Iacobi Gothofredi IC. Opuscula varia; iuridica, politica, historica, critica. Quae ab authore, dum in viuis erat, edita, deinde ab eodem recognita & aucta, nunc denuo post eius obitum in vnum collecta, locupletiora ac emendatiora prodeunt.Catalogum l

발행: 1654년

분량: 25페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

11 DE VEL AND Is M v E RIBWs, possent: refutatis contra, que pro tuenda recepta lectione ab ingeniosis viris adinventa sitnt, liquere iam puto, quam probabilis haec correctio nostra sit: quae non ab ulla emendandi libidine vel prurigine profecta est, verum quam summa necessitas extorsit: Quae sponte etiam enata, non fidiculis extorta, quales alioquin viri clari orbi tape propinant : prona scilicet unius tantum literae mutatione : cuius etiam eadem ferme forma seu figula est cum ea, que vicem eius hactenus subiit: Nempe enim litera Sm sic quoq; cxprimitur,e: dc cvMα pari ηιωκυ-ιου i. semicirculi forma ita, : Quod ut veteres lapides ostendunt, ita Terentianus quoque Maurus monuit, ubi de literarum figuris agit, quae

Graecis de Romanis communCS erant.

Is iliter ἰωm credi: o C potest, quod σἰγνιαμ. Quare, ut facilis hic lapsus, ita oc procliuis neque longe arcessita emendatio: cuius tamen hactenus nemini in mem

tem Venerat.

Superest iam argumenta ex ipsemet Pauli contextu, seu Oruo ν, colligamus, quae emendationem hic necessatio in iungunt 3c ingerunt. Primum ipsa, perpetuaq; Pauli in hoc de velandis mulieribus argumento hoc capite antithesis in ter virum δc muliercm, id exigit: Nam, ut supra, v. 4. orazαλης εχονί , dc κεφαλῆ opposuerat: ita cum commate 6. de viro agens dixisset, α ηρ ὀφειλει-α- λυπLPK τίω los: nunc, post rationes eius rei redditas N. 7. Gr 3. perpetua & ibi antithesi inter virum de mulierem, hoe versu nono, de muliere contra ait, iisdem pene verbis, me κεφαλῆς : Vbi vides, quam singula singulis apprime ruspondeant de opponantur. De viro 'it, ψοφωλει : de muliere, ὀφειλειηγ-ii: Dc viro ait, λωιθί τὴν ripa Lu: de muliere, εξειβιο , Η πο

Reliqua iam huius ipsius commatis verba si attente spectentur, i M voce hic ea ceu rejiculam respuunt, Contracmendationis necessitate ingerunt. Nolo hisi ipsam Θου c,

22쪽

D E Q v Ε EX v VIA CAPITI s. 13 seu potestatis vocem urgere, quod Paulus Apostolus cum variis locis de officio mulieris tractet, nuspiain tamen ἐξω-

mac vocabulo hoc sensu utatur, Verum υm γῆς, υπ--ε-

Θω , zωβου , Diaci. Et quod corpus attinet, idem Paulus non miniis viri corpus in potestate mulieris esse ait, ἐξουσ)α ei, quam uxoris in viri, hac ipsa priore ad Corin thros epistola, cap. 7. Ners. 4. Quid igitur Nex- ipse primum verborum Apostoli, in ingrestu huius commatis, Mconsequentia quam ex superioribus rationibus educit, huc facit: υ, πια , inquit, MC. Tres scilicet rationes praemia

serat, cur Virum velatum esse non oporteret, Contra cur

mulier velanda esset: scilicet quhd ille imago sit & gloria

Dei, & mulieris caput, neque cx muliere creatus, ncque

propter mulierem conditus: haec vero viri sit gloria, &ex eo & propter cum creata. Post quod iam recte subjicit,m rim ἡ γυνὴ εχειν της-: propter has , inquit, rationes, quia viri gloria est, & ex eo x propter cum condita, ideo debet habere velamen in capite, ceu inferior modis omnibus: Nam, quod Gentiles etiam non omittunt, & in his Plutarchus, in quaestionibω Roma--, ΤΜ.es. Io. caput velatum animi demissionis spudoris proinde j & submissionis signum est : Ταπει ν ζ , .inquit, σαυτους τη -κρυ ψει Ne κεφαλῆς, atque inferioris status rquomodo & Chrysostomus ad hunc locum r-m is

εις γῆ -iξωAM. Eb de Abimelech allusisse videtur

Genes. 2O. v Iώ. quum ad Sa am dixit se Abrahamo dedisse mille argenteos, idq; futurum ei pro velamento seu in ve-Iamen oculorum, &c. Sic& Rebecca ad conspectum Isaaci statim θερίπω seu pallio se operuit, Genes. 2 . v. Sic& Hieronymus in caput 3. Maia de sua adhuc aetate testatur Arabiae & Mesopotamiae foeminas ea πω operiri seu ob volvi solitas. A lius vero impudicarum mos, quς publicς libidinis victimet in bivio itineris sedebant: eae quippe velate quoque erant, sed integra facie, ut ex Genes cap. 38. v. I discimus: de Cantici canticorum eas. I . vers. 7. M Chrysippo . uadet .

