장음표시 사용
41쪽
Diis venerabundi osculamur, aut manus, aut pedes. Osculatio enim adorationis genus suit,
Lucret. Tu- portas propter ab re, Signa manus dextras ostendunt attenua i
Hsalutantum lacu.praeterque meantiam.
Guainas Tyrannus Cnnsostomum legatum excipiens τών - ἰνου διξὰν γ --- ait Theodoret .l. s. his h. id est, dextram eius ad oculos sitos adduxit, silio que ad a. cra eius genua admouit. Apud Suid Leontius Antiochenus Eusebi C6stantis uxori rosam ivt se inuiseret respondit , Has leges tibi dico, ut Episcopis auctoritas sua integra.st, E lolio
tuo descendas, obuiamque mihi procedas. κω τ γ φαλήν P 3 A: caput, inquit, meis manibus sebiicias. Ambros de dignit.sacerdot. c. r. Regum c9lla submittuntur genibus sacerdotum, dc exosculatis eorum dexteris. August. de Verbis Apost. ferin. 17. ad Ecclesiam curris Episcopum videre desideras, ad eius pedes volutaris. Valentinianus Imperator obtestabatur Episcopos, ut Mediolani eum eligerent Episcopum, cui rite caput submit tere posset, ut Theodoret. lib. . c. . Paulinus invita Ambrosj ait, eum puerum sorori suae
auertam manum ad oscula Episcopi ritu, de augurio praebuisse. Philippus Imperatorum primus hi isti fidem amplexus est. Is reuercnter ad Flaviani Roin. Pontificis pedes se prouoluit. Anno Salutis 1 3 3. Iustinianus magnus ad Ag i peti Pontis.pedes accedit,Vt prodit Nauclerus. Ius linianus II. Constantino pontisci pedes exos latus est. Regino l. 2. ad eandem humilitatem descendit Pipinus Breuis,& in Stephano Pontifice Christum reueritus ad pedes eius ossiculum admouit. Sanct. Anseluius l.r.Collectaneorum,Carolus Magnus Adi iano, cle Stephano II. Henricus IV. Benedicto III Crescentius Romae consul Ioanni 17. I ridericus I. Alexandro III. Sigismundus Imper. Constantiensi concit. Martino V. Albortus & Ioannes Palaeologi Florentino concit Eugenio IV. pedes exosculati sunt, a rante Platina, quem reuerentiae cultum aetate nostr Carolus V. Imp. Reg que Galliae de Angliae Alexandro rontifici praebuerunt. Constantinus Magnus stratoris munus apud Srluestrum rontis in obiit, 3c eius equi arrepto fraeno Apostolicum patrem Lateranum usque deduxit, Si Photio fides in Nomoca
raone.Graeca lic habent, is κροτῆσεστ χαλιναν I ι vim τοῦ λατ--uυηMν, υπι τ φοῖν ἔ-γου πετρους ino ἰποι σα i. quod δca ripino, Caroloque cum filio, Stephano de Adriano pontificibus praestitum este nostrae historiae loquuntur. Agnoscebant illi Deum in homine. pastorique honorem exhibentes, in grege se numerari testabantur. Illa enim pedum ac genuum amplexatio supplicem antimum,& parentem, iam ab heroum temporibus indi. cauit. Vnde apud Homer. ilia. .vit. X. --λαβε γουνα ιυν κύσε χ ue
Manibus Achillis genua cepit, Sc genua osse datus est genua tua amplector Achilles. Hac querela non contentus, indignE sers, quod Pontifici Pomano gladius uterque,& aliis Episcopis iurisdictio non tantum illa spiritatis . sed etiam ciuilis anti aduersio, gladiique potestas ab tributa siti Ego vero indignissime fero Casaubonum virum eruditissimum id sugere quod neminem paulo humaniorem fugiat, qui gentium pene omnium eam consuetudinem fuisse nouerit, ut sacerdotibus iudicia committerentur. Deut. 17. iudicium capitis in pontifices collatum, quibus si abessent, Levitae iudiciis praeerant, quae non nisi duobus Levitis assesloribus exerccri poterant. ait Iosephus l. .c.8. εκαι - διδι eois puce; ζετα AAM .Hαὐτ
τ ἰερί- ν- τ λευιτῶν. incuria sapientum apud Hebraeos, quae hacamin dicta, sacerdotes de Levitae principem locum tenebant, ait Rabbi Maimon l. 3. Druidae olim in Gallia iudiciis Praefuerunt, quorum antistes veritatem lapide expresam e collo suspenderat ait Ammianus. quod idem Diodor Siculus lib. 2. igvptiis tribuit. ait enim, cin α γυ rae, Uno τη, αλ 3. I τροπιλώ, μῶσους ἐφθαλα, ἴλαύουσαι , si S in τύ παρυακι εἶ -- diu: id est, in Aegipto iudicum Antistes habens veritatem e collo suspensam oculis conuenientem , maximamque librorum ante pedes copiam. Subiungit postea αυγμα ἐάλιν εο F λ ei υσῆι δευσε Θρ- , ον. veritas, inquit. lignum est e lapillis sum mi pretij cc inpositi im . quod ex aurea catena pendet. Qui ritus ab Hebraeo rontifice desumptus,in Paedaliis Indica gente mos idem tenuit, ut ait Nicolaus de moribus, ubi qui in popu-io prudentissimus suit, is rei diuinae operabatur, unamque a Diis iustitiam expetebat ; eius
τ λων κίεν ex eat πλῆν διαπιο Astactato nostra in Turcis , qui Mupthi dicitur, id est,
42쪽
nisq; omnibus ac praffectis ius dixit . religionum interpres , dc summus rei diuinae
procurator, ac viricus Pontifex. Maiorum nostrorum aetate Campson AEgyptius apud Agurenos omnes , de Mammatuclios eo loco fuit, a Sc limo vita in agistratu Pre motus.
