine Libri illius int6lligenda esse Capitula Arausicanae II. S3 nodi adversus Semipelagianos.

98쪽

CAESARIUS REISTER B. CAIUS PRESBYT. 95 L. Caesarius, natione Germanus , Heisterhacensis in Dioecesi Coloniensi Monachus Ord. cistere. floruit A. 1222. Scripsit Libros sive Dialogos XII. Historiarum memorabilium de Israculis et Visionibus suetemporis, a Tilmanno Eredenbachio Coloniae Agrippinae A. 1599. recussos, atquo a Tissierio Tomo II.

Bibliotheeae Cisterciensis : Libros II. in illud, Signum magnum apparuit in coelo. Libros III. de Vita S. Engelberti Coloniensis Archiepiscopi , qui extant apud Surium ad diem VII. Novembris, Homilias de Infantia Sulpatoris, sermones in omnes Dominicas , et Festa totius anni, quos edidit Andreas Coppensio nius coloniae A. 1615. Quamvis peritiores critici sinceritatem Caesarii in dubium non vocent, facile tamen

consentiunt, eum nimis credulum fuisse, ac veras historias a falsis satis acgurato criterio non secrevisse.

LI. Carus, Romanae Ecclesiae Presbrier, Zephyrini Pontificis temporibus soruit, et Disputationem insignem edidit adversus Proculum Montani sectatorem. Ejus 'meminerunt Eusebius Caesariensis Lib. VI. II ist. Eccles. Cap. XIV., et S. Hieronymus in Catalogo Scriptorum Ecclesiasticorum, Cap. LXX. Eumdem Caium Gentium

Episcopum ordinatum fuisse absque certa talia ne determinata Dioecesi , ut Evangelii fidem Gentibus infidelibus inferret, testatur Photius in Bibliotheca, Codice XLVli I. , et libellos duos, De universi natura, quos alii Iosepho, alii S. Iustino, alii S. Irenaeo adscripserunt, edidisse ν item Labrinthiam, ab aliis Origeni attributam , et Librum comtra Artemonis haeresim ab aliquibus Caio tribui. LII. S. Ioannes Cassianus CΡoli , aut ut aliis placet, in Pro iacia Narbonensi natus, humanioribus ii

99쪽

S. IOANNES CASSIAN Us.

ieris probe imbutus, in Palaestinam pietatis causa con tendit, ibique Bethlehemitici Coenobii, quod a Monasterio S. Bieronymi diversum erat, institutum arripuit. Paulo post cum Germano Monacho , quo um Summma necessitudine devinctus erat, Palaestinae, Aeg3pti,

ad Thebaidis Monasteria peragravit, ac frequentia Uum Patribus illis colloquia habuit de rebus Asceticis. Inde Polim profectus , a S. Joanne Chrysosto ino ob perspectam Pietatem et probitatem CPolitanae Ecclesiae Diagonus creatus est. Chrisostomo Eudoxiae Augustae odiis in exilium pulso, Romam ad Innocentium I. Cleri CPolitani nomine Legatus venit Λ. o5. Paulo post mortuo Chrysostomo; in Gallias se recepit, et Massiliae Suhstitit, ubi factus est Presb3ter: qua in urbe duplici

Coenobio condilo, virorum altero De minarum, magnam sibi sanctitatis et doctrinae famam comparavit.

A Castore Aptae Iuliae Episcopo impulsus , seripsit Li-hros X l I. de Institutis Monachorum Aegypti. Libros

VII. de Incarnatione Domini adversus Nestorium hortata S. Leonis M. tunc Romanae Ecclesiae Archidiaconi, et Collationes Putrum, quarum docem Leontio Episcopo Foroiulensi, et Helladio tunc Monacho, de in Episcopo; septem S. Honorato Arelatensi, et S. Eucherio Lugdunensi Episcopis, totidemque Monachis, Stoechadas insulas incolentibus, nuncupavit. Quod ad Cassiani sententiam de divinae gratiae necessitate pertinet, tertia de ei ma illius Collatio, quae est do Protectione Dei, in qua Chaeremonem Abbatem inducit disputantem, Seni i pelagianismo est infecta. Hanu consutavit S. ΡrosperA. 4o2. Libro qui inscribitur, Contra Collatorem. Obiit Cassianus Massiliae anno circiter 431., ut conjici potest

εX Gennadio Lib. de Viris Illustribus, Cap. LXI., Sam

100쪽

CASSI ODORUS. 9 ctorumque honoribus colitur quot annis ab Ecclesia Massiliensi die XXIII. Iulii sub ritu duplici cum Octava. Neque error illo Semipulagianorum Cassiani sanctitati quidquam officit; quia aevo illo nondum aetat Supremo Ecclesiae judicio proscriptus. Opera omnia S. Ioannis

Cassiani recusa sunt Romae A. 158o. et 16i I. Atrebati 1628. Lipsiae I 722. et Peleponti IIS,). cum comment

riis Alandi Gazaei O. S. B. LIII. IV. Aurel. Cassiodorus, ex Clarissima Romana stirpe S cIllacii in Brutiis A. 47o. natus , sub Odoacre Herulorum Rege, qui tunc Italiae dominabatur, Sacrarum Largitionum Comes institutus est. Λ Theodorico Bego Brutiis et Lucanis Praefectus, QuaeStor, Magister officiorum , Praefectus Praetorio , ac deniquo A. 5I . Consul creatus est. Sub Athalarico iterum Quaesturam et Prauncturam Praetorii gessit. Sub The

dato eadem dignitate tertio ornatus est: quam et sub Vitige , Theodati sucessore, quarto CODSeCutus, et Quaesturae insuper munere sanctus est. Dignitates amplissimas sanctissime administravit, maximo Ecclesiae , et

Reipublicae hono . Anno aetatis LXX. nuxas opes et dignitates despiciens, Religiosam vitam amplexus est, condito, fundatoque Vivariensi Monasterio prope Scyblacium , cujus Abbas fuit. Obiisse creditur prope centenarius circa A. 563. Plurima Vir hic clarissimus ingenii ot eruditionis suae monumenta ad posteros transmisit , Libros XII. Epistolarum , quos titulo Variarum inscripsit , propter diversa , quae in eis continent ar , rerum argumenta. Chronicon ad annum usque Acrae Christianae Sil). Libros XII. Historia Gothorum, quod tametii Opus excidit Practer Epitomen a JOrnando Ravennate

scriptam, Librum de Anima, Commentarium in Psal- Indiculus Patrum E

SEARCH

MENU NAVIGATION