Lucianus

151쪽

τη πλέον αν ουτος γέγκαιτὀ μου. φημὶ δε τούτους μάλιστα ἐπαινου ἀξιους ναι, σοι τὰ μηθεν ἐξ αρχῆς ἄντες δμως ἐπὶ μέγα προεχωρησαν δ αιτῶν δίναμέν τε περιβαλ μενοι καὶ ξιοι δόξαντες ἀρχῆς εγωγ' ουν μετ' λέγευνεβορμησας εἰς την 'U ριαν το πρῶτον παρχος ων τἀdελφφ πωτων ζιώθην ριστος κριθεiς, καὶ τους τε Κελτιβηρας εἷλον αὶ Γαλατῶν ἐκράτησα τῶν ἐσπερέωνl καὶ τὰ μεγάλα ρη αερβα τα περὶ τον λιβανὰν ---MQτα-aτέδραμον καὶ , as raro υς εαolησα τοσουτας πόλεις καὶ την πεδιν Ἀταλίαν χειρωσάμην - μέχρι των προαστείων τ ς προυχουσης πιλεως λθον και τοσουτους ἀπέκτεινα in μι- μέρας, στε του δακτυλωτ αυτῶν μεδέμνοις ἀπομετρησαι καὶ τους ποταμοῖς γεφυρῶσαι νεκρOIς. καὶ ταυτα πάντα πραξα υτε Ἀμμωνος ιος νομα μενος Γλυτε θεὰς εἶνa προσποιούμενος η νύπνιατος μητρὸς dιεζιών, ἀλλ' ανθρωπος εἶναι ὁμολογῶν, τρατηγοῖς τε τοῖς συνετμάτοις ἀντεξεταζόμενος καὶ τρατιώταις τοι μαχιμωτάτοις συμπλεχόμενος, ο Μήδους -

Λαρειον ἐνοσσω τε και Αρβήλοις κράτησεν, ἀποστὰς των πατρέων προσκυνέισθαι ζέου και ες διαιταν την undικην μετεJιήτησεν εαυτὸν - ἐμιαιφὀνει ἐν τοῖς πισυμποσίοις καὶ τους φιλους συνελάμβανεν ἐπὶ θανάτω. ἐγώ d ηρξα εα ἔσης της πατρίδος, καὶ πειδὴ μετεπέμπετο των πολεμιων μεγαλω στόλου ἐπι1rλευσάντων τῆ, βίη ταχέως πήκουσα, καὶ dιώτην ἐμαυτὰν παρέσχον - καταδικασθεὶς νεγκα εὐγνωμόνως το πραγμα καὶ ταυτα ἔπραξα βάρβαρος ων καὶ παιδευτος παιδειος της Ἐλληνικης καὶ ἴτε 'υμηρον σντερ σιτος α φ uJῶν υτευπ' Ἀριστοτέλει, σοφιστῆ παιδευθεές, ὀνη ε τῆ φύσει ποθη χρησάμενος ταυτά ἐστιν ὁ α θῶ Ἀλεζάνθου M

152쪽

καὶ καταφοβήσας τὴν Ἐλλάδα τι Θηβαiων ἀπωλεig, τρατηγο ια' αὐτον χειροτονηθεὶς οὐ ζέωσα την Μακε- δινων ρχὴν περιέπων παπαν ρχειν αμων ὁ πατ, ρκατέλιπεν, αλλὰ πῶσαν ἐπινοησας την η και δεινὸν γησάμενος, ε μὴ πάντων κρατήσαιμι, λέγονς γωνεσέβαλον ἐς τὴν Ἀσίαν - εα τε Γρανικου κράτησα μεγάλη μά in Mi τὴν Audiαν λαβὼν in γωνιαν καὶ ρυγίαν καὶ λως τα ἐν ποσὶν αεὶ χειρούμενος ἐλθον ni