Per a Sophus, ipse summus superstitionis suae doctor. ac interpres, suum Mupilii qui iudiciis praesi , apud Tauris urbem habet. Apud Reges Fessanum. Catoanum . Telmessanum, Mazroelii uni in Astica Pontifex iudicia moderatur . sicuri 6e apud Tartaros in urbe Sinarclianda. Sed ut iii populo Christi verse inur, Ecclesia controuersiarum ournium disceptatrix ipso Domini ore constituta est, lat. 33. Certe i. Corinth. 6. Christianos Paulus arguit quod e suis unualiquem iudiciis non praeficerent. Concit. 3. Cartha g. c. 9. Sacerdotibus causatium cognitio datur. Constantinus Imper iudicium de iurisdictionem Episcopis mandati it , ait Niceph. l. . c. 76. Idem voluit a ciuili iudicio ad Episcopos prouocari posse, Sozemeno narrante l. i. cap. s. Theodosius maior potestatem omnibus secit, ut a soro ciuili contestata lite ad Ecclesiasticum forum confugere possent,quod Δί ab Arcadio de Honorio fratribus i ncitum est, i. si quis ex consensu. c. de episcop. audientia nec minorem Episcopis quam praesecto praeuario in iudiciis attribuunt auctoritate R. Iustinianus nouel. ix3. g. Sa quis contra monachos 5c clericos a necessitate iurisdictionis ciuilium magistratuum liberos esse declarat. Idem statuit Carolus Magnus in constitutionibus: quod iam olim solenne suisse discas ex Augustino ep. i 61. Ambrosio epist.78. ad Theophilum, concit. Mileuit a. c. 13. quae quidem omnia cum auctoritate Dei nitantur, de ab ipso Christo Catholicae fidei parente prosecta sint eam vi in habere debent, ut ab hominibus minus pias quam pervicacibus in controuersiam vocari non possint. Hoc igitur arcte tenemus pontificum potestatem, non hominum ope de ingenio ad eam amplitudinem ascendisse, sed a Christo Domino ductam, adauctam, cxaggeratam esse, principes ac Imperatores id egit se,ut ab iniuria hominum iu diuinum integrum esset. pontificis inquies, ambitui in aliis sorte serendus, sed in hoc intolerabilis quod se supra totius Ecclesiae concilium esse contendit. Grauis accusatio sateor, & a pnd Theologos diu muliumque agitata, sed quae Christi Domini verbis stare debeat Tu es Petrus, &super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. Petrus Ecclesiae caput est, Imperator imper ij ac populi, sed non una virtus que est ratio. Imperator ita populi caput est, ut tamen ordinibus populi conspirantibus inse-xior sit, quod ius illud capitis a popolo ipso acceperit. lus autem capitis in pontifice Romano non ab homine, sed ab ipso Deo constitutum est, cuius edicta, decretaque hominum arbitrio .
rescindi, mutari,ininui, restringitae non possunt, unde sequitur rornrisicem Romanum ita caput .
Ecclesiae esse, ut ex Dei instituto, reliquo esiae corpore nobilius superius, eminentius sta Quare Ecesesia si locurri in unum conueniat, ratione sui corporis iii unum congruentis nullum ius singulare Se eximium habet, scd ratione capitis, quod corpori und que coniuncto praeest, cum eius imperium a Deo sundatum sit monarchicum ao singulare. Concilio certE Chalce donensi act 3. prius appellatur Pontifex, quam concilium nemine reclapiante. B. I coepist. 8 . ad unam, ait, Petri sedem uniuersalis Ecclesi e cura conquit, ut nihil v aquam a suo capite dii sideat. Nicolaus primus epistola ad Michac lem ait, sedis Apostolicae iudicium omnibus ma- lius a nemine sole retractandum. Gregorius II. epistola ad Leonem Armenium, Constantinus, inquit, Constantis filius ἐνωμα o. λογα, io ιν ita
feret Synodus generalis cocumenica, promisit sic non cum illis sciturum, ac loquuturians imimperato ita potestate . sed ut priuatum hominem, di quod ab Episcopis suetit probatum se Probaturum, oc bene sentientes admissurum, malc sentientes repudiaturum, de Dei gratia viros idoneos misimus, de sexta nodus cum pace habita est, unde agnoscas conciliis prinsuisse Romanum Pontificem po legatos suos, non item imperatorem. Occurres sat sciό, Casau bone, dicόsque, ab Othone primo concilium Romam indictum, ut loannes XII. Pontificatu pelleretur, de loco eius Leo vli I. sussi tetur. Ea Synodo Ioanni vitio datum est, quod horarias preces non recitaret, signo crucis non se muniret, ut prodit Linthi randus, lib. 6. c. 7. respondebo, id temporis Imperatores in italia, Germaniaque omnia iura diuina ac humana miscuisse. 5c intolerabili barbarie in capita Pontificum,quos arbitratu suo vi, dc armis instituebat, destituebat saepe esse grassatos: unde reperti tuc toporis Potifices ab Imperatoribus
Per vim 3c iniuriam obtrusi, quorum vita, mores, instituta parum in commune probarentur,
inter illa dissidia Ioannes X ll. Leone VIII. pulso Ponti sciae sedi restitutus est. Benedictus V.
43쪽
sanct stinuis , anno i I c. semel in synodo Roman. per causana sinis malis causam dixit eamque probauit tribus deinde aliis Synodis Romanis insciti sinate postulatus causam dixit, de obtinuit, non quasi consilio inscrior cisci, sed quia ius suum in scillimate priscopis expo nere debuit. Tenendum igitur est, quod Lateranensi Concilio sub Alexandro lii. defini tum est in Roniana Ecclesii a cum aliquid specialiter constitimur pontificis auctolitatem se quendam ciste, nec superiore in appellati posse , cum Pontifice nemo superior sit Lateianensi concilio sub Leone primo, soliis Rom. Ponti sex super omnia concilia dicitur auctoritatem habere. Ephesna Synodo pag. i o. in fronte epistolae, quam Episcopi qui Constantinopoli erant, ad synodum Ephesinam scribunt, haec verba lcguntur, i . e.
ι- ,αλιω, ν- παπι τ ι καθ' ἀγα, - οἰ - κῆ Wήρ - , Epistola ab Epilcopis qui Coia stantinopoli reperti sunt reddenda sanctissimis Episcopis patribus Celestino, Cyril , iuue. nati, de omnibus qui nobiscum sentiunt, sanctae dc cucumenicae Synodo, primus appellatur
bis allatae sunt a sancto, de cum omni adoratione nominando rapa Collat lino Apostolicae Ca tliedrae priscopo legantur .ex quibu, vestra beatitudo cognoscerCPoterit, quantam curam xerat omnium Eccl sitarum. Cyrillus dixit, literae acceptae a sanctissimo sanctae Apostolicla Ee cletiae Episcopo Celestino legantur cum honore qui ei debetur. Legati dixςre. solenne est visiterae Apostolicae Cathediae in primis latine legantur : Vbi mihi nota , quemadmodum
Romano i ii imp litetae nisi latine non recitabantur , ita etiam datum id este pontifici Rom. verropter Sacerdotii Apostolici amplitudinem imperatoria mascstate digniorem, elu, literae satine legerentur,cti prius auditores Capita detexissent: cum recitata citet epistola Celestini ad ynodum in haec vel ba, naisimus ad vos legatos nosti Os,qui actis concilis intererunt.& ea que iam ante a nobis dc inita sunt, e plicabunt, es expedient, quibus asi sum praebitum itia vestra sanctitate non dubitamus, omnes F pisse pi excla arunt, resin καια κιλις mi . hoc iustum est iudicium, noli O Paulo Celestino multos annos Celestino custodi fidei.
