장음표시 사용
31쪽
omes celeberrimi, aliique plures. Vide etiam de Sarraviani Nie. mi am in Ovidii Artem amandi p. si . In Epp. Sarravit, Epist. XI. Somnium hae erat Salmasu de Heiniai Heinsii existimatio & honor sio, existiniationem suam sua salisa is in summum discri- . stibus vindicatum. Rurmori - men adducuntur. . Sed heus praefat. in hunc librum p. m. tu quidfustibus P
Epist. XXIII. p. 26. Nisi consilia . En Hierum Iamnium suspiciosi Sausua ad exitum perducere se- mata Burmon. l. c. stinat Heinsius cumsuis Hein. sianis, qui δε εο Salmasio ina.ctando, quoties solus vel cum famulo perambulat, est in fusis issiciendo cogitant. Marquardus Gudivi, rembursetas, Io. δεηφ' discipulus, a Senatu a lodamensi dignus iudicatus est, eui Davidis Buxdeti Animadversiones in Annales Baronii in ordinem redigendas comis mendaret; sed ille huic operi peregrinationem anteponens, cum Sam. Selagia in Italiam abiit, eo fructu, ut hic ibi defunctus heredem ipsum ex asse constitueret. Acquisitis igitur hoc modo ingentibus divitiis nihil obstabat, quo minus rara MM. librosoue optimos ae pretiosissimos sibi compararet, & redux in patriamhibliothecam erigeret, quae nulli privatae facile cederet, immo quae privatarum omnium regina iure meritoGue vocari posset. Primum fuit bibliothecarius gottorpiensis, deinde sacratissimi Regis Daniae a eonsiliis status, nee vivus quid edidit praeter ωπον suis de Antichristo; post obitum autem, qui contisit anno 168'.
Petrus Burmaseisin notas eIus cum in Phadraram, tum in opus Inscri
ptionum Grateriaηum publicavit,. atque ita de eo, immo etiam de bono publico, bene meritus est. Celeberrimi auctores
rum eriaditorum ad A. l697. I3y. Vocant eum Virum eum eruditio.
nis fama, tum dignitate illustrem, & βηrma ηπι in Praefat. p. I. de eodem narrat, eum, a puero egregia litteris navata opera, adolestentiam exemplo sapientissimorum Virorum peregrinationibus impendisse, & mira sesacitate di solertia, per celeberrimas Europae
restiones eum tinesi di blattis luctantia clarissimorum virorum D scripta
32쪽
scripta indagasse, ereptumque iniquis & imperitis possessoribus th saurum sibi vindicaste, di ad supellectilem suam ornandam & in-
.s ruendam ad lares suos devexisse. Vide etiam Lexu. Βιi vers histici Tom II. P. 3is. Claud. Sarraοἰ- nobili prosapia oriundus, in Aquitania natus, optimi patris cura litteris humanioribus S phi Iosephiae iurisisque prudentiae madiis optime excultus, in ipsa uaprema rothomais gensi Curia purpuratus tirocinium Iuris exercuit. Inde in amplissimum Senatorum curiae parisiensis ordinem allectus. per XVI. annos ius dixit assidue, ubi di ingenii & morum specimen egregium identidem exhibuit, lenissima aequitate summi iuris austeritatem saepissime temperans, malis artibus semper iratus, hominibus nunquam: si tamen Dan. Hi iam excipias, quippe quem eo, quod Salmasio nimis addictus erat, odio plus quam vatiniano prosecutus est. Fuit certe vir egregie doctus, summus virorum eruditorum amator dc cultor, & recta plerumque de eorum operibus S scriptis iudicia serebat, sed S ab illis vati de aestimatus. immo ab ipsa etiam serenissima CHRISTINA Medorum, Gothorum di Vandalorum regina, quae virtute insita, & acri quo pollebat iudicio de virtute ac eruditione aliena iustissimum ferre sciebat iudicium. Acutissimo tandem morbo raptum Iuxere capita coronata. viri principes, cives S exteri, atque in eius funere A. IssI. Themis genas rant, comasque laceravit, &IX. Muta Iessum cecinerunt. Iae. Palmarius in eius Epitaphio, Epistolis hisce praemisso, Rurma ηur in praefat. p. '. T. I. Operam in Recensione alior. opusculor. p. 34. S Vincent. Fabricim Poemat. p. 7ὲ8.
