장음표시 사용
22쪽
I nomina factis res,anderent; ex nomine fi lia men expectare liceret; praestantissimi Au, clitores;Et mihiVINCENTII BELLINSANII nuncupato nomine, literariam cum pugna aggrediar victoria proxime arrideret. At lallunt, heul ni. mis fallunt nos nomina: & cum ex verbis tan. cum constent,secta procul abscedunt,& abeunt
23쪽
O O quam puIchrum sane bellum esset, si belli no- smini res ipsa consonaret i Quis ab hac discede- ret vita, si Parcae solerent parcere Quis in ip . in non laetaretur morte, cum onauium terribiliuvltimum sit , si lethum ipsum vere daetum hilareq; esset Vnde si antea vulgo ferebatur. Conueniunt actis, nomin epe uis. Ego dememet ipsis verius dicere possem. Conueniuntfactis, nomina nulla meis. Sed Vestra, Archiatri Excellentuli mi,singularis humanitas, ac beneuolentia sententiae rigorem mulcet, & mitigat, qua tot malis aptiuima adhibere soletis medicamina, meae quoq; infirmitati, ac tenuitati, emeacia praestabitis remedia ; Ela igitur litterarium propius aggrediamur praelium.
Ubi, Diuino implorato praesidio,ad textuu in punctis mihi a Perillustri , de Excellentissimo
Domino Protomedico de more assignatorum, explicationem accedo.
. Et quia Philosophia,quasi nobile, & solidum
Medicinae rationalis fundamentum est, a textu
24쪽
de illud inquirit. Vtrum inum , an plura sint, pars totum, di quae sequuntur. Producit Stagirita in theatrum physiologicusub textu i . de aequalitate, & inaequalitate partium ad totum, & totius, ad partes disceptationem non aspernandam, quae inter Thomistica,& S tot isticam palaestras animos exacuit, ut vulgo si non in alijs, saltem in praesenti, maxime in-gcnij acumine digladientur. Hinc est, quod dubius semper fui , cui primas concederem. Sunt equidem ex utrCque agmine inuictissimi rationum enses, quos si ex una in alteram intueri partem ardeat animus, paratos in me inueniam; quid faciam, haeret animus. Cons illius mihi se a per fuit, utramque arripere, utramq; tueri, ut possim, secundante fortuna, ab utraque defetidi. Et cum bellum, ut iustum sit, causis innixum esse oporteat, unde ratio eruatur ; sciendum est, Philo scphum textu is . huius secundi capitis libri primi physicorum,in quo de principi js agere aggreditur, Aduersari Ortim opiniones repellendo, invehi in Melissum, qui unum esse omnia asserebat, sed hoc infinitum . Contra quem ad hominem arguit Aristoteles non posse
25쪽
omnia unum esse : nam haec omnia, vel essent
subflantia, vel qualitas, vel quani iras: sit substantia, vel esset simplex, vel cona posita. vel communis; ex his semper deduci debet non p0sse omnia unu esse : igitur &c. Et de inoniis at, quod subitaria siniplex nequit esse infinita,quia infinitas est passio quantita iis, qua si negat Melissus, negat infinitatem , & per coissequens falsum eis, quod o nimia sint unum infinitum si dicit substantiam communem, iam plura sub se continet. Commune enim eis id quod a pluribus abstractum ad ipsum aptum elidescendere; si quantitatem, vel qualitatem , iam daretur ac
cidens extra id biectum , contra ipsius accidentis essentiam , quod debet inhaerere subieisto. Hac ergo ratione conuulto Melita , descendit Palloibphus ad textum i 6., in quo ipsum ad ex tremuita reducere conatur ex ipsissima ration unius . R ippe unum, vel continuum, vel indivisibile est; vel specie , seu definitione,& ex ratione ultimi, quod scilicet definitio constet ex genere, & di fierentia; insertur clare , omno non esse unum simpliciter, secus non daretur, unde sumenda eskt Actulo disse endi, & conue-
26쪽
niendi. Praeterea in diuisibile esse nequit, quia euerteretur positio quantitatis, cum ab hac res dicatur diuisibilis. Ex his capitibus iam omnia, quae inueniuntur, non sunt unum simpliciter. Si incidat in continui unitatem, etiam pater, necesse si r pliciter unum , Diacon inuum in infinitum secari, & diuidi pote it: actu, vel potestate plura ; Ex quibus verbis nascitur occasio nostiae dubitationis cum Plii losopho textu i r. asserente est sutem de parte, & toto dubitatio; ri tu parS,& totum unum sint, an phua &quo pacto )Cuius Tex rus dissicultas in laee maxime cori. sistit , an quando partes sunt, hilae media intorne, realiter sint illud ξ toto, quod ex ipsis resulutat' ''ut esset homo physicὰ ex materia, forma,
& unione compositus , sitne quid aliud ab istis componentibus Et videtur quod sit, quia ha bet maximum fundamentum in causis, quae distinguuntur realiter a suis e flectibus , sed sic est, u id partes etiam unitae sunt causa realis totius, igitur partes a toto sunt aliud realiter. In prima propolitione esse posset distinctio, nempe quod ibium causa realis extrinseca distinguatura suo essectu: non vero causa intrinseca , ut sunt par
27쪽
tes respectu totius, quia causant perluimet exhi. bitionem , & quod erat antecedenter causa, fit effectus. Verum ista obiectio non sbluit rationem adductam, nam etiam causa regiis intrinseca dicit causalitatem, quam non dicit compositum, ergo causa realis,etiam intrinseca , di itinguitur a tuo effectu . Dicunt contra primam propositionem, Cau sam intrinsecam,ibium esse veram causam par.