unus Celestinus. unus Cytallus, una sidcs Synodi, ii ius Epis rus Caesareae dixit, de antea Celestimini typum p scripsi iste ac sorma in per literas sua, quam in by odo patres se licten
- e sit. isi σπου κελις ira a s χ ει Legatus raPα dixit , gratias vobis ago qudaci mrecitarentur vobis litcnt Sancti x Beati Par nostri. sancia membra sanctis vcifri, vocibus sancto capiti do sanctis vestris exclamationibus attulistis. Non enim ignorat vestra beatitudo
rulium Ponti seem appellarum, Ac ab eo in integrum restituti sunt. Soetomen. l 3. c. - Pla uianus Episcopus Constant in a Concilio Epliciano 2. ad Leonem Pontificem Rom. prouo cauit, ut ipse Leo docet, cpist. xi. ad Theodos. cundem Theocloretus Cypri Episcosus a Concilio Ephesino damnatus appcllauit, ut liberatus breuiar. cap. it. Ioannes Chrysostom. Synodi decreto exul, i nnocenti; Pontificis opem prouocatione interposita, implorati r ,ut patet ex epist. Clirysostomi ad innoeeptium. Arinlinense Concilium Constanti, Imperitoris auctoritate Arianos muniens, rogatu Baiilis ab Episcopo Rom. irritum factum est. Baslius in epist. ad Athanasium , crrare quippe Concilia dc labi, nisi iudicio de auctoritate Romani Ponti scis constinemur, postunt, ab eoque rescindi ac improbari, quod de Concilio Ephesi no 1.ost edit B. Leo ep. 1q.2s ad Pulcher iam imperatrice , cuius haec verba sunt. Cosensiones . Episcoporum repugnantes regulis Canonum apud Nicaeam conditorii in irritum mittit iuue& per auctoritatem B. retri penerali prorsus definitione casiamus. Damasus Atii nense
44쪽
concilium improbauit, Leo decretii quoddam concili, Claalcedonensis irritum pronuntiauit ut est in epit L Damali ad Episcopos lilyrici Ac Leonis ep. 63. Agallio Pontifex in epissi q: in ad imperatorem scripsit, affirmat, se legatis suis, si discesserinta mandatis, quae ipse praescripserit. fidem ac auctoritatem derogaturum. Gelasius epist. ad Episcopos Dardaniae. Nicolaus ep. ad Michaelem indicant, Concilia non es le ante rata quam Pontifex Rom. ea probarit. ni- s. Coneiiij Basileensis Patres decreuisse Pontificem Concilio inseriorem. Verum hoc Concilium legitime quidem inchoatum e i, sed finis eius ab ordine legitimo abhorruit: decretum autem illud Pontifices, Eugenius, de Leo X. improbarunt. Iterum obiicies, concilio Constatinens Ioannem X X III. Gregorium XII. a Benedictum X III. magistratu esse pulsos, clectumque Martinum V. Sed occurro cauillationi, asseroque Concilium id temporis legitimo Pontifice caruisse, quasi capite multatum, ideoq; in iis quae fidem spectant errare potuisse, non in cligendo Pontifice. De Iurisdictione Ponti scis, edictis, legibus, decretis quod nonnulli obiiciunt. eam vim non habere , ut homines mortiferi peccati periculo ob stringere pollint, tibi,caeterisque, vel inscitia, vel taculi vitio peccantibus hac in parte satissifactum esse cupio. Non solus, fateor, dia eo errore es, nec id ius solus in dubitationem vocas. E viris eruditione elotis nonnulli iam pridern extitere, qui ius illud Pontifici controuersum facere conarentur: nam dc Ioannes Gerson 3 .parte lectione 4. de vita spiritali, in ea est sententia , ut arbitretur, Pontificis porcstatem, eo usque modo proferri, ut oblig are periculo mortiferi peccati in his tantum possit, quae iure diuino vel praecepta, vel vetita sunt, quasi sit ea tantum Pontificis potellas, ut interpretari ius illud diuinum queat, non nouum constituere.
A quo libenter audiam Mattha incit . ubi dicitur, quae Caesaris sunt, Caesari reddenda, de iure diuino agatur , an de vectigalium solutione, quae iure ciuili statuuntur. Paulusne Rom. 13. de iisdem loquatur, dc ea lex ab Ecclesia lata, vim suam obtineat, mortalisque is reccati per iculo obstringat.Meti id igitur in alia omnia saniores Theologi iam olim dis elisisti 'omnibus suffragiis Gerionis sententia damnata est, si prisci temporis memoriam rei ioces. Sie enim illa sancta Theologorum canities definiuit, 2. dii. . de D. Thomas i. t. q. 96. n. . Franciscus a victoria relectione 1. de potestate Ecclesiae 4.3. quibus auctoribus illud sancte, firmiterque tenendum est, poste summum Pontificem leges ferre, quibus nouum ius constituatur, quod singulariter sacris illis instrumentis ac iuret diuino non sit comprehςnsum: cum enim id iure diuino praecipiatur, ut Ecclesiae piae matri fidem ac obedientiam praestemus. eiusque pasto tibus morem geramus, in iis Quae Dei legibus non aduersantur, illud utiq; consequitur, ut Potitifices, ipsaque Ecclesia ius nouum constituere possint, legi Dei consevtaneum, cuius necessitas pcccati mortiferi periculum iis, qui non paruerint, afferat. Ioann. enim i Christus Dominus his verbis suos appellat s Sicut ini sit me Pater, δί ego mitto vos. Vbi Chrysostomus suum, ait, cistelinquit ministerium. Theoplaylactu meum, ait, suscipite opus. Christi autem opus in eo vertitur, ut leges condere possit. Cyprianus I. . epist. v. illud: Qui vos audit, me audit, ad Apostolos, eosque, qui Vices eorum gerunt,trahit . sed Actorum 11. diserte id significatur his verbis: Visum est Spiritui sancto, Ze nobis, nihil ultro vobis imponere oneris, nisi haec necessaria, ut abii incatis vos ab immolatis. An inraduerte necessaria vocari, quae Pontifices. caeterique Ecclesiae pastores impetant, quare neces litas nobis imponitur , ut illa teneamus. ibidem dicitur, Paulus pertransiens ciuitates praecipiebat eis eustodice praecepta Apostolorum dc seniorum: vides o praecepta es c, de necessaria esse. Ideo Chrysost. homil. 