장음표시 사용
471쪽
In quo genere omnia magis exitialia, si suum genus edὀre, antequam noceant. Condic in thesauros maxillarum cibum sphingiorum & satyrorum genus 2 mox inde sensim ad mandendum manibus expromit: dei r uet quod formicis in annum solenne est, his in dies vel horas. Unum animal
LXXIII s digitos habentium herba alitur, lepus: sed & fruge solidi pedes,si & e bi--
sulcis sues omni cibatu & radicibus. . Solidi pedum volutatio propria. 7 Serratorum dentium carni vora sunt omnia. Ursi & H e, fronde, vindemia , pomis vivunt, & apibus , cancris etiam, ac formicis ' --pi , ut diximus, & terra in fime. Pecus potu pinguescit: ideo, is sal illis aptissimus: item veterina, quanquain Jc fruge & herba : sed ut bibere, M sic edunt. Ruminant praeter jam dicta, silvestrium cervi , cum a nobis aluntur : omnia autem jacentia Rotius quam stantia, de hieme magis quam aritate, septenis fere mensibus. Pontici quoque mures simili modo remandunt.1s X CI V. In potu autem, quibus serrati dentes, lambunt: dc m res h ivnlgares , quamvis ex alio genere sint. 3 Quibus continui dentes, sorbent: ut equi, ves. Neutrum ursi, sed aquam quoque Φ morsu vorant. In Africa major pars ferarum aestate non Libunt inopia,
imbrium : quam ob causam capti mures Libyci , si bitare, moriun-
hist. anim. cap. 33. pag. 988. Alber-i& plus proficiant r adeo ut pastioneatus M. lib. 7. de animal. tract. 1. ipsis sint tu utiles, nisi potus tuerit ac- cap pag. r. 6. morsum animalis tum commodatus. Vide Notas de Emend. maxime dorent perniciosum fore, si aliudinum. LXXXIX. pariter venenatum prius voraverit, ut i . Ruminant. J Arist. lib. s. hist. si vipera storpionem. Auctor libri deianim. cap. go. pag IIT . totidem ver- mirab. Ausetiit. Tris bis: Et Albertus M. lib. de anim.
s. ubistiorum. J De his libro g. sectarior quam foenum , quo dutiore pasta
3 o. De Satyris. eodem libro, steti go. domi aluntur. 6. Et e bisultu. J Arist. cap. s. pag. I 6. Pontici Arist. l . cim so3. Etiam cicuta, quae homini vene- SM. XC I v. i. In potu autem. J ET num est, ali sues, docet AElianus. Itb Arist. lib. s. hist. anim. cap. s. P. 9 x. 4. histis anim cap 23. h. ex alio J Hoc 7. Arist. loci eit. p. yoo. est, quamvis non sint iis dentes serrata.
anim. cap. XI. Pag. so'. 4. Morsu vorant. J Arist. mordent,
ii. Ideo μι. s Quo siti Ilecta plus vel mandunt. Nam xκα - mordere est, bibane, inquit Philos. lib. R. hin. eq.Jqua voee is utitur tr ficut vorare. - pag. s. s. s. ob causam. J Quoniam bi- ax. D--J Arist. pag. yo7.ibere non assueti, propter ασυνηλες,
13. Sis edunt. J Miaus aquae, inquit,. xeuiunt i vita discrimen. Arist. lib. 1.
472쪽
tur. ε orygem perpetuo sitientia Africae generant, & natura loci potu carentem, & mirabili modo ad remedia sitientium. Namque Gintuli latrones eo 7 durant auxilio, repertis in corpore eorum saluberrimi liquoris vesicis. Insidunt in eadem Africa pardi condensa arbore, occultatique earum ramis, in praetereuntia desiliunt, atque e volu- s.crum sede grassantur. Feles quidem quo silentio, quam levibus vestu is obrepunt avibus i quam occulte speculatae in musculos exsiliunt lxcrementa sua cffossa obruunt terra. intelligentes odorem illum indicem sui esse. XC V. Ergo & alios quosdam sensus esse, quam supra dictos, haud IOCA difficulter apparet. Sunt enim quaedam his bella amicitiaeque, uti- LXXIV de & affectus, praeter illa quae de quibusque eorum suis diximus lo-xis. Dissident olores b& aquilae : corvus & chloreus, noctu invia .cem ova exquirentes. Simili modo 'corvus & milvus, 3 illo praeripiente huic cibos : β cornices atque noctua : 7 aquilae & trochilus, s si Fcredimus quoniam rex appellatur avium : ' noctuae, dc ceterae minores aves. Rursus cum terrestribus, mustela & cornix : turtur M
. de anim. trata. 1. cap. 4. 1 f. Mus etiam Liba. σuando bibit aquam, moritur: eo quod Mere non e Mevit.
