장음표시 사용
2쪽
Indicias has s. Partibus absolvo. In I. trado Summariam notitiam scriptorum, quae in hac Controversia prodierunt. In a. Expendo Arg ment3 contra Kempensem afferri selita. In 3. Argumenta pro Ioanne Gersen. in A. Argumenta contra Ioannem Gersen. his. Argumenta pro Tempensi militantia deduco ; ostendo autem argumenta, quae contra rimpensem , aut pro Cersene faciunt, Vix tenuiter esse probabilia , si seorsim specientur ; ea vero, quae contra Cese senem aut pro Κempensi adducuntur, esse moraliter certa. Ut proin tenuis illa adverta sententiae seorsim spinata probabiliatas , si comparatiri consid*retur ad argumenta opposita mo
raliter certa, penitus evaneshat.
3쪽
Summaria notitia Scriptorum , quae in hac Controversia
prodierunt. Cripsit Thomas Kem- suae aeternum inussisse dedecus videis pensio quatuor libros in I bamur. Vicit in hoc quoque judicio
Imitati e circa ahnum 'cum Naudaeo veritas. Partimentum 2 4 cum vero consue- Parisicuse δ631. Ia. Februarii solem
. 'to humilium more nec znem protulit sententiam , qua libri hute opusculo suum authotis nomen de Imitatione sub nomine Joannis inscripserit, plurima passim exempla- Gersen imprimi prohibebantur, iidem ria anonyma per varias Europae Pro- vero sub nomine Thomae Kem pensis vineias distracta sunt circumspici ti- essi iustissimὸ petmittebantur. Beneis bus de Authore librariis. Noantilli .. climni laturi medelam ingenti vulne-D. Betnardo, alii Ioanni Gerson Can- ri , interea conquirunt duodecim M. oellatio Parisiensi , duo vel tres Codi- Ss. Codices, quos causae suae patroci-ces Joanni Gersea, centum alii Tho- nari arbitrabantur , quos & erudito. mae rampensi foetum genuinum Asse- rum virorum Parisiis judicio ιι ι.runt. Vicit, orbis. totius ludicio, ve- Is. Augiasti examinandos submittunt.
ra senteistia usque ard annum ισιε. Iudicati quidem fiere illi Codices in-mo Constantinus Caietaniis Abbas tegit atque a manu falsarioru in phri; Benedictinus Italus pro Authore Io- an vere, causae Gersem statum pa-annem Getien, quem asserit fuisse Abbatem Benedicti num4 reellis ad S. Stephanum , vendit re aggressus est.
Certatum ex eo tempore diu ac servia
lando , Frontone , Nau o , merit- protulerunt, ne in hae prate inferi no, Hesero tuentibus . Quat mario res vi retinu. 46Φ7. x I. Jubi blab, Veth, & Valgiavm sirum Mersenem tinius tres M. SS. .Codices Criticorum suscipiontibus. His .ethi Naudaetim Parisiensiim judicio si biicit , qui lde Codicum M. SS. depravatione pa- ipsi incorrupti judicrintur. Io . edtialam arguentibias. Non tulit genero lum dii Richardus Simon statv Biblioth
trocinare mir , qtlanti inve juvarent , nihil definitum eis. Anno I 63I. 4.
Martii Canonici Regulares in Gallia suos quoque pro Κem pensi comm Eruditis Parisiensibus Codices M. SS.
