Roman history. : Pamphlet vol

발행: 1884년

분량: 607페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

- 23 laetoriani salillam exeogitato non enim lare pacem nisi eoncessaria oblivione ea dis.

Tali in statu versantibus primum apparuisse Cinnam praetorem, amnem Caesaris, et praeter opinionem in medium progressum vestem praetoriam emisso quasi a sanno datam detestantem et Caesarem tyramium V asse, et qui e moecidissent tyrannicidas, et laetum laudasse ut simillimum facto illi maioriim et viros ut bene meritos iussisse voeari e Capitolio

praemiisque X0mari. Et hunc itido haec dixisse meresennarios autem, n0nvidentes inc0rruptam partem populi sese cum ipsis miscere, 'u80s non esse viros vocare nequo quidquam amplius quam de pace sola item clamasse. 122. Cum autem etiam Dolabella, homo aetate minor, et nobilissimus et e sul designatus, ut, quum Caesar paludatus

eriSSet, iniret vestem quidem c0nsularem induisset et insimia magistratus arripitisset eum autem qui haec ei dolui v rat alip eonviciis laeSisset et intulasset On lium e luisse Oniurationis, et a caede ipsa tantum invitum se aluisse esse etiam, qui dicerent eum rogasse, ut is dies vibi natalis constitueretuo, tum demum etiam mercennari audaces meis esse utpote cum et praetor et consul eum ipsis consentirint istviros e Capitolio vocasse.

Hos autem aetatos iuidem esse de Dolabella et putasse se habituros virum facilem et nobilem et Onsulena. luem Antoni opponerent, descendisse autem ex eis solo UMSium et Brutum.

Cum autem in medium prodissent, nihil humile utrumque locutum esse, sed ut in re bene gesta invicem M laudasse et urbi gratulatos esse et Decimo maxime gratias egisse, quod gladi lares ipsis in tempore praebuisset. Et populum eos adhortatos

esse, ut idem saceret, quod maiores, qui rege eXpuli SSent, qui non per vim regnassent, sed legitime creati fuissent. Sextunisiue Pompeium, Pompei a iossium eius qui eum Caesare pro republica bellum gessisset, eos censuisse reV0candum

esse, bello tum oppressum a Caesaris legatis in Hispania, et tribunos plebis Caesetium et Marullum, qui magistratu a Caesare moti exules essent.

212쪽

24 123. Talia Cassium et Brutum laeuius res et odium rumus in Capitolium, nondum confidentes populo. Amicos vero et propinquos eoruna tum demum in Capitoliui ire potuisse et creatos Sse, qui ad Lepidum se Allionium mitterentur de eoncordia et de suscipienda cura libertatis et de praecavendis malis urbi instantibus, nisi inter se consentirent.

Quam Appiani narratisne si iam conserimus eum norintisne Plutarchi illud primum nobis occurrit, Appianum multa, quae quidem in vita Bruti neglecta erant, recte adnotasse.

Nam cum Plutarchus et sonatorum in Capitolium ascensumo impetum in Cinnana lietum pervere tempore iri ore posuisset Appianus D in Diu in sentione narrata prolirie OmmPmoraVitamicos tum demum in Capitolium ascendere potuisse, sed etiam de impetu contra vinam in senatum euntem facto luculenter

adnotavit, hoc primum exemplum sti se verae populi do Caesaris caede sententiae ' quidem hoc vix insui tribucris. Atqueliis quidem duobustodis Appianus sine dubio incorruptam rerum memoriam solicissime nobis ex Asinio Pollione servavit: γquod autem apud Plutarciunn proditum invenerannis populo congregat lutSSe, qui Brutum laudaI'sentit sescender iuhserpnt.

hunc quidem errorem Appianus vitavit, ut crederet Brutum civium acclamationibus de Capitolio vocatum esse, scd in alios errores sese implicavit paene inextricabiles.