6. Ο gem. J De eo, lib. g. lech. 7y. . Durant. J Sitim utcumvae levant. . Atque e volucrum seda. J Ex arbo-tibus, in quibus nidi sunt avium. i Sin. X C v. I. Sunt enim quadam. Jδrist. lib. s. hist. anim. P. L. Pag-
x. olores es aquila. J Atque ita quidem , ut e pugna victor saepe disredat olor, ν ο κύκνος πολλα s. Arist. loe. cit Describit hane pugnam Papi-nitis, lib. 3. Thebaid. V. 1 F. Corvus-Chlorem. J Vide Notas& mend. num. X C. 4. Coνυus milius. J Cie. lib. 1. de at. Deor. pag. go I. Miluo est quoddam bellum naturati cum corvor ergo alter aI- tarsus, ubicumque nactus es, ova frangit.
i. ID. J Miluo sciliceti qui eum valentior, & unguibus, & volata sit, se trahit a corvo quidquid tenet. Arist.
6. Corniera atque noctua. J Arist. pag. Phile , pag. 7 h. AElian. lib. 3. hist. anim. cap. s. in enim interdiu minus acute cernit nociva , curnικ meridie arrepta ejus ova devorat e continnoctua noctu illius e nam cornix interdiu , noctua valentior noctu est. Hine natum adagium. apud Suidam , & Ap stolium, A M. γλαι ς, αμο κιρ- ἐ'ri et
aliud cornix sonati da iis quibus interse
7. Aquila o, troebilus. J Arist. pag.
eat , Ie Rotulor eique aquilam inimi eam esse , ex zelotypia , quia rex avium dicitur. Quasi vero aquila id sciat quia porro eam doctrinae hanc particulam Geuit caute igitur ae dubia fide Plinius praelatur, ι eredimus. Regaliolum
Suetonius vocat in Iulio, cap. 3I. Regaviolum βααλίσκον, Glossarium vetus, quasi regem avium. s. Noctua. J Arist. p. Ioo o. ut interdiu aviculae nomiam circumvolent, Uellicentque ae morsicem, egregie describit. IO. Mustela cornax. J Ouod hujus ova & pullos mustela vorat. Arist. pag. I Oci. sane mustelam omnibus
avibus inimicam esse stimus. it. Turrux o,. J Arist. pag. IOOI.l πηὸ ωρ s me is. Ouae sit autem pyra-
473쪽
pyralis , ichneumones vespae re phalangia aranei. Aquaticae, 3 &
gaviae. δ' Harpe ct tri orches accipiter. , Sorices & ardeolae, invicem tetibus insidiantes. AEgithus avis minima cum asino. Spinetis enim se scabendi causa atterens, nidos ejus dissipat : quod adeo pavet, ut 1 voce omnino rudentis audita, ova ejiciat, pulli ipsi metu cadant. Igitur advolans hulcera ejus rostro ex vat. Vulpes & nisi: angues, mustelae , dc sues. ' .Esalon vocatur parva avis, Ova corvi frangens, cujus pulli intestantur a vulpibus. Invicem haec catulos ejus ipsamque vellit. Quod ubi viderunt corvi, contra auxillantur, velut adoxo versus communem hostem. M Et acanthis in spinis vivit: idcirco asinos & ipsa odit, flores spinae devorantes. R AEgithum vero anthus in tantum , ut sanguinem eorum credant non coire, multisque ob id veneficiis infament. Dissident thoes ac leones. Et minima aeque ac N o Tlis, nondum eompertum. Qui igniariam,
incendiariamve nuti cupatu , non intelligunt ea augurum artisque nomina, non generis aut sermae avium esse, ut ante mo- nuimus sech. I . Deinde e terrestrium esse genere, non voliterum, hanc pura lim,
Plinius haud oble re significat, scribens,
Rursus eum terrestribus mustAa eornie, sertur Θ pyrntis. dce. quae terrestria v Iuctibus bellum indicant, recensere nune videtur, non quae aves avibus inimi M. Vox haee me Ακ ad vermem aequivoca
est . & ad papilionem. I x. Ieh umones vesφa. I De his opportunius, lib. xt sere L .is. Et J Qis de mari eibum petunt , dissidere inter se Philosephus
dissident brenthm o, gavia. Vide Notas Ec Emend. num. X C I. i . Harpe. J QM milvus. ἴκεου, Thet--. ut diximus sech. s. huius libri. At milvum P Iinius ab harpe secernit lech. seq. Aristotelis locum, unde haee aecep ta sunt. vitio laborare praeposterae interpunctιonis, ex Plinii contextu intelligimus et r. Sorices. J Arist. pag. I O o 3.& ἐναλι, ait inter se dissidere r illum ardeolae ova , serusque absumere. Ouid, rta ille sit, incompertum. Is . AEnthara. J Arist. pag. Ioo 3. Phile pariter, pag. 72.
