장음표시 사용
531쪽
ejus copias, acerrinitimque η impetum moenibus, litoribus, classibusque suis exceporint, quum et regisi Dimici R eter ceteros essent; Statuam rius. qti id erat apud ipsos in coleberrimo urbis loco, ne tum quidem in ipsis urbis periculis attigerunt s. Forsitan vix cou venire videretur, quem ipsum hominem cupererit evertere, ejus em em simulacrumque servare; Sed ta- meti videbam, apud eos quum essem, et religionem esse quamdam in his rebus, a majoribus traditam, et
Poris ratio uom. quo posita esset; cum homine vero quo gereret bellum, atque hostis esSet. LXVI. Videtis igitur, consuetudinem religionemque GraecUrum, quae monumenta hostium in bello ipso soleat defendere , eam summa in pace praetoris populi romani statuis praesidio non fuisse. Tauromi nitani, quorum est civitas foederata'. homines quietissimi qui maxime ab injuriis nostrorum magistrat Num P moti Ssimi' consuerant esse, praesidio foederis; hi tamen istius evertere statuam non dubitaVerunt. Qua ablata, basin tamen iri soro manere voluerunt: quod gravius in istum fore putabant, si scirent homineS,
s. olim, in aere . Hus impet. amoenthrasis, quae additamenta ΜAsretieiunt. I. V. L. s. Attigerant. Alterum Rhodiorum religionis in re ea leui exemplum suggerit Vitruv. II, 3. o. Herelius eorrigit ae utilari. Cum sentua. Quod ad statuam attinet, auli se pepereisse , quod, quo tempore suit ex tructa , is erat amietis Rhodiorum e sed quod ad hcin nem pertineare . aE srectare tempus, quo hostis ex amico factus esset. LXVI. i. Defendere. Tamen ridem
ipsi Rhodii, Chalcide eapta. Inii lippi
regis Maeedonum stat s deieceruntae truncarunt. De his et de Athenien .sibus olim erectas alatuas ev rtenti.
I. Foederata. Dnae tantum in sieIIIa sindere eum Romanis itine ae erant eiultates, Taurom; nium et Messaria, quae ideo decumas non vendebant.
3. Maxime . . . remotissimi. sie Graes. Ernest. MSS. Vtilgo remoti. Hujus I cutionis exempla habes ad Aiae XII. 3L T. Liv. XLI, 23 . ete. Frustra eorrigere tentavit I. F. Gronorius.
532쪽
statuam ejus a Taurominitanis esse dejectam . quam si nullam iamquam positam arbitrarentur. Tyndaritani dejocerunt in foro; ut eadem de causa equum inanem reliquorunt. Leontinis, misera in civitate atque inani, tamen istius, in gymnasio, statua dejecta est. Nam quid ego do Sγracusanis loquar, quod non est Proprium Syracusariorum, sed et illoriam commiane , Et conventus illius, ac prope totius provinciae 3 quanta .. illuc multitudo, quatita vis hominum convenisse dicebatur tum, quum statuae sunt illius dejectae atque
eversa 3 at quo loco P celeberrimo β ac religiosissimo :ante ipsum Serapina, in primo aditu vestibuloque templi. Quod nisi Metellus hoc tam graviter egisset' atque illam rem imperio edictoque prohibuisset; Vestigium statuarum istius in tota Sicilia nullum esset
relictiam. Atque ego hoc Dori vereor. ne sit id horum non modo impulsu, verum omnino adventu moO sactum esse videatur. Omnia ista arate facta sunt, non modo,
quam ego Siciliam, verum etiam quam iste Italiam attingerot 7: dum ego in Sicilia sum, nulla statua de-jocta est. Posteaquam illinc discessi, quae sunt gesta, cognoScite. LXVII. Centuri pinorum senatus decreVit, populiasque jussit, ut, quae Statuae C. Verris ipsius, et patris, et fili, essent, eas qtuosiores demoliendas locarent; dumque ea demolitio fieret, sonatores ne XXX minus
4. Commiane. Quam ultionem eum illis e mmuni vit et elvium en nano rem conventus, et tota provincia. s. C Ieherrimo. Quo notior esset errIs infamia. - Religiosissimo. Ut dei;eiendae, niai maximam ob causam, atatuae non viderentur. De M. rapidis templo I id. Cleuaer. Dionys.
pag. I 84 sqq. Male alii quidam dant
s. Disset. Tam severe sese in haere habuisset r. Italiam attingeret. Quum Iste ex provIDela sua decederet. Dedit Ern. ea edd. veit. Νon improbandum vittigit. I. V. L.
