Paradoxorum medicinae libri tres, in quibus sanè multa à nemine hactenus prodita, Arabum aetatisque nostrae medicorum errata non tantùm indicantur, sed & probatissimorum autorum scriptus, firmissimisque rationibus ac argumentis confutantur, D. Leonar

발행: 1555년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

PARADOX. NEDICINAE

perspici possunt. It cum priorem in partem cor suo mucrone illectet, i dictum est, maximus laus de trum , supremumque subcipit situm , miηimus Ilaiastrum, mediocru in ilium. QN autem maximus inter eos est, hic longe reliqui; ambobns a bor es. Omnestamen ad pulmonem paruisiunt.sed propur exiguita-tatem meatuum latent,)no excepto. Aristotelim sequitur Avicena Fen. M. Can. 3. ira A. I. V. Lires quoque in corde ventres essestatuens. Alixander clium Benedictus cap. 13. libri tertii suae anatames tres εsserη corde ventricuLs contendit ac Aristi teli initi patrocinari cupit, aet quam sarticiter ex his quae diremus dilucidum siet. Et hi duo tantam fiunt, quιdficiam, ex omnibus fere qui Aristotelis si qui sintcntiam ic mere

i nos , qui in dispectionum p critia Arissctelim longes perauit, ut qui illo ctiam posterior fuerit,ac omnia quae ab eodem siripta sunt diligenter cxcvscrit cxaminaveritque, Ῥbunde doccre potest, qui eMidentissimis arguments hanc polim Irisso telis Isintcntiam conaestit explodstque ut qui in dissectionibus animabam

562쪽

hum probe conssexerit non esse aequalem in cunctis stentriculorum cordis multitudinem. In lib.siquidem 6.de usu partium stasiribit. A F χοι- κα Πας ουκῖ μ es yetram τοῖς

563쪽

PARADOX. MEDICINAE

et i et τη-: Multitudo ita- que ventriculoram cordis non in cunctis animaliis bus aequabs est , sed quaecunque aerem inlinunt pcrfasces, cir nares os , his mox quidem G patimo est, Cr dexter cordis ventriculus . Rei quis auistem uniuersis neque pulmo en, neque in dextris aliqua cordis amplitudo ,semper nanque μm palmone simul pereunt necessario haec duo , animalis Ῥox,

er dexter cordis ventriculus. In hoc vero mani-

fessum est ad quantam Uum a trunque in rum pem venit, dexter enim Ῥentriculus pulmonis gratia factus est, pulmo autem ipse respirationis instrumenti en. Haud recte igitur Ari toteles Ῥentriculorum cordis maltiiuginem di tinxit, ad magnitudinem Cr paruitatem corporis numerum eorum reducens. Neque enim maximis quibusique animal bus sunt tres, neque minimis o F Ῥnicas, adem enim cordis constructionem exacte habet maximus equus cum

minimo palpere. Itsi murem dispccueris,aut boue,aut aliquod abortim animulium , Υel quod minus etiam mare, Ῥel maius bouesit sis omnibus aequalis est Tetrica rum numerus reliqua coesis co ructio eadem. Neque enim natura mdgnitudinem π paruitatem corporis respicies ηstrumentorum forma permuta ed actionis differentia huisscopus interio sit . . Inas autem rurIus actiones primo aesui commensurat. E quibus Ῥtique verbis nemo non intelligit aberrasse Aristot. quod indiscriminatim omnibus animantiabas tres esse tardis ventriculos asseruerit, ma etriculorum

564쪽

calorum numerus non in omnibus aeqadus sit, quidam enim dextram aeentrisulam non habcnt, veluti antea quae pulmone etiam carent: id quod etiam ocu LM

in dissectionibus fides abside dotat, ita it ad Aristot.

confutandam sententiam non multis opus habeamin. Proindestis mirari non possum, cur Alixandir Benedictus iniuste Galenum Aristotelem perfrinxisse dicat,cum eundem a Neritate deviasse omnibus fere notum sit. sed putat hominem per tot secula laudat iamam με non esse de errore accusare, immemor sane eius dicti quod ad Aristotelem autore refertur, Amiacus Socrates, amicus Ptito, magis amica Neritas. Si

Aristotel. superiorum omnium placita, Platonemque summam tum philosephum atque praeceptorem suum, Ῥbi a ,eritate sibi aberrare Ῥsus esi, convcstere au- sus fuit,cur non pariter Galeno π nobis,eunde hallucinantemperstringere licebit 'Nequepoteti eum ab

errore vindicare Alexandri de auribus cordis commentum , neque enim sinistram aurem ,sinistrum esse retrisulum admittimus, cum eutri Absint in ipsio corde,aures vero ex vimque parte cordis, haud aliter quam capite animalis, emisent. Testis Galinus loco iam citato , csicribens: δ' ου ς ρυκctan Ahεργειαs τινος, αδεπομοιόπι ἶς,ο τι σι -δίας εκατερί θ:ν, ω Γερσι κεπαλους - πυκ τ m Avae . id ela: Nominatur Ῥero aures, no ab usu aut aliqua amone sed a modica similitudine,quoniamsiilicet utrinque cordi, perinde atque capiti animalis aures,adiacent. Id quod etia lib. .anat.admia .iis locet verbis:

565쪽

PARADOX. NE DI cINAE

εκεῖνα παροπέτυκεμ ει απρωθεν racpαλου,κ 'μ αυγρ τροπομ-ταὐ- καριδεία, v - eco It ε, τε esto μι πχίς ερο cpρανο α Θφὼς αδ st, is καρδιας σώμια vc. id eE: Nunc autem ad propositi operis peculiaria digredi mur,ab auribus cordis aullicati, quas ad similitudinem quandam aurium proprie dictarum matures ocarunt. Vt enim ita capilι Ῥtrinque annexae sunt,itare hae cordi neruosiores ac magis cuticularcs ipso cordis corpore manifestὸ apparent. Si paulo poti cordis auriculus extra ventriculos ipsius consistere Galen. . sicribit. Errat denique idem Alexa.quod aures tantum in cadauere conspici posse putat , atque adeo quι eo in corde posuerunt cadaueris tantum posituram conside se, quasi Gale. singula quae de anatome tradit,

non tam in , ius quam in mortuis contemplatus sit.