pectus calumniam , sed ad Partameniamin Parisiense actionem injuriarum detulit , ut petulantia suae promeritas darent poenas , qui existimationicam inirieam, in qua exhibet distertationem Claudii Molineti viri doctiΩιimi, monstrantis. Codices quoidam a Benedictinis productos certo cor ruptos
4쪽
ruptos esse. Ir 7. de tya .. edit Maris
rennus suum Iter δειterarium in Germaniam , in quo narrat, se invenit Ieduos vel tres M. SS. Codices scriptos ante authographum Kem pense annii I. Eodem anoo 172 . prodiit in Italia libellus sub titulo : Govani Gersen Abate de rorine H S. Bene det to Sese to Autore de Psbri dest'Im taetraone. In Hrena e 172 . id est Ioannes Gersen vindicatus ruthor librorum de Imitarione. Author hujus opusculi est A. R. D. Virginius Valsechi MAnachus Cassinensis. Eodem anno in Germania Auguste nova editio librorum de Imitatione cum Praefatione Apologetica pro Joanne Gersen parata est 3, cui tamen vindicias Kem penses opposui, sub titulo : Plena ac succincia Informario de Statu Controversa, qua de authore libelti de Imitatione agitatur Ira s. Augustae. ι 16. Hagae Comitum impressa est idiomate Gallico Bibliotheca rastorica ta Critica aut horum Congretationis S. Maurι. Authore Philippo Ceso Beneductiso ejusdem Cougregationis , in qua aut hor fol. 93. S249. & H6. Sententiam nostram non veretur vocare Chimaeram. II est donesensibis , inquit, que la pretention descianoines Regutieres es une vision , onne Chimere. Ab hoc Confratris sui judicio non multum recedit Dissertatio Gallica Vincentii Thullerii inserta Anec- dotis Mibillonii , & i 26. latinoidiomate edita Augustae hoc titulo et
Insoria concertationis de Authora Irbel, ti de miratione Chri si , gallice concιπι nata a R. P. Vzncentio Musierio e Cong.
S. Maurι. Quid itaque, num Gerlenianae gauis Patroni prostigato hoste ultimi in arena consistunt nihil minus: Orbis eruditus , ipsa Roma , & cum Roma Ecclesia Thomae nostro vistari applaudit , applaudunt Protestan. tes in tuis Actis litterariis Lipsientibusi x s. mense Julio in Germania. Ap- plaudunt Galli liν Actis litterariis Tre- voltiensibus II 6. mense Majo, ubi sic habent: Le 're Amori rapporte si
cest, quapres cent ans on na encere purenare probabis D ne aes le droit, matr
pour Gerson. &c. Applaud t denique ipsum Romanum Lateranense sub Beatissimo Patre Benedicto XIII. iras. c lebratum Concilium, quod Kempens nostro partum suum nullo prorsus reclamante reddidit, dum in Appendice ad
lem his verbis praecipit : Ultimus P 'drans Orationi mentali trιbuetur, Propo -
5쪽
His unctis meditationis desumendis excelebri Thoma de iampis, qua constitutione summus Pontifex haud dubiE ad libellum de Imitatione respicit. Sed num merito , ais , hos Kempisio Europa Triumphos accinit merito . inquam, id argumenta sequentia luculenter demonstrant.
D abesse , ut ossiceret luminibus Τh
mae, .ut inter achronos quidem , non
autem anonymos cum primipilis pro eodem depugnet. Nam in fine libri quarti haόentur isthaec verba : Viri
quamota Legerunt quidam pro nu- mero or. sic enim legendum esse norunt o nes in Manuscriptis vel
Argumenta contra Thomam Kem- 'p r in instructi J legerunt, inquam, pensem communiter afferri solita expenduntur. Ali mentum I. Dieitur in Cano
nia Rotten echensi extate Manuscriptum L. deI. iam iaculo I . atque adeo jam ante Thomam Kemp. exaratum. Ita Clar. P. Bern. Pezius. t m. I. Anecdor. m. Ita quidem dici, & dictum esse jam tempore P. Heseri, sed fallere famam , ut solet , mendacissimam, teste oculato demonstro. En rei eritatem idem testis veritatis invictit. simus in suo Hecatompylo his verbis edocet : Rottenbuechenso Coeno. bium in superiote Bavaria situm Ca- non iei Regulares incolunt , quorum' RR. D. Praepositus Michael Codicem hunc venerandae antiquitatis plenum summa cum benevolentia Monachium
' ad me misit inspiciendum; stn, quod animus meus dudum mihi praesagie- bat, Causie Kem pensi haud parum commodaret, vel quod plures insul- tabant, alii sine recta intelligentia
verebantur, eam miserum in modum aflligeret. Inspexi, dc tantum vidi ut audio, sed perperam, Anno oa. vertim ita legendum esse, sicut nos te. gimus, Caput a s. l. s. prorsus evin- cit . quod eadem ibidem manu , e dem lue modo exaratum Iegitur. De magnam i ortantibus pacem. Quamobrem in fine legendum est , ut hic, numero quatuor 2, aut hic quoque legendum ut ibi De mιEe quadr/ven- tu ta duabus maguam importantι δ
Quo dici aut credi niI potest simplicius.
