Lucianus

341쪽

δρη καὶ ζηλοτυπία καὶ ἀμαθέα καὶ πορία καὶ φιλαργυρία, ὁ φόβος δὲ καὶ αἱ ἐλπίδες περάνω πετόμενοι o ιδ εμπίπτων ἐκπλήττει, - καὶ υποπτησοειν ποιει , αἱ δ' ἐλπldες ἐπὲρ κεφαλης -- ρουμεναι . . . ἀναπτάμεναι οἴχονται Interrogaverat Charon, quae esset illa turba umbrarum hominum vitam circumvolitantiiiiii Nomina Mercurius totum illud inpliditatum agmen, quo animi perturbantur, hisque principe tres statuit esse peni ἔλπldες tiniorem δείματα)rerum imperitiam Vel stultitiam αγνοια). αγνοια enim legendum videtur cum codicibus, qui priore quidem huius enuntiati loco partim habeant πνοιαι partim νοιαι, poste riore auten ad unum sere omnes rema. Horrem autem trium γνοια stultitia in terra regnat κάτω . cum libidinibus omnibus illi mixta et coniunctii, spes ελπέδες)et metus φόβος superne υπεράνω impendentes Vel deterrent homines vel alliciunt, saeveque decipientes eos in alamitates et miserias protriae L min semini si in his verbis inesse recte intellexi, sponte patet, molestissimae abundantiae esse quae interposita sunt verba καὶ το μῖσος ... φιλαργυρω as τοὶς mum ad minae reserendum est, quae antea praeter hae tria uno vocabulo τα τοι αὐταὶ comprehensa sunt, quae iam inverso ordine additisque nolinullis aliis denuo nominare neque ad expediendam neque ad illustrandam rem quicquam Valet.

343쪽

Na ειποι τις ἄν, εἰ γε πομνημονευε την χάριν

verbis sensum inesse vidi, mitari audacius sane, quam vellem sed ita ut uud Lucianum necesse videtur voluisse appareat. Dixerat enim paullo ante deos, si ab hominibus relegerentur, aegerrime erre eiusque rei exemplum attulerat Mineratae. Quod contra Iovem diest quia ab Aethiopibus liberali hospitio exceptus esset, vehementer eo adamasse, pergitque: ουτως ουδήν, ς μεν, ἀμισθὶ ποιουσιν ἄ-ποιουσιν , me nihil eorum quae fuci ni ruitis fucirunt.' aeo sentenim si necessaria est, mutatione eam mea expressisse me puto, sed cum nimi longe a oodicum scriptura absit, velim alii reperiant etiam verba magis ad rem apposita uuamquam talis libri scriptor vix ea eum dignus habendus est. c. b. αδε τοττων ἱερώτερα l . . . μιαρώτερα ΜQV.

344쪽

τερος καὶ ἀὴρ διαυγέστερα καὶ το παν μέρα καὶ χρυσουν το δάπεδον i χρυσουν o da πε- do καὶ ως τε λ πρότερόν alνεται καὶ ηλως καθωρωτερος καὶ ἀστρα Maυγέστερα καὶ το se xi irasta. ' confusa haec et diffusa in ordinem redigere conatus sum, sex sinu Est enim huius coelique pleni perqmui ONMura descrip , qua nihil docemur quam esse ipsum lue ili triduin et solvi esse aureum. Imminis offendimur, quod cum primo loco dixisset de lueis laritate, quae ibi obtineret, singillatim deinceps commemorat solis et astrorum splendorem, denique omnia esse diem additie. 8. ἐσιόντων δὲ πρῶτα μὲν -- a l εἰοιόν τι ἐσιοντι θc. 9. ποοκοπουοιν εις την γῆν l ποοκοπουσι ἐς την γῆν

θέμενοι Su8pe a nescimus. Num legendum est aro oo- ρεήσεις - λλ' op γε νυοντες . . . στεφανώGαντες

το ς δον καὶ ... ἐςετάσαντες, εἰ ἐντελὲς εἴη l . . ἐξειτάσαντες εἰ ἐντελὸς εἴηJ... a να μηδὲ τῶν χρη στων τι καπασφάττωσι νῖν μη . . . cetias AEAE M. c. I 3. a Myκara datoων l . . . datoῶν Ω - τί γαρ υκευσεβες ἐπιτελῶν ' L. .. υκ σεβές. Mutari εὐσεβὲς in ἀ ἐς propter praecedentia c. 2. τις οὐκ αν εἰκα-σειεν νεσθαι ταυτα - - τοτ δε γος, quae mironice dicta sint, ex iis scriptorem libri colligi potest non tam Vera haec esse pietatis ευοεβ. l. quam impietatis atque irreverentiae doU. documenta existimare. 8bα

