장음표시 사용
201쪽
rus genua exostulabatur. Diocletianus edicto anxit, uti omnes sine generis distrimine prostr i,pedes oxostularentur, quibus etiam veneratio- mem quandam adhibuit , exornans calceamenta iuro, gemmis margaritis. Quod fecisse ante aium Caligulana memorant, c m: ille. l ea Romani quoque'ontifices, qui,ut illi tyranati diuinos honores sibi haberi volunt, pedes suos 'xosculandos aliis praebuerunt. Id quod Sibylla Cumana praedixit Sermon 8.
Κοίι ον ποαδέγω Minimis πολ προ ποι in. me est: Rex erit cano capite, aut galero,nomen habens vicinum ponto, Mundum spectans,stelerato pede munera eonis
Magni enim muneris loco habere illos oportet, quibus pedes uos exosculandos praebet. La term in librum Rutha Bomil. 6..
l CXLIII De Paparum creandorum ritu
oeminaΡetre tua quondam ausa sedere cathedra, orbi terrarum iura verenda dedit. Hinc compressa quidem multos latuimet in an- ' nos, Facta foret partu ni manifesta nouo. Post haec Roma diu simili sibi cauit ab astu, Pontificum arcanos quaerere sueta sinus.
202쪽
Nec poterat quisquam reserantes aethera cIaue Non exploratis, sumere, testiculis. Cur igitur nostro mos hic tam tempore cessat Ante probat is quilibet esse marem. Ioannes Pannonius in Sylva, quae Rer
cc XLIV. De Ioanne Rodolpho Lameter C fide Tigurino. Oannes Rodolphusia uaterus Anno II q. al publica nostra una cum Licob, Verdua ulti urbis Quaestores, ad Clementem VII. ontii Romanui de cuius morte exstat pervulgatallii dicti mentem nobura palliis menι tanti stipdia debita petendi gratia egatus est In qua letione cum illius collega superstitione adhuc hutu ad Pontificis pedes prostratus , suppleasculum pro more illis figeret, Mut idem ipseret , vel proprus saltem ad sanctissimum patraccederet, a non nul Iis esset admonitus , acer noluit, magnoqtie sibi, quod tam prope ad illaccessistet, olori eme respondit Horrori nam illi erat Pont licius ille fastus atque iuXu quia in D E I beneficio verae Religionis primor primori is, quod aiunt, labris degusta fiet intent, autem illo valde inclemente vi sint, qulos non modo vacuos Mic infecta ab se dim verum etiam duris Masiperis verbis iis exprobet , quod nostri reticos fouerent,&ecclesia r Iananae contra morem Mahorum suorum repugvent. Deinde postulauit , ut illis vel eledras iusto afflictis supplicio, ad Eeclesiae Romana smium redirent. Cui Legati nostri pie ac o ter rei bonderunt, te quoad eligionem, Nonicae scripturae veteris ac noui Testamenti t.
