장음표시 사용
11쪽
DIATRIBA RUM INDEX AD EXERCITATIONES
aduersus Illustrissimum Cardinalem Baronium.
Ad cap. 3 s Exercitat. 16. - lambe I. Ad Epistolam pag. a ll. De Pontisce ROn 'o. s: Iu. De ptincipatu Romani Potiti scis lv. De Petri ae succeilbrum eius auctoritate is V. Romanum Ponti ieem Ecclesiae vilibili, Vi si
lcin ellepi incipem VI. Casai boni verba. Vil. Cap de B .petii patrimonio. Vili. Casauboni verba. IX. Casat boni verba. N. Casaubona verba. X l. An impetat Otuae: suetit pontisce, eligete
De potestate ligandi & soluendi
Ad cap. o. Ad cap. 3 3. Ad cap. 13. Exercit.is
Explicatio capitis G S loatinis. ibid. De Manna, di petra, de qua Iudaei biberunt r. C rimh. io. is Christum esse in Eucharistia . pluribus eodem tempore in locis sne extensione in ordine ad locum. V s. maquam vino in ecilice saeto miscendam. Saciiscium Mis e pro mortuis. Ad cap.s s.Exercit. I 6. Ad cap. Exerciti I s. Ad eap.st. I ii si181
12쪽
Exercitationes aduersus illus risimum Cardinalem Baronium.
γ' Gς, r συ ι α εο ς. Ex ipsis, inquit, scripturis necesse est vi claristin Ediscamus, quomodo haereses aberrarint, de in sola velitate, & veteri Ecclesia cognitio sit
E c i Exercitationes tuas ad Illustrissimi Cardinalis Paroni j protegomena in Annales,& primam corum partem Doctissime Casau bone 5 ex earum lectione, ut soleo e caeteris scriptis tuis. fiuctum aliquem crudiotionis cepi. Exorsus sum ab illa vehementi, accurata,cloquentiae,5c artificii plenissima epistola tua ad Serenissimum, Potentissimumque Prii cipem, Iacobum magna: Britanniae Rcgem, quem fidei defensorem indigetas. Vellem persi rationis lux defensorem appellasses: nec enim ea fides esse potest quae ab Ecclesiae Catholicae fide sacrarum literarum verbis, δί mente, unani mi veterum Patrum consensu discedit. prima frons epistolae tuae mirificE mihi placuit, quae cum Catholicis loquitur, de si cum Catholicis non sentit: veritatis enim,quam a Dcoaccepimus, cam esse naturam ais, ut cum vinci ab hostibus suis nequeat, carere tamen hostibus non queat :ου μια λι- βαν et ατ- ci ς, ait S.Chirsostomus,α ά εχη τους σβεδε -
. . . Vis veritatis nullo eget auxilio, quae licet milic habeat aduersarios eam extinguere conantes, ni inquam evanescit, sed per eos ipsos, a quibus oppugnatur illustrior euadit. Opinpugnata ei olim ab Ario, A rio, Macedonio, Montano, oppugnatur hodieque a Luthcro, Caluino, Bera, Casaubono, sed oppugnata vincit, de exercita tot hostium iniuriis, magis in dies ac magis enitescit. Veta admones ex Apostolo Ecclesiam; ρυλοι. εορα α' ιαρ α λ columnam de firmamentum esse veritatis, ad quam Hri amantes sei scipere quam veluti salutate sidus intueri debent, 't monet B. Cyrillus apud I eontium de sectis, Ach. ix.
κατι .eso, το Oportet,in lust .ab illis discedere Sc ut ex aliena terra ita ex cmo tua. 5 exanimi mentis dispositione transire ad Sionem, id est, ad vcritatem, ut intelliga-rnos Ecclesiam Christi, in qua politi quod Deo placitum est cognoscemus. Vbi enim L clesia est, ibi Zc spiritus Dei: ubi autem eli Spiritus Dei, ibidem est Ecclesia, ec omnis gratia; Spiritus voO veritas est. Quapropter qui non participant eum, neque a mamillis matris nutriuntur invitam, neque percipiunt de corpore Christi procedentem nitidum sanguinem, sed effodiunt lacus detritos de follis terrenis, ait B. irenaeus lib. 3. cap. q. Illa autem Ecclesia. columna
fidei est, dc crmamentum totius velitatis, cuius tu antiquitatem et cuare frustra niteris, cum in antiquitate veritas,& In vcritate antiquitas clia scat. Doctissimum Clementem audi libro 7. Stromaton Ared ν των - μαι, eo , - κτρος , e πως μεν- άihi Q, -- δε ei μοι η xῆ-, τῆ ἀρχαία ἐκκλησια κτ'
exactissima , de reiicia optima secta: dcinde subiicit, ut autem qui a Circe in seras mutati sunt, homines ese desierunt, ita qui recalcitrat aduersus Ecclesiasticam traditionem vir Dei esse .lcsnit de vi cu una via tantii regia occurrit quae recta ducit quo tendimus:plures autem semitae,quarum aliae ad rupes aliae ad rapidum fluuium, aut mare istunt, libentius via militati de regia ingredimur, semilis neglectis, ita de cum alii alia de veritate dicant, a A traditionc
13쪽
traditione Ecesesiastica discedendum non est. Ibidem coco α Οἰν ὁ τ Mιαν - δεγι- . appellat, rectitudinem ecclesiasticam dogmatum. Sed agnoscis liandum est e deere tis Ecesesiasticis, de eum tanquam Ethnicum habendum , de Publicanum, qui Ecclesiae audientem se non praebuerit, asseris tamen duo genera hominum veritati esse infestissima. quorum alii υννος ιας, sc nouas doctrinas inducant, alii studio capti praepostero deseu.dendae antiquitatis non verae, ipsam Veritatem , qua nihil antiquius, oppugnent. Vesesentis, nihil Ecclesiae infestius esse duobus illis hominum generibus. qui aluerit s. imo in speciem contrariis illam modis oppugnent. Certe apud nos qui Catholici δί sumus Je dicimur, nulla est μνε - . nulla Joctrina recens de noua, sed vetus, cum ea quae a Christo, quae ab Apostolis, quae a Patribus acceperimus , inconcussa fide teneamus, defendamus , veneremur. Neque enim voces illa: hypostascos, .ms , Missarum, Sacerdotum , sa-ctificiorum nuper repertae sunt, sed ab Apostolis N Patribus acceptae ab Ecclesia sancita.Quaesit illa antiquitas non vera de te quaero. Antiquos ritus apud Ethnicos de Gentiles verae nihil