345쪽

μένων διηγου μένων - πρότερον di ηοιν ο λόγος, θυρας δ' ἐπιθεσθε βέβηλοι - - - . . . t θεοὶ φοβηθέντες ἐκ- -- . . . ἐξυρημένων διηγου-

με των DeleVi Dγγουμένων offensus trium illorum genitivorum concursu praesertim cum interrupto sermone

Verbum narrandi facile cogita ne suppleri possit - ῶς ἀρα αὐτῶν πολεμίων καὶ τῶν γιγάντων την ἐπανάστασιν οἱ θεοὶ φοβηθέrπες κον ἐς την Αἴγυπτον l e oa πο τον τῶν πολεμιω καὶ τῶν γιγάντων πώ V ui, o θεοὶ φοβηθ. κον ἐς το Αἴγυπτον bdi ducibus in quibus αδτον πόλεμον sub belli impus L mpius etiam a codicum lectione abest ἡ- την τῶν γιγάντων πα- νάοτασιν ita ut πόλεμον codd. Et sit glossa vocis επανάστασιν - πρὶν η προ τῶν μυριων πλεῖν ... πλων ΩΦ πλεων ΑΙ eo. 15. Videtae totum hoe aput ab initio usque ad verba τῶν

ἰδιωτῶν βοῶν non esse Luciarii me certe constat, non cohaerere Oisi γαρ Ἀπις κ. . . eum praecedentibus,

praecedentia autem ipsa a d θυασι usque ad πο- αραντες iis non esse plana, expedita, perspicua, ut a Luesani et ingenio et sermone prorsus aliena sint. Quod idem in totum hunc librum adere supra iam simis avi.

μὲν ἐπιτιμrσοντος ουδενής, μαχλήιτο di τινος sino reo bos μὲν γελασομένου την ἄγνοιανα, τῶν το δὲ την ανοιαν ὀδυρουμένου l . . . του ἐν γελα Gομένου την ἀγνοιαν υτίν, του δὲ bras ἀνοιαν ὀδυρουμένου. Non sibi oppon tur τοι et ἄνοια sed γελαν et δειρ , quamobrem delerim ἄνοιαν. AD LUCIANI VIΤARUM AUCTIONEM.

346쪽

τερον ἀλλ μ ν τον πρωτον λήψεται, λήψεται ρα- τον δεύτερον P. .. αλλα μην τον πρῶτον λ -

347쪽

φροντιοτικῶν την πρόσοψιν απάντων σκυθρωπῶνl καὶ . .. υσταλῶν - φροντιστικῶν . . . ATBeo. 13 ορῆς την κόσμιον . . . την ἐπὶ συννοια ἐρεμ βαδίζουσαν l . . . την ἐπὶ συν Ῥέας . . . ad K Urb.

348쪽

e. 22.

die Uesterr Gymnasien 88 p. 407 sqq. qui bene distinxit eos laeos ubi καν compositum est ex καὶ et sti potentiali ab iis, ubi is compositiun est ex καὶ et partieula a conditionali, in enuntiatis non plenis sed

decurtatis. In quibus luemadmodum duo enuntiata inter se artissime coniuncta atque implicata sunt, i etiam particulae illae duae in imam coaluemuit Consulto autem eos locos videtur illisisse, qui biis non duo enuntiata in unum sunt coniuncta altero decurtato, sed duo enuntiata plena et integra, luirum alteriu8 8 particulata aL alterius particula a conditionalis. Ibi enim ut nuntiata non mi in unum contracta, sic etiam partieulae sunt

349쪽

ω di ην που κρα--ενον ἴδος κ αὶ πλείους ἀοι-ὶ μἐλαιναι σῶς με pro καν πλείους σι Pisc. c. 24. καὶ δν η Φιλοσ δὲ προς τους λόγους ἐπικλασθεισα ... ἀφεῖναι βούληται υτόν, ἀλλ' ου - ενδεηοει quamquam hi ad augendam sententiae vim καὶ ... M iteratum est particula dua. De mercede cond. o. 35 χρηκαὶ 6 - ... Da αἱτοις, καὶ ἄν ' - εδε τι