장음표시 사용
2쪽
mus Disutatione Secunda, S EN s u M Scripturae non dependere a SENSU ECCLESIAE : Demonstrandum ergo nunc cst,com tra eosdem ue diuod non dependeat a SENSI PATRUM. Sic enim Ds. I. u.υ.pronunciabat Concilium Tridentinum: Decrevit Sacrosancta Synoduc ut nemo sua prudentiae innixus, in re sedet o morum, ad aeae scationem doctrina Christianaesertinentium uram Scripturam ad os sensus contorqueat, aut contra es ensem, quem multo tene ancta mater Ecclesia, cujus eis judicare de vero Q NSuo Interpretationeiunctarum Scripturarum aut etia- ωσtrati NA NI MEM CO ME NSM M P TRVM, i am Scri'pturam interpretari auriat. D u o itaque sint, quae restant in Dissutariam hac expedienda. Nam L demonstrandum erit,quod SENSAS SCRIP Tu RAE non depe deat a SENSA velli A NIMI CO ME NO PATRUM. Hoste dendum crit: Ecquo loco tandem SE NSUS is T ESTIM INIA M,tam finiversalis ; quampanicularis alicujus Eccles anto SENUS O TIST MONIA M Patrum a nobis sit h lodum
3쪽
II. Quae igitur de P A TR illus , Pontificiorum se tentia sit,ex illis Concilii Tridentini verbis patet, & uberius
exponitur a beato noso Gerhardo, in Confessi Cathol. Lib. I. pari. II cap. II.' I. Dicit enim Glossa in c. Noli. dist. 9. L quitur hic cundum ista tempora, cum ad incripta Augustani ct aliorum Patrum non erarit authemtica se hodi jubentur o- mnia teneri usque ad ultimumita. Eccius in Enchirid artde Concit. statur Patrum Cr Conciliorum aucZorito, ct omnia in Eccles erunt ambigma , dubia, pendentia, incerta. Melchior Canus tib Ac.Theolog. caps.n Io. Sanctorum omniumsen u in expositione jacrarum literarum, Spiritus Sancti
s in tes Hr. Et num. V., uod major pars Patrum senserini desse Catholicae I i, essemur. Et evidentissi
me Gerharaeus Lorichius Hadamarius, in Insit.Cathol et O
tis petendus , exsenis eo, quo Patres Scripturam intellexerunt: o sententiis Patrum,omnium controversarum is eis faciendus. Hinc & Gregor. de Valentia in Anal silis Leap.F.scripsit. Elo Patressive Doctores unanimi consensu circa retigionem adunc mollibiliter verum m. Et Gordonus Hunt controv. x.aIlSII. Constanter asserimu concordem Patrua. sententiam o in stibilinormas dei ab omnisi habreri, em se. Ad quod centrum collineant quoque fratres, Adrianus& Petrus P aknburchii,ira Motiis M. Principiς ERN Es T i cap. M. quando,postquam dixissent, DEGM decrevisse mundum per te es edocere; subjungunt: Per 'exithanc veritatem UinusMart r, quando dixit,.Expost pag.O.C. Inum -
DEAM colere nos odivinae Srripturae,ct Patrum dodfrihi edocent. uibin quidem verbis se testes te bus, or te imonia
tesimoniis con fungit. Prophetis cilicet Patre ubordinans,o 'Prophetarum te montis Patrum testimonia connectens , qua testum,
4쪽
nstium, resimoniorumque continuatas civeritatem de uno DEO colendos edoctum esse,pro teretur. Ex quibus haud obscure liquet , quod Patres ita credant Prophetis subordin tos fuisse, ut&ipsi participaverint aliquid de auctoritate m-
fallibili,quae tanquam indemons rabilis, sit c. 28. loquuntur, necessatio sit admittenda. Unde dicunt in Motimo II. c. cit. ar. 9uendimus in praecedentibu auctoritatem docentis in I
bilem in CHRISTO IESU fuisse consitu tam , in Ap solis
continuatam, in Ecclesa receptamor propagatam. Similia invenientur apud Valerianum Magnum in Regula credendi,
p. r. 7. 8. Statuunt ergo ab Eustionibus Patrum, scripturae Sacrae SE NSA M, tanquam a norma es anctor late ali
qua in Libili, isoad nos dependere,o Patribus,tanquam ali-Dii normae dei e se credendum. Est cnim titulus illius ay. capi, iis : Necessuru admittendam esse auctoritatem Acretis in Ebsilem. III. Quia autem nos juxta pormulam Concordiae,