pietatis habuisse sat scio, Ecclesiae Catholicae antiqWitatem a Christo, ab Apostolis, a Patribus arcessendam esse, de in illa antiquitate nihil a vero abhorrere defendo. - risisti: e M ψ κα λι- ω η ας - αἰΘρω νας σ- - πεποιήκ- ά που ν δει λόγω. , ait Clemens Alexan. lib. 7. non multis verbis opus est, ut apparcat conuentus illos haercticorum Ecclesia
Catholica posteriores esse. Christi enim doctrina ab Augusti dc Tiberii aeuo coepta est, Pauli de reliquorum Apostolorum a Christo ad Neronis imperium: Haereses autem post Aditani
aetatem proseminatae ad Antoninu usque seniorem pullularunt: ων λαψ ἐχ-των em ανες - τῆς in ενε c, 5 αλ et D s c κλ MM Gς μελαν ἡρης λ ,- ῶς in νήτων εβηκυίαι nisi, κεκα eruri , ω 'χαροχλίσαι α ρε M. Ex quibus apparet Haereses istas , quae postea natae sunt, i ractii temporis adulteratas, ac innovatas ab antiquiori δοῦ verissima Ecclesia defecisse. Addit unam esse Ecescitam, quae, ut monadem decet, omnia cxcedat,oc nihil simile, aut secundum habeat. Haereses plures, quarum aliae ab auctore nomen sortitae sint, ut a Valentino, Marcione, altae a loco ut Peratici. aliae a gente ut Phryges . aliae ab in stituto ut Encratitae, aliae 2 dogmate ut Doci , 5 si maletae. Antiquitate igitur Ecclesia Catholica nititur, quae a Christo ipso instituta, ab Apostolis propagata, a Patribus contra hae reses propugnata, in eodem vestigio haeret, nec se de statione demoueri patitur i una est, non multiplex,unus Deus, una fides, unum Baptisma , inquit Hieronymus c. q. ad Ephes. Haereses multiplices, quae ab uno discedunt multae sunt. μόνην ειν - γ O . κυι
tiquam, & Catholicam Ecclesiam in unitatem fidei unius. Ideo unam in Ecdesia vocem esse oportet, cuius sit unus Spiritus , unum coxyus. IOan. Chrysostomus homil. 3 6. in c. i.
Non una vox est Lutheri, non una Caluini, Casauboni, sed multiplex, aliud Bera do cet , aliud Pettus Martyr, aliud Casa: bonus, quid inquis, est antiquitas non vera niti latens sub larua novitas. Tibi canis, Casaubone, non mutis. In Ecclesia nulla antiquitas non vera , nulla antiquitas nupera est : antiquitas non vera , vetus cst mendacium,
quod in vetere Ecclesia nullum fuisse agnoscis. Doctrina antiqua, ut a Christo est, i a devera est. Haereses non minus arguit nouitas, quam reuincit veritas. Novitas est Cluillum mendacis arguere, verbis eius obrogare , derogare, auctoritatem Apostolis de Patribus detrahere , quae omnia cum a te sunt, nouo more sunt, tantus amor nouitatis mentem tuam velut afflatam pestilenti sidere inuasit. Antiquitate nos tuemur, non illa quam Ethnici & Gentiles in ritibus prophanis opponebant, sed illa quam a Christo Ecelesiae parente
acceptam per tendimus, in qua veritas non lasciuia, sed toto corpore attinetur. Inuidiosum est, sed ridiculum quod debitum uni Deo, cultum creaturis varie de multifariam esse communicatum a nobis ais Uni Deo debitus cultus,vni Deo redditur, cum rebus creatis non communicatur , ut Dei maiestas res omnes creatas deprimit , δί transcendit incomparabiliter , ita de cultu ς Deo debitus supra rationem est corum quae creata sunt, nec cum iis communicati potest aut debct. Cerimoniae , quas improbas ad Dei cultum 4 nos per signa extrinseca vocant, de per res aspectabiles ad Deum inaspectabilem rapitini. Nulla est, nulla esse potest sine signis extrinsecis ac cerimoniis religio, B. Augustinus lib. I9.in Faustum c. ir .in nullum nomen religionis seu verum, leu Alsum homines coagulari possunt, nisi aliquo sit gnaculorum visibilium consortio colligemur. Christui Dominus tutum 5e saliuam ad oculos caeci adhibuit, in Baptisino aquam, ad morbos oleum, ingenua procubuit, manus imposuit, Publicanus inanil, spectus ad uerberauit, in
leae Moysi cerimoniae frequentes, apud Lutherum, Caluinum, bc alios non infrequen-
14쪽
tes , in veteri Fcesesia ritus Bapti sint non sine veste candida fale, & aliis plerisque eeri moniis suere, in quibus tamen religi nis proram,& puppim , alit salutis a ficsὀfamia r Anon prisciere, sed in aquae asperginc per Christi Domini verba eis caci . de sal. ii iaU Do les cum Vigilantio inaltyrum reliquias pretioso velamine operiri pios ac vere Cithoi os
viro, puluerem linteamine circumdatum venerabundos osculata. Doleo S pse tiram vicem;
ατὰ κατεπατησε. ἡ τ αρο ν ρωρ ζων πονηρους απελαίω. O quanta, inquit, est salictorum virtus, non modo eorum res, corpora, verum dc Tinamenta omni cieaturae venerabilia sunt. Virga Mosis rubrum mare secuit,petram rupit, calcei trium puerorum ignem calearunt. Ciax i, S. Martyrum Daemones abigit. P. Ambrosius cpish de S. Naratio. Honoro in carne Mariamis exceptas pro Christi nomine cicati ices,honoro per consessionem Domini sacratos cine res, honoro incincribus semina aeternitatis. Cur non honorent corpus illud fideles. quod i
uerent of & Daemones quod assiixerunt in supplicio scd glorificant in sic pullato. s. Augustinus Epist. io s. ad intini ianum reliquias reatissimi Martyris Stephani non ignorat sanctitas vestra quam couuenienter honorare debeatis. Conside caput viri. lib. xxii. de ciuitate Dei. Ac agnosces non de nihilo esse quod Ecclesia vetus a qua deficis, tantum honorix Sanctorum habuit reliquiis in quibus Deus iplo honoratur. Mirabilis Deus in sanctis suis ait Rex de Propheta inde illa in praesidio sanctorum potita fiducia,S tam lollicita eorum inuocatio. B. Paulimus, C se iuua fratremota pietate laborans x ij a nobis sit lacus in requiri Idem tir Natali B Felicis,
Pauperis an venerande tui trans nasila vocem i t. Q.
