Lucianus

161쪽

ἀρύσωμαι και προσενέγκω τω στόματι, ο φθάνω βρέξας κρον το χεὶλος, καὶ δια των δακτυλων διαρρυεν ουκοὶδ' πως αυθι απολειπε ξηρὰν την χεῖρά μοι. min. Ἀεράστιόν τι πάσχεις ώ άνταλε. ἀτὰρ εἰπέ μοι τι δὲ κοὶ δέη του πιεῖν ου γαρ σῶμα ἔχεις, αλλ' ἐκεῖνο μῖμεν εν ADJlc που τέθαπται, περ και πεινην καὶ διφῆν

162쪽

m. na μην ἐκεῖνα γέ εστιν α πάγχες οἱ ποιηται θαυμάζουσι τὰ στα, G συ εοικας καταφρονεῖν.

το ιηδ' ἀμφι γυναικὶ πολυν χρονον ἄλγεα πάσχειν 'μῶ και τα ανθη ξηρὰ οντα εἴ τις βλεποι ἀποβεβληκὀτατην βαφὴν, μορφα δηλον τι αἰτου ὀζει, τε μέντοι ἀνθει και ἔχει et ν χροέaν, κάλλιστα ἐστιν. MEN ODκουν Οὐτο 'μη, θαυμάζω, ει μη συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶ πράγματος ουπως λιγοχρονμικοὶ dως ἀπανθοῖντο πονουντες.

163쪽

τελῆ μὲν τὸν ὀμον κοταλιπών, χήραν την νεθαμον

γυναῖκα. AI K. Alιιῶ τοίνυν τον Μενέλαον, στις μας viris II T. in λέγεις ἐκεDo μοι εζιazέον.mΕΝ. υκ ἐμέ, ὼ βέλτιστε, αλλὰ δικυιὀτερον τον Πάριν, ς μου του ξένου τὴν γυναῖκα παρὰ πάντα τὰ distαια λειο ραάσας οἶτος γαρ οὐχ αδ σου ὀνου, ολλ' ito πάντων Ελλήνων τε - βαρβάρων ζιος πχε-

165쪽

ὁ πάντες εἰσὶν, ς ὁρῆς. BIEN 'Aλυποι, ἁ Αἰακέ, ουτοι μόνοι καὶ φαιdροὶ τῶν αλλων ο ε σποδου ἀνάπλεως σπερ ορψιας αρτος, ὁ τας φλυκταίνος ξηνθηκώς τις ἐστιν; AIAE. Ἐμπεδοκλης, ῶ ενιστσιε, μίεφθος ποτης Αἴτνης παρών. min. χαλκόπου βέλτιστε, τι παθῶν σαυτὸν ἐς τοῖς κρατηρο ιν βαλες;-Π. Μελαγχολία τις, ω Μένιππε. ΜΕ O μὰ i', αλλὰ κενοδοξία καὶ τυφος καὶ πολλη ὁρυζα, ταυτ σε ἀπηνθράκωσεν αὐταῖς χρ πισινο . νάξιον οντα - 'ν αλλ' ουειν σε - σόφισμα νη-or σε ' φωράθης γαρ τεθνεώς. Σιωκράτης δέ, d Αἰακέ, που - αρ' ἐστόν; AIAK. Μετὰ Νέστορος καὶ Παλαμήδους ἐκεῖνος λη- ρει τὰ πολλά. MEN. 'Oμως βουλ4μην δεῖν αυτει, εἴ του da ἐστιν. AI AK Oρῆς τον φαλακρόν ἔMEN 'Aπαντες φαλακροί εἰσιν ' στε πάντων ἀνεμ τουτο τὸ γνώρισμα.

166쪽

- dix ἐώρακας, οἶμαι, οἷος κε παρὰ σἐ Ἀρέ---πος - Πλάτων --, ὁ μὲν ἀποπνέων μυρου, ὁ δὲ τοῖς ἐν Σιχευ τυράννους θεραπε ιν μαθών. K. Περὶ ἐμοῖ δἐ τι φρονουσιν;

4is νῆσθαι και πάντα ἐγνωκέναι καὶ τρωτα - δεῖ γάρ, ουα τἀληθη λέγειν - οὐδὲν εἰδότα.

167쪽

του χάσματος και de τον ὀφον, κἀγώ τι διαμέλλοντα αυτον πια- ντ κωνεω κατέσπασα του ποδῆ, σπερ τὰ βρέφη ἐκώκυε καὶ τὰ μοιο παιdέα δυρετο καὶ παν-

κατεθρασυνετο δοθεν - κων πεισόμενος ο πάντως ε3ει παθεῖν, ς θαυμάσωνται οἱ θεαταί. καὶ oλως περὶ πάντων γε των τοιουτων τουτ' εἰπεῖν ν χοιμι, εως τουστομιου τι τολμηροὶ και ανδρεῖοι, τὰ δὲ ἔνδοθεν ἔλεγχος ἀκριβής,

168쪽

έδωκέ σοι. 2. PII. mi Λι ' γαμην γε ri μέλλω, a lπερεκτι-

νειν τῶν νεκρῶν.

λων ἐπιβατῶν.

170쪽

βην τα πολλα της γωνέας καταστρεφῶμενος καὶ καλὰς ἐν και μέγας καὶ ἐν πολεμοι καρτερ5ς το ὁ μεγιστον,οτι- άλικαρνασσεμνῆμα παμμέγεθες ἔχω πικειμενον,

κασμένων icto του καλλlaroti, io ουδε νεών ευροι τις ci evdiως ου δοκῶ σοι ικαέως ἐπὶ τούτοις μέγα φρονεῖν ς