Diei enim inieri toribus, ubi in Capitolium nigerint,

plaeuisse homines in usum suum conducere ac quoniam in mconsilio disserendo diutius commoratus est, primum quidem paulo accuratius videamus, quae de eo attulerit. Excusat senim quasi interfectores eunt dieat os hona fido credidisse reliqu0s exemplum eorum, qui saetum laudarent,

IIue etiam reserenda sunt, quae Appianus de Dolabellae αγnsulatu deque eius oratione exhibet. Quod dicit: ita δ'ο καὶ irae Ois meto a 'ii Uab ri . . sine dubio iam apud Asinium Pollionem exstabat,

213쪽

- 25 euturos esse amor libpietatis ot desiderio reipii lili eae et aperte eloquatur, eos eo eius sibi omnino saetissim esse 604ὶ ου--, duas res inter se contrarias se exspectare, libertatis amantes simul et nummarios istines in contione praesentes ipsis ore. Deindo hoc alteram facilius misso corrupta iam dudum republica exemplis compluribus aptissimo illustravit. No tamen credamus Appia inim haec Itini in solito suo invenisse, vel hoc impedit, quod priscis bili poribus non tam opposuit, qualem civitas speciem Bruti aetate habuerit quam qualem usque ad suam ipsius aetatem acceperit. Nam haec exempla attulit: παμμα iis et se isti uri τὸ πλῆθος - ἀις, rest ὀφυκο. Momnisen, St. R. m. p. 220. . ara τε ore νέοιο, τοιουτον Ἀπη

tum rerum statum rediens do his luidem proprie adnotavit magnam tum multitudinem in urbe misso ὀ υ, ω ἐστάθμυε, ι, τοῖς που κοά τε--m, s. p. n.

Deinde Mint ex his et aliis hominibus preti venalibus non dis stello turbam aliquam Cassio in oram statim collectaminiisse, i

quae euna non solunt Cinna praetor Caesaris memoriau obtrectasset, sed etiam Dolah plia onsul participem so coniiu'ationis suissessimulasset, tum demuni Cassium cum sui e Capitolio Oeaverit 'Ut autem Appianus multitudinem Cassi congregatam

adn. 1 Cassium potissimum do Capitoli vocasse dixit adn. 23. eadem prorsus ratione pergit Cassium et mitum descendis 'et utrumque rationem habuisse' et post contionem Cassium eum suis in Capitolium redisse '

214쪽

- 26 Sex illamvis a ros plano diiudicari non possit, tamen ut pro certo laberi pol si lilium priore loco rationem habuisse ita veri simile est, eum solum locutum esse. Hoc iam Drumam

admonuit p. f. Ne hoc quidem casui tribuerim, Appianum, cum in vita

Bruti ad hunc chlebrandum Omnia composita essent, ' constanter Cassii nomen posuisse, rati autem nomen paene evanescere. Atque ut iam ad finem comparationis huius perveniam ,

cum iii vita Bruti verbis multis exposituli sisset. 'eliquo coniuratos inter se ordinatos descendisse, Brii tui autem cinetum senatorum et optimorum virorum multitudine de Capitolio ad

rostra deductum esse, oppianus comitatum illum Bruti splendidum recte quidem omisit, sed multum abest, ut ei credere possimus ex interfectoribus solos Cainum et Brutum descendisse 'Nam etsi sine dubio non omnes interiectores de Capitolio descondemini, sed relicti erant, qui capitolium custodirent, tamen

hos duos solos in contionem prodisse vix probabile est. Hoc quosiue iam Driamann l. l. Iidmonitit. Haec habui, quae in universum de Appiani narratione praemitterem. Quam satis ut explicarem, etsi fortasse non ab

omni parte mihi contigit, tamen ad am recte intellegendam adminiculum saltem mihi videbatur esse, si sumeremus ei, cum hanc contionem ex Asini Pollione doseriberet, simul Plutarchi vitam Bruti anto oculos diisse, in qua quido novissime haec

contio paulo aniplius narrata erat. Inde sactum putaVerim SSe, ut Appianus alia lituite memoriae traderet, alia studio contradicendi vulgata illi apud Plutarchum narrationi ultra modum provectus perverse reserret.