. capsature Dei, nec temnis, si speias illic ita toti uam mihi de raes Christom si Mesalutem. . Prudentius de S. Laurentio, i uis qui ne si nim gulat i . t r'. γυ Feri impetratum stro fere,
Et tristis his, us r δι D. Augustinus sermone de B. Petro, Reatissimum Petrum Piscatorem modo genibus prouolutis adorat gentium multitudo; quia . ut B. Epiphanius in Anchorato ait, ό τμῶν γ, αγέν, τιμα Gu es, is νον ο απμα ν , ναρον, αnuα - γν κ ἡνο , quod idem S. Ioan. Damascemus saepe inculcat, te Nicephorus Patriarcha Constantinos'. Qui honorem Sancto defert, Domino dcfert, qui in seruum iniuriosus est, in Dominum est iniuriosus. Nice holus Patareiarcha vocat sanctos παρῖε εας προς γε λον αναγοὶ A O rου χλα , , i κή γe, G α ου- , α, Portitores de tabellarios admeum, ad quem deferunt quae petimus, a quo donata ie- portauit. Inde ille quem hodie videmus , cultus imaginum de adoratio. Eusebius lib. Histor. eccl. e. is . Christi Domini Sc Apostolorum Petri & Pauli , ηος ἀκλαι 2 ι et μα-
εα a xko m μαν ε H τι 'r imagines pictas asseruat sque sui ne ait Caesareae Philippi ubi de imago quam Emor honsa satata Christo posuit, cum veteres solerent immutabiliter quasi seruatores, ut mos erat Gentilium, illos hoc modo honorare In Paneade enim eram a cilluc gentiles, & tamen quia a Christo, Petro, Sc Paulo a morbis liberati, posite runt illis imagines , ' ad quas miracula patrasse Deum scribit Eusebius. B. Iob. Clinias stomus, B. Meleti j imagines adeo celebres suisse ait oratione in S. Melctium , ut viil so in annulis , vitrinis, parietibus exiculperentur. B. Gregor. NaIlai renus cp. '. ad Olymp. Dio-Caesareae in Declesia imagines iculptas extiti sic ait. Tertullianus lib. depua dieitia in calice rastorem cuius humeris ovis incumberet expressum fuisse. B. Baiilius orat. irr S. Barlaam , imaginem Bathiam manu exusta in Ecclesia expictam. Prudentius dόs. Cassano. . . IErexi ad caelum seriein petit obuia centra
Vnde liquet patuin ex histori δί veri fide haec a te verba subdita esse, quae nouiras initio cum induceretur orientem, S occidentem inter se commisit , SI aliquandiu etiam colli sit. No enim nouitas fuit in imaginibus ponendis, sed in oppugnandis: Pessimo enim exemplo Leo Cononis auricus a Iudaeis corruptus imagines sanctorum, quas iam inde ab Apolioli,
15쪽
Ecclesia complexa erat, ut sibi non ad intuendum modo , sed etiam ad inuitandum proponeret in Oriente passim euertit, Sc. vcteris pietatis cultores omnibus iuppliciis necauit. Quare Sc a Pontifice Romano coetu piorum motus est, cum acquiesccre veritati detrectaret , amo dominatu etiam totius pene Italiae merito priuatus. Gregorius Nystenus homil. 4. de Abraham, ait saepe se vidisse expictu in sacrificium quod mcditabatur in filii corporς Abrahamus, ειπον πιΜακκ ἄλὸ καφης M.;α του παθους. B. Athanasius cap. 38. centum Capitum ad Antioch. absit ut imagines colamus prodiis, quod Graeci laclunt. Iudicamus mo-d5 affectum, de studium testamur in eum quem imago repraesentat. Ideoque ubi deleta est imago lignum igni permittimus. Quemadmodum autem mori Iacob verti rem vir-sae Ioseph adorauit, non eum honorem habens virgae, sed virgam tenenti, ita non ima sines ipsas, sed eos qui expressi sunt imaginibus honoramus , meέ του προ- - της εἰκώναι ἐμ*- ζοντες Cyrillus Alexandrinus epist. d Theodos iunior cm, imagines honorandas esse ait, ob archetypa. αἰ - ις ροῶνται λα G υπα, ita malo, quam ω -- Eusebius libris de Demonstratione Euangel. scribit aetate sua iuuenes, quos Abrahamus hospitio excepit, eodem loco depictos , quorum medius sit qui honoratissimus est, em ζας πιακειμενοι. B. GrcFor. Nazianzenus in Sichicutico mo net imagines in publico positas sua aetate , vulneris a Iuliano illati testimonium praetulisse , Mis,u is δοιασίαι mota M. Damascenum lege oratione tertia de imaginibus . ubi plura veterum Patrum testimonia prostri, quae tuum ex rem reuincant. Priadentius in hymno de S. Hippolyto, Pictasu per tumulum liquidisseries viget umbru,
