Lucianus

101쪽

3. Em. Προιωμεν ει θυ της ρυγίας, ἐγὼ μὰν ηγοίμενος , μεῖς ὁ μη βραμως ἀκολουθεῖτέ μοι, καὶ ιρρεῖτε oὶδα ἐγὼ τὸν Παριν, νεανέας ἐστὶ καλος καὶ

νολογουμενος.

m. οὐδέ, ω Ἀθηνῶ, δεινὸν οὐδὲ καθ' υμων, αλλ' ὐετό με εἰ αγαμος ὁ Πάρις ἐμιν.

χαλεπῶς εχ μηδ' oro μειονεκτεῖν, εἴ τι καὶ ταυτη κατὰ το πλούν πεκρινάμην. 5. ἀλλ μεταξυ δγων δηπολ προἱόντες ἀπεσπάσαμεν τῶν στέρων καὶ σχεδόν

γε κατὰ την φρυγιον ἐσμέν. ἐγὼ δὲ καὶ την 'γδην ὁμ

102쪽

Μ. Πῶς φήc ora ὁρας βοέδια κατὰ τον ἐμον οὐτωσὶ δάκτυλιν ἐκ μέσων των πετρῶν προερχὀμενα και τινα ἐκ του σκοπέλι καταθέοντα καλαυροπα ἔχοντα καὶ ἄνειργοντα μὴ πρόσω ὁιασκι3νασμι τὴν ἀγέλην; -- ορῶ νυν, ε γε κεῖνός ἐστιν. Em. Ἀλλ' ἐκεIνος ἐπειδη δε πλησίον di ιομήν, ἐπὶ τῆς γῆς, δοκεῖ, καταστάντες adlζωμεν, να μηδιαταράξωμεν αυτὸν ἄνωθεν ε πανους καθιπτάμενοι. A. Eo λέγεις, καὶ ουτω ποιῶμεν. ἐπεὶ δὲ καταβεβηκπιμεν, ἰρα σοι, a ' ροδέτη, eorέναι καὶ γεῖσθαι μὶν της θοὐ συ a G το εἰκος ἔμπειρος εἶ του χωρέου πολλάκις ώς λύγος, κατελθουσα προς Ἀγχισην. AQR ddo, 'φα, τούτοις χθομαι τοῖς

σκώμμοσιν.

ἐνδιέτριψα -οrroτε η ὁ Ζευς ρα του μειρακέου του Φρυγός, καὶ ποῖλάκις εὐρο λθον re ἐκεινου κα- 258ταπεμφθεὶς ες ἐπισκοπην του παιδός, καὶ ποτε γε δηιν is εο ν συμποριπτάμην uis καὶ συνεκουφιζοντο καλόν, καὶ εἴ γε μέμνqμαι - ταυτησι της πέτρας αυτον ἀνήρπασεν ' O με γαρ τυχε τότε συρίζων προς το ποιμνιον καταΤετάμενος δε πισγε αυτὸς ὁ πιυς κούφως μάλα οἶς isti περιβαλὼν καὶ τψ στόματι τηνἐστὶ si κεφαλὴ τιάραν ἔχων ἀνέφερε τον παὶμ τεταραγμένον καὶ τω τραχηλου ἀπεστραμμένω ς αὐτὸν δαομέ-στοντα. τότε Ουν εγὼ την σύριγγα λαβὼν - ἀποβεβληκει γαρ αυτην re του δέους αλλα γὰρ ὁ διαιτητις Ουτοσὶ πλησιον, στε προσεμωμεν αυτόν. 7. λαψε, ω βουκόλε.

103쪽

εμύν, αἶγα μεν αἰγος αὐτέρα καλλέων καὶ δάμαλιν ἄλλης δαμάλεως, τάχ' αν δικάσαιμι κατὰ τὴν τέχνην 's'. μαι δὲ ἄσαι τε ὁμοέως καλοὶ καὶ ου ow ouως αν τις απὸ της τέρας ἐπὶ την τέραν μεταγάγοι τὴν φιν