Vide Notas de Emendationes num. XCII.
I . Vulpes nisi. J Nisus est , qui
Graecis γωνος vocatur, ut ex hoe Plinii loco liquido apparet : nam γωρκον Philotisphus appellat. Est autem rae Us Eustathio . pag. 3I16. ειδες ἰευωωs, accipiis tris genus 1 nostri, ut quidem arbitror,
hae tempestate Eprevire nuncupant: marem peculiari appellatione fo-chet. Vide Notas 3c Emendationes num. X C III. Ig. Anguer J Angues odere . inquit, mustelae & sues. Arist. pag. Io 6. Is . Quae parva avis dicitur, eademque corvo minor ex Pliniana or tione intelligitur , ea esse non potest . quae a nostris aucupibus Emeralion appellatur , ut Dalec amplo visum , Soligero, & Bocharto. Haec porro de aesa lo- nil de eorvi vulpisque inimieitiis, i iidem verbis Philosophus, loe. eit pag. I O . dc ex eo AElianus, lib. x. nili.
2 o. Cuius pulli. J AE alonis videlicti,
non corvi : nam corvus 3c vulpes amici.
solum an indilium , insuit, inter se disti. dent i sed de aeque minima, ut Mimi
474쪽
maxima. Formicosam arborem Τ sorices inventa Librat araneus se filo in caput serpentis porrectae sub umbra arboris suae , tantaque vi morsu cerebrum apprehendit, ut stridens subinde, ac vertigine rotata , ne filum quidem desuper pendentis rumpere, adeo non fugere queat: nec finis ante mortem est. 3XC V I. Rursus amici pavones & columbae e turtures , & psit taci : merulas, & turtures z cornix & ardeolae , contra vulpium xenus communibus inimicitiis. Harpe & milvus contra triorcnem. Quid , non 3c affectus indicia sunt etiam in serpentibus, immitissimo animalium genere ' Dicta sunt, quae Arcadia narrat de domi- IUno a dracone servato, & agnito Voce draconi. De aspide miraculum Phylarcho reddatur : is enim auctor est , cum ad mensam cuiusdam veniens in AEgypto aleretur assidue , enixam catulos , quorum ab uno filium hospitis interemptum : illam reversam ad consuetudinem cibi, intellexissic culpam , dc necem intulis te catulo , nec postea in xytectum id reversam. X C V II. Somni quaestio non obscuram conjectationem habet. In CAPuτterrestribus , omnia quae conniveant , dormite manifestum est. L Aquatilia quoque exiguum quidem, etiam qui de ceteris dubitant,
dormire tamen existimant : non oculorum argumento , quia non 2 ON o T AEa de selices. Corrumpit huius lectionis venustatem, vetustamque auctoritatem B chartus. parte t. de animal pag. 8 6. dum legit, in minima quaque. 14. Formicosam. J Ubi sormicae nidu
Ly. Sorices eavent. J Sie libri quidem
impressi r at M S S. omnes e urura ea-vent , forte pro eruca , vel inita , uti
dicemus in Notis & me . ad lib. xi. num. XXX v III. 16. In ea ut serpentis. J inam mira celeritate os pariter filo impediat laeeristularum , ac deinde mordhit, describit Philol hus, lib s. histor. animal. eap. ε . pag. Ito 6. Ut stelliones vicissim araneas vorent, dicetur lib. xx. sech. 3 . Seth X CV I. I. Amri pavones. J Id quoque Sappho apud Ovid. Heroid.
tumba , Et niore a viridi turtur amatur
Variam avem pavonem appellat: pfit laeum . viridem. De turturis & psittacieon cordia rursiis idem Ovidius , elegia 6. in mortem psittaci, lib. 2. Amor. Omnes . qua liquido libratu in aera
eursus, Tu tamen ante alias, turtur amiace , dole.
plena fuit mobis omni teneordia vita,
L. Merula o, turtures. J Vide Nota, Ac mendationes num. XC IV. 3. Cormae m. J. Arist. pag. Ioos. Aliatius, lib. s. histor. anim. cap. 48.