Effoans tracti membra cruenta viri. Septima Synodo a L a. Basilius scribit se sacris imaginibus honorem habere, x in omnium oculis eas adorare , quod cum ab Apostolorum traditionibus Christiani acceperint, merita faciunt, ut eas adorent, id est, honorent ob Archetypa: vulgatum cnim est alium cultum esse ciuilem qui magistratibus, Bd viris honoratis debetur , ita fratrem Esau adorat Iacob, alium esse religiosum ob virtutem, quo Nabuchodonosor Danielem adorauit. δουλείαν vo-Cant , alium Deo debitum , qui cum creaturis communicari non debet, ut maiestas Dei cum hominibus communicari non potest, λακευμ indigetant Concit. Ephes. Nicephorus Patriarcha Constantinopol. epist. ad Romanum Pontificem scribit spe complecti , de salutare venerabiles imagines Christi, Ze castissimae eius Parentis , quibus adorationem meri. tam se exhibere ait, rαθέδνοι αμα τ3 τῶ tartata crata , minuM .αί--τ-5 π Q. - ui 1m. Di Hieronymus in c. i. Ionae iudicat moris esse , ut in toreumatis vasotum & lignis imagines Apostolorum Celentur: vij. Synodus eundcm honorem imagini habendum pronuntiat, qui prototypo habetur , quia hypostasi, quae una est, non natura cuiusqi:e imagine exprimitur: παντς μει φῶ-ουκ η φύσι, - cris et ει- ζεται. imago idem est cum Archetypo non natura, sed hypostasii, scu imitamento E3post eos. In imagine adoratur hypostasis prototypi. quae pingitur non marei ia imaginis, cν τ μυνι ἡ εἰ-ibμ - του α αετυπου cm απις ---ἀτω. S. Ioan. Damascenus orat, i. de imaginibus, ne tibi, inquit, durior videatur adorationis vox, qua imagines adorare nos profitemur. Adorauit Iacob Esau fratrem, non vi Dcuin, sed ut hominem, aliud enim est adoratio latriae, aliud adoratio, quae honoris causa ob di-gnitatem exhibetur merentibus. --α- σι fακώβ H-οῦ , α ίη ελακυσtν. ιυρει ν 'λα- ου. - προς- Dερω ἡ ὀκτμῆς προσαγα- η γ. καs γ αξίωμα οὐκ D m. Trullana Synodus sub Iustiniano habita est, in qua Agnum digito Ioannis ostensum inter venerabiles imagines expressum fuistς docemur εν τm τ οπτων λώνων γοαφῶς - ίας δεκτυλω τά --λλο - λοινi ἐγχαρ et ετ . B. Anastasius Sinaita homil. det noua Dominica, scribit Christianos quoties oculos ad imaginem Christi conueriunt eo animo esse, quasi e coelo Christus eos asperut , qucm ideo de adorant, Ac apud imaginem eius in genua procedunt , - - - , πιοῦ π M. Ioannes Chrysost. aduersus Iulianum Atheum homil. t. An non imagines, inquit, in Ecclesiis positae, ut a fidelibus adorentur , Iuliani diritatem aC saeuitiam a rte testantur
Anathemata proprie donaria, hic tamen imagines esse aio. Idem de vestim. s cerdot. ω G. νῆν ς μου. , καφ- γάπησα αυσεβί- πιπληρωμεν,1ν. An aui, .aquit, cera sesam ima ginem picrate plenam. Vidi enim Angelum pictura exprestiam persequentem fugientes sal baros, S Athanasii verba superioribus accedant, νώ Δά γν F υ- τὐ ειψα τοῦ Fγςῆ, κώ M MP- τη Miri συρον προσκιμω A XM. . Et ob Christum adoro ima. pinc m
16쪽
tinem Christi , 5e per imaginem Christi ipsum Christum adoro. Euagrius lib. v. c. is. Hi stor. scribit Anatolium hominem consceleratum in carcere ad pedes imaginis B. Mariae accidisse manibuς post terga deuinctis. ολ - moeris, τὰ λαγκου ο ν ειρου, - - ωρη- ίλαμαν. - όπι- ὼ χιiρι In VII synodo luculenta de sacrarum imaginum eultu verba sunt, quae te fugere non debent. Imago Christi cum adoratur , Christus ipse, euius imago est, adoratur, non materies, m qua vultus velut in friculo exprestus est, licet ab ipsa materia separatus. si quis expressam in speculo sui imaginem exoscula ri velit, non materiam, sed imaginem spectat, quae fugientem fugit, aduolat ad acce dentem , quia aliud est imago in materia expressa, aliud est materies, ita dc qui adorat imaginem Christi, licti ad materiem accedat, non tamen materiem, sed Christi imaginem adorat. Vbi imago quae colitur deleta fuerit, materia prioris imaginis inops, inbo nota iacet. Si tibi fuerit in annulo vultus regis expressus, dc eo signetur, cera, pix , lutum, idem sigillum in diuersis rebus cernetur, quia sigillum in annulo aliud est, de diuersum in annuli materia ita imago Christi in diuersis materiis manet in persona Christi, de a ma teria separatur ut umbra nequit a corpore, ita neque imago Christi a persona eius separari, sed in umbra obscurum est corporis vestigium, in imagine clarius. Et ut in Solis radio
umbra spectandam se praebet, ita sc imago Christi pet figulam & picturam. Quod si res, quae semper est melior, ea est, quae non semper est, & id quod est per existentiam melius est, eo quod est per priuationem, quod clarum est dignius obscuro , imago melior
umbra, quae tamen iam in sanctis miracula patrarit, longe mclius imago patrabit.