Ait novaelo o. Credimus,con temur odocemus,unicam regulam,o normam, secundum quam omnia dogmat omnem Doctores aestimario jussicari oporteat, noram omnino aliam esse, quam Prophetica ct Apostomascripta, cui veteris, tum Novi Testamenti, sicut scriptum eis: Lucernasedibus is verbum tuum,o lumen semitis meis. Et quia divus Paulus inquit: δει si Angelus de caelo actu praedicet Evangelium, anathema sit. Reliqua vero e Patrum et e Neotericorum scripta, quocunque veniunt nomis acris literis nequaquauent aequiparanda ,seduntiemis Agis ita bicienda,ut alia ratione no recipiantur, nisisium loco ; adeoque S EN su S SCRIPTu RAE ,non secundum Expositiones Patrum; sed Ε x Pos laeso NEs PA-T Ru M, secundum S EN su M Sc Ri PTu RAE sint aestimandae: Ideo nunc demonstrabimus S Auὸ SENSAS SCRI
5쪽
-issi e Hscordans: sed quod dependeat a soLo spistivi
ANc Υ o, per Sacram Scripturam ad nos loquente. I V. Argumentamur itaque I. ita: ciuicunque desitumisse dono i falsebiotatis in exponendis Gripturis, ab iis non puteri tanquam ab infassibili quadam auctoritate TENSA Sa CR IPTURAE quoad nos dependere. Sed Patres desituuntur dono infassibilitatis in exponendis SPripturis. E. Ab iis noν poten tanquam ab infastibili quadam au Ioritate SENSUS SCR I PTHRAE quoad nos dependere. Major probatur: Lquia Scriptura non est ita λυσεώκ, a. Pere. I. v. Io Sedisicut cst ,οαπίς : ira quoque ejus S E N s u s ab infallibili piritus Sancti θεοπιευς- , nec ab humano ingenio,aut aοία δὴ λυ ni dependet. a. quia, si SEN sus SCRIPTu RAE. quoad nos dependeret ab aucto ritate aliqua fallibili: FI D Es nostra non esset nisi probabilis quaedam opinio, cum χrmidi, ne oppositi conjuncta. Per dem vero ambulamus, non perfeciem. Titubabit autem FIDES si divinarum Aripturixum vaciliat auctoritaου. Porraside titubante,charitas etiam D a languescit Namsi a de quisque re videritia charitate etiam necesse esse cadas . non enimpotent dilige e,quo essenoo credit, inquit rectissime Augost. Tom. III. Ub Lis Doctae His cap. 31l p. si autem titubat fides,quando divinarum Scripturarum vacillat auctoritas: ctiam titubabiliquando EIus MNSVS quoad nos dicet V .dependere ab aliqua auctoritate fallibili. Hinc ipsi confitentur ales in in Motivo 'cit.cap. aS. Necessario admittendam esse auctoritarem docentis
ivsaVibilem. Et p.9 .dic iit: me igitur ea in auditoritas demon strabuμ 3 nempe auctoritas docentis in OLUNiu, in CHRISTO JE SA consti ta, in Apostolis continuata,
in Ecclesia Vcepsa σpropaga a , qMAE nos movea partim miraculis , partim sequentium multitudine, tanquam evidenter
6쪽
--constitutans, quaepraesidente Hvina prosidentia disiga
rur,ut in praecedentibi loquuntur quae necessaria admittemdae a alutarem D EI notitia pervenire Luamus. Expresse itaque requirunt, ut auctoritas illa,per quam adfatimorem DEi notitiam aliquis pervenire studet, sit indemost
strabitu,&principium aliquodin stibile, a quo videlice tamquam a principio quodam immoto & indemonstrabili FμDεs nostra dependeat. Major ergo Propositio certain. V. inor probatur. I. Quia donum Infallibilitatisci lis competit Auctoribus λι- α ις,Prophetisci Apostolin Patribus autem , & aliis Doctoribus competit noni More , quatenus sequuntur sacram Scripturam I dc quatenus vincem Spiritus Sancti per E AM loquentem hominibus pro . ponunt. Inscsed ex sese autem uiati libiles, nec ab illi us Patris auctoritate ducitur infallibile argumentum , nisi quatenus ejus sententia sumta est ex infallibili Sacri Seri piuta.. Habent enim &ipsi perindea alii homines finitamiapientiana,&mtolle in finitum. E. possunt errare. H bent finitam bonitatem, E. possunt fallere. Solis autem Canonicis prophetarum& Apostolorum, scriptis comperit,esse infallibilem fido normam & regulam: quandoquμdem haec sola est Scripta Patrum autem talia non sunt, ut ipsi venerandi Patres sino contradictiono eo .cedunt. Logatur enim Vel unica. 'sola XIX. Aiu ni ' quaeinad meronymum scripta,& habetur Tom.rap. . , Ptitit. ac apparebit: M Patriam tribu dasi in Expositisne Srripturarum BValgibilitas i inita enim i sub finem Epist. XVIII. quae Hieronymi est , idem dixerat: In SPripturam eampo in placet, e mstro invicem dolore ludamus t rejicit. Egudverbum Augustinus, ct dicit: Equirim,qsantum ad
