장음표시 사용
481쪽
vuleatur: & pro libramento stilicet lapillos assumi : & his esse vim ex eo aut lprobandi, elim deciderint: quorum de altero nihil moveat, quia exploratum id experientia sit: alterum tantum salsum esse pronuntiet, quia inexpertum et quin quam id AElianus asseverat, Iib. s. hist. anim. cap. I. sea. si. XXVII. Eoiem grues modo : ill- hiemis. hm satis advenare. J Mehar-ms, parte L. de animal. lib. I. cap. XI. pag. 78. aestatis advenas a Plinio grues putat appellari , quas hiemis esse advenas interpietati sumus. Et ille quidem eam ob rem succenset Theoerili stholiastae. seribenti in Idyl I. ro. -entis initio hoe est, autumno, Frues apparere. σώρου ψ- p. Wr . Sed immemto, eum faveat ipse Heliodus in operibus, vers 4 8.
H' ου' dico m-ψ-ωρην Observa mero, eum vocem gruis audieris alte in nubibus quorannis clangentis r quari , arationis signum assent.-hremis tempus indicat imbriferi. Ubi Mehartus addit, truis migrantis: Sed cur potius, quam adventantist Affirmari enim utrumque perinde potest. Nam gemina gruum, ut de aliis avibus sileam , migratio est r& eum e frigidis locis discedunt. 3c eum ex calidis: illa ei rea autumnale aequinoctiium, hiemis metu : ista. ei rea vernum, gravioris aestus impatientia. Ex locissi igidis , Maemacterione mense , hoe est , autumno. migrationem iaciunt grues. ut Philolbphus docet. lib g. histor. cap. I s. pagi sis. Tune Pontum & Seythicas regiones relinquunt, perque hune caeli tractum meant, ut AEgyptuin &Libyam petant: nam ut idem ait, pag. si I ab ultimis ot bis regionibus ad ulti. . mas trant volant i m ' --, ώς- διν ut γέωνn ποιουra. Moesic in P-εις χἀ exa τά - . , n εν ο Noλeς ρῶ.σMF. 13. XXVII ι . Velis sape incidunt. J Prius, insidunt, haud ita sinoere. Reg. r. L. Coib. t. i. Ckissi. dc Paris. incidunt o Solinus quoque , scribens cap. I. p. 3O'. Cum IDMita vehemeutius properant, festinationem ha te plerumque exitium Urere navigantibus : auidere enim no ut in v I a inlidant, , preponcratis velorum sinu-bus alυeos versant . mergantque. Adversatur his tamen Albertus M. lib. 13. de animal. pag. 6 s. De hac , inquit, inultra eredunt. quod recedens trans mare vadat: sed mendarium esse eonvincitur: quia etiam trans mare in hieme non inυenitur. Latet ergo, sicut aves eetera , qua superfluitares Niscosaι digerunt. Ibid. XXIX. min. I Sie reseripsimus, tum ex Indiee hujus libri, tum ex MSI. Reg. r. L. Coib. r. 1. Chi M. Paris tum denique ex ipso Aristotele, qui ubique -ν. ut Suidas ωον, appellat, pag. 399. dc Atheia Rus, lib. s. pag. 39o. Namque ab otide , de qua sive . cap. diversissima avis ea est. Tamen & hoc Ioeootu editi libri habent, de Oppianus, lib. 1. Cyneg. vers. 4oε. chas ipsas
δες , et κλεν ἁδ--. Eruditis viris, Anatomicis Parisiensibus . otum sive alionem existimantibus eam avem esse . quae Domieella Num liaca nuneupatur , Demosella de Numidis . neptorsus assehtiamur , facit hujus avis cum bubone dissimilitudo tanta , quanta ocleum bubone similitudo est. ἔ a. 1 . XXX. Sed in vicin beunt, apricos secuta montium rete s. J Hane lectionem, librorum omnium editorum auctoritate stabilitam, tuemur adversus quositam M S S. in quibus Africos legitur, non apricos: eum proxime antecedat, iniicina abeunt. Haec enim Philosophi verba nune Plinius reddit . ex lib. g. hist. anim. cap. LI. pag. 93s. οἰ--ες----α κρύ- πλου - ωμμιμ έA πολλαι eo ἀδεισις πάιεπω. Lua vero longius absunt, non mutant Deum , sed seipsas abdunt. Visa enim sunt hirundines in cavemu multa, plumis nudata penitin. Et quanquam a Peloponnes incolis
audisse se Lircherus testatur . lib. de mundo subterr. pag. 81. Euvndinu'
482쪽
ingentem multitudinem quotannis ex AEgypto Libyaque una eum eteoniis mare erantineate : experientia tamen edocuit, eas quae in propioribus Boreae plagis degunt, tam dissitas peregrinationes non obire et sed vel in montium & antiorum cavill , vel in imis laeudus, aliisque locis , quae ars obtulerit. hieme latere. Seel serus Upalensis, telarente Hevelio. in Ephemeridibus Eruditorum, anni 1677.
pag. xx. visas a se affirmat ineunte autumno hirundines. quae seἡin lacus, e natum more, immergerent, abderentque, a piscatoribus sirpe inde extractas, eum ignis vapore modico foverentur, revixisse. Elegans est recentioris PMM Jo. Moireau, e Congr. Oratorii, de eo argumento carmen , nec ubique obvium rcujus lemma , Hi RuNDINEs POLO Nica: Versus postiemi hujusmodi rNon tamen extemos solis, tractusque re smarit, Arctoum Iouinquo sidere frigus
Mutat hirundo fugax r alitιν mens docta saluti Consuluit, motusque dedit natu sagaces. Namqua inter se se nnua per mutua nexis. Et peΔbus, tepido subeunt humore paludes.
