장음표시 사용
441쪽
is in themate ad lichenem referendam, ad Gallicum, morbum retulit perperam. A tqui erroriusi eum mo- nuisse confutatio mox sequens potuit, ita Ῥt mirum sit cur hoc loco in nostru legendis tam negliscnssu ris,cum alias non raro totas paginas, imo folia etiam integra, in siua transferre e nostru solitus sit. Sed Ῥrbaec missa faciamiu , ad institutum reuertentes mon premus quam turpiter errent qui morbum Gallicum ocatum eundem csm lichene putent. Nouiu cum sit morbus is quem hodie Gallicum Wut Neapolitanum nominant , feri non potesi vi bchen dicatur. Lache nas enim seculo etiam Hippocri fuisse constat, harumnaque in tertia parte aphor. 2O .inter Ῥernalis morbos meminit,s in bb.de morbis,muli que locis aliis.
Effatum Quapropter ebemeter errauit l/lin. qui lib. 25. cap. i. lichenem morbum non Italiae modo , Ῥcrumetiam
uniuersae prope Europa onte cl. Tiberii Caesam principatum incognitum fuisse siribit. Si enim toti prope Europae incognitus suill et luben, nullo modo BIippoc.
eius tam crebram metionem fecisset,quem multu annis ante Tiberium e Ῥiuis incesi se constat. Verum: autem ea quod paucis ante Tiberii principatu in Italia cognitus fuerit, nondμm enim Rom. imperio ad exteras nationes propagato nomiue careόat, donec messici oraeci qui rbem Rρmana frequerare coeperut,hunc morbum suae singuae γocabulo lichenem noet minantes,iesibiorep pluribusque notum I ccre.M
minit lichenum Diosc. Galcnus, pauluό, π quotqμct 'unt Graeci alii medici, ita Yt morbu3 casticus dici o psit. Is enim anno a Christo nato M, C C C C.
442쪽
x CI I I. apud Neapolim primum irrepsit. Nomen vero inde Artitum en, quod in Gallorum exercitu, Cassicus qui istic Carob regis sui austiciis bestigerabat, apparuit prius quam , qua alibi. Hac occasione casti omi- .
nosam a se appetationem amolientes non Gallicum repsit. hunc, sed morbum Neapolitanum vocarunt. Pervicit tamen consuetudo ut Gallicus vulgo dicatur. QiUre λψ χην Graecis aliud a Gallico morbi genus en, catusci sicet Ῥitium cr astredo, Latinisque impetigo no- ΙἰAeneaminatur . Fiunt autem Ichenes ,rese Paalo libro cap.3.mixtis saniebus tenuibus acribus, cum aliis erasis humoribus,s' celeriter in lepram, er psorum, scabsemve transtunt.Lichenem esse cutis astredinem testatur quoque autor libri definitionum,dicens:λει
dior, stesque exulceratus apparet. Impetiginem v ro eum esse morbum quem Graeci lichenem appestant,
443쪽
in primis testatarca Ius Fael x, csicribens:lmpetigi .. nes Graeci lichenas dicunt: nasiuntur ex melancholi- co humore, rotundo schemate, in sepcrsicie cutis,cum ingenti pruritu . Et confirmat idipsum Caelius Atire lib.I. Chronion. cap.3. ita de lichenibus equorum loquens: sunt quamula anteriorum crurum sitib armorum partibus in ipsis animalibus nutae , has Graeci lia' chenas vocantinos Nero impetigines. Porro licbenas
esse impetigines vel inde satis liquet, quod singula