7쪽
Gripturarum lilias qui iam Canonici appessantur, didiei hum
timor honorem deferre,ut nultam eorum auctore criben- du aliquid errasse mi me credam. Ac si aliquid in eis offf ndero lueris, quod videatur contrarium veritat , niίil aliud, quam velmendosum esse codicem; vel intcrpretem non assecutum esse,quod ictum ens vel minimὸ intestexisse,non ambigam. AE autem ira lego, ut quantalibetfiuctuate doctrinaquepraeposea , non ideo verum putem, quia usii itasenserunt; mes quia ini-hi i per illis auctores Canonicos, vel robabiti ratione, 'uod a mero non abhorreatoer adere potuerunt.Nec te,mifrater, sentire a dexistimo prorsu inqua,non te arbitror sic libros leti tura melle, tanquam Propbetarum, vel Apostolorum e de quorum striaptis,quo omni errore careavi, dubitare nefarium eti. A u h capia humilitate re veraci de temet se cortatione: quὰ nisi esses pradisu non uti=ue diceres, Utinam mereremur complexus tuos, cae re atione mutua vel doceremus aliquid,vel disceremtus VI. Haec ibi,&alia plura A gusinus f Quae tam perspi- Quae veritatis visa fuerunt vel ipsis adversariorum Majori-hus,ut reserrentur in Corpus a nonicum. Lepuntur en mi, Cap. Ego selis. Dis. p. Et in eadem Disi. e. Noti meis. itidem August. adducitur: Noli meis literi quasi nonicis Scripturis de eri re. Et Cap. Negare. Cist. eaaecitara ullam tergiversa-
tionem dicta; probatur sententia ejusdem Augustrarer Nog re nonpriss m, nec debeo,sicut in ipsis majoribus, i a multa esse in tui multis opusculis meis, uspossunt, vjudicio, cs m, a temer;tate culpari. Ubi audis,& in ipsis majoribus,& in si istis Augustini esse,quaejusvjudicio, es nuta temeritate pes nituώ paeri. Quomodo igitur habuerunt Donum In fallibilitati, ZSimilia legun tur,Dθ'eade ex eodem, c. auis nestat. α--li fracer. c. Nerue quoruml bet. Cujus rei evidentia etiam convicti, scripserunt: mel, Lect. t. in Can. Misaeo Sauctorum Patrum auctorisas ad assentiendum inserum dictis neminem
8쪽
Urbs , si in divinis fundata fuerit Scripturis ,
ru ne ri turis non obstant ad si m. Ac Petrus de Aquitia. sentent. disi. v. q. a. Nuda Patrum expositis, qua Etera desitu , --:-parit consequentiam Dei. Et Bellam. lib. b. de c oncite.
sandi. Si ergo non sunt regula, nec habent auctoritatem obligandi: irrefragabiliter sequitur; quod Dono In Lilinem iis destituantur, nec ab illorum Expositionibus. tanquam ab insessibili aliqua & in demonstrabili auctoritate, SENsus S CR. I PTu R AE,quoad nos dependeat. Vid. cita. B. nostrum Gersardum v II. In quis: Idem rigust iam tamen in iata clauia Tristida IX. Hieronymo talem auctoritutem cr immediatum dictamenis Spiritus Sancti tribuit, dum dicit, cap. i. quo hoc verbum tibi propter facilisate onere acuit, ego reor, majus anquid p ioci benignitate virium tuarum rurinita ἀ tam docta, re ocios anm a iudiosa taeniosa, iligenti, haec tibi non tantum donantemerism etiam dii Pote Spirio Sancto, ut in magnis. όο-riosis rossionibus , non tanquam ludentem in campo Scriptu mo edin montibus anhelantea Uves. In quibus,ut vides,ce te expressis verbis Hieronymo videtur tribuere :quod non tantum donante verum etiam dictante Spiritu Samm, semenaias suas exprom t. Sed Respondemus. Si Augustinus D
num Insallibilitatis& immediatum dictamen Spiritus Samcti credidit Hieronymo inesse: cur statim subdidit: Prorsus non te arbitror sic legi tuo Ehos velli, sexquam Pro exurum vel Apostolorum,de quorumpistis,quod omni errorecaream, dubitare nefarium e P. Absit Me apta humilitare re veraci de umeri cogitationne: qua ni siesses prae itin, non utique diseres stilinam micremaram Xu iuta ,σ cogatione mutua mi docere-