Sed e sic multa restant, qua satis explicare dissicillimum est Ad primum quidem de mercennariis illis paulo accuratius

videamus.' si do Plutaressi mors magis ει .m die Morde in iure sesamthei den caesinanem egenuberireten, behunde re senatisretari Michahnen alienis te is albis e neo si aladan meis tens ο αερι Βρου- μ

215쪽

- 27 Appianus igitur dicit intersectoribus cum Capitolium occupassent, placuisSe actionem sibi comparare, quae laudato facto reliquos ad imitandum incitaret Indo non disseile ex plebe urbana paupere et mendica et veteranis qui quidem ut profecturi iam res suas venditas habuissent venalesque suissent

in quodcunque eonducerentur i. - liis is Q, multitudinem aliquam in forum statim congregatam esse; sed vel apud me rennarios Caesaris memoriam tantum valuisse, ut factum laudare non auderent, sed pacem tantum clinarent, re vera quidem

in interiectorum salutem, ut iis oblivio aedis oncederetur, hoc excogitantes specie vero in communem omnium salutem pacem poStulRDtBS.

Atque ut iam, qua Appianus de veteranis attulit, diligentius inspiciamus, aula infra inest incomptam partem populi et veteranos ire: α,- - ὸ amis, Mili mi, ωπα reuiuiso τῆ Καίσαρι in Cinnam impetum fecisse, quod impie conto Caesarem comtionatus esset, et hoc conatu comptam partem populi et inie

καὶ σφα dic vetod et hos ipsos pollicitationibus maximis veteranorunt luro lsem restinguere coaetos esso 139 141λNum igitur credemus eos veteranos, qui inmun Liberalibus propter orationem eius maledicam paene ad mortem redegerunt et ab interiectoribus nisi suinina contentione sedari non potueriint, Idibus interiectoribus venales si se in quodcunquesconducerentur et una cum aliis corruptis eos de Capitolio vocasse 'At veterani primo die nihil contra interlaetores moliti sunt, et quod hi metuerant, ne veterani Capitolium aggrederentur p. 14) non accidit. inde hoc factum estpDe ea re exstat testimonium hoc Flor. IV D: Brutus et

Cassius sic Caesarem quasi Tarquinium regem depulisso regnovidobantur, sed libertatem, quam maxime restitutam voluerim illo ipso panicidi perdideriint Igitur caede persecta eum et ranos Caesaris, nec immerito, timerent, statim e curia in capi-

216쪽

- - tolium infugerant. Nec illis ad ulti0nem deerat animus, sed

ducem nondum habebant μ ierant igitur ab initio prompti erant ad Caesarem ulciscendum, sed quoniam primo die Antonius consul domi se tenebat, Lepidus autem in castris etiam aberat, nihil eo die ausi Mint.

Illud igitur ortasse contendere licet Appialium, cum Veteranos inter eos recenseat, inter quos pecuniae distributae sint, sibi ipsi non satis constare. Sed etiamsi veteranos mittamus, reliqua non magis quadrant.

Nam quamvis facile nierit ex talibus, quos Appianus enmmersit, hominibus, actionem sibi comparare inminen, m. Tribus p. 184), quomodo factum putemus esse, ut interiectores, cum ipsi in Capitolium iugissent populus autom in forum statim

ευθυς e0ngregatus esset, interim huic pecunias distribuendas misissent3 Ex liae diu fleuitate ne ruman quidem alia ratione sospexpedire potuit, nisi ut Appiani de tempore huius contionis testimonio reiecto contionem secundo die poneret p. 87); eumque secuti sunt adhuc nanes. Sed vidimus iam Appianum hoc quidem loco de tempore minime errasse, et quod Ciceronis testimonium suo loco attulimus

p. ii), accessit testimonium certissimum Nicolai Drumannotum ignotimi. Quodsi Appianus contionem rectissime irimo die hahitum esse tradidit, non vide0, quom o interiectores ante contionem

in vulgum largitiones circummittere potuerint. Atque ut iam ea contemplemur, quae Appianus de populi in contione ipsa condicione attulit, num haec quadrant in coetum sub alam et mercede allegatum3Νam quod Appi arvis dicit interiectores populum y ad hortatos esse, ut Simile in se praestaret maioribus, qui sibi e suadpat interiectore honii Iies mPl P de conductos, cum cetera para

populi procul e teneret 1213 Sic appellaturos suisseῖNeque illud praetermittendum est Appianum ipsum dicero interiectores in Capitolium redisse, quod populo in contione pra senti nondum confiderent ira: οὐ Q. ἐθά- M. πως φ*ni,