. Dicta sunt. J Libro 8. 22.1. Agnito more draconi. J Hoc est , de domino voce agnito a dracone. Vide Notas & Emems num. X C v. 6. Ph Iarcho reddatur. J Penes auctorem Phylarchum, inquit, sit hujus miraculi fides. Sect. X C V I. r. Lua conniveant. JAristot. lib. . histor. animal. cap. Io. pag. 43'. Vide Notas Ac mendationes num. XCv I. L. Aruatilia. J Arist. pag. so . .
475쪽
habent 3 genas et verum ipsa quiete cernuntur placida, ceu seporata, neque aliud ' quam caudas moventia , & ad tumultum aliquem expavescentia. F Dc titynnis confidentius assirmatur : juxta ripas enim aut petras dormiunt. ' Plani autem piscium in vado, ut manu saepes tollantur. Nam 7 delphini , balaenaeque stertentes etiam audiuntur.
Insecta quoque dormire silentio apparet, quia ne luminibus quidem
XCVIII. Homo genitus premitur somno per aliquot menses: deinde longior in dies vigilia. Somniat statim infans : nam & ρο- ao vore expergiscitur, & sectum imitatur. Quidam vero nunquam :quibus mortiferum fuissὸ signum 3 contra consueuidinem somnium , invenimus ' exempla. 3 Magnus hic invitat locus, & diversis refertus documentis, utrumne fuit aliqua praescita animi quiescentis: qua fiant ratiore, an fortuita res. sit, ut pleraque. Et si exemplis agatur, D profecto paria fiant. M A vino & a cibis proxima , atque in redor-
eluunt dormiemes , q-d vident capi posse per quietem , eum inuginem oculara semiapertam ostendunt. Igitui id vel oeulorum aliqua nictatione fit, a .versatione Orbium.
s. Fiani autem, J Arist. pag. 1Ο - . Delphini J M. Aristot. pM. s O .sermire hos ait fistula ab aquis ex stante , per quam dc respirent . in ἔ s ανα-
g. Infecta quoque. J Arist. pag. 1 4 apes in exemplum amrt. Sin. C X V II I. I. Somniat iratim. JFegat Arist. loe. eit. p. sos. insantem
ante quartum, quintumve annum in Emnia eficere. Assirmat disertis verbis idem. I I. histor. cap. I 3 p. 241. de insantibus ante x L. diem . quos Se ridere ae fiere inter dormiendum ait , uti experientia quotidiana comprobatum abunde est.
Negat idem alibi rursus, sub finem Iibri de in inniis , pag. syε. sed Lustra negat. Sqcta enim per quietem seipsissimirantur, Sc rident , vixdum anniculi. 2. A uidam vera nunquam. J Ex humorum erassitudine, hebetudine , immobilitate . quibus spiritus non osseruntur. . Contra consuetudinem. J Oui enim nunquam semiarunt. ae deinde praetex nruetudinem somniant , valetudinem in iis fuisse mutatam , vel ad morbum, vel ad mortem . ait Arist. loe . cit. . Exempla. J Suetonius de Nerone, in ejus vita, cap. 46. Tenebatur ad haemi nil porsentis somniorum .... nun quam antea somniare solitara. Tertulli nus lib. de anima, hoc ipsum de Nerone, ex Suetonio : de Thrasymede, ex Theopompo, reeitat. De Thrasymede eodem , dc de Cleone, Plutarehus, lib. de desectu oracul. Pag IT s. Magnuου hic. J Habet in eam rem multa eleganter ae eludite Lactantius, lib. de opificio Dei, cap. I 8. pag. I 8 P. qtiae tu , si vaeat, consule. De toto hoc argumento Macrobium consule. lib. I. in somn. Scip. cap. 3. pag. Io. cui capiti lemma . Minque esse genera se mandi. Aristotelem quoque , lib. de di
476쪽
mitatione vana esse Visa , prope convenit. 7 Est autem somnus nihil aliud , quam animi in medium se se recessus. η' Praeter hominem somniare equos, canes, boves , ' pecora , capras, palam est. Ob soc creditur & in omnibus quae animal pariant. De iis quae ova gignunt, incertum est : sed dormire ea , certum. Verum ad insecta transeamus: Ihaec namque restant immensae subtilitatis animalia : quando aliqui ea neque spirare, M sanguine etiam carere prodiderunt.