ferme remedia, quae a Paulo Graecisique at is lichen Γus accommodantur, eadem etiam a Latinis quib-dam ac Arab bus autoribus impetigiat adaptatur. Et Ῥt Ῥnum atque alterum referamus, Paulin Aeginetabb. cap.3. lichenas puerorum sibua hun ana perfricadas esse docet, id quod π Serenus Samonicin cap. ao .in impetigine faciendum seuadet iis carminibus: si vero vitium csi quod ὁucit ab impete nomen, Hoc matutina poteris cohibere saliua. Id quod Er Anicen.facit Fen T. Can. . traa.3. cap. q. sta de impetiginis curationescribens: De medrcinis quidem singularibus eius e Ualiua hominis ieiuna, e illud quod residetsuper dentes eius. Paulin dcnique eodem loco folia capparis ulphur cum aceto, aha malia remedia lichenum recenset,quaesingola quoque
ab Anicen .non tamen sive malia corruptione, num rantur. Proinde euiderisiimam ea ex iam dictu, Iatinis esse impetiginem,quod Graecis Lichen, neque est hodie inter Latinos interprctes, qui non Ι ichenem Iehhisis tame Cel .hό. .lichenas
444쪽
modum autor Introductorii duas lichenum steries facit quarum altera mitis,altera autem sera sit,ita quo-
qae Cellus papularum duo esse genera statuit, unam '
ma a Callio Foetice describitur esse figura rotunda, insuperficie cutis, cum iugeriti pruritu π asperitate, ita Celsius primum genus ele Υitiam in quo per mini
mas pustulas curis exusseretur, π rubeat euitisque rodatur , Cr maxime rotandum ιncipiat, eadfmque ratione in orbem procedat. Praeterea ut Paulus hchenibus, er Avicenna impetigini ieium hominu saliua medentur,ita'Celsus leuem papulam si ieiuna hominu saliua quotidie diricetur sanari ai ut hinc manifestum sit papulas Cesu bchenibus o raecorum noudi ferre. Habet autem Ibro iam citato Celpus caput quoddam de impetigine, quae certe non ea ea de qua Arabes siribunt, nec cum lichene eadem .sed potius cum lepra Graecorum,id quod hinc colliges. Paulus lichenus celiriter in lepram traserescribit. celsius itidem de pupulis, quas in impetiginem verti inquit, locet iis Orom. versis: Quae minus rotunda eIE,dificibussans in hisi sublata ess, in impetigivem vertitur. Nussum denique
in Celpo de lepra caputen, ade)Υt hanc tib impetiaginis nomine destripsi se non leuis is picio sit. se uni
praeter ιam dicta alia multa , quae Ccipum hoc capite lepram Graecorum depinx se argumento esse possunt, quae lubens praetereo . Caeterum hic postremum cum Montuo ineunda pugna eri t, qui iterum insulta, imo biotui pο- solidi Ima annotatione sua probare nititur mcrbum C. q. cum dici posse lichenu,q ado2μ idem a Jmpto fhiser iurimatibus
445쪽
PARADOM MEDICINAE matib. morborum nomina interdum mutuari Dedi
QDpropter ita costigit morbo Gallico assectos lichene magna ex parte concomitari solet,morbus igitur Gaia heus lichen dici potes . Valdum plane argumentum, quod elpuer infringere posset ita codigens:coli δε-lores parabsis magna ex parte sequi selet, cob igitur dolor parabsis dici potest.Velita: Pulmonis inflammationem non raro,inppoc. teste, phrenitu 'quitar, pulmonis ergo instammatio phrenitu dici pote E. Quibus argumetis quid per apol. Oro sesellius quid
magis ridiculum Tanta en Montui in dialecticis ignorantia, Ῥt plane minima eius artis principia non calleat. Perperam denique Galen. σ Auicen citat Motuus, cum ait ex illorum sententia AEquando a s πα-plomatibus morborum mutuari licere nomina: quasi dicat si nomen morbi proprium ignoratur, tum licet eum sevi θ tomatu nomine appellare. Oserae deb-rum,quid hic confusionis non faceret Galenus λ Absit autem Ῥt Galenum,artis dialecticae, quae a confusione maxime abhorret, tam ignarum fuisse