νεῖ καν ἐπ uo μετα , κἀκεῖνο καλὸν ορβ καὶ παραμ νε καὶ ωοίως i) αὐτων πλησίον παραλαμβάνεταιJ, καὶ υλως περικέχυται μοι το κάλλος αυτῶν καὶ Mo περιεέληφέ με καὶ χθομαι, τι μὴ καὶ αὐτὸς σπερ o Ἀργος λου βλέπειν δυναμαι του σώματι doκῶ ' ἄν μοι καλῶς δικα-σαι σπάσαις auodon τὼ μῆλον και γὰρ αλκοὶ τόει, ταύτην μὲν εἶναι συμβέβηκε του ς ἀδελφὴν καὶ γυναῖκα, ταύτας θυγατέρας πῶς ἡ Ου χαλεπὴ καὶ Ουτως κρισις; Μ οὐκ oldα σιλην οὐχ ιυν τε ἀναδῆναι προς

του Λιος κεκελευσμένον.

s. in P. Ἐν τοὐτο Ἐρμῆ, πεῖσον αυτάς, μὴ χαλεπῶς χειν μοι τὰς ἡ τὰς νενικημένας, ἀλλα μόνων των ὀφθαλμῶν γεῖσθαι την διαμαρτων. EPII. υτ φασὶ ποιήσειν ' ρ δή σοι δη περαίνειν τὴν κρισιν.

104쪽

Em. υτ tia σον αν εἴ του δικαστου, καὶ πρόσταττε, πη καὶ θέλεις.

dύσομαι, πως μάθης, τι μὴ μύνας εχω τὰς ἀλένας λευκὰς μηd w βοῶπις ναι μέγα φρονῶ, ἐν α' ἴσης δέ

της doνῆς. ora ἐν παρθένος, ο δε βασιλικὸν αυτηκαὶ σεμνὸν ἀπολάμπει καὶ ἀληθῶς ζων του Λιος ος M oev d ηdέως, καὶ γλαφυρον τι καὶ προσαγωγον ἐμει--διασεν - ἀλλ' η' μἐν αλις ἔχω της ευδαιμονιας εἰ

δοκεῖ δέ, καὶ δέ καθ' ἱκάστην επιδεὶν βουλομαι, ώς νυν γε αμφιβολος εἰμι καὶ ουκ id πρὸς τι ἀποβλέψω πάντη τὰς χήνεις περισπώμενος.

105쪽

πολεμιστὴν γάρ σε και νικηφόρον ἀπεργάσομαι. P. Ofδέν, ὼ 'να, δε μοι πολέμου καὶ μάχης 'ειρήνη γαρ ος ρας, τὰ νυν ἐπέχει την ρυγέα τε καὶ Aυδέαν καὶ ἡ ολέμητο hs i h του πατρος αρχὴ θαρ- ρει δι' o μειονεκτήσεις γάρ, α μη ἐπὶ δώροις δικάζωμεν. λλ' ενδυθι δ και ἐπέθου την κορυν ἱκανῶς γαρ Moν την ἈφροJίτην, εἰναι καιρός. 13 13. - Αἴτη - ἐγὼ πλησων, καὶ σκόπι καθ' εν κριβῶς μηδὲν παραιρέχων, λύ ἐνδιατρέβων ἐκόστντων μερῶν. ει εθέλεις, taciti, in τάδε μου ἄκουσον ἐγὼ γὰρ πάλαι ρῶσά σε νέον οντα και καλώ, ore οὐκ oὶὁ ε τινα τερον ἡ ρυγια τρέφει, μα-- ριζω μὲν του κάλλιυς, αἰτιῶμαι δὲ τὸ η ἀπολιαδντα

αλλὰ διαφθ εέρειν, κάλλος εν ρ μέρη τι μεν γὰρ ἄν μου ἀπολαύσειας των δρυν τι ' ν ἀπόναιντο του σου κάλλους αἱ βόες ἔπρεπε δε ηδ σοι καὶ γεγαμηκέναι, μὴ μέντοι ἀγροῖκόν τινα καὶ χωρ ἰτιν, Ιαι κατὰ τὴν δην αἱ γυναiκες, αλλά τινα της Ἐλλάδος Ἀργόθεν η ἐκ Κορινθου άκαιναν, i arrερ ὴ λέν ἐστι, νέα τε καὶ

καὶ καὶ κα ουῖἐν ἐλάττων ἐμοὐ, καὶ τὸ δὴ μοιπτον, ἐρωτικὴ ἐκείνη γὰρ δὴ εἰ καὶ μόνον θεάσαιτό σε ὶ

εφεται καὶ συνοικησει. πάντως ε α σὐ κ κοάς τι περὶ Ουτῆς.