Ita Helerus. Addo, meipsium inspexi se hunc Codicem, de omnino reperisse hune Codicem scriptum este circa annum o. Quia opusculum , quod in eodem Codice immediate praecedit librum de Imitatione. adscriptum habet annum i 43'. dc ne quis aspicaretur , in Canoma Rotiensuechensi latere alium Codicem M. S. antiquio. rem, ipsemet adii eam Caenoniam, exiscussi omnia illius Bibliothecae Manuis scripta satia multa nullum alium reia peri. Perlustravi etiam in Bibliotheca Electorali Catalogum omnium Manu- . scripturum
6쪽
scriptorum Canoniae Rottenbuechensis scriptionem praefatam non ad calcon anno 16 Io. scriptum nullus alius Co- libri d. I. sed in ultimo Codicis solio
dex praeter memoratum annotatus est. repertam esse. Sicut ergo ea subscrip-Incidi etiam interea in familiares Epi- tio non potest referri ad Tractatum stolas authographas Michaelis Praepo- de disciplina Claustralium, ita nec positi Roaenbuecnensis, Antonii Praepo- test reserri ad librum de Imitatione.
siti Diessensis,& P. Heleri, quas occa- Quo ergo Fortὸ illud solium Codicissione hujus Codicis sibi invicem scrip- ultimum pertinuit ad aliud opusculum
serunt. In harum una RR. D. Michael aliquando in eadem compactura con- Praepositus P. Hesero fatetur, prosecto tentum ; Forte librarius voluit anno in suo Coenobio nullum aliud Manu- l . . . addere alios annos determina inscriptum librorum de Imitatione praeter tos, quos dein apponere oblitus et istud extare, Itaque certum est, famam forte Librarim commisi errorem cu- aut imposuisse P. PeZio. Possibiles enim lami . forte Petrus Almaert, qui testatunt errores, δέ cauta errorum, sed pessi- tui se aliquando vidisse hoc solium, morum aut insilicium est, inhaerere jam male legir, dum pro anno I 82. legit demonstratis erroribus. I oo. veritas cogit , ut inter plura Argumentum. 2. Extat Augustae C possibilia unum eligas.dex M. S. Ed. I. exaratus manu Ma- Argumentum A. Codex Clarimon-thiae Farinatoriso Atquν is vixit saecu- tanus a P. Sit mondo ex forma criptulo I . N. Iam certum esse , Farinato- rae judicatus est antiquior Thomarem linne Codicem scripsisse circa an- Κemp. κ . Ipsium Sirmondum in Epinum I 7s. de .aetate Farinatoris con- stola 16 8. 