33쪽
TARGUM, sive Paraphrasis chaldaica in librum priorem & posteriorem Chronicorum, e MS. cantabrigiensi de-1cripta, ac cum Versione latina in lucem emissa a Davide misse Amsteledami 1 is In Praefatione Wilhinsius hoc agit, ut ostendat, non Ionathanem, sed Mulvum caecum Me quo tamen Piaeeius de anonym. p. 72I. dubitat auctorem huius esse Paraphraseos; eamque nativa ornatam pulchritudine, non alienis egere coloribus fucisve; codicem, e quo descripserit, e bibliotheca Erpentaria a Duce Buckingliamiae emptum & donatum academiae cantabrigiensi. cuius ille erat cancellarius, scriptum esse, textu hebraico alis ternatim posito, manu Pereleganti in pergamena A. C. I447. Matthiae autem Friderici Bechmi Targum, A. Isr3. Augustae Vindelieorum editum, mutilum esse ac plenum erroribus; in iisque indi- eandis nulli parcit operae ac studio. Et de hae Beckiana uinistrum quoque sere iudicium Rich.-Ηist. erit. V. T. p. 299. scribens, eam parvi esse momenti, valde aridam ratione sensus, Sc plenam
ad voces allusionibus, . I Rabbi Dβρh, cognomine Caecus vel Luscus, rector aeademiae in
Syria, usus est stilo hierosolymitano, vixitque circa trecentesimum a templi secundi eversione annum. Wil jus in Praefat. a. mbis Biblioth. hebr. sso. qui quidem remittit a p. itfi. sed in hae nos lactat spe tractatus ae anonymis. ad quem perficiendum otium
di vires clarissimo viro adprecamur Dav. Whini, presbyter ecclesiae anglicanae, linguarum orientalium peritissimus, dedit etiam Novum testam tum aegyptium vulgo copticum, cum Versione latina: de qua vide Noviam βιώλι.ε. eam T. VII. 87. II.
Rabbi SALOMONIS, filii Isaaci vulgo, sed falso dicti
I ARCHI, Commentarius in totam scripturam V. T. latine verisus notisque criticis ac philologicis illustratus a Io. Frid. Bretthave. Gothae i is. volum. III. Quorum primo continetur commentarius in V. libros Mosis; secundo commentarius in Prophetas, Iobum, ec Psalmos; tertio commentarius in Iosuam, & ceteros libros histo-
34쪽
RMAL Mahl vi I rieos, nec non in Proverbia, Ecclesiasten,& Canticum canticorum. Quod tamen ad Hostam, Ioelem. Obadiam, & Ionam attinet, in iis retenta est versio Mercινω-a. Dissicilis quidem intellectu est praesertim in Pentateuchum Mosis, propter stilum concisum aehrevem, nec non propter voces ae nomina peregrini, in primis galliei. Hiomatis; sed tanta praestantia, ut eum non immerito compendium talmudicum appellaveris. re ectu explicationis dictorum S. scripturae, quae in opere talmuaico hine inde allegata sunt: ea enim auctor commentarii, maxima diligentia, summoque studio collegit, & explicandis sacrarum litterarum locis apte applicuit. Tribus Voluminibus totidem praemittuntur Praefationes, atque in earum prima agit de R. Salomone, urchi cognominato, eiusque commentario, Milo & auctoritate, de studio ac proposito suo circa versionem dc notas, deque omissione, hac quidem in editione, textus ebraici: in secunda respondet ad duas obie- mones Io. Curici, di Iosephi Goriam ingenuitatem vindicare nititur: in tertia hoc a mentum persequitur . ceterasque viri clarissimi obiectiones responsione excipiti S quantum potest diluit. In Secunda S Tertia praefatione, Erudite, sed mini. I. C. ω'bi Gor auidis iste itas vin-l Biblioth. hebr. si .