DIATRIBE ILDV o R es in Pontificem Romanum, Casaubone, de te nihil math meritum, imo salutis tuae studiosissimum , quam literis ad Christianissimum Galliarum regem, dc Illustrissimum Cardinalem Petronium missis expetere se , de eaque sollicinini esse nierunque testatus est. Quae te, malum , intemperiis agitant, ut hominem tui amantem, Principem optimum, maximum, in supimo rerum humanarum fastigio positum, tanta styli diritate insecteris. De Turcorum Principis Tyrannide, de in Christianos homines impotenti dominatu taces, de de totius Ecclesiae capite , Christi vicatio infanda pronuntias. Non iniquo animo fers Romanum imperium per summam iniuriam Constantino ultimo, Principi maximo ab homine impio crcptum, Constat itinopoli in euersam, Graeciam . Macedoniam , Thraciam , Asiam , IEgyptum, ApEricam, aliasque plurimas gentes cum incomparabili populi Christiani clade perdomitas , de quod intolerabile est , cultu Christi Domini spoliatas , dc id pessime te habet , quod Ponti sex Romanus in administratione Feclesiae Petri successor, Christi Vicarius, Romam vetcrum principum liberalitate, totius Europae consensu, sine vi , sine sanguine , sine cuiusquam iniuria , nongentos Ecamplius annos quieto iure, legibus aequissimis, iusto dominatu, pacificus, concordiae purens, obtinet. Non malo more factum tibi videtur, quod regibus Iudaeae extinctis Pontifex Hierosolymis in summo dignitatis regiae apice perseuerarit, quod Levitae omncs ac Sacerdotes Decimarum decimas ex Dei mandato ad eum detulerint, de ea te cura coquit, quod Pontifex in Christi Eccletia omnium consensu maximus, in sacrae amplitudinis arce sedct, quod Ecclesiae Dei clauum tenet, quod ad eum Saccrdotes, Episcopi, Patriarchae, non decimarum dec mas, sed ex opulentis beneficiis spici legia quaedam aliquando dcferte teneantur. Non inuidcs Angliae regi amplissimum regiae maiestatis titulum , cuius tamen dominatus de iure M longinquitate, Pontifici, Romani maiestate inlatior est, de Pontifici maximo Christi apud
homines vicario suam auctoritatem detractam cupis. An aequius suit Anglos axonas, Scotobrigantas, de Normanos in Britanniam prouinciam imperio Romano tot iam annos armorum lege subditam irrumpere , quam Romanum Pontificem sne vi, sine hominum stlage
ea urbe nongentos iam dc amplius annos potiri, quam ei Romanorum ciuium ac totius It liae consensus , Pipini, Caroli magni, Ludovici Pij, reliquorumque Principum auctoritas inpietate coniuncta toties addixit. Ius eius sorte ac dominium in ea vine angustius esset, sui Turcorum, ut Germanorum, ut Gotthorum, ut Anglorurn, reges de imperatores rer incen
dium d caedes ad tantum imperium sibi viam molitus eqst.
17쪽
Non tibi dolet. quod Caliphae Turcorum Pontificii non ita pridem tot Si illam, tot
populi, tot prouinciae, tantam obseruatari alia exhibueront, Iam ampla vectigalia pei sol Derunt,&eax cura mordet. quod Ponti Ex Romanus religionis ac fidei post Cluistum Dominum parens, nongentos iam de amplius annos Romae in solio impetu sedet. apud omnes Principes inhonore, in grazia, in veneratione esse per scuerat , Abducito, si lubet, sacro capite sacerdotiuinita in Romano Potitico solum Principem,tot staculis eo loco positim, intuere an eo usque proiectae impudentiae futurus cs, ut honorem de obseruantiam quae princi pibus debetur, maximo de potentiis ino Principi denogare audeas. Non cit pote fas niti a Deo, quae a Deo isent, ordinata sunt,qui resistit potcstati, si istit Ordinationi Dei ait Apostolust velis opinor, imperium ei detractum , in te aut filios tuos traus serri, cle sacerdotio parum sollicitus. Moueat te pietas quae Pipinum, quae Carolum Pipini filium ad obsequium Romano Pontifici deserendum mouit: interfuit Reipublicae Christi auae in sanctis limo Ecclosiae capite,
regiam maiestatem , amplissimum principatum reperita, ne Cerdones, sartorcs, aliique spiritus contumaces, imperil impaticiates, duris ceruicibus, incircumcisis auribus, ingenii praestam . perfrictae frontis tantae maiestati illuderent. Doles igitur Romanum Ponti sceni aliquid poste, subditos eius in prouinciis quibus impcrat aequissimo imperio regi. reges omnes ac principes Christiani orbis ad eius genua procumbere, deci honorem habete quem olim habitum Caligulae, habitum Maximini filio, habitum Diocletiano iii storiae loquuntur, quibus ad oscula pedum principes ac reges procubui si e compertum est, quem ipse olim Episcopis, Abbatibus, Sacerdotibus omnibus habitu in fateri , Decanimaduertis pietatis imperio factum, ut per initia nequaquam exigenti Pontifici honor haberetur , quem per Vim Minctum a primatis olim principes . tori rotat : Nescio