N o T AE. r. Di autem soninm. J Lueretium , ni fallor. sequitur , qui lik 4. vers. sI . somni rauis serit in . ita cecinit: Principio somnus sit, ubi es distracta per artus VM anima , partimqua foras esecta recessis , Et par. im contrusa magis emeest in
Disl-tur enim tum demum membra , fluuntque. Nam dubiam non est . animai quin
Sensem his in nobis r quem eum sopor impedit esse, Tum nobis animam perturbatam esse putandum est, Doctamques ιr non omnem: nam que jaceret AEtemo corpus perfusum eorpora leti.-Leuina Mi nulla latens animai pars
remaneret in In membris. cinere ut m ta latraobrutus ignis, Vnde reconsari sensus per membra repente Post , ut ex igni caco eonsurgere flamm . 8ec. s. Prater hominem. J A rist. iisdem verbis, lib. 4. hist. anim. cap. IO. Pag, scio s. Pecora. J oves.
IO. animal pariant. J Et quae sint quadrupeda, πῆν ψ
477쪽
NATURALIS HISTORIAEC PLINII SECUNDI.
RI S T I s f.suces, eaputque pIumeo apice Amsante. J Uiti libri .f.-ciem. M S S. Reg. I. L. Paris Chim. faces. Solimis paraphrastes. cristatu faucibM. II. Visere annis DX L. J Haee sineera lectio eodicum proxime laudatorum , & Coib. I. i. denique Solini ipsius : ae Senecae, H rodotique sententiae congruentior , qui annis quingentis Phoenicis aevum ei reum- scribunt. Chaeremonis mendacium haud serendum, septem annorum millia vivere affirmantis, apud Teteriem, Chiliad. s. hist. s. III. Cn. Cornelio, Cog. CCXU. J In haec paucula verba geminus error irrepserat, a nobis nunc Primum animadversus. Alter in praenomine Cornelii consulis, quem fallo Maleum editi libri appellant , qui vere Cneius Corn. Lentulus filii, anno Urbis D c L v i I. cum P. Licinio Crasso Conlii l. ut disertis verbis Plinius ipse testatur . lib. so. sect. 3. Et vero Cneium nominant codices Re . I. 1. Coib. i. 1. Paris. Chim dcc. Alter error fuit, quod eum Manilius prodidisset, quotus his Consulibus esset annus magnae hujus conversionis, interciderit
hie annorum numerus, quem ex eorundem M S S. hde, restituimus: nempe ducentesimum-decim a quintum: qu verba agnoscunt etiam editiones omnes an
te Daleeampium : qui ea incertum quo consilio θ ex contextu in marginem transvexiti I V. t Plautio. Sex. Papinio Coss. J De his Conssilibus Taeitus lib. s. Annal. pag. I 47. At idem biennio ante venisse phoenicem prodit, Paulo Fabio, L. Vitellio Cossi Plinio tamen , aut Valeriano potius, Dio adstipulatur, & Solinus. Quare vereor ut eontra tot testimonia stare Taeiti unius auctoritas possit. Chri reditum ad vitam , ante postremum imperii Tiberii annum Phe-ια vssa , uti Dion, Plinius testantur, orbi significasse , a quibusdam certe eredita est , inquit Mariana, lib. 4. his . cap. 3, pag. I 37. Horum porro Consulum nomina Solimis e rei te depravavit, cum Plautio. Sextoque Papinio, Plautium Sextium, Abstumque Apronium eonfinxit. In Fastis omnibus , in Plautius Plautianus, Sex. Papinius Gallienus, recte adpellantur. V. sed quem fassium eje nemo dubitaret. J In vet. eod. Dalee. sed qua falsa esse rinterpolatote serperam existimante , ad acta, de quibus proxime antea diciam est. verba lixe referri oportere, cum ad phoenicem pertineant, quem Plinius salsum ii se vel eo algumento approbat, quod non post annos quingentos, sed pem pau-eiotes multo Romam sit allatus. Sic Tacitus, loc. cit. pag. i x Paulo Fabio, L. Vir silo Coss. post longum seculorum ambitum, avis Phoenix in AD tum venit , pra-buitque materiem doctissimu indigenarum. ct Gracorum. multa stuper eo miraculo diseserendi Vnum in terris : prioresque alites, Sesostride primum . post Amaside.
