“Chr. G. Heynii ... ”Opuscula academica collecta et animadversionibus locupletata

발행: 1787년

분량: 481페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

minus necessaria, naturae inquam quam et ipsam Nunc quod in manibus est, ne dimittamus, arandum mundi nimirum estis. munitum pes, ut die crastino, et pompae in templum academicum ducendae, et sollennibus celebrandis, Mnevoli et fauentes adesse, ipseque vestra fiequentia Pietaten ac studium vestrum in almam Georgiam

Augustam Mes rare velitis P. . d. XVI Σπα

422쪽

MI SOLLENNIBUS PARENTALIBUS

GEORGIA AUGUSTAE HONOREM AC MEMORIAM

ET SENATVs

' Indicta illa sunt per programma opust inse

tum p. 383,

423쪽

r Asi pthuuf, et bister haecipua saeculi si Iamenta numerindus msit studia, studiosi, amat, fouet, prouehit, multorumque, qui aliqua componunt, porris, si , prae mim omnium exemplum i i arto dem it rim iam s

424쪽

Muisus hoc Vestra auctorii te, atres, ah im

positum ut moerorem vestrum ac luctum in grauissimo, qui nos perculit, casu his, qui Oct xerimi, Ciuibus Amicisque nostris intes preteri selitidquidem quam honorificum milii sit; nunquam nunen onus me labire memini, cui perstriindόminus parem me sentirem. Sive enim ipsum luctuit nostrum, siue luetius caussas attendo, omnia videὁ viribus meis esse maiora V vero Eius Misi in

cuius honorem solenne hoc ossicium susceptum, cerlebritas haec et facta, nomine ac memoria digna proferam, id vero is ne desper, ' Deficiuiit enitiime ea ipsa, quae alias imhecillitatem meam firmare: animum erigere et incitare poterant . festi diei hiliaritas, publica aetitia, inprimisque respectus' aithum, ad quem consilia nostra et hcepta reserre solebamus, quem nostris quoque coetibus et con sessibus anilito ac mente interesse, eaque, quae in iis recte erant gesta et curata, comprobare et mnigne laudars noramus. At nunc ad retardandos et hebetandos quosvis animi impetus omnia comparata esse video. Plura me circumstant, quibus

425쪽

conturbari me necesse est moeroris mei et debilia tali animi conscientia in hac ipsa noria celebritate tristis taciturnitas lugubris loci sancti facies, vestri obtutus defixi , oris tristitia ac sollicitudo ; et omnium maxime moestissima illa cogitatio , non iam esse MuscuΗvsives, cui haec ipsi sollennia, hanc laudatrunmi appxobare possim

Doloris vestri interpretem me excitastis mostudio, quo tandem ingenio me hoc asssequuturum Irutatis, ut vestris volsantatibus ausiaciani Nam cum natura sua magnus dolor sensusque animi graviter aflecti ad in*xendum oratione commododis

quis est, tum multo magis alienus. Quicquid

itaque, etiam cum V aliqua, Xtulero, semper

vestrum erunt plurei, quibus ea sensu suo videbumsu minora inae omnia ramo magis mihi in tuenda esse sentio, quo minus mihi ipsi a me fati fieri yideo. Tanto enim moerore, tora aegrit dine confectum, animo fractum, deiectum D me fise sentio, ut quotidianis quoque curis p ho dies par fuerim, omium rerum t/ραψ, tanquam tabe consumar, nulliusque non intentioris cogulatiqnis prorsus sim impatiens. . . itaque eun dolor grauissimum tacitus concoquere posse opi ham, et fortunae ferendae assisescere, ille ego ad luctu' publicum Matione declarandum euomi quisblitudinem abdere me cogitabani, in aelebrit tem hanc extrahor qui in me ipso deprehendo, quanto el'quentior omni voce animi dolor sit, ad communem vestrum dolorem eloquendum excitorr od nisi mature me ad hoc comparassem Vt omnia facienda

426쪽

facienda et patienda putarem, quae munyris semes suscepti rationes postviant, Itque ossicii sanctitatem eodem loco haberem ac fati necessitatem, quae nutilam excusationem admittit, nunc saltem onus impositum detrectandum mihi esse arbitrarer. Sed apud virum bonum officii summam legem esse des. here memini; et sustentat recreatque me illa cogiatatio, quod ad memoriam immortalis ΜvNcilii ncolendam, animisque cum nostrum omnium, tum huius inprimis florentissimae Iuuentutis, altius et in imas praecordiorum radices infigend/m et in omne

aeuut1 perpetuandam, cuncta haec parata esse video.

