장음표시 사용
41쪽
α4 DUm-. Her M. Cap. IV. is. Λατ ειν, servire, Di Vsus huius significationis poti-guifieat cultum μου Deo debitum, i us venit a theologu, quam ab si non significatione, em usu i auctoribus sieris. Ricn. Simon Scripturae. ln. VI. 37. p. asa. Omne, quod i An neces Humerat, arcessere grais dat mihi Pater, ad me veniet, tiam efficacem S aeternam id est. re ipsa inisclinabilirer praedestinationem ad eruen-
mihi cedit: quia quos Dein abi dum sensum huius dicti laterno salvandos pradestiuarit, Idem 6 .
hos sine dubio secundum iulud propositum suum vocabit. v. Haec est enim voluntas Adeo abun/Hau eogitat ibus de eius, qui misit me, Patris, ut prastivatioue, ut ne hoe qui- omne, quod dedit mihi, ex dem dictum sine illa interis
decreto preristinationu ei- sin pretandum arbitraretur. Idem .vandum, non perdam ex eo. ibidem.
Blasii VIKGAS in Apocalypsim Ioannis Commentarii exisegetiei. Coloniae Agrippinae ici7. Nunc secundo in Germania eorrectius N auctius exorsi. Primum autem prodierant Eborae A. 16oi. f. deinde Lugduni, etiam in . . iique iam absoluti erant,& ad tectum, ut aiunt, fastigiumque perducti, ac paene in prelo,
eum auctor immatura morte terris eriperetur. In hui- veru commendatione, ait rimandus Rebella in Censura, ηοη est smd multis r sa A iueuii subtiluate eiabaratum, qua claritati et picuum, quantum denique ex eo divini vιrbi pracombus extare possit emolumenti, lectorum Deis iudicium.
Blasius Ebora-lusitanus, Me. Iesu, doctor theologus, et publieus saerarum litterarum in eborensi academia proselibr, egregius etiam concionator, floruit saeculo. XVI. N amplius, immatura autem morte terris ereptus fuit A. IS9'. vir plane admira. bilu, nequa retig e tantum, sed omnib- ebristiani doctoria .umeris, iuramR b.ilouis verba sunt avolavis m, iudicio quidem peraeri, ingenio aen. io, liuiuarum peritia tinnis, ct in divinis literis, ut qui maxime, veris
salis, & praeterea commentatus est in Mechielem ae Prophetas minores, item in Epistolam ad Hebraeos. Augambe p. 66. Nec reticendum est Archiepiscopi ebore ' elogium, quo auctorem nostrum mactat, scribens, eam esse doctoris sapientit . dinrisam, ct christiauiρι Ioris
42쪽
Sanctiis. Matisi pectoris pietatem, atque s s era di cidimu sacra ρrophetia sensim felicitatem , atque ingenium , ad animo M in rerum supernaturalium , σὸaelistis Hierusalem desid/rium inflamma-dos vim ct emaciam , ut academia eborensi gratuletur , quod tam doctos, pioi ct insigκα viros ct aluo. rit , ct consummatos viderit.
Casp. SANCTU Commentarii in Actus Apostolorum. Cum disputatione de S. Deobi & Pauli apostolorum in Hispaniam adventu. Coloniae Agrippinae ist7. Ex bibliotheca Christoph.