217쪽

- 29 Num veri simile est e dom, qui intersectoribus ne minimum quidem signum sua ergo ipsos voluntatis dederunt, ab his donis ponet liatos suisse ΘSalis nulli iam demonstrasse adpo Appiani dolor eIIIImritS narrationi, vel si mittamus ceterorum scriptorum testimonia ceditissima, tot obstare ipsius testimonia in ut eam reicere sere emamur'. Unde autem Appianus in hanc narrationem inriderit, nunc quidem nondum liquet sed fortasso melius cognoscetur ubi ad alteram illam do mercennariis narrationem 13 132 progressi

Ac quoniam Appia mi diei moreonnat in , Dolaholla intor- ventu adductos esse, ut interiectores de Capitolio vocarent, iam

de Dolabella paulo diligentius videamus. Quod quidem optimo sic institumus, ut Cinna et Dolabellae condicionem inter se e seramus. Ad Cinna quidem vestem praetoriam inmmson, St. R. νp. 19, 5. exuit ut a tyranno datam scilicet nondum certior factus de consiliis et potentia interiectorum exspectabat lios acta

Longe autem alia de Dolabella nobis traduntur; nam is inconsulatum a Caesare sibi destinatum invasit id audere vix poterat, antequam Brutus contione illa exposuit, se Caesaris amicis parcere neque quidquam de republica mutare velle. A nuerim Appianum iam anto de tempore errasse, quo sese Dolabella interfectoribus adiunxerit nominavit enim una inter eos. lui interlaetoribus quasi caedis Socii sese aggregabant, antequam hi in Capitolium ascendebant p. 13. Sed ut alia mittam, manifestum est, qu0 Appianus ipse adnotat, 0mnes postea proscriptos esse, in Dolabellam cadere non posse.

de veteranis p. 27 sqq. , de tempore huius contionis p. 28 , de interfectorum adversus populum et de huius adversus intersectores condicione p. 28-29 .' Quis non assentietur Gardthausenio, quod in eontion narranda medicennarIUIum illorum ne mentionem quidem feeit p. 33 7 idem postea in senatu no ulli praetores secisse dicuntur, eum Μο-

218쪽

- ω Itaque, quod ad tempus attinet, rectius ibi videtur apud Dionem traditum esse Dolabellam post interfectorum in Capitolium reditum exemplum aliorum secutim pauca contionatum' in Capitolium ascendisse. Si igitur excipias Dolabellae interventum, aptissimo interso omnia cohaerent nempe populus indignatus do Cinna impia oratione adhortationi eius, ut intersectores de Capitolio vocaret. noli Obsse altus est sed exspectavit, dum hi ipsi de Capitolio descenderent cs. p. 193. Atque ut tandem ad contionem ipsam perveniamus, Cassius

et Bratus dicuntur non solum populum adhortati esse, ut similem se praestaret maioribus, sed etiam tulisse, ut Sex. Pompeius ex Hispania' tribunique plebis Caesetius et Marullus, qui tum

exularent, revocarentur cf. Drumann p. 8).Α profecto Sex. Pompeius postea ab Antonio senatus consulto laeto rovos allis si sed credemus Brutum ubi primum

post caedem ad populum rationem habuerit, de Sex. Pompeio revocando locutum esseῖ

Appianus ipse egrini nobis tradidit Brutum contradixisse, ne Antonius et ceteri amici una cum Caesar interficerentur, metuentem, ne insito Pompeianarum partium studio hoc deisse viderentur 11M.

Nun probabile est eum, qui suspiei 0nem illam, ne ompeianus esse Videretur tantopore vitar Voluit prima lalim occasione Studium suum partium Pompeianarum tam non celare

potuisse, ut de Sex. Pompei revocando rogaret3 Quod autem ad tribunos illos attinet, exspectam eos, si etiam tum, ut Pompeius, extra urbem hi sent, item ut hune et

De tempore tantum loquor nam ea ipsa, quae Appianus de Dol bellae designatione eiusque oratione tradidit prorsus plana sunt p. 24 M.' Dio 22. l. Ne in eo haereas, quod Dolabella vesperi demum tontionatus esse videtur nam veri simile est forum, qualis eo die tuerit statua rerum publiearum, etiam post contionem M. Bruti equentatum russe hominibus. στρατη7ω εὐηνηρ 3. C. Asinius Pollio pro praetore Hispaniam ulteriorem