106쪽

μένην, παλὴ δέ, ο ιν φ τραφεῖσα, γυμνὰ τὰ noλλὰ

265 καὶ παλαιστική , καὶ ἴτω δη τι αερισπουδαστος στεκαι τόλεμον ἀμφ' οὐτὴ γενέσθαι, του Θησέως ωρον ἔτι θραὰσαντος οὐ μην ἄλλ' επειδήπερ ἐς ἀκμὴν κατέστη, παντες οἱ αριστο των χαιῶν ἐπὶ την μνησμον ἀντέ - τησαν, προεγρι' ὁ Μενέλεως του Πελαιδῶν γένους' εἰ δὴ θέλεις, ἐγώ σοι καταστράζομαι τὸν γάμον. IIAR Πῶς φης; ον της γεγαμημένης ἰAOP μος ι συ και ἀγροἶκος ἐγ-χλοὶd ος χρὴ τὰ τοιουτα ὁρῶν. IOP. Πῶς ἐθέλω γαρ καὶ αυτος εἰδέναι. 15. - Συ μὲν ποδημήσεις ώς ἐπὶ θέαν δὴ τῆς Ἐλλάδος κἀπειδὰν ἀφέκη ες νην Aa κε dalμονα, φεται σε λένη, τοὐντεs γε δε μον ν εἴη τ εργον, πως ἐρα-σεται σου καὶ ἀκολουθήσει. P. οὐτ' αὐτο καὶ μάλιστα πιστον εἶναι μοι δοκε I, το ἀπολιπουσαν το ανδρα θελησαι βαρβάρW καὶ

αυτ σοι περιχυθεὶς τοὐθ' Oπερ εστίν, ἱμερτόν σε θησεικα ἐράσμιον, και υτὴ δὲ συμπαρουσα δεήσομαι δὲ καὶ τῶν πιρέτω ἀκολουθεῖν, παντες αυτην να πιέσωμεν.

τ Σαόρτη ἐπιdημῶ και ἐπάνειμι ἔχων την γυνois καὶ ἄχθομαι, τι μὴ ταυτα δ' ἄντα ποιῶ.

107쪽

16 16. AOP Μ σπροτερον ἐρασθῆς, χαρι, πρὶν ἐμὲ se προμνήστριαν καὶ νυμφαγωγὰν ἀμειψασθαι τηκρέσει πρέποι γαρ α κἀμὲ νικηφόρον μῆν συμπαρεῆναι και ορτάζειν αμα και τους γάμους καὶ τὰ ἐπινίκια πάντα γαρ ἔνεστ σοι, το ερωτα το κάλλος, τον γάμον τουτουὶ το μήλου πρέασθαι.

P. -δοικα, μή μοι ἀμελησης μετὰ την κρίσιν.

P. Ῥηθαμῶς ἀλλα πόσχου στάλιν. AOP Ἐπισχνουμαι η σοι την λένην παραδώσειν γυναῖκα καὶ ἀκολουθήσειν γέ σοι αὐτὴν καὶ ἀνέζεσθαι σταρ' μῆς ἐς την Ἀλιον, καὶ Ουτν παρέσομαι καὶ συμπράζω τα πάντα. IOP. - τον Τρωτα καὶ τὰν Ἱμερον και τὰς λάριτας ἄζεις; A- Θάρρει, - τον Πουθον ἔτι καὶ το Ῥμέναιον προς τούτοις παραλήψομαι. ουκουν ἐπὶ τούτοις δέδου

εἰ γεοκρεμασθέντες κατασπῶν βιάσεσθέ με, μάτην ro-

νήσετε ο γαρ ὁ καθελκυσετε εἰ ὁ εγώ θελήσαιμι ἀνελκυσαι, ου μόνον μῆς, ἀλλὰ καὶ την γῆν - καὶ την θαλατταν συναρτήσας μετεωριῶ καὶ ταλλα - καὶ συ ἀκηκοας. ἐγὼ δὲ τι μὲν καθ' ἔνα πάντων ἀμεένω 268

καὶ ἰσχυροτερός εστιν οὐκ αν ἀρνηθεέην, μου των τοσούτων περφέρειν, ς μὴ καταπονήσειν αυτουν, ν καὶ την γῆν - την θάλατταν προσλοβωμεν, υκ αν πεισθείην.