Ingente a Iacus, fi do qua scilicet imo
Subsiat calor υenas tepefacta eatentes Laxat hians te . Hie blandi tempora veris Exspectanti donec rigidi inclementia eali , Et Borea spisante serens defamiat Arctos. Interea penitus vitalu deficit hismor In speeiem r nullo pulsantur eorpora motu resibernosque tenet sub aquis mors annua mense . Ast ubi purpureis patefecit cornibus annum. Tnurus, ct infesta fugerunt frigora brumae
Ilicet emergunt. Videas pennata refundi Agmina , innumer s a dis enare volueres. 'Nempe eatervatim pennis labema relinquunt
Hospitia r anaiquasque domos , cognita nidi Gisa petunt. duhesqua volant redivisa per auras , Insuetumque sbi repetunt examιna catam. Quin etiam has funda piscator verberat undasSi quis, immoto scrutetur in aquore pisces ,
Retia rara trahens . eaeu dorensa latebris .
Plurima piscantem numera frustratur inani . Luctantesque plagas sopita fatigat hirundo. Illas exanimes s quis sub tecta reportat. Admovitque focis . tepidum vel sicubi istisne Ed bis in mediis subjecta hypocausta vaporem: Vita redit, primi redeunt in corpora senserersamqua molante sed enim penetrabile frigus adurens,
Insuetusque calor tabentia membra resolist. Arque vaporiferis gravis e fomaci/ιιι Um.
Quod vero Plinianam hane loquendi formam, sequi montium recessus, improbMScaliger, in eum Philosophi loeum , quod duces tantum mobiles. inquit, sequimur vereor ut Grammaticis peritioribus animadversionem hane suam appro t. Nam opportunitatem loci secutos Cicero laudat, lib. t. de Offic. n. 3 s. aliaque possent pr serti simiIia. quae Plinium latinitatis au rem in primis nobilem a calumnia
X X XI. Thebarum tecta subira negan/ur. I Excedit omnem fidem quod huis ibi . narrationi paraphrastes Solinus addit , ira scribens, cap. io . p . 21. de hirundinibus r Et Thobas, quod illa moenia sapiuε capta sunt, uetantur subire. Nam inter utrea habere illais quiddam procinm, is noscitur, quod lapsura non petunt Gu-
483쪽
. S ajemantur periri a tecta. sed quod est a Plinio dictum alia
bi de muribus, id transcriptor Solinus, vel ut miraculum amplificaret . vel ut dissimularet surtum, ad hirundines transtulit. Nos certe Thebas his invias hauda iam ob causam luspiramur, quam quod saepe quassata tormentis bellicis niueat eum tiaherent ruinam, nidis saepissune perniciem via sent attulisse. Ibid. xx XII. Gadrigarum .ominus comprehens in urbem secum auferens. J Legit Rhenanus, auiisam nuti is ι ἐν Sed neque codices suffragau vr ulli, deque ipsa
orationis structura eam emendationem recipit.
εH. XXX II I. Uerius turtur occultatur, pennasque AEmittit. J Ita Reg. I. 1 GIb. i. 1. Paris . 3ce. Vet. eod. Dalee. Vere . ambigue scriptum. Nam si pro verno tem porc aeeipias, falsum. Arist. cnim lib. 8. his t. cap. . . pag. 888. 'πιαν σοῦ θ.ρους. φαινέται. J V αα aut C ' φω R. Turtur Utate apparet: haeme non
Sect. 38. XXXIV. Moleagrides. J c d Meleagrides proprie sint, haud satis eonstat.
Africanarum gallinatum generi, quod. multiplex est, Varro. Columella. & Plinius adsieribunt. Circa Mercurii promontorium in Africa reperiri. auctor es 1 Scylax , pag. so. alibi vero nusquam . niti indc exportavis. Gallopavones nostros , gallinasque Indicas , Salmosius pag. 372. ait esse Meleagridas Graecorum , nec fm esse ullo modo super hoc ambigere: Scaligerum increpat, qui dubitet. Assirmat. tanieli ipse ScaIiger in notis ad varron. de re rus . pag. et s. Alia sunt, inquit, gibbera Numidica , alia Meleag ides: Gibbera Numissica sunt, qum nos Pullaι Guinea dicimus: Meleagrides notum est Use nostras xac iam Indicas, ut vulgo loquimur. Hos sequitur Aldrov. lib. I s. ornithol. pag. 37. aliique. Praeivit omnibus Bellonius, lib. s. cap. Io. Verit m Gallinis indicis nulla competit nota ex iis, quas in Meleagi idibus deseribendis refert Athenaeus, lib I . pag. 613. ut cuivis constabit, rem paulo attentius contemplanti : dc quod eaput est, veteribus eae prorsus fuille videntur incognitae, cum ab Oeeta tali India. sive America, fuerint ad nos primum allatae. Meleagridem Afrieanae similem ait esse Columella, lib. 8. eap. h. pag. 1go. Africanam , sive Numidicam rasticae gallinae Gelinottam vocamus Vario libro 3. de re tui . cap. s. pag. IOI. Quam porro dispar. Indicae gallinae,
Iusticaeque iacies, vel caeci, credo , norunt.
seel. o. XXXV. 9 uam litatum es et Deo. J Aecedit haec lectio proxime ad vetusto, codices Reg. I. A. Coib. I. L. Paris Chi H in quibus diterte scribitur, qualitatum est ri Deo r non ut ab editoribus interpolatum deinde est . quo litariam est ilii die. Itaque protinm quam dixerit faue Plinius paulo audacius t ut flatim qua ab aliis dicium meminimus.