dominantibus: dein Ptolemao, qui ex Macedonibus tertim regnavit, in civitatem cui Heliopolis nomen, advolavisse . . . . . Inter Ptolema- ας Tiberium minus CC L. anni
478쪽
NOTAE ET EMENDAT. AD LIB. X. 473
Derimi r Vnde nonnulli FA L S UM H VN C PH N I C E M neque Arabe terris credidere . &c. VI. Meiana eros a Graecis dicta, eademquo Valeria. I Sie sorte appellata, inquit 1 in. Hermolaus , quoniam viribus oraecipua sit. Verum cum in M S S. omnibus. Reg. 1. Coiberi. I. 1. Paris Chissi. aliisque legatur, eadem in Valeria , loci nomen id esse, regianis, aut viae . potius quam volucris , equidem existimave
VIII. Consentit Breus. J Hermolaus emendarat, eum prius Boὲ-rias legeretur: nos Pintianum feeuti, aliaque testimonia lueulentiora nam , Bares reposuimus, uti a nobis uberius explanatum est in Auctorum indice. Fuit & eo nomine poetria mulier appellata. teste Paucuria, lib. IO. Phocie. pag. 6 II. I X. ori larm. J Chim. eod. nari per Deus: Prorsus inepte. Sunt enim haec Ibid. ad verbum expressa ex Philosepho, loe. eit. pag. Iori. 'Em δ' Pros
X. Gangitem. J Libri omnes editi Ga atem habent. At Reg. I. Ac Paris Gagi-- Sea. 4.ten, pro Ganratem. Et sane gagatem nihil lene deperdere nemo prodidit. & BI- sum experientia domi r nam & aeeenditur facile, Be igne consumitur. Neque vero de gagate id Plinius tradit lib. ιε. sect. 3 . ubi ejus virtutes eu erat. De Gangite vero Nicander in Theriae. pag. 3.
Ubi recte quidem vetus Seholiastes ἐγλγγιδεε πιπην ΓαγγἈν λ er exponit e sed, ut Rhodiginus animadvertit. lib. 13. cap. xo. pag. sys. Rn iginum transcripsit Salmasias , pag. 1si. in Solin. male deinde gangitem ille cum gagate confundit, seribens, δε α δὸς - Λυγω οδίσrtara , dcc. Servius tamen, ad eum Virgilii versum, lib. i. AEncidaTiberia quos lapsa plaga f is ales aperto &c. Hunc lapidem Gagatem vocat, pag. xo . Aquila , , pernat ram nimii est caloris: adeo ut ma quibus supergerit. post eoquere, nis admovear gagaten la- irim stetissimum. ut testatur Lucanin, Fera tepefacta sub al/te saxa.X I. Parere tradit o a tredeeim. J Ita reposuimus ex M S S. Reg. 1. 2. Coib. sest. r. 11. Paris chim. ubi libri impressi perperam edunt, ova tria. XII. Triduo autem antea volare eos, ubi ea vera futura sunt. J Conjechoris alicuius additamentum fuit ea vox, aut biduo, quam his , triduo autem, attexim deinde vidimus in libris impressis: in M S S. nusquam agnovimus : quantobrem
censuimus expungi oportere. XIII. Accvitrum genera sedecim. J In eum numerum consentiunt MSS. Om- Sin. . . nes. Aristoteles tamen lib. s. his . cap. - . pag. Iogo. decem tantum eram memorat: quorum quidem nomina cui quaeque noluorum accipitrum Leneli accommodari oporteat, statuere haud in promptu est , ut reiste Budaeus admonet in An not. ad Pandectas, pag. i 61. tum quia nomine tenus ab Aristotele Plinioque indieata , nee ullis , quibus disterni queant inter se , notis distincta sunt di tum quia seriptorum ea cle re ingens inter se disceptatio dissensioque est. Decem eorum, quorum Philosophus meminit, nomina haec sunt: Tει rem, κώς , Ges 4 , , --, λειος , πὰκος , -- leo. fato, circ- , Uterias, palumbarius. pernes, lavis, percus, stietias . rubetarius. X I V. Ex iis aristam clauiam atrare pede. J Hae Philosophi verba nune red- Ibid.dit, e lib. s. hist. Maim. cap. 11. pag. Ios x. O' πολυπ-ες
479쪽
ceteraque omnia sere exemplaria hic aurthum agnoscunt. Quo dig in plagis aud cia eorum videatur esse, qui spreta codi eum omnium fide, ex iis eιrcon , reseribere, expuncta legitima vore cothum , maluerunt : dc quae ad unam avem pertinent, ad alteram temere transferre. githus, ut in prioribus' Notia indicavimus, de nomine nobis solummodo est cognitus: circum Glossae Philoxeni fataeonem vorant : Fatior est autem Falco accipitris genus, nostris Mn Fau-eon, eujus diversae species a U. Cl. Du-Cangio fere enumerantur. in Glossario, verbo Falco.