putemus. Vt vero Montui insiitiam hicctudiosi clarius agnostant, Geus Ga locum Galeni quo abutitur breuibus explicemus.Is intini expli 2.is .meth Aiuersitatem nominum, qua morbis imp uerunt ipserum primi autores, indicare a olens, inter caetera sicribit , quibusdam ab ipse θmplomate indita ele nomina, in quorum numero liens, hoc enconuoluulus , ab ipse recensitur. Huic enim morbo a circum Oione golors in intestinu,qui issumsequitur, nomen impositu e F. Nam ei λειοῖ Graecis circumagier conuoluisignificat. Tinesmos quoque morbin ea cui
446쪽
tieme ab assidua desidenili cupiditate cy' conatu, πινέολα enim Graecis conari ea, er ire contendo. Tales etiam Dasipetaea,hoc est difficultas stinandi, ervasinis,id ea conuulsio,morbi t:huic enim a conuessendo nomen inditum ea, οπάω nunque cenuello Graecissignificat: ιssi autem a spiradi difficultate qua fert,πνέω enim θiro est, λύς aute particula adi ad dispicultatem indicat. Mens itaque Galeni loco citato eis, quod morbis quibuya afuetomatis quae faciunt, sint imposita nomina: minime autem quod
liceat morbos eorum nominibuι appessure,in quos iu- tergum commutantur,nam abas atram bilem at qua-
ο haemorrhoides dicere licebit, quod absiurdisimum erit. Ita pasiim Montuns in citando Galeno frequens est,at illorum quae affert planὶ nihilintelligit. Qui stat itaque iam σsenectutis siuae dies in Ocio transigat, istudque m itet, Qui quae vult dicit, quae non
No esse diuersa morbum genera Prunam seu ignem Persicum, Carbunculum atque Anthracem, ut multi medicorum hodie putat, sed unum potius eudemque diuersis his designari nominibus morbum.
C vnt non pauci inter recentiores hodie medici,qui prunam ignem e persicum, carbunculumque, ab antἴrace diuersum esse malum putent, differreque ea ratione potissimum thracem a carbunculo , quod anthrax
447쪽
PARADOX. NEDICINAE anthrax iat ex materia maligniore'magis adusta, quam is ea ex qua carbuculus gen nutur. Hac nimiapum opinione ducti, de tu in diuersis,tanquam morbudifferentibus,capitibin egerunt. 4Eχ horumsane num ro Vale cita existit, homo vitAm tempora serebat non indoctus,qui in tantum tamen des ait, ut nomiani Graeco Latina daret derivationem, anthracem nia
mirum ab antro id est fouea,deducens,quod foueam filicet faciat, non intestigens Graecam esse dictionem, nequeabud nisi id quod Latini carbunculum nominant, significare. Cur autem boni isti γiri in
hunc errorem, it ιnter anthracem atque carbuculum
seu prunam differentiam alucret, lassint, Arabes, quoram lectioni nimium addicti fuerant, occasionem
dederunt. Inter hos naque Raetes in lib. Diuisionuri cap. I 33. de igne persico,mox autem cap. I 3 .de anthrace orsim scripsit. Proinde istum secuti diuersos se morbos putantes,diueros quoque capitibus de iistrassarunt. Quod aditim anthrax a carbunculo nihil
differat, iei iis qui primis saltem labris Graeca degustarunt notum espe potess. Nam Ῥbicunque Latinus intcrpres carbunculum habet , ibi de anthrace agere Graecum datorem constat. Fxemplo nobis sit Galenus, qui lib. 2.artas curat. ad Glauconem ita de anthrace loquitur :οτρυ γ έMρἐέοFocila. α βερμομ ι κανως κ
448쪽
traga. Ir ita vehit. Quum sanguis influens calidis sufficienter extiterit CT crassus, quodcunque membrorum sebitὸ