33. in Acta: Video, ait, breuem epistolam, neque epicheremata, nec syllogismos habentem, sed imperium. Illud praeclare Tertullianus in Apologet. c. s. propterea sui catis de morticiniis abstinemus, ne quo anguine contaminemur, vel intra viscera sepulto. Con tam inari, ait, mentem sanguine, qui idolis immolatus tuerit, quia lege seniorum id vetitum esset: quod praeceptum id temporis qui violassci, dubium non est, quin mortali peccato contaminaretur, cum Augustin. ep. is . huic rei fidem astruat, his verbis: Aut certum est esse idolothytum, aut certum non esse, aut ignoratur. Si ergo certum est, licet tibi fame sit moriendum, melius Christiana virtute respuitur. Si autem vel non esse scitur, vel ignoratur, sine ullo conscientiae scrupulo inusam necessitatis assumetur. Potius ergo moriendum est, quam peccati mortiferi macula suscipienda, praecepto Apostolico violato, cuius rei vel in quadragesima exemplum tibi ponitur, de qua cum ab Apostolis praecepta sit Ambrosus sermone 3 . ita loquitur : In totum non ieiunare quadragesimam sacrilegium est, ex parte violare peccatum, de quidem id mortiferum.ideo concilio Gangrensi c. 1 . coetu piorum prohibentur , qui indicta iciunia nulla necessitate soluunt. Dcuter. i7. Facies quaecumque dixerint qui praesunt loco quem elegerit Dominus, & docuerint te secundum legem eius, sequoris i sentcntiam eorum: qui autem superbierit nolens obedire Sacerdotis imperio, ex de E to iudicis
45쪽
to iudicis morietur. Ac ne sorte putes illa verba sic e audienda, ut Controuciliae tantum in interpretatione diuini iuris exortae Ponti scis arbitrio per massae sint. Accipe quae praemissa erant eodem loco: si difficile de ambiguum iudicium csse perspexeris inter s-nguinem de sanguinem,
causam A causam, lepram & non lepram . x iudicum Hater portas tuas videris verba variari,
Sacerdotes indicabunt tibi iudicii veritatem. Dices fortasse de leg:s interpretatione, non de iure ciuili locum illum accipiendum. Bellum vero pci fugium: Quis nescit lege Mosii 1 ciuile ius esse comprehensit in , dc eius intelli eutiam a Sacerdotibus petendam, ad quos ipsius legis verbi ς prouocatio data est Quis nescit ad urbium portas, apud Elati de Iacobi nepotes ius reddi solitum in ter priuatos, ut ex libro Iob , veterique in strumento comperimur Et tamen oppressi iudiciis illis ciuilibus, Sacerdotes appellabant, quibus qui non paruissent in eos capite animaduertebatur. At capitis rana in sacris literis nunquam nisi mortifero peccato it satur. Ethnicus est, qui Ecclesiae non parci; at opinor Ethnicona iacmo contumacem a mortis ero peccato integrum esse dicet. Adde quod lex civilis obstringere nos ne sitati l ibi seri reccati possit, ut re imperium patris in filium 1 . Petri x. Subiecti ei lote omni cieaturae propter Deum: haec est enim voluntas Dei. Ro in. is . Don solum Proprer iram sed & proptes conicientiam. Qui potestati resistit, sibi damnationem acquirit. Quod si morti aeternia addicitur qui ciuili potestati non paret, qui tummo gregis Dominici pastori obedienti uia. fidemque non praestat , ea grauioris noxae reus erit, quo res spirirales ciuilibus de cadueis disiatorcs. grauiorcsque habentur: qua tamen in re ita viri Prudentes ac pij statuunt, eam legem Ecclesiasti cani mortaliis peccati periculum imponcre non parcimi, quae ius diuinum peccati mortiferi reticulum denuntians continet, vel aliquid in re graui lethi seri peccati periculo sancit. Adduc ne summii quidem Pontificcna de releui legem seire posse, quae necessitate peccati mortiferi non parentibus imponat. Docet Alphonsus a Castro lib. i. de potest. legis poenalis c. s. Licet enim Deus in re leuissima possit hominibus vinculum peccati lethalis iniicere, quod eum s cisse arbitramur in primo illo pzrcepto, quo parentes hominum e luto rubro fictos ab esu pomi destruit, post lapsum tamen hominem, non est verisimile Deum praeceptis de re leui desit uolaria necessitatem mortiferi peccati alligasse, ait Bernar d. l. de praecepto de transgressione. Cum autem a Pontifice lex lata est de re grau:ori, quae tamen ad tua duntaxat humanum pertineat , non illucis equitur peccari icthalis piaculum esse contractum, nisi Pontificem id voluisse. liquido constet. Constare autem non potest, nisi voluntatem suam super ea re Pontifex aut voce apparuerit, aut verbis concerris in legeςxpresserit, cuius genetis sunt illa sub pecca to mortali, sub priuatione gratiae, vel indignatione Dei omnipotentis, Ic A postolorum Petri de Pauli, obtestatione diuina iudici j. interminatione gehennae, maledictione aetana, in virtute sanctae obedienti e de caeteris huiusmodi. inae decretis pomiscijs subiungi solent. Hoc amia plius de voluntate tontificis constat, ex pona, quae legi additur: cum ei timea ut de gradu deiiciantur, dignitate ac sacerdotio spolientur, humatio vel absolutio negetur ei, quem
Don poenituerit, aut Communicatione piorum excludatur,ea res peccati mortalis argumento
est. Sed alio nos telo perunt, qui tecum sontiunt. Edicta, inquis, omnia pontificum id unum agunt, ut suae ipsorum potestati nouos in dies cumulos addant, sacerdotibus de Ecclesiis pri-Dilegia . novasque immunitates tribuant, non ut prolapsos hominum mores iii melius resor ment: parcius ista non usquequaque illiteratis aut stupidis obiicere debuerant. Legisti unquam Gratiani decretum regorii l X. Decretales t Bonifacij v III. librum sextum, caeteraque rontificum edictar utiques legifes in iis vivam, ac spirantem iustitiae imaginem expressiani cerneres, omnes Rei p. Christiana partes sanatas, principibus vita rationem impcratam, po- pulo fidei, morumque regulam ascriptam, foro ciuili, spiritali usu os terminos stingulari dii ei-plina ac moderatione fixos animaduerteres, ut quia: fatum Dei non hic sentiat ille milii nihil sentire videatur. Quis autem Saccidotum immunitati Auctissimis illis ed chis optim. consultum iure succenseat, cum I cybiis ipse ra Esuptiis describens Sacerdotes a cultu Dei alienos cinere vectigalium exsoluerit. Jc a Pharisonibus amplissimas opes eis prospexerit, cum
Deus ipse sacrificulos ac Levitas suae sortis haeredes effecerit, eosque decimis, caeterisque priuilegias, quae sibi ipse praeceperat, ac reseruarat, donarit, ut Levitico saepc significatur. Adde quod ab ipfi; fidei Christianae inirijs non desuere conscelerati homines, qui pictate Sacerdotum, te patientia ad suum luxum abuterentur, quorum ut impiis conatibus medicina fieret, sanctiones se ri oportuit , quae dirarum Obnuntiatione perditos homines a nos aliis concilios. de vi Sacerdotibus asserenda deducerent. Dices, opinor, in o mnibus iudicijs appellari ponti-