quo loco Pipinum Galliarum regem, reliquosque imperatorcs dc reges habeas, cos ne despuisse, maiestatem suam proiecisse, dignitatem imminuisse putes, qui honorem Pon. tificibus religionis aspectu habuerint, pro stratoribus cse, peditus ingredi voluet in c. cum Pontisces equo veherentur, quem ipsi reges fraeno tegebant, hoc scio cos de vicario Oiristi, de successore Petri, de fidei Christianae capite magnificentius ac verius quam tu Casaubone sentias, qui Principem longe maximum , tot annorum curriculo in sacri impcrij solio positum, quem supra maiestatem suam est e tot Reges, tot Imperatores, tot Principes ipsi infra politi agnouerunt, impie & impudenter laceras de proscindis. Anastasius in vita Sylves ire tibi indicabit quem honorem Constantinus inagnus Ponti si ei Romano habuerit, quam amplis reditibus Ecclesias, quam largis muneribus dotarit 1 ab eodem Prudenti's lib. i. in Symmacham sacerdotes o aes Romanos amplissima dignitate auctos testatur his verbis,
Denique pro meritis cintestibus ae M.t re nitens Gl funera Sacri telis, summos impertit honores Dux bonus. cfice Iare in I cum laudes orum,
De Pipino Francorum Rege docebit Ilio Caruolensis: Audiens, inquit,i ex te atilliini Pontificis Stephani aduentum nimis festinanter in eius venit occursum, x descendens de equo suo, cum magna humi irate terrae prostratus eundem suscepit Pontificbm , cui devices iratoris usque in ali uantum locu in iuxta eius sellam properauit, de euin gloria ad palatium duxit; de Ludovico II. Anastasius in Nicolao excellentissimus, quem cum vidisset Augustus, ,buius in aduentum cius occurrit, fraenumque Caesar equi Polvieci ς suis manibiis apprehendens pcdcstri morς quantum sagittae iactus extenditur traxit Dices, opin br infra maiestatem imperatorum suisse quod ad fraena Pontificis piirpurati incederent, ad osculunt pedum procu labere it, id temere dc inconlider ite honori B Petri datum nimiani fuisse ear it hii 'n' litatem. Peccauit sorte Clodo iraeus aplud Hinciarum in vita S. Remigii qui coronam Sure in b. Petro pionali in ad param Holinis da transnu sit, a quo regnum appellata est sigcber tusis annot L. ipse vero Rex misit Romam coronam aut ca cum gemmis, quae regnum appellari solet. Quarς innocentius s. Pontis serm. au scito n. Sylvestri. Romanus , inquit. Ponti sex in signum iiii per i utitur risno,ia in signum pQntificii mitra sed initra seinptri ut iii Rubique regno vero nec visique nec semper, qui pontificalis aut ritis prior est. M
dignior, δύ dimisi r quam imperiali g. Hermodius lib. i. c. s. venientis Domino Adriatio in castra rex seisimus occurrit, id descendenti de equo tenuit si repam . duxitque per manum eum in tentorium. Honote in igitur hunc habuerunt Petro reges da imperatores, qui
uinati cum Romae oronantur spoliachi, se nihil 'edictures de omnibus quae ad Pontifi
18쪽
eem aut Romanos pertinent sine Pontificis ipsius consilio c. fundamenta, de electionibus in vi, in Roma nullum placitum aut ordinationem faciam de omnibus quae ad ianctitatem su in , aut ad Romanos pertinent sine vestro consilio. Hincinarus Remensis ep. 3. c. H. Apuc illariorum ministerium sumpsit exordium, quando Constantinus Magnus
Imp. Christianus ei sectus. locum, de sedem suam, vi bem scilico Romanam, Papae Srluestro edicto priuilegii tradidit, &Birandium migrauit. Tunc responsales tam Roma sedis, quam Sc aliarum praecipuarum sedium in palatio pro Ecclesiasticis negotiis excubabant, aliquando per Episcopos, aliquando per Diaconos hoc ossicium gerebatur Lint pra idus Cremonensis Episcopus in legatione ad Nicephorum Phocam Imperatorem Constantino pohianum haec habet. Constantinus Imperator Augustus, qui hane ex suo nomine condidit ciuitatem S. Apostolicae Romanae Ecclesiae, ut erat Cosmocrator, multa donaria contulit. non in Italia solum, sed in onauibus pene occidentalibus regnis, nec non de Orientalibus, atque Meridianis , Graecia scilicet,ludaea, Perside, Mesopotamia, Rabylonia, Aegypto, Libya, ut ipsius icitantur priuilegia, quae penes nos sunt. Sane quicquid in Italia, sed de in Saxonia, Baioaria , omnibusque domini; mei regnis est,quod ad Apostolorum xeatorum Ecclesiam respicit Sanctissimorum Apostolorum vicario contulit dec. Cur Imperator vester non idem facit, ut ea quae suis in regnis sunt, Apostolorum Ecclesiae reddat. Vtut sit, Romanus Pontifex siue a Constantino Magno, de aliis Imperatoribus, siue a Pipino, Carolo Magno, Ludovico I I. tot ornamenta imperialis dignitatis accepit, pcrnongentos plus minus annos ea iure possidet, debetur id Vicatio Clitisti, successori Petri , Ecclesiae Christi auae principi, ut amplissimam maiestatem, de reditus ea maiestate dignos obtineat, ut rebelles dc transfugas a fide cocrcendo, reliquos Principes auctoritate ac imperio in ossicio contineat, de qui rerum spiritualium principatum habet, in rebus co poreis ac ciuilibus non ultimo loco censeatur.Sed verba tua, Casaubone,iam audiamus.
DE PRINCIPATU ROM. PONTIFICIS.