23쪽

1ι DE UEL AND Is MV L I E R I B Vis , . in IsagMe bonorum se malorum , vae πουρα τοῦ 3ῆα et ocis, ta :que ad frugem redeuntes αm θεν ae. Quare necesse erat, post illas rationes adsignatas, cx quibus Inferioritas infertur ,α exsuscepti argumenti ratione, signi seu symboli ibi Ili cuius , & silc Velamenti, mentionem fieri, quo id mulier testaretvrs non Vero potestatis, vel inferioritatis, quam supra iam sat Adstruxerat & praesupposuerat, continua antilliesi: denique tota argumentandi ratio laxi ἐξουσία v cem ibi expungi imperat. Idem praeliant oc illa, ἡχιr: qtiae, Vt an rea ostendimus, tegumento seu Vclamento capitis propria sunt desolcinnia. Idem praestat noua Sc specialis ratio, quς eodem commate subjicitur, Jo. τηc ά γελμ : nam quocunq; tandem sensu illa accipiantur, vel legantur, ex his nunquirectu efiicias , ideo muliercm in potestate viri esse, seu virum in mulierem potestatem seu σξουσίαν habere, vel hinistud, ideo quoque mulierem velatam esse oportere, gesta quo in capite Velamentum, Um τουe ἄθλα. Iam ea quae fcquuntur, sexto ab hinc commate, quo haec materiarum absoluitur, argumentum suppeditant validissimum : Apostolus enim post omnia, hanc ad rcm, m. εχαν insuper, naturaeque ipsius praejudicium S argumentum , ut utrumque vocat Tortullianus, de virginibus velandis, cap. 7.ὶ in sententiam suam aduocans, in βόληον v cat, quod hic. ν dixerat: porro di azῆς κεφα-

ληe , dc idem ibi sunt. His omnibusta adlice praejudicium quorundam Codicum: in quibus vetus Interpres hic liabet diserte, ve

ξιυmo: nisi putet q4is, quod hic non adeo admitto, In

terpretem , communem .in Fretationcm secutum, non

tam ν, quam sensum eius exprimere voluisse, Adjice , quod apud Irenaeum, lib. I. cap. I. Valentinian I ire δυνα&ως hunc locum ita exprimunt Irenaeo id non improbanto ὶ . ἐῶ τἰ- γνάαν - , - κεφαHri : quQDὶOQO SE

24쪽

DEQ UE EXUVIA CAPITIs asDemetrius Triclinius, in Pindari hymn. 9. Olymp. ων τῆ Σεπα- λη καλύιχριαI meminit: Etsi scimus, quam non sempe veteres ipsis sacri textus verbis alligatos sese putarent,sii tiτι-

usurparent.

Tandem, quid voce hic aptius, aut rei conuenientius afferri possit 8 Nam elim in genere exuuia seu exuuia sint vela de tegumenta, vestesq; δc munimenta, etiam pC lis, seu corij, quae pro veste sunt, quibus quis induitur,mox dc quocunque tandem facto , siue vi siue ultro , siue in perpetuum, siue ad tempus, exuuntur, quod iam supra ostensum est : Ita speciatim , velum est, seu velamen dc tegumentum capitis, quo mulierib. caput faciesq; tota tecta est de velata. ει ιδῶν τ γtμι κἀ

πικαλυμ υδρα cInr, ut Dio Chrysostomus loquitur , locis quae superius laudaui: unde in publico etiam procedontcsis si dies is, uno oculo suos gressus dirigebant. βδεεπου-ν , inquit idem Dio , ενὶ ο ὁ:Θαλμών ωαπερ οἱ γεώυεrem. Ergo non nimbis tantum mulieris frontem imminui voluit Apostolus , sed caput totum fac icmq, oculosq; velari. Vbi quoq; omittere non possum, quod de scrpentum exuuiis; seu membrana, obseruant Phusici, M in his Aristotcles , 8.

hi or. Arimini. e. U. eas, cum ponuntur, ab ocia b incipere decedere, Scire τ-α: ς αεθζ-δc sic serpentcm,eυμα- ίμω ωωέ. ν coecutim, ut Nicander, rn Theriacis. ita ut serpens obcaecari videatur iis qui rem non intelligunt: atq; Vna nocte S die senium, is eXuere a capite ad caudam Vsqν, Ad τῆς κεφαλῆρ αρξ δ ' μ εχει ς χέρσου . dcnique in

ipsa exuuia ita posita quae de Leberis δίσυς dicitur in apparere tantum emgiem oculorum, de membranulam quandam tenuissimam, qua serpentum oculi teguntur, Vnde dc proucr-hium natum nonnulli aiunt τυφλώπιρρο Mcietisset. Sed de

illud notabile quod Apuleius Apol .p. 26o. scribit de Exuuiis

stellionum. Nisi inquit, confessim eripias. ilico conuertum tur cr deuorant. E quibus nonnulla muliebri cxuuiae

25쪽

supra caput eius an de quomodo optari post ut viderint Me Et haec quidem hactenus, Vir amicissime de Integerrime, brcuicor apud te dicta volui : satis habens, si nostra haee emendatio tibi, candidisque viris aliis, non pessi saltem, neque ab ulla emendandi prurigine profecta videatur: quam ego, quod ille dixit, affirmantissime verissimam interim deputo, ' dum melius quid alius, quem ego vatem perhibebo , vel habet, veI afleri : Et si hanc insuper amicitiae nostrae, tam veteris, tam sincerae, teger hano publicam, quod oro te, habere, boni I, consulere dignatu. sucris.

SEARCH

MENU NAVIGATION