203쪽
quam vero selidoque Religionis fundamento inniti, ex quo si melius aliquid ,erius, quam nunc credant; illis commonstrari ponit , se Deo verbo eius libentissime obtems raturos. Quod illorum responsium explosum de irrisum fuit
I Dem nnorsri, in Italica illa expeditione si gniterum egit. Quum igitur quendam ex gre nariis militib iis, Rusticum nostratem, praetereuntem grauissimaque in maximis caloribus sit labo rantem animaduertis et , ex lagena ipsum sua vini potu liberaliter recreauit' Accidit igitur octo fere post annis, cum in Capellana illa clade ac tr pidati e Lauateriμ in fossam quandam, in qua multi alii interierunt, incidisset, nec spes inde emergendi ulla superesset, ut ille ipse Rusticus, qui in Italia illum vini haustum acceperat, tanti beneficii memor atque gratus , ipsum porreeba manu incipi hostium conspectu, cum magno vitae sua discrimine ex fossa issa, ac proinde emi sitis uasi mortis faucibus extraxerit. Querneum Lauaterus dux tunc non agnouisset , simulat oue domum ad Iciburgen in illam praesemiram suam rediit, diligenter statim inquirendum cura uit, quisnam is esset, qui eum tanto vitae pericuso liberasset. Quem tandem inuentum, ad se adductum interrogauit studiqle, quid caussa esset, cur sibi cum tanto vita sua periculo opem tulit-set Quia tu, respondit ille, mihi aliquot antear nos in 1 talia prae nimia siti de mea vita Periclitanuti vini potum praebuisti. Idcirco gratiam merito tibi referre voti Hoc ad ni iratus Letuarerm eique
204쪽
D OTHONII MEZANDRLgratias agens, illum vestis pecunisque muri serit aflectum, abs se dimisit. Idem ibidem. cc XLVI. De Henrico Reuthlino, c fore igi
I tapenumero de Hussi eius collegar ini
iniustaque a de licet pontificiis adhuc supertionibus addictus , conqueri atque dicere est situs , in illa innumerabilium sacerdotum Cori Constantiensis turba, illos, illos inquam, qui timi inter illos sanctissimiqἰ exstitissent, conius omne at' fas futile combustos Crebro'que domesticis atque familiaribus suis dixit quidem dubium non usse, quin magnis in errapus atque superstitionibus versentur, sed illos cernere in nec demonstrare certo posse, spem me sibi non esse exiguam, fore ut brevi aliqexsisteret, qui errores illos mundo patefaciItaque cum Hularachum uitalium Anno Domas I9 primo concionantem audiuisset, incredili eXsultans gaudio atque triumphans , Deoc gratias agens, nunc tandem si voti desideri ic fui compotem factum esse dixit. Illum eniti audiuisse virum, qui proculdubio cum erroresque superstitiones , tum quae Verae Religionis aeternae salutis adipiscendae via sit atque ratio re atque perspicue sit demonstraturus M o
instar populum DEI ex AEgypto sit eductui hoc est, DEI ope atque auxilio tristi illo impstitionis iugo sit liberaturus. Quare&ipse cciones illius assidue attenteque audiebat, qutiis alios ad idem faciendum magno studio .mtabat.
205쪽
m Angliam itidam bonus homo erat condemna- tus ad mortem. Erat Ludi magister Londini. Vesperi amicus aliquis attulit ei aifaturam, coenavit cum eo in conclaui, in quo captiuus tenebatur. Cum attigit carnem feruentem adhuc, laesus
feruore retraxit digitum, postea subridens: Ecce, inquit trepido nunc, cum tantum assaturam attingo, quid cras erit futurum, cum ipse assabor Tamen postridie constantissime Manimosissime mortuus Ost. Cum Rex illi dixisset, si vellet recantare,velle se ei parcere, seruare eum incolumem; ille procumbens in genua egit gratias, dixit, secundum DEUM nullius alictoritatem pluris facere, quam Regis sed si non posse DEVM contumelia assicere dc amplexus fasciculum, qui erat signum mortis , dixit, O mihi dulciseimas virgas Mori ego
potiu malo, quam contra Deumfacere. Et sic mortuus est in optima confessione. Fuit sceleste delatus ster calumniam, per caluum iam palam oppres1 iis Monuerat tantum concionatorem quenciam amicum per striptum, nihil publice docuerat,4 ille prociderat eum. D. Peyelim Post. Metiari.' pag. Π I. ccx LVIII. De Puerpera quadam NagiaηIenm, inquit,Nihil ita exhilarat hominem, ut bona conscientia. bona spes Laurentius lut da, habet bonam conscientiam, de spem vitae aeternae, obruitur sensus externorum cruciatuum, laetitia interiori, sicut etiam de Stephano versiculus dicit: Ibat ouans animis spe sua damna leuabat. Sic illo ipm tempore, cumina ex sanctis matronis in carcere parturiens, iam valde cruciaretur ut puerpera, uixit custos carceris ad eam. Ecce, nunc
206쪽
viunc tam impatiens es doloris, quid cras factes, si ad supplicium duceris Cui respondi Hipatior tanquam fera inniter, is dolore pertrirentifexum meum propter peccatam, cras patiar AtChrisna propter em in Christum. Haec tanta animi rgnitudo inde fuit quod habebat spem honconicientiam. Idem ibidem pag. 73 CCXLIX. Deduobmaustum. Nitio controuersiarum Luthera duo Rustici ci gressi sunt casu, alter sobrius, alter ebxius' so orius erat, fuit interrogatus ab altero, an si trinisa resipondit, se est turberanum Ttim ebrstringit gladium , aegre ferens, quod non sit ditinissa. Saepe hoc accidit, ut certamina sint inter
duos, quae pii non intelligunt, qui inter se dii
tantur. Duabuntur a re ad personas.