DIATRI SE III. VERs A tua sunt Sedes Romana quae prima inter Patriarchales quondam satis habebat censeri, Domina eccletiatum esse, atque agnosci dudum est cum voluit. Miror te, Casaubone, cum aduerteris Romanam sedem primam inter patriarchales liabitam, non item attendisse eandem a Patribus vocari omnium Ecclesiarum, quae toto orbe sparsae sunt, dominam Sc parentem. Certe D. Iter eus libri I. cap. 3. errorem tuum ante mille quingentos annos clarissime damnauit, his verbis: Ad hunc Apostolatus Petri principatum, propicrpotentiorem principalita omnem Ecclesiam conuenire oportet; Tertullianus libri de pudicitia cap. I. i 3. 2 l. Pontificem Romanum vocat pontificem maximum . Episcopum Episcoporum, bonum pastorem, Benedictum Papam. Apostolicum n. Cyprianus lib. I. io. x s. principalem Ecclesiam Petri, cathedram a qua unitas sacerdotis exoriatur. lib. 2. ep. s. unum esse Deum ait, unum Christum, ed unam Ecclesitam, de Cathedram unam sa-
per retruria Domini voce fundatam, aliud Sacerdotium constitui non posse , lib. ep. s. Romanam Ecclesiam ab omnibus aliis pro matrice δί i adice Catholicae Eccle-sae esse agnoscendam.Siquid in te oris esset, agnosceres utique in veteri Ecclesia Romanam sedem non modo inter patriarchales primam habitam, verum de omnium Ecesesiarum Dominam ac parentem,quod diserte Patres supra docuerunt. Athanasius ad Felicem, ob id vos, praedecessoresque vetitos Apostolicos praesules in summitatis arce, constituit, omniumque Echlesiarum curam habere praecepit. Notum est illud Hieronymi ad Damasum, ego nullum primum nisi Christum sequens Beatitudini tuae, id est, Cathedrae Petri communione consocior , super illam petram Ecclesiam aedificatam esse scio. prosper lib. de
Sedes Rama Petri quae passiorata tu ris cZa caput mundo, quidquid non 8o fidei armis
Non me clam est Graecos homines super ea re verbis velitatos , de Romano Pontifici controuersiam status secisse, alb principatum Ecclesiae a principe urbe Roma, non a Petro petendum esse duxerunt. Ita enim Zonaras in Constantino, mi inrερρον ἄλ-προ ει γ βυ- αν ne γ ν ς- 'ας - τευόν άDrγαγε πω ivχυὸν H G - α τη-
19쪽
ora λὰ τήν πασμγo i, γ es'. miν SNnλεια, συπνῶ, Byriatium . qui episcopatus erat Thraciae . Heracleae, ad Patriarchatus honorem extulit, veteri tamen Romae principarii seruato prodiret aetatis reuerentiam . tum quia Roma imperium Constantinopolim translatum esset. Idem Zonaras in; na in Canonis tertit secundae Synodi. quem nos subdititium& adulterinum merito credimus, Principatum Pontificis Romani agnoscit: Canonia verba sunt, γν , --πολεοιι ei σκοπιν G τυις ιι si γν τ γέ iis dii 4 , ,εα. ρι α ν. Constantinopol. Episcopum habere Principem honorem post Roman. Episcopum, quia ea urbs est noua Roma. Zonaras in interpretatione Graeca
Canonum, quam in serenissimi magni Hetruriae Ducis Bibliotheca legi haec habet .m iEi, i,
hanc , , O , quidam aiunt fgniscare Constantinopolitanum Episcopum esse posteriorem
rempore non honore, Romano. idque confirmant auctoritate r8. Canonis S3nodi chalce don. quo praesentis canonis mentio continetur , 5 dicitur, Ac nos eadem de priuilegiis sanctissimae Ecclesiae Constantinop. statuimus, quae Doua Roma in. Etenim throno veteris Romae, quia vibs illa imperat, patres merito principem locum dcderunt , volueruntque secundum tribui Constantinopoli, de Sanctissimum thronum nouae Romae cundem ha here principatiam, merito iudicantes urbem imperio & scnatu bonoratam, iisdem priuilegiis utentem quibus vetus Roma rerum Donina, in Ecclesiysiacis ei iam rebus ex aequo cum ea attolli,secundum locum tenere debere. Sic igitur illi argumentantur, 3e pni honor utrique urbi datur, qui seri potest vi praepositio, si , significet inferiorem gradum
Sed lustiniani nouella i3 o. aliter canonem intelligendum ostendit. Ait enim , declaramus secundum desnitionem Sanct. S, nodorum Sanctissimum Papam vctetis Romae primum esse sacerdotum omnium t Beatissimum autem Constam inop nouae Romae secundum locum tenete post Apostolicum thronum veteris Romae, & aliis omnibus antcponi. Vnde liqui
do apparet, praepositionem, signiscare subiectionem, & inferiorem gradum. Velum de
aliter seri non potest ut idem honor utrique tribuatur. Necelle enim est cum nomina via triusque throni reseruntur, alterum primum esse, alterum secundum , &in sedendo quoties conueniunt in subscribendo quoties opus est. lnicipietatio igitur praepositionis id,
quae astruit signis cate tempus non subiectionem , eis violenta & praua. Sed S Titillanae s3nodi 3 c. Canon perspicue indicat, prapositioncm Q , significate subicctioncm, qui ait sedem Constantinopolitanam secundam este post koimam. Vtrunque Canonem secundae de