tialiter, non vero adaequate : puta,vpi materia cum vnione, vel forma cum Vnione, non autem
materia, forma,& vnio simul sunt causa totius, Contra e it, quia tu0c materia, forma,& vnio sunt actu caus e , quando vere icausant, sed vere causant, quando solum sunt unitae, ergo materia, forma, & vnio simul sunt vera caura totius; aliter sequeretur, quod nunc anima Petri mortui actu causaret, quae non est corpori unita;
quod quidem falsum videtur, ergo id tum causant partes, quando simul limi unitae, separatanamq; materia a tarma, nihil resultat totiust, de separata forma a materia, etiam nihil totius euenit, sic pariter destructa unione; igitur in tantum illae partes c uiant, in quamu limul Vniun
28쪽
tur; Deducitur ergo, quod partes simul unitae, cum sint causa totius , di causa distinguatur abestectu , debeant a toto realiter esse dillinctae. Et haec fundatur ratio in Philosbphi aut horitate varijs in locis , praecipue adhoc intentum s. Metaphysices cap. t . dicentis, Sex non esse bis tria, sed semetiex ,& 7. Metaphysices cap. II. fllabam non esse . . similiter in secun . do de Anima, ubi expresse aiici Totum Use aliquid praeter partes, & hoc non alia ratione, nisi quia fundat diuersam unitatem, ab ea , quam fundant partes unitae, unde illas ab illo inter se differre, nece sarium est ; Attamen quam pluribus obijci potest argumentis, &Primo,si esset distinctio inter totum,& parte
maxime adaequate, vel inadaequale et non adaequate, quia tunc aliqua distinguuntur adaequa. te , quando Omnia, quae sunt in uno, non Iunt in alio, sed compositum est materia, forma, &vnio, igitur non adaequate : nec in adaequate,
quia tunc sic distinguuntur, quando unum includeret aliquid, quod non includeretur ab alio, sed quicquid includit totum, includunt partes, ergo nec inadaequa te distinguuntur.
29쪽
Secundo. Tali obi jcitur medio, quando una,& aliud costam ex eisdem partibus numero, non distinguntur inter se , sed totum constat eis de partibus, quibus con his Iae parces unicae , ergo non distinguntur. Et sit exemplum In libra , plumbi ; quae, si in duas diuidatur medietates,
non erit aliquid maius, quam medierates, ergo totum,constans ex partibus unitis,non erit aliud
a suis partibus . Tertio. Sic insurgi potest , si totu esset aliud
a sitis partibus, daretur tertia entitas omnino supernua t, patet, posita materia, forma, & vnlO- ne intelligitur totum , ergo superflua est illa tertia entitas , alias adueniret enti in actu,& constitueret unum per accidens; illae sunt obiectiones,quae in hac materia fi eri possunt, aliae namq; ad has reducuntur . Ad quas obiectiones resoluendas notandum est, partes sumi posse dupliciter, in fieri nempe,& in facto esse, seu transactas . In fieri sunt, quando partes sint in via ad compositum.& ipsum causant. In facto esse,
quando ex ipsis totum formaliter constituitur, non remanendo in ratione partium. Ex his patet primam obiectionem solum probare de
30쪽
partibus in fieri, non vero de partibus transa ctis ; Istae enim sunt hoc modo extra totum, &Tertia emitas, quia homo non est materia, forma, & vnio, sed ex materia, forma , & unione .
Ad secundum dico , quod totum distingui tur a suis partibus adaequatis in fieri, non autem a partibus transactis , sic enim idem sunt, & ad exemplum de libra plumbi, nego quod medietates sint ipsa libra, & licet habeant idem pon. dus, nihil contra, quia etiam duae diuersis qualitates eiusdem ponderis esse queunt. Exempli gratia, ipsa mei libra plumbi, & libra ferri, &ia me inter se distinguuntur,ergo pariter quam uis habeant aequale pondus, libra cum suis medietatibus, libra,eiusque medietates inter se distingui poterunt. Ad ultimum, non est superqua tertia entitas. sed potius necessaria, secus confunderetur totum, cum suis partibus, & valeret praedicatio in recto de toto , quae valet de partibus, quod in I hilosbphia haud admittitur, definitur enim homo physice, quod sit ex materia , forma, &vnione e non autem materia, forma,& vnio, nece it unum per accidens, quia haec tertia entitas