πορυμ μ dιαρκέσαι αὐτοῖς με το σομφος, αλλόasa σχεδίας πηξαμένους τους πολλοις αυτῶν διαπλευσαι. καὶ

βηλοις δι γέ σωμαι, ἀλλα καὶ μέχρι γνδῶν λθον και τον 'Πλεανὰν ορον ἐποιησάμην τις ὀρχης και τον ἐλήφαντας αυτῶν εἷλον καὶ Πῶρον ἐχειρωσάμην , καὶ κιθας

153쪽

πραγμάτων κοι τοιουτον τι πιστευσαντες περ ἐμου. 6. τοδ' ἐν τελευταῖον ἐγὼ ἐν βασιλείων ἀπέθανον ουτος ἡ ἐν φυγη ων παρὰ Προυσέρ' sta Βιθυνφ, καθάπερ ἄξιον

ρω καὶ πιστω και δολοι, ὀμιμον δὲ ' προφανες Ουdήνην. ἐπεὶ δέ μοι νεωισε τον τρυφὴν ἐπιλελῆσθαί μοι δοκεῖ Iucinois ἐν Καπύη ταίραις συνὼν καὶ τους τοῖχου πολέμου καιρους aυμασιος καθηδυπαθων. γώ δε ει μη μικρὰ τὰ σπέρια ιζας εα την εω ἄλλον ωρμησα, τό - μέγα πραξα χταλέαν ἀναιμωτὶ λαβὼν και ιμην καὶ τα μέχρι Γα3εψων πα-μενος ἀλλ' - αξιόμαχα ἔδοξέ μοι ἐκεῖνα ποπτησσοντα ὁ καὶ δεσπότην μολο

154쪽

λας αρτι σε παρειληφότα την πην κολακευοντες κοὶ προστάτην ιρο μενοι και στρατ γο επὶ τους βαρβάρους, ενιοι δε και τοι δώδεκα θεοῖς προστιθέντες καὶ οικοδο

αοτε ἀγάγη σχολι ν ἀα των θορύβων των ἐν ποσίν, ες Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν λάφειν μ' ἐκεῖ, ς γενοίμην εἷς των θυατέων θεῶν. IOIn Μ γελάσω θν, ω Ἀλέξανδρε, ρῶν καὶ

σάντων τ ν λιμνην καὶ ἐς τὰ εἴσω τοι στομέου παρελ- Οὀντων οὐ γαρ μελης ὁ ἰαχος Ουδ' ὁ Κερβερος ευ-

155쪽

τί δακρύεις, d μάταιε οὐδἐ ταυτά σε ὁ σοφὰς 'Αριστοτέλη ς ἐααίδευσε μὴ οἴεσθαι βέβαια εἶναι τα παρὰ της τύχης;

ναι, σα μὲν ἴτησε παρ' μου, οἷα ἐπέστελλεν, ς δεκα εχρης μου τε περὶ παιdείαν φιλοτιμί θωπευων καὶ ἐπαινῶν αρτι μὲν ἐς το κάλλος, καὶ τοῖτο μέρος

156쪽

ρβον ἐκράτουν αυτῶν.

ἀκοντιστὰς καὶ τὸ Μαντινέων πελταστικὰν η ρῆκας γλλυριοις καὶ Παιονας χειρώσασθαι, ταυτα μεγάλα πω Μηδι- δε καὶ Περσω και παλμέων, χρυσοφόρων αν-

158쪽

λον η πάντων --σειν των νεκρῶν τε α μἐν ου αγεννῆ τινα Φρυγα η υδον καὶ πέρα του κώλῶς ποντος φιλὀλον ἴσως χρην λέγειν, τον Πηλέως δὲ υἱον τον φιλοκινδυνό-τ-ον ρώων πάντων, ταπεινὰ υτω περὶ Ουτου διονοε

160쪽

5. IOIn Ἀλλ , βέλτιστε Ἀμφιτρυωνιάθη, καλῶς δ