quatiae Srnodi subdititium S adulterinum cile credimus.Quod non exista mauit Zo aras enivi Graeci recentiores primatum Romara tedis, Dona Beato Petro, sed a principatu vitiis Romae petendum putarunt. Sic enim Anua Alcxij imperatoris filia lib. i. Alexiadis cum reliquis Ecclesiae Constantinopolitara si lias realicis sciuit, cur μεGπεί κε μήτ' viai ά ε--nxη διι . translato Constantinopolim ire retro, translatus est Ee ordo, principatus oethroni pontiscit. Apud Baiiciam im Franciscus aiebat ucre, .ne e. se rc po r; xias
solus in Domino mortuus est incccse est igitur, ut Romae I piscopus locum cius Obtineat. respondet
20쪽
responitet Battaamus igitur quia Christus Dominus Hierosolumis mortuus est, Hieros , lymitanus Episcopus pilucipatum Eccli liae tenere debct, ut qui lociam obtineat primi nostri
Quod At ante hunc Nilus Thessalonisseniis codem arsumento defendit, ic Graeci plerique omne , nostia aetate mordicus te crat .sed vel cres patres non ex eo tantum quod Roma
mortuus fit Petrus,Romano Pontifici principatum attribuunt,at quod Petrus a Cluilio princepi Ecclesae constitutus Romae imperii Ecelesia f. domiciliu posuerit qui principatus in successotes eius transiit. B. Augustinus e p. i qui possiet non curare conspirantem multitudinem inimicorum , cum se videret Romanae Ecclesiae , in qua semper Apostolicae Cathedrae viguit principatus , per communicitorias lit cras csse. Cominichum. B. Hiero nymus in dialogo aduersus Luci serianos C. Ecclesiae salus a summi sacerdotis dignitate pendet, cui sinun cxsors quaedam , dc ab hominibus eminens donatur potestas, tot in E clesiis effici Atur schismata, quot facerdotes. Agnoscis, Cafaubone, opinor, unde mali labes orta: neque enim aliunde hoeses obortae sunt , aut nata schismata , quam inde quod sacerdoti Dei non obicini cratur , nec unus in Ecclesia ad tempus sacerdos, de ad tempus iudex vice Christi cogitatur , ait Cyprianus lib. i. epist. 3. Optatus Mileuit. cle ganter lib. a. Ergo quia probamus eam esse Catholicam Ecclesiam quae litui toto terrarum orbe dii sa , eius iam sunt commemoranda ornamenta, quae quinque sunt dotes, inter quas Cathedra est prinaa. lgitur iacgare non potes s ctem urbe Roma Petro primo Cathedram Episcopalem esse collatam in qua sederit omnium Apostolorum caput Petrus, unde de Cephas appellatus cli, in qua una Cathedra unitas ab omnibus seruaretur, ne singuli Apostoli lingulas sibi quisque defenderent, ut iam schismaticus se peccator esset, qui contra singularem Cathedram alteram collocaret, unde sequitur Casaubonum schismatiacum, de peccatorem esse, qui conrra singularem Cathedram ire audeat. 8e aliam oppo nat nuperam , de inanem. Iii Epistola Valentiniani imperatoris quarta Synodo haec verba
nuri Episcopus Romae urbis, cuivis sacci dotium omnibus superius antiquitas nobis prodidit, locum de sacultatem habeat de fide, de sacerdotibus iudicandi.Hic locus ita concipi
tur in notia editione conciliorum. Vulgo legaturA τ ἰερως- αι molων i a rara 'ς π irae , male quia non respondet Latino textui ex quo in Graecum vi rtitur. Dixeris forte, Petrum, cui
Domini oues commisi' sunt primum Antiochie sedisse deinde Roniae, idcίque Antiochenum Episcopum proprie retri succcitorem, dc Ecclesiae c.iput habendum Respondeo, P. Petrum Eccletiae principem non modo Antiochiae, verum de Hierosolymis.1e plui ibus aliis in urbibiis, Reipub. Cliristianae tum primum nascenti praefuisse , iurisdiistionisque primariae munera quaedam obisse, scd spiritu Dei demum eo ductum, ubi terrarum de orbis caput δί imperii domicilium erat , ut expeditior Ecclesiasticae rei adminis ratio esset , eaque loragius in dies sundi ae diffeminari pollet: non ex eo tamen sedis Apostolicae iura, priuilegiaque manant, quod uniue si caput, ca urbs habcretur, sed quod ibi eximius Christi Vicarius cui Ecclesiae gubernacula commilia crant. imperii Ecclesiastici sedem esse voluerit, canaque sanguine suosAnarit, τ γ βοπαλε ισης ita βώς-πeλεως oi Gἰς α - ἐαγ ms --κλ nuiς γ Cum enim urbs imperans, de domina pie 5e sancte diligitur, commune lucrum est sanctis Ecclesiis ubicunque sunt, ut patres asserunt Ephelino Concit. p. i76. ibidem pagi n. is3.iyi. Romana Ecclesia dicitur Apostolica Cathedra per cinmeiat latra. τη-
ἄm - . Quanquani omnes urbes ab Apotholis insessae Apostolicae Ecclesiae dici p , sunt. Sic enim Nicephorus Patriarcha Constantinop. Antiochiam sedem retri appellar,
α μων σανεκθαμε ori σεως : quae Antiochia sedes Petri Apostolorum principis, in sacrarum imaginum iiiiuria consensit. B. Augustinus serim. 1 f. de sariis,Petrum solida mentis Ecclesiae Dominus nominauit, de ideo digne fundamentum hoc Ecclesia colit, supra quod aedificii Eeclesiastici, altitudo consurgit. B. Epiphan. p. i92. ο γινα ων πς re γις α in GEM , ἐξελεξαντι πi ον Hrit τῶν αἰτουμο τῶν Christus cum sciret cui ex si is primae deferetidae eliciat, Petrum clegit, quem caeteris discipulis ducem ac magistri in praesceret. B. Chrysoilon iis scrnaone de cruce, ο συρος τι πεπιε νι ρυς ιν , Crux Petrum criterorum caput effecit, soli cnim Petro Dominus dixit, sequere me, ut Cluilli crucem cum