533쪽
adessent. Videtes gravitatem civitatis et dignitatem :Doque eas in Urbe Sua statuas eSSe Voluerant, qua Sitivili, per vim atque imperium, dedissent; neque ejus hominis, in quem ipsi, cum gravissimo i timonio , publice, quod numquam antea, Romam mandata legatosque misissent : et id gravius esse putaverunt, si publico consilio, quam si per vim multitudinis sa Ctum videretur. Quum hoc consilio statuas Centuri- pini publice sustulissetit, audit Metellus : graviter fert:
evocat ad se Centuri pinum magistratum. et decem primOS': nisi restituissent statuas, vehementer iis mi-uatur. Illi ad senatum renuntiant. Statuae, quiae istiuSCausae nihil prodessent, reponuntur : decreta Centuri pinorum , quae de statuis erant facta, non tolluntur.
Hic ego aliud alii concedo: Metello, homini sapienti PrOPSuS Non possum ignoscere, si quid stulte facit. Quid Z ille hoc putabat Verri criminosum sore, Si HUS
Statuae essent dejectar, quod saepe vento β, aut aliquo casu fieri solet non erat in hoc si neque crimen ullum neque reprehensio. Ex quo igitur crimen atque acCusatio nascitur λ ex hominum judicio et voluntate. LXVIII. Ego, si Metellus statuas rςponere Centuri pinos non coegisset, haec dicerem : Videte, judices, quantum et quem aeerbum dolorem sociorum atque
LXVII. r. Grauissimo testimonio. Cum mandato ut grauissimum testiis inonium iti Etam dieeretur. - PMli in Acti ut . abeat. a. mee rimos. De his vid. Roae. Amer. s. 3. Totum istud. 4 decreta ... non
via multa multis ignoseam . non po sum stultam agendi rationem Metello Ignoscere. s. unod fresa vento. Liuiom vide XL. R. narrantem, q a nam statua. rum strages ediderit, vi arena eum vento tempestas Eoorta M. Cons. Etiam Plin. de Tarentino Iovia eoloago. Iliat. Nat.
g. Non erat in hoe . Ex hae Matuarum doleetione nulla in Verrem ori .
534쪽
amicorum animis inusserint istius inj triae; quum Cen. turi pinorum amicissima et fidelissima civitas, quae tantis ossiciis cum populo romano conjuricta est, ut non solum rempublicam nostram , sed etiam in quovis homine privato nornen ipsum Romariorum semper dilexerit, ea publico CODsilio atque auctoritate judicarit,
C. Verris statuas esse in Urbe si a Nori oportere. Rθci
tarem decreta Centuri pinorum : laudarem illam civitatem ; id quod verissime possem : CommemorarPm, decem millia civium Centuri pinorum, fortissimorum
fidelissimorumque sociorum, eos omnes statui SE,
MONUMENTUM ISTIUS IN SUA. ClVITATE NULLUΜ ESSE
OPORTERE, Haec tum dicerem . si statuas Metellias non repost isset. Veli in quaerere nunc ex ipso Metello, quidnam sua vi' et auctoritate mihi ex hac oratione praeciderit : eadem opinor omnia conVenire. Neque enim, si maxime statuae dejectae eSSent, eas ego vobis possem jacentes ostendere'; hoc uno uterer : civitatem tam gravem statuas judicasse C. Verris demoliendas. Hoc mihi Metellus non eripuit : hoc etiam addidit, ut quererer, si mihi videretur, tam iniquo jure sociis atque amicis imperari, ut iis ne in suis quidem beneficiis libero judicio uti liceret; ut vos rogarem , ut conjecturam saceretis, qualem in his rebus in me L. Metellum suisse putaretis, in quibus rebus obosse mihi posset, quum in hac re tam aperta
cupiditate fuerit, in qua nihil obfuit. Sed ego Metello
LXVIII. r. Dee m militia. Quot
eives Centnripini aurit. a. Stia vi. Ista ana violentia et praetraria arae oritate qua statuas a Centur;pinis aut evomas . arat ετ rten das roponi deermit. 3. ostendere. Qi mn illae ossent in Sieἱlia, vos vrro Romae. 4. Vos rogarem. Non modo Nehel tua meli rem Verris eansam non feeit . sed etiam aἱhi ipse noeuit, quum nune voa ex isto Metelli, in ra tam parvi momenti . studio ac savore. eontieere possitis. quid contra m se est. qtium vere et apET nocere potuerit.