I d. X V. Eprium Graei voeant, qui solus omni remore apparer. J Grasiata hoe Io. eo maxime est emendandi prurigo: cum enim Epiteum Reg. I. x. Coib. 1 Paris Lugd. Chim. Tolet. Salinant. aliaque omnia habeant alona pro Epitio substituere haud veriti sunt: eum de te alone Plinius alio loco, ceu diversi plane ab aecipitre generis, agat, inter parvas aves. & corvo inseriores mayitirdine rsect. 9s Philosophum secutus sei licet. Et vero cum inret aecipitris speetes λώις a Philosopho censeatur, quidni ceu subalternum genus quoddam saetit . quem admia um sub triorche subbuteo ibidem nominatur Eum esse eer. te quem nostri vocant Emerilisu , ex ea duntaxat nota nune effici volumus , quam Plinios assert, quod omni idei ieet tempore apparet: quanquam dc de buteone id quoque Philosbphiis asseverat, lib. g. histor. animal. cap. s. pag.
rbid. X V l. Mas 1lia. J Smeera haee te amo est eodicum omnium M IS. Reg. r. a. COIb. I. 1. Paris Chissi. &e. ubi editi Magolia habent. Sed sunt divellis reagiones, ut in quinto diximus. sin. is. XVII. Palpello Histro , L. P anto Coss. J In Iibris ha nus editis , Papellio Istro. Rectius M S S. Reg. r. 1. Coib. r. 1. Paris Chissi. Palpellio Histro. At in
Unde Consulatu honorario sum tum Claudii temporibus intelligimus. De Pedaianio quoque mentio ibidem . pag. 4 8. sin. i . Cliviam quoque avem J Ita Reg r. 2. COIb. r. 1. Paris. Chissi. In editis, perperam Clivmam. Non fuit id porro nomen singularis unius eiij ui piam alitis, sed eujustibet potius. quae in a iciis fieri aliquid prohibetet. Auctor ita selitiendi Festus: Clivia, inquit, austicia dicebam, qua feri aliquid prohibuanti omnia enim dissicitia elivia vocabant: unde m elimi loca ardua.
4ιλ ι o. XIX. In ecpite Pratoris urbani AElii TnMronis. J Depravata lectio est Itbt rem impresibrum, L. Tubermis, quam tum ex fide codieam Reg. I. L. Coib. I. L. Chiui. Paris. tum ex Valerio Max. sanavimus, qui lib. s. mp 6. pu ars. Mium Prantorem vocat. Hinc locum vari unis quoque emendamus , apud Nonium, cap. I 2. n. 3. vel . Pitumnus: Pedius Pami, inquit. lege, Λιim Patus cum esset Prator urbanus. o, serim in bella caruit jus diceret populo , Picus Martius advolavit. Atque in eapite ejus sedit. Sin. 11. XX. Nunc de secundo tenere dicamus, quod in duas dividitiar sterior. J Ita MSS. omnes e quanquam impressi libit, Nunc ἀε seeun.o ordino. qui, niverunt. Mox praepostere admodum distracta verba haec, Omnesque reliqua. in his pavonum genus. &c. ut ab iis novum capitis initium institueretur, ad anteriora revocavi mus. attexuimusque, id quod ipsa orationis structura postulabat, sepeliori sen
mino mendo vitiatus: Argis stilecta se ma pueri no-ue Oleni. Neque enim Argis, sed AEgii prope Sicyonem, res gesta narratur : neque olent nomen ei puerosuit, ted ex oleno, juxta Patras Aelia ae oppido. genus ortusque : nomen Am. philoelius fuit. Haec diserte , lianus. lib. s. hist. Maim. cap. 19. E'ν Αιγελι et remus 'Oλενίου γενει, νω - 'M φλων. Qην - o .