Q ties enim se vivam dilbem pe simiam , quae ἡο-

minis figurae proxima e i ,sicribit, eo tantum nominea togula ad duatomes cognitionem necessaria exa- Aius rimaretur Non is fuit Galenus, qui anatomen ex libris tantum 'ex aliorumscriptis tradiderit, qualem Alexandrum hunciaboram non solumscnte-tiam , sed er verba imitantem, fuisse constat. Qusd vero tu maximu etiam animantibus nulla far ob magnitudinem in corde differcntia, atqueadeo in tu etiam non nisi guo cordis sine ventricali, testantur ea

567쪽

PARADOX. NEDICINAE

libus arbitrantur, atque his non omnibus, etiam aliis natura concessit, haud tamen os uniuersis exasum, sed cartilaginem. N assum vero miraculum, e E in m nutis ipsium animantibus consillionum rudes penitur ignorare, quum G in grandiori frequentcr ipsus la

tcat.

568쪽

teat. At quid dico ingratidioribus ξ Nuper elephaut omaximo Romae iugubio , plerique medici ad ipsius dissectionem conuenerant,disicendi Putta, ductile cor

haberet vertices, an unum, CV Ῥeviriculos ne duos,

an tres. Ego autem vel ante ipse consectionem asse rebam eandem cordis structuram cum aliis omnibus animalium aerem spinantium inuetum iri , quae etiam ipso diuisio apparuerunt. Item os ipsius sine negocio reperi, γna cum familiaribus dgitos admolitus. At in exercitati θ erantes id quod in alis uηimantisus apparet,ceu in magno se inuenturos,ne elephati quidem cor os habere putabat. Ego antem ossum ipsis

eram nisi familiares risis iit, quod attonitos istos defensius expertes propter loci ignorantiam con piceret,s' quum adhortaretur ne indicarem, subticui. Comile vero a Cosiris coquis exempto misi aliquem ex amoliaribus in huiusimodi exercitatis ,roga tum coquos, Ῥt os ipsius eximi sinerent, atq; e sic factum e 1. Servatur idem apud nos etiam hodie eximiae adeo magnitudinis ,γt ab iis qui intuentur, nusto modo credi queat tantum os medicos latuisse. Ita sane Cr maxia me in animantibas particularum, inexercitatu ignorantur . Ac mirι nisiilesi, si praeter alia multa etiam in auutomu Aristoteles erraucrit, qui tripliccm sinum cor habere in magnis animabbas existimat. Qi d igitur in cosectionibin parum exercitatin circa partium inuentionem errorem commiserit, neque mirandumesi, condonare homini conuenit: quum enim qui totam Sum vitam huic*e titiori gessicarunt ,que-

mandam

569쪽

PARADOX. NEDICINAE mandum en tu accidere, qui repente ipsam adieris persuasi ea quae prias non viderμηt, at denuo iussuccre non aegrediatur Hactenus c alcn. cum )tique Ῥerba,etsi probaea admodum sint, co tamcn libentius recitaui, quod sola ad Aristo tuis sententiam explodendam s.fcere,idebatur. Quodsi tamcn cxactiorem eius rei diss)urationem scire cupis , lege quae in anatomicis scripsis Calen. Cr τοἰι compos coici cras. caeterum Galeni sententiam confirmat Hippocrates

Celsus

570쪽

LI B E R. II LCelsus Ib. q. cap. I. iis verbis: Huic cor annexum

ess natura musculosium , ιη pectore sub simu eriore mamma itum, du0que quasi ventriculos habet. lu-lius quoque polJux secundo Onomallici duos tantum

in cor e sinus agnoscit. Inter Anubes Ab cnrois primo Collig. cap. 24. duas ratum cordis cauitates, Cr , tiaque amplas egestatuit η dextra unum,in infra alteram. neriam R ares lib. I. cap. Iq. cor duos magnos habere ventriculos tradit , quorum Ῥnus in

dextro ela latere, er alter in sinistro. Q hid multat ensis deprehensum est, indusque adhuc in dissectio-hibus deprehenditur , duos tantum cordis esse venistriculos , ternasse Aristotclem eumque sic quere somnium euidentissimum sit. Nec valet quo rudam hic ex Avicenna desumpta concordia, qui Galenum Ῥcntremedium foueam appessasse tradunt. Nam liber hic ex quo ista desumpsit Avicenna non αἱ Galeni , sed alterius culti piam Anubis, qui malia eχ Caleni commentariis anatomicis transiripsit. FIE aut cm Γόcr hic de anatomia uiuoram insicriptus , tu quo sic scribitur: Duosunt in corde ventres, m fouea quae essi quasi meatus quidam inter ventres,Gr non est venter Itrusus in eo gem libro de cordis anatomia in hunc modum: Cor autem habet tres detin Aones siue folliculos ad modii quarudam burfurum quaru partesuprema recipitur ae in infima sanguis , in media quae fouea appellatur,acriso sanguini, comistio, π stirituum generatio,Υnde lye locus in corde dicithr minera Issurituum. Ex hoc siquidem libro Auiccnum, quae Een tI. Can. . diu l. I. cap. I scribit,defmpsisse colat, quemadmodum

SEARCH

MENU NAVIGATION