Sin. r. XXXVI. Gracculorum, mone Iarumque. J Errant qui graeculum veterum a monedula genere toto differre putant. Sub genere summo, nempe corvino. eorvus. cornix, & gracculus. continentur. Gracculoium summus genus Aristoteli νωλοιὸς est . lib. s. hist. araim. cap. 3I. pag. Ioει. eujus tergemina species: unus enim est Me 2M, eui a ceteris scriptoribus Graecis communia toti generi nomen- elatio, κολοιὸς attribuitur, uti dicemus, lib. xi. se h. 3s. Alter λι- dieitur. Tertius , e corvino genere minimus. Mawλυμ, ceu scurra dictus, quae Latinorum monedula est, furacissimum animal. concinnum , dc elegans, haud tanta nigi edine, sed quod maxime cicuretur, di colludat. Gallis Ciauetur atque ex
ave ductum in his regionibus verbum istud est, quod in eos conjici solet, qui mo-nedulas furtis imitantur. Monedulae porro nomen , augurum potius arbitratu i ctum a monendo putem , quoniam ex oscinum genere auis ea fuit: quam a mo. nera, ut quidam putavere, cum Alberto M. Iib 13. de anim. pag. 6 x. quoniam amantissima sit monetae monedula. Iconem ejus exhibet Bellonius. I. 6. c. I. p. 116. Loct. . XXXVII. Hoc n-- autumno : non hasn t postea/Melantis pia meantur. Iridem sententia , sed pon pari fide libri hactenus editi sie eum Ioeum exhibent rHoc noman nonnisi autumno tabor: postsa -locon ibi etiscant m Nobis a codicum
484쪽
I. 1. Coib. I x. Paris aliorumque auctoritate discedere religio fuit. xxxv III. Obscena alim pastu. J vox haec pastΜ redundare Daleeam pio videtur: Pastu enim , inquit . ea avis obicena non est . sed nido, quem e stercore praeeipue humano eonficit. Plinium a Glumnia defendit Albeitus M. lib. 8. de
anim. traeh. h. cap . pSg. 2II. aeuum nos vo m -mnus, inquit, ex industria natiariai mare iam nido suo com aran colligit . pereus hominis. 'quia vinatem Mandam habet theriaca contra venenum: est medicina sibi contra vinenum, sicut O. le νέο o, leoni. Leopardos certe eo pastu sibi adversus venena mederi vidimus , lib. 8. sect. I. ex Aristotele, Plinio, Solinoque : quos idem Albertus 1equitur, lib. g. de anim. tract. L. cap. 1. pag. 2 I. XXXIX. Maria , quiliis namg-t, novere. J Fuit qui eat conjectura se re- Sect. ponendum censeret, marin quiqm navigant e minus recte. X L. Alterum genus eamm magnitudina 4 mgmtur , , ιαπω. J Ratus est Pin- ibid. tianus huic loco mendum subesse, atque hoc pacto legi oportere : AIterum genua earum maenituiane distinguitur, nec canunt. Quam emendationem scriptotis sensus ipse consutat. Nam de minore halcyone, quR Vocalis est, nunc se agere aperte
signifieat, qui prius majorem collo gracili ac procero insignem, notavit. Qua quam nee major ipsa ita est ἀφωνου. nihil ut omnino dicat: aliquid enim in explicatione alarum , dum alio migrare vult, exprimit. si quidem ea avis est, quam
x L I. Sieulo maxime. J His verbis imi proxime subjunguntur in libris paene is domnibus: In reli is startitas est quidem mittur pHagus. Siculum utique re elabile. Sed haee, eum nee Plinianam orationem redoleant, sed glossema potius stigidum sapiant superiorem voeum, intrepide eradenda Gnsuimus: cum praesertim orationis seriem perquam incommode huc inserin, abrumpere videamur.
X L II. Grandium stongiarum similitudine. t Dalecampius in margine restribit, ibid. magnitudine , ex Aristotele. Frustra est et Perinde quali similitudinis voeabulo , adjecta in primis voce grandio 1'ongiarum, haud satis ille feliciter magnitudinem indiearit : vel sola magnitudine eontineri eam similitudinem existimandum sit, quod falsum esse liquet ex iis quae diximus in prioribus Notis. X L I II. In senere Utiparrarum. J Laborarunt in hae Charybdi satis inselieiter eruditi plerique : In libris editis ante Hermolaum , Parmae, Venetiis, alibique,
In genere iueriparum. Iegitur. RhenanuS, & Gaza ripariarum. malunt. Hermo. Iaus , in arem νipariaνum , ex Aristotele, inquit, ad verbum. At ne leve quidem ejus rei vestigium apud Philo phum exstat ullum r Sed Gazae nimirum in terpretationem seeutus est , ut dicemus inserius : non Aristotelis verba, mentemque : & sane longe aliter ripariae , de quibas antea proxime dictum est, nido, struunt. Aldrovandus post Gesaerum , νο genere 'ro rum, emendat, hoe est, me sangiarum : Sed diversa pariter iis est nidorum Istructura. Nos qui vestigiis V et tum codieum religiose seduloque insistimus, quibus incorruptae lectioni, semina stimus plerumque contineri : cum in Reg. I, 2. COlb. I. 2. Patis aliisque seri bi diserte vidimus, in genere viti parrarum: a qua lectione haud multum abludunt editiones vetustae , modo laudatae, quκ prior Vocis hujus syllabas