535쪽
Non irascor, Iicque ei suam Purgationem eripio, qua ille apud omnes utitur, ut nihil malitiose neque consulto fecisse videatu P. LXIX. Iam igitur est ita perspicuum, Ut negare non possis, nullam tibi statuam voluntato cujusquam datam; nulla ita pecuniam statuariam Domine, Disi vi expreSSam et coactam. Quo qui dein in crimine non illud
solum intelligi volo, te ad statuas Η-S cxx millia coegisse; sed multo etiam illud magis, quod hi muldemonstratum eSt . quantum odium in t ' aratorum,
quantum omnium Sicinorum sit ot fuerit. In quo qua vestra defensio futura sit, conjectura assoqui non queo. Oderunt Siculi: togatorum enim causa multa seci. At hi quidem acerrimi inimicissimique sunt. Inimicos
habeo Cives Tolmanos, quod Sociorum Commoda ac
jura defendi. At socii in hostium numero se abs te habitos queruntur. Aratorcs inimici sunt propter decumas. Quid λ qui agros luimunes liberosque arant, Cur oderunt λ cur Halminiyeur Contur; pini J cur Sogestani cur Hali onsos Z Quod genus hominum . quem Diamerum, quem ordinem Proserre POSSis, qui te non oderit, isive civium romanorum, sive Siculorum p ut, etiamsi Carisnm, cur te oderint, non possim dicore, tamen illud dicendum putem: quem omnes mortales oderint, eum quoque Vobis odio esse vaportere. An hoc dicere audebis; utrum do te aratores. utrum denique Siculi universi bene existiment, aut quo modo existiment,
s. Imlitiose Iuvandi Verris et eius v. Demonstratum est. Vulg. . de-eclinitiis extenuandi causa. Ironice monstrandum est .. Male : nam illud tia e ἱn Metellum quasi aliud agens ipsntn jam ostenderat. detorqtiet ita ut omnino Verris Iaut . 3. Odertine. SuhInteli. dices sorsan. rem ostendat. - CDes rom. In Sicilἱa negotiantes. LXIX. i. H.S CXX. De summae 4. Quod gentis hominiam. Servosne, Lilius disputatione vid. snP. 57. an libertos, an iugenuos, etc.
536쪽
IN VERREM AC T. II, LIB. II. 495ail rem ici Don pertinore Neque tu hoc dicere audebis ; neque, si cupias, licebit. Eripiunt onim tibi
ariatorum, Statuae illae equeStreS, quas tu paullo anto, quam ad urbem Venires, poni inscribique jussisti, ut omnium inimicorum animos β accusatorumque tardares. Quis enim tibi molestus esset, aut quis appollure auderet, quum Videret statuas ab negotiatoribus, ab aratoribus, a communi Siciliae 3 Quod ost aliud in illa provincia genus humarium Τὸ nullum. Ergo ab universa provincia, generatimque a Singulis ejus partibus non solum diligitur, sed etiam ornatur: quis hunc attingere audeat 3 Potes igitur dicere, nihil tibi obsesso
Oportere aratorum, negotiatorum, Siculorumque omnium testimonia, qtium eorum Domini biis in statuartim inscriptione positis omnem to speraris invidiam atque infamiam tuam poSSe exstinguere Θ An, quorum auctoritate' tu statuas cohonestare tuas Conatus es, eorum ego dignitiato accusationem meam comprobare
Non potero λNisi sorte, quod apud publicanos gratiosus suisti,
in s ea re spes te aliqua consolatur. Quae gratia nequid tibi prodesse posset. ogo mea diligentia perseci:
s. Contemnendorem . . . arraeorum. suspieatus est Grater. pa num esse
Tullii purpurae assulum. Cui adsentiis tur Desiard. et Seh ita. qui quatuor haee verba delet. Defendit reete Em. qui genus hoe exquisitum loquendi
ornatoaem contemnendorum. id est, quaaὲ eontemnendὲ sint. etc. negat ejusmodi psse ut pro glossa haberi possit. 6. Animos. Alii . amicos. I. V. L. . Melii A sorte Lamhinus, .hom; num M. I. V. L. - Recepit Soli ut E. 8 Conjicit Emest. voeabula ancloiaritaeo et di sente permutata. quum illi magis conveniat eo robare, huIe honestare. Frustra. Auctoritas ad eos quI deeernendi Verri honorIa fuerant auctores; dlanitris ad testea resertur. sensus est: Non ego dignisae loeupletibus Iis testibus uti potero. . quortim nomine, Pondere et auctoritate ustis es. ut statuta luIs aliquod deetia adderes ps. Cne in ea re ρ imo ea re. Pro pterea. Ernest.
