Filomathias ta sporadin. AG Miscellaneae doctrinae liber primus tertiusDaniel Wyttenbachius Liber secundus

101쪽

too ACTA ACADEMIAE

in aestimanda Ciceronis auctoritater Vita AEL nonis Philosophi, regnomine Arsionis: De fmbulosis popularum originibus t Varietas Vet eum in tradendis rebus Helenae F Belli Trojanir Observationes de Aese si tragoedia Persis; De Posidonio Philosepho: De visa F Ieripiis P. Nigidii Figuli: De Scripsorum veterum exinterorum erroribus in rebus Iudaeorum: Vita He-νodis istisi: Vita Aspasiae De honoribus θ' praerogativis ordini sacerdotum apud profanos psulas tributis: De Cabo Poeta S Oratore: De Sextio Philosephor De Musonio Philosophormia Proesi Philosophi. F notitia eoditas scripti quo continentur quidam ejus libri nondum editit De Historia Indorum antiqua: De loco Plauti ad Siciliam spectanter De Valerio Messalar Derererentia Romanorum erga religionem, F in. - entiae erga ejus neglectum sinibus: De ei-ιandi necessitate in operibus literatis , F ni rum in citando ratione: De Grais Romanorum, eorumque conditione anIequam manumit terentur: De Servis Romanorum, eorum manumissione. N manumissorum conditione: De corinruptione Romanorum , F caussis belli eisitis Caesarem inter F Pompejum: De Romanorum ela-quentia : De erroribus Romanorum popularibus rDe caussis malorum complaribus vetustiore aevo frequentibus, nune exstinctis aut desipientibus rDe

102쪽

De populorum erga somnia religione: De Antia quorum , in primis Romanorum, episeolis missis: De Apione: De Demetrio Crnico: De studio rerum mirabilium Graecis S Romanis Histori. eis objecto: De ratione administrationis civilis Gallarum, quum is Romanis subigerenιur, quian. rumqile de ea constei: De Reditu Lod Di Iunioris cVIl , Galliae regis, ab expeditione crueiata: De precibus paganorum: Obserrationes de antiqua Aerapti historia: De tribus veteris

Galilae locis a nemine Geographo memoriatis. Ex horum librorum commentariorumque multi istudine & varietate intelligitur quanta quamque multiplex in scriptore suerit doctrinae scientia& facultas: quamquam credibile est multa argu menta ita esse tractata, ut non sit quod posteri ab iis retractandis absterreantur: quod in Musonio dudum ostendit P. Nie landius, in Posidonio nuperrime I. Bahius. Memoriae Burignyi,& indici scriptorum, Saxius etiam locum dedit in Onomastici Literarii Parte VIII, p. 87. Animi morumque imaginem plane amabilem exhibet Dacterius , ut senis comitate benevolentiaque erga alios candidi, simplicis, comis, veracis rab omni fastu , superbia, invidia, gloriola, alieni: nil nisi placidum & tranquillum spirantis. Extremo aegrotans morbo, transacta insomni noete, amicis mane visitatum venientibus, & insomniam

G a que

103쪽

ACTA' ACADEMIAE

querentibus, Ego vero, inquit, Vigιωπs pract-elaram tabui noctem: veteres' enim Scriptores animo recensui, quaerens cui me maxime simi Iem rasse vellem: hunc Men: quemnam fuisse pu- imis p Illis dubitantibus, Platarchus, ait, is suis r & rationes docte diserteque explicuit. Corporis viri biis propemodum penitus jam deficientibus, paucis ante mortem momentis, Si

umquam adeo, inquit, infelix fuissem, ut d

animorum immortali Ie dubitarem; praesens metis hie status certe isto me errore liberaret: corpus meum siensu motuque caret, neque id am plius esse entio P F ramen cogito, considero, vo D. seum: tales actiones mortua materia e cere nequit. Obiit d. vars Octobris a. MucCLXXXV. Petrus Ioannes Grosinus, quam cum Graecis Latinisque Literis conjunctionem habuerit, ex ejus scriptis non satis apparet. Habitus est unus de tribus scriptoribus, Memorimum Academiae Sei vitiarum F Γonyruin Literarum Arriumque

in Noboniae Triccssium c Troes e libri compositi ad exemplum famosi libelli inscripti, Doctoi B Machanasii opus capitale incogniti. Gef- ὸγeu, re d'un incomta , si domur βω- than sitis M. Pomo alia scripsit i Memorias de expeditionibus Gessiorum betacis per annos MDC XI. v θ' MDCCXLvI: Disquisitiones illustrian dae historiae Iuris Francici. In certamine ab