219쪽

- 31 alios exules postpa revocatos esse sed de ea re non modo nihil compertum altemiis sed etiam exstat testimonium certissimumst de dignissinium eos iam a Caesare ipso reductos misso et

Romam redisse Nic. 22, es. Se iid l. l. p. 773. Disseila est dictu, quomodo Appianus tam preversa de Bruti contione proferre potuerit; sin quaeramque hoc loco desiderantur, altem lac addita invenimus. Nam orationi Liberalibus in Capitolio habitae qua id agebatur ut veterani 139-141 de praediis suis solliciti ab oppugnando lapitolio arcerentur. Ap I ianus praemisit alteram orati nona qua II. Brutum ei ve 137-138 alloquont om spei plargumentis multis exponentem Caesarem ut tyramium optimo iure caesum esse.'Atque haec quidem Bruti verba una cum altera ratione dicuntur onmes laudaxime ut iustis,ima, et vim ut intrepidos et populi amantissimos admirati esse et in benevolentiam erga

eos versi esse 14'. Tali autem orationi, quo minus locus atque o easio erat Liberalibus eo magis Idibus quibii sint iidem II. Brutus id agebat, ut populum de consilio ac ratione facti edoeeret. Haec prior igitur orati paene necessitate quadam ad contionem Idibus habitam reserenda est: ut autem ibi Sex. Pompei menti omnino non fit, ita tribunorum illorum res verisis plurinus commemoratur quidem, qua demonstretur, quantopere Caesar

Brutus de elaustria aerarii revulsis Caesari obicit, es 4 inominseri R. s. m'. p. 393l. IIo iam Hiille in dissertatione optime exposuit p. 66l. Id igitur

tenendum ret re vera non agi de duabus orationibus diversis, sed de eadem oratione primum suo quidem loco I 22 , sed minus recte, deinde nou suo

quidem ideo, sed recto ninata ia7-ia'. Ne in eo haereas, quod ciuem eam orationen haesit os dies minon capitolaiae Nam ut laeso primum diem, quamvis interlaetores eo die in eontionem ad sortim desee

dissent, ea lim appella sit ad ML XIV. 10. i. re p. 8, ita comtionem quoque ipsam eo de habitam inpellare poterat Miliolinam intuler,

220쪽

loges contempserit, sed de his quasi in exili viventibus ad F voeandis nihil dicitur 138).

Postquam iam exploravimus, quo sese ordino contio excepisse vid0ὶuu sp. 18-203 et Phitarchi in vita Bruti p. 21 - 22 et Appiani p. 22-32 nai ratio iaps toprii capitibus tractavini , tandem videamus, quid interiectores post e0ntionem in Capitolium reversi secerint.

M. Brutus contione illa populum pacaverat restabat interisectoribus, ut Antonium et Lepidum ad suas partes traherent Pones Antonium enim consulem tum summa eram erat: iido Brutus, qui quidem non desperaverat Antonium sublato

Caesare sese cum ipsis coniuncturun esse ' Cicer0nem rogabat, utAntonium ad defendenda in rempublicam adhortaretur H Plut 89 . Uie ro aliterii, ut ab initio exspectavprat Antonium fluoque

occisiunciri, ita tum ad eum ire recusavit, quod pax diutumae stabilis cum eo pangi non posset Itaque ceteri consulares una cum Cicerono in Capitolium egressi' Antonium adhortari Susceperimi Quod vero ad Lepidum nostrum equitum attinet huius

quidem magistratus Caesaris dictatoris morte ipsa linitus erat', sed ut in provinciam iturus prope urbem ' cum una legione erat: huii igitur non minus quam Antonium conciliare interiectorum intererat.

i ad Att. XV. II. 2. 4 20 4 c cic. l. t.: itaque eum eieri consulares irent . di minuit fortasse Sem . Sulpicius Rufus ,paeifieatui' ad Atti v et ei L. Iulius caesar, avomitus Antonii cie mi arma. 28 3 et XII, nisi ad ML XIV. i7. A. ax ad Appiamus signiscat, eum dicat legatos nussos esse ad Antonium de eum liberiatis suscipienda ira ταμ . . αρμο ας της ἐλευε suo.

SEARCH

MENU NAVIGATION