Idem ibidem pag. 4 cc L. De inepto quodam cunt'ionatore. Doctor Martiim explorare aliquando vola
quendam, pii fuerat Monachus, an idon esset ad concionandum. Audivit eum paucis a adhibitis. Ille, qui concionem habere debet incipiebat legere textum . Egosum pastor bonin, hin eis guter Hirt, Metu trepidans, tacebat; quandiu Postea rursus incipiebat, uosum passum, iursus tacebat. Tertio repetebat eadverba uosum pastor bon , nec poterat ulter Iegendo progredi. Tum Lutherus dixit ad euVos non estν bonuspastor ah eadisthi eisi gute HBondei metu ribe Sch . Et ouisse agnus incogita Idem it, dem pag. 164
Π Remita quispiam , ut tradimi Ecclesiast Μεν-α, eiecit quendam Satanam potu vini Daem
207쪽
IOCO-SERI . 2o3 Daemoniaco Quum enim remita in blitudine, tam honestissimam iurissimam ageret,adductus est ad eum Daritioniacus, quem precibus suis
curaret Darinoniacus autem, postquam Eremi--
tam in prospectu haberre coepet horribiliter e clamare sub d me ducitis ad vini pol'rem Acce 'perat e nim Eremita pauxillum vini a proximis suis vicinis , quo imbecillitatem suam sustentaret. Intelligebat autem , Satanam hoc in Daemoniaco agere,ut usus vini per se impius iudicaretur. Quare statim accepto calice, infum, quod reliquum erat, vino, dixit ad Daemonem: credorn Domrnum Christumsuum Dei, quod primquam hune taliacem vini ebibero, tu neces h b d ex homine mur νe. Quid erim factum est aeremita bibit, Satan in Daemola laco fremit, tauit discedit. Bientim in Matthaeum, pag. 47. cc LIL Historia depuesta quadam Prauia eo risensi. rorrida cum rapidis arderet solibus aestas, Flauaque maturis frugibus arua forent. Virgo sub arborea capiebat fronde quietem csesipitis in viridi gramine propter aqua Hie ubi vitiferos allabitur odera colles. Fessaque dum placido membra pore leuat. Clara quiescenti vox est audita puellae: Surge tibi magnae, surge, dabuntur opes. Surgit, I attollens excusso lumina λmno, Haud procul insignis conspicit ora viri. Hic ita Virco tuum si me dignaris amantem, Diuitiis, dixit Gla fruere meis. Thestaurosque tibi magnos tellure recludam, Illa sub haec, Noster, quisqris es, inquit, eras lCumque fidem verbis ni castrinxi et amanti, Pristina mutatur forma repente viri l o Gra
208쪽
Grandes igne micant oculi, frons torva min: Cornua, semicaper qualia Faunus habet. Concipit his virgo perterrita mente furorer Fertur humanis sensibus orba domum. Nunc ea compedibus duris tincta catheni Se stygii gazas promere Ditis ait. Exhibet argentum custodibiis , exhibet auri
Dextera tignato nec vacat a re manus.