104쪽

Academia . Divion nsi decreto de quaestione quae sit vis E eycacitas Mentiae doctrina. rum ad formandos mσα, victoriam reportante Rossavio quaestione levertenda, ipse eam de senis dens proximum praemium tulit. Censura fisorica S eritica conjurationis Vonetae ab Abbaude Sancto Reali ι'Abbe de S. Real scripto

consignata: quam conjurationem ipsius Senatus Veneti politicum commentum suisse contendit Gros eyus. Vitae fratrum Pulioeorum , Petri S Francisci, caererorum starrum G patris rhos, cives suos Τricassinos. ita ornavit, ut multas scitu dignas nec satis adhuc cognitas litera orias res promeret. Nec simili commendatione caruerunt duae ab eo sectae peregrinationes in Italiam ac Britanniam singulatim descriptae: quarum alteri titulum posuit Londinum: alteri, Nobilium duorum Medorum observationes de Italia F Italis. Patrias porro res illustravit aliis scriptis: Supplemeniis Memoriarum Camisatide Historia Leuesiastica Augustobonae Tricas. Fum: Vita Brereri, Canonici Ecclesiae Cathedralis Trieasinae r Ephemeridibus Trieassinis.

Natus a. MDccxVIII, mortuus est ΜDCCLXxxv. Marcus Antonius Renasus V erius Argen-

105쪽

jus Socium, nec in Literis obscurum, & mune. rum dignitate conspicuum et majores antiquissimae nobilitatis, magistratibus & aulicis ministeriis insignes: ipse domi militiaeque summis honoribus , legationibus , regii etiam administri ossicio iunctus, titulisque condecoratus: quae referre longius quam pro nostro instituto fit. Quum ex negotiis in otium se retulisset, in M. bliothecamque suam abdidisset, quam privati censu modoque majorem & amplissimam habebat, brevi tempore duo magna Opera compinosuit. Nam ab a. MDCCLxxv ad MDCCLxxviII

edidit circiter quadraginta voluminibus Biblis- tkeeam Universam fabularum Romanensium cris romans 9. Quam deinceps secuta sunt octo annorum spatio Miscellanea depromta ex magPra quadam Bibliotheca, quinque & sexaginta voluminibus ; quibus omitis antiquitas Franciae, historia ejus, geographia, jurisprudentiae hist ria, item Literarum . doctrinarum, gruum, scenae, familiarum, sic traduntur, ut indocti discera , docti meminisse possint. Naius , alentianae --

Pranciscus Leotius c56ot) , natus MDCCIViII in Picardiae urbe Monte Desiderii Montridier), quum civem & cognatum habered Joannem Capperonnerium, codicum scriptorum in

Bibliotheca Regia Custodem Garde aes Ma

106쪽

nustriis hujus cura & consilio Literas humaniores in Lutetiae scholis percepit, eidemque in illo munere successit, Custodi facto librorum imis

pressorum in locum Sallierii mortui a. Mnc Lxi et proximo anno autem & Socius Academiae Inscriptionum cooptatus, & Prosessor Eloquen.

tiae Latinae in Collegio Regio constitutus est. Rus in illa Custodia diligentiam, assiduitatem,

fidem, merito laudat Dacterius. Nam & talem nos eum cognovimus Lutetiae Parisiorum anno MDCCLxxv, & praeterea religiosum, immo dis-ficilem in concedendo nobis codicum scriptorum usu et in quo se erga Ruhnhenium aliosque peregrinos, Bejotii decessores, & proxime Cap- peronnerius , faciles ac liberales praebuerant. Quam dissicultatem nos ne literis quidem commendatitiis Lestephanoni Berkenrodii, v. Ampl. Reip. Batavae Legati, ad Bignonum, V. Exc. Bibliothecae Praesectum, datis expugnassemus; nisi adjutores habuissemus Alembertum, Fon- cemagnum Villoisonum , Sancto ructum. Semel nobis conciliatus aditum ad codices scriptos liberum , seque affabilem & ad omne ii lud ossicium promtum paratumque praestitit.

Cujus beneficii , & ipsi, & caeteris dictis viris

omnibus, quamvis mortuis, gratias nos habere, semperque habituros , profitemur. Sed haec hactenus. Bejotius eruditionis suae existimationem duabus recitationibus in Academiae conses-

107쪽

io6 ACTA ACADEMIAE

se habitis confirmavit: altera de Dariris, Arcadum militibus, , Xenophonte memoratis Ilelleis nic. VII, 4; quam recitationem in annotatione ad illum Xenophontis locum memorat etiam Morusr altera correctiones habet quorumdam. Io- eorum Cyropaediae. Obiit a. MDCCLXXXuH. Guiliemus Rupifortitu de Roche ora 9 exateris maxime innotuit Iliade & Odyssea Francicis versibus reddenda: & meminimus nos eum in Academiae consessu recitantem audire aliquam Odysstae partem non sine audientium plausu, vulgo serentium eum & judicii subtilitate, &nativa morum elegantia, & sensu antiquitatis, ct orationis lacultate, unum maxime idoneum esse ad vim pulcritudinemque Graecorum auctorum exprimendam. Quamquam edito toto opere a. MDCCLXXVII eventus exspectationi non rein spondit, opinione quidem quorumdam censen tium, interpreti impetum & ingenium Homeriis eum demisse: 'quod judicium postea fere obtinuit. Dramaticam etiam poetin attigit, ipse poeta : treS composuit tragoedias , VIJfem , Electram, Antigonam: & comoediam, Duo Fru tres: quibus fabulis in scenam pro duistis non contigit ut reposcerentur. Et Sophoclis, quae exstant, tragoedias vertit, Praelationem, POetae vitam, annotationes addidit doctas, eleganter & cum acri pulcritudinis judicio scriptas:

108쪽

non tamen magis, quam prima opera , hominum approbatione'exeeptas. Cuius rei catis

sam Dacierius confert in festinationem scribenistis & saci Istatem celeritatemque scribendi, non ferentis moram F limae laborem. Natura αstudio ad animi magnitudinem & humani generis carita em sormatus, & ad certam sententiam ac persuasionem de divina providentia & animorum immortalitate confirmatus, librum Sassema Naturae dictum, qui tantum beneficium humano generi eripere conaretur, cum indignatione rejecit , ac scripto consutavit. Eodemque eonsilio sensuque compositam , se Historiam Criticiam opinionum ae doctrinae Veterum de Felicitata

edidit a. MDe Lxxvii. Acroasibus autem habendis unus h frequeritissimis Sociorum fuit. Nam praeter libros Veterum I se Francice versos, peculiares etiam disputationes, nunc in Academiae Actis editas, recitavit: quarum haec sunt a u men iste De moribus aeraris heroicue: De statu Graeciae ante regnum Theyei, quod Initium actatis heroicae ponitur: De doctrina morali H rodoti ex Homero profecta: Comparatio Herodoti cum Homera: De eonsilio F proposito Tragoediae Graecorum: De S mphoniis Veterum tDe utilitate Oratorum in republica Athenien sium: De ratione F facultate Drmosthenis, cum in eloquentia, tum in republica gerenda: Orati

109쪽

num Philippicarum ejusdem consilium F via: Comparatio Theophrasti N. Brverti in morum solatione: De Menandro, ejus visa, scriptis, ratione F arte comica, imitatoribus: Comparatio aetatis heroicae cum instituto equestri meis dii aevi cla Geνaleris in moribus, virtutibus, risiis. Natus Lugduni Segusianorum cseon

h. ΜDccxxxi, obiit Parisiis a. MDCCLxxxvi II.

Guillelmus de Nicolai, Eques, quum vivus omnem sibi ab aliis tributam laudationem sugeret, nec mortuum se Academiae nomine lauda. ri voluit, eamque in testamento ipse suo deprecatus est, ne sibi Elogium scriberet. Cui religioni Academia sic obsecuta est, ut suum ossi- Cium sequeretur, nec virum honore debito privaret, sed loco Elogii ei inter caeterorum Elorigia brevem vitae narrationem poneret, praescrip to titulo Nota de Nicolato, Socio Academiae ve

nio Natus Arelate a. ΜDCCXVI , nondum vigesimo aetatis anno exacto explicandis duabus quaestionibus ab Academia positis victoriam retulit: altera, quousque Gesgraphiae scienna provecta fuerit aetate Alexandri ne altera, quae fuerint communes leges populorum Graeciae, quibus contineretur quasi eorpus Bellen cum, de earumque origine , proposito, utilitati- i. Qui successus eum impulerunt ut Lutetiam

110쪽

tiam habitatum veniretet ubi continuo ab Academia socius adscitus, aliis eam auxit Commentariis, qui in prioribus fictis editi exstant d hi sunt, De visa F majoribus Alexandri molossi, regis Epiri , in historia magnam famam adepturi nisi eam obruisset fama Alexandri Magni ejus a qualis: Animadversiones Critieae in Plutarcti Vitas Agidis N Cleomenis: Observationes de homribili eaede F excidio Cabrierae F Merindolae

oppidorum Hugonoticorum, decreto Partamenti Provinciae perpetrata a cohortibus regiis a.

MDxLv r De cursu F aDeo Rhodani si ii, inde ab antiquissima memaria ad exitum successi vis Carolingieae: illustrandae quaestioni hodi que agitatae inter Propinetam S incitaniam c la Provenee F le Languedoe J, quarum vim que sibi hujus fluvii proprietatem vindicat. o.

bitu uxoris commorationem. Parisiensem per. laesus, in patriam Arelaten rediit, ubi mortuus

est a. MDCcLXXXVIII.

Lodovicus Franciscus Ormessenius cossis Fransola de Paule Ie μνre Tor Hon . Hic majoribus ortus, qui inde Francisci I. temporibus Perpetuo summos eiviles magistratus obtinuis sent, mature ad idem vitae genus capessinduin institutus est: & in supremis Franciae tribun ii bus, quae sunt Lutetiae, per gradus ad summos honores adscendit: & diserti patroni, & reli