agnoseunti parras aves, de quibus Horatius. Feliusque , etiam vitiparras dictas esse, haud immerito suspicati sumus. Nam cum eadem inuanthe sit, quae parra, uti doeui mus in Notis ad sech. 4s. atque a Vitis flore nomen oenanthe sertita sit, quam Gaza ideireo virastinam reddidit et eur non & eadem, similem ob causam, υιω- parra . aut Oraparen , potuerit appellari XLI v. Acanthst . J In libris hactenus editi. Argatilis. In MI s. omnibus. Ibia Reg. r. x. Coib. I. L. Paris Chissi. tum hoc loco, cum in libri hujus Indice. Agati liis. Nos ex Aristotele, Acanthmis. Sic enim ille, lib. s. cap xo. p. Io s. ij, s η - ωων riviari ἔχει νεοτῆια ' η πλεκται γ ρ δε- σφωροι λινῆ, lase, γν δε- μι-μ. Artificiosin arant sti/os quoque mu- est : mi exim enim est ρι rinri
true pila linea, angusto aditu. Quem Philosophi iacum, dum Gaza redderet,
485쪽
mul in peeeavit: MIeni. inquit, ingenio amaritis in ripariarurn reneme suum in Nini mdum. Primum, ex depravato Plinii maice . in Aristotelis Graea transsundie errorem, pro acanthyllide argaritin seribens. Deinde scite admodum emendatum a se Plinii locum. se quo dictum est annotatione proxima, in genere rapariarum. pro eonsesso haberi vult. Sed eum rem sie habere, uti vult, dederim , quid tum propterea 3 Num continuo acanthyllidem sequitur ex eo ipse genere ripatiarum esse Num iii serere de suo, sine neglecti muneris noxa , interpres hoc loco potuit, Avaritis iis νψariarum smere t Illud nimirum est, quod, uti diximus. Hermolaum impulit in fraudem, ratum ea verba scilicet Aristotelis esse, quae erant ex Gazae penu deprompta. Atqui haud obscuris argumentis, ripariis, partisque disparem esse ae thyllidem Plinius. Philosophusque statuunt et eum illas nimirum aiunt , in cavis riparum nidos non facere . sed invenire : istas ex musco arido in pilis figuram : hane denique ex lino eadem forma contexere. Prorsus uemitati subeat, non id modo a Gaza non animadversum, sed & eodem abreptum errore Bellonium, lib. ult. cap. ult. argatilin cum riparia hirunditie eandem plane ac geminam putasse. Ibid. X L V. Ae serruminato. J Non agnoseunt has voces probatissima exemplaria,
Reg. I. L. nec quae Rhenanus vadit.
Sea. sI. XLVI. Gemtores suos reconditos ρascent . pallido intus colore pennarum , superna eraneo, primori subrutilo. J Expressu haee Plinius ad verbum ex Pthilosopho. lib. s. sist. eq. to pag. io 48. Ubi & formam avis similiter describis : H j-
τ' , - μῶν ἐπάνω , , verta, Eva ratν in 1'. -ου mod ad formam aeris attinet, penna inferiores allida . superiores earulea, ut halcyonae alarum extrema . rubra. Qui igitur Dale-
eam pio venit in mentem , uti quasi damnata Plinii in interpretando fide ae di-Jigentia , seribentis, pallido imm colore pinnarum ,su me cyaneo , ipse rescriberet, inferne eraneo, supeme subrutilo pnia. Contra aucupum feminam. J Totidem plane apisibus lectionem quam
edidimus. repraesentant Reg. I. L. Coib. I. 1. Paris. &e quibus major est habenda fides, quam Pintiano contra ,scriptoris mentem, ex Aristotele se emendanti: Rursus circa concentum femi a capiuntur, eo πβ aucupem femina exeurites, ut rixando aligant evim. Aliud enim est, quod Philosephus eo loco, quem Pintianus res pieit. l. s.liis . e. I x. p. t o 36 aliud quod Plinius narrat: quem non ex uno Aristotele, sed ex multiplici lectione & experimento rerum, suum opus concinnasse scimus. ibid. X L U I I I. Feminam aucupis acredentem ad marem. J Ita MSS. omnes, Reg. r. 1. Paris &e. Feminae, fortassis incontinentiam notare voluit, eum eo vel .rum eontextu uti maluit, quam isto . ad femιnam auevu aecedentem marrm: quanquam vel sic Aristoteles, quem seqai videtur et Arra πη θαρευουσα θ4λ-
Ibid. Xii X. Eadem pamore libera, ac materna vacans eum, in sulco resupinas terra pedibus apprehensa operit. J Id vero non de matre , sed de pullis ipsis r seit Solinus, cap. 7. pag. 24. Nec in pullis, inquit, studium segnius ad eamn--m r eum enim visos se persentiscunt, resupinati glebula. tedibus attollunt, quarum Metentu tam ealgida proteguntur, ur lateant etiam deprehense. Rectius multo Plinius, qui pullos hane aciem .occultandi se se a matribus edoeeri significat, dum a veis natoribus nihil sibi insidiarum strui sentit r ac prcilis institutioni, maternaeque varat eurae. Ita Plutarchus lib. de seleri. anim. pag. 97I. 'AVM --φγέ- e Mus ς , τὰ ιμ νει ἀλ-λναι--
sin. 1 L. L. solstitium J Vetus cod. Dalec. & Paris. item Parm. editio , ali ue vetustae, post sesitia. Reg. r. & x. Paris cum sosario. Avibus squalores aestumque conferre, etiam ad parius, maxime vero palumbis, auctor est Arist. lib. 8.