Si quid enim est, quod languentem et demilium animum excitare possit, aio ac candide profiteor hoc studium esse, hunc ardorem, quo ad persolvendam hanc vNcΗΗvssario nomini debitam pie- tatem inflammatus sum; quam, etsi pro ossicii noltri magnitudine nunquam satis testatam facere poterimus, Volo tamen ac cupio eam quam fieri potest luculentissime et omnium hominum conses.sione verissime demonstratam et ad omnem posterutarem proditam esse. Nam hoc equidem animo prouideo ac praesentio, vobisque, Auditores. palam praedico, seram, et Ver etiam Vltimam,i steritatem, ubi Georgiae Augustae origines recogno .

silia in ea tuenda ornandaque memoriae mandata leget, cum, quae innumera et diuina in nos collata

fuerint beneficia, cognouerit identidem quaesiit ram esse, qua vero mente nos tantis meritis responderimus quam gratis ac deuotis tanti Viri nomini voluntatibus inter ista omnia fuerimus quod tan- dem,

427쪽

ΑΙ dem ad testandam animorum pietatem religionis noluae ac fidei monumentum nobis superstes esse

voluerimus si itaque pro virili et ipse prospisciam, ut iis qui post nos erunt, parata sit responso, lubenter auctoritate vestra mandarunt munus in m. recipio, et, quantum in me erit . ne vestris pietatis sensus mea ratione attenuetur, cum fide

curabo. Inter volentes et procliues ad caussam animos facundiam approbare non adeo dissicile esse potest Nihil proferre, nihil eloqui potero, siue ad animorum sensum siue ad pietatis affectum, quo

non dicentem me vestri animi anteuertant; nihil laudabile, nihil praeclarum de MVNcΗΗVsIo potero memorare, quin memoria vestra plurii, et pleniora, et maiora, animis vestris subiiciat

mo tamen ordine mihi procedendum sit, At ditores, qui in tanta reruin copia dilectus, qui materiae, si qua alia fuit, ad dicendum felicissimae tractandae modus, in hac deliberatione fateor diu an defixum animo exitum non reperire: Quid Τquod inter tot ac tanta rerum argunaenta, ipsa dicendi principia inuenire dissicile videri debet. Sed in hac tanta dissicultate, florentissimi Iuuenes, a vobis consilium et rationem petam. . Si vestrum quisque parente suo, quam tamen fati acerbitatemper multos adhuc annos a cunctis abesse iubeatis inen O . . sed si parente morte sibi erepto qui quam vestrum cum amicis suis ac familiaribus se mones habiturus esset, quale sermonum argume tum sore putabimus In summa animi aegritudine, qua de re lubentius commemorabitis, quem ad et quendum,

428쪽

quendum, hariandum, laudandum, copiosiorem ac locupletiorem locum habebitis, quam hunc athorius erat pater, benignus, indulgens beneficia accepta enumerabitis, curas Vigilias pro vestra salute, amorem et caritatem in Os summam commemorabitis. Agedum in iisdem consumemus et

nos rationem Oltrain faciemus breuem . retensum

eorum meritorum et beneflatorum, quae parent noster communis in nos cumulauit, earuntque a trinitum exemplar proponemus , e quibus illa munificentia in nos fluxit. Ilis iisdem per me assequuturum, ut animos vestros non dissiculter teneam; nec e reor, ne quisquam vestrum sit, qui rem parum iram aut non vel se vel nobis vel hoc die satis dignam a me exponi arbitretur. Tu autem, sancta Anima, quae olim mente et cogitatione nostris costibus adesse solebas, nunc coxpore libera, etsi in heatas regiones euolasti, tamen etiamnum tanquam Genius Georgiae tuae Augustae nos inuisere, nostra concilia obire lacris nostris cerimoniis interesse non dedignaris I te videre videor de beata sede delapsam nos reuitere, templi sanctitatem, scieninium cerimoniam augustam, acerbum horum auctum,

meum grauem dolorem, communem omnium pietatem, respicere.. - At tu, sancta Anima, tinnoficium memoriae tuae tuaeque virtutis recolendae propitia ac volens accipere nobisque porro sau Ure dignare.