13. Augusti ad P. Hese- stat ex annalibus Carmelitarum, ea Tri- rum data , cujus authographum pe- themio;&ipse liber, qui eontinet aliud nes me habeo, candide fassum esse, opusculum , eadem Farinatoris manu se nihil certi ex forma scripturae pos- scriptum, cui appositus est annus ι 73. se concludere, quoniam ut ait, in ve- Ipsemet etiam hunc Codicem Augustae rerum Codicam aetate fasti proclive est. inspexi , de sic certum esse reperi. Certe alii Eruditi , qui eundem in- Argumentum s. In Codice M. S. L. spexerunt Codicem, eundem vix ad .L I. Gerardimoniensi olim ad finem saeculum rue. reserri posse arbitra- legebantur haec verba r Hic tiber con- bantur, multominus ad saeculum I . scriptus fuit a Fr. Ludovico de Monte, qui inter hos contra Sirmondum stat Pela-νλιt ante annum mιlusimum quadrim vius. Et quid opus conjectitris, soIm mentesimum. N. In hoc Codice post characterum hujus Codicis exhibuit Ma-ibrum de Imitatione comparere de- billonius de re diplomatι ea. Consulu, Vi- fcriptum eadem manu eodem characte ros in versandis Manu scriptis peritissi re . & atramento tractatum De H L mos 3 iudicarunt unanimiter, ex hacptina claustralium , indubitatum opus forma characterum saeculum I . concludi
Thomae iampensis, ultimam veris sub- posse. Ipsemet perlustrando plus qu*m
7쪽
s o. Bibliothecas, & evolvendo plura Manuscriptorum millia eam arbitror mihi comparasse in dijudicanda aetate M. SS. Codicum peritiam, quam quivis alius. Audacter de ex certis indiciis asse. ro, eam formam Claro montani Lodi eis ad faeculum I . pertinere non posse. Argumentum s. In Monasterio Mel licenti asservatur Codex M. S. L. d. I. jam scriptus anno I ig. M. Si hoc velum esset , nihil evinceret contra Thomam Κem pensem: posset enim dici ; Thomam Kemp. anno I I S. scripsisse hoe suum opusculum , quod convenientibus in Concilio Constantiensi variis nationibus facilὸ anno I I 6. veli l . in notitiam Austriacorum vel etiam Italorum venire potuit. Thomas Kemp. anno 1 ΙΤ. jam erat annorum, s. ged nec hoc ipsum verum est,iti Codice Mellicenti libro de Imitatione adscriptuns elle annum I I t. cX-tat quidem in illo Codice simul compactum aliud opusculum D. Bernardi,
quod habet adsicriptum annum I LI. sed quis nescit , antiquitus in eodem Codice compacta saepe opuscilla nullo servato ordine temporum, quibus .scripta sunt 3 Possem afferre exempla innumera , nis cuivis in sua propria Bibliotheca essent obvia. Conjiciunt quidem
Melli censes, Codicem illum jam allatum esse ex Monasterio Subiacens anno i ι8. sed nullo alio indicio, nisi quia sic placet. Certe hanc suam conjecturam in judicio Parisiensi non ausi sunt proferre, quia ex ipsa dissimilitudine papyri,& scriptura: cum serma papyri &scripturae Italicae, aut similitudine cum forma germanicae constabat esse salsam.