ι .mameri. Est haec prima editio, quae curabatur in Germania. Laudatur hic commentarius cum ab aliis, tam etiam a Io. Fran. ansu de Xodar, qui regio iubente Senatu eum censuit, ita ut scribat: I. hoe renere commentationu, in quo nihil fere ab antiquis σ recentioribus praetermissum, veteribaia nova coniungens Sanct , merito sui desiderium provocat, nec min- accendit rara animi modestia in pronun. eiandis sententiit, earundem mira coharentia , summa interpretis dexteriatate eum trilingui peritia, atque eruditiona mirabili. Nec ipse Saactim
in dedicatione ad principem Franciscum da ΛΛηdaea, Almirantem Aragoniae, Marchionem de Guadaleste, cuius eruditionem singularem S magnos in sacris litteris interpretandis prosectus multis laudibus effert. dissitetur, hoc in libro non esse nihil eruditionis. In Disputatione autem ostendere laborat, Paulum S Iacobum apostolos in Hispaniam venisse, atque ibi praedicasse. Io. MALCOLMI Commentarius in Apostolorum Acta Middelburgi 16is. Studium & scopum suum auctor in Praefatione
ipse his deleribit verbis: Esfructi ex hae nostra tenui lucubratium
cula exigum emergat, exsurgatque vitiligatori, censorique rigida, aliquem raman percipere posse aqua lance trutinatorem per divinam gratiam , auia amo. Studui brevitati, ct per icuitati, atque pro mentura doui Christi multa paueis eo lexus sum. Habω piauam methodum analytieam, ex. stisnem, ut rct postulat, dilucidam, observatio re succinctaν, atqua . . νομώ, Dearum Scriptura instituta quadrantium veram citationem, histo. riarum inductionam, prout eontextin exigit, denique applieationem brιυιm,
Io. Maleolmis, ecclesiae in Iemia Scottae minister, vixit floru
43쪽
Emundi MERILLII Notae philologicae in passionem Christi Hel adii iss . Venditatur haec editio In titulo, Parisiiensi longe correctior; sed falso, uti accuratissimus testatur Genius in Praef. in Fastic. ΙΙ. Dissere. hist. philos & P. H. AnimadU. p. ra . Neque enim
sunt eius verba credentib- persuasero, quam foedusimis mendis conoraminatas susceperim, in quibm quodammodo emendandu maiorem indubiatate laborem, quam laudem invent. Quamobrem laudatus vir Iahori noluit parcere, quin eas emendatas ederet in III. Fasciculo. Dissertationum historico . philologicarum. Huius libri, quemctores Facultatis theolog. parissiensis vocant, opus aureolum, d missimumque, quod in lucem proferretur, tanquam Mineri a illa Phidiae, vestigia & verba non raro sequitur Iae. Misenbach in Notatis Nomico-philologicis in Pasionem Iesu Christi. De quo Crenim t. c. & Gunduviana T. II. Hs. scriptum est Iac. D
dii Florum sparsio ad historiam passionis Iesu Christi, cum figuris
Emund. A rillim , tricassinus, patris sul, egregii ICti, nec non
Guil. Murrani discipulus, urisprudentiam annos discendo dotacendoque tractavit, fuit enim ICtus, consiliarius regius, Santroestar in academia Biturigum primicerius scripsit ediditque Observationum libros X. Expossitiones L. Decisionum, Orationem de tempore in studiis iuris, & Commentarium in Institutiones, laboribusque suis, maxime Variantium libris .adversarium nactus Osium Aurelium , ob quos etiam Romanno de iure in re, &ad rem c. Io. ingratus Curacii discipulus vocatur; sed ab illustrissimo episcopo Gabriele --'inau lib. I. Observationum ecclesiast. cap. sive Observat. p. 7. elogio amici & doctissimi quod a tanto viro prosectum magnae certe est laudis, cohonestatus ad plures abiit
nescio quo anno; hoc autem scio, eum natum esse anno Is78. dc superasse annum aetatis octavum di quinquagesimum. Lexu Oisnnsvers. histor. T. III. & Gunduviana T. II. χi6. in quibus&Oaratio de tempore in studiis iuris exhibetur, P. I T.