486쪽
L I. Ve Gineta. J Froben ius primunt ut vincta scripsit : qnae potior nobis visa Ibid. lectio est, quam ea, qu ae codicibus Als S. prioribusque editionibus eontinetur,
L II. Cammtibi. J Existimat Sealiger in Comment. Arist pag. xyr. de Io 61. Sect. 16.eaprimulgum esse avem eam inauspieatissimi ominis, quae Gallis Chare de Fres. voeatur, asioni noctiiaeque similem aspectu , vallissimo oris hiatu foedam. Sed parum acute profecto in ea re conjeeit. Nam quae caprimulgus Aristoteli, Plinio, Albertoque describitur, ea merulae iacie, sed maior paulo . cuculo eadem minor agnoscitiar : hoe est tam astoni similis est, quam est ovis ovo. Philotb-phi haee vel ba sunt : O ' κώλου μνει έγιλ λα , εχι - ἱρωος, y-κι ἀύτου L I I l E idem cum d mmuis se implaυit emthis , rasura ventris coctar momit. J μή
Platea nimirum . sive Platalea. Hane avem qui eum onocrotalo confundunt, de quo sech. 66. nugas agunt onocrotalum septentrionalis mittit oceanus: Plateam Aristoteles Strymonis ae Danubii ineolam iacit. Devoratas testas e ventre platea revomit . ejusdem stomaehi ealore coctas ollocrotalus, ex falso utero. hoe est. ptolobo , sive in Iluvie quadam, antequam in veram alvum descenderint. Evo- mit, rejieitque seras platalea, quae voraverat, eaque deinde extra os humi abjecta excernit mitio : onocrotalus ex ingluvie modo , non exspuit, sed in os ipsum , tuminantium more , iterum mandenda revocat. De Pelecane seu Platea, ea-clem telarunt praeter Aristotelem. Auctor libri de Mirab. Ause pag. Iss I. AElianus, lib. s hilti anim. cap. xo. Antigonus Carystius, cap. 47. Phile, cap. 8. pag. 3ΑL I V. Anuhm. J Affinitate quadam vocis ae similitudine deceptus Phile vide-1 . tur, qiii de anthia pisce loqui Philosophum putavit. lib. de propr. anim pag.
4. scribens , ἴασπιν mre . Anthum equi vocem & horrere simul, dc inter subielusum, imitari seribit Antoninus Liberalis in Metam. cap. I. L v. Et inter eas facis, ιη , quibus quini sunt digiti in pedibus. J Imprudenter ad- Sin. Is . modum , ea quae mox asseruntur a Plinio, de picarum genere maxime docili, ad psittacos transtulit botinus, cap si . pag. 81. 3e Solinum secutus Appuleius. lib. x. Florid pag. 34. μιν um ad ius plinarn , inquit, humani ses monis facιltor ι si psittacus qui glande vescitur : erius in pedibus, ut homino, quini uuitulι numera
L V I. Ae ne eaς quidem ipsaι . nisi primis duobus vita annis. J Abest vox ea nis, Ibid. x M,S quos quidem vidi , omnibus Sed eandem. 8c Solinus agnoscit, & ies
ipsa exigit i eum sit tenerior aetas multo ad distendum aptior. Inrar noritis edi ignobiles . inquit Solinu , loe cit ad psittacos perperam, ut diximus, haee Pliniana reserens , d scretionem duιtorum fatar numerus et qu3 prastant. qumos in pedes habent d ouos . . . . Dum in pullo est, atque adeo intra atterum Liatis sua anuum, qua monstrata sunt, O, citius disit, in retinet renarius : major pullo, est ostiis us ,
L V i I. Phalemides. J Nugantur qui a Phalero Atheniensium portu cognomi- Sect. 67.
natas aves istas volunt. Non agnovit hanc originationem vocis Seholiastes Aristophanis. in Avibus . paet. 168 haee solum scribens: H s φαλερὰς ora is ἐσι λιμνωον ἐωθριπε . Neque e Graecia primum, sed ex Asia, Seiei ieiaqite Patthorum in Italiam asportatas, Plinius auctor est. Φαλαῶ ς voeat Aristoph. in Acharn. ach. . se I pag. t 3 dc Varro, tib 3. de re rust. cap. XI. Columella , Iib g. cap. Is pag 3ori. phalerides recentet inter eas aves, quae stagna εc paludes rimantur. L v i I I. Et trago ina, de qua pliar/s. J Ita MS, . omnes et non , ut edui, trago- Sesti To, pan dem , adjecta syllaba ex sequenti clatituta , de qua plures δce. LIX. Cum insidentui. J In editis perpeiam , cum inpiunt. In Reg. I. I. Sc Ibi , Paris. cum insidentur: quae germana lectio Mox etiam , neque usa jam aves nosecuntur, rescripsimus , pro nascuntur: iis enim quas minime notas putavit, eas quae consessae sunt, statim opponit.
487쪽
sea. 7r. LX. Lege C. Farisii Consulis, XI. annis arua tertiam Punicum ιια n. I Hine Macrobium emendamus. lib. L. Saturn. cap. 13. pag 67. Rpud quem corruptus annorum num rus legitur. Fannia lex, inquit, lata est anno post Romam eonῶ- tam , secundum Gellir opinionem, quingentesimo octogesimo octavo. Scriptum erat per litterarum compendium. D L xx xx III. Librarii deinde , ut alias lape advertimus, denarii nota postrema. in quinarium Versa, D LXx X III. perperam retacti plerunt.
secr. 71. L X l. M. Lanius Strabo Brundisii equestru ordinis. J In editis hactenus libris,
M. LEIrus, mendose. In Reg. I Le M. At Varro, a quo haec emanarunt, lib. 3. de re rust. cap. s. Dieeru, inquit , vicisse archenpon inventorιs nostνι οριιώώων M. Lanit Strabonis . qui Brundiss hostes nostre primus in perist is habuit exhedra concluμι aves, tum pasceret objecto rete, &e. Mox etiam ex vestigiis MSS. eodi eum rescripsimus eum Pintiano, quibus rerum natura calum assigna-rat. In editis, qvibus natura. In MSS. quibu1 rebus natura. Familiaris locutio scriptori nostro , natura rerum.