9쪽
mus a uiae, viadisceremus ' Cur non acquievit insente tia Hieconymi, quam tulit de reprebensione Petrifacta a Pausi, Gaca. αιή. s. d quasi per Ironiam & satis acerbe dicit , cap. II. At en satius e I credere , Apostolum Paulum non veri aliquίd si 'si dum scripsit cit. LPetrum & Barnabam non recte ad Evangelii Ceritatem se vi gi me ingredientes) quam Apostolum Hirtiri non recte ahqui gessisse ' Hoc si ita eLI, dicamus, quod ab-ystin aerius esse credere, mentiri E Vestam, quam negatum esse a Petro C; Rrs ruas: S mentiri Regnorum Regu iam librum , quain tantum Propbetam a Domini DEO tam exceilenter electum re in corvi enaea arque atricen Guxore allana, commisisse adulterium in mariso eius nec do tam horrendam homicidium. Et addit lit. D. Ego quidem i d Petrum sic egisse credo, uigenurcogeret Iudaizare. Hoc enim lego scripsi se Paulum, quem mentia sum esse non credor Et ideὰ non rem agebar hoc mirus f Cur ad auctoritatem EusebiiDwisini Theodori Henucleotae, Johannis, &aliorum,quos pro sese citaveratHieronymus, respondet qui deni,ure si bi d F quo Vecutuw,nempe Ambrosium re pria Bum Sed mox subjicit: auanquam suu ausio anu ἀπι, tan- summodo Scripturis ea vicis ham ingenuam debeam hermittite qua eas μία siquar , is consiriptores earum nihiAn eis omnino erim poesibii Eaciter possisse, non dubitem. Proinde iam quaero temtiam, nempe quicum Ambros Se Curiano pro sua sententn - 'stabilienda sit testis tertius ut tres etiam ego tribus omouam spem quidem,ui arbitror facio reperiras multa legissim, verun-
ramen ipse mihi pro his omnibum, Uupra hos omnes Ap
solus Paulus occurris. Adi in confugio e ad ipsim ab omnibus. qui astu sentiunt, titerarum ejus tractatoriίω pros co ' ω ium xerrogans inter Eo,re requiro iv eo, quod Fripsit ad Galatae' ς -- dissese Petrum non recte ingredientem ad veritatem ma est, crae
ira faciem propterea restitisse' quo AUFmularionegentes Iudaizam re coge Quae omnia luculenter sententiam nostram,
10쪽
confirmant, &ostendunt: Augustinum in illis verbis, nee
Donum In stultitiam, nec immediatum Dictamen Spiritus San-
.m Hieronymo tribuisse. Sed locutum esse de Dictamine Diarisus Sancti MEDIATO, i uando H ieronymus secu ndum SEN-suΜ & ductum Sctipturae aliquid pronunciabat. & per vo-ςem Spiritus Sancti ex Scripturis depromtam, magnas & laboriosas quaestiones decidebat. Unde & ei tribuebat benignia tarem et stium rudentiam1 aeoctam, oe octosam, annosam, studi sim ingeniosam, diligentem ; quippe qui diu in Sacristiteris e-3ercita tus fuerat. Ubi autesti Hieronymus recedebat ab hoc dictamine Spiritus Sapeti, ibi ei aperila contradicebat A ugustinus,& paulum vindicabat a suspicione mendacii,ut in alistis verbis vidimus. Indicio igitur hoc est manifestissimo; quod nunquam Patribus aliter fuerit creditum, quam quatenus ipsorumscripta cum Sacra Scriptura concordartim o Et quod nullus inter eos, vel SI Bi vel ALIi s tribuerit Do NuM Insallibilitatis, & Auctoritatem in fallibilem in Exposition scripturae. βed quicquid unquam in fallibilis Auctoritatis in Ecclesia fuit,constanter creditum fuit ab Orthodoxis Doct ribus & Patribus, residere penes Prophetas & Apostolos, de penes Canonicas Scripturas. Frendeat hic Pater mendacii,&os distorqueata terris ad orcum usque: tamen immota Minconcussa VERiTAs st bit.
VIII. Probatur Minor II. ciuia P tres spissime is Eripositione Script nurum discordant. Implicat autem contradictionem: aliquos habere DoNuM IN F AM, IBI L4TA Tis:& tameu eosdem sibi invicem contradicere ue cum veritas sibi semper constet,nec verum vero, sed verum salso, & vicis sim falsum vero,contradicat. Si itaque aliqui habent Dio-NuΜ IN FAL LIBI LiTATis,non possunt sibi invicem contra licere: quoniam ex intrinseca ratione D O N i I N F A L L is I LITAT i s non possunt dicere, nisi verum.Si aute sibi con-