Danielis CL A SENII Exercitationes sacrae ad Passionem dominicam. Magdeburgi i6s7. Distinctae sunt in III. libros, in quorum I. traflatur de festo azymorum, paschate, sanguinaria Scribarum ac Pharisaeorum contra Christum conspiratione, un- . ctione
44쪽
ctione Christi in convivio bethaniensi, pacto Judae cum Iudaeis proditorio, lotione pedum, corna Dominis discipulo recumbente . in sinu Iesu, hymno, & egreisu Christi trans torrentem Cedron et in II. de horto Gethsemane, sanguineo Christi sudore, osculo Iudae, Petri defensione, legione, angelo eorroborante, adolescente qui fugit nudus in sindone, iis quae Christo acciderunt in Pontineis Palatio, dilaceratione vestimenti facta a Pontifice, lapsu Petri, Pilato. infelici exitu Iudae, agro Haheldama, calumniosa Iudaeorum accillatione, abdustione Christi ad Herodem, consuetudine dia mittendi captivum in festo paschatos, incarcerati Barrabae liberatione, coniugis Pilati ad maritum ablesatione, flagellatione Christi, corona spinea, lotione manuum Pilati, condemnatione Christi ab eodem secta Pilato, Christi crucifixione, latronibus eum Christo erucifixis , divisione vestimentorum, eclipsi solari, ec morte Christi; in III. de ruptura veli in templo, terrae motu, stissione
Petrarum, apertis mortuorum monumentis, crurifragio erucifixorum, perfosso latere Christi, mephi S Nic emi studio, pollincturaeorporis Christi, loco ubi Christus fuit sepultus. & ae custodia atque obsignatione sepulcri. In Praefatione ait auctor, deprehendisse se se, in textu sacro, qui de Passione asit Domini nostri multa latere, quae vix absque antiquitatum S iurium notitia ponsint intelligi; subsicivis igitur horis paucas Exercitationibus suis pagellas adornare aggressum esse, ac scire, plurima ibi paucis, ii que perspicuis verbis esse declarata. quae vel apud alios frustra, veInon sine magno labore fusissime, & haud raro satis obscure per
tractata inveniantur. Meristit autem, qui ante ipsum in eodem laboravit argumento, nullam prorsus, quod mirum, facit mentionem, cum tamen ad multos alios provocet auctores. Tales vero sunt istae Exercitationes, ut Genim, iustus harum mercium aestia maior, eas vocet eruditissimas, Animadversion. P. II. 239. Dan. Clusini , luneburgensis, primum conrector, mox rector scholae magdeburgensis deinde in equestri gymnesio Iuneia hurgensi iuris ethices it politices prose si tandemque, impetratis prius honoribus doctoralibus profestar iuris ordinarius in aea deinia Iulia. oblatum mamebursensis eivitatis syndicatum adiis.set. nisi fata aliam ei viam destinassent: nam qnum longo iam tempore scor istis assectibus infestaretur, ac praeterea violentior
45쪽
tandem hydrops accederet, factum est ut hincmigaret anno Chriristi 16 p. aetatis cum dimidio. Vir erat divin, humanaeque se .pientiae studiis haud proletarie, sed profunde eruditus: id quod
praeclara ingenii eius & variae eruditionis monumenta philolosi- ea. philosophica, iuridica & theologica testantur. Ab eo enim habemus Commentarium in Tabulam, S in librum. de VII. Sapientum convivio. Tractatum de religione politica, alium de Iure aggratiandi, de Oraculis gentilium libros III. Com-ipendium doctrinae politicae, it Commentarium in Constitutiones. criminales C AROLI V. Gebh. Theod. Meiar in Memoria ICtorum heimstad. p. I93. f Polyhist. Tom. lII. 46.. ubi C eniam appellat auctorem diligentissimum. Ο Gabrielis RΕΕHAANII ΔιασM,υς theologica, quae sit harmonia Euangelistarum in histqria mulierum paschasi. Witteber- gae Isi9. Nimirum sic statuit, primum accessum seu actum esse.
Magdalenae& alterius Mariae, descriptum a Marthao c. 28, I. SI anne e. 2O, I. secundum mulierum summo ad sepulcrum mane. euntium, descriptum a Marco c. I6, 2. & Luca c. 2 , I. denique quod ad abitum S antecedentia ac consequentia proxima attinet, a Matthia c. 28, s. tertium solius Magdalenae reditus, descriptum. a Ioanne c. 2o,'. dum Marc- c. l6, 9. abitum S consecuta coriri memoret: quartum ingredientium iam monumentum descriptum
de appareat, IV. distinctas angelorum apparitiones factas esse mu lieribus, unam quidem Magdalentae , tres ceteris omnibus sinet Magdalena; duas quoque distinetas manifestationes Christi, unam Magdalenae, alteram reliquiS factam. . .
vens ac florens anno l'. saeculi XVII. inter alias rationes Disquisi-.tionem istam pinpterea CHRISTIANO WILHELMO, Primatus & archiepiscopatus magdeburgensis Administratόri & adiutori episcopatus halberstadiensis, Marchioni brandenhumgensi dicavit, ut videret, iniuriam fieri pastoribus in pagis, quando dicatur, eos otiando & vorando totam Vitam tranugere. .