Argumentum b. S. Bonaventura mor tuus iam anno Ia 7 . in suis Collationibus citat Devotum libellum de Imitatione Christi. Ergo is scriptus est ante Tho- .mam Kemp. natum tapy. R. Has Collationes certissime non esse S. Bonaventurae. In prima enim Collatione citatur Libertinus, immo tota ea Collatio ex Ubertino desumpta est, qui tamen longo primum tempore post s. Bonaventuram suum librum, dictum, Arbor crucifixi, conscripsit. Testantur etiam editores ultimae editionis operam S. Bonaventurae Lugduni, se ne quidem unicum Exemplar manu scriptum harum Collationum reperire potuisse. Ipsae etiam circumstantiae manifeste probant, has C ,llationes este supposititias. Quomodo enim credibile est, S. Bonaventuram scribendo collationes volκisse consarcinare textus ex aliis devotis libellis , quod nunquam alias consueverat ξ Si S. Bonaventura remisisset Fratres Tolosanos ad devotum libellum de Imitatione, iam tunc libellus hie debuisset esse alicujus nominis , . debuisset citari etiam ab aliis Ascetis eorum tempOram ab anno /17 . usque ad annum I O. copiosissimis , debuissent describile superesse in Gallia aliqua antiqua exemplaria, debuisset ipse S. Bona venis tura in suis opusculis saepius ad tam deis votum tibesium respicere, quorum ominnium nulla dantur vestigia. Ut hanc dissicultatem dissolvat Thulli erus, reta pondet in sua Hist. lat. edit. n. II. Uberistinum jam anno 3aII. Franciscanis addictum fuisse, itaque utrumque Bonavenis turam Ubertinum eodem tempore alia quamdiu vixisse; coataneum vero aut re centurcm
8쪽
eentiorem authorem ab alio citara tam frequenter accidere , ut mhιl sit vulga.isus. M. Thullierum etiam in hac
re, ut in suo Polybio, & in sua editio. ne operum Mabillonii, & in sua Praefatione ad antiquam disciplinam monasticam , prorsus infeliciter versatum esse. Certum enim est , Ubertinum
primum anno IIII. uno anno ante mortem S. Bonaventurae , aetatis suae
anno i . haoitum religiosum stilcepisse. Quis hoc diciti Ipse Ubertinus hoc de seipso dicit. Ubi hoc dicit 3 in Prologo suae arboris, ubi sic habet: Mense Septembrι terminaπι in Vigitia Michaelis Archangeti annι praesentis isos. a feticissimo ortu veri sotis leo, a mea vero υιli conversone anno Ia. cs He ρ. Martιι ιneboatus es iste tiber. In eodem Prologo Ubertinus testatur, se Professionem emisisse anno aetatis I . Si Thullierus inspexisset Dupinum in sua Nou velle Bibliotheque des Autheuis Ecclesiasti.
ques tom. ia. dissert. g. 7. & Ordinum de seripi. Ecclesiona. s. in Bonav. n.63. potuisset parcere tempori in reducendis
dudum explosis sabulis. Opus Ubertini ipsemet vidi Augustae in Bibliotheca ad S. Georgium, impressum I 8 s.
Argumentum I. Author libri de Imitatione l. 3.. c. so. citat verba S. Francisci in praesenti r Quantum unusquis que est in oculis tuis, tantum est, ta non amplius N B. ast hum:lis sanZIus Francisicus. Atqui iste modus citandi verba, quae a S. Francisco tantum ore prolata, non autem scripta sunt, arguit, Franciseum adhuc fuisse in vivis. Ita valse-chus in suo Gersene vindicato C. II. fol. r 3 2. R. Hoc non esse argumentari, sed nugari. Millies citantur verba du-
dum destinctorum in praesenti, etiam fide tacti illi non retulerint sua verba inscripta. Sic Lucas in actis de Christo NB. ait : Praecepit Iesus, ferosolymis ned cedereut , sed exspectarent prom sponem Patris , quam audistis, INQUIT, per os meum. Idem de S. Stephano, inact. c. 7. Q ι A IT, viri fratres. Jcc. 7. v. s 6. cI AIT, video carus apertos. Mathaeus c. g. & AIT istis Iesus; vide
nemInι iuxeris. v. 7. Et ait illis Iesus, ego veniam. v. g. cs Centurιο ait. V. I9. cs unus scriba ait illi. v. 1 o. ta dicit ilia Iesus. v. 2I. alius aescipulus eι ait. v. 22.