ibid. LXII. H S. centum. J Hane nostram emendationem non Tertullianus selum suo calculo comprobat, a sopi patinam centum milliam suilla seribens. lib. de pallio, pax iis . subintelligi enim oportet sisertium, sive nummu : sed de Plinius ipse disertis verbis sestertiis emtum steti ite hane ipsam patinam admonet. I ibi 3 s. sect. 6. atque ita se hoe loco scripsisse ipsemet contestatur. Scripserat nimi tum . sest. centum e unde sexcentum libratii, eruditi deinde sexcentu HS. impru
Ibid. L x I II. H S. sex. J Ita rescripsimus ex vestigiis eodieum, Paric in quo Nisi, Reg. i. & Cliissi. in quibus in hiis legitur. Imperite admodum secerunt, qui nummis sex hamnus edi passi sunt, cum vix ea summa veI pullo gallinaceo coemendo par esse queat. Da. 3. L X I v. moniam quadrupedes ova Hane Iectionem frustra sol ieitae
Pintianus, cum eam codicum omnium constans tonsensio tueatur: ipsaque scriptotis mens, conjecturam hominis consulet, scribentis. Qu/n quadrupedes: quae se tiptura si genuina soret, I ain oratio penitus, nec suo loco posita haee elausula videretur. Ibid. L X V. Struthiocameli. gallina. perdiser. Soli coitur avibus duobus modis. J V agit hactenus eruditorum perspicacitatem id quod huc irrepsit vitium, eum hielocus sic ederetur e struthiocameli, gallina, perdices , sali. Cortus avib- , εce. Impulit in fraudem ea lectio Theodorum Gazam. Dalecampium , aliosque : ratos nimirum ea voce avem signari e cum tamen nec tale in Latio nomen , nee in re rum natura volucre ullum fuerit. Inde eupiditas investigandi, quae Latinae demum Graeca vox responderet. Aptior oeeurrit Gazae nulla, quam Graecorum α hane enim a secunditate Philosephus Iaadat, lib. s. cap. 1 . pag. Ios. ὀ γ is γλις mini-νος. At de aegitho Plinius sech. s s. quasi tum primum de eo se monem instituat. retenta etiam voce Graeca, ceu ea Latio ignota ave. Adde quod MSS. omnes. quos quidem vidi . loeum hune, cujusmodi a nobis est editus. reis praesentant,sti non sati. Et id poscere quidem Ioci sententia videtur : Quadrupedibus enim multiplices coituum modos competere significat, avibus tantum
Sea. 7έ. L x V I. Feminam edunt, qua rotundiora gignuntur, reliqua marem. J A Columella Plinioque dissidete hae in parte Philosephum Scaliger existimat, quod haee illius verba nune ita legantur, lib. 6. hist. anim. eap. a. pag. ε 3. πτι s τάιδώ μικοὶ ψ eξεα γ ώων, ' - s-s iamφἰμι- ἔχηνα ὀξυl, δε-
ρυα. Ex oblongis S acutis femina generantur : ex iis qua obtusum mucronem habent. mares. Verum Philosephi permurata verba, depravaiamque sententiam transierip. totum vitio . sensit jamdiaum Albertus . lib. 6. de anima I. cap. I. pag. 189. Dicit aurim Aristoteles , inquit, quod ova longa acuti capitis producunt mares avium erotianda a um, tabantia in loco ainti anguli rotunditatem , producunt femin/M.
488쪽
Ee - est falsum omnino , vitium fuit ex scriptura perversa , non ex dictu
Philosophi: propter quod dieit Avitenua , quod ex rotundis brembus ovis stroducuntur mares is galli : ex longis autem acutis omis priaticuntur gallina i s hoe eon-eordat eum experientia quam nos in ovis experti sumus, eum ratione, &e.
LX V II. Adrianis latis maxima. J Arist. lib. s. hist. anun . cap. I. pag. 638. Ibia, scribit , mendose pro Ἀγειανῆς, vel Ἀδ'ειαπνές. Nam ab Adria urbe I taliae , Ἀδ ει dc 'Mesa κος sormatur. Stephano telie . pag. x . qui di ipse Milinas AdManas laudat, quae bis die pariunt, Ze sunt minimae inter aves : ψ sedo etiari s y μγ. ει κάνυν it μαστΣως ν epnλων. Sic Adri nus ager apud Plinium , lib. 3. se l. is. Sed graviter hallucinatum Albertum constat, qui lib. 6 de ani m. tract. I. pag. 188. Hadrianas gallinas ab Hadriano Rege dici putavit. 8c maximas esse easdem eredidit. Legisse apud Plinium mihi
videtur , Hadrianis latis maximis e pro Adrianis Iasu maxima. L X v I I I. Crista erecta . interdum'gemina r pennis nigris , ore rubicundo. I S I. 77. Ita M S S. omnes. librique editi ante Daleeampium, qui primu nigris reseripsit. Columella veteri lectioni patrocinatur, lib. s. cap. 1. pag. 28ta Ea sint, inquit. Micunda vel fusca pluma, nigrisque pennu. Ece. auctore , libentius postea n Pliniano contextu, eotire rubicundo, agnoverim, quam ore, si codex paulo vetustior sufflagetur. Columellae Varro quoque praeivit, lib. de re rus . cap. Io .Eιigat oportet fecundaι , plerumque rubicunda pluma, nigris pinms, imparibus digitis, magnis eapitisus. ersa erecta ampla.L X I X. Est pumilionum genus non sterila in his .... sed quibus certa seeunditaς Ibid. rara, cte. J Censet Daleeampius has esse Adrianas, de quibus superius dictum est. sech. 74. Ego longe dispares esse pronuncio : nee minus inter sie natura ipsa, quam Plinii oratione sinunctas. Adrianarum enim a seeunditate prima commendatio est: harum a seeunditate nulla dos propria r sola humilitas insignes facit. Columella, lib. 8- cap. 1 pag 181. Pumiliones aυes . nis quem humilitas earum delectat. nec propter f cund tatem . nec propter alium reditum nimium probo , &C. L X X. Nee plus sam bis sera paνiunt. J Antea legebatur, q/Om bis fere: quam γ' lectionem esse eorruptam cleprehendimus, tum ex Reg. I. L. Paris dcc. tum, quod certius et , ex ipis Arist. lib. 6. his . anim cap. s. 66 o. scribente, εν , ἡ ωλεοναra. , ; M. LX X I Nunquam plus duobus educunt. J In Reg. r. h. α Chim educant, utra- Ibid. que prob1bili lectione. Atist enim Ioe cit. . 