οὐκ.quod ita vertendum: Gangraenae'carbunculi sunt,quumsanguis veluti ferueat, fereque ut inflammatione catem adurat. Crusta quoque in tu oritur, pustulae xkus praecedant similes ii, quae ambustis fant,quae febrem acuti mam inferunt,mimmines Ῥitae periculum. Ex quibus omnibus manifestu sit a thracem penitus a carbsiculis nihil differre. praeter id enim quod passim autbrax pro carbunculo interpretatur,contextus etiam 'verborum satis docet carbunculum seu anthracem a pruna, igneue persico minime
diuersum esse.wmadmodu enim Galen. 2.ad Glauconem carbunculum describri, ita Auic. Fen. 3. Caet. ab ira F. s.cap.'trunam stu ignem persicum. Ait autem: porsicine
Haec duo nomina fortasse absiluta sunt seuper omnem pustulam corro am, vesica tem,adurentem , facien- tem accidere Ucharam , qualem facit accidere combusto. Et paulo poI : Et fortasse non erit istic pinsita
449쪽
omnino mo incipit in primis pruna, σ tota inil ibi. cipit cum pruritu sicursicarificationes. Amplius quan- doque Ῥesicut igni; persicin aut pruna, er currit ex
ea aliquiilsicut currit a cauteri ato cum combustione, er es locus cineritii coloris niger.Qus verba resinoia nihil deprauata videantur,sunt tamen desumpta ex- cap.IC .lib.l .ther.meth. bιsic decar culosicribitn
hac.Caeterum inter initia stabuiparticulam omnino, mox oritur pusula quadam,qua rupta victis crastosum gignitur . Saepe vero non Ῥna oritur Fabentilis pustula ,sed multae exilis Ῥeluti milijsiemina. Omnibus tamen crustosium 'γkus,modo crusta ipsa cineris colorem praeferente modo nigrorem.Z t excerpta videri pol unt ex 2s.lib. .Pauli Aegineta, ubi de car-ἔucula seu anthracibus ita loquitur: Quandoque sine pustula emergui, particulam quibuι hoc malum i laea; initio omnino scabant,Ῥnde pustula nunc Ῥηa orsetur,qua rupta,Υlcus cum crusta gignitu nunc plures etiam tenues milii magnitudine erompunt , diserupisseque is cm Uum redditur ulcus ,similiter is omnino quae cauterio adusta fuerunt,quandoque cinereo colare
450쪽
LIBER .ic t stire crusta apparente, quandoque vero atro. Vnde iteramsitis liquet quatuor his nominibus , anthrace. Orbiinculo, pruna, eque persica , um eu demque morbum significari. Id quod Er antiquus Galeni interpres non ignorauit, qui caput decimum liό. I . sirimeth .de anthrace, pruna,igne persico, π carbitaculo in crinis. Nihil autem Marea pruna Cr igne
persico carbuncatum, ex eorundem etiam curation sis abunde declarari potes . Nam quam curationem Galenus ac Paulus ansinuci seu carbunculo adhibendam docent , eandem a vicenna acalij Anuses pravae Er igni persico quoqse accommodant. Galen.siquiadem lib.I .cap. ΤΟ. de anthraciae curatione inhsic mo
AK πυρετῶν βερο πόθω. ρυκ αβ ιλομουδ'οτιλ ποθυμας επ' αυτ η κία me γιγνομενη , ωφελη ς ε πλὴν ei μου αἰων τὶ πιρειη κ&λυοντων τλήζο-γμcip. hoc ea: sed cr incipiendam ab incis Ῥena curationem esse id quoque neminem latὸre puto, qui praesertim meminerit quae in curatione febrium de sanguinu mgione diximus. Nec istud obscurum, sanguinu vacuationem quae ad animi defectum usique sit adhibita, magis hs etiam contunum,nisi tamen seliud quid obstet ex i0 quae 'enam inridi vetent. Paulus quoque Aegineta hauά sicis medendum carbunculo , loco praedicto docet, dicens: Medendum ita