Io. Georg. ΗVTTENI Meditatio theologica de potu sel-.leo S aceto Christo agonizanti: p*rrecto.i , Gubenae IMI ηκMaιι h. c. 27. Mur. II. N θ. 19. CuRI Appendice de Statu exinatutionis
46쪽
tionis Christi. Sentit autem scripti huius auctor, unam eandemque materiam utriusque potus fuisse, acetum nempe cum myrrhadi selle mixtum, datumque priorem quidem e poculo aut vase a quodam ex militibus vel aliis, posteriorem autem in spongia, a rundini ex hyssopo infixa cruciatuum augendorum, conte Intusque
Christo infligendi caussa. In Epistola dedicatoria multis agit de familia electorali Saxonica. & vocabulum derivat ager-.manico Sasια , quod incolas significet. Io. Georg. qui medio & vergente saeculo XVII. vixit, generalis fuit Superintendens ecclesiarum in Marchionatu Lusatiae inferioris, consistorii ducalis asseisor, & ecclesiae lube-nensis pastor primarius. Valentini Henrici VO GLERI Commentarius de Rebus naturalibus ac medicis, quarum in scripturis sicris fit mentio. Heimstadii 168a. Accessit eiusdem Physiologia historiae passionis Iesu Christi. Commentarius autem, quem IO. Iac. BaDr-x medicinae D. oc pros. altorfinus, elegantioribus adnumerandus Medicis, eruditum vocat in Progrypamate de Reb. medie. in N. T. contentis. p. is. addens, neminem non fateri, quod in hoc
argumento vix aliquid praestantius lucem publicum aspexerit non ab ipso auctore, sed post eius obitum editus fuit, ita quidem, ut. nihil in eo mutatum. nihil additum vel detractum. Observationes autem, quae inserius in paginis conspiciuntur. ipsius etiam sunt
auctoris, eo fine adscriptae, ut operi huic locupleta qdo tandem ali quando inservirent. Praemissum est Programma, quo studiosorum desiderio satisfacturus, operam suam ossert in tradendis a docendis rebus cum naturalibus, tum medicis, quae ad intellectum faciunt sacri codicis, mentionem pariter iniiciens Doctorum, tam Veterum, quam recentium, qui ex naturali medicave penu scriptis suis non nulla adiicere. aut similem laborem subire stu
husettain addendus Thom. de Morbis biblicis. In Physiologia historiae passionis Iesu Christi declarat acerrimum Christi
47쪽
go Vettin m L. inde sudorem eius sanguineum, spineam coronam, aceti selle divini myrrha conditi potum olis eclipsim, sitim in cruce pendentis. acetum in hyssopo potui da uin, clamorem Christi morientis.
mortem repentinam illico secutam, terrae motum ingentes rupes dirumpentem profluentes ex latere mortui persota numores, eccondituram corporis monumento inserendi. Collectores AEn-AS 1683. t . fatentur de Commentario hoe, multa in eo occurrere, quae curiosum sacrarum historiarum studiosum oblectare. aut erudire posznt. P. ios. Al secius leprae est conta- Leprosos hominum consortium glosin. Ρ. i3. Nec alia de causa i evitare oportebat. ne illos imis Deus videtur iussisse, ut le- ' prosi seoisim extra castra, adine que ab omni hominum com sortio remoti degerent.
Π6. Fortassis etiam divini quip- .piam S a 1upernaturalibus masius de lepra Graecor. & Iu- causis, leprae aedificiorum di dator. p. 49 .