'μ' ἐξάγει τι, inquit, ψ δε,-AM-ον Nunquam a litis binis educunt alunt. 'Eξάγειν est edueere . sive fovendo exeludere r νε-. u. alere sive edueare in nido natos jam fetus. L X x II. Excludunt meismo dre. J Ita Reg. r. L. Paris. 3ce. impressique libri. Ibid. Dalee codex, XX V. die, mendose. Arist. enim l . cit. pag. 66t. ωι- Τετή τεὰ όκλεπτναι εliora 'γ--AHν-γ Gra Intra vicesimum diem M- Iolvitur, excutitur a pucto quod ovum praus edι tum fuerit. Albertus M. lib. ε. de anim cap. pM. Is s. excludi ait xxi. die. L X X III. Parrus exeluditiar diebus ter novenis, aut tardius tricesimo. J Non vi. Ibid. deo quamobrem Daleeam pio Venerit in mentem, , scribere . contra fidem omnium librorum, ut ipse fatetur: de quod malus est, eontra Aristotelem, cujus haec verba e lib. g. hist. anim. cap. 7. pag. 67r Plinio nunc Iedduntur rei ιλιοι eo πιακονθ' -. ς μικρω πυέ πῆν. Tνιcenu , aut tanto pIuribus excludit diebus. Et apud Alben. lib. ' pag 397. De οι--πι-να Denique contra ipsius seriptoris tensum : nam si crescit, ut crescere par est , cum oratione nu- metus. post ter novenos dies, si tardius partas exeluditur. tricesimo saltem die debet excludi. Albertus quoque, lib. s. cap. 6. Is s. diebus xxx. anseres ait ova cubare
L X X I V. Singulos si e parit. nunquam plus ternos. J Ad aquilam haee pertinent, Ibi . non ad milvum, ut oensuit Pintianus, qui hune locum ur intelligeret, depravavit, verbis Partim transpositi contra omnluti exemplarium fidem, partim etiam
489쪽
nonnullis mutatis, in hunc modum et minores vitenti, ne aeeipiter se mi res. sed hic binos fere parit, cte. Nee resert quod idem Plinius, sect 4. libri hujus bino, excludi pullos ab aquila dixit, ternos interdum : hoc enim iptum de nunc conia fitetur quandoque contingere , qui sere tamen ac pleramque lingulos tantum edi
s. a. 82. LX x U. Cetera sumtes contexta oma in terra inr:1bant J Loeum hune tum ope codicum Re . r. h. Coib. I. E. & Paris. sanavimus . in quibus Ont a seribitur, non ut editi habent, contetia r tum, quod multo est certius, ex ipsis Phi losophi verbis, quae nune a Plinio redduntur, e libo hist. anim cap. et s. pag. Cetira serpentes. inquit, ova o ut inter se continua e .sione ad muliebres ino nili. m. tam . Οὐ δ' ἄλλω ι φεις , ἀοίκου ἔμω ' τα δ' ει α ν ως mos , e. eri Gorδεριδες, &c. Agglutinantur nimirum inter se, globulorum mi do, quibus preees numeramus. Addit i bilosopluis eas. cum pepererint, ova in terram deponere, atque ibi fovere t alteroque anno excluderes.A. 83. L X X V i. Coatus tota dier-- tantum ex omnibus , auibus solida ungula. IH xe sincera est lectio codicum Reg. i. h. Colb I. 1. Paric Chissi. Depravata hactenus editorum, Coitus tota die est tantum ras cte.
Ibid. LXX U I I. In quadrupedum genere mares es actus accendit. J In quibusdam M S S. antecedit . quod ne orationis quidem ipsa structura patitur Id eerte Plinius significare voluit , quod Columella lib. 6. cap. 16. mod se ad starius iners in Venerem est , odore perfricatur /etersis stonia femina locis, admota narιbi cerui. Et cap. 13. Elicitur eupiditas odore genitalium admoto naribus.
Ibid. L X X v I I I In quo sunt genere Dana, ursa r ct mulpes infor a etiam maguram suprassidia, parit: rarumque est virire parientem J Sincerissima est ea lectio e
i cum Reg. I. L. Colb I. L. Paris Tolet. & Salmant. referente Pintiano De pravata hactenus in libris impressis eci modo : In auo siunt genere lea , --. vulpes. Informia etiam magis , quam supradicta , ursa pariunt: rarumque est mirire parientes. Cum in MSS. vox haec postrema uua abse : & parit, de parientem mox legatur , non parιunt aut parientes. Stabilitui porro hae emendatio ipsis Philolophi verbis , quae Plinius totidem Latinis reddidit : Sic enim ille . lib. c. hist. anim. cap 34. de vulpe : Tικτει θ-- α κρος, ἡ ἔπλω mves πατε. , Aecm wτωέ,- ανι ιν it - λ φ-κ--ν, εce. Et vero quod animal parere Plinius ait informia magis quam supradicta , id in his quae supra dicta sunt, oenseri ae eontineri non debet : nova igitur in vulpe instituenda , non revocanda de ursis Jam ante memoratis, oratio fuit Ibid. Lx XIX. In ceteris altimant. J His verbis libri editi subjungunt hane sententiam . si meant opportuno S recto mense, quam εc abesse vidimus in codd. Reg. I. 1. Coib. I. a. Paris desiderari etiam in sitis Pintianus tectatur : idcirco ceu sp , riam, nec Plinianam, erasinus. L X X x. Propria in eo genere maribus laboris aueritas. J Ingenti confidentia Pilitianus , neglecta omnium eodi eum fide rescribit, Major post laborem salacita ..cum nihil aliud Plinius hoe loco velit . quam quod Philo phus. lib. s. histor.