uea si vel templum hierosolymi. t Dissert. de Ariel 5t Pythone
l. 4. Sermo tuus mussitabit In-lS-ηacbsrib potius. I is l. quit Devi. lIo. Frid. Meirbavi, gomanus. venerabilis doctoris & abbatis Breuhaupti agnatus, Ioannis, consiliarii Camerae ducalis gothanae ut fidelissimi. ita felicissimi, filius, S. Caes. Maiest. dc Ducis Saxon. consiliarius, madiorum saerorum caussa multo tempore in secessu patrio vivens, post varios philologicos di iuridicos labores edidit notisque illustravit utilissimum Phil. Marnai, Plessiaci domini, -- lumen de Veritate religionis christianae, item Gorionidem tisino. erabbinicis 1 miris venum, di in versione Raschiam, utpote auctoris obseuri ae dissicillimi, id praestitit, quod Iudaeis vires humanas superare videbatur, atque iecirco laudatur a Collectoribus
35쪽
is Vlphitiis. Iunius. Marischastis et I. C. Viabilio Biblioth. hebr. ros4. Et hie ille est, quem ob se diorum rabbinicorum in munere di negotiis plane diversis tradita. tionem admiratur ac laudat Boineburtim Epp. ad Dietericum p. 3Ise Decessit sic satis senex anno I i'. quo tertiam Partem operis Ra- schiani ediderat, excepto Indice, quem consecit vir industrius, Io. Conr. Muris, Gymnasii gomani conrector, sicut testatur amplis simus D. Ioach. Iustus Breιi hau tin, nunc Abbas bergensis prope Magdeburgum, in Epistola ad illum scripta, editaque Halae mag-deburgicae A. 17 . d. IT. Febr. III.: IV. Euangeliorum Uersiones gomica & an glo-saxonica, odita per Fran. IVNIVM & Thomam MARMCHALLVM. . Ani
nelodami I68 . prius Dordrechti A. I66s. Gothicae autem vere 1ionis, quae a Io. Guberta Prolesom. in Varias lection. gr. textus euang. Matthaei p. 4'. veteris linguae germanicae, sive gothitae, antiquissimum omnium quotquot exstant, pendum & incomparabile monumentum adpellatur auctor est VLPHILAS. Et hanc Fran. Iuxim ex celeberrimo eodice argenteo, de quo vide a re. sehallum Praefat. in Observationes p. 38'. ectabergium in Vitam phi-Iae p. 7s. primus depromsit; anglo-saxonicam autem Marraschali ex codicibus MM. collatis emendatius recudendam curavit. Cuius etiam Observationes in utramque versionem subnectuntur. A cessit & Glossarium gothicum, eique praemittitur Alphabetum gothicum, manicum, S alia, opera eiusdem Frano Imis. Ille ipse
in Epistola ad illustrissimum Magna Gabr. De M G rdis dedicatoria, veteris linguae leutonicae claritatem facunde praedicat, obia. servans, francicam atque anglieo-ΩXonitam ex Vetere gothica promanasse; ipsam vero gomicam eandem, qu' graecam, originem habuisse; argenteum codicem , ab excellentissimo illo Comite in Suetiam revocatum, magnum quidem S inaestimabilem esse thesaurum, sed nusquam totum apparere, immo ipsum codicem des derari in codice multis in locis vetustate exeso, madore vitiato, frustatim quondam discerpto, ac solutarum dissipatarumque philyrarum imperita compaginatione indigesto, mutilo, foedo; interim ex hisce reliquiis orbi christiano maximam utilitatem, adserri,
di lumen ingens atandi, denique nullum Gothis decus, nullum
36쪽
florem direndi defitisse, 'quin sermonis graeci proprietates, ubertatem, emphasin seliciter expressisse. In Praefatione autem Glos sario praemissa dissicultatem & molestiam plane singularem conia ficiendi Lexica graphice describit; rationem, cur huie libro Gus Iaris nomen indiderit, exponit; in etymologiarum indagatione percipe se ait ample hi originationem, minus quidem probatam, at morale quid ad communis vitae usum comprehendentem; vertistatique magis videri consentaneum fatetur, Veterem graecam scythicamque linguam, nec non ipsun gothicam ex vetere Mihica
provenientem, a communi aliqua origine promanasse. ..