. fcem polle indignum est, cum id sinc magistratuum ciuilium iniuria fieri non pollit. lnid verbdigii ii muni & a quis limum est, ut is omnes qui se iniquis iudiciis oppressos sentiunt, ad eum confugiant, qui communit omnium parcns ta pastor est, marithe x biius Ecclasiasticum de
46쪽
spiritale indoeptationem venit. Causas enim ciuiles ad pontificem appellationibus trahi adhuc inauditam est: quod tamen si fieret, merito fieret ut a corrupto iudicio ad integerrimum rastoris iudicium perfugium pateret. Nam de in publicis Regum ac Principum dissidiis, aetate sua pontifices ac Episcopos arbitros expetitos esse Giegorius Turon. in historia Gallica docet. In polonia Nomophylax. & Cancellarius idem Episcopus est , & quidem Gue ensis. In Germania Cancella iij tres Episcopi sunt, Moguntinus, Coloniensis, Treuerensis. In Gallia numeramus 33. cum Episcopos, tum Cardinales, qui Cancellarii fuerint. In conii io Regum polon in Ac Angliae Episcopi principem locum tenebam ut apud Sullanum Turcorum is, qui Cadis appellantur, Pontisces in secretius consilium, quod Divianum &citur, adhibentur. In Francia pares siue patricios mauis sex Episcopi sunt: sed intra oleas, illud
eximium est 3. concit. Carthaginens. cap. 9. quod super ea re sancitur in Ilaec verba. Clerici ne fora ciuilix frequentent, aut iudicium populare subire cogantur cum populi ipsius causas B. Paulus Ecclesiae cognitioni subiiciat, Christast .l. de sacerdotio, quartam muneris Pontificii partem in eo occupatam esse ait. August in epist. saepe controueisias decidit inter laicos, idq, sibi solenne esse alseuerat. Dices in foro Pontificio tot cata illationes, tot captiones,tot calumniae .lot defraudationes ac rapinae sunt, ut longe consultius sit, salinam suam domi quam Romς decoquere. Haud equidem inscior .rabulas de causidicos Grenses aeris sui parcos, alieni profusos, Romae peraeque, atque in Gallia reperiri. Sed ad consentaneum est,quod a causidicis illis peccatur,eius inuidiam in Pontificcna trahere, quo nolente, quo nesciente multa praetet ius dc aequum fieri necesse est. In Gallia nostra sanctissimae leges, aequis linia decreta, consuetudines mirificae integritatis ac iustitiae habentur, quae tamen rabularum auaritia ita peruertuntur, ut interdum amplius incommodi populo, quam commoditatis ex Optimis legibus asseratur: neque Regis ac legum id vitium est .sed eorum quibus administratio istis commissa est. In sacerdotiis quae beneficio Pontificis conseruntur, aliquid interdum fraudis intercedere non dubito, rudes homines, luxuque perditos promoueri scio & d bleo, sed eorum fraude fit, qui nomina Pontifici proponunt, qui testimonium pietatis & doctrinae indignis dant,qui mendaciis Pontificum aures verbera i , me bus ipsis per se clarissimis tenebras offundunt.Qua rersi indignitate Eduardus Anglis Rex anno circiter I IIo. adductus, poenam indixit iis qui Anglicana sacerdotia,nisi per appellationem eo res deducta esset, a Pontifice impetrarent, ait Polydor.l. I C. Et ut e peccato peccatum nectitur,anno 139i. Regis Angliae Iibertatis temerarius amor eo processit, ut in publico procerum confestu sanctio lata fit, nequis ultra Oceanum lacris Pontificis deuotionibus defigi posset, sed eius imperi; m Oceano
terminaretur, ait Polydor. lib. et O. de Annatis illis a Pontifice indictis quod aliquis criminetur , si quis non iniquus aestimator accedat, nae ille faxo videat. nihil umquam aequius, oppo tuniusque imperatum esse: bellum fictum in Italia, Galliaque commouebatur. latii ci allica maritu canebant Omnis in equis nobilitas, in armis iuuentus, belli nerui pecunia deerant: quid faceres in hac inopia Zmissionem militibus dares, sacerdotia, sacramque supellectilem vaenire, aut milites annona premi, bellum insectum deseri, Christi Domini cunabula crucisque ac sanguinis eius domicilium a barbaris vastari patereris. Vna ratio se dedit, qua bellicae rei, nominique Christiano consuleretur, ut cum sacerdotiorum redi as in Europa amplis smi sent, alendique exercitus partes viaris pene Ponti lex sustineret, vectigalia quaedam lacerdotiis impo uerretur, ad aerarium Pontificis deserenda: cautum igitur, 't qui sacerdotium cons queretur eius fructus qui primo anno lecti essent, in fiscum Apostolicum cederent .Quod edictum omnium gentium pene consensu sic approbatum est , ut illud Anglia sola detrectarit, iugi impatiens, & tamen in amplioribus sacerdotiis admiserit. Vectigalis huius a uilior Bomsa citas IX. anno i t . alii Ioannem XXII. aut botem faciunt. Franciscus Zara bella ait,Viennensi concilio statutum esse, ut sublato eo vectigali quotannis vicesima cuiusque sacerdoti j Rom. Pontifici penderetur meque mirum cuiquam videri debet Apostolico patri vectigalia sacerdotes pendere iussos cum in Leuitis ea consuetudo tenuerit, ut decimatum suarum decimas summo Pontisci quotannis praestarent. Atqui, inquies,bellum sacrum conquieuit sconquieuisse fateor: sed noua onera cinersere, quibus Pontificis opes impares esse Certum est. Anno deinde i 3 s. Concilium sasilico se habitum, Papiam quidem a Martino V. indictum, ob pestem Senas translatum, inde bellorum iniuria nasileam , quo Concilio damnatae sunt annatae, id est, primigeni j fructus: sed edita pragmatica sanctio quam Carolus VI l. Franciae Rex apud si turigas anno i 38. tatam, firmamque in Gallia esse voluit quae tamen cum piis omnibus,ipsique Pontifici grauis x iniqua esse videretur, a Pio II antiquata est, cui Ludovicus XII. Galliae Rex abrogationem eius est pollicitus: at senatui Iarisiensi aliter visum , quo suam authorita rem interponente ea sanctio aboleri non soluit, ait Guagninus l. io. Leo tamen X. hoc i-
47쪽
cit, ut tolleretur, dc cum Francisco I. concordata quae vocant transegit, ut rex eligeri ro riseique nomina subiiceret eorum quibus sacerdotia deserientur.
PONTIFICE s LLIGERE. DIATRI RE XI.