480쪽
XXII. An M. Seius. J In M S S. Reg. I. x. Coib. I. a. Paris. Chim. 3c Sen. 1 .edit. Parm. Festius: unde Barbarus Sessisun. Froben ius deinde Sestium finxit. Seius ex Varrone. lib. I. de re iust. cap. Io. pag. Ios . scribendum fuit. Ansemian greges , inquit. νι ιo M l . o. M. Seius harint magnos aliquot. Ac paulo post :
X x I l I. Mirum in hac alite a Morinis usque Romam peduus innire. J Con- IM. nans haee omnium librorum lectio est. Reg. r. v. Coib. I. h. Chim. Paris. Lugd.&e. Et vero eis rem miram profitetur auctor narrari a se , quae haud ita Deile fidem obtentura esset, nisi quotidiano constitisset usu r haud tamen in eredibile nobis videri id debet, eum e Cadurcensi Aquitaniae agro seiamus, in mediam uiaque Hispaniam gallorum Indi eorum , perinde atque ovium, greνε abigi. Neque audiendi sunt, qui expuncto ex his oeulis ista uno , sic locum emrri a
bene , Mirum in hae aliis, amor nisusque Romam pedibus venire: cum eam emendationem nee eodices ulli serant . nec structura orationis ipsa patiatur. Eos vero plane nihil moror, qui Plinii textum integrum quidem intactumque esse volu runt: sed Morinos italiae populos esse, juxta Circeim, vel ovisa Uuclaa ,-iose aeque atque infeliciter i Omniarunt. XXIV. Anserini gen/ru sunt chenaispuere o .... choreotet, fere ansera mi- Sea. x s. nores. J Ita rescripsimus ex M S S. Reg. r. a. Col it. I. 1. Paris. ω vet. Dalec. In editis, Γνο ans re. At serum anserem nee dixisse Plinium puto, nec certo quenquam novisse. c henalopeces ansere minores, Res Am ους facit Alianus pariter lib. s. hist anim. cap. 3 o. Quamobrem ad utrumque genu , chenal ve- cum, & chenerotum, referri haec elausula percommode potcst. XXV. Proxima vi sunt quas Hissania ames ιardas avellat , Grasia rei ι, Ibid. damnatas in cibu. J Bellonius. lib s. cap. 3. Aldrovandus , lib. I 3. Omithol. cap. 11. pag. 81. & Analomaei Parisientes, avem hanc tardam Hispaniae . putant eam eue quam Gallia appellat Outarde. Sed hos ab errore tam gravi, tum res ipsa, tum eruditi viri Petri Quiquerant M. Senec. debuit auctoritas revocare , ita scribentis, lib. i. de laud Provinciae , sel. 34. SAEne earum avium , qua nobis vulgo appellantur Starda . non alta ditior orbu provincia omne eertatim scribentium vulgus , docti indoctique , ori es esto putant , quas testimonio C. Plinii Hustania Taram appellari sed errore mamf ρ Pran ntur surda eum adolesi
evira , praejun sula NMuptate, eo ua marM . quo avi minus c cum tamen Pliniis; damnatas in cibis otidas strabat Nostra quidem pro Stardarum adoles otium commendatione parati suur tu areNam desce re, qui eo fervida earum ruenarioni incumbunt, ut perfacile resorum gravissimos morbos, qui ex tam perti aci cssuem. trahuntur, negligant, dum destinata preda potiuntur : Ner ω enim ha aliter eviuntur, quam lassata conto alius o. se nullatentis ramittente equorum eursu: id varo faetiatima vera, cum gallinacei magnitudinem aquant . cum anserum , non item: mmmodum cum excessere, incassum insumituν equo. m sudor. &e. Haec me ab Aldi vandi, & Lexicographorum opinione argumenta deterrent , faciuntque simul, ut quid non sit potius, quam quid si Avis tarda , pronunciem. XXVI. Ab iei ipillos. J A Plinio Aristotelem aissidere Sealiger existimati di negare grues pro libr/mento Iapillos austris, cum ita scribat. lib. 1. histor. animal. cap. Is pag. si . το g -ὶ πῆ λμου , φῖδ ς ε ι λήγεταμ μ eis lammis ia
si morum inter se dissidium. quod non inv it Scaliger, ipse fecit, cum Gra vi se transtulit i Da lapida quo. ais i , DI -m es eum eas pro libramento habere: GDua utilem ad aviri isdicium. eum deciderit. Reddere enim in hune modum opor. tuis. De lapida. quod aiunt Distim est e ferunν enim basere em pro libramoto la