Vψbilis, Philostorgio Vrphilas, aliis Visias, Gulfias, Vulilla. Wtilinua. VIfhila & Gudilla dictus, gothus, de Gothorum, qui
metam primo, deinde Tluaciam Moesiamque ineoluerunt. epia scopus, omni doctrina & virtute ornatissim vixit sub VALENTEImp. circa annum Christi No. novas Gothis litteras tradidit; nee tantum IU. euangelia. sed totam Scripturam S., exceptis Regum libris . quod bellorum historiam contineant, gens autem mihimbelli amans freno magis, quam incentivo ad pugnas opus haberet, in linguam patriam convertit , bis a popularibus suis ad -- L TEM missus, ut auxilia contra Hunnos Ostrogothosque rogaret, sed & hac occasione ab Eudoxio episcopo CPtano, Arianis eum Caesare addicto, ad arianam sectam perduinis est, cum ille hon alia conditione opem latum iri. hec discrepa am duarum religionum . quam in verborum diversitate consistere caussaretur
fingeretque : unde & Gotha postea Ariam redditi. Eabeet in Vita Vlphilae. Fran. , Francisci theologi filius, heidelbergensis, Lugduni autem Batavorum educatus, eum aetas ferret, animum ad
mathematicas disciplinas applicuit, et bellicis se dedidit artibus, hoe consilio ut cum se corroborasset stipendia faceret subductu arauasionensis Principis; sed pace reddita collegit, digessit & publicavit patris sui serieta. Deinde in Galliam contendit, ex eaque traiecit in Britanniam, atque ibi, velut in beata insula, sedem mxit, receptus in familiam illustrissimi Arundelliae S Suniae Cqmiatis,& iptis XXX. annos in illa transegit. Qui olim mira assiduitate versatus erat in evolvendis graecis latinisque omnis generis seruptoribus, deinde inutonicarum linguarum studio totum se dedit, C atque
37쪽
atque in eo prunus, immo solus excelluit. Vt autem illi rem vacare dc impallescere posset, eam vitae rationem tenuit, quae labori faciendo sustinendoque esset idonea. Nimirum hora quarta matutina surgebat tam bruma, quam solstitio, stabatque ante pluriteos in museo usque ad prandii horam, 9uae erat prima pomerudia . . A prandio corius exercebat, vel in area stadivali ambulando contentius, vel Iubsultim non nunquam currendo, aut, si id non serret asperior tempestas, per omnes scalas in caenaculum ascendendo, valetudinis tueodae caussa. Hora tertia recipiebat se in museum. & non interrupte ad octavam vespertinam pensum suum texebat, Tum coenauat, ic tam in prandio, quam in eoena libenter vescebatur. A caena cubitum ibat. Hoc modo quis miretur . eum & praestantissimos libros edidisse, & tot Universati Gxoniensi hereditario iure reliquisse volumina, rerum adhue ignotarum plena Edidit enim Odservationes in ι ινι-i Paraphrais sin francicam Cantici canticorum & libros de Pictura veterum; eo rum autem, . quos iam possidet alma studiorum mater Oxoniensis, catalogum Memoriae iunianae submitum reperies. Et quamvis in tanta assiduitate invitus a studiis avocaretur, nullam tamen in eo vidisses morositatem, nullam animi tristitiam, quae solet esse propria iis, qui a luce hormnum S celebritate alieniores omne remis
pus & operam domi suae in dominae S litterarum studiis consumunt, praecipue senes; sed nostro sene nihil erat suavius, nihil
humanius: nec minus erat ingenuus, ac bene de aliis merendi cupidus. . Tandemque non tam morbo, quam senio, cum cursum
suum peregisset natura, Windlariae solutus est, anno salutis IM'. annos natus In Ditaphis , quod ei Vniversitas oxoniensis ingrati animi signifidationem posuit, Vocatur nobilitate generis, i tegritate morum, di omnigena doctrina conspicuus vir, qui per omnem aetatem, sine querela & iniuriis cuiusquam, Musis tam tum & sibi vacaverit, atque a Gravis in eius Memoria, cuius verisba hic multa retinuimus data opera doE trina, virtute, morumque integritate vix ulli sui temporis secundus. Et haec Memoria pra fixa est libris de Pictura veterum, ac reperitur etiam inter in morias Philosophorum, Oratorum ac Poriarum, a Frid. Casp. Ha genis collectas, p. 42. Cui adde Rodium de nobilibus theologia p.