Libet hic tuum,dc aliorum errorem reuincere, qui Roman. Pontificem ab Imperatore i gendum censent, eaque maxime ratioue nituntur, quod Adrianus Pontifex Carolo magno de sede Apostolica bene merito ius eligendi Pontificis attribuerit, aliquot postea Pontifices ratum habuerint: de sane valeret ea ratio, si iura diuiua pet inde ac I ses humanae se haberent. Apud homines enim in priuilegiis a rege saepius stinatis, de longi temporis usu corroboratis praescriptio valet, in iure diuino praescriptioni nullus est locuς. Atqui talis adhuc intellectum est, Petro Rom. Pontifici, caeterisque munus adem obeuntibus Ecclasiam ore Christi Domini concreditam, pastorum elcctionem attributam, cuius rei sacultatem aliquam Episcopis facere, iisque finibus quibus velint, ut summi moderatores Marbitri, possunt Ruia Ioan. vlt. retrus a Christo summus pastor effectus, iniueis gregis pω- curationem accepit. Quanquam enim Episcoporum iurisdictio, si genus ipsum intueris Deo accepta referri debet, siue, ut illi loquuntur, de iure diuino est, uinoti enim Apostoli de
Episcopi a Christo instituti sunt Ephes. 4. ipse dedit quosdam Apostolos fec. J Episcopi tamen iurisdictionem suam proprie ac peculiariter uniuerso Ecclesiae pastori B. Petro, Romanisque Pontis referunt acceptam, Augustino teste epist. 9 3 .ad Concit. Mileuit. Arbitror omnes fratres de Episcopos nostros, non nisi ad retrum, id est, sui nominis de honoris authorem deserte debere Leo epist. sq. huius muneris saci amentum, ita Dominus ad omne Apost Iicum os scium voluit pertinere, ut in B. Petro Apostolorum summo principaliter collocaret, ut ab ipse capite dona sua velut in corpus omne diffunderet. Haec ille pie vereque: ratio haec est, quod Christus Dominus non nisi per eaput visibile, in membra visibilia influat. vimque suam de gratiam transmittat. Eius rei quandam imaginem habemus Num. xi. ubi Mosis spiritus in lxx. seniores diuisus, cum ad Rei p. munera vocarenturi Episcopi igitur iurisdicti
nem suam a summo pontifice derivant,quanquam inficias ire nolim, Episcopos tum ad occasum, tum ad ortum olim aeta populo, aut a clero, aut a Moeropolitis, aut ab aliquoteius dem proninciae Episcopis electos ac consecratos esse:huic enim rei fidem astruit Cyprianus L1.epist. qali odoretias lib.Hist. .c.'. l. . c. s. cociique patres ubiquc ic stan tutas ed id factum assero non diuino, sed humano iure, cum iniuria icmporum consuetudo in urbes ac populos glisceret, principesque ac ciuitates ius illia alienum usurparent, quod pedetentim, maxime ad occasum exoleuit ut iniquum. In Graecia, totoque Oriente consuetudo hodieque tenetur, vi a Metropolitis vcl Episcoporum Synodo Patriarchae caetcrique Episcopi in sacrum ordinem cooptentur,indicat Zygomatas l. r. Turco graeciae. . - .άM χειρον si os ευ τροπαλιῶς, -
λ σεως P tranea πολοου: id est, nostra aetate Patriarcha Constantiuop. eligit, inauguratque in tropolitas, metropolites metropolitam iudicio Patriarchae, Episcopus Episcopum voluntare metropolitae. In electione sumnii Pontificis haec ratio seruata est. B.Peti us Linum, Cletum ac Clementem sibi successores designauit. Anactetus , 8c caeteri Pontifices usque ac Σ. scilio ma inter Damasum de Urfici num Cleri de populi sitffragiis creati sunt,ait Cyprian ep. si . in c- lectione Damas interponi coepit imperatorum authoritas ad schisma sedandii: Valentinianus enim maior id temporis Ursicini impetus fregit, Honorius Lutatij,Theudericus rex Gothorum in italia Laurentis, Damaso Bonifacio de Symmacho confirmatis. A Iuttiniano magno ad Constantinum usque 3. mos tenuit, ut non nisii permissu imperatoris Constatui nos .Romanus Pontifex consecraretur. Constantinus 3. Benedicti a. sanctitate motus in Cleri potestate ius illud elle voluit, quod per iniuriam imperatores sibi arrogassic animaduertcbat, ut ruranni olim Hic rosolymis. Primum omnium in Iudaea Antiochum libidine sua Pontiscem creas se, deinde Herodem, dc procuratores Romanos comperimus ex Iosepho: in Turcograecia hodie Patriarchae Constantino litani non tenet clectio, nisi a Sullano fit in ua fuerit, cui supra tria Sequinorum . seu aureorum millia vectigalis nomine, quod rescent ni dicitur , a Patriarcha penduntur , ut electiq rata sit ait Zygomalas. Marcus Patriarcha quartus post captam a Mahomere 2 o. Cunstantinopolim primus mille aureos numeraui
48쪽
merauit, Dionysius bis mille, caeteri numerum auxerunt, ait idem author i. i. Turcog e. Adrianus ST nodo Lateranensi Caroli Magni aibitrium eligendi Pontificis, vel certE confismandi secit. Ludovicus pius Caroli Magni filius, hoc iure volens Pontifici Cleroque cellit. 6 3. dist. can. Ego Ludovicus Clerus in eligendo Pontifice ius suum tenuit usque ad Leonem VIII. qui ab Othone l. per vim electus est, de caeteri deinceps usque ad Hildebrandum, qui Gregotius VII. fuit . de Henrico III. M IV. Imperatoribus id iuris eripuit. Deinde Henricus V. Imperator ius illud, quod imperatorum proprium elle aiebat, a Paschali Ponti fice consequitur, sed ab eodem paulo postea potestate spoliatus est, ut Sigonius oc Platina. Non ab re fortasse fuerit, seriem temporum ac vicissitudinem in eligendo Pontifice, Sacerdotiis principum arbitrio tribuendis, hoc loco ascribere. Quam rem de obscuram dc impeditam si vestigio sequi progressonetque cius norare potueriiniis,aut horitate pontifici suam, ut aequum est, conseruabimus. Omnium Imperatorum primus Valentinianus maior in eligendo pontifice iudiciun suum interposuit, non eo quidem animo, ut scit rem suffragii faceret. Quam enim ab ea mente fuerit alienus in Ambrosio do ruit, cuius electionem Episcopis plenissime permisit, maius esse negotium testatus, quam ut ab Imperatore si istineri posset. Sed cum in Ecclesia grauissima seditio grassaretur. Seditionis authorem coercuit,Damaso ius suum integram esse voluit Ad Iustinianum usque populus, clerusque Rom. suo iure Ii rei me nulla penE ab imperatoribus controusrsia, molestiave vius est. Ast ubi lustinianus Italia, Romaque potitus, a Rom. Pontificibus non usquequaque sibi morem geri, suis conatibus fripE obuiam i animaduertit. faciendum este sibi statuit, ut sicuti Constantinopoli Patriarcha: nutum eius a quo electi crant intuebantur, itidem Romae pontifices auctoritate sua uti non possent, nisi iudicio imperatoris probarentur, ut eos sibi deuinctus, de in omnibus parentes