Iesus autem ait isti. v. 16. dicit illis ieis sui. v. 3 2. μιt istis Iesus. Haec in unico Capitulo. S. Joannes in Evangelio c. I . tavit discipulis suis. v. c. Heit ei iesus. v. s. dicit eι nomas. v. 8. Helees Philippus. v. '. dicιι ei Ieseus. U. 22. δειt es tu s. C. it. dicit ras Iesus.
huc vixit in terris Christus, Stephantis, Scriba, Centurio, Petrus , Ancilla, Pilatus, quando haec de illis in praesenti scripta suntὶ Ergo nec vivere debuit S. Franciscus, dum de illo scribitur, AIT. Argumentum 8. D.Thomas de Aquino, mortuus I 274. mutuatus est ex libello de Imitatione totam Antiphonam
ossicii in festo Corporis Christi ad Magnificat, quod ipse composuit. Hoc
vero exinde ostenditur, quia verba Antiphonae illius, & verba nonnulla l. 4. cap. I 3. de Imitatione similia sunt. N. Praesiumendum potius esse, Thomam Κem p. mutuatum esse ex Breviario paucula verba , quam Thomam Aquinatem ex libro de Imitatione. Talentum applicandi ex Breviario de consuetudo
9쪽
In Thoma Kena L aliunde nota est ἔ ea vero consuetudo mutuandi ex libello deImitatione in Thoma Aquinate nee rationi , nec conditioni tanti Doctoris congruit. ThoimSΚem p. eadein certe Antiphonae & Oiscii verba in aliis suis opuleulis applicat. cap. 3. de s. Taber nac. ait: O quam suavras Domine πι-
ritus tuus , qui ut dulcednem tuam in
suos demonstra es , pane suavissimo de
misit inanes. dc lectu. H. ad Novit. p. 2.
ait: O salutaras hostia, qua corti panHsUιum. Si itaque in Kem pensi datur habitus pie susturandi ex Breviatio, & quidem eandem Antiphonam , quae contra ipsum potetit eae praesumptio, dum idem , quod sibi pronum erat . in l. 3. cap. I 3. de Imitatione praestetit Argumeutum p. Author L. d. I. Proponit sibi in exemplum Carthusie n. ses de alios religio:Os ordines . ergo scripsit ante faecatum a s. quo hi ordines iam a primo fervore defecerant. M. Catthusienses floruille adhuc iaculo is . eosdemque in Constitutionibus Con. gregationis Windeshei mensis , cujus membum erat Thomas Kem p. omnibus in exemplum proponi: sic enim Constit. 11. dicitur : Observando pro rationes,
a u.trum usium loca vestra congrue recipere possunt a Carthusilensibus , 2 Cister-
detur serm Carthusienses S isteresenses. Quid igitur mirum, si membrum Congregationis in L. d. I. eosdem sibi quoque seqiendos proponat quod attinet alios Ordines , eorum relaxationem Author L. d. I. satia deplorat l. I. cap. 8.
ubi se ait: O quantus fervor omnium re tigiosorum in prιncipio sua sanita in Atu-tιonis fuit: testantur adhuc vestgιa dereticia. fam m. Unus putatur ,siqms transegressor non fuerit , &c. Deplorat etiam alterationum scholasticarum studium in
coenobia invectum his verbis l. I. cap. I. O si tantam adhiberent diligentiam ad extιrpauda vitia, ta virtutes inserendas, sicuti ad movendas quaestιones ; non ferent tauta mala ta scandala , nec tanta dissolutιo in coruobιι s. Haec melius conis
veniunt saeculo decimo quinto quam initio faeculi is . quo exorti sunt religiosi Ocdines S. Dominici,& S. Franeisci, quove studia in coenobia quoad scholasticas quaestiones nondum ita viguerunt. Conveniunt etiam optime cum genio Thomae Kem p. in aliis quoque Ope ribus perpetuo insectantis scientias. Itaque ex hoc ipso potius completur summa illa ac omnimoda similitudo , quae, d um inter Κempensem & Autho.
rem L. d. I. intercedit , argumentum moraliter pro illo certum constituit. Argumetum io: In L. d. I. nunquam ni mentio institutionis festi Corporis Christi, cum tamen de eo loquendi s isset occasio, ergo scriptus est ante medium taculi 13. v. Thomas Κemp. in aliis sivis operibus de alii Aseetae in plurimis opusculis de hac institutione non loquuntur etiam hodierno adhuc die. licet occasionem habuissent; idem ergo observaverit Author L. d. I. vae lectori, si Author L. d. I. omnia dixi cser, qu e data occasione de morte, inferno,Judicio Christo,&c Potuisset dicere. Argumentum ii. In Judicio Parisiens coram Archiepiscopo Sc aliis viris doctis Anno 167 I. a Benedictinis pro
10쪽
ducti sunt quatuor Codices M. SS.