537쪽
ut otiam obesse deberet, tu tua sapientia curasti. Etenim rem totam, judices, breviter cognoscite. LXX. In scriptura Siciliae pro magistro' est quidam L. Carpinatius, qui et Sui quaestus causa, et sortasse quod sociorum interesse arbitrabalur, bene δ penitus in istius familiaritatem sese dedit. IS quum praetorem circum omnia fora Sectaretur, neque ab eo umquam discocleret; iti eam jam venerat familiaritatem consuetudinemque in vendendis istius decretis et judiciis, transigendisque negotiis , ut prope alter Timarchides numeraretur. Hoc Erat etiam capitalior, quod idem pecuniam iis, qui ab isto aliquid mercabantur, foenori dabat. Ea autem foeneratio erat hujusmodi, judices. ut etiam hic quaestus huic cederet Τ. Nam, quas pecunias iis serohat si expensas, quibuscum contrahebat; aut scribae istius, aut Timarchidi, aut etiam ipsi isti reserebat acceptas. Idem praeterea pecunias istius extraordinarias grandes suo nomiiae foenerabatur. Hic primo Carpinatius, antequam in istius tantam
LXX. t. Seriptura. Illisa voeiIgal ex agris publicis penderitur, quos
privatim locabant homines. Di perna liani saeerent. I. e. in eos numerosos pecorum grege . quaestris sui Cansa. immitterent. Dieebatur serjitim, si Iavast res oportebat ut numerum pecu-d in quos in agros publie s immitterent , ad publieanum proslerentur. quem ni merram publicanus in tabulis snis deseribebat; unde vectigalis ratio Inter pastorem et putili num
3. Bene delet Sehula; tia. - omnia fora. Id est , omnea Drhes. aera eon ventus, in quibus praetor sorum agebat sive jus dicebat. 4. Ahest famia ritatem a rodi Metelli, et satis recte a hest. I. . L. s. mie eoderet. Ad Verrem rodiret. Qtii sensus magis cum qq. congruere videtur, quam ai, eum gallieti interprete. intelligas , . priori quaestu esset
s. Iis ferebrit. Quas sa mutuo dedisse peeiani a seribebat, illas se a Verrin aeriba . aut Timarchide, an ipso Verre aceepisae in tabesis rese
538쪽
IN VED REM ACT. II, LIB. II. 497
familiaritatem pervenisset, aliquoties ad socios I literas de istius injuriis miserat. Canuleius Vero, qui in portu
nominatim ad socios pei Scripserat', ea quae Sirio Portorio se Syracusis erant EX portata : portum autem et
seripturam V eadem societas habebat. Ita factum ost, ut essent Permulta, quae ex societatis literis dicere in istum ac proferre POSSemuS. Verum accidit, ut Carpinatius, qui jam cum isto Summa ConSuetudine, pro
terea re ac ratione Conjunctus eSset, crebras postealiteras ad socios de istius summis officiis in rem communem beneficiisque mitteret. Etenim quum iste omnia, quaecumque Carpinati US POStulabat, facere ac decernere solebat; tum ille etiam plura scribebat ad socios, ut, Si POSSet, quae antea Scripserat ea platae exstingueret. Ad extremum Vero, quum iste jam d cedebat, ejusmodi literas ad eos misit, ut huic frequentes obviam prodirent, gratiaSque agerent; sacturos se, si quid imperasset, Studiose Pollicerentur. Itaque socii secerunt, vetere instituto publicanorum e non quod istum ullo honore dignum arbitrarentur, sed quod sua
interesse putabant, se memores gratOSque existimari,
O. Ad socias. Id est, publica Ortim
societatem.' 8. Operas dabat. speras dare so-eietati dieehatur is , qui vectigalInmerat exaetor, gall. tin commis. Finitis nodi homines Cicero semos societatis
appellat, in s. 'ο. Scilicet quum Romae
Certo pretio a censor;bos vectigalia, quae pro exportandis rebus a provincialibus pendebantur, societates rediis merent, socium aliquem In singulis
provineIae orbitina habebant. qui ea xigeret. sic Valer. Maxim. VI, 9 8: , P. Rupilius non publieanum in Sicilia egit. sed operas publieanis deditis,
I. Ge. pars secundia. ad quem loeum doctorum animadvprissiones adi. s. Vulg. in Perseripserat ea, quaeis. I. V. L. xo. Sine portorio. Non soluto eo vectigali, quod pro trajectione rerum trans aquam , debebatur. - Portumh. i. gall. Ira dotiane. xi. Scriptiaras. Rectius , ut videtur, habet seripturam prima editione Lambitios; sed exinde mutavit. I. V. L. u. Quo antea seripserat. De Ve eis injuriis In societatem. 13. seribunt qtio Ernest. Schul E.