Quae quidem in condenda conditaque sub auspiciis Regis Augustissimi, nunc in beatas sedes recepti, GEORGII Secundi Acadmia vascΗΗvsii. immortalis

429쪽

is immortalis Viri, consilia, studia et labores fuerint.

m. nunc e Onam a me non expectatis, Auditores,

et si quis expectet, cum meus ad hanc Academiam accessus ab ipsis originibus nimis longe absit, quominus eius voluntati latisfaciam, Verecundia mea intercediti it tamen opus fundatum. Minum, ornatum eiusmodi, ut vel primo adspectu fatii 31mdat, quae mens, quae prudentia, quam capax magni consilii animus, quae curarum moles, quod studium, quae labori perseIlerantia, ius esse de huerit, qui illud eduxerit. Enimuero nec min0ris molis, sorte etiam dissicilioris curae res est, remp. academicam en conditam bene tueri, inchoata perficere, infirma firmare, ad aliquam cele-hritatem et nomen non clamoribus et inani str est sed vera ac solida et mansura laude, academiam evehere multas res, quae tali reip. litterariae at les esse solent, praecidere vel occupare, alias, quae utilitatem habere possunt, adiuuare et temperare. Primordia enim unicuique academiae ipsa res noui, tale ad famam iliquani sunt salubria ubi vero in altum evecta nauis cursum initituere coepit, prinspecti, taedio victi homines ad alias curas se auese tunt interea ilIa immenso ponto iactata modo vela aut lane accusat parum idoneos, nimis laxos et intentos, modo socios nauales parum operae intemtos inter haec ea ad scopulum aliquem solet adhaerescere nec cursum tenere. Summam igitur psu dentiae ac mirae alicuius sollertiae curaeque ind fessae laudem prouenire necesse est ex rebus A

Omiae, a primis nascendi primordiis progressa seliciter administratis et ad maiorum rerum mi

prouectis.

430쪽

prouectas Nam ea, quibus uniuersitas litteraria. quamcunque partem spectetis, instructa esse debet, multa et varia et inter se diuersa sunt; p tinacitamen studio, vigilia ac labore, omnia et singula prosequenda. Praeter illa enim, quae cum ceteris reip. partibus communia sunt huic curae, is, quia denticam remp. moderatur, descriptam animo

habere debet omnem eius formam et naturam,

operis partes a leges, singula machinae, ut hoc

utamur, Organa, eorum Vire , conditiones, casus;

multarum rerum, quae ad disciplinam publicam Privatamque, A rbis et academiae iura, utilitates et

ornamenta, spectant, notitias naen te complecti; informatam animo habere totius litterarum ambitus

adumbrationem aliquam singularum disciplinarum

dignitatem, necessitatem vel utilitatem, Ol3lluuntqlle inter se rationes mutuas cum ad uniuersam remptum ad academiae statum ac tempora tenerς incrementa rei litterariae nosse eiusque exuberationes

vel desectiones saeculi quoque saporem ac iudicium notum habere nec haec omnia in una aliqua discuplina id quod tamen viris doctis ad magnam eruditionis existimationem interdum satis est; verum in omnibus et uniuersis disciplinis, etiam in iis . quarum nondum inuentus erat idoneus doctor et auctor Ad tot ac tantas curas, quarum magnit dinem vos ipsi aestimate, vNCΗΗvsII ingemunImagnum et ad ardua consilia nata mens vacabat. et quidem inter summa reip negotia et officia, o tamen huic uni curae totum addicium putas es; etiam minoris momenti rebus sollicite prouidens, aut maioribus eas sollerter attemperans. Hum inus acad. k OLUI id Iam

SEARCH

MENU NAVIGATION