haberet. Ad id pedem ut strueret, S3luerium Pontificem Belisarij ministerio in pontiam insulam deportauit, quod Anthenium ab Agapeto primo solio Contiantinopol. eiectum ut restitueret Theodorae impetraeis precibus adduci non potuisset. Vigilium pontificem eodem nomine verberibus pessime acceptum necauit. Pulsis a Narsete Gothis Languot tardi in Italiam irrupere, quorum impetus arceri ut posset, Longinus homo Gr ors prin us italiae exarciri sab imperatore constitutus est, cui munus hoc additum, ut Imperatoris vicem Apostolicos rotifices confirmaret. Quod ad pelagium usque secundum tenuit qui populi cleriq; suffragiis absque Imperatoris , aut exarchi aut horitate clectus est. quod id teporis Laguobardi Roma ni obsiderent. Quod factum ne durius acciperet Impcrator, millia, est Gregorius masnus in Graeciam, qui Pelagium apud imperatorem excusaret, eique Romani Pontificis obsequium desertet. Seuerinus deinde pontifex ab Lacio Italiae exarcho confirmatus, idque non sine pecuniis quas eo nomine pater Apostolicus Imperatoribus, aut exarchis numeraret. Constantinus tamen Pogonatus hoc onere solui Pontifices voluit, pecuniasque Agath i pontifici remisit, quae per vim ac iniuriam elictionis iure extorquebantur,ait Sigeberi. Demum Constantinus III. aut horitatem Imperatoris in creando Pontifice interponi vetuit, dc populo, cleroque ius integrum permisit, ut Sigebertu Platina, Blondus, Sigonius. Nauclerus, ait Benedictu m liba Constantino rogonato impetraste, ut non expectato ipsius vel exarchi Rauennensis contensurontifex Rom. a clero dc populo electus statim proclamaretur. Hoc iure usi sunt ad Carolum usque magnum qui ad imperium euectus, non victoriae lege, nec eium Italiam, sed Languo bardos domuerat, ut italia libertate frueretur in at iure ac nominatione Ecclesiae, in gratiam Apostolici patris, ut eius quasi dextera esset,eumque a vi Graecorum,Sarracenorum, Langu bardorum , dc si qui sorte tyranni exotirentur, defenderet. Tu in vero transactum est, ea de re cum Nicephoro Imperatore Graeco aut liore Pontifice, negotiumque Carolo sagno,Irenes, ac deinde Nicephori voluntate consectum. lino parum abfuit, quin nuptiis irenes, de Caroli conciliatticibus,orientis occidentisque imperia in unu in coalescerent de Carolo Magno, summa in uniuersum orbem authoritas daretur, nisi exsectus qu:spiam apud Ironem gratiosus eam ab eo consilio deduxistet. Carolo igitur Magno Lateranena Concit. gratia facta est, ut eius authoritas ac iudicium in confirmando Pontifice, caeterisque Arctiiepiscopis, 3e Episcopis intercederet ipse ad Sacerdotia maiora sacrasquevestituras eligeret .nominaret:idq;sub denuntiatione dirarii sanctum est ait Sigebere dc apparet ex Can. Adrianus Can. in Synodos s. dist. ei iuri nuntium temisit Ludovicus Pius, unde Adrianus i I. a populo de clero electus sine imperatoris consensu, ait Sigeberi. quia Ludovico Pio ad Othonem i. in consimandis pontificibus 1dhibitus non est. QManquam aliquot Pontifices a clero electi in Galliam ventitarunt. HGalliae reges. ijdem imperatores, durius non acciperent, quod eorum authoritate minime imterposita confirmati essent. Ius enim confirmandi Pontificis Galliae de sede Apostolica optime meritae, non Germaniae erat attributum Adrianus III. ad Senatum populumque retulit,
49쪽
solymas tenentibus indigenae reges de uere, indigenae Pontifices assuere: literae sacrae Ponti scena rege superiorem in icant c. I. Numeror. ubi dicitur, imperio Pontificis Elearari, tum Iosie principem, tum populum uniuersum ingredi vel egredi debere. Solomon autem non ut rex, sed ut Propheta sententieDei exsecutor Abiatharum solio deiecit .si quis obiiciat liberium Pontificem a Constantio solum vertere iustum non equidem infitias iuerint,sed vim fuisse iniuriosam asseret Athanasiis Epiis ad solitarios. Iustini amis Sylvetium sacerdotio mouit, ecquidem piis omnibus reclamantibus , de impie factum assirmantibus, ut liberatus in Bre uiario c. 22. Theudericus rex Ioannem primum in carcerem compulit, sed Arij erroribus irretitus,ut Ze ipse Constant ius: le lustiniano nemo dubitat quin Eutychi; laxresim tenuerit. Hemicus 3 non eiecit sacerdotio Gregorium VI. sed aullior suit ut sacro magistratu abiret, quod via de ordine ad hunc madum euectus non esset, ut Otho Erit ingens. l. s. c. 3 r.ex his liquido constat multos imperatores extitisse qui memores benescit pictatis Romano Pontifici ius suum integrum ac inuiolatum esse voluerint, multos etiam ropertos qui iura omnia diuina humanaque proculcarint, de non modo ciuili negotio praeesse, verum de ad libidinem
suain Ecclefix statum conuertere vel potius eueitcre voluerant: tuorum impudentiam Ioannes Damascentas i ii .de imaginibus insectatur, de homines ad ossicium reuocare conat it
Apostoli auctoritate dicentis ad Hebr. is Obedite praepolitis vestris, do iubiacete ei,: ipsi enim peruigilant quasi rationem pro animabus vestris reddituri: mementote pr positorum vestro
up τα , πυρδεις o. λδε α , non vob ρ reges verbum Dei loquuti sunt, sed Apostoli, prophetae, pastores , Ic doctores. apud Sozomenum lib. iii. c. vi i. Patres dicunt , ς λέβα ευ is διγρι α ἀμαι κληHας- ω λέ- , αλλ' F-, .. ά αλ ά ς λὶς δργμα- , nosti Rex non esse Imperatorum statuere de sacrae Ecclesiae dogmatibus, sed Pontiscum , qui secure Ic tuto decernere de rebus fidei volunt. Ioan. Damascenus lib. 2. de imag.