femina labariosiores: itaque idcirco Aa uva iores maribus sunt. Ibid L X X X I. Pariunt υero cacos. J In libris quidem plerisque legitur , Pariunt' non cacos. quod falsum esse, tum res ipsa & experientia elamat, tum Aristoteles . cujus verba Plinius nune transeribit. Sie enim ille de dasypode , lib. s. his .anim. cap. pag. 78t. Tικτει γ' τυφλα , inquit, τὰ σαμα ω πολυπιδα PAErit cos . sicut pleraque eorum , qua pedes in multa fissos habent. Librarios impulit in errorem affinitas duarum litterarum , M & n. quae transversis superne compensii causa apice in MSS. frequentius insigniuntur: sed ut diversa signent: piloic , polieriore nou indicante
Ibid. L X X X. I. I. EIum autem post tertium diem, aut ps unum abi enio utili ιν ε
490쪽
input t. J Ira Reg. I. 1. Coliari. I. L. Paris. LEissi. editione e omne. vetustae ante Frobenuam qui insigni audaeia, Post tertium annum , rescripsit, ex Ari totele . credo, lib s. histor. animal. cap. 22. Pag- γ s. quem hac in parte graviter hallue natum esse Scaliger reω admonet. in eum locum. L X X X I I I. Et m uter sptimo die concipere ocissime ereditur. J Ita libri omnes tum manu exarati. tum etiam impressi , quorum auctoritate spreta . eontranientem scit ploras, emendat, asina: quoniam id de asina quoque Plinius anfirmavit lib. 8. 1ec 69L XX X I U. Desinunt admittere, etiam nolintes J Nos ita scribendum ren- Ibid. suimus, tum ex Reg. I. x. t. olb. I. E. Paris chim. aliisque M S S tum tamente ieriptoris. Nam, volentes, ut habent libri editi, nullam habet probabilem
LX X L U. Suri tantum numerosos edunt: item plures. J In MSI. legitur Sect. 8 . Des tantos numerosos. Parmensis, vel tantos. Unde subiit aliquando animum coniectura, legi suo dentatos posse : quoniam tales naici circa brumam Nigidi uxtradidit auctore Plinio, lib g. lect 77. Ad sues certe resciri haec oporteie ex
Arist. constat, lib. 4 de gener. anim. cap. 6. pag. I 12 s. unde hac maximam partem emanarunt Verum des ndi egre te posse receptam lectionem , interpretatio nostra evincit di neque Pintianum ei se audiendam, qui locum ita te fingendum pronunciat : Sues t Mettum suum, Au s edunt . ium plures e quod stae frigidum emendandi genus nobis videtur. Aliud enim est numerosios , aliud plurestitus edere : est illud quidem multos. istud multum parere , ac saepius. L X X X v I. st acumetiae tempus anni Pnerat. J In Mitis hactenus: quaeia rue sea. gr.
astas , aut ver . statumque tempus anni seuerant. Nos Voces intermedias, quas nulli M , S. agnoseunt, eeu suppolititias erasimus.
L x x x v i I. Dicunt, ν sotines. J Erat hic locus in libris hactenus editis eor- s a. at ruptissimus. Stu ad sonum merure se solent. In Reg. I 2 Paris Tolet. mergere se ictin ν solent. In Cilissi mergere se dicuntur solere. Nos solenes releripsimus , ex Aristotele . quem Plinius hoc loco transcribit , lib. 4. hist anim. cap. 8. pag.
L x x X l x sia ut bibere, sic e nt. J Nullo plane sensu prius legebatur, A,
Nos Reet L. & Chim secuti sumus, maxime vero Aristo elis verba, quae nune mira quadam, nec imitabili brevitate rediiuntur a Plinio. θ'. in
4 - /αν τροφῆς. Hoc est , Potu maxime tingu.scunt , ut e usque aqua usus obtigerit, ita jumenta ad fruendum patulo a sciuntur. X C. Comm-ehlor us . t Frobentus . spreta codicum omnium fide. editio- .na. ys numque vetustarum auctoritate, Parm. Venet. Bἰix &c. Chiarao reposivit, quam dive iam esse avem alibi notavimus Ab hac ave . quae dicitur , turturem interfiet Aristoteles si 'nificat, lib s. hist. anim. cap. L. pag. oo L. T γων inquit , ωπατειcι γ 3 πυγόνα. . Et apud Philen. pag 7 i. νπυγινα odiise dicitur. Ouae testimonia impulere aliquando animum , ut duo suspieiter: Alterum , magnam esse avem Oportere . quae turturem interficiat :eamque esse fortasse, de qtia , caliget in eum Philolbphi locum di quam in Taurulis Liguribus teperiri ait, vulgoque Ctoran appellari , celeri adeo volatu, ut assequi ea a gie sal co possit. Alteram , non comm/-ehlorein , sed res tur , chl .cem hic legendum esse. Verum, cum omnes plane refragentur codices, alibiquα