38쪽
- C ismon- m. Phil. Caroli in Gellium, et Boihimium in P. II. Status Geles & schol. holland. p. 272. Thomas Marpsichri , angius, Gravio in Memoria praedicta p. 4 . doctissimus dimis, a Iunio rogatus & exoratus fuit, ut iuncta opera examen institueret euangeliorum mihicorum ad son tem graecum. Atque hine ei natae observationes, quas di Ium in Dedicatione huius operis vocat doctissimas. iV. Guil. Ε ST II Annotationes aureae in praeeipua saerae sesipturae loca. Coloniae isaa. Natae sunt ex lectione scripturae sacrae ad mensam in Seminario duacensi, auctioresque, in primis respectu
veteris Testamenti, prodierunt Duaci A. isa'. Antve Parisiui663. & Moguntiae Isi . in solio. Non tamen hic Annotationes reperiuntur in Epistolas apostol. quoniam iustus in eas ae perinpetuus exstat eiusdem auctoris commentarius. Neque mirum videatur, si non omnia aeque limata sint, eum Annotationes istae
non ab ipse auctore, sed ab aliis, ex eius adversariis sive indicibus. collectae sint di concinnatae. Ceterum de seriptis viii nostri lieiudicabi' ea ex eius mente esse. quae posteriora: ut adeo Commentarii in Epistol' quibus immortuus est, praeserendi sint M
ditationibus in Magistrum sententiarum, Aureae vero Annotationes medium inter illa scripta locum teneant. D. Io. Frid. Mayer opus hoc Annotationum vocat praestantissimum, & multa eruditione resertum, Biblioth. biblicae p. 67. 'e
Cornelii IANIENII Pentateuctus sive Commentarius in V.dibros Mosis. Lovanti is r. Mitus post obitum auctoris primautem discipulorum talamis exceptus. Quamvis vero ab auit re.non ita formatus fuerit, ut ederetur, brevisque sit 8t succinctus; purum tamen purum, Iae. Pontan iudicio, Seripturae sensum exs
lidioribus sanae doctrinae principiis, ae potissimum S S. Patrum sciaptis erutum exponit, tanta ubique verae eruditionis. Iuce, ut ilicet mole sit exiguus. fructu tamen uberrimus ampli;simusque meri, tocensendus sit, quia ' ut in Epis . dedicat. dicitur, ab eoNirci prosectus, in quo nec brevitas claritatis, nee extemporalitas simae Sr
39쪽
tiam unquam amisit. Ian senii hoe institutum secutus est Cla Didius Hasseis, qui Disquisitiones dedit biblicas in Pentateuchum, Parisiis i os. 4. de quibus vide Acta erudit. A. I s. 4iy. Corn. Iansienim, natus Accolae, pago Bataviae prope Leerdamum, patre fabro ferrario, Iacobi DUenii discipulus, in academia Iovaniensi, cuius nomine bis legatus ivit in Hispaniam, D. &Pro-'fessor theologiae, tandemque, .sed non diu, episcopus iprensis. distinguendus a cognomini, episcopo Mndavensi, atque prudentia in primis conspicuus, satis cessit, pestique manus aedit A. I638. aetatis i3. reliquens librum de haeresi pelagiana, & gratia Dei, quem inscripsit; eumque . in finem opera Augustini. σecies 8c amplius, libros vero eiusdem de Fratia di libero arbitrio contra' . Pelagium facile trieesies a capite ad calcem evolvit,i ipsi autem libro componendo XX. annos impendit. Eiusdem sunt Alexi- pharmacum pro ciuibus silvaeducensibus, Spongia notarum, quibus Alexipharmacum adspersit Gisb. Vbet , &, filo schemate Alexandri Patra ιιι Armachani, Mars gallicus, seu de iustitia armorum &foederum Regis Galliae: de quo legendus in de anonym. p. xy . Ab hoc Ians nio orti sint quibus adversantur M 'linistae. Libere. Homond in Vita huius Iansenii , eius Augustino praemissa , Ualen Andrevi in Biblioth. helgica, univers. histor. T. III. 