Valent. Henr. , heimstadiensis philoc & med. Doctor, primum physicus oppenheimensis, deinde medicinae prosessor in academia Iulia & patria, vir non minus de studiis philologicis quam medicis bene meritus, sive, ut Henti A seiMmii iunioris verba ex eius Praefat. in avi opuscula mutuer, cum artis medicae, tum omnis π κλοπ δμας peritissimus, publicavit M. Aurel. δευενιαι Chirurgiani. Institutiones physiologicas, Diaeteticos commentarios, Dissertationes de naturali in bonarum doctrinarum studia propensione, delectu ingeniorum, studiorum hodiernorum corruptelis, earumque caussis, librum de valetudine hominis cognoscenda, Dis. putationes aliquot medicas, Differtationem de testimonii humanueir; nemtio praecipue eruditionis, auctoritate Introductionem universalem in notitiam euiuscunque generis bonorum scriptorum, describere. docere, atque in his terris vivere desiit A. I677. aetatis ys. Iusti Christoph. Boebmer Memor. Medicor. heimstadiens p. 46.
ii Pet. Dan .HUETII Demonstratio euangeliea.Lipsiae iis . Quam taeditio ab auctore recognita,eastigata, di amplificata: priores enim
48쪽
H-ι- 3 emissae sunt Parisis Is 9. & Isso. atque Amstesodami I688. Accessit Tractatus de paradiso terrestri, nunc primum latine. Praefatio est apologetica, qua VII. argumentis contradicentium respondetur; eique Lae subiunguntur epistolae, una Sam. P enaM- qui in Praefat. A 3. per hominem longinquum. S alienigenam intelligendus venit) ad fratrem Ezechielem, qua cupere se scribit, ut Huetius eandem artem mathematicam adhibeat ad dirimendas sacrae doctrinae controversias, quibus tot iam annos christianus oriatis quassetur; altera metu ad Marchionem de Feuquieres, christianissimi Regis Legatum extraordinarium in Suecia, qua respondet ad illud desiderium, significans, se quidem promtissimum esse ad iuvandum omnibus viribus suis tam sincium propositum, sed methodo mathematica tale opus ut perscribatur, admodum dissi-eile & fere insuperabile videri, tam ratione argumenti, quam ratione partium dissidentium. Ipsa autem Demonstratio euangelia ea, ad Matheseos regulas efformata, atheis S Iudaeis convincendis destinata, eiusque summa lim est: Libri Novi S Veteris T samenti is temporibus scripti sunt, quibus feruntur esse scripti ;ει ab iis scripti, quibus tribuuntur. Hinc sequitur . totam Iesu nazareni historiam in V. T. longe ante pra didIam else, quam evenerit in Novo. His porro concessis. libros nimirum novi & veteris testamenti iis temporibus eise . scriptos, quibus feruntur es.se scripti; dc ab iis scriptos. quibus tribuuntur; & prophetias V. T. de Iesu narareno completas esse in NOVO consequens est, veraces esse libros V. 8c N. Tti. Quodsi phrophetiae V. T. de Iesu nazareno eompletae sunt in Novo, & veraces sunt libri N. & V.Tti, ex eo incitur, Iesum nazarenum vile Messiami Posito autem veraces nempe esse libros N. dc V. Tu, dc Iesum n rarenum esse Messiam fatendum animo est, religionem christianam esse veram. De hoe opere testantur celeberrimi Collactores Actor m eradis. Α.ata. iam diu illud ab eruditis cum summa auctoris depraedicatione evolvi 3 6c Sam. Fufendasvi in praedicta ad fratrem h pia
49쪽