rum est Politica disciplina de felicitas. Ecclesiae coin tutio p istorum te Doctorum. 'πικηta egos lira, violenta x praedatoria est inuasio illa qua Imperator Ecclesiae dominati conatur. Herodes Ioannem sustulit, de a vermibus conlomptus exspirauit. Et modo Beatus Gcrmanus alapis caesus est, de filio multatus. Non id praedonis facinus est. Cedimus tibi Imperarotin negotiis ciuilibus quibus a Dis praepotitus es a statu Ecclesiastico habemus pastores qui
imperatorem qui per irrannidem sacerdotium invadit. Principes non ac perunt potestatem ligandi , soluendi. Scio Valentem imperat. Christianum dictum cum techiam fidei canonem euertere conatus sit, quod de Zenon de Anastasius seceremon audiens sum imperatoribus q iimperatoriis resulis Ecclesiam resere volunt, quae traditionibus , patribus acceptis scrip isoc non scriptis rigenda est: non patebimus imperatoris edicto, quo consuetudinci a partibus accepi e labefactantur.Non ista sunt patrum instituta a praedonibus sunt quae per vim sunt: restis Ephesina synodus ad hoc usque tempus praedatrix dicta quia manu regia per vim hxbita est,cum B. Flavianus interemptus est. Haec ego fiasius ascripti ne quis authoritate eoru quae
Ieguntur iii veteribus conciliis nos oppugnet, ubi imperatores Synodum cracre, imperare Episcopis, eosque in carcerem trudere lcguntur. Nam Ephesina Synodo. r. pag. 178. partes concilii ad Imperatorem scribentes his verbis utuntur γ Q myo κρυ νς επετα ι τ ἀγία. α --δω - τ λγματων ζητη ν ακυβις ροι πιο σα. . vestra maiestas imperauit sanctae Synodo
de fidei articulis diligentias videre.pag. r i. Synodus dicitur ins sGri in F re λι- , p. λ di xςων φιδε λαλέων M OA , Edicto imperatorum qui Deo cari sunt Sc Christum amant collecta pag. is 3. Ioanncs Antiochenus Episcopus a patribus Synodi arguitur, quod coacta manu Episcoporum irritam Synodum Ephelitiam facere conatus sit, qui debuerit reuereri solium Romanum, cuius aut oritate Synodus celebraretur, P - m - ί os rρι- ρ μ γαλα ρωμνοῦς .pύλων. pag. is i. minor Cathedra nihil statuere potest Contra maiorem thronum, sti λιμ - c. ου, id enim Ecclesiastici Canones vetant. past is 6. Cyrillus qui vices gerebat Celestini Rom. Pontis ocatur κεφαλὴ τ -υμλεγμιέ-νων αγιλ ιτμ οῦ - πων. caput Sanctorum Episcoporum qui conuenerant. In Chronographia Theophanis ratio cogendi concilis exponitur cum primum Nestorius haeresim suam dissemin
50쪽
m ιυλῆ γαιν ἐπεχm εν τῆ σιωόδω λα γν τῆς θαλα ς κροτον του μη διυ εις ευρεθῆναι. Cyrillus scribit ad pontifice Rom. de Nestor ij haeresi. Celestinus scribit ad Nestorium ut intra dece dies post literas eius acceptas ci et haeresim,dc pinnitentiam agat: quod si perseueraue rit in errore, eum communione piorum excidisse: tunc Imperator scribit omnibus orientis Episcopis,ut sine ulla mora Ephesum veniant post lepus Pas charis, monens neque apudDeum, neque apud se excusandum csse eum qui non venerit. Celestinus pontifex Romanus scribit ad Cyrillum ut locum suum tencat in Synodo, quod laborem nauigationis ob hyemen ferre non possiti omnino fatendum est & Constantinum magnum, M alios Imperatores quorum aut laoritate de imperio per initia nihil suit augustius, cum moniti essent ab Episcopis, maxime a Pontifice Romano controuersias Ecclesiae synodo aliqua definiendas ad Episcopos scripsisse, ut stata die vel Nicaeam, vel Ephesum,vel C salcedonem conuenirent, ec sumptus, dc equos ministrasse, non quod iure diuino vel ecclesiastico ea potestas in illos conueniret, sed quod eorum authoritas in imperio maior omnium Pontificum authoritate esset . nec iussa eorum quisquam detrectaret: itaque longe facilius per eos, quam per Ponti seem Romanum aut patriarchas Episcopi conueniebant. Verum id asserimus ubi Ecclesiae debitus nitor accessit, de singulis suus ordo dc gradus ex verbis taluisti est attributus, omnes uno consensu in Pontifice Romano ius cogendi Concilij, & de fidei decretis statuendi agnouisse. Certe Ephesina Synodo pag. i 1.Celestinus Poti sex Romanus scribit Cyrillo,ut si Nestorius hane sim eiurare nolit, Ecclesiae Constantinopol. alium suo nomine praeficiat, MI is emo της ἐαειν ς -κληλας κον ei M. Gregorius dias .epist. ad Leonem Armen. οἰ εις et πιεὼ κιώθον - τ . ψων καθιζον ric αlολῆ. 5 ἡ μώτ ιχον , c. Pontifices qui Romae pro tempore sedent in orientis de occidentis medio siti pacem commendant. dc qui ante te regnarunt, hunc pacis portum habuerunt : λει ἐνοι lego, non ἀγῶνα. Obiicis Pontificum ambitionem totam Italiam hellis ac tumultibu s incendisse, factiones illas exitiosas Guelphorum de Cibellinor u m armasse, Gallos, italosque cum Germanis implacabili dissidio commississe. Verius dicam imperatorum tyrannide Italiam in partes abiisse, demumque agitatione belloria n ita iactatam, ut suispen E armis conciderit. Illi enim ut sacerdotia sui ruris essicerent, Pontiscem a se lectum sibi audientem haberent, eas tragoedias excitarunt, quibus totus penE terrarum orbis concuter tur: quo tamen in armorum terrore nil quam satis laudari p.sse videtur Guelpho Ba uariae dux, a quo Guelphi appellati sunt,qui patiocinau Apostolici patris aduersus Henricu Fciderici filiususcepit, quem in eo pago natu volunt qui in Alemanui a Gibellimas vocatur, alij autumant Cuelphonem pagum este in Baliaria, cuius incolae cum tabellini pagi incolis perpetuas rixas aluerint. Vtut sit, re ipsa compertum,cst vindice ac vitoreDeo pellime semper actum cu iis qui Pontificem armis exercuerinc, eoque demum Imperatorum nomen deuemlle, ut in Getna nia titulo solo M insignibus vigeat, in Italia iure omni dominioque careat, δί ab omni impeti auctoritate sit derelictum. Nisi quis sorte mascula prole apud Comites aliquot dc duces Italiae deficiente ad Imperatorem domini quarundam urbium pleno iure posse reuocari contendat. Nam dc Mediolanensem duce fidem ac obsequium imperio debere volunt, de ab Imperatore vestituta capere, nummosq; soluere, si quado stirps mutetur,de in alium duce ea urbs transseratur. Ludovicus quippe XII. Franciae rest eo nomine Maximiliano Imperatori quinquaginta aureoru millia mi meraui Sphortia totidem soluit. Ioannes Galeacius primus ab imperatore Carolo quarto vestitus est, neque tamen dux, sed imperii vicarius appellatus. Idem vectigalibus populares suos premens Imperatoris iussu in carcere lutinensis arcis diem obijt. Achnis filius anno i 3 18.1o. naallia aureorum Ludovico Bauaro Imperatori soluit. ut princeps Mediolanensis appellatetur: aetate nostra Carolus V. I imperator. quasi mascula proles haeres Mediolanensis principatus dccsset, cum in Philippum situm Hispaniae regem contulit, qui eo nomine fidem dc obsequium imperio praestat. sed hoc iuris quale quale est, ab illo imperii veteris splendore tantii abest, ut tenuem eius umbram, obscuramque imaginem vix exhibeat.
ET SOLVENDI.OVia mihi consilium est omnes eauillationes tuas aduersus Pontificem Romanum, quasyari sex citationum tuarum locis sparsisti hac ad epistolam tuam responsione disso uere, pauca quaedam de potuitate ligandi. dc soluendi hoc loco sol,lici. In quae pertinent ad c put i 39. Exercitationis tuae decimae, ad quem loCum ex prosecto de potestate clauium me tecum accuratius acturum polliceor. Id c tantum inInue fatabor mirari me satis non