539쪽
gratias isti Ogerunt: Carpinati uni sipe ad se de dii; ossiciis literas misisse dixerunt. LXXI. Iste quum respondisset, So ea libenter secisse, operasque Carpinatii magnopere laudasset; dat amico suo cuidam negotium, qui tum magister erat ejus societatis, ut diligenter caveret atque prospicerot, De quid esset in literis sociorum, quod contra suum caput atque existimationem valere posset. Itaque ille multitudine sociorum remota, decumanos Convocat: rem desert. Statuunt illi atque decernunt, ut eae literie, quibus existimatio C. Verris laederetur,
remoVerentur, operaque daretur, ne sea res C. Verri
fraudi esse posset. Si ostendo, hoc decrevisse docu .manos; si planum lacio, hoc decreto remotas esse li. teras: quid exspectatis amplius λ possumne rem magis judicatam asserre, magis reum condemnatum in judicium adducere 3 At quorum judicio condemnatum λnempe Porum', quos ii, qui severiora judicia desiderant, arbitrantur res judicare Oportere, publicano
rum judicio; quos videlicet nunc populus judices poscit; do quibus, ut eos judices habeamus, log mab homine) nori nostri generis, non ex equestri loco prosecto, Sed nobilissimo, promulgatam Vi domus. Decumani, hoc est, principes et quasi senatores PM-
LXXI. r. Ille. Magister ille foeteiatatis, remota Publicanorum multἱitiis dine , tantum decumanos . l. 8. sorte talis principes et quasi aenatores. tit ait Cicero , eonvocat. Apparet inde hane a letalem Etiam Getimas ha lanisse et ant generatim publi an eum peine; pes ad quos a letalia reddenda ratio pertinebat. hoc nomine appella. o, MIAM. Quod certius esse videtur CL ad eate. rat. h. Ex . II de Veetis. I. Nempe eorum. Equitum rom. quorum ex ordine erant publieani. 3. Ab homine. Nempe hoe Ipso anno 683 C. Aurelius Cotta praetor legem tulἱt ut iudiela ini r aeuatores. Equestrem ordinem . et tribunos aeraeIieommunicarentur. Quod eum non insensum Patribus seeisse demonstrat orator, quippe qui patricius. sola iti-dἰeἰorum infamia ad id adducitis sit ut legem promulgaret.
540쪽
IΝ VERBEM AC T. II, LIB. ΙΙ. 499
Llicanorum, removendas de medio literas censu
runt. Habeo ox iis, qui assuerunt ν, quos producam quibus hoc committami, homines honestissimos ac locuplotissimos, istos ipsos principes equestris ordinis: quorum splendore Vel maxime istius, qui legem promulgavit, oratio et causa nititur. Venient in modium; dicent, quid statuerint. Profecto. si recte homines
novi, Don mentientur. Literas enim Communes de medio removere Potuerunt : fidem suam et religionem remoVere non POSSunt. Ergo equites romani,
qui te β suo judicio condemnarunt, horum judicio si
condemnari noluerunt. Vos nunc, utrum illorum judicium, an voluntatem sequi malitis, Considerate.
LXXII. At vide, quid te amicorum tuorum Studium quid tuum consilium, qui Sociorum voluntas adjuvet. Dicam paullo promptius: neque enim jam vereor, ne quis hoc me magis accusatorie, quam libere dixisse arbitretur. Si istas literas non decreto decumanorum magistri removissent; tantum possem in te dicero. quantum in literis invenissem. Nunc, decreto isto facto, literisque remotis, tantum mihi licet dicero quantum possum' ; tantum judici suspicari, quantum velit. Dico, te maximum pondus auri, argenti, eboris,
delendis deeretum est. - tisa nititur. Quia Memo est qui talea viros. tanto inplendoreae deeora, iudieandi honore non dignos haheat.
s. Qui ea. Etsi illi multes Verrem
eondemnandum esse indieavgrunt,n in runt eum pondemnari, a. eum . quantum in se suit, abaolvendum curaverunt. propterea quod ana Interesse putabant. - gratoa erga Verrem eatinati mari. Vos vero. indie . videte an aeqvi malitis eorum voluntatem. qui apparet in literarum remotione. in qua eupiditas dominata est; an Dd etiam , quo Verrem noeentem et damnandum esse Cognoverunt. Faeile h. l. videas haerere Ciceronem. quod equitum rom. o sensi nem vereatur; et ipse in seq. e. Illud non obseure innuit.
LXXII. r. Sociorum. Publicanctis. m. - Promptius. Liberius . . 2. Erneat. mallet possim , quia se
quitur velis. At possum definite diei - or, Petit infinita. sea.