DOVICI XIV. Alii, offerri decιbae. Quibus addi postini Murer Pro. pyl. hist. eccl. Scultum Praefat. in Anti didagma G. --ie, Ration. selest. li6. M. F. O vu dans ira Preuves & Prejuger pouria Religion chretienne & catholique hin Actis erudit. A. i683. 367. Morhos Polyhist. T. III. lib. V. 42. Ioach. G-t, in Medicinamentis p. 32. IIa. & Bibliothecari- n. p. addi M δ o. Iam quod ad Tractatum de situ paradisi terrestris attinet. quem Io Georg. Pri-rsis, nunc D. theol. &.Ministerii sta ossiciensis antistes, e gallico in latinum pura & nitida dictione transtulit, haec sere eius sunt contenta: Vocem Eden es e nomen proprium regionis. Carrhis in Mesopotamia vicinae, circa confluentem Euphratis &Tistis, usque ad locum, quo communis ille alveus in duo brachia divisus in mare persieum devolvi incivit, & provinciae huius partem orienta. liorem complecti Paradiuam, hocque indicare Mosem voce d pia ab oriante. Vocem NA ' egreditur non originem fluvii, sed cursum duntaxat illius notare. Quatuor z IzN sive eapita non esse somtes, sed terminos totius fluminis ex Euphrate S Tigri. in SS. litteris Chiddehel dicto, ante confluentibus, quam ingrediantur Pa- radisum S Gichone ac Phisone, qui haec nomina sortiantur, postis quam ex alveo paradisi profluant, atque ita in duo se brachia dividant, quorum alterum sit orientale, nempe Gichon. Drope Chus
sive Sullanam, alterum occidentale, ad Chavilah. Viae eru ditor. A. I674. 282. & Supplement. T. II. 28. nec non Cossoquia meκ. 'ua A. I oz. m. Ian. p. 39. Ce riηlia a epistol. 96. Morbos Polyh. lib. V. 46. Sebar etych Εpp. arcan. P. II. 228. Pag. 83. Probatur aliorum scripto- , Maior citatorum numerus de Moia. rum testimomis γνησιοτηι libro-l se ne cogitauit quidem. Io.
t tum Mosis. Et quidem LXV. de Originib. iudaie.
1o . Memorabili testimonio Mo-l Diodorus de Mneve utrumque sem Diodorus siculus pro . dicit, de Mose autem hoc tantum , eum apud Iudaeos Deum, qui Do dieitur, legum suarum auctorem finxisse
sequitur, quo dc virtutα e spradicat, ic ait, primum
50쪽
Pag. ioς. Strabo δε μορ ct Iudais Strabo si sem cum Minoe, Lycurgo, - summo eandara disseruit. Scri- Zamoixi, ct id genus laribus si. , bit enim, profanos Aegyptio- ην discrimine comparM , de rum mores exosum Molem, religione iudaica gentis origi-
collecta ingenti piorum homi- ne, & ipse Mose narratiori m multitudine concessisse in ab illa, quae habetur in Pen. Iudaeam, illicque fixis sedibus, lateucho, omnino discrepanum. Et sanctu Dei colendi ritibus M. instituit; deque sacris nihil stitutis, abiectoque potissi- aliud quam hoc memorat. mum S eiurato idolorum Mosem esse pollicitumstati,
cultu , non tam vi S armis, culinm acsacrificandi modum trais. quam pietate imperium fir- diturum, qui neque sumtibus, ου ' masse. quo iustisationibus , neque ullis . . absurdis actionibus cuti oras per turbaret. Atqui Strabonem
ritus in Pentateucho praescriptos in animo tune habuisse. quis dicere sustineati Diauri
Πo9. Nova biblioth. T.I.48. Tere laturorum praestios V iAmphiaraum etiam, St Trophimum. tes simul commemorat Strabo, & Tarsam, S Zamalaim, dc.Orpheum, Mucium, di Mo- assyrios, chaldaeos & etruscossem. aruspicta, cum aliis quibusdam.
3i8. Narratio tos l9, i . de Da- Fecerit ne hoc Esdras, Mererum nitarum expeditione adversus Io. Dissere. de scri-- Lerem, est unum ex addita- ptoribus librori histori n. II. mentis, quae hue illue in ita . i
4 α 3. Coniicere Ii et , Erela -lm DR Sirae dis , sive filii Sirae.' sticum librum Salomonis opus asse. I. C. Hllius Biblioth. hebr. 2ss. n. Ille, Eec demum ebristi. Non universae, sed parauuiaris. - ana consensu ae decretis, au- Non potest autem accenseri' ctoritatem canonicam ade- libris canonicis, quia non habu