108쪽

ει μη γ Θέτις κατελεήσασα ἐκάλεσε αυτ συμμαχον φώρεων κατόγχειρα δντα, καν ἐδέδετο αὐο κεραυντ. μαὶ βροντῆ J ταυτα λογιζομέντ ἐπηει μοι γελον ἐπὶ τῆ

EPM. Σιώπα, φημι οὐ γὰρ ἀσφαλὲς οντε σοι λέγειν αντ' ἐμοὶ κονειν τὰ τοιο τα. XXII.

νεώγωνα λάσιον καὶ σκέλη διχηλὰ καὶ τραγικὰ καὶ ουρανυπὲρ τὰς πυγάς; ION. πόσα αν ἀποσκώονης ἐμέ, τὸν σεαυτο υἱόν, πάτερ, ἐπονειδιστον ἀποφαινεις, μαλλον δὲ σεαυτόν, O τοι-τα γεννῆ καὶ παιδοποιεῖ, ἐγὼ δὲ διαέτιος. Μ. ἱνα ε καὶ φής σου μητερα ἡ που λαθον αἶγα μοιχευσας εγωγε ἰΠ Os αἶγα μοιχευσας, ἀλλ' ἀνάμνησον σεαυ-

109쪽

δμοιον τεκεν ἰ2 2. IAN. ἐτης κεινης ἡγον σοι ἐρῶ τε γάρ με ἐξέπεμπεν ἐπὶ την Ἀρκαδίαν, tu i μήτηρ μέν σοι, ἔφη, ἐγώ εἰμι, Πηνελόπη Σπαρτιατις, τὸν πιώρα δὲ γινωσκε θεον ἔχων Ἐρμῆν Μαια καὶ δεός. εἰ δὲ κερ-- φδρος και τραγοσκελὴς I, μὴ λυπεέτω σε οπότε γαρ συνήει μοι ι πατὴρ ὁ ὀς, τρώγλι-τὴν πεικασεν - λα ι, καὶ διὰ τουτο μοιος ἀπέβης τετρὰγWEm AM, μέμνημαι -ιήσας τοιομόν τι ἐγὼ uob ὁ ἐπὶ κάλλει μέγα φρονυν, ἔτι γένειος αυτὰς νσος raτη κεκλήσομαι καὶ γέλωτα φλήσω παρὰ πασιν

μουσικός τε γάρ εἰμι καὶ συριζω πάνυ κοαυρώ, καὶ ὁ Λιόνυσος οὐδὲν ἐμοῖ ἄνευ ποιεῖν δύναται, ἀλλο ἐταἱρον

καὶ αν το Παρθένιον πω πάνυ σθήση ἄρχω δὲ καιτης Ἀρκαδίας πάσης πρφην δὲ καὶ Αθηναιοι συμ

4. Em. ια δέ μοι, γεγάμηκας, χάν, dq; τοῖτο γάρ, οἶμαι, καλοῖσι σε. I Oυδαμῶς, ω πάτερ ἐρωτικὸς γάρ εἰμι και

110쪽

με γαρ πάγκαλος καὶ τοξότης καὶ δυναμιν οὐ μικρὰν περιβεβλημένος πάντων ἄρχων, ὁ δὲ θῆλυς καὶ μιαν-ῖρος - αμφιβολος την ψιν οὐκ αν ὁιακριναι εἴτ' ἔφηβός ἐστιν εἴτε καὶ ταρθένος ὁ δὲ σμὰ πέρα - εὐ-

ri disi αἰτια τούτου, ἀλλα οἱ πατέρες διάφοροι γεγενημένοι, μου γε καὶ ὁμοπάτριοι πολλάκις ἐκ μια γαστρός, ὁ μὲν ἄρσην δὲ θήλεαι, σαε υμεῖς, γίνονται. - μέ αλλ' ημεὶς μοιοι ἐσμεν κα ταί τὰ ἐπιτηδευομεν τοξύτα γαρ ἄμφω.AIO. Μέχρι με τόξου - αυτά, 'Auoλλον, ἐκεῖνα δὲ δε μοια, σι η πινυρτεμις ξενοκτονε ιν πιυ ις, οὐδὲ μαντευχ καὶ ι τους κάμνοντας. An οἴει γαρ την dελφην χαιρει το ἐς Σκυθαις, η γε και πορεσκεύαστοι,' τις 'Eu ἀφικναί ποτε ες τὴν αυρικήν, συνεκπλευσαι μετ' αὐτο μυσαττομένη