L. d. I. quorum unus Mellicentis scrip tus est i al. xlter Mellicensis I s . tertius veingartensis i 4 33. quartus Augustanus 1 3 . productum etiam est in eodem iudicio ipsum authographum Thomae Kemp. scriptum I I. ergo clarum est, ante authographum Kem pense jam editum esse librum de Imitatione , adeoque Thomam Kem p. tantum fuisse exscriptorem , non vero autho
rem . N. Non opus fuisse, ut Benedictini producerent Codices M. SS. atrihographo Antverpiensi illo antiquiores. Ipsi mei causae Kem pisanae Patroni jam antea plures tales non solum produxerunt, sed & in Patrocinium causae suae
adhibuerunt. Defendimus constanter, Thomam Κemp. jam circa annum IS. aut I xo. librum de Imitatione composuisse, quem tamen postea , ut erat ex
pro lsone librarius, saepius descripserat. Aliud authographum ThomaeKem p. libri de Imitatione extat Lovanti ad S. Martinum; probandum fuisset, omnes illos Codices M. SS. etiam hoc Lavaniensi aut hographo , & quocunque alio Κem pensi librorum de Imitatione authographo fuisse antiquiores. Hic
vero defecerunt ; stetitque tota ad a num I 2I. Benedictinorum industria; ex quo potius inserendum , post tantam in excutiendis Germaniae, Galliae,& Italiae Bibliothecis industriam antiquiorem Anno I xx. Codicem L. d. I. reperiri non posse.
Argumentum in. Controversa ab Arbitris Parisiensibus jam anno I6 I. contra Kem pensem definita est. he. Mais
billonium , qui pars magna Causae fuerat, in suis Animadversionibus testari, nihil ab iis arbitris definitum esse. Idem manifeste ostendit Instrumentum desi per erectum , quod nil aliud dicit, quam exhibitos esse Codices duodecim
M.SS. eosque incorruptos repertos esse.
An vero ex his in. Codicibus quidquam probari pollet, nihil definitum est. Sed de hoc Arbitrorum Parisiensium judicio
pluribus agam pari. Argumentum II. In authographo Thomae Kemp. Antverpiensi de anno
l. occurrunt plura errata, & omissiones , & mutationes 3 ob quod Arbitri Parisienses i6 I. judicarunt; illud
magis referre exsicriptorem , quam authorem. M. Nos ipsosmet constanter
dixisse , authographum illud tantum referre exscriptorem, quia ce tum est, illud authographum seu ἀυτογραφον descriptum esse ex Protographo , quod
Thomas Kemp. Circa annum I 2 .
composuerat. Caeterum festinatio scribendi, studiosa licentia omittendi, &arrepta libertas aliqua omittendi potius ostendit, Thomam Kcm p. usium esse jure paterno in partum suum, quod non usurpasset in alienum. Quando descripsit Bibliam, egit majori sollicitudine, non
multum erravit, non omisit, non mu- ,
lavit; si Thomas Κem p. credidisset libellum de Imitatione esse alterius aut horis opus, quo post S. scripturam vix aliud reperitur dignius , majori llicitudine in describendo , & minori libertate in omittendo vel mutando usus esset. Argumentum I . Thomas Κemp.
authographo Antverpiensi subjecit su- um librarii nomen ; sed hoc more in authographis aliorum suorum opus lorum usus non est. IV. Id propterea