At nisi praeripiant aurum , dextramque Pret
In sua per buccam viscera condit opes. Fallor an in ilito sint plena quod omnia It Admonet haec auri prodigiosa fames Quodque Dei spreto, mortalia pectora verhSola parandarum cura fatigat Opum. ς
Sabiniu in Salua, quae Regno Papissicos Orgiaccesiit, pag, M. cc LII Bistoria Spectri Spi- renus. η'Rbs antiqua iacet celebri contermina Rh
Vangionum Ionge non ea distat humo . Nestio, qui Nemetes hanc incoluisse ferunti Sunt ibi Francorum busta quaterna ducui Cariareis sedes fuit illa cohortibus olim, Nomen ob id Graium, Spira vocata renet Hierauni ili modicis a stirpe parentibus ortus Exigua quidam Nauita puppis erat. Qui calamo pisces linoque madente solebati allere, iam radios Sole tegente suos. Is dum forte leues liamos ac retia tractat , Non procul a ripa lubrice Rhene tua. Ecce perobscurae tenebrosa crepuscula nocti
Obtulit ignotis noua forma viri.
209쪽
Atro tectus erat Monachum simulante cucullo, Utque sistent, raso vertice tonsus erat. Nauta Propinquantem consueto moreialutans,
Ecli id agis seco tempore noctic ait. Ille sit,haee. Adsum longinquis missus ab oris
Nuncius, ipse tua me rogo lintre vehas, Ut cito transmisib contingam flumine ripam, Dixerat, assumtum fiauita lintre tulit. Iamque fere medios curis nox atra tenebat, Flexaque tarda pigri plaustra Bootis erant, Cum procul in viridi venientes marginei ripa: Qtrinque Cucullatos rursus adesse videt. Exoptatque illistiscator, ut ante salutem, Quoque velint media pergere noctes rogat. Ex quibus unus ait: Nos magna pericula Qgunt Obscura tutas carpere nocte vias. Omnibus invisi simus, intentatque nefanduin Sacrificis nobis turba prophana necem. At te si quis amor tangit, si cura piorum, Transuehenavigio corpora nostra tuo. Vt tumidas laeti superemus fluminis undas, Neve moraturis impediamur aquis. Sic aeterna tuis fortuna laboribus adsit, . In tua sic multus retia piscis erit. Annuit, temo propellens navita cymbam, Llox iubet adducta standere puppe ratem.
Sed mihi quis, dixit, luet mercede laborem Alter ad haec, Nullas, scis, quod habemus
Raraque percipimus discendi munera vulgo,
Non tamen ingratos nos habiturus eris. Si nos in solido rursus fortuna locabit, Praemia pro tanto digna labore feres. Soluerat extremo Piscator margine nauem,
Iamque fere medias illa secabat aquas.
210쪽
Sidereas remouent subeuntia nubila stellas in Praecipiti fertur puppi sic icta noto. Incepere nigris horrescere fluctibus undae, Sarii aqnetern pestas imbribus orta fuit. Ipse repentino fallus pallore timorem Nauta,Qvqd haec, inquit, vult noua caussa mali Nulla tamen pluuia venturae signa notabam, Sol ubi flagrantes aequore mersit equos. Nulla lacus usquam circumuolitabat hirundo, Vlla nec est oculis ardea vis a meis.
Tum neque luna nigro surgebat paIlida vulta,
Clarus occiduo lumineΡhoenus erat. Talia iactranti, disturbant verba procellar, Impediuntque Eraues ora loquentis aquae.
Pene procellos subuersaque turbinis ictu Nauis, insanis fluctibus hausta fuit. Ardua sublatas tendens ad sudera palmas, superis orans navita poscit opem. Quid facis 'ex monachis ait unus: dc, improbe, dixit, Desine voce tua λllicitare Deos Moxque graui tollens immanem pondere po
Nauta parum Delix quo prius vicerata Illius hoc humeros pulcataque terga fatigat,
Caesius ad extremam dum fultusque necem. Proditus est tandem peruersi Daemonis astus, Detectusque fuit fraude parente dolus. Vana reces erunt in inanes corpora ventos, Mansit destingratus naue rellinis odor. Nox quoque purgam fugerunt nubila coelo, Et rediit pulsis aura serena notis