'i r. Genu 423. Ioo friei in Inclementia Clementis 32. iSyntam. histor. p. 874. & Ioc . . . ME BELLARMINI Explanatio in Psalmos. , Coloniae i633. Scripta, quum iam esset Cardinalis r eiusque scopus est, brevitati& perspicuitati studere, Vulgatam latinam versionem pro viribus detendere, & spirituali mentis resectioni ac piae devotioni consulere. Methodin, uti Rich. Simon Histi Chit. V. T. lib. 3. e. ra. indicat, quam his seeutin est Bellarminus, bona est, eoque digna. Hebraicua
Gel a romana. E Genebrardo tramsumsit, qua Grammaticam ct Dieeu 'ectant. Discedit alicubi a sensu literase. ut Gristianu, eeta via istur, aetitiar foret -- Commontariin.: Sed ex hisce facile constabit, quantum' eI sit tribuendum. Ps. g, p. p. 232. Deus in his venibis ita , descriptit emanatio, - nem huius verbi ex eorde Da. Haec in tanta saetorum studio. rum luee homina docto sunt inmet i sis. Ger. Tui in Animadvers. exeget.
40쪽
μμω. 23. vita , ut a serit ad productis' iuran 'rbi aterni. lps 84, 3. Audiam, quid loquatur in me Dominus. Iuxta illud oseae I. Principium . . loquendi Domino Osea &' Zachar. I. Et dixit ad . me an- , gelus, qui loquebatur in me.
Cornelii I AN SENII Tetrateuchus, sive Commentatius in SS. Iesu Christi euangelia. Lovantiis opus hoc non qui- . dem in typos ab auctore destinatum, sed scholasticis tantum dictatis concinnatum fuit: veruis discipulorum ardor, ut auctor praefationis scribit, & incomparabilis viri eruditio expressit. ut e vulgaretur. Et Iac. Poηtanis in Censura testatur, Commentarium hune genuinum scripturae S. sensum exponere, & summam eruia ditionem. doctrinamque solidissimam, ex SS. Patrum scriptis potissimum h3ustam . complecti. Neque Rich. Simon Hist. erit. de Commentatbrib. N. T. c. 4. p. 664. diffitetur, eum, quamvis non immunem ab erroribus, satis accurate explicare euangelia, nee tialos obstare, quo minus inter eruditos commentatorcs Iocum ocis cupet. Sed & hoc addit, eum videri plurimis in locis exscribere
Matth. I. s. p. II. N I Zona, si per mereιricem significat: & ita verterunt LXX. di apostoI . ad Hebri II, 3I. Cap . Π. s. scribae posuerunt μPrincipibιμ, ouia voε hebraica utrumque uiniscat, inquit Iansemus & λldonatus. Sed
Li a tamen & R. Salomon Isaaeti non ignorantes proprietatem linguae ebraicae, redaidere 1 o. stitam sive cavo nariam. Rich. Simon Hist. eriti des Commentateura du N. Τ. 66s. Sed cum puncta tunc temporis textui essent adposita , Iudai potuerunt Here Aiaphim. O Alubim, di sic traducere an missiHM,6c in Principibuι. Id. ib.